Tina, zafascynowana fotografią spokojna nauczycielka, która pracuje w Sort, robi zdjęcie starej szkoły w Torenie tuż przed jej wyburzeniem. Jedno proste kliknięcie i gotowe. Strona po stronie czytelnik odkrywa konsekwencje tego pozornie trywialnego gestu, a przed jego wzrokiem rozciąga się szeroka panorama wspomnień i przekłamań o wydarzeniach, których bohaterami są falangiści i partyzanci, dranie i ludzie przyzwoici, a także ci zwyczajni, żyjący w trudnych, okrutnych czasach. W Pirenejach, w Pallars, regionie potraktowanym przez wojsko generała Franco z niespotykanym bestialstwem, ściera się moralna podłość frankizmu z bohaterstwem i tchórzostwem indywidualnym i grupowym tuż po zakończeniu hiszpańskiej wojny domowej. Na początku XXI wieku fakty jeszcze ciągle dopominają się o wirtuoza, który po tylu latach zdecyduje się poruszyć strunę Historii. Na szczęście jest Jaume Cabré.Jaume Cabré (Barcelona, 1947) jest autorem wielu powieści (w tym bestsellera Wyznaję), zbiorów opowiadań, scenariuszy filmowych i telewizyjnych oraz esejów literackich, a także dramatu. Stale współpracuje z dziennikiem ""Avui"", jest członkiem Institut d'Estudis Catalans (Katalońskiej Akademii Nauk). Jego utwory, wysoko oceniane przez czytelników i krytyków, były wielokrotnie nagradzane i tłumaczone na szereg języków.
Od ponad czterdziestu lat w czasie wakacji kilka milionów ludzi słucha Programu Pierwszego Polskiego Radia i Lato z Radiem! Audycja bije rekordy radiowej popularności. Na koncertach w plenerze gromadzi kilkaset tysięcy widzów. Rok w rok.Od dwudziestu pięciu lat jej kierownikiem i prawdziwą gwiazdą jest popularny dziennikarz a zarazem doskonały szef Roman Czejarek, który teraz, nie po raz pierwszy, przeistoczył się w autora książki.W 1991 roku, gdy ówczesny Dyrektor Pierwszego Programu Polskiego Radia Krzysztof Michalski zaproponował mu kierowanie Latem z Radiem, miał tylko dwadzieścia pięć lat i byłem młodym dziennikarzem, który z lokalnej rozgłośni Polskiego Radia w Szczecinie przeniósł się do centrali w Warszawie, a Lato z Radiem znał głównie z opowiadań swojej mamy... Jak przebiegała tamta rozmowa? I dlaczego padły wtedy pamiętne słowa: ,,Albo coś pan z tym zrobi, panie Romku, dobrego, albo trzeba będzie to jakoś po cichu... zlikwidować""?,,Wszystko czego dotykałem w Lecie z Radiem było symbolem. Strofy dla Ciebie i legendarny Krzysztof Kolberger. Kukułka i niezwykła Krystyna Czubówna. Nawet Paskuda z Zalewu Zegrzyńskiego wydawał się nie do ruszenia. Ale jak zrobić zmiany, nie przeprowadzając zmian?! Gdyby ktoś powiedział mi wtedy, że zwiążę się z Latem z Radiem na ćwierć wieku z pewnością bym nie uwierzył!"" - wspomina Roman Czejarek.To dwadzieścia pięć lat z Latem z radiem to pół życia Romana Czejarka, który swoim lekkim piórem, genialną pamięcią, umiejętnością opowiadania anegdot i wielkim archiwum fotograficznym postanowił podzielić się z Czytelnikami. I spróbować odpowiedzieć na pytanie, gdzie tkwi tajemnica tego sukcesu? Co tak magicznego jest w Lecie z Radiem, że poświęcono mu wiele prac magisterskich. Dlaczego wiosną każdego roku polskie gwiazdy i ich menedżerowie stają na głowie, by wystąpić na koncertach Lata z Radiem?,,W tym czasie dzięki pracy w Radiowej Jedynce poznałem wszystkie gwiazdy polskiej estrady. Z jednej strony Maryla Rodowicz, Krzysztof Krawczyk, Seweryn Krajewski, Budka Suflera, Perfect, Czerwone Gitary, Urszula, Kora, Lady Pank czy Andrzej Krzywy i De Mono, z drugiej Jacek Stachursky, Afromental, Sylwia Grzeszczak, Andrzej Piaseczny, Ania Rusowicz, Bracia albo Myslovitz. A do tego (wiem, że teraz niektórzy się skrzywią) Bayer Full, Weekend oraz Loka i na przykład Pan Japa. Mówiąc w skrócie: piosenkarze, aktorzy oraz zespoły ze wszystkich stron Polski"" - i to o nich i ich przygodach z Latem z radiem przeczytają Państwo w tej książce. Będzie też polityka: ,,Były takie kwiatki jak telefony z propozycjami nie do odrzucenia od asystenta Premiera (zgadnijcie którego?) oraz spotkanie za oceanem z Moniką Lewinsky. Tak, tak, tą Moniką od Prezydenta Bila Clintona. To akurat o mały włos nie skończyło się całkiem poważnym oskarżeniem o działanie na szkodę wstąpienia Polski do NATO i naraziło mnie na spore nieprzyjemności"" - czytamy we wstępie.Będzie też oczywiście barwna ,,codzienność"": ,,największy w Europie garnek (...), wybory najbardziej piegowatej buzi, najdłuższego jamnika, łaciatej krowy, Ptaka Roku (niezła nazwa prawda?) oraz oczywiście słynna Miss Lata z Radiem"".,,Jednym słowem jest co wspominać - wzdycha Roman Czejarek - zaś plotkarskie pisma i portale będą miały teraz radość w ujawnianiu pikantnych szczegółów zza kulis Lata z Radiem"" - dodaje z charakterystycznym uśmiechem. Piękne, pełne zdjęć (w większość autorstwa Romana Czejarka) wydanie - nie tylko na lato!
Sarah Lund ma poprowadzić trudne śledztwo w sprawie szczątków znalezionych w kopenhaskim porcie, tymczasem nie może się już doczekać awansu i przeniesienia do Działu Operacji, Planowania i Analiz. Chce się zająć domem i zadbać o relację z dorosłym już synem. Ostatecznie do zajęcia się sprawą nakłania ją dawna miłość, Mathias Borch, obecnie pracujący w PET.Szybko się okazuje, że zwłoki w porcie to dopiero początek dramatycznych wydarzeń: znika dziewięcioletnia córka miliardera Roberta Zeuthena, a porywacz podejmuje dziwną grę z Lund, podsuwając jej kolejne tropy i powtarzając, że chce tylko odzyskać należny dług.W Dochodzeniu III - obok Sarah Lund - powraca też Troels Hartmann, którego znamy z części pierwszej jako walczącego o stołek burmistrza Kopenhagi. Teraz jest premierem. Właśnie zbliżają się wybory parlamentarne i Hartmann chce ponownie je wygrać. W kraju, jak na całym świecie, jest kryzys gospodarczy. Hartmann ma romans z przewodniczącą Partii Centrum. Walczy z lewicą. I co chwilę grozi mu jakaś kompromitacja - książka zaczyna się od takiej właśnie sytuacji.I w tym Dochodzeniu Sarah Lund będzie musiała walczyć z fałszywymi tropami, z politykami ukrywającymi prawdę, by nie narazić na szwank swej kariery, z diabolicznym mordercą i z własnymi uczuciami, z którymi sobie nie radzi (powracają obrazy i skojarzenia ze sprawy Nanny Birk Larsen).A w Kopenhadze znów listopad - szary, stalowy, ponury, siny, mokry, przygnębiający, ciemny... Piękne, lodowate z wyglądu biurowce. A w porcie - kontenery, hale, złomowisko, rdzewiejący opuszczony statek... i zwłoki.
W nocy spadł śnieg. Wielki dom stojący na krańcu doliny przypominał żeglujący po białym oceanie pięćsetletni okręt...Dla rodziny Cavendishów Rutherford Park jest czymś więcej niż tylko domem. Jest sposobem życia, naznaczonym surowymi regułami oraz szczodrymi przywilejami, którym rządzą niewypowiedziane pragnienia...Octavia Cavendish, pani domu, żyje jak ptak w złotej klatce. Fortuna z posagu pozwoliła jej mężowi, Williamowi, zaprowadzić w majątku zmiany i unowocześnić go. On jednak także czuje się spętany - przez powinności płynące z tytułu oraz podjęte zobowiązania. Od syna Cavendishów, Harry'ego, oczekuje się, że pójdzie w ślady ojca, ale chłopak żyje marzeniami: chce przeżyć przygodę w przestworzach. Tymczasem na dolnej kondygnacji, w pomieszczeniach dla służby, pokojówka Emily skrywa tajemnicę, która może okryć nazwisko Cavendish hańbą.W Wigilię Bożego Narodzenia 1913 roku Octavia przyłapuje męża w niedwuznacznej sytuacji z jego piękną, daleką kuzynką o reputacji skandalistki. Chwilę później dostrzega Emily, zdążającą w ciemnościach nad rzekę, by tam wyjawić swój sekret światu. Podczas gdy na horyzoncie zbierają się ciemne chmury wojny, w Rutherford Park wychodzą na jaw zdrady i pragnienia...Porównanie z Downton Abbey na skraju I wojny światowej jest oczywiście nieuniknione, ale Ruhterford Park w znacznie bardziej wyczerpujący i realistyczny sposób przedstawia realia.- Margaret MaronRuhterford Park to książka piękna, melancholijna, napisana z wielką dbałością o szczegóły. W elegancki sposób opisuje życie w wielkiej angielskiej rezydencji na skraju nowej ery. Elizabeth Cooke nawiązuje do klasycznych autorów, takich jak Vita Sackville-West i Frances Hodgson Burnett.- Natasha SolomonsElizabeth Cooke mieszka w Dorset w południowej Anglii i jest autorką dwunastu powieści, w tym międzynarodowego bestsellera The Ice Child. Słynie ze swojej umiejętności opowiadania i dbałości o realia. Korzenie rodziny Cooke sięgają terenów, na których mieszkały siostry Brontë i gdzie dziadek Elizabeth pracował kiedyś jako lokaj. Jego życie i same okolice - piękno przyrody, ale też miasta i miasteczka - stały się źródłem inspiracji dla Rutheford Park.
Greta Lovisa Gustafsson urodziła się w 1905 roku w Szwecji. W wieku 13 lat rzuciła szkołę i podjęła pracę jako pomocnica fryzjera. Była także ekspedientką w domu towarowym i dorabiała jako modelka. W końcu wystąpiła w filmie reklamowym, który otworzył jej drzwi do międzynarodowej kariery. Stała się jedną z najsłynniejszych aktorek kina niemego i dźwiękowego. Czterokrotnie nominowano ją do Oscara.W 1941 roku, mając 36 lat, całkowicie wycofała się z filmu i życia publicznego, mimo że najwięksi reżyserzy proponowali jej główne role. Na niemal pół wieku ukryła się w swoim domu, podsycając zainteresowanie prasy. Za życia stała się legendą, kimś nieosiągalnym. Zmarła w 1990 roku w Nowym Jorku.A ja mówiłam, że była całkiem zwyczajną dziewczyną z Söder, że była wspaniała, inna niż wszyscy, tajemnicza, jak ptak z innego wymiaru, zimna i samotna gwiazda, że żyła dla swojej sztuki, że lubiła narty, uwielbiała śledzie i ziemniaki, że Hollywood ani trochę jej nie zmieniło, że była bezgranicznie melancholijna, że była ciepła, zimna, samotna, jak każdy, uwielbiała chodzić do wesołego miasteczka w Gröna Lund, że w jej oczach dało się dostrzec smutek całego świata, cokolwiek mówiłam, było prawdą, wierzyli mi we wszystko.Nikt nie zna Grety Garbo tak dobrze jak Vendela Berg, dziewczyna, którą na tyle zainteresowała się wycofana i chorobliwie wstydliwa gwiazda, że zatrudniła ją jako sekretarkę i towarzyszkę w Hollywood. Vendela chroni Gretę przed ciekawskimi reporterami, pomaga jej wynajmować domy, w których znajdzie spokój, podpisywać kontrakty z wytwórnią filmową i inwestować pieniądze. Mieszkają, pracują i podróżują razem, razem rozmawiają o scenariuszu planowanego filmu o królowej Krystynie.Kilka lat wokół lat trzydziestych, okresu największych sukcesów Grety Garbo. Ale ona, podobnie jak królowa Krystyna, okazała się więźniem własnej sławy. Marzyła o prywatności i chwili wytchnienia.Opisując Gretę Garbo widzianą oczami Vendeli, Ellen Mattson stworzyła sugestywny i porywający portret podwójny dwóch młodych kobiet. Bliżej Garbo, ikony kina, nie był nikt inny.
Zelda – towarzyszka życia wiecznie w niej zakochanego Scotta Fitzgeralda, autora Wielkiego Gatsby’ego – stała się symbolem swoich czasów.
Była kobietą wyzwoloną. Niezwykle atrakcyjną i ambitną. Prawdziwą ikoną swoich czasów – to właśnie lata dwudzieste stworzyły współczesny model gwiazdy towarzystwa, ekranu, sceny. To ona – wciąż na nowo portretowana na łamach jego książek – stała się królową epoki jazzu.
Nancy Milford, zafascynowana historią Zeldy, zebrała dziesiątki listów, wspomnień, notatek swoich bohaterów, by utkać z nich jedyną taką powieść-biografię.
Nancy Milford tworzy niezapomniane obrazy bohaterki:
Zelda – niesforna dziewczynka, zadziorna nastolatka, niepokorna narzeczona Scotta. Zelda – żona błyszcząca na salonach, towarzyszka podróży, matka ich wymarzonej córeczki.
Zelda – niespełniona artystka. Marząca o sławie. Konkurująca w pisaniu z mężem, to znów szukająca zapomnienia podczas wielogodzinnych lekcji tańca.
Zelda zdradzająca. I Zelda zdradzana.
W końcu Zelda po kolejnej próbie samobójczej – malująca kwiaty pacjentka kliniki psychiatrycznej.
I Zelda-wdowa, prosząca odwiedzających ją młodych ludzi, by nigdy nie pili tyle co Scott i by nie marnowali życia.
Jaka była ta kobieta, bez której i z którą F. Scott Fitzgerald nie mógł żyć? – opowiada Nancy Milford w swojej powieści Zelda.
Pełna humoru i ciepła, barwna opowieść o dorastaniu w sielskim, beztroskim i europejskim Lwowie jest preludium do tragicznych wydarzeń wojennych. Dwaj następujący po sobie okupanci - Sowieci i Niemcy okradają kilkuletniego Ludwika z dzieciństwa, a jego rodzinę z dobytku i bliskich. Zmuszają do ucieczki i tułaczki, których kres stanowi Kraków końca wojny. Dla 14-letniego bohatera dopiero wtedy rozpoczyna się walka. W nowym gimnazjum toczy boje o akceptację uczniów i nauczycieli, zmaga się z rodzącymi się uczuciami wobec dziewcząt, podziwem dla starszych kolegów i odrazą wobec konstytuującej się kłamliwej władzy ludowej. Sprawdzianowi z dojrzałości zostaje poddany zanim przystąpi do tytułowej Małej matury, egzaminu kończącego gimnazjum. Tak obrazowo opowiedziana historia mogła wyjść tylko spod ręki wybitnego reżysera, bo książka jest fabularyzowaną autobiografią, opowiadającą losy autora od jego narodzin w przedwojennym Lwowie, do ukończenia gimnazjum w Krakowie w 1947 roku. Emocje budowane amplitudami tragizmu i komizmu przetykane są opisami zapomnianych miejsc, czynności i przedmiotów. Zachwyca wierność odwzorowania najdrobniejszych detali i bogactwo języków przedwojennego wielokulturowego Lwowa. Tak dla dzisiejszych, jak i ówczesnych maturzystów powinna to być lektura obowiązkowa.
Fascynująca, ujęta w formę powieści historia powstania legendarnej książki dla dzieci Mały Książę, najsłynniejszej książki Antoine’a de Sait-Exupery'ego. Ostatnie miesiące życia pisarza-pilota, spędzone wśród francuskiej emigracji w Nowym Jorku, z dwoma kobietami: pełną temperamentu żoną intrygantką (legendarną Różą) i utalentowaną kochanką - młodziutką kanadyjską projektantką mody, które wspólnie założyły krawieckie Studio Saint-Ex, by... przedstawić światu Małego Księcia.
Kopenhaska policja szuka mordercy młodej prawniczki. Szef wydziału zabójstw wie, że w skomplikowanym śledztwie pomóc może tylko Sarah Lund, przed dwoma laty usunięta ze służby. Ona jedna nie wierzy w winę męża ofiary i zamach tajemniczej Ligi Muzułmańskiej. Po kolejnych morderstwach trop prowadzi do jednostki wojskowej przygotowującej się do kolejnej misji w Afganistanie.
Zbiór 22 znakomitych opowiadań i miniatur literackich, które – uzupełnione o najnowsze i najstarsze utwory (m.in. drukowane w 1 numerze „Polityki”, w 1957 roku) – ponownie trafiają do rąk miłośników „Małej matury”, „Siedliska” i wydanej niedawno „Zimy w Siedlisku”. „Ekshibicjonista” to 22 historie o spełnieniu i niespełnieniu opowiedziane przez „jubilera języka” – idealnie oszlifowane kamienie szlachetne pamięci, osadzone w wyobraźni najwyższej próby. Głęboka refleksja sąsiaduje w nich z wyszukanym dowcipem, wspomnienia z bogatą wyobraźnią, bezpretensjonalna narracja z przemilczeniem gentlmana, a erudycja zadziwia nawet malkontentów. Majewski przykuwa uwagę i zachwyca różnorodnością warsztatu – od realizmu dotąd niedrukowanej „Rozmowy kwalifikacyjnej” po surrealizm „Mieszkańca labiryntu”. Doskonałe pióro Majewskiego potwierdza diagnozę Tadeusza Konwickiego, który widząc kiedyś napisane przez Majewskiego podanie (czy raczej odwołanie w jakiejś absurdalnej sprawie), powiedział: „Ty pisz!”. I pisze! – zdobywając coraz większe grono Czytelników.
"Wielka powieść europejska", "przełom w literaturze", "powieść-katedra o idealnych proporcjach i epickim, pełnym kunsztownych detali wykonaniu", "książka, która przeżyje nas wszystkich".
"Wyznaję" zachwyca czytelników i krytyków.
Tę książkę czyta niemal cała Europa!
To trzymające w napięciu do ostatniej strony wyznanie miłosne i spowiedź człowieka starającego się przeniknąć istotę zła – w świecie i sobie samym. Historia chłopca dorastającego samotnie wśród książek, który musi zmierzyć się z rodzinnymi tajemnicami. Za sprawą osiemnastowiecznych skrzypiec zagłębia się w mroki dziejów hiszpańskiej inkwizycji i piekła dwudziestowiecznej Europy.
Cabré, którego pasją jest muzyka, skomponował tę powieść jak symfonię, z częstymi zmianami nastroju, tempa i głosu narracji. Bogactwo wątków, postaci, pomysłów literackich oszałamia i wzbudza zachwyt.
Urodził się w Barcelonie. Tak jak jego bohater uczył się gry na skrzypcach i tak jak on porzucił je dla bardziej wyrafinowanego instrumentu – języka.
Jaume Cabré od lat uznawany jest za najwybitniejszego pisarza katalońskiego. Teraz, po wydaniu w 2011 roku znakomitej powieści "Wyznaję", mówi się o nim jako o jednym z najważniejszych pisarzy europejskich. I słusznie. Zresztą już wcześniej – paradoksalnie – w Europie był on bardzo ceniony, bardziej niż w tej części Hiszpanii, w której językiem literackim jest kastylijski. W Niemczech sprzedano ponad pół miliona egzemplarzy jego książek, we Włoszech, Francji czy Holandii – dziesiątki tysięcy. A teraz gdziekolwiek jego nowy utwór jest publikowany, tam zbiera znakomite recenzje i szybko wspina się do czołówek list księgarskich bestsellerów. Jego obsypane nagrodami książki zostały przetłumaczone na kilkanaście języków i wydane w setkach tysięcy egzemplarzy.
"Wyznaję" podbija Europę!
Teraz – po raz pierwszy Jaume Cabré i jego najważniejsza książka - po polsku.
Absurdy rzeczywistości w krzywym zwierciadle Kiry Gałczyńskiej, pełnej czarnego humoru, ironii i autoironii, zadziwionych przemyśleń i serdecznego frasunku. Znakomita biografistka Zielonego Konstantego i Srebrnej Natalii tym razem proponuje dojrzałą powieść z kluczem. Kto jest kim w jej opowieści? Czy to ważne? Z pewnością piękna miłość – jest piękną miłością.
Coco Chanel ? ikona XX wieku ? stworzyła wizerunek nowoczesnej kobiety, zbudowała własne imperium mody. Jednak jej losy w latach 1941?1954 było owiane tajemnicą. Ta książka jako pierwsza ujawnia szokujące fakty z jej życia: kolaborację z nazistami, długoletni romans z niemieckim szpiegiem, współpracownikiem Goebbelsa, i pracę Chanel dla wywiadu niemieckiego i Himmlera.
Coco Chanel – ikona XX wieku – stworzyła wizerunek nowoczesnej kobiety, zbudowała własne imperium mody. Jednak jej losy w latach 1941–1954 było owiane tajemnicą. Ta książka jako pierwsza ujawnia szokujące fakty z jej życia: kolaborację z nazistami, długoletni romans z niemieckim szpiegiem, współpracownikiem Goebbelsa, i pracę Chanel dla wywiadu niemieckiego i Himmlera.
Autor Chacon Dulce ,,Tytuł: Uśpiony głos"" O miłości, na którą zawsze warto czekać.,,Wychowałam się słysząc tylko jedną wersję wojny"", powiedziała Dulce Chacón. ""Wiedziałem, że jest i druga strona tej historii.""""Historia została napisana przez zwycięzców. Przegrani nigdy nie mieli szansy opowiedzieć swojej historii. Ale milczeli zbyt długo.""Dulce Chacón: Te rany nigdy się nie zagoją. W wioskach w całej Hiszpanii, sąsiedzi wciąż patrzą krzywo na siebie z powodu tego, co oni lub ich rodzice zrobili w czasie wojny. Większość Hiszpanów, których znam przeżyli jakiś horror, który niszcząc ich rodziny od trzech pokoleń, ujawnił się dopiero niedawno, bo dziadkowie odważyli się przerwać milczenie. Więcej ludzi o tym mówi, kampanie, powieści, historie, a nawet zabawy i sztuki pokazywane obecnie pozwalają badać koszty wojny i obozów koncentracyjnych, przymusowej pracy, rozbitych rodzin, nieoznaczonych grobów i dziesięcioleci autocenzury, które nastąpiły po krwawych wydarzeniach. Tymczasem kwitnie przemysł pro-Franco prawdopodobnie napędzany częściowo przez strach i poczucie winy, upiększa wizerunku Caudillo i chwali jego osiągnięcia.
Fotografka boska gotuje, a Mistrz kina rozbudza apetyt.
Na 24 wykwintne, swojskie, kresowe i egzotyczne obiady. Na zapomniane smaki i zapachy z babcinych stołów, na evergreeny podane klasycznie i autorsko. Na pyszne spędzanie czasu przy stole.
Sprawdzone przepisy Zofii Nasierowskiej doprawione pysznymi felietonami kulinarnymi Janusza Majewskiego. Na potrawy, którymi delektowali się sławni goście pensjonatu w Laśmiadach, a wcześniej domu przy Fortecznej, słynącego z najlepszych przyjęć na Żoliborzu.
Deyna – największy polski piłkarz XX wieku, najlepszy pomocnik na świecie w latach 70., nazywany reżyserem boiska. Przymusem wcielony do wojskowej Legii spędził w niej 12 lat i dwukrotnie zdobył mistrzostwo polski. Jednak uwielbienie kibiców i międzynarodową sławę przyniosły „Kace” występy w reprezentacji, dla której wraz z jego przyjściem rozpoczęły się złote lata.
Trzy czwarte swojego 40-letniego życia poświęcił piłce nożnej.
Jeśli:traktują cię jak dzieckonie widzą w tobie człowiekajesteś samotnyprzestałeś wierzyć w miłośćnie masz rodziny, albo twoi bliscy to wilkichcesz przeżyć coś niezwykłego - spotkaj się z Oro.
Wzruszające wspomnienia Magdaleny Zawadzkiej o wspólnym życiu z Gustawem Holoubkiem.Opowieść o pięknej historii miłości, małżeństwa, wspólnego życia i pracy pary aktorów. Nieznane fakty, wspaniałe anegdoty, poruszające opowieści opisane w ujmującym, bardzo osobistym stylu tuż po śmierci Gustawa Holoubka. Książka ilustrowana nigdzie nie publikowanymi zdjęciami z archiwum rodzinnego oraz unikatowymi materiałami archiwalnymi.
Prawdziwa historia czarnego kamerdynera Białego Domu, która stała się kanwą oscarowego filmu. Przez ponad trzy dekady służył on ośmiu prezydentom - od czasów dyskryminacji rasowej do zaprzysiężenia czarnoskórego na Prezydenta USA
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
