Zbiór opowiadań Piret Raud zaliczyć można do nurtu magicznego realizmu. Estońscy krytycy słusznie nazwali je doliną grozy, mieszają się tu bowiem fantastyka i realność, a pozorna absurdalność ujawnia drugie dno. W centrum większości historii mamy do czynienia z konfliktem między indywidualnością i zbiorowością a niemożność pogodzenia tych opozycji dodaje opowiadaniom fatalistycznego wydźwięku
Wydany w Litwie w roku 2007 zbiór tekstów Herkusa Kunčiusa opowiada o ludziach zaślepionych, którzy z wierności ideologii, czasem ze zwykłej głupoty, robią okropne rzeczy. Estoński żołnierz dzielnie spełniający internacjonalistyczny obowiązek podczas Praskiej Wiosny. Prokurator walczący ze zwyrodnieniem współczesnych artystów. Litewscy partyzanci wspominający z łezką w oku gwałty i okrucieństwo. Przemoc w rodzinie i przemoc na świecie łączą się tu w potworną, pełną grozy mieszaninę.
Herkus Kunčius (ur. 1965 r. w Wilnie) – prozaik, eseista, dramatopisarz, autor słuchowisk radiowych. Laureat licznych nagród literackich. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Wilnie. Pracował jako redaktor i krytyk sztuki w czasopismach kulturalnych „Krantas” i „Literatūra ir menas”. Autor około dwudziestu tomów prozy tłumaczonej m.in. na języki angielski, duński, niemiecki, rosyjski, słoweński, szwedzki. W Polsce jego teksty były prezentowane na łamach czasopism „Literatura na świecie”, „Tekstualia” i „Korespondencja z ojcem”. Polskim czytelnikom znany dzięki książkom: „Moja walka bambino” (2001), „Litwin w Wilnie” (2014), „Obrazki litewskie” (2019) wydanych nakładem Warsztatów Kultury oraz „Żelazna rękawica Stalina” (2023).
"Nikt tak nie tańczył, jak mój dziadek" to seria opowiadań ułożonych w jedną historię pięciu rodzin, których dzieci spotykają się w szkole 1 września w pierwszym roku niepodległości Ukrainy i pozostają przyjaciółmi na całe życie.
"Wtedy wysoka dziewczynka mrugnęła rezolutnie i puściła rękę swojego sąsiada z ławki, który zdążył zapomnieć nawet o swoich wątpliwościach, na tyle wszystko to było dla niego nowe i niepojęte, i przesunęła cienkimi palcami po kołnierzyku Liliczki. Z kołnierzyka odpięła plastikową myszkę, błyszczącą szarą broszkę z elementami różu, i podała ją na dłoni zapłakanemu chłopczykowi. - To dla ciebie - powiedziała. - Prezent. Przestań płakać, proszę. Przestań natychmiast. I on, zdaje się, przestał. Może nie od razu, ale na pewno przestał."
Kateryna Babkina (ur. 1985 w Iwano-Frankiwsku) - ukraińska pisarka, dziennikarka, scenarzystka i menedżerka kultury. Autorka kilku tomików poezji (debiut "Ognie św. Elma", 2002), powieść "Sonia" (2013), zbiorów opowiadań, książek dla dzieci, a także scenariuszy filmowych oraz sztuki "Hamlet Babylon", wystawianej w Kijowie, Genewie i Wiedniu. Jej twórczość tłumaczona jest na angielski, czeski, francuski, hiszpański, niemiecki, szwedzki, rumuński, rosyjski i hebrajski. Nakładem wydawnictwa Warsztatów Kultury ukazały się zbiór opowiadań "Szczęśliwi nadzy ludzie" oraz powieść "Sonia", obie książki w tłumaczeniu Bohdana Zadury.
Powieść Wasyla Słapczuka to spojrzenie w głąb ludzkiej egzystencji oraz próba uporządkowania świata, ponownego określenia, czym dzisiaj jest dobro i zło, wytyczenia granic, po przekroczeniu których jednostka traci swoje człowieczeństwo i staje się agresywnym, niebezpiecznym zwierzęciem. Główny bohater, pisarz i weteran wojny w Afganistanie, w wyniku kryzysu wieku średniego decyduje się na wyjazd do sanatorium. Nowe znajomości tam zawarte oraz przebyte doświadczenia zmuszają go do refleksji nad sobą.
Wasyl Słapczuk (ur. 1961 w Nowym Zboryszowie na Wołyniu) - poeta, prozaik, krytyk literacki, literaturoznawca, tłumacz. Służbę wojskową podbywał w Afganistanie, gdzie został ciężko ranny. Autor kilkunastu tomików poetyckich, kilku tomów powieści i opowiadań, z których w Polsce ukazały się drukiem Kobieta ze śniegu (2012) oraz Księga zapomnienia (2014), nominowana do półfinału Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Autor zbiorów artykułów krytycznoliterackich, esejów i książek dla dzieci. Tłumacz polskiej poezji. Laureat ponad dwudziestu nagród literackich, w tym Nagrody Państwowej im. Tarasa Szewczenki i Nagrody Literackiej im. Józefa Łobodowskiego. Uhonorowany odznaką "Zasłużony dla Kultury Polskiej".
Poetycka opowieść o losach młodej Węgierki z Zakarpacia, na której życiu cieniem położyły się burzliwe dzieje regionu, naznaczone wkroczeniem Rosjan w końcu II wojny światowej oraz deportacjami węgierskiej ludności do Związku radzieckiego - tzw. "maleńkij robot". Zhańbiona przez sowieckich żołnierzy i wzgardzona przez wiejską społeczność Eszter postanawia - wbrew obawom i lękowi - urodzić nieślubne dziecko i zawalczyć o miłość swojego życia.
Zoltán Mihály Nagy (ur. 1949 r. w Mużijewie/ Nagymuzsaly) - poeta, prozaik, redaktor, jeden z ważniejszych reprezentantów literatury węgierskiej tworzonej w Zakarpaciu w Ukrainie. Laureat m.in. Nagrody im. Attili Józsefa (2005) i Sándora Máraiego (2021). Debiutował tomem wierszy Dolgok igézetében (1983, Pod urokiem rzeczy). Uznanie na Wegrzech przyniosła mu powieść poetycka Szatański pomiot (1991). Jej kontynuację stanowią tytuły: Tölgyek alkonya (1996, Zmierzch dębów) i A teremtés legnehezebb napja (2004, Najtrudniejszy dzień stworzenia). Mieszka w Popovie/ Csonkapapi na pograniczu ukraińsko-węgierskim.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
