Nawet jeśli wszyscy ludzie mówią inaczej, teraz właśnie nadszedł czas, by w końcu wnieść w wasze życie zawodowe radość i sukces.Nawet jeśli wszyscy ludzie mówią inaczej, teraz właśnie nadszedł czas, by w końcu wnieść w wasze życie zawodowe radość i sukces. Nadszedł czas na nową jakość w świecie pracy i gospodarki. Bieżący kryzys to ułatwi: każdy może się dzięki niemu rozwinąć wewnętrznie; przez to zaś nadarza się naszemu społeczeństwu wielka okazja pomnożenia jego duchowego kapitału. Ten, kto nie zmartwieje ze strachu ani nie zapomni się w poszukiwaniu winnych, ten może wykorzystać wypowiedzenie, plajtę albo burnout, żeby odkryć swoje prawdziwe talenty i odnaleźć zupełnie nowe zawodowe spełnienie. Eva-Maria i Wolfram Zurhorstowie, autorzy bestsellerów Kochaj siebie, a nieważne z kim się zwiążesz i Kochaj siebie, a przetrwasz każdy kryzys, ponownie wzywają czytelników, by porzucili dobrze znane, ale ograniczające spojrzenie na życie zawodowe i otworzyli się na nową świadomość. Piszą jak zwykle osobiście i z zaangażowaniem o własnych doświadczeniach, lękach i wyzwaniach doby kryzysu. Oboje przeżyli wypowiedzenia "radykalne cięcie w karierze zawodowej" doświadczenie to stało się fundamentem ich pracy, życia i sukcesu. Związany z nim kryzys egzystencjalny doprowadził do tego, że dziś z pełnym przekonaniem bronią tezy, iż bezrobocie, wypowiedzenie, upadłość i wypalenie bywają czasem niezwykle pomocne, bowiem w końcu popychają nas na naszą własną drogę i skłaniają do odkrycia i wykorzystania naszych prawdziwych zdolności. Autorzy pokazują, jak dzięki właściwemu zrozumieniu, odwadze i zaangażowaniu przekształcić zawodowe porażki w wyśmienitą okazję do rozwoju osobistego. Szerząca się na całym świecie zapaść bazujących na nacisku, strachu, chciwości i dążeniu do władzy struktur gospodarczych poprzedza ból narodzin nowych systemów wartości i nowego dobrobytu. Nadszedł czas, by tworzyć nowe sieci współpracujących ze sobą ludzi, którzy nie oddzielają własnego sukcesu od dobra innych. Eva-Maria Zurhorst była najpierw dziennikarką, potem trenerką i doradcą do spraw komunikacji w branży przemysłowej, a dziś, dokształciwszy się jako psychoterapeutka, pracuje jako coach w sprawach związków i kariery z przedsiębiorcami, menedżerami i parami. Wolfram Zurhorst pochodzi z rodziny handlowców. Robił karierę menedżerską w jednej z najprężniejszych firmy branży odzieżowej, aż przed kilkoma laty także zdecydował się poświęcić projektowi "Kochaj siebie" w charakterze trenera dla par. Małżonkowie mają wspólny gabinet, prowadzą regularnie wieczory autorskie i dyskusyjne tudzież seminaria w Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Wolfram i Eva-Maria Zurhorstowie mieszkają z córką w Wuppertalu.

Kolejny "trudny temat" poruszony w rewelacyjnej serii Bez tabu. Tym razem o rasizmie.Kolejny "trudny temat" poruszony w rewelacyjnej serii Bez tabu. Tym razem o rasizmie. Od autora: W naszych rozmowach pojawia się bardzo często słowo "tolerancja". Ogólnie miało znaczyć wykluczenie dyskryminacji ludzi. W praktyce jednak, chodziło o to, by znosić lub przecierpieć czyjąś obecność. Co zostało z tego w miarę szlachetnego celu? Niewiele chyba. Dziś termin "tolerancja" odnosi się do dystansu, do obojętności bardziej, niż do współdziałania. Sugeruje, że postępowanie, wygląd, myśli drugiej osoby są odstępstwem od (mojej) normy. Moja religia, twoje obyczaje, jego poglądy, jej zachowanie, nasze wolne słowo! Moralność i zasady współżycia mówią, że społeczeństwo musi być życzliwe wobec swoich i gości. Samoobrona nie jest potrzebna tam, gdzie istnieje szacunek do drugiego człowieka. Dorosłych gnębią różne problemy życiowe. Po co wymyślają nowe? To tajemnica. Napisali nawet wiele książek o rasizmie. Sami chyba tego nie czytają, bo jak mawiał ktoś, dorośli stali się niereformowalni. Dlatego powstała ta książka. Adresowana jest do dzieci, bo mają wyobraźnię i wrażliwość. Na pewno będą ją czytać i wytłumaczą rodzicom, jak postąpić. Dlatego ta książka proponuje zastąpić termin "tolerancja" - pięknym polskim słowem, czyli życzliwością . Życzliwość ma moc gdy się pojawia taniec radości ludzi ogarnia

Trzecia i ostatnia część serii Millennium zaczyna się w miejscu, w którym kończy się ""Dziewczyna, która igrała z ogniem"". Lisbeth Salander przeżywa próbę pogrzebania jej żywcem. Ale jej kłopoty na tym się nie kończą. Mikael Blomkvist sięga w skrywaną przeszłość Salander i rusza w pogoń za prawdą. Pisze ważny tekst, który ma oczyścić nazwisko Lisbeth Salander i wywołać trzęsienie ziemi w rządzie, służbach bezpieczeństwa i całym kraju. Lisbeth Salander w końcu ma szansę pogodzić się z własną przeszłością. Ostatnia część trylogii Stiega Larssona to najwyższej klasy thriller polityczny! ""Nowa i ostatnia powieść z trylogii liczy 800 stron. Niewielu jest ludzi, którzy potrafią każdą z tych stron zapełnić atrakcyjną fabułą. Larsson tego dokonał. To wielkie osiągnięcie i jeden z powodów niewiarygodnego powodzenia jego książek."" Magnus Persson, Svenska Dagbladet ""Oczywiście wiadomo, że trzecia część serii Millennium Stiega Larssona jest dobra. By nie powiedzieć diabelnie dobra. Godny podziwu jest już sam fakt, że ktoś napisał 800 stron bez ani jednej dłużyzny, bez nawet najdrobniejszego zbędnego akapitu. Kolejne sekcje wiążą się ze sobą, a ja leżę i czytam, łypiąc okiem na zegar i wiem, że powinienem iść spać, ale jeszcze tylko kawałek (...) I tak przez całą książkę."" Anders Wennberg, Gefle Dagblad ""To w jaki sposób Stieg Larsson trzyma się realizmu to naprawdę mistrzostwo (...) to niezwykłe, że takie ogromne ilości tekstu jak u Stiega Larssona są w stanie się sprzedać i to w czasach, kiedy za pomocą coraz mocniejszego PR sprzedaje się coraz bardziej przeciętne książki."" Maria Küchen, Expressen ""Mówi się, że dobre rzeczy chodzą trójkami i w tym przypadku z pewnością tak jest. Trzecia część serii Stiega Larssona o wymyślonym czasopismie ""Millennium"" jest po prostu najlepsza."" Jonas Brefält, Värmlands Folkblad ""Stieg Larsson podarował czytelnikom umiejętnie i dobrze napisany thriller o nieprawdopodobnym tempie akcji - coś, do czego już zdołaliśmy przywyknąć. Kiedy człowiek zacznie czytać, wciąga się i nie ma ucieczki."" Zoran Alagic, Norrköpings Tidningar ""Szczególne wrażenie robi talent Stiega Larssona do panowania nad dość skomplikowaną chwilami fabułą o wielu wątkach. Jego znajomość tematu jest niezwykła i trzeba przyznać, że doskonale uchwycił ducha czasu. To nie tylko powieść kryminalna, ale także opis współczesnej Szwecji."" Kjell Nylund, Eskilstuna Kuriren ""Mogę tylko dołączyć do chóru śpiewającego pochwały na cześć ostatniej części trylogii Millennium Stiega Larssona. Miałam duże oczekiwania wobec tej książki, ale autor spełnił je z nawiązką."" Ingalill Mosander, Aftonbladet Czytałem Millennium szczęśliwy i podniecony jak w dzieciństwie, kiedy czytałem Dumasa czy Dickensa. To niesamowite. Ta trylogia gdzieś w głębi nas pociesza: może nie wszystko jest stracone w tym niedoskonałym świecie. Witamy w świecie literackiej nieśmiertelności, Lisbeth Salander! Vargas Llosa, El Pais

Książka, która w ciekawej, zabawnej formie przekazuje bardzo ważną i potrzebną wiedzę o tym, jak postępować z koleżankami i kolegami w szkole. Wiersze zawierają cenne rady i wskazówki, a każdy z nich kończy się morałem.

Wielka księga siusiaków powstała w wyniku wizyt Autorów w szkołach i na obozach pisarskich, podczas których rozmawiali o siusiakach i męskości, a uczniowie dzielili się później w listach swoimi najskrytszymi myślami. Książka powstała w odpowiedzi na pustkę edukacyjną i nieprzygotowanie nauczylieli do rozmów o wychowaniu seksualnym w Szwecji. W Polsce sytuacja jest dużo gorsza, czasem w ogóle nie ma w szkołach podstawowych zajęć na ten temat. Nauczyciele omijają zagadnienia trudne czy wstydliwe, a uczniowie cieszą się, że nie będą musieli nudzić się na bezsensownej lekcji. Czasem wyśmiewają nauczyciela, który nie ma przygotowania do prowadzenia lekcji Przysposobienia do Życia w Rodzinie. Oto fragment wstępu: „Pani napisała na tablicy dwa słowa: penis i wagina. Zaczerwieniła się i umilkła. Chichotaliśmy. Nie padło ani jedno rozsądne zdanie. Pani się rozzłościła i wyszła z klasy przed końcem lekcji. Kiedy ktoś z nas zapytał, dlaczego mieliśmy tylko jedną godzinę wychowania seksualnego, usłyszeliśmy w odpowiedzi, że sami jesteśmy sobie winni. Nie potrafiliśmy się zachować i jeszcze nie dojrzeliśmy do tego. Ile razy myślę o tym teraz, jestem zły. Już za moich czasów w programie nauczania było powiedziane, że wszystkie dzieci mają prawo do wychowania seksualnego. Ale nawet dzisiaj wielu nauczycieli zwyczajnie to odbębnia, bo nie ma odwagi porozmawiać poważnie o tak drażliwych sprawach. Mogłem ich zrozumieć dwadzieścia pięć lat temu, ale teraz?!”.

W powszechnej świadomości religia kojarzy się ze współczuciem, sprawiedliwością i miłosierdziem. Benson i Stangroom udowadniają, że to jedynie teoria, która z prawdą ma niewiele wspólnego. Rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej. Autorzy opisują drastyczne przypadki stosowania przemocy psychicznej i fizycznej wobec kobiet żyjących w społeczeństwa patriarchalnych, a także w krajach Zachodu. Pokazują, że zarówno największe religie monoteistyczne, politeistyczne, jak i odłamy religijne przyczyniają się do krzywdzącego traktowania kobiet, szczególnie tam, gdzie zasady i normy religijne stały się prawem kulturowym. W wielu regionach świata kobiety uważa się za własność mężczyzn i tak też się je traktuje. Albo są pozbawione praw, albo mają ich niewiele. Nie mogą decydować o własnym losie, całkowicie poddane woli męża czy ojca. Zgwałcona kobietę można oskarżyć o zdradę męża i skazać na karę więzienia, a nawet śmierć, nastoletnia dziewczynkę wydać za mąż za dwa razy starszego mężczyznę i nikt przeciw temu nie zaprotestuje. Kobiety i dziewczynki żyją w strachu o własne życie i zdrowie. To wszystko w imię zasad religijnych nierozłącznie związanych z kulturą.

Człowiek w poszukiwaniu sensu Viktora E. Frankla to jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej od czasu Freuda. Zaczyna się od długiego, suchego i głęboko poruszającego osobistego eseju o pięcioletnim pobycie Frankla w Auschwitz i innych obozach koncentracyjnych i jego wysiłkach w tym czasie, by znaleźć powody do życia. Druga część książki opisuje metody psychoterapeutyczne, które Frankl opracował jako pierwszy na bazie swoich doświadczeń z obozów. Freud uważał, że życiem człowieka rządzi popęd seksualny i pokusy. Frankl z kolei wierzy, że najgłębszym popędem człowieka jest poszukiwanie sensu i celu. Logoterapia Frankla zatem bardziej przystaje do zachodnich religii niż freudeowskiej psychoterapii.Człowiek w poszukiwaniu sensu Spis treści Przedmowa Gordona W. Allporta 9 Przedmowa do wydania z 1992 roku 15 CZĘŚĆ PIERWSZA Moje przeżycia w obozie koncentracyjnym 21 CZĘŚĆ DRUGA Podstawy logoterapii 147 POSTSCRIPTUM 1984 Obrona tragicznego optymizmu 199 O autorze 224

Druga część fantastycznej trylogii kryminalnej o kulisach zabójstwa szwedzkiego premiera. ""W innym czasie w innym życiu"" to zakrojona na szeroką skalę powieść, która zaczyna się od opisu faktycznego zdarzenia - okupacji przez terrorystów zachodnioniemieckiej ambasady w Sztokholmie w 1975 r. Historia przeskakuje szybko do 1989 r. i nierozwiązanego zasztyletowania urzędnika cywilnego, a następnie do 1999 r., kiedy to szwedzki wywiad sprawdza nowo powołanego ministra obrony i znajduje nieoczekiwane związki z dawnymi zbrodniami. Z charakterystycznym dla siebie sardonicznym dowcipem i znawstwem politycznego żargonu Persson snuje okrutną sieć szantażu, agentów Stasi i chciwości, która oplata wszystkie warstwy szwedzkiego społeczeństwa.

Niezbędnik poszukujących głębszej rozkoszy Książka została napisana z myślą o przedstawieniu najnowszych rezultatów badań w zakresie fizjologii i biochemii orgazmu i ejakulacji. Ken Purvis wyjaśnia, dlaczego tak wiele osób ma problemy z orgazmem, a także, co należy zrobić, by te problemy leczyć. Autor omawia także różne teorie dotyczące powstania orgazmu. Książka ma na celu przybliżenie tego wspaniałego przeżycia zmysłowego, a jednocześnie nie pozbawia orgazmu aury tajemniczości.

Druga część fantastycznej trylogii kryminalnej o kulisach zabójstwa szwedzkiego premiera. ""W innym czasie w innym życiu"" to zakrojona na szeroką skalę powieść, która zaczyna się od opisu faktycznego zdarzenia - okupacji przez terrorystów zachodnioniemieckiej ambasady w Sztokholmie w 1975 r. Historia przeskakuje szybko do 1989 r. i nierozwiązanego zasztyletowania urzędnika cywilnego, a następnie do 1999 r., kiedy to szwedzki wywiad sprawdza nowo powołanego ministra obrony i znajduje nieoczekiwane związki z dawnymi zbrodniami. Z charakterystycznym dla siebie sardonicznym dowcipem i znawstwem politycznego żargonu Persson snuje okrutną sieć szantażu, agentów Stasi i chciwości, która oplata wszystkie warstwy szwedzkiego społeczeństwa.

O przewadze kobiety nad mężczyzną, wrażliwości nad testosteronem, miłości nad seksem. 100-procentowo kobiecy manifest niepoprawności politycznej! Barbara Patrycka - była dziennikarka i była mężatka, kobieta bez złudzeń, której jedyną darmową przyjemnością jest niezobowiązujący seks - postanawia zerwać z pustą lodówką, szarymi porankami i życiem na pół gwizdka. W tym celu zatrudnia się w ""Wyuzdanym Magazynie dla Pań"", gdzie w swoich felietonach diagnozuje osobowość mężczyzn na podstawie budowy i kształtu członka. Od tej pory jej całe życie wywraca się do góry nogami.To brawurowa opowieść o męskich i kobiecych stereotypach, będącą też przenikliwą i ostrą satyrą obnażającą mechanizmy rządzące światem mediów, sposoby lansowania trendów i manipulowania społecznymi pragnieniami. W skład pakietu wchodzą: ""Wojna żeńsko-męska i przeciwko światu"", ""Pokój żeńsko-męski na chwałę patriarchatu"".

Płeć, władza a przyszłość świata Autorka ujawnia kulisy światowej wojny o prawa reprodukcyjne kobiet (m.in. prawo do legalnej i bezpiecznej aborcji, prawo do opieki medycznej podczas ciąży i porodu, prawo do edukacji seksualnej i antykoncepcji). Wskazuje na zagrożenia, jakie niesie ze sobą przegrana kobiet. Kobiece ciało jest polem bitwy fundamentalistów religijnych, polityków i feministek, stawką w tej walce jest bezpieczeństwo konkretnych jednostek, i całego świata. Książka jest zapisem podróży po czterech kontynentach, jak się okazuje kobiety wszędzie są dyskryminowaną większością, na szczęście skutki (ekonomiczne i demograficzne) tej opresji zaczynają odczuwać również mężczyźni, na szczęście, bo cierpienie kobiet i ich dzieci dotąd możnym tego świata było obojętne. Goldberg demaskuje ostatnie 50 lat działań amerykańskich przywódców, wskazując jaką rolę w budowaniu potęgi Stanów Zjednoczonych odegrała kontrola płodności. Ale książka to też piękna historia kobiecej solidarności i siostrzaństwa w walce o wolność i lepsze życie. Michelle Goldberg - dziennikarka, badaczka, autorka bestsellera "Kingdom is Coming. The Rise of Christian Nationalism". Książka Wojny reprodukcyjne w 2008 roku zdobyła nagrodę J. Anthony Lukas Work-in-Progress Award. dr Jean-Michel Cohen

Dlaczego matka Eriki Falck trzymała stary nazistowski medal? To pytanie nieprzestaje dręczyć jej córki, wkońcu postanawia więc odwiedzić emerytowanego nauczyciela historii, by dowiedzieć się czegoś więcej. Ale mężczyzna zachowuje się dziwnie inie udziela jej jednoznacznych odpowiedzi. Dwa dni później umiera. Po długim wahaniu Erica zaczyna czytać wojenny dziennik matki iodkrywa, że kobieta doświadczyła prawdziwych okropności. To przezte drastyczne ismutne wydarzenia niebyła wstanie nawiązać porozumienia zcórkami. Z dziennika Erica dowiaduje się też, że wczasie II wojny matka związana była ztą samą grupą młodzieży, co zamordowany nauczyciel. Czy to możliwe, że wizyta Eriki uruchomiła ciąg zdarzeń, który doprowadził do jego śmierci? I kto posunąłby się do tego, by dawne sprawy niewyszły na jaw?W ""Niemieckim bękarcie"" Camilla Läckberg sprawnie przetyka współczesną narrację opowieścią odoświadczeniach młodej kobiety wlatach 40.

Pierwszy ztytułów wnowym cyklu Czarnej owcy pt. TERAPIA TRAUMY, dotykający problemów wynikających zdoświadczania wżyciu przeróżnych ibolesnych traum.Boris Cyrulnik w""Rozmowach omiłości..."" dowodzi, że osoby, które zaznały dotkliwych cierpień emocjonalnych, są wstanie przekuć je wszczęście. Autor próbuje pokazać, wjaki sposób wchodzimy wzwiązek zdrugą osobą ze swoją historią iswoistą uczuciowością, zadanymi nam ranami i osiągniętymi sukcesami. I wjaki sposób przekazujemy dzieciom tajemnicę, która budzi wnich kreatywność iotwiera je na to, co nieszablonowe.

O czym myślą psy? Jak postrzegają świat i to dziwne zwierzę ""człowieka"" Jak to jest czuć zapach ludzkiego smutku i mijającego czasu? Dlaczego nie da się nie pobiec za rowerzystą? Na te i wiele innych pytań odpowiada w swej książce dr Alexandra Horowitz. Autorka omija pułapkę antropomorfizacji, nie próbuje uczłowieczać psa na siłę, bada umysł zwierzęcia, które samo nie może o sobie niczego powiedzieć. Książka zawiera opisy najnowszych badań wskazujących na niezwykłe umiejętności czworonogów m.in. wyczuwania ludzkich nastrojów i wykrywania chorób, zanim zrobi to człowiek. Nie jest to podręcznik tresury, jednak wielbiciele psów znajdą w nim wiele wskazówek pozwalających na lepsze zrozumienie swych czworonożnych przyjaciół. Relacja z psem jest prawdopodobnie najbardziej fascynującą więzią, jaką człowiek może wytworzyć z przedstawicielem świata zwierząt. Psy kiedyś były dzikimi stworzeniami, z czasem stały się naszymi najwierniejszymi towarzyszami. Adaptacja do nowej sytuacji przekształciła ich ciała, mózgi i sposób zachowania. Nie należy jednak zapominać o tym, że psy na zawsze pozostaną obywatelami królestwa zwierząt , kochanymi, ale tajemniczymi przyjaciółmi. Dowiedz się, dlaczego twój pies jest tak wrażliwy na twoje emocje, spojrzenie i język ciała. Psy żyją w świecie bezustannie zmieniających się złożonych zapachów. Przeczytaj tę porywającą książkę i wejdź do świata zmysłów swojego psa.Temple Grandin, autorka ""Animals in Translation"" i ""Animals Make Us Human""""Oczami psa"" to przyjęta z radością, godna zaufania, osobista i błyskotliwa książka o tym, jak to jest być psem. Ta porywająca publikacja rzuca nowe światło na wiele mitów, które krążą o naszych czworonożnych pupilach. Mam nadzieję, że książka zdobędzie popularność, na jaką zasługuje.Marc Bekoff, autor ""O zakochanych psach i zazdrosnych małpach: emocjonalne życie zwierząt.Alexandra Horowitz wykłada psychologię w Bernard College (Columbia Universit). Doktorat w dziedzinie nauki kognitywnej obroniła na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego. Badała procesy poznawcze ludzi, nosorożców, szympansów bonobo i psów. Publikowała m.in. w ""The New Yorker"" i pracowała jako leksykograf w wydawnictwie Merriam-Webster. Obecnie mieszka w Nowym Jorku z mężem i Finneganem, psem o nieznanym pochodzeniu i zdecydowanym charakterze.

W społeczeństwach zachodnich nie potrafimy już żyć skromnie. Mamy zbyt dużo dóbr materialnych, zbyt wielki wybór, nadmiar pragnień i pokarmu. Wszystko marnujemy, niszczymy. Używamy nakryć stołowych, długopisów, zapalniczek, aparatów fotograficznych jednorazowego użytku. Ich produkcja powoduje zanieczyszczenie wody i powietrza, całego środowiska. Z własnej woli zaprzestań już teraz marnotrawstwa, zanim zostaniesz do tego zmuszona w niedalekiej przyszłości. Dopiero kiedy usuniesz wszystko, co niepotrzebne, dostrzeżesz nowe perspektywy, a podstawowe czynności, takie jak ubieranie się, jedzenie, spanie, zyskają inny, głębszy sens. Nie chodzi o dążenie do doskonałości, ale o wzbogacenie życia. Obfitość nie uczy wdzięku ani elegancji. Niszczy duszę i pozbawia wolności. Prostota zaś rozwiązuje wiele problemów. Miej mało rzeczy - będziesz mogła poświęcić więcej czasu swojemu ciału. A gdy poczujesz się dobrze w swojej skórze, będziesz mogła zapomnieć o sprawach ciała i zająć się kwestiami duchowymi, wieść życie pełne sensu. Będziesz szczęśliwa. Prowadząc skromniejsze życie wzbogacasz swoją egzystencję. Współczesne społeczeństwo konsumpcyjne twierdzi coś innego? Nie wierz. Mieszkająca od wielu lat w Japonii Dominique Loreau przyjęła styl życia swojej przybranej ojczyzny. Jest on oparty na zasadzie "mniej znaczy więcej", stosowanej we wszystkich dziedzinach - od spraw materialnych po życie duchowe. Uporządkuj mieszkanie, opróżnij szafy, porzuć kompulsywne zakupy, jadaj skromniej, zajmij się swoim ciałem i umysłem.   Fragment książki Wstęp Od dzieciństwa chciałam wiedzieć, co dzieje się poza granicami Francji. To zadecydowało o kierunku mojej edukacji i moim życiu zawodowym. Mając dziewiętnaście lat, byłam nauczycielką języka francuskiego w gimnazjum w Anglii, a mając dwadzieścia cztery lata - na uniwersytecie amerykańskim w Missouri. Dzięki temu poznałam Kanadę, Meksyk, kraje Ameryki Środkowej i większą część Stanów Zjednoczonych. Ale kiedy odwiedziłam ogród zeń w okolicach San Francisco, doświadczyłam nieodpartej potrzeby odkrycia źródła tak niezwykłego piękna. Wyjechałam więc do Japonii. Nie potrafię powiedzieć, dlaczego pociągała mnie ona, odkąd pamiętam. Mieszkam tu do dziś. Podróżowanie po tak wielu krajach zachęciło mnie do nieustannego zadawania sobie pytań o to, jaki jest idealny styl życia. I do poszukiwania tego stylu. Z czasem zrozumiałam, że najwłaściwszy, wygodny i odpowiadający mojej osobowości styl to prostota. Gdy mówię, że mija dwadzieścia sześć lat, odkąd zamieszkałam w Japonii, ludzie pytają, dlaczego wybrałam właśnie ten kraj. Sprawiły to pasja i potrzeba. W Japonii czuję się swobodnie, codziennie rano odczuwam radość na myśl o nowych odkryciach. Zawsze fascynował mnie zeń i wszystko, co się z nim wiąże: rysunek tuszem, świątynie, ogrody, źródła termalne, kuchnia, ikebana. Niedługo po przyjeździe miałam szczęście poznać profesora sumi-e (technika malarska, w której wykorzystuje się tylko czarny tusz), który w ciągu dziesięciu lat nie tylko przybliżył mi ten gatunek sztuki, ale także sposób myślenia Japończyków - przyjmowanie życia takim, jakie jest, bez prób wyjaśniania, analizowania, rozkładania wszystkiego na czynniki pierwsze. Krótko mówiąc — życie zeń. Uczyłam języka francuskiego w uczelni buddyjskiej, mogłam więc uczestniczyć we wtajemniczeniu w świątyni zeń Aichi Senmon Nissoudo w Nagoi. Gdy opuściłam świątynię, dotarło do mnie jeszcze dobitniej, do jakiego stopnia Japończycy, mimo że wydają się bardzo nowocześni, są aż po najdrobniejsze szczegóły życia codziennego przesiąknięci filozofią przodków. Dzięki Japonii odkryłam, że prostota ma pozytywną wartość i jest wzbogacająca. Zresztą starożytni filozofowie, mistycy chrześcijańscy i buddyjscy, mędrcy hinduscy na przestrzeni wieków starali się przypominać jej zasady. Prostota uwalnia od uprzedzeń, ograniczeń oraz obciążeń, które nas rozpraszają i stresują. Przynosi rozwiązanie wielu problemów. Jednak prowadzenie prostego życia nie przyszło mi łatwo! Był to raczej wynik długotrwałej przemiany, coraz potężniejszej tęsknoty za skromnością, wolnością, różnorodnością. A także - za wyrafinowaniem. Powoli zdałam sobie sprawę z tego, że im większej liczby rzeczy się pozbywałam, tym mniej to, co pozostało, było mi potrzebne. Żeby żyć, naprawdę potrzebujemy niewiele. Zyskałam głębokie i ugruntowane przekonanie, że im mniej mamy, tym bardziej jesteśmy wolni i tym bardziej możemy się rozwijać. Ale wiem też, że trzeba zachować czujność pułapki konsumpcjonizmu, bierności fizycznej, apatii umysłowej i negatywizmu czyhają na nas przy najmniejszym osłabieniu uwagi. Książka ta powstała na podstawie notatek, prowadzonych przez wiele lat od chwili, gdy zamieszkałam w Japonii. Jest owocem moich doświadczeń, lektur, spotkań, refleksji... Wyraża mój ideał, moje credo, mój sposób postępowania i styl życia, do których aspiruję i które staram się stosować. Notatki te zawsze pieczołowicie przechowywałam i woziłam ze sobą, by były mi przewodnikiem, by mi przypominały o tym, o czym jestem skłonna zapominać. Miały także utwierdzać mnie w moich głębokich przekonaniach, kiedy wszystko wokół wydaje się tym przekonaniom zaprzeczać. Wciąż są dla mnie znakomitym źródłem rad i ćwiczeń, które staram się wykonywać w małych dawkach w zależności od rodzaju napotykanych trudności oraz moich potrzeb. Zaczynamy zdawać sobie sprawę z niebezpieczeństw, wiążących się z przesadą i nadmiarem. Coraz więcej kobiet pragnie odkryć na nowo radości i dobrodziejstwa skromnego, bliższego naturze życia. Z dala od żarłocznego społeczeństwa konsumpcyjnego szukają jego sensu, który pozostawałby w harmonii z naszą epoką. Do nich właśnie adresowana jest ta książka.   Sztuka prostoty Spis treści Wstęp 11 MATERIALIZM I MINIMALIZM 15 1. Zbytki materializmu 17 Ciężar własności (w sensie dosłownym i przenośni) 18 Dom — wojna wydana przepełnieniu 24 Przedmioty — co wyrzucić, co zatrzymać? 38 Ubranie - styl i prostota 51 2. Korzyści wynikające z minimalizmu 65 Czas — trać go mniej, by więcej i lepiej z niego korzystać 65 Pieniądz— nasz sługa i nasz pan 76 3. Etyka i estetyka 82 Potrzeba piękna 82 Masz mniej, zyskujesz porządek i czystość 88 CIAŁO 97 1. Piękno i tylOl Poznaj swój prawdziwy wizerunek 101 Wyzwól swoje ciało 109 2. Zabiegi minimalistki 112 Włosy, skóra, paznokcie 112 Pożegnaj się z brudem 124 Nie musisz chodzić do fitness clubu 131 3. Jedz mniej, ale lepiej 138 Nadmiar pożywienia 138 Posiłki — skromność i wyrafinowanie 142 Kilka napomnień dietetycznych 147 Poczuj na nowo, co to głód 154 UMYSŁ 175 1. Ekologia twojego wnętrza 180 Oczyść umysł 180 Kontroluj umysł 191 Koncentracja i medytacja 193 2. Inni ludzie 201 Zmniejsz objętość swojej książki adresowej 201 Kiedy jesteś w towarzystwie 202 Altruizm i samotność 208 3. Poleruj siebie jak rzeka poleruje kamień 215 Bądź gotowa na zmiany 215 Lektura i pisanie 224 Ćwiczenia i dyscyplina 230 Oszczędzaj swoją energię 241 Zakończenie... 249

Umiarkowanie w jedzeniu i nauczenie się czerpania z tego przyjemności to klucze do lepszego życia. Wystarczy zmienić nawyki żywieniowe, by odzyskać zdrowie i dobre samopoczucie, a także by chronić środowisko naturalne i... swój portfel. Autorka książki "Sztuka prostoty" - Francuzka od ponad dwudziestu pięciu lat mieszkająca w Japonii, opisuje styl życia w nowym kraju. Japończycy kierują się we wszystkich sferach życia prostą zasadą: "mniej znaczy więcej". Loreau stawia diagnozę, że mieszkańcy Zachodu stali się, w ciągu zaledwie pół wieku, maszynami do spożywania, namawia do refleksji nad naszym stosunkiem do jedzenia, będącym źródłem wielu współczesnych bolączek cywilizacyjnych i prowadzącym do hiperkonsumpcji. Loreau w swojej książce przedstawia sekrety zdrowej, prostej i smacznej kuchni, namawia do większego umiaru w jedzeniu i zachęca, abyśmy wsłuchali się nie tylko w potrzeby ciała, ale też ducha. Książka dostarcza wielu wskazówek, które pomogą zmienić na zawsze nawyki żywieniowe na lepsze pod względem ekonomicznym i ekologicznym, a jednocześnie pozwolą czerpać prawdziwą przyjemność z jedzenia. "Sztuka umiaru i przyjemności" uczy jak osiągnąć harmonię ciała i umysłu, oraz odzyskać radość życia.

To złożona powieść kryminalna o nadużywaniu władzy w ministerstwach, w odizolowanych grupach religijnych i gabinetach redaktorów gazet. Głównym bohaterem i narratorem jest dziennikarz śledczy John Hilling z tabloidu "Ekstra Bladet". Na duńskiej prowincji przypadkowo trafia na grupę religijnych fundamentalistów i nie może się oprzeć, żeby się im nie przyjrzeć uważniej. Wkrótce Hilling wpada na trop nie tylko skandalu politycznego, ale i najbardziej bezdusznego gangu kryminalnego w historii Danii.

Przełomowa praca poświęcona leczeniu alkoholizmu i narkomanii traktowanych jako schorzenia biologiczne. "Uwolnij mózg od uzależnienia" opiera się na naukowym programie, który w ciągu ostatnich dziesięciu lat pomógł tysiącom pacjentów przezwyciężyć swoje uzależnienia. Program ten łączy w sobie najlepsze metody psychoterapeutyczne z wynikami najnowszych badań nad fizjologią mózgu. Obok sprawdzonych terapii i leków oferuje metody i narzędzia opracowane w celu wyeliminowania czynników biologicznych, wpływających na zachowanie osoby uzależnionej. Dzięki temu naukowemu podejściu możesz nauczyć się panować nad fizycznymi czynnikami, które przywiązują ludzi do alkoholu i narkotyków. Istnieją silne dowody, że uzależnienie to nie defekt moralny ani niedostatek silnej woli. Jest to choroba mózgu, która może i powinna być leczona w podobny sposób jak inne przewlekłe schorzenia - cukrzyca, nadciśnienie czy astma.

Książka, w której Dorota Zawadzka, najbardziej znana i uznana specjalistka od wychowania najmłodszych, odpowiada na pytania zadawane najczęściej przez rodziców. Każdy rozdział zawiera analizę tego, co można, powinno się, trzeba zrobić, aby ułatwić prawidłowy rozwój intelektualny swojemu dziecku. Zawadzka mówi też, jak czerpać radość z macierzyństwa, jak przez pierwsze lata życia dziecka pielęgnować i rozwijać nasze z nim relacje.