Kiedy po nowatorskim, słynącym z techniki strumienia świadomości Ulissesie wydawało się, że nie sposób już pójść dalej, James Joyce stworzył utwór pod pewnymi względami jeszcze radykalniejszy. W 1939 roku, po siedemnastu latach mozolnego tkania Work in Progress (Dzieła w Toku), zanurzył czytelników w mroczną podświadomość Finnegans Wake.
Jak głosi jedna z wielu prób interpretacji, ostatnia książka Joyce?a to podróż w głąb ludzkiej, boskiej czy kosmicznej, pogrążonej we śnie zbiorowej jaźni, dla której irlandzki pisarz wynalazł specjalną mowę ? symfonię skomponowaną z neologizmów i wielojęzycznych kalamburów. Z czasem ten oniryczny, wzniesiony na ruinach wieży Babel wszechświat urósł do rangi prawdziwego mitu, mającego swych zaprzysięgłych zwolenników i równie nieprzejednanych wrogów. Żaden utwór literacki nie wzbudził tylu kontrowersji ? po dziś dzień Finnegans Wake uchodzi za najbardziej tajemniczą książkę XX wieku, a być może i całej literatury.
Dzięki brawurowemu przekładowi Krzysztofa Bartnickiego, ukazującemu się pod tytułem Finneganów tren, z tym legendarnym dziełem może wreszcie zapoznać się polski czytelnik. Wydawca dołożył wszelkich starań, aby możliwie wiernie odtworzyć oryginalny kształt książki ? jej format, czcionkę, zaprojektowaną zgodnie z sugestiami Joyce?a okładkę, oraz wywiedzioną z matematyczno-geograficznych proporcji liczbę stron, jak wiele wskazuje, zaplanowaną przez autora. W oryginale Finnegans Wake zawsze wydawane było w identycznej, 628-stronicowej objętości i taką objętość ma również polski przekład. Dołącza on do elitarnego klubu niewielu powstałych do tej pory kompletnych tłumaczeń tej jedynej w swoim rodzaju książki.
Rok 1920, Paryż. Tytułowy Nadsamiec postanawia udowodnić tezę o niewyczerpalności ludzkich sił, bijąc na gruncie erotyki eksperymentalnej rekord odnotowany przez starożytnego mędrca Teofrasta, wynoszący 70 razy z rzędu. Na drugim planie ? choć nie jest to żadną miarą plan pośledniejszy ? rozgrywa się obłąkańczy wyścig kolarskiego kwindemu (jego uczestnicy zostali poddani sterydowej kuracji, dającej im nadludzką moc) z pociągiem ekspresowym na trasie Paryż?Irkuck?Paryż.
Wyścig wygrywa jednak tajemniczy cyklista, którego niezmordowana krzepa nie potrzebuje ni chemicznego, ni metafizycznego wspomagania.
Kultura niezależna w Polsce 1989?2009 to raport z dziejów rodzimego entuzjazmu ostatnich dwudziestu lat. Subiektywny przewodnik dziewięciorga autorów i autorek po obszarach kultury kreowanej oddolnie, nastawionej na innowacyjność, kreatywność, eksperyment, debiut, rebelię i walkę z Babilonem. Przykłady progresywnych wytworów kultury, nieprzewidywalnych, autentycznych, nieoczywistych, subwersywnych pól rodzimej muzyki, literatury, kina, teatru, komiksu, sztuk wizualnych ? nienastawionych na medialne patronaty i fajerwerki, pomoc grantów i promocję urzędników-donatorów. Nowe słowniki, nowe myślenie w kategoriach instytucjonalnych i parainsytucjonalnych, przeformatowanie pola kultury w zakresie rynku i dyskursu. Niezależność jako forma działania i kategoria estetyczna.
ALARM! ALARM!!!
„Przekazujemy komunikat europejskiego satelity: Natychmiast! I to już! opuścić plażę! Idzie na was, nie wiadomo skąd, Wielka Woda! Nim słońce za zielony grzbiet ardeńskiego lasu się schowa – głos mu się łamie, ale jeszcze zawoła: – Rety! Ratuj się, kto może! W Ardeny! W Ardeny!
Tam wasza ostatnia deska ratunku! W górach was fala nie porwie… Tam drzew a drzew… Starczy dla was… i dla nas… na supertratwy! Uciekajcie! Tu równina, dolina… ona już ska…”.
Marian Pankowski (1919) – więzień obozów koncentracyjnych, profesor uniwersytecki, emigrant, autor dziesiątków powieści i dramatów, które zmieniały i zmieniają oblicze polskiej kultury. Ostatnio wydał Bal wdów i wdowców (2006), Ostatni zlot aniołów (2007), Była Żydówka, nie ma Żydówki (2008), Niewola i dola Adama Poremby (2009). Wielokrotnie nagradzany.
Na dworcu Warszawa Centralna pojawia się Jezus Chrystus. Oświadcza, że chce kandydować w wyborach prezydenckich. Nie ma pieniędzy na kampanię, tylko hasła ? te same, co dwa tysiące lat temu. Czy uda mu się wygrać wybory ? w kraju, w którym kilka lat temu pojawiła się propozycja nadania Jezusowi mocą uchwały sejmowej tytułu Króla Polski?
Nowela filmowa w gatunku political fiction pozbawiona odniesień do bieżących wydarzeń w sferze publicznej.
Zbigniew Masternak (1978) ? prozaik, dramaturg, autor scenariuszy filmowych. Studiował prawo, polonistykę oraz scenariopisarstwo. Pracuje nad autobiograficznym cyklem powieściowym Księstwo; dotychczas opublikował trzy książki: Niech żyje wolność (2006), Chmurołap (2007), Scyzoryk (2008). Pierwsza z nich została przetłumaczona na wietnamski i macedoński. Na podstawie jego opowiadań powstały dwa filmy zrealizowane w warunkach kina niezależnego: Wiązanka (2003) i Stacja Mirsk (2005), Niech żyje wolność zostanie niebawem zekranizowana przez Andrzeja Barańskiego. Pochodzi z Piórkowa (Góry Świętokrzyskie), mieszka w Krakowie.
Nowe legendy, które powstały we współpracy z ponad 800 dziećmi - uczniami trzecich klas szkół podstawowych - ukazują inne oblicze Śląska. Różni się ono zupełnie od tego, które znamy z filmu, literatury i sztuki.
Jakob Voss chce stworzyć doskonałe przedsiębiorstwo. Narzędziem jego eksperymentu jest ferma drobiu, gdzie w brutalny sposób produkuje się mięso. Technika, wiedza, przemoc, smród i wrzask zarzynanych ptaków, a w tle inicjacja seksualna młodych Niemców. Opowieść Göritza wyrasta z jednego zdania Isaaca Bashevisa Singera: "Dla zwierząt wszyscy ludzie to naziści, a ich życie to wieczna Treblinka".
"Göritz w bezwzględny sposób jątrzy nasze ekologiczne sumienie".
Olga Tokarczuk
Antologia prezentuje teksty polskich pisarzy urodzonych w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, w których na różne sposoby protestują oni przeciwko rozmaitym formom zniewolenia: politycznego, ideologicznego, cywilizacyjnego, kulturowego, instytucjonalnego, językowego, egzystencjalnego, emocjonalnego.
W tle przewija się postać Bartleby?ego, którego słynna fraza "I would prefer not to [wolałbym nie]", była wielokrotnie odczytywana w kontekście społecznego i politycznego zniewolenia jako lapidarna formuła sprzeciwu wobec opresji społecznych, konwencji i instytucjonalnych norm.
Nieszczęśni (tłum. K. Bazarnik) to najgłośniejsza książka Johnsona, radykalniejsza w formie od "Gry w klasy" Cortázara. Interaktywna powieść, złożona z luźnych, nienumerowanych arkuszy ukrytych w pudełku, otwiera przed czytelnikami tajemnice umysłu bohatera. Ścieżki przeszłości i teraźniejszości, splątane w labiryncie miasta, wiodą go nie tylko na stadion piłkarski, ale i w głąb pamięci ? do wspomnień o zmarłym na raka przyjacielu i pierwszej wielkiej miłości. Szczera, lecz nie sentymentalna, poruszająca opowieść o przyjaźni, pamięci, śmierci, miłości i zdradzie.
Bohaterem Przymierzalni jest młody pisarz, nieprzeciętny megaloman i mitoman, który uporczywie poszukuje sensu w miałkiej codzienności. Obserwuje naszą codzienną maskaradę, szkicuje szydercze portrety różnych ludzi i środowisk, powtarza ironicznie największe pytania filozofii. Jego opowieść, balansująca na granicy snu i jawy, powagi i zgrywy, dobrego smaku i obsceny, zabiera nas w podróż przez kolejne kręgi prywatnego piekła.
Przymierzalnia to rzecz o poszukiwaniu tożsamości, a zarazem żywiołowa zabawa w literaturę. Autor przebiera w stylach, krojach i gatunkach, szuka języka, który by nie uwierał, nie przecierał się przy każdym kontakcie ze światem.
Informacje o autorze:
Jerzy Franczak (1978) - prozaik, urlopowany poeta, literaturoznawca. Opublikował kilka książek z wierszami (m.in. Samoobsługa - 1997, Języki lodowca - 2000, Król rdzy - 2006), zbiory opowiadań (Trzy historye - 2000, Szmermele - 2004), eseje (Grawitacje - 2007) oraz dwie rozprawy o polskiej i obcej prozie (Rzecz o nierzeczywistości - 2003, W poszukiwaniu realności - 2007). Mieszka w Krakowie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
