Ideą popularnych serii Director’s Choice i Curator’s Choice wydawanych przez Scala Arts & Heritage jest subiektywny wybór i prezentacja kilkudziesięciu najcenniejszych muzealiów, dokonany przez kierującego daną instytucją. Wiele ważnych światowych muzeów ma już swoje edycje, do grona polskich placówek, po jedynym jak do tej pory Muzeum Narodowym w Warszawie, dołącza Muzeum Fryderyka Chopina.
Wśród prezentowanych obiektów znaleźć można rękopisy muzyczne, listy kompozytora, przedmioty osobiste i dzieła sztuki ilustrujące recepcję osoby i twórczości Chopina – obrazy, ryciny, rzeźby, medale i plakaty. Tom poświęcony kolekcji Muzeum Chopina wyróżnia się płytą CD z nagraniami interpretacji wybranych dzieł kompozytora na instrumentach historycznych, uzupełniającą prezentację muzealiów - pierwszy raz w tej serii. Publikacja ukazał się w czterech językach: polskim, angielskim, francuskim i japońskim.
Ideą popularnych serii Director’s Choice i Curator’s Choice wydawanych przez Scala Arts & Heritage jest subiektywny wybór i prezentacja kilkudziesięciu najcenniejszych muzealiów, dokonany przez kierującego daną instytucją. Wiele ważnych światowych muzeów ma już swoje edycje, do grona polskich placówek, po jedynym jak do tej pory Muzeum Narodowym w Warszawie, dołącza Muzeum Fryderyka Chopina.
Wśród prezentowanych obiektów znaleźć można rękopisy muzyczne, listy kompozytora, przedmioty osobiste i dzieła sztuki ilustrujące recepcję osoby i twórczości Chopina – obrazy, ryciny, rzeźby, medale i plakaty. Tom poświęcony kolekcji Muzeum Chopina wyróżnia się płytą CD z nagraniami interpretacji wybranych dzieł kompozytora na instrumentach historycznych, uzupełniającą prezentację muzealiów - pierwszy raz w tej serii. Publikacja ukazał się w czterech językach: polskim, angielskim, francuskim i japońskim.
Ideą popularnych serii Director’s Choice i Curator’s Choice wydawanych przez Scala Arts & Heritage jest subiektywny wybór i prezentacja kilkudziesięciu najcenniejszych muzealiów, dokonany przez kierującego daną instytucją. Wiele ważnych światowych muzeów ma już swoje edycje, do grona polskich placówek, po jedynym jak do tej pory Muzeum Narodowym w Warszawie, dołącza Muzeum Fryderyka Chopina.
Wśród prezentowanych obiektów znaleźć można rękopisy muzyczne, listy kompozytora, przedmioty osobiste i dzieła sztuki ilustrujące recepcję osoby i twórczości Chopina – obrazy, ryciny, rzeźby, medale i plakaty. Tom poświęcony kolekcji Muzeum Chopina wyróżnia się płytą CD z nagraniami interpretacji wybranych dzieł kompozytora na instrumentach historycznych, uzupełniającą prezentację muzealiów - pierwszy raz w tej serii. Publikacja ukazał się w czterech językach: polskim, angielskim, francuskim i japońskim.
Tytułowy „słuch metafizyczny” to władza poznawcza. Jego posiadacz wcale nie musi być obdarzony słuchem muzycznym ani pamięcią muzyczną. Może się nawet uważać za muzycznego ignoranta, lecz mimo to dostrzegać, że muzyka darowuje słuchaczowi krótki przebłysk zrozumienia sensu życia. W muzyce kryje się matematyka, mistyka, tęsknota za odnalezieniem przedustawnego porządku świata, ale i szaleństwo. Eseje Anny Chęćki prowadzą przez gąszcz muzycznych dreszczy, stawiając drogowskazy, które pomagają uporządkować własne emocje dzięki trwaniu w bezsłownej myśli muzycznej, a jednocześnie dowodzą, że niewyrażalne doświadczenie estetyczne można oblec w ściśle przylegającą do niego tkankę słów. Autorka polemizuje ze współczesnymi filozofami muzyki, poszukuje równowagi między tym, co w sztuce dźwięków drastyczne i gnostyczne, wsłuchuje się w poezję i prozę noszącą ślady metafizycznego nasłuchiwania (jak Podróż zimowa Stanisława Barańczaka czy Buddenbrookowie Tomasza Manna). Doprowadza do dialogu humanistyki z naukami przyrodniczymi, zastanawiając się nad anatomią muzycznej ekstazy i miłosnym dyskursem neuroprzekaźników. Oddaje także hołd wykonawcom muzyki klasycznej, zajmując się wirtuozerią jako transgresją cielesności, konkursową rywalizacją (Konkurs Chopinowski), a nawet zawodowymi chorobami muzyków. Diagnozuje kryzys pisania i mówienia o muzyce, oferując Czytelnikom lek na muzykognozę i na estetyczny strach przed lataniem.
Czasem wielkie historie potrzebują małych pluszowych niedźwiadków. W tej książeczce burzliwe momenty historii Polski splatają się z dziejami Konkursu Chopinowskiego i losami jednej z jego uczestniczek, Lidii Grychtołówny. Jest to więc opowieść o pojedynczym życiu, oparta na tym, co przekazała mi sama bohaterka (i co, między wierszami, udało się dodać jej misiowi), ale też kawałek historii wydarzenia, które odmieniło, i wciąż odmienia, losu wielu młodych pianistów.
Chopin und Wien jest publikacją zawierającą wybrane referaty wygłoszone podczas międzynarodowej konferencji chopinologicznej, która została zorganizowana w Wiedniu w dniach 19-21 kwietnia 2010 r. Dwukrotny pobyt w Wiedniu był dla Chopina ważnym doświadczeniem, które miało znaczący wpływ na jego osobowość artystyczną. Stolica Austrii była pierwszym zagranicznym miastem, w którym ukazała się drukiem kompozycja Chopina (Wariacje B-dur op. 2) , tutaj też kompozytor odniósł swój pierwszy wielki sukces jako pianista.
Zebrane referaty ujmują wielostronnie związki polskiego kompozytora z Wiedniem, ukazując wydarzenia w kontekście muzycznym, społecznym, politycznym i socjologicznym. Publikacja zawiera teksty w języku niemieckim i angielskim, a całość wstępem opatrzył prof. Theodor Kanitzer (prezes Międzynarodowego Towarzystwa Chopinowskiego w Wiedniu).
A jak Apollo. Biografia Alfreda Cortota autorstwa Anny Chęćki to pozycja rozpoczynająca nową serię monografii najwybitniejszych pianistów XX w. W jej ramach przedstawione zostaną sylwetki słynnych wirtuozów, którzy zaliczani są do panteonu światowej pianistyki – tacy jak Alfred Cortot, Vladimir Horowitz, Artur Rubinstein, Józef Hofmann i inni.
Prezentowana książka to pierwsza wydana w języku polskim biografia Alfreda Cortota, wybitnego pianisty i pedagoga, który zasłynął przede wszystkim jako interpretator muzyki Chopina i Schumanna oraz założyciel École normale de musique – wyższej uczelni muzycznej uznawanej za jedną z najbardziej renomowanych w Europie. A jak Apollo. Biografia Alfreda Cortota opisuje życie artysty od dzieciństwa, poprzez lata nauki w Konserwatorium i międzynarodowe sukcesy aż po zmierzch kariery. Jeden z rozdziałów poświęcony jest budzącej kontrowersje sprawie związku Cortota z rządem Vichy w czasie II wojny światowej. Niezwykle intersująca jest część omawiająca metodę doskonalenia techniki gry opracowaną przez Cortota, o której autorka pisze: „Kiedy umysł oswoi w ćwiczeniu daną strukturę, uniezależniając prawą rękę od lewej, wówczas zostanie ona pokonana. Oto metoda zaproponowana przez kogoś, kto nie dostał się za pierwszym razem do konserwatorium, a jego ręka z trudem obejmowała oktawę. Ten sam człowiek kilkanaście lat później był koncertującym na całym świecie artystą. Zawsze jednak zmagał się z własnymi ograniczeniami. Dążył do kontroli i tracił ją, odsłaniając na scenie, w nagraniach i życiu własną słabość”.
Anna Chęćka jest doktorem habilitowanym nauk humanistycznych (estetyka i filozofia muzyki), pianistką, literatką, pedagogiem, adiunktem w Instytucie Filozofii, Socjologii i Dziennikarstwa – Zakładzie Estetyki i Filozofii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego. Zetknęła się z metodą Cortota na studiach pianistycznych w Paryżu, gdzie kształciła się u Bernarda Ringeissena.
Księga pokongresowa Chopin 1810–2010. Ideas – Interpretations – Influence zawiera materiały z III Międzynarodowego Kongresu Chopinologicznego (zorganizowanego w Warszawie przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina i trwającego od 25 lutego do 1 marca 2010 roku – w 200-lecie urodzin Kompozytora).
Tom I obejmuje teksty zgrupowane wokół zagadnień biografii kompozytora, historycznych kontekstów procesu twórczego Chopina, prądów estetycznych epoki i ich wpływu na kompozytora („Chopin’s Personality, Heritage and Milieu”); kwestii źródeł, aspektów metodologicznych, historycznych i współczesnych tradycji i stylów wykonawczych, analiz dzieła („Interpretations of Chopin’s Music”); nadto funkcjonowania Chopinowskiej twórczości we współczesnym świecie („Chopin in Contemporary Culture”).
W tomie II zebrano referaty przedstawiające w wielu ujęciach temat „The Influence of Chopin and his Music” – rezonans twórczości Chopina w muzyce innych kompozytorów oddziaływanie na literaturę i sztukę, postrzeganie kompozytora i recepcja jego muzyki.
Zbiór stanowi jedną z najbardziej znaczących publikacji ostatnich lat dotyczących Fryderyka Chopina.
Książka prof. Ireny Poniatowskiej jest zbiorem dziesięciu esejów powstałych na przestrzeni kilku ostatnich lat, dotyczących muzyki Fryderyka Chopina, ujrzanej w jednej perspektywie: recepcji, z jaką muzyka ta się spotykała i rezonansu, jaki wzbudziła w europejskiej kulturze.
W wydanym obecnie tomie szkiców chopinowskich znajdują się teksty, w których muzyka Chopina, jej recepcja i rezonans rozpatrywane są przy pomocy nowoczesnych metod naukowych światowej muzykologii. Autorka wzięła na warsztat przede wszystkim cztery gatunki: preludia i etiudy, mazurki i pieśni. Każdy z nich ukazany został w jakiejś szczególnej perspektywie, zgodnej z ideą naczelną tomu i zaprezentowany na zaskakująco obszernym polu porównawczym.
Wydanie tomu esejów prof. Ireny Poniatowskiej stanowi wyjątkowo cenne dokonanie w świetle aktualnej chopinologii światowej.
Chopin in Paris: The 1830s to szósta z serii publikacji pokonferencyjnych. Znalazły się w niej rozszerzone wersje referatów wygłoszonych na VI Międzynarodowej Konferencji Chopinologicznej w grudniu 2006 roku w Warszawie. W artykułach poruszane są zagadnienia z zakresu historii społecznej i historii estetyki, omawiane są także relacje Chopina i jego uczniów. Szereg referatów skupia się wokół zagadnień analitycznych, szeroko omawiając różnorodne zagadnienia związane ze strukturą Chopinowskich ballad. Artykuły opublikowane zostały w języku angielskim lub francuskim.
Książka zawiera rozszerzone wersje referatów wygłoszonych na VIII Międzynarodowej Konferencji Chopinologicznej, która odbyła się w grudniu 2008 roku w Warszawie.
Książka portretuje życie teatralne Warszawy XIX wieku. Autorka rekonstruuje panoramę kulturalnych rozrywek miasta tamtego czasu – nie tylko szczegółowo nakreśla historię Teatru Narodowego, jednej z najważniejszej wówczas instytucji kulturotwórczych, lecz także innych teatrów, do których uczęszczał Fryderyk Chopin. Dzięki fragmentom korespondencji kompozytora poznajemy świat teatralnej Warszawy XIX wieku jego oczami, obraz ten został jednak pogłębiony dzięki prezentacji klimatu intelektualnego epoki: życia salonów, kawiarni i sal redutowych. Autorka przybliża również dziewiętnastowieczną praktykę teatralną, wprowadzając czytelników w ówczesne dyskusje na temat tłumaczeń librett operowych oraz opisując zachowane projekty scenografi i i kostiumów. Książka nie tylko pozwala dostrzec w Chopinie miłośnika i znawcę teatru, lecz także zrozumieć, jak życie teatralne Warszawy wpłynęło na kompozytora w młodości.
Sonata Norwidowska
Ktokolwiek zacząłby naukę o formach muzycznych, dowiedziałby się, że wśród najściślejszych jest forma sonatowa. Zgłębiając temat, ów adept teorii muzyki przekonałby się niebawem, że nawet w epoce klasycyzmu nie powstała ani jedna sonata zbudowana wedle skodyfikowanych zasad, w XIX stuleciu zaś została raczej ideą formy, reprezentowaną przez dziesiątki unikatowych realizacji, osobistych wypowiedzi twórczych, w których nie konstrukcja decyduje o ekspresji, lecz treść i ekspresja znajdują odzwierciedlenie w konstrukcji. Sonata romantyczna to rodzaj oznajmienia – odkompozytorskiego przesłania mówiącego o całych systemach estetycznych, a nawet etycznych wartości.
•
Cyprian Norwid i Fryderyk Chopin nieomal się rozminęli – 28-letni poeta przyjechał do Paryża w lutym 1849 roku, ledwo osiem miesięcy przed śmiercią kompozytora. W tym krótkim czasie jednak Chopin został przez Norwida rozpoznany jako najdoskonalsze wcielenie jego idei artysty – artysty w ogóle i artysty narodowego – jako inkarnacja ciągu poglądów estetycznych i etycznych Norwida konsekwentnie przezeń budowanego przez całe życie.
•
Wykład o filozofii Norwidowskiej ma formę sonaty – a zatem formę właściwą dla orzekania o zagadnieniach najwyższej wagi. W tym wypadku jest to formy Chopinowskiej Sonaty b-moll op. 35 – odwzorowana w konstrukcji tekstu, ale też w konstrukcji całej myśli Norwidowskiej o Chopinie, sztuce i nieśmiertelności.
Przyjeżdżamy do Żelazowej Woli po wzruszenia. Choć wiadomo, że cała posiadłość – dwór, którego już nie ma, oficyna zamieszkiwana przez Chopinów w istocie będąca dziełem późniejszych pokoleń, wystylizowana wedle ich gustu, jej bliższe i dalsze otoczenie – w zasadzie w niczym nie przypomina miejsca, w którym przyszedł na świat Fryderyk Chopin, to wciąż jednak tworzy przestrzeń zapewniającą przeżycie wyjątkowej bliskości z kompozytorem.
Przyjeżdżamy po wiedzę – i oglądamy uważnie wnętrze Domu Urodzenia, troskliwie zagospodarowane ekspozycjami dążącymi do wykreowania jak najlepszej opowieści.
Przyjeżdżamy też w poszukiwaniu wytchnienia, czasu na refleksję, zwyczajnej przyjemności oddalenia się od codziennych zadań – i wtedy wkraczamy do Parku. Rozpostarty na ponad sześciu hektarach jest szczególnym dziełem sztuki, przemyślanym w każdym szczególe i zaaranżowanym, a zarazem naturalnym, niecodziennym modernistycznym pomnikiem ku czci Chopina.
Właśnie o Parku, a dokładniej o rosnących w nim setkach gatunków kwiatów i bylin, jest ta książka. Dajmy się poprowadzić wokół Chopinowskiego Domu Urodzenia, wypatrując kolejnych rabat, zapoznając się z wdzięcznymi imionami wypełniających je roślin, dowiadując się o ich historii, przyzwyczajeniach i funkcjach.
To pewne: kto raz spróbuje tak ubogaconej wędrówki po żelazowowolskim Parku, będzie chciał się dowiadywać o nim więcej i więcej, powracając doń o każdej porze roku.
„Mały Chopin” to seria krótkich historyjek powstałych z inspiracji barwną biografią najwybitniejszego polskiego kompozytora, Fryderyka Chopina. Opowieści te – chociaż umiejscowione w przeszłości – są wciąż aktualne, a Frycek z pewnością sprawdzi się w roli kolegi każdego dziecka!
Poznaj Fryderyka Franciszka Chopina, czyli po prostu Frycka!
Frycek to chłopiec z przeszłości – żyje w XIX wieku, kiedy nie istnieją jeszcze telefony, a po ulicach nie jeżdżą samochody. Ulubionym zajęciem chłopca jest za to gra na fortepianie i wspólne muzykowanie z trzema ukochanymi siostrami. Kiedy Frycek dorośnie, będzie wielkim pianistą i kompozytorem, ale na razie nie zdradzaj mu tej tajemnicy…
Niniejsza publikacja, przygotowana z okazji 200. rocznicy urodzin Fryderyka Chopina (2010), jest fotograficznym zapisem prawie stuletniej tradycji promowania największego polskiego kompozytora poprzez warszawskie Międzynarodowe Konkursy Chopinowskie. Ukazuje miejsca, ludzi i wydarzenia nierozerwalnie związane z atmosferą tej szczególnej olimpiady artystycznej, podczas której prezentują się utalentowani muzycy z całego świata. Zachowany materiał zdjęciowy ukazuje najwybitniejszych, czasem juz legendarnych chopinistów, dokumentuje koncerty okolicznościowe, wystawy, spotkania oraz kulisy imprezy. Daje świadectwo popularności Chopina, pełnej entuzjazmu recepcji jego dzieł wśród stale rosnącej liczby kandydatów do Konkursu i żywiołowej reakcji publiczności.
„Pierwszym wrażeniem, jakie odniosłam w trakcie lektury książki prof. Macieja Goła?ba była konsternacja i uczucie niedowierzania, z˙e taka praca została napisana dopiero teraz. W cia?gu znacznie ponad 200 lat od czasu powstania Mazurka Da?browskiego i 100 lat jego funkcjonowania jako konstytucyjnie zatwierdzonego hymnu narodowego (II Rzeczpospolitej, Polskiej Republiki Ludowej i III Rzeczpospolitej) nie zostały gruntownie, na podstawie przekazo´w z´ro´dłowych – faktograficznych i przede wszystkim muzycznych (w tym nutowych i dz´wie?kowych) – zbadane okolicznos´ci powstania melodii Mazurka oraz jej recepcji, rozpowszechniania i przemian, kto´rym podlegała zanim ukształtował sie? inwariant znany wszystkim Polakom jako ich najwaz˙niejsza narodowa pies´n´. [...] Recenzowana ksia?z˙ka jest pozycja? znakomita? i wejdzie do kanonu prac nie tylko muzykologicznych, ale takz˙e historycznych, literaturoznawczych i kulturologicznych, całkowicie zmieniaja?c wyobraz˙enie badaczy oraz innych oso´b zainteresowanych historia? Polski schyłku XVIII i XIX wieku o pocza?tkach i „dojrzewaniu” melodii Mazurka Da?browskiego, o funkcjach ro´z˙nych muzycznych warianto´w tej pies´ni na ziemiach polskich i w rozmaitych krajach europejskich, zwłaszcza w czasie powstania listopadowego i w latach naste?pnych, mniej wie?cej do połowy XIX stulecia,a wreszcie, o znaczeniu zachodza?cych w tym czasie proceso´w dla ukształtowania sie? naszego hymnu narodowego”.
z recenzji prof. Barbary Przybyszewskiej-Jarmin´skiej
„Melodia Pieśni Legionów to już u zarania jej historii szczególny tekst. Niczym sonda geologiczna przenika do wszystkich warstw społecznych. Śpiewają ja? zarówno oficerowie, jak i pochodzący z gminu legioniści Dąbrowskiego, a w następnym pokoleniu uczestnicy powstania listopadowego; jest równie popularna w środowiskach szlacheckich i wśród mieszczaństwa. Stanowi cały czas żywą tradycje? oralna?, która z opóźnieniem oddziałuje na zainspirowanych nią muzyków, dokumentujących poprzez zapisy nutowe jej muzyczne treści”.
„Pieśń ta przenika wszystkie warstwy kultury. Jej ogromny potencjał recepcyjny oddziałał na hymny innych narodów. Znajdziemy ja? kultywowana? w utworach muzyków amatorów, kompozytorów minorum gentium, lecz także w dziełach znakomitości swojej epoki. Przenika niezmiernie popularne w tym czasie formy batalii muzycznych, znajdujemy ja? w wodewilu i w chóralnej pieśni burszowskiej, a zbanalizowana? w formie walczyków, fantazji i morceaux w salonie mieszczańskim jako przejaw ówczesnej Trivialmusik. Ma także swój krąg sublimacji artystycznych, wkraczając na teren klasycznych gatunków muzycznych: wariacji i rozbudowanych dzieł wokalno-instrumentalnych. To korpus twórców i dzieł zupełnie zapomnianych, które łączy muzyczny temat Pieśni Legionów. Czyż nie jest to wystarczający powód, by nie tylko przywrócić je świadomości badaczy, lecz także wskrzesić repertuarowo?”
Dzisiaj lekcja geografii się nie odbędzie, bo w szkole Frycka pojawiła się żyrafa! Ale czy to prawdziwa żyrafa z długą szyją? Przeczytaj najnowszą publikację Instytutu Chopina dla dzieci i sam się przekonaj.
„Mały Chopin” to seria krótkich historyjek powstałych z inspiracji barwną biografią Fryderyka Chopina. Opowieści te – chociaż umiejscowione w przeszłości – są wciąż aktualne, a Frycek z pewnością sprawdzi się w roli kolegi każdego dziecka. Gorąco zachęcamy do zapoznania się z drugą częścią przygód utalentowanego Frycka!
Rozmowy z najwybitniejszymi pianistami przełomu XX i XXI wieku to nowa seria wydawnicza Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina. Bohaterem pierwszej książki w serii jest Garrick Ohlsson – wybitny pianista, zwycięzca VIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. W wywiadzie rzece opowiada Kamili Stępień-Kuterze o drodze, jaką przebył od czasu, gdy jako kilkulatek próbował szukać prostych melodii na stojącym w domu pianinie, o swych niezwykłych nauczycielach, spotkaniu z Vladimirem Horowitzem, artystycznych przyjaźniach, sposobach pracy nad repertuarem oraz warsztatem, a także o muzyce: Chopina, Beethovena, Skriabina, Szymanowskiego, Bacha i innych mistrzów, których utwory Ohlsson ma w swoim imponującym repertuarze. Wydana w wersji polskojęzycznej książka w pierwszym kwartale 2019 roku ukaże się także po angielsku.
W planach Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina jest rozwijanie serii, w pierwszej kolejności zaś skupienie się na wielkich triumfatorach i laureatach Konkursów Chopinowskich.
W naszej wiedzy o Chopinie smak wydawał się dotąd rzeczą tak trywialną, że nie stał się przedmiotem
żadnych dociekań. Tymczasem jego smakoszostwo kryje niejedną niespodziankę i dodaje swą barwną kreskę do - tak zdawałoby się pełnego - portretu kompozytora. To z ciekawości zrodziła się niniejsza książeczka będąca adaptacją wykładu wygłoszonego na Kongresie Chopinowskim w 2010 roku, uzupełnioną o kilka przepisów i jadłospisów, pozwalających odtworzyć smaki z czasów Chopina.
Wojciech Bońkowski
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
