W niniejszym zbiorze prezentowane są przykładowe formy pracy duszpasterstw środowiskowych na terenie archidiecezji krakowskiej w XX w. Kolejne artykuły opracowane zostały zasadniczo przez historyków i dlatego, co zrozumiałe, pominięto w nich kwestie teologiczne, pastoralne i kanoniczne. Ten wymiar aktywności duszpasterstw specjalistycznych, działających w archidiecezji krakowskiej w XX w., czeka jeszcze na opracowanie.Jest to początek badań. Należy mieć nadzieję, że niniejsza publikacja zachęci do podjęcia dalszych prac w tym zakresie, co zaowocuje kolejnymi wydawnictwami. Redaktorzy i autorzy artykułów liczą na przychylne przyjęcie efektów swoich badań oraz na współpracę z czytelnikami, którzy współtworzyli zarówno duszpasterstwa opisane w książce, jak również inne. Naszym wspólnym celem jest ukazanie działań duszpasterskich jako elementu dziedzictwa archidiecezji krakowskiej - archidiecezji, która wydała i ukształtowała Jana Pawła II.
Biblioteka klasztoru karmelitów w Krakowie na Piasku to wyjątkowy skarb. Przetrwała w swym zasadniczym kształcie od XV wieku, a niemal w całości od końca XVI wieku. Była przenoszona i ukrywana w czasie kataklizmów jakie doświadczał klasztor w ciągu swych ponad sześciuset lat dziejów. Zachowany do dziś wystrój biblioteki z końca wieku XVII jest obrazem szczególnego miejsca jaki miał księgozbiór w krakowskim klasztorze. Krakowski księgozbiór karmelitów - to pierwsza monografia biblioteki karmelitów na Piasku w Krakowie. Przedstawiono w niej 400 lat jej funkcjonowania w okresie od powstania z końcem XIV wieku, poprzez kształtowanie w XV i XVI w., aż do rozkwitu w wiekach XVII i XVIII. W pracy omówione zostały podstawowe zagadnienia, jak organizacja biblioteki, przepisy karmelitańskie regulujące zagadnienia biblioteczne, a także odtworzono zawartość księgozbioru w poszczególnych okresach. Omówiono zachowane rękopisy, w tym także liturgiczne. Ukazano podejście karmelitów do idei i instytucji biblioteki w Zakonie na przestrzeni wieków, a dzieje księgozbioru powiązane zostały zarówno z konkretnymi wydarzeniami w klasztorze, jak i z osobami, które dysponowały biblioteką.
Pies. Antyczny przyjaciel Świat starożytny bez psa był nie do wyobrażenia. W jego asyście chłopcy wkraczali w wiek męski, ucząc się na wspólnych polowaniach znosić trudy i znoje, jakich zaznać mieli w dorosłym życiu. Był ważnym elementem życia homoseksualnego ateńskiej arystokracji. Brał czynny udział w konfliktach zbrojnych - walcząc u boku ludzi, pilnując żołnierskich obozów i służąc w charakterze kurierów. Strzegł domostw i pomagał niewidomym pokonywać przeszkody. Jednakże to samo zwierze pożywiało się ludzkimi ciałami pozostawionymi na polach bitew. Pies związany był z przerażającym światem podziemia i czarnej magii. Stanowił element krwawych rytuałów mających na celu odstraszenie demonów. Części jego ciała używane były jako remedia na rozmaite schorzenia, a ojcowie współczesnej medycyny układali lecznicze diety uwzględniające psie mięso. Niniejsza książka zaprasza do poznania przyczyn tego dualistycznego spojrzenia na zwierzę, które towarzyszy nam od początku historii ludzkości - jego najwcześniejszych, a zarazem najbarwniejszych i najbardziej dynamicznych dziejów.
Dawno już odczuwałem pokusę, może nawet potrzebę, utrwalania snów, na ogół jednak one ulatywały zaraz po przebudzeniu, albo nie miałem czasu na ich zapisywanie. Pociągała mnie tajemnica poetyki snów. W moich powieściach umieszczałem niekiedy marzenia senne postaci. Były to jednak sny literackie, wymyślone. Pierwszy sen własny - otwierający tę książkę - zanotowałem na długo przed śmiercią mego serdecznego przyjaciela, który mi się akurat wtedy przyśnił, Andrzeja Szmidta, zmarłego 18 grudnia w roku 2006.
Sny są na ogół niezrozumiałe. Ulotne. Czasem układają się w cykle. Niekiedy powracają. Cieszą, bawią lub dręczą. Nie wierzę w sny prorocze, zapowiadające szczęście czy nieszczęście. Uważam je po prostu za odbicie naszych myśli, pragnień, obaw. Naszych marzeń i przeżyć.
Fragment Od autora
Wyznawcy prawosławia stanowili do końca XVI wieku istotną grupę mieszkańców Wielkiego Księstwa Litewskiego. Dlatego podjęcie badań nad stanem prawosławnego monastycyzmu na tym obszarze do końca XVI wieku związane jest nie tylko z ustaleniem liczby i rozmieszenia monasterów, ale też z ich rolą i sytuacją ekonomiczną oraz stanem kultury i oświaty środowisk monastycznych. Niebagatelne znaczenie ma ocena skutków rozwoju życia monastycznego dla życia Kościoła prawosławnego jako całości na tle innych wyznań w Wielkim Księstwie Litewskim. Podjęte w niniejszej książce zagadnienia badawcze pozwalają stwierdzić, że monastery prawosławne w Wielkim Księstwie Litewskim w pierwszej połowie XVI wieku pełniły ważną rolę duchową czy kulturotwórczą, wpływały na postawy wiernych. Były dobrze zorganizowane, powiększały swój status ekonomiczny dzięki licznym nadaniom magnackim i szlacheckim. W drugiej połowie XVI wieku, mamy do czynienia z postępującym kryzysem życia monastycznego na tym obszarze, będącym wszakże odbiciem ogólnego kryzysu Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej. Zdecydowana większość monasterów ufundowanych w wieku XVI przetrwała do czasu unii brzeskiej.
Całun Turyński od dawna budził emocje. Wiele osób żywiło głębokie przekonanie o jego autentyczności, widząc w nim płótno grobowe Chrystusa, inni wyrażali wobec niego głęboki sprzeciw, niektórzy nawet nienawiść. Ten stan rzeczy (wydawałoby się) powinien ulec zmianie, kiedy Całun poddano badaniom naukowym.
Niewiele jest przedmiotów na Ziemi, które byłyby tak starannie i zarazem wszechstronnie przebadane, jak Całun Turyński. Trudno znaleźć obiekt, w którego rozpoznanie zaangażowałoby się tak wielu znakomitych i zarazem uznanych specjalistów, reprezentujących niezmiernie rozległą paletę specjalności naukowych, od nauk matematyczno-przyrodniczych, przez astronomię, medycynę, nauki historyczne, archeologię, nauki inżynieryjne (na przykład specjalistów badania materiałów), a nawet ostatnio także informatykę. Za tymi badaczami stoją znamienite ośrodki naukowo-badawcze, chlubiące się mianem wiodących na świecie w swoich specjalnościach. Tej klasy specjaliści nie pozwoliliby więc sobie na kierowanie się emocjami w badaniach nad Całunem Turyńskim – a wyniki, które osiągnęli, zasługują na uwagę. Jakie to wyniki, do jakich prowadzą nas wniosków – na te pytania spróbujmy wspólnie znaleźć odpowiedź.
Książka autorstwa Edmunda Jarmusika jest ważną pozycją nie tylko dla czytelnika białoruskiego, ale również polskiego. Wnosi nowe aspekty do badań nad losami Kościoła w okresie władzy radzieckiej i epoce późniejszej. Stanowi doskonałą syntezę naukowej literatury radzieckiej, polskiej, białoruskiej i rosyjskiej.
Praca niniejsza ma w zamyśle swego Autora nawiązywać do modelu badań nad bitwą grunwaldzką postulowanego w 1930 r. przez Karola Piotrowicza*. Nie jest ona syntezą, lecz zbiorem powiązanych ze sobą szczegółowych dociekań, rzucających światło zarówno na odnośne źródła, jak i na problemy wymagające w danym momencie rozwiązania. Jej treść stanowią badania nad materiałem żródłowym, których rezulataty są odnoszone bezpośrednio do samej bitwy. Praca składa się z dwóch części. Część pierwsza zawiera poza wprowadzeniem cztery rozdziały poświęcone źródłom do bitwy grunwaldzkiej. Część druga zawiera cztery studia monograficzne poświęcone wybranym zagadnieniom oraz edycję kilku ważnych źródeł.
Książka litewskiego autora stanowi skrupulatną analizę bitwy grunwaldzkiej 1410 roku - przyczyny wybuchu wojny , przygotowania do samej bitwy, jej przebieg oraz zakończenie i konsekwencje.
Książka ukazuje zamierzenia komunistów i odsłania kulisy tajnych działań wymierzonych w Kościół katolicki. W tomie zebrano podstawowe dokumenty wydane przez Julię Brystygierową, dyrektor Departamentu V Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (i jej zastępców), kierującą antykościelną aktywnością bezpieki w latach 1945–1953. Pokazano w nich metody, środki i organizację pracy operacyjnej MBP oraz szczegółowe instrukcje wskazujące jak zwalczać zakony, seminaria duchowne, katolickie organizacje młodzieżowe czy charytatywne, przeciwdziałać aktywności dusz pas ter skiej, obecności duchownych w szkołach oraz jak dynamizować tzw. ruch księży patriotów czy zabezpieczać reżimowe akcje i imprezy.
Omówione tu zostały dzieje śląskich komandorii zakonów joanitów od końca XII wieku do początku XVI. Rycerze św. Jana sprowadzeni zostali na Śląsk na fali zainteresowania losami Ziemi Świętej i ruchem krucjatowym, a także z powodu prowadzonej przez nich działalności szpitalnej. Wkrótce jednak ruch krucjatowy zamarł, a niepowodzenia na polu aktywności szpitalnej sprawiły, że joanici na nowo musieli zdefiniować swoją obecność na tych terenach.
„Zamiast oni mnie nawracać, to wreszcie pora, bym ja zaczął was nawracać” – to słowa naszego kapitana, Pietraszka. No, pewno. Dzisiaj niedziela, wszyscy weseli idą na film, a nawet na stadion. Nikt nie wspomni choć trochę o kościele. Czy nie możemy spróbować wysłać delegacji z prośbą o pozwolenie pójścia do kościoła? Jakoś wspólnie się modlić. Dzisiaj pracowałem wspólnie z klerykami z Pelplina i razem to rozważaliśmy. Trzeba jakoś razem się trzymać i pokazać, że jesteśmy klerykami, odmawiać modlitwy na głos. Tak samo możemy nie jeść mięsa w piątki. Trzeba to rozgłosić, każdy swoim kolegom. Razem, bo inaczej źle z nami. Już widać, że będzie straszna makabra. Są całkiem „lewo” nastawieni cywile, są „eksy” i świetnie przeszkoleni cywile do walki z klerem. A na razie nic nie ma.
Franciszkanie należą do tych zakonów, które przez całe stulecia w sposób najbardziej widoczny oddziaływały na postawy religijne społeczeństw średniowiecznej Europy Środkowej i Polski. Pomimo tego w polskiej historiografii zainteresowanie ich przeszłością jest stosunkowo małe. Pragnąc wypełnić tę lukę, w niniejszej książce przedstawiono dzieje zakonu Braci Mniejszych na ziemiach polskich pozostających pod panowaniem Piastów i Jagiellonów do początku XVI wieku. Przedstawia ona zasób źródłowy do ich poznania, podstawy organizacyjno-prawne zakonu oraz burzliwe dzieje wewnętrzne prowincji czesko- polskiej franciszkanów. Składały się na nie wyjątkowe wręcz okresy ekspansji, przeplatane licznymi konfliktami narodowościowymi, a zakończone rozluźnieniem dyscypliny zakonnej (czego tragicznym akordem było zamordowanie prowincjała). Ramy chronologiczne tej pracy tworzy pojawienie się pierwszych konwentów minoryckich na terenach Czech i Polski w latach trzydziestych XIII wieku oraz podział wspólnej prowincji w 1517 roku. W dalszej części Czytelnik znajdzie historię poszczególnych klasztorów w ramach kustodii krakowskiej, gnieźnieńskiej (kujawskiej), opolskiej, wrocławskiej i złotoryjskiej. Niemało miejsca poświęcono też działalności misyjnej polskich Braci Mniejszych na Litwie, Rusi i w Mołdawii.
Książka autorstwa Edmunda Jarmusika jest ważną pozycją nie tylko dla czytelnika białoruskiego, ale również polskiego. Wnosi nowe aspekty do badań nad losami Kościoła w okresie władzy radzieckiej i epoce późniejszej. Stanowi doskonałą syntezę naukowej literatury radzieckiej, polskiej, białoruskiej i rosyjskiej.
Franciszkanie należą do tych zakonów, które przez całe stulecia w sposób najbardziej widoczny oddziaływały na postawy religijne społeczeństw średniowiecznej Europy Środkowej i Polski. Pomimo tego w polskiej historiografii zainteresowanie ich przeszłością jest stosunkowo małe. Pragnąc wypełnić tę lukę, w niniejszej książce przedstawiono dzieje zakonu Braci Mniejszych na ziemiach polskich pozostających pod panowaniem Piastów i Jagiellonów do początku XVI wieku. Przedstawia ona zasób źródłowy do ich poznania, podstawy organizacyjno-prawne zakonu oraz burzliwe dzieje wewnętrzne prowincji czesko- polskiej franciszkanów. Składały się na nie wyjątkowe wręcz okresy ekspansji, przeplatane licznymi konfliktami narodowościowymi, a zakończone rozluźnieniem dyscypliny zakonnej (czego tragicznym akordem było zamordowanie prowincjała). Ramy chronologiczne tej pracy tworzy pojawienie się pierwszych konwentów minoryckich na terenach Czech i Polski w latach trzydziestych XIII wieku oraz podział wspólnej prowincji w 1517 roku. W dalszej części Czytelnik znajdzie historię poszczególnych klasztorów w ramach kustodii krakowskiej, gnieźnieńskiej (kujawskiej), opolskiej, wrocławskiej i złotoryjskiej. Niemało miejsca poświęcono też działalności misyjnej polskich Braci Mniejszych na Litwie, Rusi i w Mołdawii.
Wyznawcy prawosławia stanowili do końca XVI wieku istotną grupę mieszkańców Wielkiego Księstwa Litewskiego. Dlatego podjęcie badań nad stanem prawosławnego monastycyzmu na tym obszarze do końca XVI wieku związane jest nie tylko z ustaleniem liczby i rozmieszenia monasterów, ale też z ich rolą i sytuacją ekonomiczną oraz stanem kultury i oświaty środowisk monastycznych. Niebagatelne znaczenie ma ocena skutków rozwoju życia monastycznego dla życia Kościoła prawosławnego jako całości na tle innych wyznań w Wielkim Księstwie Litewskim. Podjęte w niniejszej książce zagadnienia badawcze pozwalają stwierdzić, że monastery prawosławne w Wielkim Księstwie Litewskim w pierwszej połowie XVI wieku pełniły ważną rolę duchową czy kulturotwórczą, wpływały na postawy wiernych. Były dobrze zorganizowane, powiększały swój status ekonomiczny dzięki licznym nadaniom magnackim i szlacheckim. W drugiej połowie XVI wieku, mamy do czynienia z postępującym kryzysem życia monastycznego na tym obszarze, będącym wszakże odbiciem ogólnego kryzysu Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej. Zdecydowana większość monasterów ufundowanych w wieku XVI przetrwała do czasu unii brzeskiej.
Książka ukazuje zamierzenia komunistów i odsłania kulisy tajnych działań wymierzonych w Kościół katolicki. W tomie zebrano podstawowe dokumenty wydane przez Julię Brystygierową, dyrektor Departamentu V Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (i jej zastępców), kierującą antykościelną aktywnością bezpieki w latach 1945?1953. Pokazano w nich metody, środki i organizację pracy operacyjnej MBP oraz szczegółowe instrukcje wskazujące jak zwalczać zakony, seminaria duchowne, katolickie organizacje młodzieżowe czy charytatywne, przeciwdziałać aktywności dusz pas ter skiej, obecności duchownych w szkołach oraz jak dynamizować tzw. ruch księży patriotów czy zabezpieczać reżimowe akcje i imprezy.
Opowieść żyjącego w XI wieku mnicha Ekkeharda IV o dolach i niedolach jego macierzystego klasztoru w Sankt Gallen to utwór od dawna dobrze znany historykom średniowiecznej literatury łacińskiej oraz mediewistom wyspecjalizowanym w historii kultury monastycznej. Ze względu na swoje walory literackie oraz bogactwo ujętego w anegdotycznej formie materiału cieszy się też ów tekst wśród nich od dawna wielkim uznaniem.Jednocześnie poza gronem specjalistów dzieło Ekkeharda pozostaje całkowicie nieznane. Wydaje się, że warto, pokonując barierę łaciny, spróbować ten stan rzeczy zmienić. Sangalleńska historia klasztorna nie jest suchym rocznikarskim tekstem. Nie odstrasza też hermetycznością swojej treści. Przeciwnie, to opowiadanie nadzwyczaj barwne, sugestywne w swoim sposobie obrazowania i dostarczające wiedzy o życiu i umysłowości średniowiecznych zakonników w na pewno nie mniej atrakcyjny sposób, aniżeli współczesny nam bestseller Umberto Eco Imię róży, nad którym ma przynajmniej jedną oczywistą przewagę: wyszło spod pióra człowieka należącego do tamtego świata.
Książka litewskiego autora stanowi skrupulatną analizę bitwy grunwaldzkiej 1410 roku - przyczyny wybuchu wojny , przygotowania do samej bitwy, jej przebieg oraz zakończenie i konsekwencje.
Praca niniejsza ma w zamyśle swego Autora nawiązywać do modelu badań nad bitwą grunwaldzką postulowanego w 1930 r. przez Karola Piotrowicza*. Nie jest ona syntezą, lecz zbiorem powiązanych ze sobą szczegółowych dociekań, rzucających światło zarówno na odnośne źródła, jak i na problemy wymagające w danym momencie rozwiązania. Jej treść stanowią badania nad materiałem żródłowym, których rezulataty są odnoszone bezpośrednio do samej bitwy. Praca składa się z dwóch części. Część pierwsza zawiera poza wprowadzeniem cztery rozdziały poświęcone źródłom do bitwy grunwaldzkiej. Część druga zawiera cztery studia monograficzne poświęcone wybranym zagadnieniom oraz edycję kilku ważnych źródeł.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
