Warszawa, lata 60. XX wieku. Młody referent Jan Wilczyński pracujący w Centrali Garbarskiej zmaga się z brakiem pieniędzy, których potrzebuje na utrzymanie rodziny. Nieoczekiwanie otrzymuje propozycję przejścia do pracy fizycznej w magazynie, gdzie można zarobić o wiele więcej. Szybko jednak okazuje się, że jest to pułapka, z której nie będzie łatwo się wydostać. Wyrzuty sumienia, strach, a jednocześnie chęć wzbogacenia się powodują wewnętrzną walkę – życie młodego człowieka zostaje wystawione na ciężką próbę. Jednocześnie sprawą nielegalnego obrotu skórami z Centrali Garbarskiej interesuje się Milicja Obywatelska z kapitanem Szczęsnym na czele. Kto okaże się szefem szajki malwersantów? Czy można uciec przed konsekwencjami swoich czynów? Jaka kara grozi za udział w przestępstwie – nie tylko ze strony milicji?...
Warszawa, lata 60 XX w. W kamienicy na Mokotowie znaleziono ciało zamordowanego Stanisława Okołowicza, kierownika Wydziału Finansowego. Na miejsce przybywa kapitan Szczęsny, znany z nietypowych metod i dużej intuicji. Na miejscu zbrodni nie znajduje jednak żadnych śladów oprócz dwóch włosów blond. Śledztwo prowadzi do instytucji, w której Okołowicz przeprowadzał kontrolę. Szczęsny szybko się orientuje, że nie jest to zwyczajna sprawa morderstwa. Ciemne interesy, niebezpieczna szajka, kradzieże oraz kolejne morderstwa. W tej trudnej i zawikłanej sprawie policja podejrzewa jedynie, że za wszystkim stoi tajemniczy blondyn, o którym jednak nic więcej nie wiadomo. Czy Biały Kapitan i tym razem wykryje sprawców?
4. tom Najlepszych kryminałów PRL - Anna Kłodzińska
Tajemnicze morderstwo w noc sylwestrową. Sprawa, która wstrząsnęła Polską i do dziś nie została do końca wyjaśniona. Brak konkretnych dowodów. Dwa procesy, które mimo skazania oskarżonej nie wyjaśniły w pełni zagadki. Ponownie przypominamy słynną sprawę Rity Gorgon oskarżonej o zamordowanie Lusi Zaremby. Prezentujemy autentyczne wspomnienia ojca zamordowanej, który przez chwilę sam był podejrzany o zabicie własnej córki. Henryk Zaremba w nowym świetle przedstawia wydarzenia znane z prasy i procesów, opisuje swoją historię oraz stosunki w domu – wszystko z perspektywy bezpośredniego uczestnika. Czy jego zdaniem Rita rzeczywiście zabiła, czy może zrobił to ktoś inny?
W Londynie, w tajemniczych okolicznościach ginie znany milioner Jesse Trasmere. Tab Holland, redaktor gazety „The Megaphone”, w śmierci biznesmena widzi okazję napisania artykułu życia. Wykorzystuje on swoje znajomości w policji i wraz z detektywem Carverem zaczynają prowadzić śledztwo. Choć wszystkie poszlaki wskazują na zabójstwo, zagadką pozostaje sposób ucieczki domniemanego mordercy. Jesse Trasmere zginął w piwnicy swojego domu, do której istnieje tylko jeden klucz. Ów klucz znaleziono zamknięty wraz z ciałem. Zabójca nie zostawił też żadnych śladów poza jedną szpilką, znalezioną przypadkiem. Sprawę dodatkowo komplikują nieznane dotychczas sekrety miliardera oraz prywatne uczucia Taba. Czy mimo wszystko niezwykłemu duetowi uda się rozwiązać zagadkę szpilki i schwytać mordercę?
Warszawa, lata 30. XX wieku. Do willi rodziny du Saule’ów zostaje zaproszony doktor Kazimierz Biernacki. Wizyta w na pozór spokojnej posiadłości staje się dla tajemniczego gościa okazją do obserwacji ciekawych typów ludzkich dojrzewających w dziwnej atmosferze domu… Dwa dni później inspektor Bernard Żbik otrzymuje wiadomość o strasznym zdarzeniu w willi. W trakcie śledztwa na jaw wychodzą kolejne osobliwości charakterów, które okażą się jedynym tropem do pozornie niemożliwego wykrycia mordercy i jego motywów. Jak bowiem prowadzić śledztwo w sprawie, w której brak jakichkolwiek materialnych śladów? W tragicznej „sprawie thuga” genialny detektyw będzie musiał wykonać ryzykowny „skok w otchłań” dusz ludzkich, by poznać wstrząsającą prawdę.
25. tom Kryminałów Przedwojennej Warszawy
WIELKIE GRY BERNARDA ŻBIKA
Fragment książki:
Stefan czekał na swego pana.
– Łóżko przygotowane, panie inspektorze. Co znaczy oaf? — potrząsnął trzymaną w palcach powieścią kryminalną, które pochłaniać umiał tuzinami o każdej porze.
– Głupiec – wyjaśnił Żbik. – Wymawia się ouf
– i uśmiechnął się. Nie lubił nigdy pomijać okazji do uśmiechu.
Zasnął natychmiast. Stefan, który powrócił po pięciu minutach, zbyt dobrze go już znał, aby mieć śmiałość go obudzić i oznajmić mu, że na biurku w gabinecie leży list ekspres, który posłaniec-listonosz przyniósł przed godziną, a więc już po północy. Bernard Żbik przeczytał więc ten list dopiero o dziewiątej nazajutrz przed śniadaniem. Podpis Ewy du Saule przeczytał inspektor od razu, gdyż miał zwyczaj, czytając list, przede wszystkim odczytać podpis.
[...] Treść brzmiała:
Niech Pan przyjedzie natychmiast. Karol nie żyje.
Patronat medialny: Klub MOrd
Warszawa, lata 50. XX wieku. Kapitan Szczęsny z komendy MO ulega wypadkowi, w wyniku którego jest zmuszony szukać pomocy w jednym z budynków na warszawskiej Sadybie. Atmosfera panująca w domu i osobliwe typy ludzkie wywołują w kapitanie pewien niepokój, który niedługo potem okaże się uzasadniony. Szczęsny podstępem wchodzi w środowisko narkomanów, by odkryć tajemnicę niebezpiecznego dostawcy środków odurzających. Seria zagadkowych morderstw powoli dostarcza kolejnych, niejasnych dowodów świadczących przeciwko przestępcy. Poszukiwanie zbrodniarza jest jednak o tyle trudne, że rysopisowi odpowiada niejedna osoba. Kiedy ostatecznie kapitan milicji wpada na właściwy trop, zaczyna się wyścig z czasem.
3. tom Najlepszych kryminałów PRL - Anna Kłodzińska
Warszawa, lata 50. XX wieku. W sklepie komisowym na Nowym Świecie dochodzi do zbrodni dokonanej pod osłoną nocy. Ofiarą pada kierownik sklepu, Andrzej Zadrożny. Kiedy na miejscu pojawia się milicja, jest już za późno, by dowiedzieć się czegokolwiek od konającego mężczyzny. Sprawę morderstwa przejmuje kapitan Szczęsny. Śledztwo staje jednak w miejscu z powodu braku jasnych dowodów świadczących przeciwko konkretnej osobie. Pewien trop przynosi dopiero kilka miesięcy później kolejna zbrodnia. Czy morderstwa są ze sobą powiązane, a zabójcą była jedna osoba? Jaką rolę w całej historii odegra złota bransoleta? Biały Kapitan będzie musiał narazić swoje życie, by znaleźć odpowiedzi na te i inne pytania.
2. tom Najlepszych kryminałów PRL - Anna Kłodzińska
Warszawa, lata 50. XX wieku. W piwnicach bloku przy ulicy Złotej zostają znalezione zwłoki młodej kobiety. Stan rozkładu ciała wskazuje na zbrodnię sprzed kilku miesięcy. Na miejsce zostaje wezwany młody porucznik milicji Szczęsny, który podejmuje śledztwo. Po tak długim czasie wszelkie ślady dawno już zostały zatarte, odnalezienie przestępcy będzie zatem wyjątkowo trudne. Podczas badania wychodzą na jaw kolejne tajemnice lokatorów bloku, chociaż obywatele nie chcą współpracować z nielubianą milicją. Żeby rozwiązać zagadkę tajemniczego morderstwa, porucznik Szczęsny musi najpierw zyskać sympatię i zaufanie ludzi, co nie będzie łatwe...
1. tom Najlepszych kryminałów PRL - Anna Kłodzińska
W 1931 roku w nocy z 30 na 31 grudnia w willi w Brzuchowicach została brutalnie zamordowana siedemnastoletnia Elżbieta „Lusia” Zaremba. O straszną zbrodnię oskarżono opiekunkę do dzieci, Ritę Gorgon. Stanęła ona przed Sądem Okręgowym we Lwowie i chociaż wszystkie dowody świadczyły przeciwko niej, usilnie twierdziła, że jest niewinna. Proces Rity Gorgon to jedna z najgłośniejszych spraw kryminalnych II Rzeczypospolitej, która zelektryzowała ówczesną Polskę, poruszyła publicystów oraz literatów i do dziś budzi wiele wątpliwości i pytań. Czy dopełniono wszelkich formalności? Czy należycie przeprowadzono śledztwo? Wreszcie, czy wyrok był sprawiedliwy? Marek Romański, który był naocznym świadkiem procesu Gorgonowej, przedstawia swój reportaż z tej trudnej, ciekawej i nadal kontrowersyjnej sprawy. Czy Rita Gorgon rzeczywiście zamordowała, czy też sama padła ofiarą wzburzonej opinii publicznej??
Warszawa, lata 30. XX wieku. Słynny inspektor Bernard Żbik przyjmuje zaproszenie na bal do Resursy Obywatelskiej. Poznaje tam niejakiego Stokowskiego, który zdaniem inspektora jest śmiertelnie przerażony i stale nosi przy sobie broń.
Już następnego dnia zgłasza się do Żbika zastępca dyrektora, Edward Downar i zaprasza do banku, gdzie urzęduje Stokowski. Znany w całej Polsce dyrektor boi się, że wkrótce zginie... Powodem śmierci miałoby być według dyrektora odkrycie przez niego egipskiego grobowca.
Fragment książki:
– Wiesz – nie patrzył na aspiranta, gdy schodzili po wspaniałych schodach – miałem ochotę zapytać go o pozwolenie
na broń.
– Kogo? – Adam Billewski od dawna już myślał o czymś innym.
– Tego... Stokowskiego.
– Był przecież we fraku i na balu. Na co mu broń?
– Miał w kieszeni na piersiach rewolwer dużego kalibru.
Poznałem to po wypukłościach.
– Dlaczego ten człowiek tak cię zainteresował, Bernardzie?
– Dziwne, nieprawdaż? Dużo bym w tej chwili dał za odpowiedź na dwa pytania.
– Pierwsze?
– Jak długo będzie żył pan Stokowski.
– A drugie? – zainteresował się aspirant.
– Kiedy pan Stokowski zwróci się do policji o ochronę swego życia… i czy się zwróci. Dziwny dziś jestem, Adasiu, jak sądzisz…? Zaczynam przemawiać stylem Edgara Wallace’a.?
W końcu XIX w. lwowski policjant, zarządca aresztów policyjnych, Antoni Kurka zebrał używane w tym środowisku wyrazy i zwroty złodziejskie, zarówno polskie, jak i żydowskie. Powstał unikalny słownik przedwojennej gwary złodziejskiej, zawierający nawet rozmówki (!). Po ponad stu latach zapomnienia wznawiamy ten tytuł w serii „Kryminały przedwojennej Warszawy”. Mamy nadzieję, że pomoże on lepiej czytelnikom zrozumieć slang powieści kryminalnych naszej serii. Niektóre wyrazy zadziwiają swoją aktualnością, inne zostały już zupełnie zapomniane.?
Warszawa, Stany Zjednoczone, lata 30. XX wieku. Kolejne dwa opowiadania Adolfa Dolińskiego, drukowane w „Co Tydzień Powieść” w latach 1938-39. W hotelu „Bałtyk” w pokoju nr 219 meldują się mężczyzna i kobieta. Następnego dnia rano kobieta nie pokazuje się, a mężczyzna zamawia wielki kufer firmy „Galos”. Następnie opuszcza z nim hotel. Portier w opuszczonym pokoju nie odnajduje kobiety. Jest tylko fragment listu i ślady krwi. Śledztwo prowadzą komisarz Motalski i aspirant Szczygieł.
Kiedy October Jones, zbuntowana młoda kobieta, zmuszana jest przez rodzinę do ślubu, stwierdza, że każdy mężczyzna jest taki sam i mogłaby poślubić włóczęgę zamiast obecnego narzeczonego. Kiedy ten sprowadza do domu Robina Leslie, przypadkowego bezdomnego, by ośmieszyć October, ta bez wahania poślubia go i ucieka z domu. Bohaterka u boku włóczęgi Robina zaczyna poznawać całkiem nowy, nieznany jej świat, pełen przygód i niebezpieczeństw. Ścigani przez rodzinę kobiety, policję oraz groźnego Rudobrodego, zaczynają wspólną wędrówkę. Skazani na siebie, przypadkowi małżonkowie z różnych światów, mimo początkowej niechęci próbują odnaleźć wspólny język. Kobietę szybko zaczyna fascynować takie życie, a Robin powoli odkrywa przed nią swoje tajemnice. Czy kiełkujące w nich uczucie pozwoli im przezwyciężyć wszystkie przeciwności? Nietypowy ślub szybko odmieni życie zarówno zbuntowanej October, jak i włóczęgi Robina.
Warszawa, lata 30. XX wieku. Dalsza część przygód detektywa Scotland Yardu Jerzego Snarskiego w walce z Yoshimurą. Cały czas pozostają nieznane okoliczności śmierci ambasadora van Bergena i inżyniera Rylskiego. Wszystko zmierza do oskarżenia o zabójstwo aktorki Hanki Orsini. Tymczasem Snarski i Yoshimura spotykają się w kanałach pod Warszawą. W dalszym ciągu nieznana jest rola agentki M. L. – 13, która swoje niezaspokojone żądze przenosi teraz na detektywa. Czy Snarskiemu uda się wyjść cało z tych opresji i pokonać Yoshimurę? Czy uda się rozwikłać zagadkę śmierci ambasadora i odzyskać bezcenne traktaty?
Warszawa, lata 30. XX wieku. W stolicy dochodzi do podpisania niezwykle ważnego traktatu pomiędzy dwoma mocarstwami. Strony ustalają by zrobić trzy kopie aktu, w tym dwie fałszywe. Niedługo potem zamordowany zostaje w nieznanych okolicznościach ambasador van Bergen. Jego pracownik, Mac Laren, jedzie do Gdyni z drugą kopią traktatu, lecz, jak się okazuje, nie dojeżdża na miejsce. Równocześnie w Warszawie pojawia się japoński agent Yoshimura, znany jako „Żółty Szatan”. Po drugiej stronie barykady staje Jerzy
Snarski, Polak z Londynu, były detektyw Scotland Yardu…
Na ciemnych wodach Paragwaju jest jedyną właściwie książką - reportażem z licznych podróży Stefana Barszczewskiego. Pierwotnie wydane we Lwowie w 1931r. w serii ""Dookoła ziemi"". Od tego czasu niewznawiana. Książka jest zapisem podróży do mało popularnego wśród Polaków Paragwaju.
W książce znajdziesz:- kilometraże- profile wysokości rzek względem długości- średnie spadki wszystkich rzek dorzecza- dokładne dane o uregulowaniu rzek- średnie przepływy roczne- dane o krajobrazie nadrzecznym- własne nowoczesne pomiary długości (m.in. z użyciem GPS) z domierzaniem meandrów- dane o czystości rzek- stopnie rozwinięcia (krętość rzeki)- dane z IMGW dla porównaniaDzięki tej książce dowiesz się, że najbardziej naturalną rzeką w dorzeczu Pilicy jest Krasna, największy spadek ma Czarna Taraska, a Pilica w rzeczywistości jest dłuższa o 21,5 km (!), niż podają w encyklopediach.
Państwo Sobieszkowie są zaniepokojeni, że ich sąsiedzi, Zankiewiczowie, od dłuższego czasu nie zakłócają im życia głośno grającym radiem i równie głośnymi awanturami. Zawiadamiają milicję, ale poszukiwania niczego nie wyjaśniają. Po dwóch tygodniach major Wojtaszewski przekazuje sprawę kapitanowi Halnemu, który znany jest z tego, że nawet trudne sprawy doprowadza do końca. Wkrótce okazuje się, że Zankiewiczowie nie żyją. A to dopiero początek skomplikowanego śledztwa. Czy i tym razem kapitan Halny sobie poradzi?
W tajemniczych okolicznościach ginie kat pracujący dla wymiaru sprawiedliwości. Sierżant Ran, młody urzędnik Centrali Służby Śledczej, zaczyna podejrzewać, że ta śmierć nie była przypadkowa. Późniejsze wydarzenia wstrząsające miastem przynoszą coraz więcej zagadek. Co łączy ofiary domniemanych morderstw? Jaką rolę odgrywa córka komisarza policji? Kim są tajemniczy „ludzie idący obok prawa”? Kolejne elementy układanki powoli zaczną tworzyć logiczną całość, jednak tylko nieliczni będą mogli poznać całą przerażającą prawdę.
24. tom Kryminałów Przedwojennej Warszawy
LUDZIE OBOK PRAWA
Fragment książki:
Czekał chwil jeszcze parę, po czym usłyszał stukanie sandałów po kamieniach, którymi był wyłożony dziedziniec klasztorny i bas głęboki brata furtiana przedarł się przez poszum nawałnicy...
— Wszelki duch Pana Boga chwali!...
— I ja go chwalę! — odparł nieznajomy, starając się przekrzyczeć szum dżdżu i poświst wichru. Zazgrzytał odsuwany rygiel. Twarz zakonnika ukazała się w szparze furty.
— A czego tam... Noc zła i ciemna... Po co się tłuc po nocy... — strofował łagodnie furtian.
— Nie z zabawy ja tu przyszedłem... Pismo od komendanta więzienia... Zlecenie ustne mam także.
— W jakiej sprawie? Pozwólcie do środka!
— W sprawie skazańca, który o świcie ma zawisnąć na szubienicy.
— Niech Bóg miłościwy będzie jego duszy!... Gubernator odrzucił ułaskawienie?
Pachołek więzienny głową skinął. Znać i poza mury klasztorne, gdzie gwar świata tak rzadko dociera, przedarły się wieści o owej głośnej sprawie sądowej i o wyroku śmierci.?
Warszawa, Rosja, przełom XIX i XX wieku, lata I wojny światowej i dwudziestolecie międzywojenne. Cztery nieznane dotychczas (wydane pod pseudonimem) opowiadania nadkomisarza Policji Śledczej Ludwika Kurnatowskiego. Wśród nich sprawa oskarżenia o szpiegostwo żydowskiej rodziny Mincesów. Oprócz niej poruszająca historia córki Kraussów, którą chciano uchować z dala od przestępczej zgniłej do cna rodziny. A także sprawa oskarżenia żydowskiego kupca o mord rytualny.
– Chyba to nie ma żadnego związku z napadem – rzekł ochłonąwszy. – Towarzysz mój i kuzyn ma bogatego ojca, ja sam niedawno odziedziczyłem spadek.
– Ach tak! A ile panowie mają przy sobie gotówki – badałem.
Wolfke zbladł. Pytanie to zaskoczyło go znienacka i zdezorientowało kompletnie. Nie wiedział, co odpowiedzieć.
– Nu i cóż ty milczysz? – krzyknął Introligatorow, waląc pięścią w stół i śmiejąc się rubaszniej. – Cóż to tajemnica,
ile mamy pieniędzy? Ukradliśmy je czy co? Nu, mam przy sobie i przy nim – tu wskazując na Wolfkego – blisko dwa miliony rubli. Wystarczy? Co?
Aż zaniemówiłem ze zdziwienia. Dwa miliony! Bagatela!
– I gdzież panowie mają te pieniądze? – zawołałem.
– A przy sobie – zaśmiał się Introligatorow. – Zna pan łacińskie przysłowie: „omnia mea mecum porto”. Nu i znaczy się nosimy rubliszki przy „sobie”.
– W workach na plecach? – wtrąciłem.
– A, no tak! Kryjówka pewna! Nie sztuka trzymać gotówkę w banku, a sztuka samemu sobie zastępować bank – żartował Introligatorow.?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
