Siódma część przygód rudowłosej Anne i jej rodziny w nowym - najbliższym oryginałowi - tłumaczeniu Anny BańkowskiejNieopodal Złotych Iskier kryje się mała kotlina, do której nie docierają porywiste wiatry. Wśród korzeni świerków wiją się tajemnicze wąskie ścieżki, a spomiędzy gęstego igliwia gdzieniegdzie wyzierają dzikie wiśnie. To właśnie w zagłębieniach przecinanej przez strumyczek kotliny czworo najstarszych dzieci Blythe'ów najchętniej spędza czas.W tym własnym magicznym królestwie, nazwanym przez nich Doliną Tęczy, Jem, Walter, Nan i Di poznają dzieci nowego pastora: Jerry'ego, Carla, Unę i Faith, i szybko się zaprzyjaźniają. Do grupy niedługo dołącza Mary Vance - zbłąkana sierota, ukrywająca się w stodole po ucieczce od wyzyskującej ją chlebodawczyni.W miasteczku coraz częściej mówi się o tym, że nowy pastor, dość roztrzepany wdowiec, powinien ponownie się ożenić - jego dzieciom zdecydowanie przydałaby się kobieca ręka! I choć pastor opiera się temu pomysłowi, przypadkowe spotkanie w Dolinie Tęczy w świetle księżyca owocuje miłosnym uczuciem. Niestety - wybranka pastora związana jest pewną obietnicą
Oto kolejna odsłona literackiej odysei: niestrudzona w swojej pasji Marzena Mróz-Bajon zabiera czytelników w inspirującą podróż śladami wielkich pisarzy Domy pisarzy II to opowieść o domach, które były świadkami twórczych zrywów, o biurkach, przy których rodziły się nieśmiertelne dzieła, o widokach, które rozpalają wyobraźnię, i o otoczeniu, które tchnęło życie w ulubionych bohaterów literackich. To hołd dla miejsc, które kształtowały geniusz pisarzy tak różnorodnych jak Simone de Beauvoir, Lew Tołstoj czy Karen Blixen. Autorka w poszukiwaniu literackich miejsc przemierza świat od ponad dwudziestu lat. Tym razem zabiera nas do Argentyny, gdzie Gombrowicz rozwijał swoją twórczość w izolacji od europejskiego zgiełku, do ukochanej wiedeńskiej kawiarni Bernharda i do jego domu w Ohlsdorfie, gdzie cisza średniowiecznych murów okazała się najlepszą towarzyszką pisarza, do mrocznej posiadłości Gabriele D’Annunzia – idealnej scenerii dla jego ekscentrycznych poczynań – a wreszcie na Lanzarote, gdzie szukała domu José Saramago i odnalazła spokój, który pozwolił jej na kontynuowanie pisarskiej misji. Książka Marzeny Mróz-Bajon to nie tylko podróż w przestrzeni, ale i w czasie. To opowieść o poszukiwaniu, odkrywaniu i rozumieniu. To przypomnienie, że – jak za Saramago powtarza autorka – „Na życie bowiem, podobnie jak na obrazy, należy patrzeć z odległości czterech kroków”. Taka już moja przypadłość, że za każdym razem, gdy sięgam po książkę, zastanawiam się, w jakim miejscu została napisana. A przynajmniej, gdzie powstawały do niej szkice, w jakich miejscach kłębiły się myśli pisarza. Wtem Marzena Mróz-Bajon z czułością kręci się obok niewielkiego drewnianego biurka Simone de Beauvoir w studiu przy paryskiej rue Victor Scholcher. Subtelnie rozpoznaje przedmioty w rodzinnym domu Federica Garcíi Lorki w hiszpańskim Fuente Vaqueros, do którego klucz zawsze zacina się w zamku. Z uwagą bada gdańską ulicę Lelewela – to adres Güntera Grassa. Zapadamy się w tych miejscach. Tęsknimy. Na szczęście Mróz-Bajon nie tylko opisuje wielkich artystów, a przede wszystkim dopisuje obok swoją własną historię. Maja Chitro, „Elle Polska” „Iść za marzeniem i znowu iść za marzeniem, i tak zawsze aż do końca” – napisał Joseph Conrad w Lordzie Jimie, a Marzena Mróz-Bajon potraktowała to zdanie dosłownie, jak drogowskaz. Rozkochana w książkach, zapragnęła znaleźć się za ich kulisami, poznać bliżej ich autorów i autorki. Wędruje więc po świecie i tropi: odszukuje domy, w których mieszkali, groby, w których zostali pochowani, i chłonie wszystkimi zmysłami okruchy ich życia. Zestawia dzisiejsze obrazy odwiedzanych miejsc z tymi z czasów jej bohaterów i bohaterek. Na nasze szczęście ze swoją pasją się nie kryje. W książce, która jest rodzajem pamiętnika z podróży, dzieli się z nami wrażeniami, emocjami towarzyszącymi jej odkryciom, ale zarazem nie popisuje się ogromną wiedzą o losach i twórczości ulubionych autorów, a podsuwa nam fragmenty, zaczepia anegdotami. Robi to z dużą lekkością i tak przebiegle, że od razu chce się sięgnąć po gorzkie Autobiografie Thomasa Bernharda czy ponownie przeżyć Ucztę Babette Karen Blixen. No i pójść za jej marzeniem, aż do końca. Maria Fredro-Smoleńska, „Vogue Polska” Intelektualno-zmysłowe podróże w czasie i przestrzeni. Autorka bierze czytelnika za rękę gestem pewnym, ale delikatnym, i nie puszcza aż do ostatniego zdania. A my podążamy za tą narracją z przyjemnością, bo Marzena Mróz-Bajon ma dar zauważania rzeczy pozornie małych, które mówią nadzwyczaj dużo. Wywołuje do odpowiedzi naszą wrażliwość. Podążając tropami twórców dodaje swoje obserwacje i skojarzenia – czasem poważne, czasem filuterne. Razem odkrywamy nie tylko ważne w historii literatury miejsca, ale i też ich dzisiejszy kontekst. A cytaty z dzieł pozwalają na nowo zachwycić się talentem autorów, których nie czytaliśmy dawno. Albo nawet wcale. Inspirujące. Joanna Nojszewska „Twój Styl”
Walka z czasem w ogarniętym zamieszkami mieście Szwecja w niedalekiej przyszłości. Polaryzacja społeczeństwa osiągnęła nowy, bezprecedensowy poziom i aby chronić uprzywilejowanych, zbudowano mury ograniczające przemieszczanie się osób żyjących w tak zwanych strefach specjalnych. Pomimo niebezpieczeństwa, jakie wiąże się z wkroczeniem w te strefy, minister spraw wewnętrznych decyduje się na zorganizowanie wiecu politycznego w największej z nich, Järvie. Chociaż zastosowano wszelkie możliwe środki bezpieczeństwa, wybucha strzelanina, a minister zostaje porwana. Bezradna policja obmyśla niekonwencjonalny plan: na poszukiwanie kobiety wyśle Emira, przebywającego w areszcie więźnia, którego może zmusić do współpracy. Niegdyś legendarny zawodnik MMA, dziś cierpi na niewydolność nerek i bez dializy umrze w ciągu pięciu dni. Nie mając nic do stracenia, a do zyskania wszystko, Emir udaje się za mury ogarniętej chaosem Järvy. Z lepszej strony muru własne śledztwo prowadzi Fredrika, ambitna policjantka, obarczona winą za uprowadzenie minister. Czas ucieka. Czy bohaterom uda się odbić kobietę, zanim wydarzy się tragedia? Kto tak naprawdę jest spiskowcem? Jens Lapidus, jeden z najchętniej czytanych i najbardziej lubianych autorów w Szwecji, powraca zpełnym zwrotów akcji thrillerem, a jednocześnie bezlitosnym i przejmująco prawdopodobnym portretem podzielonego społeczeństwa. „To książka, której nie da się odłożyć na półkę. Jens Lapdius tworzy surowy obraz tego, czym stało się dzisiejsze społeczeństwo. Jedna z moich absolutnie ulubionych lektur tego roku”. Yrsa Sigur?ardóttir, autorka powieści kryminalnych „Paradis City to świetny i brutalny thriller z ciekawymi bohaterami i ekscytującą fabułą. Lapidus nie ma sobie równych w portretowaniu społeczeństwa oraz przedstawianiu niesamowitych wyobrażeń przyszłości. Pokazuje w ten sposób, że jest nie tylko czołowym, ale też przekraczającym gatunki autorem, który nie boi się wyjść ze swojej strefy komfortu. Obowiązkowa pozycja dla wszystkich fanów thrillerów!” ThrillZone.nl „Zręcznie napisana dystopia”. „Aftonbladet” „W tym ponurym obrazie przyszłości Lapidus pokazuje, do czego mogą doprowadzić polaryzacja, nierówność i dyskryminacja. Paradis City to wspaniały thriller pełen zwrotów akcji”. „Nederlands Dagblad” „Przerażająco realistyczny thriller na chłodny wieczór”. „Flair” „Poruszający portret ludzi w przyszłości. Paradis City to jedyny w swoim rodzaju thriller, który trzyma czytelnika w napięciu.” BTJ „W społeczeństwie, które wymknęło się spod kontroli, główną troską ludzi jest przetrwanie, a nie życie”. „Het Nieuwsblad” „W Paradis City Lapidus odchodzi o krok od realizmu – w końcu w dystopii istnieje naturalny element spekulacji – ale jego zaangażowanie i intencje są tak samo szczere jak zawsze”. „Sydsvenskan” „Nowy thriller Jensa Lapidusa jest jego najmroczniejszą książką. Akcja posuwa się do przodu w błyskawicznym tempie już od pierwszego zdania. To podróż w przyszłość, w której Lapidus pociągnięciami czarnego pędzla stworzył dystopię. Jednocześnie jego fantazje zakotwiczone są w elementach ze znanego nam świata, dzięki czemu historia jest pod wieloma względami wiarygodna. Paradis City to przerażająca powieść, od której nie sposób się oderwać”. „Göteborgs-Posten”
Książka roku 2023 w SzwecjiNominacja do nagrody Adlibris za debiut rokuUrzekająca powieść o Saamach w stylu Fredrika BackmanaOsiemdziesięciopięcioletnia Saamka Mriddja mieszka na dalekiej północy Szwecji ze swoim mężem Bierą. Po latach spędzonych tylko we dwoje kobieta pragnie odnaleźć siostrzeńca męża. Kilkuletni chłopiec o imieniu Heaika-Jon, którego wychowywali jak syna, został im odebrany z dnia na dzień. Jedyną osobą, której Mriddja może się zwierzyć ze swojego pragnienia, jest "Sire", operatorka centrali w nowym aparacie telefonicznym. Z pomocą Sire Mriddja obmyśla plan poszukiwań.Kaj i Mimmi osiedlają się w Norrbotten, gdzie mają nadzieję zapuścić korzenie. Oprócz pudeł po przeprowadzce Kaj musi rozpakować także pamiątki po niedawno zmarłej matkce, których pochodzenia nie zna i nie rozumie. Wkrótce w ich nowym domu coraz więcej czasu spędza ośmioletni sąsiad, Johns. Nigdzie nie widać jednak jego rodziców. Czy pod wpływem obecności chłopca Mimmi odważy się poprosić Kaja o to, za czym tęskni najbardziej? Bo saamska legenda głosi, że niczego nie należy nazywać po imieniu - w przeciwnym razie łatwo można wszystko stracić.Tina Harnesk w cudowny sposób splata losy swoich bohaterów. Ciepło i z dużą dozą humoru opowiada o pełnym magii świecie Saamów, ale także o trudnej historii przesiedleń, która wpłynęła na życie rdzennych mieszkańców Północy i ich potomków."To książka zabawna, smutna, słodko-gorzka i piękna. Z uroczą osiemdziesięciopięcioletnią bohaterką, której nie da się nie pokochać!"Z uzasadnienia jury w konkursie na szwedzką książkę roku"Jak to możliwe, że jest to debiutancka powieść?! Wspaniale poprowadzona historia z barwną galerią postaci, wśród których prym wiedzie osiemdziesięciopięcioletnia Saamka. Tina Harnesk napisała wyjątkową, ciepłą i osobistą, choć fikcyjną opowieść, która wciąga, urzeka i robi duże wrażenie".Agneta Norrgrd"Język Tiny Harnesk jest nabrzmiały od liryzmu, ale przede wszystkim przepełniony humorem. Mriddja to niezapomniana postać; to jej głos nadaje tekstowi ton. Imponujący debiut".Stina Lodn"Ludzie, którzy sieją w śniegu to świetna powieść o dwóch pokoleniach naznaczonych doświadczeniami Saamów: starszym pokoleniu, które w dzieciństwie zostało przymusowo przesiedlone na południe, oraz pokoleniu wnuków, które dorastało bez kontaktu z saamską kulturą".Yukio Duke
Miasto czarnych mundurów, mrocznych myśli, odrażających czynów. Miasto honorowych ludzi, gestów poświęcenia, odruchów dobra.Lata trzydzieste XX wieku. Młodziutka Ingrid wiedzie zwyczajne i szczęśliwe życie w niemieckich Pyrzycach. Wychowywana z dala od nazistowskiej doktryny, z poszanowaniem dla drugiego człowieka, otwarta na wielokulturowość, nie pojmuje tego, co się dzieje w Trzeciej Rzeszy. Kiedy umiera jej babcia, która dotychczas roztaczała nad nią parasol bezpieczeństwa, dziewczyna musi szybko wydorośleć. Zaraz potem w jej życiu pojawiają się mąż i córki, a na horyzoncie - widmo wojny.Ingrid jeszcze nie wie, z czym przyjdzie jej się mierzyć. Do jakich czynów będzie musiała się posunąć, by uratować to, co dla niej najcenniejsze? Kim będzie musiała się stać, by ocalić ułudę normalności? I jaki ma w tym wszystkim udział kobieta o białych oczach?To nie jest opowieść o miłości, choć czuć ją między wierszami, lecz opowieść o zbrodniach, choć nie tak oczywistych, jak mogłoby się wydawać.
Kolekcja to nie tylko zbiór dzieł - to opowieść o podróży przez życie i sztukę. Borysław Czyżak z wrażliwością i głębią wprowadza nas w świat ośmiu wybitnych postaci: Magdaleny Abakanowicz, Marii Anto, Zuzanny Janin, Kojego Kamojego, Erny Rosenstein, Henryka Stażewskiego i Wacława Taranczewskiego. Choć minimalistyczną twórczość Kamojego od surrealistycznych wizji Rosenstein zdaje się dzielić niemal wszystko, bohaterki i bohaterowie książki tworzyli w tych samych czasach. Nie potrzebowali jednolitego programu - łączyły ich wspólnota doświadczeń i więzy przyjaźni.W tej wciągającej biografii pokolenia Czyżak odmalowuje nie tylko sylwetki twórców i twórczyń, ale także kontekst, w którym funkcjonowali, i przemiany zachodzące w artystycznym świecie - i poza nim. Jednocześnie w duchu slow art zachęca do niespiesznego obcowania ze sztuką i wielokrotnego powracania do tych samych dzieł, odkrywania ich ciągle na nowo.Kolekcja to hołd dla osobistego odbioru sztuki, dla tego, jak dzieło oddziałuje na nasze zmysły i emocje. To książka dla tych, którzy pragną zrozumieć sztukę współczesną i są otwarci na poszukiwanie własnej drogi do niej - także przez pryzmat własnych doświadczeń i refleksji.
Biografia przywracająca pamięć o Julii Keilowej - ikonie polskiego wzornictwa, wybitnej rzeźbiarce i metaloplastyczce.W dwudziestoleciu międzywojennym projektowała dla największych polskich wytwórców platerów: Frageta, Norblina i braci Henneberg. Oszczędne w formie projekty Keilowej cieszyły się powodzeniem i znakomicie pasowały do modernistycznych wnętrz. Dzisiaj to ikony polskiego wzornictwa art dco, ale życiorys ich projektantki jest niemal nieznany. Małgorzata Czyńska rekonstruuje tę biografię.Keilowa konsekwentnie budowała własną markę: w 1933 roku otworzyła prywatną pracownię metaloplastyki i stworzyła kilkaset różnych wzorów, które masowo powielano. Jej prace były prezentowane na wystawach światowych w Paryżu i Nowym Jorku. Projektując, operowała najprostszymi bryłami geometrycznymi: kulą, prostopadłościanem i stożkiem, a kształty jej przedmiotów odbiegały od zwyczajowych form. Do jej najsłynniejszych projektów należy cukiernica "Jabłko królewskie" dla Fabryki Wyrobów Srebrnych i Platerowanych J. Fraget. Tę błyskotliwą karierę przerwała wojna - zginęła w 1943 roku, najprawdopodobniej na warszawskim Pawiaku.
Powrót do wakacji spędzanych na wsi, do przyrody, dzieciństwa – trudnego, naznaczonego niewyjaśnionym międzypokoleniowym konfliktem ludzi przymuszonych do bycia ze sobą. Kilkunastoletnia narratorka patrzy na świat rozdarty między dalekim i zdominowanym przez swojego ojca ojcem, a matką, która jest postacią idealną, niezwykłą – lecz odrzuconą przez rodzinę męża, nieumiejącą się odnaleźć. Dziecko nie potrafi wytłumaczyć sobie zależności, w które zostało wrzucone – i próbuje znaleźć własne miejsce, odrzucić poczucie winy. To historia pamięci. Zioła, liście, trawy wkładane pomiędzy kartki książki, mogą oznaczać coś, co chcemy zachować, albo o czym chcemy zapomnieć. To książka o przyjaźni, próbującej pogodzić świat dziecka z miasta z wakacjami dziecka ze wsi. O poszukiwaniu kogoś, kto bardzo się stara być taki, jak my, chociaż nie jest. Kąkol szuka wreszcie odpowiedzi na najstarsze z pytań: czym jest dobro, a czym zło? Czy jesteśmy złem naznaczeni, czy też wybieramy je świadomie? Czy dziecko potrafi być złe? Ta książka pachnie suchą trawą, mlekiem i korą drzew. Boli jak pierwsze doświadczenie niesprawiedliwości. Jest urokliwa i straszna, nieprawdziwa i prawdziwa – jak każda baśń. Warto udać się w tę baśniową podróż. Warto przedzierać się przez zarośla wydarzeń, przez gęstwiny historii, przez nieuchronne koleje losu. W tym magicznym realizmie dzieje się wyraziste życie, z którego „trzeba wyrywać chwasty” i pamiętać, skąd przychodzimy i po co jesteśmy stworzeni. Ewa Lipska Historię rodzinną można pisać na wiele sposobów. Zośka Papużanka zamyka ją we wspomnieniu z dzieciństwa, z wakacji na wsi, gdzie wspólnie spędzają długie tygodnie dziadkowie, ich dzieci z małżonkami i wnuki, czy tego chcą czy nie. Gorzko-słodką opowieść autorka snuje przecudnym językiem i jak zawsze uwodzi wielką uważnością, nie pomijając żadnego chrabąszcza ani polnego chwastu. Maria Fredro-Smoleńska, „Vogue Polska” Szanowna redakcjo. Bardzo mi przykro, ale odmawiam napisania notki na książkę niejakiej Zośki Papużanki. Po prostu roznosi mnie zazdrość o jej talent. Jak to możliwe, że ona umie tak pisać, że człowiek nie chce kończyć Kąkola? Że chciałby siedzieć do końca życia na wsi, na schodach prababki Karoliny, i przyglądać się kurom wystrojonej ciotki Aurelii. Dlaczego miałabym pisać cokolwiek o książce, w której każde słowo zna swoje miejsce, kolory i faktury czuć na języku, a postaci są pełnokrwiste? Że jest w niej poczucie humoru typowe dla tej pisarki, a jednocześnie uwaga, czułość i troska, bez zbędnej jednak tkliwości. Jest jeszcze dziadek Antoni, terrorysta domowy najwyższej klasy. O nim tym bardziej nie napiszę, bo go nie lubię. Nie ma mowy żebym przyznała, że Zośce Papużance, tej pisarce osobnej, która pisze jak nikt inny, znów się udała znakomita historia, tym razem o wspaniałych wakacjach koszmarnych wakacjach. Z poważaniem, Magdalena Grzebałkowska Zośka Papużanka – mieszka i pisze w Krakowie, uczy języka polskiego. Zadebiutowała w roku 2012 Szopką, która przyniosła jej nominacje do Nagrody Literackiej Nike i do Paszportów „Polityki”. W 2016 roku ukazała się jej druga powieść, On, nominowana do Paszportów „Polityki”, nagrody Gryfia i wyróżniona tytułem Krakowskiej Książki Miesiąca, w 2017 roku zbiór opowiadań Świat dla ciebie zrobiłem, a w 2020 kolejna powieść Przez.
Drugi tom kultowej PollyannyPo rocznej rekonwalescencji po wypadku, na skutek którego straciła władzę w nogach, Pollyanna nadal rozwesela wszystkich pogodną osobowością i niesłabnącym dobrym humorem. Może chodzić! Na dodatek teraz, gdy ciotka Polly wyszła za mąż za doktora Chiltona, cała trójka cieszy się rodzinnym szczęściem.Pollyanna ma także szansę pojechać do Bostonu, gdzie - jak ma nadzieję - pozna nowych przyjaciół. Została zaproszona przez swoją dawną pielęgniarkę Dellę Wetherby. Della liczy, że dziewczynka będzie miała dobry wpływ na jej pogrążoną w rozpaczy siostrę, która po śmierci męża i zaginięciu siostrzeńca o imieniu Jamie zamknęła się w sobie. Pollyanna angażuje się w jego poszukiwania i rzeczywiście udaje jej się poznać chłopca o tym imieniu. Czy to możliwe, że jej nowy przyjaciel to zaginiony krewny pani Carew?Z biegiem lat Pollyanna wyrasta na troskliwą młodą damę, która nigdy nie traci charakterystycznej iskry dobrego humoru, mimo że jej rodzinę wkrótce dotyka tragedia, a sama dziewczyna zostaje wplątana w skomplikowany trójkąt miłosny. Potrzeba wyjątkowego człowieka, aby przejść przez to wszystko z uśmiechem na twarzy - na szczęście Pollyanna taka właśnie jest.
Kiedy zapytano stuczternastolatka o receptę na długie życie, powiedział: "Ciężko pracuj, odpoczywaj w święta, kładź się wcześnie spać, pij każdego dnia szklankę aguardiente, kochaj Boga i zawsze noś go w sercu". W 2023 roku najstarsza żyjąca kobieta świata miała 115 lat. O życiu mówiła tak: "Myślę, że długowieczność to także szczęście. Szczęście i dobre geny".Ale czym jest szczęście i czy mamy na nie wpływ? Co ono znaczy? Gdzie go szukać albo raczej - gdzie je znaleźć? Czy życiem rządzi przypadek czy jednak mamy wybór? A co się dzieje, jeśli wybór dokonuje się bez naszego udziału? W jaki sposób podejmujemy decyzje? Czy można wybrać więcej niż jedną przyszłość? Czy każda zmiana jest dobra? Ile osób, tyle odpowiedzi.Iza Klementowska wysłuchała kilkuset osób z różnych stron świata i w różnym wieku - od pięciolatki aż po dziewięćdziesięciolatków - i próbuje uzyskać odpowiedzi na wszystkie te pytania. Mikroreportaże złożone w trzy osobne części - Szczęście, Zmiana, Wybór - tworzą opowieść o życiu. Codzienność, z pozoru tylko pełna banalnych oraz prozaicznych momentów, w których nie może zabraknąć śmiechu i poczucia humoru, miesza się tu z wydarzeniami przełomowymi, dotykającymi również spraw granicznych, bolesnych i ostatecznych.Szczęście. Zmiana. Wybór. Czy można krócej powiedzieć o tym, co najważniejsze w życiu? Ta słodko-gorzka lekcja przypomina, że zawsze warto walczyć. Że szczęściem bywa dylemat: Malediwy czy Bora-Bora, ale też wyzdrowienie z Covidu, pies ze schroniska lub własne konto instagramowe. A także że to nie tylko piweczko i słoneczko (choć to też), lecz jak powiada Marai "kwestia dyscypliny". Miałam szczęście, że mogłam przeczytać tę książkę.Ewa Woydyłło-Osiatyńska, psycholożka i terapeutkaIza Klementowska odmienia życie ludzkie przez przypadki: szczęście, zmianę i wybór, tworząc uwodzący zbiorowy reportaż. W krótkich wypowiedziach-pocztówkach bohaterowie (bardzo młodzi i bardzo starzy) opowiadają o najważniejszych sprawach, a robią to fascynująco. Szczęście to książka absolutnie niezwykła i bardzo potrzebna. Przypomina, że nie jesteśmy sami. Podnosi na duchu. No i do tego jest dostępna bez recepty!Juliusz Kurkiewicz, "Książki. Magazyn do Czytania"
Geniusz z Barcelony.Zaskakująco różny w kolejnych etapach swego życia – elegancki młody bourgeois; wyniszczony dietą i chorobami zapracowany mężczyzna; przypominający żebraka, wychudzony, zdziwaczały staruszek – zawsze żył architekturą i dla architektury.
Nie był dobrym uczniem ani studentem. Jednak zwracał uwagę otwartością umysłu i zaskakującymi pomysłami. Podczas egzaminu końcowego (na którym przyznano mu tytuł architekta głosami większości, a nie jednomyślnie) jego nauczyciel oświadczył: „Panowie, stoimy tutaj dzisiaj przed obliczem geniusza lub szaleńca!”.
Syn rzemieślnika – zawsze najwyżej cenił rzemiosło. „Dwoma linami i sznurem tworzy się architekturę”, mawiał. I nigdy nie porzucił swych korzeni, z każdym rokiem mocniej podkreślając, że jest Katalończykiem. Już jako młody chłopak z równie romantycznymi jak on przyjaciółmi poznawał najważniejsze zabytki Katalonii, snując marzenia, z których zaskakująco wiele udało im się zrealizować. W każdym kolejnym projekcie coraz głębiej sięgał do tradycji i historii swojej ziemi. Znając dobrze kilka języków, z czasem zgadzał się rozmawiać już tylko po katalońsku.
Coraz częściej – za swą wielką miłość do Ojczyzny – bywa porównywany do wielkiego Katalończyka Ramóna Llulla. Ma zostać błogosławionym – patronem architektów.
Uwielbiany i czczony przez jednych, znienawidzony przez innych – już w dniu swojej śmierci okrzyknięty został geniuszem przez te same barcelońskie gazety, które jeszcze niedawno zamieszczały jego karykatury: niezrozumianego, trochę szalonego, ekscentrycznego.
„Autobiografia Gaudiego została zapisana w kamieniu; w popękanych kaflach, szylkrecie, powykręcanym metalu, witrażach i wypolerowanym złocie; w cemencie i zaprawie murarskiej. Aby stworzyć obraz człowieka, musimy bliżej przyjrzeć się budynkom, które zbudował, w których mieszkał, przedmiotom, które czcił, i źródłom jego wyobraźni: temu, co sam nazwał Wielką Księgą Natury” – napisał Autor książki we wstępie do tej jedynej w swoim rodzaju „biografii architektonicznej”.
Gaudi. Geniusz z Barcelony to barwna i dowcipna ilustrowana biografia artysty (1852–1926), a zarazem portret Katalonii, jej życia kulturalnego i politycznego, napisana wartko, wnikliwie i ze zrozumieniem.
„Rzadko się zdarza, aby biografia architekta była tak ludzka i pełna humoru. Udało się odtworzyć połączenie żartobliwości i powagi, jakie charakteryzowało Gaudiego”, napisał Paul Preston.
Poruszająca opowieść o pisarce, która swoimi książkami uszczęśliwiła pokolenia młodych czytelników.Rok 1929. Młoda Astrid z trudem łączy rolę samotnej matki z pracą zawodową. Jest jednak gotowa na każde poświęcenie, by stworzyć synowi Lassemu bezpieczny i kochający dom. Powściągliwa i skryta dziewczyna stopniowo otwiera się na przyjaźń poznanej w pracy Ingrid, a wkrótce postanawia obdarzyć zaufaniem także okazującego jej szczególne względy Sturego, i to on okaże się tym, który spełni jej marzenie o założeniu szczęśliwej rodziny.Najbliżsi zawsze byli dla Astrid najważniejsi i to właśnie z miłości do dzieci, którym opowiadała historie na dobranoc, zrodziło się jej pisarstwo. Niegasnąca radość życia i nieskrępowana wyobraźnia pozwoliły jej wykreować niezapomniane postaci: Pipi Pończoszankę, Kallego Blomkvista, Karlssona z Dachu czy wesołą gromadkę dzieci z Bullerbyn. Choć droga do sławy nie była łatwa, walczyła o swoje opowieści, nie tracąc wiary w to, że gdy ujrzą światło dzienne, na zawsze zapiszą się w sercach czytelników.Astrid była bystra i miała cudownie sarkastyczne poczucie humoru. Fabularna opowieść o niej pozwala poznać zarówno jej pogodę ducha, jak i melancholię.Wartki styl pisania Lieder pozwala czytelnikom doświadczyć błyskawicznego sukcesu, który zaskoczył samą Lindgren."General-Anzeiger"Susanne Lieder pozostaje blisko prawdziwych wydarzeń i osób z życia Lindgren. Udało jej się stworzyć subtelny portret silnej, empatycznej kobiety."Buchjournal"
Książka dla fanów Downton Abbey i Agathy Christie Prowadzenie hotelu jest tak łatwe jak jego goście. Przekonuje się o tym Bella Ainsworth, właścicielka działającego od kilku tygodni ekskluzywnego hotelu Portofino, zlokalizowanego na włoskiej riwierze. W jednym czasie zjeżdżają do niego nietuzinkowe postacie: Julia, dawna miłość męża Belli, wraz ze swoją córką Rose, którą rodzina Ainsworthów pragnie wydać za syna Belli – pokiereszowanego emocjonalnie weterana pierwszej wojny światowej; marszand Jack Turner z ciemnoskórą tancerką, która rozpala wyobraźnię gości i mieszkańców miasteczka; wiecznie niezadowolona lady Latchmere, skrywająca bolesną historię; były student medycyny z Indii, który podczas wojny opiekował się rannym synem Belli; uznany tenisista z żoną; oraz hrabia Albani z synem, jedyni Włosi w tym towarzystwie. Bella robi wszystko, aby jej goście miło spędzili czas – od tego zależy powodzenie jej przedsięwzięcia. Na drodze staje jej jednak skorumpowany lokalny polityk, zwolennik Mussoliniego, grożąc zamknięciem hotelu, a napięcie sięga zenitu, gdy znika cenny obraz Rubensa należący do męża Belli i wszystkie osoby przebywające w hotelu zostają zamknięte na czas śledztwa. Każda z nich ma swój sekret, którego musi strzec. Porywający dramat historyczny z intrygą i faszystowskimi rozgrywkami w tle. Na podstawie książki powstał serial o tym samym tytule. Hotel Portofino, którego akcja dzieje się na oszałamiającej włoskiej riwierze, podbije twoje serce i sprawi, że będziesz przerzucać strony szybciej, niż zdążysz przygotować kakao. Women.com Ta powieść – napisana w stylu Agathy Christie, Henry’ego Jamesa i Edith Wharton – zachwyca. Znajdziecie w niej przepiękne opisy Portofino i bohaterów z krwi i kości. A historia szepcze ostrzeżenie: uważaj, wolność można utracić na wiele różnych, często subtelnych, sposobów. Pamela Binnings Ewen, autorka książki Coco Chanel. Królowa Paryża Autor buduje ogromne emocje za pomocą kilku ostrych pociągnięć. Wdzięcznie przechodzi od komedii do melodramatu łamiącego serce, a zaraz potem do scen pełnych napięcia. Brawurowe przygody, rozgrywające się późną nocą ucieczki i kradzieże dzieł sztuki równoważą spokojniejsze momenty, w których uchwycono ludzką dobroć i piękno przemijającego świata. Urocza, poruszająca i zapadająca w pamięć powieść. „Historical Novels Review”
Powieść o matce, która podczas II wojny światowej nieoczekiwanie staje się szpiegiem najeżdżających sił japońskichMalaje, rok 1945. Rodzina Cecily jest w niebezpieczeństwie: jej piętnastoletni syn zniknął, najmłodsza córka przebywa zamknięta w piwnicy, aby uniknąć przymusowej pracy jako kobieta do towarzystwa w "ośrodkach pocieszenia", a najstarszą, która pracuje w herbaciarni odwiedzanej przez pijanych japońskich żołnierzy, z każdym dniem ogarnia coraz większy gniew.Cecily wie dwie rzeczy: że to wszystko jej wina i że jej rodzina nigdy nie może poznać prawdy.Dekadę wcześniej desperacko pragnęła być kimś więcej niż tylko gospodynią domową urzędnika niskiego szczebla na skolonizowanych przez Brytyjczyków Malajach. Przypadkowe spotkanie z charyzmatycznym generałem Fuijwarą wciągnęło ją w świat szpiegów, który niósł obietnicę realizacji marzenia o "Azji dla Azjatów". Zamiast tego Cecily pomogła zapoczątkować jeszcze bardziej brutalną okupację japońską. Po dziesięciu latach, gdy wojna osiąga apogeum, przeszłość dopada kobietę, a jej mroczne sekrety wystawiają na próbę nawet najtrwalsze więzi.Rozpętaliśmy burzę to opowiedziana z perspektywy czterech postaci historia o okrucieństwach wojny, napiętych relacjach między skolonizowanymi a ich prześladowcami oraz dwuznaczności dobra i zła, gdy stawką jest przetrwanie.
Wszystko, co oczywiste, jest fasadąCarl i Helene przeżywają kryzys w związku i wierzą, że długie wakacje z dala od sztokholmskiego zgiełku pomogą im na nowo się odnaleźć. Dlatego zamieniają się domami z parą z Kalifornii - Scarlett i Adamem - która przygotowuje się do wyjazdu do Szwecji, gdzie mężczyzna będzie miał wystawę.Jednak gdy tylko docierają do Santa Cruz, rozpoczyna się seria dziwnych wydarzeń. Czy Carlowi szwankuje pamięć, czy dom na zdjęciach wyglądał zupełnie inaczej? Czy ktoś naprawdę stuka nocą w rury grzewcze, czy to tylko koszmarne omamy? Co robi para w ich szwedzkim domu - i dlaczego ktoś wyłączył zainstalowane przez Carla kamery? Oraz czy Scarlett coś sobie wyobraża, czy też Helene naprawdę zostawiła jej tajną wiadomość w garderobie? Mnożą się pytania - w końcu nikt nie ma odwagi uwierzyć własnym oczom.Gdy elementy układanki łączą się w całość, staje się jasne, że marzenia i fantazje mogą zostać obrócone przeciwko nam. I że wszystkim byłoby lepiej, gdyby wyznali prawdę. I tylko prawdę.Przejmujący, przerażający i znakomicie skonstruowany thriller psychologiczny. Idealna lektura na wakacje. O ile nie przeszkadza wam to, że później nieustannie będziecie zerkać za siebie.Wojciech ChmielarzNie ma zbrodni doskonałej i nigdy tak naprawdę nie znamy osoby, która śpi po drugiej stronie łóżka. Błyskotliwy kryminał, który zaczyna się od szczura w basenie, a kończy wernisażem. Wszystko pomiędzy to mistrzowski popis Ahnhema.Marta Górna, "Gazeta Wyborcza"
Najsłynniejsza powieść z gatunku coming-of-age należąca do kanonu literatury światowej w tłumaczeniu Anny BańkowskiejStany Zjednoczone, lata 60. XIX wieku. W domostwie zwanym Orchard House od pokoleń mieszka rodzina Marchów. Pod nieobecność ojca walczącego w wojnie secesyjnej opiekę nad czterema córkami sprawuje ich matka, Marmee, która wyraźnie wyprzedza swoją epokę, wpajając dziewczynkom ideały wolności i namawiając je, by znalazły własną drogę w życiu.Córki pani March - stateczna Meg, żywiołowa Jo, nieśmiała Beth oraz nieco przemądrzała Amy - starają się urozmaicić swoje naznaczone ciągłym brakiem pieniędzy życie, chociaż boleśnie odczuwają niedostatek i tęsknotę za ojcem. Nieważne, czy układają plan zabawy czy zawiązują tajne stowarzyszenie, wszystkich zarażają swoim entuzjazmem. Poddają mu się nawet Laurie, samotny chłopiec z sąsiedniego domu, oraz jego tajemniczy, bogaty dziadek. Młody dziedzic z zazdrością patrzy na skromny dom Marchów, bo któż nie chciałby ogrzać się w jego cieple? Kto odrzuciłby przyjaźń czterech dziewczynek o diametralnie różnych osobowościach, ale jednakowo dobrych sercach?Książka, która od półtora wieku łączy kolejne pokolenia
Smakowita podróż bez biletuTa książka zabierze cię w kulinarną podróż bez konieczności pakowania walizek. Znajdziesz w niej przepisy na dania roślinne, które są częścią tradycji na wszystkich kontynentach - od streetfoodowych klasyków z Ameryki Północnej, przez europejskie placki, pizze i makarony, zielone falafele z Afryki, aromatyczne potrawy strączkowe z Indii, dania typu stir-fry z Dalekiego Wschodu aż po egzotyczne specjały z Australii i Oceanii.Dorota Jaworska odkrywa bogactwo roślinnych smaków w każdym zakątku globu. Nawet w kuchniach, które słyną z potraw mięsnych, znajduje oryginalne dania wegańskie będące częścią dziedzictwa kulinarnego. W swojej książce celebruje mnogość kultur i ich różnorodność, która wyraża się także poprzez jedzenie. To idealna lektura dla tych, którzy chcą przywozić z podróży smaki niczym najcenniejsze pamiątki, jak również dla tych, którzy pragną wzbogacić swoje domowe menu o egzotyczne, ale łatwe do przygotowania potrawy.Wprowadź autentyczne roślinne smaki z całego świata do swojej kuchni!
Ta porywająca, bardzo sprawnie napisana powieść z chłopięcym bohaterem i to nie byle jakim, portretuje młodego Arthura Conana Doyle'a - wybitnie inteligentnego, oczytanego, wrażliwego chłopaka, który otrzymuje rzadką szansę od losu i z niej korzysta. Arthur jest jak dziewiętnastowieczny Harry Potter, który otrzymuje list z Hogwartu (Baskerville) i akceptując zaproszenie, sprawia, że odtąd wszystko w jego życiu ulega zmianie - opuszcza dom, czego nigdy wcześniej nie robił, i wyrusza do nowej szkoły. Przez Baskerville Hall przewija się cała plejada postaci, które staną się inspiracją dla jego słynnych powieści i opowiadań z całego uniwersum jego twórczości: Jimmy Moriarty, Irene Adler, doktor Watson i oczywiście Sherlock Holmes. Już w pierwszych dniach szkoły Arthur ma kilka okazji, by zabłysnąć intelektem, odwagą i niesłychaną zdolnością dedukcji. Dzięki obserwacji i szybkiemu główkowaniu pokonuje na ringu bokserskim doświadczonego w walkach kolegę, rozgryza źródło sukcesu dr Watsona w uleczeniu dokuczliwej wysypki u jednej z uczennic, przede wszystkim zaś ratuje kolegę przed atakiem szympansa, stosując hipnozę. Wkrótce nikt nie ma wątpliwości, że Baskerville Hall to miejsce dla Arthura, choć zaproszono go tu właściwie w ostatniej chwili. Jeśli ktoś ma do tego zastrzeżenia, to w swej skromności on sam. Tymczasem w szkole Baskerville dzieją się niepokojące rzeczy. Ktoś włamuje się frontowymi drzwiami, wybijając szybę, jednak niczego nie kradnie. Jakby tajemnic było mało, Arthur otrzymuje zaproszenie do elitarnego tajnego stowarzyszenia
Troje 12-letnich outsiderów znajduje starą, upiorną i opuszczoną rezydencję w lesie. Jest owiana złą sławą, bo podobno przed wieloma laty ktoś w niej zniknął bez śladu. Dzieciaki wchodzą do niepokojącego domu, gdzie odkrywają trolla i jego siedzibę w systemie jaskiń i labiryntów ciągnących się w podziemiach. Początkowo próbują walczyć z trollem, ale potem odkrywają, że troll o imieniu Kark jest w rzeczywistości łagodny i miły. Mieszka w rezydencji od 200 lat, strzegąc sekretnej bramy prowadzącej do Helheim (portal), mitycznego miejsca rządzonego przez złego boga Lokiego. Kark prosi dzieci o pomoc w chronieniu bramy. Daje im starożytną magiczną broń: miecz, który wszystko tnie, łuk, który nigdy nie chybia i zaklęcie do tworzenia bomb zapalających. Wkrótce pojawiają się trzy potwory, "dzieci Lokiego": wąż z Midgardu, wilk Fenrir i Hella, królowa umarłych. Dzięki nowym mocom, trollowi i współpracy dzieciom udaje się pokonać mityczne stwory w pełnych napięcia bitwach. Troll jednak umiera od trucizny. Gdy wschodzi słońce, prosi dzieci, aby przejęły obowiązki strażników Helheimu. Promienie słoneczne zamieniają go w kamień, a dzieci zdają sobie sprawę, że połączyła ich więź nie do zerwania. 25 tygodni na liście bestsellerów w Norwegii! Ponad 50 tysięcy sprzedanych egzemplarzy! Najlepsza książka roku 2022 w kategorii dziecięcej!
Pewnej nocy Jan pod wpływem alkoholu śmiertelnie potrąca dziewczynę. Na co dzień opiekuje się polem namiotowym i bezskutecznie walczy z nałogiem, a tamtego wieczoru po raz kolejny pijany wsiada do samochodu. Strach przed przyznaniem się do niezamierzonego morderstwa jest większy niż jego uczciwość. Zakopuje dziewczynę w lesie, ale dręczony wyrzutami sumienia przegląda prasę, rozpytuje i szuka. Kim była ta kobieta? I dlaczego nikt jej nie szuka?Pochodzący z Belgii Jules, jedyny gość pola namiotowego, mieszka w kamperze i mimo okropnej pogody nie wyjeżdża z Polski. Po co tu jest i kim jest odwiedzająca go osoba?W Kowarach aspirantka Maria Szulej szuka zaginionej dziewczynki. Ktoś porwał Karolinę, ale nie zgłoszono żądania okupu. Tymczasem rodzina wynajmuje detektywa, by szukał dowodów przeciw matce dziecka.Coś dziwnego dzieje się także w nowym pensjonacie Aliny i Mirka. Jedna z pensjonariuszek pojawia się i znika. Posiłki stawia się pod jej drzwiami, a kobietę otacza aura tajemnicy. Czemu mieszka tu już od tylu tygodni? Pensjonatu nie opuszcza natomiast dorosły syn właścicieli. Boi się wszystkiego, a najbardziej karzącej go za najmniejsze przewinienie matki.Oto świat jest pełen sekretów, mroku i występku. Czy ujawniona w końcu prawda zdoła wszystkich wyzwolić?Bohaterowie powieści Wojciecha Chmielarza desperacko walczą o to, by zapomnieć o przeszłości. Ich życie to kombinacja porażek, błędów, niespełnionych ambicji, zrujnowanych marzeń. Jednak za dawne pomyłki każdy musi słono zapłacić. Pierwszorzędny thriller o zbrodni, odkupieniu i nieznośnej przypadkowości losu.Jakub Demiańczuk, "Polityka"U Chmielarza człowieczeństwo poddawane jest nieustającej próbie. Kiedy w małym miasteczku w Karkonoszach znika mała dziewczynka, na jaw zaczynają wychodzić sekrety jego mieszkańców. Hipnotyzująca i bezkompromisowa! Jedna z najlepszych książek napisanych przez Wojtka!I pamiętaj, drogi czytelniku, sprawdź dokładnie hotel, w którym zamierzasz spędzić swój urlop!LiteraccyBohaterowie powieści Wojciecha Chmielarza są tylko pozornie zbędni. Czytając, otwieramy się na ich słabości, próbujemy zrozumieć, ale nie odpuszczamy im win. Tylko oni sami mogą sobie wybaczyć to, czego wybaczyć sobie nie potrafią. Są nam niezbędni do poznania prawdy.Łukasz Wojtusik, podcast Alfabet WojtusikaPostaci, których pozornie nic nie łączy. Wojciech Chmielarz jednak genialnie splata ich losy w jedną morderczą intrygę. Lektura nieodkładalna.Marta Bratkowska, "Książki. Magazyn do Czytania"
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
