W czasie ośmioletniej prezydentury Baracka Obamy rozpoczętej w roku 2008, na całym świecie obserwować można było zjawisko „Obamamanii” – fascynacji politykiem, jego pracą, a także historią rodzinną i życiem prywatnym. Miała ona szczególnie intensywny przebieg w Kenii, ponieważ ojciec Obamy był Kenijczykiem wywodzącym się z zamieszkującej zachodnie regiony kraju grupy etnicznej Luo.
„Obamamania” w Kenii przeniknęła do kultury materialnej i niematerialnej tego kraju: jego imię i wizerunek były wykorzystywane przez licznych przedsiębiorców oraz stanowiły inspirację dla artystów, tworzących m.in. graffiti oraz karykaturę polityczną. „Obamamania” byłą również szeroko komentowana przez lokalną prasę – gazety kenijskie, zarówno dominujące na rynku czasopisma anglojęzyczne oraz dzienniki suahilijskie w czasie ośmiu lat prezydentury Baracka Obamy poświęciły bardzo wiele uwagi podkreślając, że jego więzy rodzinne powinny uczynić z Kenii szczególnie ważnego partnera politycznego Stanów Zjednoczonych.
Autorka, analizując karykatury Baracka Obamy, pokazuje jak umiejętnie kenijscy twórcy wykorzystują zjawisko „Obamamanii” nie tylko do komentowania działań amerykańskiego prezydenta, ale przede wszystkim do krytycznego spojrzenia na własne podwórko polityczno-społeczne. Dzięki interdyscyplinarnym metodom badawczym uwzględniającym osiągnięcia językoznawstwa kognitywnego, medioznawstwa, nauk społecznych i politycznych, książka stanowi wnikliwe studium szczegółowe, ale ma również odniesienia ogólne, a oryginalny, ciekawy pod względem artystycznym i pełen humoru materiał badawczy niewątpliwie zainteresuje szerokie grono czytelników.
This book consists of five chapters. In the first chapter, we look at early Sm?ti cosmogonies presented in MS 1 and MDhP 175–176, 240. It is argued that the creation of the world is seen as a cognitive act during which one reality manifests its aspect within which it cognises itself in subject-object cognition. Ontic changes are the results of epistemic transformations. The Composer of the MS presents a coherent model the levels of which corresponds to levels of creation of the self, beginning with mental abilities, then abilities for sensual cognition and finally the body endowed with the ability to move. The selves of reality are as follows: the cosmos, ritual, society, man and unmanifest reality present within them. All these manifestations are conceived in terms of man.
In the second chapter we discuss the implications of creation conceived as presented in the first chapter. It will be shown that adopting the assumption about the primarily cognitive nature of creation allows for a new look at the ontology presented in the early Sm?ti. Its basic implication are two perspectives as to how reality can be described. These two perspectives are already described by Yajnavalkya in BU 3–4.
The third chapter is devoted to a discussion of wrong cognition. It is argued that philosophical anthropology can be explained on the basis of the subject-object cognition scenario in terms of which the functioning of the cosmos is conceived. Wrong cognition causes man to treat the epistemic division of reality as ontic and himself as an ontically separate subject. Since cognition precedes being the way man thinks has ontic results.
In the fourth chapter, we consider liberating cognition which is the opposite process to wrong cognition and consists of the decompression of the amalgamate agent, the radical transformation of consciousness and a change of cognitive perspectives from the perspective of the particular subject to the
perspective of reality. We can call this the process of ‘subjectivisation’. It begins with the proper desire to cognise oneself i.e., the unmanifest self of man.
The fifth chapter is an analysis of the early Sm?ti thought using some theories proposed in the humanities. The first two are developed within the framework of cognitive linguistics.. The third section of this chapter is devoted to the analysis of the theories of play (beginning with Johan Huizinga), philosophy (Eugen Fink, Hans-Georg Gadamer) and psychoanalysis (Donald Winnicott) and the possible use of these approaches to analyse early Sm?ti thought. In the fourth section, we look at the concept of karman through the lens of the theory of responsibility proposed by Roman Ingarden to show the moral dimension of the early Hindu theory of action.
Przedstawione w tomie badania obejmują kilka dziedzin badań orientalistycznych: arabistykę, turkologię, ałtaistykę, indologię (z jej wewnętrznym zróżnicowaniem: sanskrytologię, tamilistykę i kulturę hindi), koreanistykę, sinologię i japonistykę.Książka podzielona została na dwie części, w których w kolejnych rozdziałach: Mit, obraz, metafora w literaturze oraz Mit, obraz, metafora w kulturze i religii uwzględniono 17 tekstów. W sposób raczej niezamierzony tytuły obu części, odzwierciedlając ich zawartość merytoryczną, pokrywają się z dwiema spośród trzech wiodących wśród orientalistów dyscyplinami. Niniejszy tom odzwierciedla bardziej tradycyjne pojmowanie orientalistyki, skoncentrowanej na kwestiach przede wszystkim literackich i kulturowych, choć mamy tu także do czynienia z tekstami o charakterze inter- czy też transdyscyplinarnym, uwzględniającym kwestie sztuki, religii i filmu.Autorzy poszczególnych opracowań zatrzymują się na kwestiach szczegółowych, które obecnie są przedmiotem ich badań. Zaprezentowane analizy jasno wskazują, że nie istnieje jedno zrozumienie ani mitu, ani obrazu, ani metafory zarówno od strony metodologicznej, jak i w kontekście poszczególnych dziedzin badań orientalistycznych. Po raz kolejny zatem potwierdza się znana wśród orientalistów opinia, że jeden Orient nie istnieje. Podobnie z mitem może być po prostu elementem jakiegoś tradycyjnego systemu mitologicznego, może być czynnikiem umacniającym tożsamość czy też wprost tę tożsamość tworzącym. Obraz z kolei może być zrozumiały wprost, ale może także posiadać moc mitu czy też symbolu i przez to być zamknięty na odbiorców, którzy nie są gotowi na jego pojęcie.
Publikacja zawiera teksty autorów reprezentujących różne dyscypliny naukowe (m.in. historia, socjologia, politologia, językoznawstwo), zorientowanych na opis, analizę i wyjaśnianie problemów istotnych z punktu widzenia relacji polsko-ukraińskich widzianych z różnych perspektyw badawczych. Wielu z nich odnajduje uzasadnienie swych zainteresowań naukowych zarówno w przeszłości (ze względu na wspólną, często trudną historię obu państw i narodów), w teraźniejszości (doceniając wagę współpracy międzynarodowej na wielu rozmaitych poziomach), jak i w przekonaniach, że należy położyć silniejszy akcent na prognostyczną funkcję nauki, próbując formułować w mniej lub bardziej bezpośredni sposób swoiste rekomendacje dla prowadzenia polityk publicznych (np. polityki rynku pracy czy polityki edukacyjnej). Wśród nich znalazły się kwestie związane z obecnością i aktywnością Ukraińców w Polsce, sytuacją Polaków na Ukrainie, kształtowaniem relacji współpracy pomiędzy Polską i Ukrainą na poziomie polityki lokalnej czy międzynarodowej oraz problemami współczesności.
Prognozy jednoznacznie wskazują, że wszystkie społeczeństwa Europy się starzeją, a do 2060 r. polskie społeczeństwo będzie jednym z najstarszych w Unii Europejskiej. Przedmiotem badania niniejszej pracy jest więc sposób, w jaki Unia Europejska uwzględnia konsekwencje aktualnych tendencji demograficznych oraz jakie znajduje to odzwierciedlenie na poziomie narodowym i regionalnym. Bazując na opracowanym przez siebie modelu nowego podejścia do starzenia się, autorka bada, w jaki sposób jego wyznaczniki znajdują odzwierciedlenie w polskiej rzeczywistości. Wykazuje jednocześnie szereg cech specyficznych tej adaptacji, co pozwala jej włączyć się w toczony dyskurs naukowy dotyczący m.in. Europejskiego Modelu Społecznego. Prezentuje też własną propozycję kwestionariusza obecności nowego podejścia do starzenia się, jako narzędzia służącego weryfikacji jakości zarządzania wiekiem zarówno na poziomie administracji publicznej, jak i w sektorze prywatnym.Zarówno problem starzenia się, jak i polityka związana z tą materią, to kwestie omawiane w literaturze naukowej już od dawna. Jednak już samo przedstawienie problemu w kontekście zmian dokonujących się na obszarze UE oraz na tym tle zobrazowanie przykładu polskiej praktyki polityki publicznej, dokładne ich przeanalizowanie oraz wnikliwe omówienie istotnych dokumentów, etapów wraz z ich oceną uważam za cenny wkład w debatę o tych procesach. To nowe spojrzenie na problematykę znaną, ale ciągle podlegającą zmianom i tym samym wymagającą aktualnych badań, obserwacji i eksplanacji.
Autor opisuje twórczość Janusza Nasfetera, tym samym pokazując, że to artysta oryginalny i niebanalny, wart uwagi i badawczego oglądu. Istnieją artyści nie wiadomo czemu pomijani, spychani na margines zainteresowań, wpychani w schematy poznawcze, którym przyprawia się, mówiąc za Gombrowiczem, „gęby”. Autor skupia się na twórczości Janusza Nasfetera, przypomina ją, a także osadza w kontekście historii kina polskiego.
Janusz Nasfeter został on zapamiętany głównie jako twórca filmu dziecięcego, a przecież przestrzeń jego twórczości okazuje się o wiele większa. Koleje jego życiowego losu sprawiły, że jest on jednym z najbardziej niedocenionych artystów. Drugi blok wśród jego spuścizny tworzy grupa filmów wojennych: Nasfeter był jednym z prekursorów gatunku partyzanckiego w polskim kinie. I wreszcie trzeci blok, który autor określa mianem „intymistycznego”. W tym wcieleniu Nasfeter obierał tematykę złożonych relacji rodzinnych, miłosnych. Interesowała go – czasem karkołomna – walka bohaterów o prawo do osobistego szczęścia.
Nasfeter spełniał się też – chociaż zdecydowanie rzadziej – w twórczości literackiej.
Autor jako psycholog i zarazem teolog przyjął za cel analizy teoretyczno-empirycznej poznanie zależności poszukiwania i odkrywania sensu życia przez adeptów teologii, którymi byli klerycy piątego roku kilkunastu polskich seminariów duchownych, od wybranych zmiennych osobowościowych oraz preferowanych wartości noetycznych. Wprawdzie w tytule jego książki występują adepci teologii, ale dla gruntowniejszego poznania wpływu struktury osobowości i systemu wartości na aktywność noodynamiczną człowieka jej autor włączył do planu badań własnych jeszcze dwie grupy studentów matematyki i pożarnictwa. To pozwoliło mu z jednej strony odkryć wartościowe poznawczo różnice w noodynamice badanych osób ze względu na wybrane zmienne zapośredniczone przez kierunek studiów, z drugiej wzbogacić polską literaturę przedmiotu opracowaniem porównującym wyniki badań adeptów teologii z wynikami badań studentów innych kierunków niż humanistyczne.
Monografia jest owocem trzeciej już konferencji naukowej, której tematem przewodnim jest kwestia kobieca. Tym razem celem uczestników konferencji były wszelkiego rodzaju aspekty związane z miłością. Od zarania świata miłość jest uczuciem, które znacząco wpływa na relacje między płciami, a także w obrębie każdej z nich. Jest to uczucie, które najczęściej staje się inspiracją ludzkiej twórczości, bez względu na jej naturę artystyczną.
Autorzy zastanawiają się nad tym, jakie rodzaje dyskursu miłosnego dotyczącego kobiet są zakodowane w tekstach kultury, literatury, sztuki z czasów minionych i współczesnych. Dwadzieścia trzy zamieszczone w tym tomie rozdziały, to prace bardzo różnorodne tematycznie, uwzględniające szeroki kontekst kulturowy, wychodzący poza nasz kontynent, co stanowi niewątpliwie zaletę tej monografii.
W tym projekcie naukowym wzięli udział zarówno młodzi jak i doświadczeni polscy literaturoznawcy i kulturoznawcy specjalizujący się nie tylko w różnych epokach historycznych, ale także w różnych obszarach kulturowych i językowych. Jeśli do tego dodamy bogactwo perspektyw badawczych i zastosowanych metodologii, nie możemy mieć żadnych wątpliwości co do tego, że do rąk czytelnika trafia niezwykle interesująca pozycja naukowa. Jest ona jednocześnie zaproszeniem do odbycia fascynującej “podróży” literackiej i kulturowej od Starożytności po współczesność głównie po krajach Europy Zachodniej i Środkowej (Francja, Hiszpania, Portugalia, Niemcy, Wielka Brytania, Polska), ale nie tylko. Część autorów proponuje czytelnikowi także “eskapady” w rejony Ameryki Południowej i Afryki. Główną osią tematyczną tej podróży jest oczywiście kobieta i wspomniany już wcześniej dyskurs miłosny w literaturze, sztuce i filmie.
Książka próbuje stawiać pytania o kwestię traktowaną współcześnie jako podstawowa dla każdego człowieka: wolność.Książka koncentruje się na różnych formach przejawiania się wolnościprzede wszystkim w kulturach Azji i Afryki.Niektóre teksty sięgają do metodologii komparatystycznej, ewentualnie do obszaru studiów postkolonialnych, ukazując obraz świata Wschodu z punktu widzenia przedstawicieli kultury i cywilizacji zachodniej. Prezentowane są rozmaite manifestacje refleksji o wolności w kontekście literackim i kulturowym, z pominięciem bezpośrednich rozważań politycznych, choć oczywiście to między innymi polityka, wpływając na literaturę, kształtuje ujęcie artystyczne wolności.Lektura zawartych w tej książce opracowań ukazuje także inny aspekt naukowego badania wolności.Książka obejmuje 14 artykułów, podejmujących rozmaite aspekty traktowania wolności w cywilizacjach: arabsko-muzułmańskiej, indyjskiej, japońskiej, chińskiej, tureckiej i judaistycznej, zarówno dawnej, jak i współczesnej. Jest mowa o wolności prawnej, politycznej, plemiennej, wolności słowa i wolności kobiet. Widać tu wyraźną walkę pomiędzy pojmowaniem owej zachodniej wolności a wolności w pojęciu tamtych kultur.
rzesłanką do analizy tematu lęku w decyzjach menadżerskich było zainteresowanie autora funkcjonowaniem zespołów ludzkich w przedsiębiorstwach i instytucjach. Skuteczność działania wyżej wymienionych podmiotów jest zdeterminowana decyzjami menadżerów.Celem pracy było rozpoznanie źródeł lęku decyzyjnego menadżerów, rozpoznanie kluczowych obszarów wpływających na lęk decyzyjny menadżerów, zbadanie zależności pomiędzy lękiem a decyzjami menadżerskimi oraz zaproponowanie rozwiązań, mających na celu redukcję lęku w podejmowanych decyzjach do odpowiedniego poziomu. Aby zrealizować cel pracy, autor skorzystał z literatury przedmiotu dotyczącej lęku oraz wiedzy na temat decyzji menadżerskich. Dokonano także analizy badań naukowych przeprowadzonych wśród menadżerów z różnych krajów. Jako narzędzia badawcze wykorzystano inwentarz stanu i cechy lęku STAI (ISCL), a także przeprowadzono wywiady.Książka składa się ze wstępu oraz trzech rozdziałów. W pierwszym rozdziale opisany został lęk menadżerów w Polsce i w Chinach. Zaprezentowano koncepcje człowieka jako podmiotu odczuwającego lęk w kulturach zachodniej i chińskiej. Opisano pojęcie lęku, typologię, źródła powstawania oraz mechanizmy redukujące lęk menadżerów. W rozdziale drugim podjęto opis decyzji menadżerskich w zarządzaniu przedsiębiorstwem, analizując działanie menadżera w realizacji funkcji zarządzania. Przedstawiono także proces decydowania oraz rodzaje decyzji menadżerskich, a także informacje uzyskane z wywiadów bezpośrednich z menadżerami przedsiębiorstw w Polsce i w Chinach w zakresie ich radzenia sobie z lękiem decyzyjnym. W rozdziale trzecim zaprezentowano wyniki badań lęku jako stanu i lęku jako cechy menadżerów polskich i chińskich, przeprowadza dyskusję wyników oraz prezentuje propozycję działań, mających na celu redukcję lęku decyzyjnego do właściwego poziomu oraz rezultaty możliwe do osiągnięcia.
Arnold Kunst (19031981) uzyskał doktorat z filologii indyjskiej w Instytucie Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego w 1938 roku. Pod kierunkiem prof. Stanisława Schayera (18991941), założyciela Instytutu (1932), przygotował rozprawę na temat zagadnień logiki buddyjskiej. W ciągu swej późniejszej kariery akademickiej w School of Oriental and African Studies w Londynie zajmował się głównie tematyką filozofii indyjskiej i myśli buddyjskiej. Lata wojny spędził w Anglii. Wtedy też podjął się sporządzenia spisu orientaliów, tj. przedmiotów sztuki i rzemiosła pochodzących z Azji i Afryki Północnej, znajdujących się w kolekcjach publicznych i prywatnych na terenie Rzeczpospolitej.Starannie przygotowany spis zawiera prawie tysiąc sto zarejestrowanych pozycji według stanu na rok 1939. Spis zachował się w postaci kompletnego maszynopisu i jest przechowywany w zbiorach Archiwum Akt Nowych (sygn. 2/136/0/3/216). Jest to bardzo cenny unikatowy dokument, który w zamyśle Autora stanowić miał inwentarz obiektów orientalnych, znajdujących się kolekcjach polskich w 1939 roku, i który mógłby posłużyć do rewindykacji dóbr kultury zagrabionych podczas wojny.Publikacja faksymile tego dokumentu pozwala zorientować się w zasobach kolekcji publicznych i prywatnych do wybuchu wojny i z pewnością zainteresuje nie tylko muzealników, lecz także a może przede wszystkim orientalistów oraz historyków sztuki i archeologów.
Celem pracy jest opis cech strukturalnych (kompozycyjnych), treściowych, stylistycznych oraz pragmatycznych właściwych zwierzeniu ujmowanemu jako gatunek mowy. W związku z obserwowanymi dziś kulturowo-komunikacyjnymi przemianami, polegającymi na wyzbywaniu się prywatności, a przynajmniej na poszerzaniu (nawet w stosunku do XX wieku) zakresu dzielenia się nią, zwierzenie (odnoszące się właśnie do sfery prywatnej) podlega zauważalnym transformacjom. Przeprowadzona w pracy analiza ma więc również prowadzić do odpowiedzi na pytanie, czy zwierzenie w sieci to tylko alternacyjna odmiana gatunkowa, którą jednak można traktować jako możliwy ze względu na nowe medium wariant wzorca kanonicznego, rodzaj modyfikacji zwierzenia tradycyjnego, znanego polszczyźnie i polskiej kulturze od dawna, czy może jednak stanowi gatunek osobny wtórny, jak na przykład e-mail w stosunku do listu tradycyjnego.Książka wpisuje się w nurt badań nad gatunkami wypowiedzi i nad dyskursem prywatności, a także rejestruje przemiany zachodzące we współczesnej komunikacji językowej. Jest to praca wartościowa poznawczo, atrakcyjna pod względem metodologicznym, oparta na bogatym i różnorodnym materiale, przejrzyście skonstruowana, napisana wzorową polszczyzną, w sposób zajmujący, spójny i przystępny.Książka stanowi cenne opracowanie językoznawcze poświęcone nieopisanemu dotąd gatunkowi mowy (jego odmianie tradycyjnej i internetowej). Wnioski z przeprowadzonych analiz są wyważone, dojrzałe. Anna Dąbkowska przekonująco dowodzi, że zwierzenie jako gatunek wypowiedzi to atrakcyjny przedmiot dociekań lingwistycznych, a wariant wzorca gatunkowego realizowany w sieci zasługuje na dalszą obserwację.
Publikacja stanowi istotny, a przy tym nowatorski w swym charakterze, wkład w poznanie i wyjaśnienie przede wszystkim: założeń, uwarunkowań oraz metod realizacji duńskiej polityki zaangażowania – wsparcia wojskowego (tj. aktywnej polityki wojskowej) w relacjach z jednym z państw Rogu Afryki, czyli Somalią. Analizy, rozważania oraz wnioski zawarte w publikacji, pozwalają na identyfikację i ocenę współcześnie stosowanych przez państwo duńskie oraz duńskie sił zbrojne instrumentów oddziaływania na państwa słabe – niestabilne.
Głównymi problemami badawczymi, stanowiącymi punkt wyjścia dla rozważań o charakterze eksplanacyjnych, interpretacyjnym oraz deskrypcyjnym, prowadzonych przez autorów, są przede wszystkim: założenia doktrynalno-koncepcyjne duńskiego wojskowego zaangażowania w Somalii, rozwój duńskiej wojskowej obecności w regionie Rogu Afryki oraz współpracy z państwami tego regionu, a wreszcie – formy i metody duńskiego wojskowego oddziaływania na bezpieczeństwo Somalii oraz regionu Rogu Afryki. Analiza międzynarodowej polityki wojskowej – polityki wojskowego zaangażowania w wybranym regionie świata w przypadku każdego państwa powinna bezwzględnie zostać osadzona w określonych ramach uwarunkowań lokalnych, regionalnych oraz międzynarodowych, w obrębie których dochodzi do opisywanej wojskowej aktywności czy analizowanej współpracy wojskowej pomiędzy państwami.
Książka jest zbiorem kilkunastu esejów autorstwa wybitnych polskich badaczy z zakresu teorii i filozofii polityki poświęconych refleksji nad problemem przemocy, agresji, oraz jej genezy, mechaniki i funkcji w życiu społeczno-ekonomiczno-politycznym. Pierwszym polem badawczym, który jest podejmowany od wielu wieków jest problem genezy agresji, przemocy u człowieka. Drugim problemem badawczym, który stał się też przedmiotem rozważań Autorów poniższego tomu, jest zakres i płaszczyzny przemocy. Osobnym wątkiem podejmowany w tej pracy jest polityczne oblicze przemocy. Relacje między polityką a przemocą są niezwykle istotne w dobie współczesności.
12 września 2020 r. minęło 30 lat od zakończenia Konferencji „2 + 4” oraz podpisania kończącego ją Traktatu o ostatecznej regulacji w odniesieniu do Niemiec (Traktatu „2 + 4”). Z tej perspektywy stwierdzić można, że wyniki udziału Polski w tej Konferencji były momentem jednego z największych triumfów polskiej dyplomacji ostatnich trzydziestu lat. Otworzyły one bowiem Polsce drogę do członkostwa w Unii Europejskiej i w NATO, a tym samym rozwiązały zasadniczy dylemat polityczny odnoszący się do miejsca Polski między Niemcami a Rosją. Zarazem wyniki tej Konferencji położyły kres koncepcjom po stronie niemieckiej, które uprzednio podważały status granicy na Odrze i Nysie Łużyckiej. Tym samym otwarta została droga do bilateralnego Traktatu, w którym potwierdzono granicę Polski ze zjednoczonymi Niemcami oraz do postulowanej przez Ministra Krzysztofa Skubiszewskiego polsko-niemieckiej „wspólnoty interesów”. W kontekście tej Konferencji zadbano również o to, że po 1991 r. zjednoczone Niemcy podjęły wypłaty dla uprzednio pominiętych ofiar zbrodni nazistowskich.
Autor książki, jako ówczesny dyplomata, był członkiem delegacji polskiej, uczestniczącej w obradach Konferencji „2 + 4”, a następnie w negocjacjach z Niemcami nad pakietem traktatów z lat 1990–1991. W książce ukazane są uwarunkowania prawne „sprawy granicy” oraz roszczeń odszkodowawczych od Niemiec z tytułu zbrodni nazistowskich. Nakreślony jest przebieg Konferencji„2 + 4”, przy czym analiza uwzględnia zasadnicze, opublikowane w ostatnich latach, dokumenty dyplomatyczne. Na tym tle, ukazującym zasadnicze kwestie jakie były przedmiotem ustaleń podczas Konferencji „2 + 4” między trzema mocarstwami zachodnimi i RFN a ZSRR (zwłaszcza pozostanie zjednoczonych Niemiec w Sojuszu Północnoatlantyckim i we Wspólnocie Europejskiej, wycofanie wojsk radzieckich z terytorium NRD), poddany został analizie przebieg negocjacji w dwóch obszarach, będących zasadniczym przedmiotem rozważań– starań Polski o położenie kresu uprzednim zastrzeżeniom RFN podważającym ostateczny status granicy na Odrze i Nysie Łużyckiej w świetle prawa międzynarodowego oraz kwestii odszkodowań od Niemiec z tytułu zbrodni nazistowskich. Autor dokonuje też analizy prawnego ujęcia uzgodnionego rezultatu w postanowieniach Traktatu „2 + 4” oraz w towarzyszących mu dokumentach i umowach międzynarodowych.
Przedmiotem monografii jest analiza polityki cyberterrorystycznej RP w odniesieniu do Unii Europejskiej (UE) na przestrzeni XXI w., a w szczególności po wejściu w życie dyrektywy NIS w Polsce temat ten jest nowością. Wynika to z faktu, że literatura dotycząca stosunków międzynarodowych, a zwłaszcza cyberterroryzmu, przyjmuje twierdzenie, że Polska jako państwo transgraniczne jest obecnie stosunkowo bezpieczne pod względem zagrożeń terrorystycznych, w tym cyberterroryzmu, które są inspirowane przez grupy lub osoby pochodzące z państw podwyższonego ryzyka.W pracy podjęto próbę ukazania, jak istotnym elementem bezpieczeństwa Polski na tle UE jest umiejętnie prowadzona polityka ochrony cyberprzestrzeni zarówno na poziomie państwowym, jak i instytucjonalnym. Problem ten wywiera istotny wpływ na bezpieczeństwo wewnętrzne nie tylko samych państw, ale także całej Unii Europejskiej. W obliczu rosnących zagrożeń informacyjnych, wraz ze złożonością problemów występujących w tym obszarze, niezwykle ważną rolę dla bezpieczeństwa zewnętrznego państwa polskiego pełnią również strategie narodowe w zakresie ochrony cyberprzestrzeni.W pracy zostały przedstawione i przeanalizowane zależności oraz rozbieżności problemów bezpieczeństwa wewnętrznego Polski i UE, a tym samym polityki cyberbezpieczeństwa od poziomu integracji Wspólnoty.
Monografia stanowi próbę syntetycznego opisania jednego z elementów systemu akredytacji środowiskowej funkcjonującego w Polsce, którym jest Ogólnopolski Program Certyfikacji Szkół Wyższych Uczelnia Liderów, realizowany od 2011 roku przez Fundację Rozwoju Edukacji i Szkolnictwa Wyższego, wraz z jej partnerem gospodarczym Agencją Kreatywną PRC. Misją Programu Uczelnia Liderów, zwanego przez organizatorów także konkursem akredytacyjnym, jest identyfikowanie i promowanie najlepszych polskich uczelni oraz ich podstawowych jednostek organizacyjnych, kształcących absolwentów przedsiębiorczych, kreatywnych, wyposażonych w umiejętności i kompetencje przywódcze, zdolnych do osiągania sukcesów na rynku pracy. W ramach Programu Uczelnia Liderów Fundacja Rozwoju Edukacji i Szkolnictwa Wyższego, poprzez powołaną przez siebie Komisję Akredytacyjną, certyfikuje szkoły wyższe i ich podstawowe jednostki organizacyjne (wydziały, kolegia), które mogą poszczycić się innowacyjnymi działaniami ukierunkowanymi na edukację praktyczną studentów, kreowanie u nich postaw liderskich oraz aktywną współpracę z podmiotami rynku pracy. Certyfikat Uczelnia Liderów otrzymało dotychczas kilkadziesiąt znakomitych polskich szkół wyższych.W monografii przedstawione zostały założenia Programu Uczelnia Liderów, jego funkcje, zadania i cele, jak również dorobek tego konkursu, wypracowany w ciągu dziewięciu edycji. Autor dokonał opisu idei Programu Uczelnia Liderów oraz sposobu jej realizacji w szerszym kontekście, na który złożyła się analiza systemu akredytacji środowiskowej w Polsce, podstaw prawnych i zasad funkcjonowania systemu szkolnictwa wyższego sensu largo, jak i dorobku innych organizacji i instytucji dokonujących ewaluacji funkcjonowania polskich uczelni w obszarze dydaktycznym.
Rodzina stanowi niezmiernie ważne środowisko emocjonalne i społeczne dla swych członków. Pełni wielostronne zadania przede wszystkim dla dzieci i młodzieży w obszarze oddziaływań wychowawczo-opiekuńczych, socjalizacyjnych, egzystencjalnych i aksjologicznych.Monografia podejmuje pewien obszar zagadnień familiologicznych z zakresu pedagogiki rodziny. W sposób celowy funkcjonowanie współczesnej rodziny ujęto w treściach pozytywnych oddziaływań w realizacji zadań wychowawczych, socjalizacyjnych, przyjmowanych postaw rodzicielskich, których efektem jest optymalizowanie rozwoju emocjonalnego i społecznego dzieci i młodzieży. Pominięto w książce problemy narastających negatywnych, a nawet kryzysowych elementów, tkwiących w globalnym społeczeństwie oraz w wewnątrzrodzinnych uwarunkowaniach powodujących dysfunkcje wychowawcze i socjalizacyjne współczesnej rodziny.Monografia zawiera, choć w nie pełnym zakresie, pewien obszar pedagogiki rodziny, który obejmuje zagadnienia pozytywnych uwarunkowań funkcjonowania rodzinnego. Elementy życia wspólnoty rodzinnej, szczególnie w aspekcie społecznym, emocjonalnym, kulturowym i aksjologicznym, mogą być przydatne dla rodziców w kształtowaniu i rozwoju ich świadomości wychowawczo-opiekuńczej. Treści tej książki skierowane są również dla nauczycieli praktyków i studentów, przede wszystkim pedagogiki opiekuńczej i pedagogiki rodziny.
Autorka podjęła się ambitnego zadania, jakim jest ocena kształtowania się polityki innowacyjnej jednej z największych gospodarek regionu Ameryki Łacińskiej Brazylii. Poziom innowacyjności gospodarki państwa stanowi o jego miejscu w gospodarce światowej. Innowacyjność oddziałuje na procesy rozwojowe i stanowi czynnik podnoszenia konkurencyjności gospodarki, ale także kształtuje rozwiązania pożądane społecznie, zgodnie z przyjętymi założeniami strategicznymi danego państwa. Autorka dokonuje analizy i charakteryzuje politykę innowacyjności Brazylii, przyjmując za punkt wyjścia koncepcje polityki publicznej i przede wszystkim działania państwa jako podmiotu kształtującego tę politykę.Monografia poszerza wiedzę o sposobach i metodach przezwyciężenia luki technologicznej jednego z najważniejszych państw Południa. Jej niewątpliwą zaletą jest nie tylko analiza założeń tej polityki, ale również ukazanie barier w jej wdrażaniu w praktyce gospodarczej co przekładało się na niezadowalającą efektywność i co za tym idzie, także na międzynarodową konkurencyjność gospodarki Brazylii. Rozważania podjęte w pracy zakorzeniono na gruncie stosunków międzynarodowych, co jest pewnym novum w stosunku do przeważającej liczby opracowań poświęconych zagadnieniom innowacji, innowacyjności i konkurencyjności.Książkę należy ocenić jako bardzo ciekawe i istotne dla nauk politycznych źródło wiedzy, które może być wykorzystywane zarówno w obszarze naukowym, jak i praktycznym. Książka stanowi wartościowe źródło danych również dla praktyków, którzy prowadzą lub zamierzają prowadzić działalność gospodarczą w Brazylii. Zrozumienie uwarunkowań innowacyjności gospodarki brazylijskiej na pewno przyczyni się do lepszego rozpoznania rynku i tym samym pozytywnie wpłynie na podejmowanie bardziej adekwatnych decyzji biznesowych.
Oświata jest zarówno częścią ogólnego ładu społecznego, jak i ów ład współtworzy i utrwala. Nieustannie budzi szerokie zainteresowanie wielu osób, w tym tych profesjonalnie związanych z edukacją, skłaniając je do refleksji wykraczającej poza doświadczenia potoczne i parcjalne analizy. Stawiane są pytania o głębszy sens dokonujących się transformacji, o istotę zachodzących zmian, ich kierunek, drogi oraz sposoby ich realizacji, a także będące wynikiem tych przekształceń konsekwencje.Niniejsza książka wpisuje się w ten nurt rozważań. Jej Autorka, będąc bacznym obserwatorem edukacyjnej rzeczywistości, śledząc zapowiedzi zmian ustawowych dotyczących pragmatyki zawodowej nauczycieli, pochyliła się nad problemami z jakimi borykają się współcześnie nauczyciele. () Książka umożliwia nie tylko pogłębione zapoznanie się ze specyfiką i zakresem opisanych zmian i nauczycielskich wyzwań, ale również zmusza do refleksji nad kierunkiem i konsekwencjami dokonujących się na naszych oczach permanentnych przekształceń.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
