Być lekarzem, być pacjentem

Dzięki tej książce porozumienie między lekarzem a pacjentem stanie się łatwiejsze.

Książka dotyczy relacji lekarz – pacjent i pacjent – lekarz. Relacja ta jest szczególna, ponieważ uruchamia mnóstwo projekcji, przeniesień, uczuć. Warto o nich wiedzieć, gdyż wtedy łatwiej sobie z nimi radzić. Obie strony mogą z książki dowiedzieć się, na co w tym trudnym kontakcie zwracać uwagę, by przebiegał w miarę bez zakłóceń i służył leczeniu. Bo na wynik leczenia ma wpływ zarówno lekarz, jak i pacjent – to wspólna odpowiedzialność. Dlatego relacja między nimi musi być uświadamiana i w sposób mądry, celowy podporządkowana leczeniu.

Z książki skorzystają zarówno lekarze, personel medyczny, studenci medycyny i nauk pokrewnych, jak i pacjenci.
 

Wybrany fragment książki

PRZEDMOWA
Profesora Cezarego Szczylika

     Pierwsze wrażenie - wreszcie ktoś to opisał! Opisał dwa światy funkcjonujące obok siebie. Świat chorego i świat lekarza. Światy, którym w polskiej rzeczywistości nie dane jest się spotkać, gdyż oba nie są nauczone sztuki porozumienia. Pacjent boi się choroby i wszystkiego co się z nią wiąże -szpitala, inwazyjnej diagnostyki, lekarzy, pielęgniarek i salowych. A lekarz?
     Współczesna Polska po odzyskaniu niepodległości, uwolnieniu się z tyranii nakazowego myślenia burzy dotychczasowe stereotypy. Stereotyp darmowej opieki medycznej, nieomylności lekarzy, wyglądu pacjentów „opakowanych" we wszechobecne szaro-niebieskie szpitalne piżamy, identyczne z tymi w więzieniach i wojsku. Ale nie tylko to wspominam z tej już zamierzchłej przeszłości. Pamiętam moje akademickie podręczniki - wiele z nich przypominało treścią książki telefoniczne; zakuwanie tysięcy terminów, nazw organów, niezliczonych przyczepów mięśni i więzadeł. Rozszerzone i skrócone zalecenia badania lekarskiego, podmiotowego, przedmiotowego. Wszystkiego się nauczyłem, dostałem wybitnie dobre oceny i... Gdy po raz pierwszy stanąłem przy *óżku chorego, zdałem sobie sprawę, że całe to akademickie wyposażenie jest niekompletne. Brak mi języka porozumie-nią, brak mi wiedzy o drugim świecie, o świecie chorego i cierpiącego pacjenta. Dziś wiem też, że to ja powinienem być profesjonalnie przygotowany do rozmowy z moim p cjentem, że to dla mnie - studenta, a później lekarza - powinny istnieć podręczniki przygotowujące do pracy z chorym.
     Podręczników dla chorych o tym, jak się przygotować do rozmowy z lekarzem, nie ma.
     To po mojej stronie, po naszej lekarskiej stronie, jest przygotowanie się do pracy z pacjentem, do rozmów o bólu, stra-j chu, wstydzie, samotności. Może też Państwo nie uwierzycie, ale po przeczytaniu spisu treści stanęło mi przed oczami moje całe zawodowe życie, blisko czterdzieści lat pracy. Czterdzieści lat i świadomość że nikt takiego podręcznika dotychczas nie napisał. Przecież ten podręcznik powinienem dostać właśnie czterdzieści lat temu. Z pewnością byłbym lepszym lekarzem. I uczucie ulgi, katharsis. Wojciech Eichelberger z Ireną Stanisławską opisują wspomniane dwa światy - ze zrozumieniem, empatią i delikatnością. Jest w tej książce mądrość i szacunek. Jest ta książka swoistym memento, zachętą do zastanowienia, refleksji. Dla mnie jest też bardzo osobista, bo wiem, że wszystko, co opisali, jest we mnie gotowe.
Polecam tę książkę rektorom i dziekanom wszystkich uczelni medycznych. Od tej książki, od tego podręcznika powinniśmy zaczynać swą przygodę z medycyną.

prof. dr hab. n. med. Cezary Szczylik
Kierownik Kliniki Onkologii
Wojskowego Instytutu Medycznego

PRZEDMOWA Profesora Jerzego Woy-Wojciechowskiego   7
PRZEDMOWA Profesora Cezarego Szczylika   11
1. LĘK, BÓL, CIERPIENIE   13
2. WSTYD   25
3. DOTYK   37
4.  SŁOWA, DIAGNOZA, PRAWDA   49
5. TRUDNY PACJENT   65
6.  PACJENT W SZPITALU   79
7. MŁODY PACJENT   87
8. ODDANIE BLISKIEJ OSOBY   97
9. CHOROBY PRZEWLEKŁE I TERMINALNE  105
10. NARODZINY I UMIERANIE   121
11. WSPÓŁODCZUWANIE   133
12. ODPOWIEDZIALNOŚĆ, WYPALENIE   143