Poprzez chrzest Mieszka I i jego poddanych Polska została włączona w społeczność chrześcijańską, a wiara w Chrystusa towarzyszyła polskim dziejom na przestrzeni wieków. Na tej długiej i krętej drodze przewodnikami narodu byli święci – zarówno wyniesieni na ołtarze, jak i pozostali, o których mało kto dziś już pamięta. Profesor Feliks Koneczny w swym monumentalnym dziele prowadzi czytelników przez wieki polskiej historii ukazując, że jedną z fundamentalnych cech polskości jest wprowadzanie etyki chrześcijańskiej w życie narodu.
Reportaż pióra Czesława Konecznego, syna znanego historyka i historiozofa Feliksa Konecznego. Tekst napisał i opublikował po swoim pobycie na Łużycach w 1913 r. na łamach „Świata Słowiańskiego” – pisma, które upominało się o prawa najmniejszego z narodów słowiańskich zmagającego się od wieków z nawałą niemczyzny.
Ras Ben Hoggar – miejscowy rozbójnik – po nieudanym napadzie na karawanę kupców musi uciekać i się ukrywać. Zostawia w wiosce ukochaną żonę – tytułową przepiękną Orlicę. Opuszczona kobieta nie radzi sobie sama, popada w niemałe tarapaty i nieszczęścia.
„Orlica” to nie tylko ciekawa książka o ucieczce i miłości, ale to nade wszystko malownicza opowieść o pięknych krajobrazach Afryki, przedstawiona językiem, który przenosi nas wprost w góry Atlasu.
Ronald Stewart, leśniczy indyjskiej dżungli pełnej tygrysów, słoni i innych dzikich zwierząt prowadzi spokojne i stateczne życie. Nagle zostaje ono przerwanie przez nieoczekiwane porwanie młodej kobiety. Odtąd już nie w leśnej dżungli ale na ulicach wielkiego Szanghaju młody bohater stawia czoła niebezpiecznym przestępcom. Wplątany w szpiegowsko-kryminalną sprawę musi ratować honor i miłość.
„Jasnooki łowca” to pełna bohaterstwa i odwagi powieść o miłości, przyjaźni oraz obowiązku wobec Ojczyzny.
W XI tomie „Dzieł zebranych” Feliksa Konecznego można odnaleźć teksty Profesora z lat 1928-1935. Owocem jego badań stały się publikacje poświęcone historii Rosji, wśród nich książka „Litwa a Moskwa w latach 1449-1492 (»Dziejów Rosji« tom II)”. Jednakże najważniejszą część niniejszego tomu stanowią liczne artykuły pióra Profesora, publikowane m.in. na łamach „Rzeczpospolitej”, „Tęczy”, a przede wszystkim „Myśli Narodowej”. W zwięzłej formie Profesor prezentował poglądy na sprawy cywilizacyjne, powstały wówczas artykuły „Państwo a metody życia zbiorowego”, „Czy polityka należy do cywilizacji?”, „Dwoistość Niemiec” lub „Kościół w Polsce wobec cywilizacji”. W tekstach „O kierunek polskości” czy „Tło cywilizacyjne odsieczy wiedeńskiej”, a przede wszystkim w artykule „Polska między Wschodem a Zachodem”, stawiał pytania o miejsce Polski w gronie narodów cywilizacji łacińskiej. Nie brakowało również publicystyki, jak choćby teksty „Rozmnożenie bolszewizmu”, „Przywileje żubrów” czy „Amoralność życia gospodarczego”. W swoich artykułach Koneczny poruszał także tematykę szkolnictwa publicznego oraz ekonomii.
Wacek, wiejski osierocony chłopiec, przygarnia wilczura Mikusia. Odtąd oboje muszą stawić czoła trudnej codziennej rzeczywistości i warunkom w jakich przyszło im żyć. Wszak wojna nie jest łatwym doświadczeniem dla nikogo, a puszcza – choć piękna i zachwycająca – nie stanowi łatwego środowiska życia, zwłaszcza dla młodego samotnego chłopca.
„Wacek i jego pies” to wzruszająca do łez opowieść o przyjaźni chłopca i jego psa. Z pewnością zachwyci młodego Czytelnika i trafi prosto do jego serca.
Kobiety – sufrażystki – za okrutny bunt zostają skazane na pobyt w okolicach bezludnej ponoć Antarktydy. Problemy zaczynają się już podczas podróży na miejsce zesłania. Gdy ostatecznie kobiety docierają do brzegu, okazuje się, że ląd nie jest opuszczony, a samotne kobiety muszą stawić czoła czyhającym wokół zagrożeniom i niebezpieczeństwom w mroźnym, zimowym klimacie.
„Zbuntowane i zwyciężone” to powieść z gatunku fantastycznych, ale jej przesłanie o ważności szacunku do drugiego człowieka jest aktualne nade wszystko w realnym świecie.
W książce zostały opublikowane dwa teksty F. A. Ossendowskiego. W pierwszym z nich zawarł autor opis szlaków turystycznych po Wileńszczyźnie, Polesiu i Huculszczyźnie.
W drugim tekście możemy zapoznać się z powstaniem i rozwojem II Rzeczypospolitej Polskiej.
Autor w zbiorze fascynujących opowiadań przedstawia Japonię, jakiej dziś już nie zobaczymy. W piętnastu tekstach zabiera nas w niezwykłą podróż między gejsze, samurajów i szogunów. Podczas czytania zauważamy głębokie zauroczenie autora krajem Kwitnącej Wiśni. Świetne pióro pisarza pozwala Czytelnikowi nie tylko zagłębić się w odrębnej kulturze, ale i przeżyć różnorakie emocje: szczęście, smutek, a nawet strach.
Szkarłatny kwiat kamelii to książka przeznaczona dla każdego, kto potrzebuje oderwać się od rzeczywistości i przeżyć niesamowite przygody w zupełnie innym świecie.
Książka „Dewajtis” uznawana jest za najlepszą powieść Marii Rodziewiczówny. Żmudź, ostatnie lata XIX wieku. Marek Czertwan swoją pracowitością spełnia obietnicę daną umierającemu ojcu troszcząc się o majątek Poświcie, należący do zesłanego na Sybir i zaginionego przyjaciela rodziny. Ciężka praca i przykrości ze strony przyrodniego brata wyczerpują siły Marka. Nagle pojawia się dziedziczka Poświcia – Irena Orwid.
By utrzymać ubogą rodzinę młody Amra po śmierci dziadka musi zająć jego miejsce –zostaje poganiaczem słoni. Mimo iż praca jest ciężka i niebezpieczna, szybko okazuje się, że chłopiec ma ogromne zamiłowanie do zwierząt i nawiązuje szczególną wieź z Birarą. Razem przeżywają niebezpieczne przygody w dzikiej dżungli. Gdy przychodzi moment rozstania, obaj – zarówno człowiek, jak i zwierzę – doświadczają ogromnego bólu i cierpienia. Czy uda im się pokonać rozłąkę?…
„Słoń Birara” to piękna i wzruszająca opowieść o prawdziwej przyjaźni nieustraszonego chłopca i słonia.
Nudne początkowo wakacje czternastoletniego Władka okazują się z czasem fascynującą, pełną nieoczekiwanych zwrotów akcji przygodą. Razem z przyjacielem musi stawić czoła niebezpiecznej dżungli, dzikim zwierzętom, obcym ludom i oczywiście… odnaleźć skarb. Czytając, w pewnym momencie zostajemy zaskoczeni, jak losy młodego bohatera stają się naszymi.
„Skarb Wysp Andamańskich” to pełna przygód, bohaterstwa i barwnych opisów powieść nie tylko dla młodzieży. Dostarcza doskonałej rozrywki, ale nade wszystko ukazuje, co w życiu jest najważniejsze.
„Sokół pustyni” to awanturnicza powieść przygodowa, której akcja rozgrywa się na piaskach Sahary. Tytułowy Sokół to Polak, syn powstańca styczniowego, urodzony i wychowany w kulturze arabskiej. Dzięki swojemu charakterowi, zdolnościom oraz umiejętnościom stał się bohaterem dla plemion nomadów i Arabów zamieszkujących pustynne rejony. Dowodzi oddziałem najemników, jest opiekunem karawan i ściga bezwzględnie handlarzy ludzi, nie znając dla nich litości, a jego przydomek jest znany na całej Saharze.
Czy małpka może nauczyć się pisać? Czy może zrozumieć mowę ludzką, zacząć chodzić w ubraniu, palić fajkę i posługiwać się narzędziami, a nawet bronią? Przekonała się o tym mieszkająca w afrykańskiej dżungli gromada szympansów, gdy po latach tułaczki powrócił do niej szympans Ori-Ori, spędziwszy większość swojego życia w niewoli u ludzi. To od niego nauczyła się pisać córka wodza, Ket, później nazwana przez ludzi Kaśką, i pozostawiła swoim opiekunom pamiętnik. Od pełnego trudów i walki o przetrwanie dzieciństwa w dżungli, poprzez wpadnięcie w niewolę i perypetie wśród ludzi, aż do powrotu do ojczyzny, małpka roztacza przed nami wspaniałą opowieść o dzikiej dżungli Afrykańskiej, stosunkach społecznych, dwoistości ludzkiej natury oraz o tęsknocie za ojczyzną, a to wszystko widziane oczami najbardziej niewinnego ze stworzeń – zwierzęcia, które wbrew wszelkim prawom natury zrozumiało człowieka.
Na początku dwudziestolecia międzywojennego Szanghaj, jedna z największych chińskich metropolii, zostaje zalany falą imigrantów z północy, uciekających przed reżimem bolszewików. Jednym z nich jest Sergiusz Wagin – młody Rosjanin o straszliwej i tajemniczej przeszłości. Po długiej i wyczerpującej ucieczce przed uparcie tropiącym go agentem, osiada w dzielnicy Czapei i decyduje się na ostateczną konfrontację, by móc wreszcie rozpocząć nowe życie, wpierw jako redaktor prasowy, a później – działacz polityczny. Śledząc jego losy, poznajemy gorzką codzienność emigracji rosyjskiej w Chinach, a także zawiłości azjatyckiej polityki i specyfikę społeczeństwa Państwa Środka, zagłębiając się równocześnie w głęboko skrywane odmęty duszy ludzkiej i… serca, które nawet w najczarniejszej godzinie życia okazuje się zdolne do odczuwania trzech najważniejszych cnót: wiary, nadziei i miłości.
Wspomnienia generała Juliusza Bijaka, urodzonego 14 września 1860 r. w podtarnowskich Biadolinach, dzielą się na dwie części: wspomnienia z I wojny światowej, gdy służył w armii Austro-Węgier, oraz relację z okresu powojennego po odzyskaniu niepodległości przez Polskę. Jako oficer austriacki w bitwie o wieś Zaleszany został ciężko ranny i wzięty do niewoli przez Rosjan. Od tej pory tułał się po rosyjskich szpitalach, został zesłany do Porkowa i Arzamasu, by wreszcie po uwolnieniu pod koniec wojny dołączyć, mimo kalectwa i konieczności dalszych operacji, do wojsk austriackich walczących na froncie włoskim.
W listopadzie 1918 r. wrócił do Polski i od razu zaangażował się w działalność niepodległościową, znów odkładając w czasie konieczne operacje. Brał czynny udział w obronie kresów wschodnich przed Ukraińcami, następnie wspierał organizację Powstania Śląskiego. Był członkiem armii generała Hallera, gdy doszło do zaślubin Polski z Bałtykiem, a tuż przed odejściem na emeryturę w wieku 58 lat zaangażował się jeszcze w walkę z Bolszewikami. Dał się zapamiętać jako prawdziwy Polak i bohater, gotowy dla ukochanej Ojczyzny poświęcić własną przyszłość, życie i zdrowie.
Zmarł 21 kwietnia 1943 r. w Wadowicach, pochowany na tamtejszym cmentarzu parafialnym.
Praca duchowa, umysłowa i fizyczna – pozornie mogłoby się wydawać, że są to zupełnie niezależne dziedziny pracy, ale Jadwiga Zamoyska dowodzi, że w oderwaniu od pozostałych dwóch żadnej z nich nie da się opanować do perfekcji. Swoją rozprawę na temat obowiązku pracy, przykazanemu ludowi chrześcijańskiemu przez Boga, poświęciła przede wszystkim dogłębnej analizie tych trzech dziedzin oraz ich zależności od siebie nawzajem, okrasiła ją także licznymi przykładami i schematami pożądanych zachowań. Dzieło to kieruje przede wszystkim do kobiet, które z racji uwarunkowań społecznych są bardziej narażone na umysłową stagnację i rozwój lenistwa, zarówno duchowego, jak i cielesnego, i wzywa je do uczciwego, skromnego, rozsądnego i pracowitego życia podług chrześcijańskich zasad.
W tomie IX „Dzieł zebranych” odnajdziemy teksty Feliksa Konecznego z lat 1919-1921. Do najistotniejszych prac pochodzących z tego okresu należą „Dzieje Rosji od najdawniejszych do najnowszych czasów” oraz „Polskie Logos a Ethos. Roztrząsanie o znaczeniu i celu Polski”. Druga z nich stanowi pomost między dotychczasowymi badaniami historycznymi Konecznego, obejmującymi m.in. wkład Polski w kulturę europejską, a pracami historiozoficznymi, w których przedstawia oryginalną koncepcję cywilizacji. To właśnie w książce „Polskie Logos a Ethos” Koneczny po raz pierwszy sformułował autorską definicję cywilizacji jako „metody ustroju życia zbiorowego”. Historyk uważał, że odzyskanie niepodległości przez Polskę jest dopiero wstępem do odegrania przez nią istotnej roli cywilizacyjnej: „Niepodległość uważaliśmy i uważamy za środek do skutecznego wspięcia się na szczyty ludzkości, ażeby spełnić wobec cywilizacji powszechnej jak najlepiej nasze obowiązki”. W niniejszym tomie można odnaleźć także dwie broszury – „Czeskie a polskie prawa historyczne do Cieszyńskiego” oraz „O pierwotnej polskości ziemi Chełmskiej i Rusi Czerwonej” – napisane w trakcie walk o granice i sporów o kształt terytorialny odrodzonej Polski. Autor jednoznacznie, opierając się o źródła historyczne, opowiadał się za przynależnością obu terenów do Rzeczpospolitej. Ponadto w tomie zawarte zostały prace „Skrót do nauki historii polskiej” oraz „Skrót dziejów włościaństwa w Polsce”.
W Polsce, początkiem lat dwudziestych XX w., zachodzą burzliwe zmiany polityczne, gwałtownie przewalające się kryzysy ekonomiczne a ze wschodu sączy się propaganda komunistyczna. Zmiana musi dosięgnąć wszystkich warstw społecznych, a przede wszystkim chłopów. We wsi Miedniewice nadejście tych zmian objawia się w postaci narastającego konfliktu pomiędzy starym pokoleniem, bogatym w doświadczenie, ale zamkniętym na nowe idee, oraz młodym, gotowym na zmianę, lecz naiwnym i dającym się porywać emocjom. Centrum wzrastającego napięcia zostaje rodzina Rogulskich, najbogatszych gospodarzy w Miedniewicach. Iskrą zapalną nadciągającej zmiany okazuje się zbrodnia popełniona przez jednego z nestorów rodu, a jej zwiastunem – nauczyciel Krupski, który przybywa do Miedniewic z misją przerobienia chłopów na świadomych obywateli niepodległej Polski. Czy jednak raptowny postęp może wykorzenić wielowiekowe obyczaje i zaprowadzić raz na zawsze porządek, który powinien powstać na drodze stopniowej i oddolnej przemiany?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
