Książka "Dyskurs Konfederacji Wolność i Niepodległość w okresie kampanii wyborczych w latach 2019–2020" Marcina Kosmana to pierwsza tak dogłębna analiza tytułowego ugrupowania. Konfederacja już niemalże w dniu powstania stała się jedną z najbardziej kontrowersyjnych formacji na polskiej scenie politycznej. Mimo, że partia ta cieszy się dość sporą popularnością, jej działania i strategie komunikacyjne nie były nigdy wcześniej przedmiotem szczegółowych badań naukowych, co czyni prezentowaną publikację niezwykle wartościową.
Celem monografii jest obiektywna i gruntowna analiza działań Konfederacji, z jednoczesnym powstrzymaniem się od jej jednoznacznej oceny pod kątem ideologicznym. Marcin Kosman wykorzystuje zaawansowane metody badawcze do analizy przemówień, spotów wyborczych i wpisów w mediach społecznościowych, określając w efekcie typowe dla polityków badanej partii strategie komunikacyjne i stosowane metody perswazji.
Autor książki porównuje ze sobą organizacje tworzące analizowaną koalicję oraz przedstawia reakcje społeczne na działalność podobnych ugrupowań w innych krajach. Książka może stanowić nieocenione źródło informacji dla badaczy, dziennikarzy i wszystkich zainteresowanych dynamiką zmian współczesnej polityki.
Książka Janiny Bokun przedstawia ewolucję działań Kościoła katolickiego w Polsce w walce z alkoholizmem, łącząc argumenty naukowe z teologicznymi. Autorka analizuje kliniczne, społeczne i moralne aspekty uzależnienia, podkreślając rolę duszpasterza i wspólnoty w promowaniu abstynencji.
Kluczowe zagadnienia:
- Alkoholizm: Medyczne, społeczne i teologiczne podejście do uzależnienia.
- Metody duszpasterskie: Strategie Kościoła katolickiego w Polsce w walce z alkoholizmem.
- Skuteczność: Analiza efektywności duszpasterskich działań prewencyjnych i wspierających.
Dla kogo jest ta książka?
- Badacze i studenci: Zainteresowani uzależnieniami, duchowością i teologią.
- Praktycy w dziedzinie uzależnień: Praktyczne narzędzia i metody pracy w duszpasterstwie trzeźwości.
- Czytelnicy: Zainteresowani duchowym aspektem walki z uzależnieniami, moralnymi i społecznymi aspektami alkoholizmu.
Przedstawiamy kolejny tomu cyklu "Vademecum Bezpieczeństwa Wewnętrznego". Ta wyjątkowa seria, realizowana z myślą o studentach i dyplomantach kierunku Bezpieczeństwo Wewnętrzne, stała się niemal nieodłącznym elementem programu nauczania. W ósmym tomie autorzy skupiają się na różnorodnych aspektach zwalczania zagrożeń dla bezpieczeństwa. Autorzy tego tomu to nie tylko czołowi naukowcy, lecz także praktycy, których doświadczenie przyczynia się do bogactwa prezentowanych treści. Czytelnicy znajdą tutaj zarówno refleksje teoretyczne, jak i praktyczne wnioski, które rzucają nowe światło na złożoność działań związanych z zapewnianiem bezpieczeństwa. Seria "Vademecum Bezpieczeństwa Wewnętrznego" to wielowymiarowa przestrzeń badawcza, w której różnorodne spojrzenia na temat bezpieczeństwa mogą się spotkać, konfrontować i wzajemnie uzupełniać.
Nowa książka Grzegorza Tokarza, analizująca "Postrzeganie szatana przez polskie katolickie społeczności parafialne", stanowi kontynuację jego wcześniejszych badań nad tym tematem. Autor skupia się na słowie "szatan" i jego znaczeniu oraz recepcji w kontekście lokalnego polskiego katolicyzmu. Badania Tokarza stanowią jedynie wstęp do głębszej analizy postrzegania szatana w społecznościach parafialnych. W książce opisuje działalność i istotę szatana oraz "otwartość na szatana" w kontekście środowisk parafialnych. Jednocześnie autor podkreśla, że jego badania mają charakter naukowy, ale książka posiada również walory publicystyczne, co sprawia, że czyta się ją przyjemnie i z zainteresowaniem. Jest to piąta książka Tokarza na temat tego zagadnienia, co wskazuje na jego głębokie zainteresowanie i zaangażowanie w tę tematykę. Dzięki jego pracy czytelnicy mogą lepiej zrozumieć, jak szatan jest postrzegany i interpretowany w lokalnym kontekście katolickim w Polsce.
Ponad pół wieku upłynęło od czasu, gdy James Rosenau pisał, że „jeszcze nie tak dawno zewnętrzne zachowanie narodów było uważane wyłącznie za reakcję na bodźce zewnętrzne. Od drugiej wojny światowej badacze polityki zagranicznej podkreślali jednak, że źródła aktywności międzynarodowej są również zasilane zdarzeniami i tendencjami wewnątrz społeczeństw". Należy jednak pamięta, że dla państw nie będących mocarstwami - a do takich zalicza się Polska - to właśnie czynniki zewnętrzne mają podstawowe znaczenie. Bo przecież od jakości struktur władzy zależy, czy są one w stanie prowadzi politykę zagraniczną, która wykorzysta nadarzające się okazje i uniknie realizacji niekorzystnych scenariuszy.
Ewolucja ustrojów państw demokratyczno-liberalnych doprowadziła do stanu, w którym nie tylko rząd, ale także parlamenty i władza prawodawcza posiadają uprawnienia w dziedzinie kształtowania polityki zagranicznej państwa. Oczywiście są to przede wszystkim uprawnienia wypływające z wykonywania funkcji kontrolnej i kreacyjnej. Jednakże także i w zakresie kompetencji związanych ze sprawowaniem funkcji ustawodawczej pojawiły się pewne możliwości oddziaływania parlamentów na politykę zagraniczną. W przypadku Rzeczypospolitej Polskiej jest to przede wszystkim uprawnienie obu izb parlamentu do wydawania zgody - w formie ustawy - na ratyfikację przez prezydenta RP niektórych umów międzynarodowych.
Książka opisuje, jak Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uczestniczył w kształtowaniu polityki zagranicznej państwa w okresie pomiędzy wejściem w życie Konstytucji z 1997 r. a uzyskaniem członkostwa w Unii Europejskiej (UE). Okres ten to finalizacja działań na rzecz członkostwa Polski w strukturach świata zachodniego, czyli NATO i UE.
Ze wstępu
Remigiusz Rosicki podjął się w swojej książce przeprowadzenia analizy regulacji prawnych w zakresie kryminalizacji działalności szpiegowskiej. Dokonał także opisu procederu szpiegostwa w Polsce i przybliżył kryminalny charakter aktywności szpiegowskiej w Polsce, formułując prognozę kryminalną. Książka Remigiusza Rosickiego posiada także zauważalny walor publicystyczny powinna zainteresować zarówno prawników, jak i politologów. Samą kategorię szpiegostwa, która wybrzmiewa zresztą w tytule pracy, należy rozumieć dwojako w zależności od kontekstu gdyż w dokonywanej analizie będzie ona stosowana zarówno w stosunku do czynów penalizowanych oraz niepenalizowanych na gruncie polskiego prawa karnego a także w stosunku do czynów zabronionych, które doktrynalnie nie zostały określone mianem szpiegostwa, jednak intuicyjnie w powszechnym odbiorze są tak traktowane. Stąd też do zakresu przedmiotowego analizy szpiegostwa zostały włączone takie czyny zabronione jak dezinformacja i zdrada dyplomatyczna. Należy przy tym zwrócić uwagę, że zakres kryminalizacji szpiegostwa na przestrzeni minionych dekad ulegał zmianom oczywiste jest zatem, że musiał zmieniać się również zakres tego, co doktrynalnie określano mianem szpiegostwa. W niniejszej pracy za właściwą mianowniczo kategorię zbiorczą, wspólną dla wszystkich włączonych do analizy przypadków, uznano kategorię działalności szpiegowskiej. Ze wstępu
Praca stanowi interesujące rozwinięcie dotychczasowych koncepcji potęgometrii prof. Mirosława Sułka. Zawarty materiał ukazuje także możliwości analityczne przyjętego pomiaru "potęgi" państwa.
Kultura fizyczna, sport i ich związki z polityką nigdy nie należały do obszaru, który cieszył się szczególną popularnością wśród badaczy nauk społecznych. Przez wiele lat takie relacje były w zasadzie postrzegane jako naturalne, które nie wymagają szerszego wyjaśnienia. Obecnie w dyskursie politologicznym, sytuacja częściowo uległa zmianie, czego dowodem jest wzrost zainteresowań naukowych odnoszących się do tej kwestii. Dużo bardziej zaawansowane badania prowadzone są w anglosaskim i niemieckim dyskursie naukowym. (...) Zdecydowana większość analiz ma jednak charakter teoretyczny lub porusza temat jedynie w ujęciu sektorowym. Z kolei w Polsce zjawisko zaangażowania instytucji publicznych w kształtowanie rozwiązań odnoszących się do kultury fizycznej i sportu, polega głównie na analizie aktów prawnych. Publikacje rozpatrują problem pod względem normatywnym lub w perspektywie historycznej. Szczególnie mocno eksponowany jest wątek instrumentalizacji wydarzeń sportowych przez autorytarne i totalitarne systemy polityczne. Znacznie mniej miejsca poświęca się przeobrażeniom w relacjach organizacji sportowych i instytucji publicznych, które dokonały się po 1989 r. Okres ten jest pomijany lub traktowany pobocznie. W związku z powyższym, podjęcie badań nad tą materią przez Autora miało za zadanie wypełnienie luki w polskim dyskursie naukowym. Monografia porusza wiele kwestii badawczych - m.in. działania polityczne, proces zarządzania, kwestie społeczne oraz ekonomiczne. W konsekwencji, pomimo że książka ma charakter politologiczny, to w swej istocie stanowi wynik podejścia interdyscyplinarnego. (...) Specyfika niemieckiego sportu wynikająca ze społecznego zaangażowania wpływa na określony układ relacji, który stanowi bardzo dobre pole dla badań politologicznych.
Przemiany społeczno-kulturowe, gospodarcze i demograficzne stawiają przed współczesną rodziną wyzwania nieznane wcześniejszym pokoleniom. Cywilizacja zachodnia przeżywa dziś kryzys systemu wartości, objawiający się, z jednej strony, rosnącą akceptacją dla indywidualizmu, relatywizmu, konsumpcjonizmu, z drugiej - zagrożeniem, depersonalizacją i umasowieniem. Wobec powyższego, rozważania o rodzinie nie mogą toczyć się w oderwaniu od diagnozy rzeczywistości społecznej. W dobie globalizacji, wirtualnych relacji i braku autorytetów, badania nad problemami wychowania w rodzinie nie tracą na aktualności, wręcz przeciwnie, stają się coraz bardziej palące. Świadomość funkcjonowania rodziny w społeczeństwie ryzyka wymaga właściwej odpowiedzi zarówno ze strony państwa, instytucji, środowiska lokalnego, jak i całego społeczeństwa. () Interdyscyplinarny charakter publikacji wynika z głębokiego przekonania, że miarodajne opisanie kondycji współczesnej rodziny w kontekście aktualnych problemów, szans i zagrożeń, wymaga spojrzenia wielopłaszczyznowego, opartego na zróżnicowanych teoretycznych podejściach.Fragment książki
Współczesne organizacje działają w warunkach coraz bardziej dynamicznych zmian, które wymuszają ciągłe poszukiwania źródeł wzrostu efektywności zarządzania oraz wdrażania innowacji. Posługując się metaforą można twierdzić, że zarządzanie i innowacyjność to dwie strony tego samego medalu. Odpowiednie zarządzanie tworzy warunki do rozwoju zasobów ludzkich poprzez właściwy klimat pracy i wspieranie kreatywności kadry oraz postaw innowacyjnych. Innowacje odgrywają niezmiernie istotną rolę w poprawie jakości oferowanych dóbr czy świadczonych usług, wzmacniają efektywność wdrażanych przez zespoły pracownicze działań, sprzyjają komunikacji między członkami załogi i dzieleniu się wiedzą oraz doświadczeniem, a tym samym wspierają osiąganie celów zarządczych. Oczywiście ocena rangi innowacji technologicznych, usługowych czy produktowych jest jednoznacznie pozytywna. Organizacje nie powinny jednak ograniczać się tylko do tych obszarów nowych rozwiązań. Równie ważne są innowacje w sferze zarządzania. Oznacza to, że warto prowadzić dyskusję ukazującą wzajemne przenikanie się różnych obszarów zarządzania i innowacyjności.Współczesne zarządzanie wyznacza ekscytujący obszar, w którym praktycy zarządzania podejmują poszczególne decyzje, mające pomóc w realizacji celów strategicznych, taktycznych i operacyjnych, podnosząc jednocześnie konkurencyjność organizacji w zmiennym i coraz mniej przewidywalnym otoczeniu. Teoretycy starają się wyjaśniać oraz opisywać niezmiernie złożoną i turbulentną rzeczywistość. Przedkładana Czytelnikom monografia pt. Zarządzanie i innowacyjność jest efektem pracy wielu autorów, co czyni ją dziełem wielowątkowym i otwartym na poszukiwania.Fragment wstępu
W 2021 r. zakony i zgromadzenia zakonne należące do wielkiej rodziny franciszkańskiej uroczyście obchodziły 800. Rocznicę założenia prze św. Franciszka Trzeciego Zakonu. W ramach obchodów zorganizowano konferencję pt. 800 lat Franciszkańskiego Zakonu Świeckich na ziemiach polskich, która odbyła się 1213 listopada 2021 roku w Centrum Edukacyjno-Informacyjnym Archidiecezji Gnieźnieńskiej w Gnieźnie.Do wzięcia udziału zostali zaproszeni profesorowie, wykładowcy polskich wyższych uczelni i naukowcy zajmujący się zagadnieniami franciszkańskimi. Uczestnikami konferencji byli tercjarze z całej Polski. Niniejsza monografia prezentuje dociekania naukowe prelegentów: 18 referatów, ukazujących niektóre aspekty z historii tercjarstwa na ziemiach polskich. Celem publikacji jest uzupełnienie, poszerzenie oraz usystematyzowanie i weryfikacja zebranej dotychczas wiedzy o Trzecim Zakonie. Szczególną uwagę poświęcono pierwszemu okresowi istnienia zakonu.
Publikacja jest efektem działań Wydziałowego Zespołu Badawczego "Pro Tibi", powołanego dla upowszechniania i propagowania wiedzy naukowej z zakresu nauk społecznych i humanistycznych dla praktyki społecznej. Misją zespołu jest zgłębienie i rozwinięcie związku między wiedzą naukową i jej zastosowaniem w procesach decyzyjnych, racjonalizacji decyzji i strategii zmian oraz społecznej mobilizacji rozwojowej. Przedstawiona dyskusja ma zainicjować poznawcze i aksjologiczne uzasadnienia form działania zmierzających do tworzenia platform korelacji między wiedzą teoretyczną a potrzebami praktyki społecznej, w obszarze koniecznych zastosowań wiedzy nauk społecznych i humanistycznych. W tej przestrzeni wydaje się istnieć znaczące zapotrzebowanie, z uwagi na nikły postęp popularyzacji wiedzy i niepewne (poprzez efekty) związki decyzji - w praktyce społecznej - z ich uzasadnieniami racjonalnymi, wywodzonymi z wiedzy naukowej.
Zespół autorski przekazuje Czytelnikom monografię prezentującą wnioski płynące z rozważań na temat rzeczywistości gospodarczej w ekonomii i zarządzaniu w kontekście turbulencyjnych zmian otoczenia. Zmiany, z którymi na przestrzeni ostatnich lat mierzą się przedsiębiorstwa, zachodzą z coraz większą dynamiką i w sposób trudny do przewidzenia. Skutkuje to potrzebą ciągłej obserwacji otoczenia z bardzo szerokiej perspektywy, zastosowania nieoczywistych rozwiązań, szybkości reagowania i elastyczności w zarządzaniu. Proponowane zagadnienia w dyskusjach, opracowaniach, na konferencjach i forach gospodarczych pojawiały się najczęściej i zdaniem Autorów wymagają uwagi. W ostatnim czasie turbulencje w otoczeniu spowodowane zarówno pandemią COVID-19, jak i wojną rosyjsko - ukraińską przełożyły się na sytuację finansową gmin, rynek energetyczny, rynek nieruchomości, egzekwowanie zobowiązań i należności oraz zmianę podejścia do funkcji zakupów w organizacji. Autorzy zauważyli również, że zmienia się rynek pracy, inaczej postrzegana jest aktywność zawodowa studentów czy praca tymczasowa. Firmy, samorządy, rząd zauważają, że katalizatorem rozwoju i utrzymania na rynku staje się cyfryzacja.
Szerokie nawiązanie do współczesnych problemów i rozwiązań stosowanych w ekonomii i zarządzaniu pozwala na zaproponowanie niniejszej pozycji studentom, pragnącym rozszerzyć wiedzę zgromadzoną w toku realizacji programu studiów – zarówno z zakresu Ekonomii i Zarządzania, jak i dziedzin pokrewnych. Rozważania prezentowane w publikacji mogą stanowić punkt odniesienia w badaniach o zbliżonej tematyce.
Od autorów
Choć wydaje się to niemożliwe, to jednak historia opowiedziana przez Witolda Pronobisa wydarzyła się naprawdę. Ucieczka tytułowego Imiennika Lenina z najgłębszych kręgów sowieckiego piekła lat trzydziestych i czterdziestych XX wieku została w tej książce osnuta fabuła?, tylko w niewielkim stopniu ubarwioną talentem narracyjnym autora. Włodzimierz Ziomek, bohater tego niezwykłego, powieściowego reportażu, rzucony w tryby zbrodniczego systemu stalinowskiej Rosji, okrutnych wydarzeń II wojny światowej, a wreszcie ubeckiego terroru Polski Ludowej, nie doczekał niestety publikacji. Jego ucieczka wydawała się nie mieć końca – aż do teraz…
OD AUTORA: W ręce czytelników oddajemy kolejną książkę tego autora. Jej treść wypełnia historia polskiego chłopca, urodzonego w okolicach Warszawy w 1923 r., który z woli swojego ojca – komunisty – otrzymał imię Lenina: Włodzimierz. Kiedy miał zaledwie jedenaście lat, wraz z rodzicami i małym braciszkiem Józefem, wyjechał do Moskwy. Kolejne lata spędzone w wybranej przez jego ojca ojczyźnie, stanowią zasadniczą treść tej niezwykłej książki. Bohater doświadczył niemal wszystkich aspektów życia w ZSRR, zarówno jako teoretycznie wolny mieszkaniec sowieckiej stolicy, jak też później – jako więzień łagrów, z okrutną Kołymą włącznie, by wreszcie, w znienawidzonym przez siebie mundurze czerwonoarmisty, dotrzeć do Polski, poddawanej pełnej kontroli Moskwy. Jego obserwacje i spontaniczne, czasami szokujące oceny społecznych zjawisk i ludzkich zachowań, dają obraz ówczesnych mieszkańców „nieludzkiej ziemi”. Pozwalają też szukać wytłumaczenia mentalności dzisiejszych Rosjan, którzy od wielu lat, zdecydowaną większością głosów, wybierają na przywódcę państwa byłego oficera tajnych sowieckich służb, Wladimira Putina – popierając tym samym jego zbrodnie wobec przeciwników politycznych, jak i narodów, które Putin zamierza spacyfikować i podporządkować imperialnym dążeniom.
Książka jest studium nad procesami rewitalizacyjnymi i tożsamościotwórczymi przebiegającymi obecnie w Norwegii. W zbiorowej świadomości Norwegia jawi się jako paradygmat liberalizmu. Postrzega się ją jako miejsce zamożne, bezpieczne, otwarte na różnorodność, egalitarne. Współcześnie ludność kweńska ma status mniejszości, a obecnie jej przedstawiciele walczą o status narodu indygennego. Jednakże w przeszłości, Kwenowie, podobnie jak Saamowie, podlegali aktywnej polityce norwegizacyjnej. Niejasny, kontrowersyjny wręcz, status ludności Kweńskiej, jak również zauważalna aktywność środowisk kweńskich na rzecz rewitalizacji swojej kultury, czynią z tej problematyki znakomity materiał badawczy. Ponadto, polska literatura krytyczna dotycząca krajów Skandynawskich, zdaje się temat Kwenów pomijać lub traktować go marginalnie.Fragment wstępu
Do grudnia 2021 r. na całym świecie odnotowano ponad 250 milionów potwierdzonych przypadków zachorowań na COVID-19 i ponad 5 milionów zarejestrowanych zgonów choć faktyczna liczba zgonów może być znacznie wyższa. Rozprzestrzeniająca się pandemia wywołała niepokój i dramat polityczny, przytłoczyła systemy opieki zdrowotnej i wywołała potencjalnie trwałą zmianę geopolityczną. Na całym świecie podejmowane są z jednej strony desperackie wysiłki, aby powstrzymać to, co stało się głęboko destrukcyjną epidemią, z drugiej zaś, tkwią w społeczeństwie liczne wątpliwości i swoista krytyka decydentów struktur państwowych i międzynarodowych w zakresie podejmowanych działań dotyczących zdrowia publicznego w zagrożeniach epidemiologicznych. Fragment książki.
Opracowanie zawiera analizę regulaminów szkół doktorskich w Polsce, której podjęli się doktoranci różnych polskich podmiotów kształcących doktorantów, w oparciu o aktualny stan prawy. Opierała się ona na przygotowanym przez autorów formularzu dotyczącym oceny regulaminów szkół doktorskich. Jedną z głównych przyczyn podjęcia tej problematyki badawczej była chęć porównania oraz zweryfikowania treści regulaminów szkół doktorskich w Polsce w celu wskazania luk w regulaminach szkół doktorskich i zweryfikowania ich oraz próba określenia wpływu obecnie obowiązujących regulaminów szkół doktorskich na zmiany w systemie szkolnictwa wyższego i nauki. Szczegółowa analiza treści regulaminów umożliwiła opracowanie poniższego zbioru dobrych praktyk, które mogą zostać wykorzystane w celu ulepszenia obowiązujących regulaminów szkół doktorskich. Fragment wstępu Monografia jest przeznaczona dla doktorantów, promotorów oraz praktyków, którzy zajmują się funkcjonowaniem szkół doktorskich. Ze względu jednak na dużą uniwersalność rozważań książka może być skierowana do stosunkowo szerokiego grona odbiorców zainteresowanych omawianą problematyką. Opracowanie to jest dziełem kompletnym, objaśniającym i zaspokajającym wiedzę z zakresu wszystkich zagadnień związanych z wymiarem funkcjonalnym i doktrynalnym szkół doktorskich bez potrzeby sięgania do innych opracowań. Jest to również opracowanie bardzo aktualne, przydatne przedstawicielom doktryny, praktykom w stosowaniu prawa oraz doktorantom.Z recenzji wydawniczej dr hab. Michała Kowalskiego, prof. ALK
Książka ta nie jest podręcznikiem historii psychologii, nie chce także znanych poglądów historyków psychologii uzupełniać lub korygować. Ta książka nie jest także monografią – ani na temat życiorysu Karla Poppera, ani na temat jego twórczości! W tej książce opisuję pierwsze prace Poppera, dotyczące psychologii, które zaprowadziły go na teren filozofii, ze szczególnym uwzględnieniem teorii poznania i metodologii. Respektuję znaczenie i wielkość jego idei, które odkrywał w różnych okolicznościach i prezentował na rozmaite sposoby. Jednak w tej pracy ograniczę się tylko do fragmentu jego rozwoju w okresie młodości, który został zamknięty doktoratem w zakresie psychologii, przygotowanym pod kierunkiem Karla Bühlera. Teraz, jakby na tle wielkiej sylwetki Promotora, staje się rzeczą interesującą, ale i ważną to, co Karl Popper miał do powiedzenia na temat psychologii. Nie jakiejkolwiek, ale tej, która go „otaczała”, a przy tym stanowiła część „płynnej” wiedeńskiej rzeczywistości.
Fragment wstępu
Książka Włodzisława Zeidler pokazuje miejsca przenikania się filozofii i psychologii w życiu i pracach Poppera w okresie przed powstaniem jego prac najważniejszych. Dlatego Autor podkreśla, że jego książka nie jest biografią Poppera ani monografią na temat metodologii albo teorii nauki tamtego czasu. Podkreślić należy, że Zeidler przywołuje szereg informacji, które dotyczą tła środowiskowego i politycznego, które są niezbędne, aby właściwie zrozumieć rozwój samego Poppera, jego poglądów i orientacji jego uczniów. Bo właśnie te informacje na temat środowiska społecznego i politycznego ukazują czynniki, które miały odmienny wpływ na rozwój psychologii w Polsce i Rzeszy Niemieckiej. (…) Wiemy, że w ostatnich dziesięcioleciach, w obszarach polsko- i niemieckojęzycznych rozwinęły się odmienne sposoby pojmowania oraz interpretowania zarówno filozofii, jak i psychologii. Właśnie z tego powodu każde pośrednictwo i dialog są bardziej potrzebne niż się wydaje.
Fragment wprowadzenia prof. em. dr. Helmuta E. Lücka
Suwerenność i racja stanu Polski w perspektywie 2030 to drugi raport przygotowany przez Instytut Studiów Strategicznych Akademii Sztuki Wojennej. Głównym celem zespołu analityków, który go tworzył, jest pobudzenie myślenia strategicznego o przyszłości państwa i społeczeństwa polskiego w dynamicznej rzeczywistości. Jakie są najważniejsze wyzwania, przed którymi stanie świat i RP w ciągu tej dekady? Jak sprostać dominującym trendom, a nawet jak je wykorzystać, by uniknąć największych zagrożeń? Co muszą uczynić polscy biznesmeni, politycy, a także państwo i społeczeństwo, aby osiągnąć sukces?(...) Prace nad obecnym raportem podjęte zostały w świecie ""przedpandemicznym"". Czynnik ten wprowadził jakościową zmianę o charakterze globalnym i regionalnym. Radykalnie przyspieszył procesy zarówno w wymiarze społecznym, jak i politycznym, gospodarczym oraz technologicznym.(...) Prognozy opracowywał zespół pracowników Instytutu Studiów Strategicznych Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Sztuki Wojennej, konsultując elementy w środowisku badawczym. Celem praktycznym projektu jest sformułowanie propozycji działań możliwych do realizacji w imię racji stanu przez Rzeczpospolitą Polską.Fragment Wstępu
Walka o realizację konkretnych interesów związanych pośrednio lub bezpośrednio z władzą zdradza polityczną naturę przemocy. Ujawnia się ona czy to w zakresie relacji państwo–obywatele, czy w poszukiwaniu wartości, takich jak wolność i bezpieczeństwo. Wykracza ona daleko poza same instytucje polityczne, gdyż interesują ją wszelkie obszary, na których można prowadzić zmagania o możliwość władczego podejmowania decyzji. Przemoc jest integralnym komponentem władzy, a legitymizowana, społecznie uprawomocniona forma przemocy stała się atrybutem władzy państwowej. Niekiedy wskazuje się nawet, że terminy te mogą być ze sobą tożsame, gdyż: „Władza, moc, siła, autorytet, przemoc, to jedynie słowa wskazujące środki panowania człowieka nad człowiekiem; utrzymuje się, że są synonimami, bo spełniają tę samą funkcję” .
W tym opracowaniu to właśnie kontekst działania politycznego konstytuuje zasadniczy przedmiot analizy zjawiska przemocy, a zarazem wyznacza główne cele pracy. Sprowadzają się one do próby charakterystyki przemocy jako integralnego komponentu działań politycznych związanych z procesem dystrybucji władzy państwowej oraz ujęciu tych zależności i uwarunkowań w uogólnionej narracji teoretycznej.
Fragment wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
