Nie było niczym nadzwyczajnym, że Lanbo było skłonne przeznaczyć w rozwój tego miejsca górę pieniędzy. Tak ogromny potencjał turystyczny mogła stworzyć tylko natura. Co również nie mogło w obliczu tego widoku dziwić, to fakt, że mieszkańcy za nic nie chcieli opuścić rodzinnych stron. Leżąc u styku morza i gór, Błękitny Port mógł w pełni cieszyć się najlepszym, co przyroda miała człowiekowi do zaoferowania.
-Jak tu jest cudnie! - Shulei nie był w stanie wyjść z podziwu. Zmartwienia, gnębiące jego umysł jeszcze przed kilkoma momentami, rozpierzchły się gdzieś i zniknęły bez śladu.
Widząc jak oczarowany był Shulei, Zhenghai podchwycił temat: -Wyspa Lan to klasyczny przykład struktury geologicznej uformowanej przez abrazję. Dookoła głównej wyspy porozrzucanych jest jeszcze sto dwadzieścia sześć małych wysepek i ponad czterysta skalistych raf, wynurzających się ponad powierzchnię. Te dwie kolumny skalne to jeden z najbardziej charakterystycznych i najpiękniejszych symboli wyspy...
Fragment książki
Słońce już zaszło, nim Shulei zdążył dotrzeć z powrotem za wyspę. Po wieczornym niebie ponad Lan dryfowała delikatna mgła. W ciągu ostatnich ni spędzonych w swoim nowym, wyspiarskim domu Shulei zrozumiał, skąd wywodzi się nazwa Lan. Ta unosząca się właśnie nad nim delikatna mgła , przypominająca ciągnący się z wolna ku górze dym, była często widoczna ponad morzem okalającym wyspę, częstokroć wkradając się również ponad ląd.
Fragment książki
Publikacja stanowi podsumowanie prowadzonych przez autorkę badań i przedstawia rezultaty terapii muzyką w pracy z dziećmi wykazującymi zaburzenia w rozwoju. Autorka wskazała zarówno na różnorodność możliwości oddziaływań muzykoterapeutycznych, jak i wynikających z jej stosowania ograniczeń, prezentując osiągnięcia w obszarze rozwoju społecznego dziecka poprzez podejście pragmatyczne. (...) Zadaniem przygotowanej publikacji było przedstawienie walorów muzykoterapii w pracy z dziećmi z zaburzeniami w rozwoju. Autorka dobrze wywiązała się z tego zlecenia. Podjęła również trud zachęcenia zainteresowanych do realizacji i poszerzania zakresu badawczego nad tą dziedziną arteterapii oraz zaakcentowała potrzebę upowszechniania wśród pedagogów terapeutów i opiekunów dzieci uzyskanych rezultatów, wskazując korzyści współpracy z muzykoterapeutami. (...) Dzieląc się osiągniętymi rezultatami, autorka pracy przyczynia się do upowszechniania muzykoterapii i zachęca do wdrażania jej w większej liczbie placówek terapeutycznych, edukacyjnych i zdrowotnych. Fragment recenzji dr. hab., prof. UŚ Mirosława Kisiela
Przedłożona czytelnikowi praca w aspektach politycznych, religijnych i kulturowych stanowi próbę wypełnienia luki w badaniach nad Orientem i Okcydentem. Autor relacjonuje w niej tajemnicze zabójstwo Ludwika I Wittelsbacha z Kelheim w 1231 r. Odczytamy w niej także przegląd najważniejszych wydarzeń z końca XII oraz początku XIII w. Złożyły się na nie relacje polityczne między Stolicą Apostolską a Cesarstwem Rzymskim Narodu Niemieckiego, czyli papieżem Innocentym IV a cesarzem Fryderykiem II. Praca stanowi próbę poszerzenia badań naukowych, w których przybliża motywy tajemniczego zabójstwa Ludwika I Wittelsbacha. Kwintesencją monografii jest wyjaśnienie motywów tego skrytobójstwa oraz połączenie go z politycznymi wydarzeniami i konsekwencjami, zwłaszcza że do chwili obecnej temat ten w opracowaniach polskich historyków został przepracowany marginalnie. I chociaż źródła łacińskie z tego okresu, a także papież Innocenty IV oskarżyli o ten czyn cesarza Fryderyka II, wiele poszlak, badań i argumentacji przede wszystkim w pracach niemieckich historyków drugiej połowy XIX i początku XX w. sprawstwo mordu przypisywało jego synowi, królowi Rzeszy Henrykowi VII Hohenstaufowi. Monografia jest pokłosiem pracy akademickiej prowadzonej w Zakładzie Historii Średniowiecznej AP w Słupsku pod kierunkiem prof. dr. hab. Jerzego Hauzińskiego i jemu in memoriam jest dedykowana.
Autonomiczne myślenie o sztuce to stawianie jej pytań o to m.in., czy uczestniczy w pomaganiu ludziom, jak żyć, tworząc ?wspólnoty estetyczne?, podwyższanie progów tego, co naganne nawet przy pomocy utopii, przezwyciężanie iluzoryczności spostrzegania, przezwyciężanie poczucia beznadziei, uczestniczenie na co dzień w wynoszeniu na piedestał tych, którzy otwierają się na Drugiego, tworzenie alternatywy dla profesjonalizacji na każdym kroku, podnoszenie w oczach wielu znaczenia indywidualności, reprezentującej zarówno porządek rozumu, jak i porządek serca. Odnosząc się do tejże filozofii myślenia o sztuce zaprezentowanej w niniejszej książce prof. dr hab. Urszula Szuścik z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach w swej recenzji napisała, że przebija w niej stawianie w centrum zainteresowania człowieka, i to wielowymiarowo, jako tego, kto przezywa, doświadcza, zachwyca się światem, krytykuje go, nienawidzi i kocha, a przeto, ujmując go zarówno jako kogoś realnego, jak i prezentującego się fantastycznie, a nawet mitycznie. Język rozprawy niniejszej jest we fragmentach rymowany, trochę ironiczny, zarazem dowcipny, podkreśla przez to fascynację i ekspresywność wypowiedzi autora. W książce poznajemy głębię procesu twórczego Artysty, który udowadnia, że sztuka wypływa z życia, z wiedzy, z fascynacji, z pracy i wzajemnych relacji miedzy tymi obszarami doświadczeń życiowych i twórczych, które go kształtowały i kształtują. Praca twórcza Artysty, do której odnosi się książka, jest wielkim trudem, który on pokonuje w swojej życiowej i arty-stycznej drodze.
Książka Spacerkiem po dawnym Chełmnie przybliża mieszkańcom i turystom to przepiękne, urokliwe miasto. Czytając o kościołach i ciekawych budowlach, możemy pogłębić wiadomości na temat tego, co minęło, oraz dowiedzieć się czegoś nowego o miejscach, obok których dotychczas przechodziliśmy obojętnie, nie znając ich losów. Jest to lektura nie tylko dla pasjonatów historii, ale również dla tych, którzy za nią nie przepadają być może dzięki tej publikacji na nowo odkryją Chełmno?
Akademik to była pierwsza, prawdziwa szkoła życia. Mimo wielu niedogodności życia codziennego bardzo dobrze wspominam lata w nim spędzone. Zawdzięczam to moim współmieszkańcom. Z niektórymi z nich miałem lub mam kontakt do dziś. Innych nigdy więcej nie spotkałem już po skończeniu studiów i nie zawsze tego żałuję. Wszyscy zasługują jednak na wspomnienie, chociaż niektórzy na odrębną uwagę ze względu na swą oryginalność. Podobnie wspominam też personel akademika, w tym jego administrację oraz portierów i sprzątaczki. To samo dotyczy pań zatrudnionych w studenckich stołówkach oraz bibliotekach, a także w studenckiej spółdzielni pracy „Puchatek”.
Fragment Wstępu
Gratuluję wielkich wyników naszym sportowcom. Nasze panie zdobyły srebrne medale igrzysk olimpijskich – drugi i trzeci w historii naszego miasta. Wpisały się w najpiękniejsze karty historii Torunia. W ubiegłym roku odbyła się też najważniejsza jak dotąd impreza, halowe mistrzostwa Europy w lekkiej atletyce. Dziękuję i gratuluję nie tylko sportowcom, ale także tym, którzy są nieraz w cieniu – trenerom, rehabilitantom, działaczom, sponsorom i lokalnym mediom.
Michał Zaleski, Prezydent Miasta Torunia
Jestem dumna z tego, że jestem z Torunia. Tutaj się urodziłam, tutaj zawsze dobrze się czuję i cieszę się, że mogę osiągać sukcesy w jego barwach.
Katarzyna Zillmann, srebrna medalistka igrzysk olimpijskich z 2021 roku
A ja zazdroszczę Kasi, bo nie jestem z Torunia. Reprezentowałam już w karierze różne miasta, ale tutaj jest mi najlepiej.
Jolanta Ogar-Hill, srebrna medalista igrzysk olimpijskich z 2021 roku
Sport potrafi uszczęśliwiać, dlatego cieszę się, że w Toruniu, mojej Małej Ojczyźnie, służę jego mieszkańcom, w tym sportowcom, trenerom, kibicom i działaczom. Dla mnie, mieszkanki grodu Kopernika, to zaszczyt. Dlatego moim marzeniem było utrwalenie osiągnięć toruńskich sportowców w książce napisanej w tak ciekawej formie, która podkreśla ich WIELKOŚĆ.
Mariola Soczyńska, Dyrektor Wydziału Sportu i Rekreacji Urzędu Miasta Torunia
AIBO podniósł głowę i popatrzyła na zebranych. Był to sygnał na oklaski, które oznaczały akceptację tego, co powiedział i wspólnego działania w strategii. Dziwne były te oklaski, zupełnie inne niż u ludzi. Miały wyższy ton, jakby metaliczny. Nagle zaczęły się i równo skończyły. Robiły wrażenie, jakby były co do sekundy zaprogramowane. Fragment książki
Zasadniczy problem zawarty w niniejszym opracowaniu związany jest z tezą, że większość ludzi żyjących we współczesnym świecie jest przez różne systemy oraz instytucje ? najczęściej w sposób ukryty ? manipulowana, wykorzystywana oraz oszukiwana (zniewalana). Obszerne fragmenty tej książki z jednej strony poświęcone są zagadnieniu ludzkiej ? dobrej ? natury, a więc systemowi niejako wpisanych w nią podstawowych, etycznych wartości, które wraz ze wspomnianą naturą są wskaźnikami prawdziwego człowieczeństwa. Z drugiej strony ponad połowa zawartych w książce treści odnosi się do ujawniania, lub wręcz demaskowania działalności kilku podstawowych systemów oplatających współczesnych ludzi, m.in.: cyberprzestrzeni, państwa i władzy, neoliberalnej ekonomii, Kościoła i instytucji religijnych, czy wreszcie edukacji i kultury. Można bowiem sądzić, że systemy te, najczęściej zresztą wzajemnie ze sobą powiązane ? obok działań ukierunkowanych na zaspokajanie potrzeb oraz rozwoju człowieka ? w miarę osiągania monopolistycznego etapu rozwoju jednocześnie usiłują stosować (najczęściej ukryte oraz nietyczne) metody zmierzające do podporządkowania sobie społeczeństwa przez okradanie ludzi z ich człowieczeństwa oraz wyrobienia w nich postaw konformizmu i serwilizmu. Dzięki tego typu próbom zniewalania oraz czynienia z ludzi ?ludzkich robotów? można niemal dowolnie nimi sterować w celu osiągania oraz pomnażania głównie własnych korzyści prestiżowo-materialnych. W tym kontekście wiele stron tego opracowania poświęcono omówieniu zarówno nieludzkich charakterów osób sprawujących władzę, jak i ofiar ich ?edukacyjnej? działalności. Jako jeden z bardziej jaskrawych przykładów edukacyjnych sukcesów ?prania mózgów? przywołano szerokie poparcie rosyjskiego społeczeństwa dla zbrodniczej napaści Rosji na Ukrainę. Końcowe rozdziały odnoszą się do refleksji w zakresie możliwości oraz szans obrony ludzkich wartości czy ludzkiego (demokratycznego) społeczeństwa przed działalnością nieludzkich systemów.
Książka powstała na podstawie rozprawy doktorskiej wyróżnionej w organizowanym przez Polskie Towarzystwo Nauk Politycznych konkursie im. prof. Czesława Mojsiewicza na najlepszą rozprawę obronioną w 2021 roku w naukach o polityce i administracji. Stanowi ona intelektualną prowokację, zaproszenie do dyskusji, teoretyczno-metodologiczną propozycję oraz zbiór empirycznych studiów przypadków. Jest próbą wskazania pewnych wad i niedostatków ważnego obszaru współczesnych nauk społecznych w kontekście globalnego kryzysu ekologicznego. Wpisuje się w nurt politologii krytycznej, sięgając do instrumentarium krytycznej teorii stosunków międzynarodowych, koncepcji world-ecology, a także krytycznej analizy dyskursu i ekolingwistyki. Powinna zainteresować za-równo politologa, internacjologa, jak i socjologa nauki czy językoznawcę.
Książka zawiera syntetyczną charakterystykę aktywności militarnej ZSRR i Rosji poza swoimi granicami od zakończenia II wojny światowej po 2022 rok. Staraliśmy się wykazać, że konsekwentnie broniła swoich interesów politycznych i terytorialnych określanych przez Kreml i jeśli głos jego dyplomatów zabrzmiał zbyt cicho i nieprzekonująco dla świata, to przychodził czas wojskowych. Nawet w czasach wielkiego kryzysu państwa, pod koniec lat osiemdziesiątych i w latach dziewięćdziesiątych XX wieku Sztab Generalny i generałowie dysponowali środkami, aby wpływać na wydarzenia poza granicami swojego państwa, między innymi w Gruzji i Tadżykistanie. Wojnę przeciwko Ukrainie potraktowaliśmy jako dwa powiązane, zależne od siebie konflikty militarne rozdzielone w lutym 2015 roku rozejmem (Mińsk 2). Kilka zdań na początek (fragment) Michał Klimecki, Zbigniew Karpus
Monografia Edukacja wczoraj, dziś, jutro jest wspólnym przedsięwzięciem pedagogów skupionych wokół środowiska naukowego Uniwersytetu Zielonogórskiego i ma charakter pracy zbiorowej. Jej konstrukcja z podziałem na część poświęconą wspomnieniom i część prezentującą bieżącą refleksję teoretyczną oraz jej praktyczne zastosowanie jest następstwem przemyślanej strategii wpisanej w tytuł publikacji. [...] dzięki zastosowanemu podziałowi praca nabiera wyjątkowego waloru, opartego na zróżnicowaniu zawartych w książce narracji. Mocną stroną jest właśnie jej różnorodność, dostrzegalna już od pierwszych stron, które wprowadzają Czytelnika we wspomnienia o profesorach, doktorach i wykładowcach (dawnego) Zakładu Pedagogiki Ogólnej i Pedeutologii zatrudnionych na Uniwersytecie Zielonogórskim, a następnie towarzysząca w dalszej części książki w bogactwie zagadnień, analiz, interpretacji i poglądów reprezentowanych przez autorki i autorów poszczególnych rozdziałów. Fragment recenzji dr. hab. Łukasza Albańskiego, prof. UP
Oddawane do rąk czytelnika trzecie wydanie książki Kopernik. Twórca nowego nieba powiązać trzeba z 550. rocznicą urodzin wielkiego Astronoma. Jeremi Wasiutyński był wielkim entuzjastą dzieła Kopernika, niestrudzenie poszukującym nowych faktów z życia uczonego, śladów jego obecności w zachowanych źródłach i artefaktach. Często błądził w swych poszukiwaniach, ale zawsze przyświecał mu szczytny cel, wskazany przez bohatera jego biografii – dążenie do prawdy. Niewątpliwie lektura tej książki jest zajęciem fascynującym. Jeremi Wasiutyński miał rzadki talent literacki, jego ujęcie losów Kopernika pod tym względem pozostaje do dziś niedoścignionym wzorem.
Krzysztof Mikulski
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Oddaję do rąk Czytelnika drugi tom zaproponowanych przeze mnie legend toruńskich. To efekt mojego zauroczenia tym miastem i jego burzliwą historią. Każde przejście ulicami to jakby spotkanie z bliskimi znajomymi, żyjącymi w każdej cegle i w każdym kamieniu. [...] W porównaniu z pierwszym tomem Zapomnianych legend toruńskich obecne teksty zostały rozszerzone o odnośniki do konkretnych artykułów, których przeczytanie przybliży klimat zdarzeń. [...] Niech to będzie mój wkład w dzieje Torunia, w którym spędziłam całe moje dorosłe życie i które pokochałam całym sercem.
Autorka
Emocje odgrywają fundamentalną rolę w polityce zarówno na poziomie indywidualnym, jak i zbiorowym, wpływając na decyzje polityczne, postrzeganie świata i zachowanie. Emocje są silnymi motywatorami działań politycznych i zmian społecznych, kształtują sposób, w jaki ludzie i grupy postrzegają wydarzenia polityczne i reagują na nie. Mimo że od lat 70. intensywnie bada się wpływ emocji na zachowania polityczne, dopiero niedawno politycy, decydenci polityczni i obywatele dostrzegli, że to właśnie emocje, a nie chłodna kalkulacja kształtują wybory ludzi i w efekcie decydują o kształcie świata. W tym kontekście „polityka emocjonalna”, czyli ta skupiona na emocjach, stanowi jedno z najbardziej znaczących i permanentnych wyzwań dla stabilności demokracji. Autorka wybrała strach jako emocję kluczową dla polityki – z perspektywy zarówno liderów, którzy skutecznie ją wykorzystują do realizacji własnych celów politycznych, jak i obywateli, którzy w swoich wyborach się nią kierują. Autorka trafnie wskazuje na lękowe mechanizmy leżące u podłoża takich zjawisk, jak polaryzacja lub populizm, podważające zasady demokratycznego świata. W przystępny sposób przybliża je czytelnikowi. Wskazuje także, jak można zminimalizować wpływ lęku na zachowania polityczne. Nie mam wątpliwości, rekomendując wydanie tej pracy. Będzie ona z całą pewnością entuzjastycznie przyjęta przez wszystkich, których interesuje zrozumienie otaczającego świata.
Fragment recenzji wydawniczej
prof. dr hab. Małgorzaty Kossowskiej
Publikacja dofinansowana przez: Kolegium Nauk Społecznych, Uniwersytetu Rzeszowskiego Instytut Nauk o Polityce Uniwersytetu Rzeszowskiego, Gminę Miasto Rzeszów.
Zaufanie do prawa i władz publicznych stanowi fundament normalizacji stosunków społecznych na wielu płaszczyznach życia i jest kluczowym elementem prawidłowego funkcjonowania wolnego społeczeństwa w demokratycznym państwie prawa. Znacząco pogłębiający się kryzys zaufania do administracji publicznej jest niewątpliwie bardzo ważkim problemem współczesności. Stanowi to doniosłe zagadnienie badawcze i praktyczne, które postaram się w tej książce poddać wnikliwej analizie.
Podróż przez Krainę Małp Gerrita Paapego z 1788 r. to XVIII-wieczna holenderska powieść podróżniczo-przygodowa, która stanowi satyryczny komentarz do przełomowych dla historii ówczesnej holenderskiej Republiki wydarzeń i typowych dla epoki oświecenia zjawisk. Główny bohater powieści, podróżując po krainie zamieszkiwanej przez mówiące ludzkim głosem małpy, staje się świadkiem sytuacji, które wydają mu się nadzwyczaj znajome. Uczestniczy w niekończących się, bezproduktywnych zebraniach małpiego politycznego gremium, obserwuje chaos panujący w małpim państwie, doświadcza opartej na manipulacji brudnej politycznej gry i w końcu na własne oczy widzi "egzekucję" prowadzącą do samounicestwienia małpiej społeczności. Paape, zabierając czytelnika do fikcyjnej Krainy Małp, obnaża mankamenty holenderskiego społeczeństwa i aparatu państwa pod koniec XVIII w.: w zawoalowany sposób krytykuje namiestnika Wilhelma V, spory na holenderskiej scenie politycznej oraz ideę rewolucji ugrupowania "patriotów", która przeprowadzana bez odpowiedniego przygotowania, mogła zakończyć się tak, jak wieszczy autor - krwawą hekatombą, nie osiągając zamierzonych celów. Podróż jest tym samym przestrogą przed konsekwencjami złych politycznych decyzji i krytyką głupoty, która wykorzystywana przez władzę, staje się śmiertelnie niebezpieczna.
Dokonania muzyczne Yoko Ono, jej działalność performerska i aktywistyczna są przedstawione jako spójna forma ekspresji egzystencjalnej wolności artysty, kobiety i człowieka w ogóle. Jasność wywodu i nienaganny styl autorki sprawiają , że książka może stać się lekturą zarówno dla osób zainteresowanych historią sztuki , jak i czytelników poszukujących wiedzy o Yoko Ono. Publikacja tej monografii uzupełnia istniejącą w rodzimym piśmiennictwie lukę obejmującą działania najbardziej wpływowych twórców drugiej połowy XX wieku. prof. dr hab. Dariusz Brzostek autor, kulturoznawca, teoretyk literatury, dyrektor Instytutu Nauk o Kulturze UMK Ta książka to dla mnie fascynująca wycieczka do krainy w pełni autonomicznej artystki-aktywistki-perfomerki-filozofki, która świadomie podążą własną drogą twórczą, poddając siebie i odbiorców niekończącym się pasmem eksperymentów. To ciekawe studium postaw i odkryć dokonywanych przez nie-podległą kobietę, "buntowniczkę od chwili narodzin". Jacek Bończyk autor tekstów, scenarzysta i reżyser spektakli muzycznych, aktor i wokalista, dyrektor Festiwalu Twórczej Wyobraźni w Wałbrzychu, wykładowca Warszawskiej Szkoły Filmowej
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
