Docenić trzeba bardzo aktualny tytuł monografii, który uruchomił w autorach liczne i ciekawe tory analiz medioznawczych. Wielość i różnorodność spojrzeń na dziennikarstwo w kontekście sytuacji kryzysowych stanowi niezaprzeczalny walor tej publikacji. Czytelnik podczas lektury ma okazję zapoznać się z tekstami poglądowymi, artykułami analitycznymi, refleksjami dotyczącymi różnych typów dziennikarstwa, poziomów komunikowania i form medialnego przekazu. Jednocześnie wszystkie teksty łączy mniej lub bardziej wyraźnie wyartykułowana troska o jakość dziennikarstwa i medialnych komunikatów. Zgromadzone w tym tomie artykuły stanowią źródło wiedzy, inspiracji metodologicznych, potwierdzają bogactwo ujęć badawczych typowe dla dyscypliny nauki o komunikacji społecznej i mediach. Tom zatytułowany Współczesne media. Dziennikarstwo w czasach kryzysów pod redakcją Iwony Hofman i Danuty Kępy-Figury to publikacja ważna i potrzebna. Będzie z pewnością wykorzystywana przez medioznawców, studentów i wszystkich, którzy chcą wiedzieć więcej o istocie dziennikarstwa oraz wyzwaniach, z którymi przedstawiciele tej profesji się mierzą.
Z recenzji
dr hab. Katarzyny Drąg
Docenić trzeba bardzo aktualny tytuł monografii, który uruchomił w autorach liczne i ciekawe tory analiz medioznawczych. Wielość i różnorodność spojrzeń na dziennikarstwo w kontekście sytuacji kryzysowych stanowi niezaprzeczalny walor tej publikacji. Czytelnik podczas lektury ma okazję zapoznać się z tekstami poglądowymi, artykułami analitycznymi, refleksjami dotyczącymi różnych typów dziennikarstwa, poziomów komunikowania i form medialnego przekazu. Jednocześnie wszystkie teksty łączy mniej lub bardziej wyraźnie wyartykułowana troska o jakość dziennikarstwa i medialnych komunikatów. Zgromadzone w tym tomie artykuły stanowią źródło wiedzy, inspiracji metodologicznych, potwierdzają bogactwo ujęć badawczych typowe dla dyscypliny nauki o komunikacji społecznej i mediach. Tom zatytułowany Współczesne media. Dziennikarstwo w czasach kryzysów pod redakcją Iwony Hofman i Danuty Kępy-Figury to publikacja ważna i potrzebna. Będzie z pewnością wykorzystywana przez medioznawców, studentów i wszystkich, którzy chcą wiedzieć więcej o istocie dziennikarstwa oraz wyzwaniach, z którymi przedstawiciele tej profesji się mierzą.
Z recenzji
dr hab. Katarzyny Drąg
W książce został opisany fenomen Żydówek aszkenazyjskich, autorek, tłumaczek i redaktorek modlitewników (II poł. XIXI poł. XX wieku). Modlitewniki stanowią nieodzowne medium, artefakty, towarzyszące Żydówkom w życiu bez względu na język, miejsce i czas wydań. Modlitwy odzwierciedlają potrzeby duchowe kobiet, petryfikują tradycyjne wzorce religijne, zwłaszcza ideał pobożnej Żydówki. Twórczynie literatury religijnej przełamują jednak stereotyp kobiet przypisanych tylko do przestrzeni prywatnej. W wielojęzycznym korpusie analizowanych tekstów najwięcej jest zbiorów niemieckojęzycznych, nieliczne po angielsku, polsku i węgiersku. Zarówno dzieła te, jak i ich twórczynie, przekraczają granice Europy Środkowo-Wschodniej i wąsko rozumianego Aszkenazu. Agata Rybińska Praca wychodzi naprzeciw oczekiwaniom środowisk naukowych, zainteresowanych badaniami nad życiem religijnym żydowskich kobiet. Poświęcono ją przedstawieniu postaci autorek modlitewników oraz samych tekstów, powstałych w okresie od XIX do połowy XX wieku w kręgu tradycji aszkenazyjskiej. [] Zawiera udaną, pogłębioną analizę oraz naukową refleksję nad obecnością kobiet w tradycji piśmiennictwa religijnego Żydów. [] Ma duże walory po-nawcze, a tym samym zasługuje na uznanie. Stanowi bowiem pierwszą pracę monograficzną, w której w wyżej wspomnianych ramach chronologicznych analizowana jest wielojęzyczna (nie zaś żydowskojęzyczna) grupa tekstów religijnych dla kobiet, stworzonych przez kobiety. Tak oryginalny koncept pozwala na całościowe ujęcie tematu. Fragment recenzji dr hab. Anny Jakimyszyn-Gadochy (UJ)
Monografia Proces usamodzielniania wychowanków pieczy zastępczej. Studium teoretyczno-empiryczne jest ważnym i potrzebnym przedsięwzięciem naukowym, ukazującym w sposób kompleksowy zagadnienie usamodzielniania się wychowanków pieczy zastępczej. Stanowi również niezwykle cenne kompendium wiedzy na temat sposobów organizowania procesu usamodzielnienia, a także napotykanych trudności i ograniczeń w tym obszarze. Cenne rekomendacje i wnioski dla praktyki zawarte w pracy mogą przyczynić się do udoskonalania praktyki pomocowej w zakresie będącym przedmiotem podjętych analiz. Jest to o tyle istotne, że system pieczy zastępczej stoi przed licznymi wyzwaniami w zakresie skutecznego wspierania wychowanków we wchodzeniu w dorosłość. Warto podkreślić, że w Polsce brakuje ujednoliconego i wystandaryzowanego programu usamodzielniania wychowanków opuszczających pieczę zastępczą. Prezentowana monografia może wypełnić lukę w tym obszarze.
dr hab. Małgorzata Ciczkowska-Giedziuń, prof. uczelni
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Monografia stanowi opracowanie o charakterze teoretyczno-empirycznym, w którym Autor podejmuje niezwykle ważne i jednocześnie kontrowersyjne zagadnienie, jakim jest właścicielska renta polityczna. [...] Złożoność i waga problemu badawczego podjętego przez Pana Stefana Sękowskiego wynika również z faktu, iż zagadnienie renty politycznej, oprócz wymiaru cechującego ekonomię pozytywną, zawiera istotny komponent normatywny. Ekonomiści wpisujący się w neopozytywistyczny wzorzec uprawiania nauk społecznych, zaczerpnięty z metodologii nauk ścisłych, często unikają tego podejścia. Dlatego też należy docenić podjęcie przez Pana S. Sękowskiego tematyki związanej z rentą polityczną, a zwłaszcza połączenie przez niego warstwy teoretycznej z perspektywą empiryczną osadzoną w solidnej analizie historycznej. Tak przygotowana monografia może stanowić wartościowe źródło wiedzy dla przedstawicieli nauk społecznych, w szczególności ekonomii, historii gospodarczej i nauk politycznych, którzy zajmują się zagadnieniami związanymi z funkcjonowaniem sfery prywatnej i sfery publicznej, a także relacji pomiędzy rynkiem a państwem.
Z recenzji dr. hab. Wojciecha Gizy, prof. UEK
„Przedstawiona do recenzji monografia porusza bardzo istotne zagadnienia związane z nawiązywaniem współpracy horyzontalnej pomiędzy firmami działającymi w branży logistycznej. Temat jest ważny i aktualny. Kooperacja firm w łańcuchu dostaw umożliwia bowiem nie tylko optymalizację kosztów realizacji zleceń, ale również przekłada się m.in. na wyższy poziom świadczonych usług oraz pozwala zminimalizować niekorzystny wpływ na środowisko naturalne. Dobór tematu oraz sposobu rozwiązania problemu za pomocą modeli wykorzystujących teorię gier i metody optymalizacji wielokryterialnej w połączeniu z teorią liczb rozmytych ocenić należy bardzo pozytywnie”.
dr hab. Grzegorz Tarczyński, prof. UEW
„[…] monografia jest źródłem wartościowych treści, które wypełniają lukę w krajowym piśmiennictwie. Jej wyniki mogą dostarczyć rekomendacji wielu odbiorcom, tj. naukowcom i badaczom, studentom, absolwentom studiów, pracownikom firm i osobom zajmującym się współpracą”.
dr hab. Arkadiusz Kawa, prof. WSL
„Tom poświęcony komunikacji oralnej istotnie wzbogaca naszą wiedzę na temat dociekań nad historią komunikacji społecznej, prowadzonych nie tylko przez Autora, lecz także przez środowiska uczonych niemal na całym świecie. Włodzimierz Mich zapoznał nas z aktualnym stanem badań, z najciekawszą i najwartościowszą literaturą przedmiotu, często bardzo trudno dostępną. To, do czego udało mu się dotrzeć, potrafił właściwie wykorzystać, zinterpretować i poddać naukowej krytyce. Interdyscyplinarna perspektywa oglądu zjawisk komunikacyjnych w bardzo rozległych i zróżnicowanych kontekstach istotnie wzbogaca naszą wiedzę […]. Wysoko zatem oceniam pod względem merytorycznym imponujący efekt przedsięwzięcia Włodzimierza Micha, zwłaszcza że jego warsztat naukowy jest bogaty, innowacyjny i zgodny z przyjętymi standardami pracy naukowej. Zwraca też uwagę troska o język i jasność wywodu. Podejmując trudną i skomplikowaną tematykę, Autor nie epatuje naukowym żargonem, dzięki czemu książka jest zrozumiała dla średnio zaawansowanego czytelnika i stosunkowo szerokiego grona odbiorców”.
Z recenzji prof. dr. hab. Jerzego Jastrzębskiego
Refleksja badawcza podjęta przez Autorkę może przyczynić się do przełamania wielu stereotypów myślowych, o które nietrudno w sytuacji braku usystematyzowanej wiedzy []. Określanie kierunków rozwoju twórczości rysunkowej osób niewidomych, ujawnienie indeksów (wzorców) w kreowaniu świata oraz ustalenie symptomów zwiastujących rozwój twórczości rysunkowej u dzieci i młodzieży niewidomej uznaję za nowatorskie i oryginalne []. Rzadko pojawiają się tego typu opracowania. Rzetelne, wielowarstwowe, ujęte całościowo i interdyscyplinarne, uniwersalne i dodałabym oryginalne w przedmiocie badań, uzupełniające i wypełniające luki w dotychczasowym dyskursie na-ukowym, służące praktyce. Elementem wyjątkowo wartościowym w kontekście praktyki edukacyjnej są analizy interpretacyjne i opisowe wytworów plastycznych badanych osób []. Z recenzji wydawniczej dr hab. Marty Uberman, prof. UR
Zaprezentowano bardzo interesujące zestawienie podejść do atrybutów informacji. Cenne jest także odwrócenie podejścia i propozycja analizy niepożądanych atrybutów informacji. () Badania zostały przygotowane i przeprowadzone w prawidłowy sposób z dbałością o spełnienie wymagań stawianych przed analizami statystycznymi, w tym szczegółowo omówiono reprezentatywność. Autor bardzo kompetentnie zaplanował przeprowadzenie badań, a następnie wskazał zidentyfikowane ich ograniczenia. Należy zatem przyłączyć się do recenzentów dysertacji i podkreślić dobry warsztat i interesujące wyniki. () Treści przedstawione w mono-grafii są interesujące, wartościowe i uważam, że po pewnych zmianach powinny zostać opublikowane. () Pozwoliłoby to podkreślić wkład Autora do rozwoju nauki. dr hab. Sławomir Wawak, prof. UEK
José Ortega y Gasset nie był wrogiem demokracji jako ustroju politycznego, ale był krytykiem pewnych zjawisk społecznych z demokracją związanych. Podstawowe założenie monografii stanowi przekonanie, że uzasadniona krytyka może w większym stopniu przysłużyć się takiej czy innej instytucji, aniżeli niezachwiana wiara w jej doskonałość. Studia nad pismami hiszpańskiego filozofa prowadzą do przekonania o kruchości ustroju demokratycznego, którą można wzmocnić poprzez ukształtowanie społeczeństwa obywatelskiego. Z tej perspektywy mniejsze znaczenie ma masowe uczestnictwo w wyborach, a większe odpowiedzialny i rozumny wyborca, gdyż tylko taki w swojej większości może zapobiec oddaniu władzy w ręce destrukcyjnych sił politycznych.
Monografia prezentuje natomiast nieco odmienne od ortegiańskiego spojrzenie na epokę oświecenia, które pozostawiło nie tylko wyraźny zarys nowego porządku społecznego, ale także wytyczne dotyczące odpowiedniego przygotowania do uczestnictwa we władzy mas społecznych. Problem polega na odpowiedzi na pytanie, czy przypadkiem kolejne pokolenia, ignorując okoliczności życia (w tym pewne wydarzenia historyczne), faktycznie kształtowały zachodnią cywilizację zgodnie z duchem oświecenia, a nie tylko z jego formalnymi zaleceniami?
Autor
Zmierzenie się z dorobkiem tak kontrowersyjnego, ale i prowokującego do dyskusji filozofa współczesności to nie lada wyzwanie. Ilość materiału do przeczytania i przebadania może działać deprymująco (około 3000 stron tekstów dotyczących sferologii to tylko pewna część badanego materiału). Trzeba mieć nie tylko intelektualną odwagę, wiedzę, warsztat analityczny i interpretacyjny, ale też pewien rodzaj, nazwę to tak, bezczelności poznawczej. I nie chodzi tutaj o obraźliwe łamanie pewnych norm, tylko o przekraczanie i reinterpretację ustaleń powszechnie przyjętych. Onegdaj Paul Feyerabend sformułował anarchistyczny imperatyw poznawczy zaklęty w formule anything goes: nie chodziło rzecz jasna o to, że wszystko ujdzie, jak wielokrotnie błędnie przytaczano to stwierdzenie, ale o to, iż nie ma nic świętego zwłaszcza w polu ustaleń filozoficznych czy też kulturoznawczych. Z recenzji prof. dra hab. Piotra Zawojskiego
Monografia dotyczy metafory, przestrzeni dzieła, nexusu aktu twórczego, parergonu i ergonu, ale właściwie ludzkiej potrzeby całościowego oglądu świata i umiejscowienia siebie w świecie. Jest książką estetyczną, metafizyczną i etyczną. Jest książką o myśleniu i koncepcjach, ale też o doświadczeniu i przeżywaniu świata. Odtworzone są nowoczesne i ponowoczesne formuły rozpadu człowieka, po to jednak, abyśmy mieli szeroką kulturową perspektywę, a dzięki niej mogli rzetelnie i skutecznie poradzić sobie w trudnym zadaniu zrozumienia samych siebie. Pomimo że wielu autorów zatrzymuje się na wymiarze struktury rzeczywistości w formule Jacquesa Derridy (ergonparergon), wyraźnie widoczna jest inklinacja do przekraczania ontologicznego ujęcia świata i poszukiwania wymiaru doświadczenia egzystencjalnego jako klucza do interdyscyplinarnego dialogu pomiędzy filozofią i estetyką a innymi naukami, jak neurobiologia, nauki o kulturze i teorie sztucznej inteligencji. Ergon i parergon jest ugruntowany w takim doświadczeniu egzystencjalnym, które zmienia optykę, kształtuje wrażliwość, usprawnia decyzyjność i działanie. Monografia ukazuje owo doświadczenie w różnych aspektach, oferuje opcje i podsuwa odpowiedzi. Z recenzji dr hab. Anny Kawalec, prof. KUL
Problematyka opracowania trafnie wypełnia lukę publikacyjną na rynku wydawniczym, bowiem w sposób kompleksowy pokazuje zagadnienia i związki polityki pieniężnej oraz zrównoważonego rozwoju. To, co wyróżnia monografię na tle zbliżonych opracowań, to wyeksponowanie kontekstu obligacji w badaniachRecenzowane opracowanie ma wiele zalet, które wynikają m. in. z jego interdyscyplinarności, spojrzenia na problemy w sposób globalny i kompleksowy. Jak uprzednio wskazywano, ta kompleksowość podejścia czyni monografię atrakcyjną dla szerokiego kręgu odbiorców (czytelników), począwszy od naukowców, doktorantów i studentów zainteresowanych zarządzaniem (w tym finansami) z perspektywy realizowanych studiów, pogłębiania teorii oraz prowadzonych badań naukowych czy tematyki realizowanych/odbywanych zajęć, po praktyków mających do czynienia z polityką pieniężną i rozwojem zrównoważonym w ramach pracy zawodowej. Do grupy odbiorców można zaliczyć także te osoby, które chcą pozyskać lub pogłębić swoją wiedzę na temat polityki pieniężnej, bowiem monografia szczegółowo wyjaśnia i porządkuje podstawowe definicje i teorie z tego obszaru wiedzy. Z recenzji prof. dr hab. Magdaleny ZiołoUniwersytet Szczeciński
Książka Reaktywacje XIX-wieczności pod redakcją Anny Dunin-Dudkowskiej, Dariusza Piechoty i Agnieszki Trześniewskiej-Nowak to drugi tom z serii o swoistości powrotów w popkulturze. I rzeczywiście zebrane w tomie artykuły, zogniskowane wokół poszczególnych zjawisk, stanowią ciekawą analizę kulturowych praktyk reaktywacji dziewiętnastowieczności, zjawiska, którego nie można już rozumieć w kategoriach wybuchu pewnej literackiej czy filmowej mody. O jego trwałości świadczą chociażby omawiane w tomie seriale z ostatnich lat: Pozłacany wiek (2021), Wednesday (2022) Sanditon (2022 – drugi sezon), czy też najnowsze tomy z cyklu opowieści Nancy Springer o zbuntowanej nastolatce: Enola Holmes i sprawa czarnego powozu (2021), Enola Holmes and the Elegant Escapade (2022). Wszystkie zebrane w książce artykuły łączą zarówno badawcza precyzja i przenikliwość, jak i swoista rzeczowość, która pozwala dostrzec w zjawisku twórczego retellingu czy też w medialnej sztuce komentarza (tj. w memach) coś, co wykracza poza charakterystyczną dla popkultury ludyczność czy ironiczną grę (o postmodernistycznej proweniencji) z „literaturą wyczerpania” (szerzej: „sztuką/kulturą wyczerpania”). Zamieszczone w tomie rozprawy i szkice podsuwają czytelnikowi badawcze narzędzia do mapowania dziewiętnastowieczności i współczesnej popkultury.
dr hab. prof. UŚ Ireneusz Gielata
Bohdan Osadczuk) Beauvois odkrywa całe połacie nieznanych faktów i problemów, pomaga w istotny sposób sprawie przywracania pamięci historycznej Polakom, Ukraińcom i Rosjanom. Czyni to naprawdę sine ira et studio w imię maksymalnej rzetelności badacza... Chyba tylko bezstronny i neutralny historyk może dojść do przedstawiania procesów społecznych obarczonych w dotychczasowej historiografii trzech zainteresowanych czy, inaczej mówiąc, biorących udział w ówczesnym rozwoju sytuacji stron, w bardzo odmienny sposób zaangażowanych, balastem mitów i uprzedzeń...
Celem nowej koncepcji prawdy nie jest dostarczanie wiedzy, lecz sformatowanie odbiorcy, który z czasem ma z jednej strony otrzymać wyselekcjonowane matryce myślowe, ale z drugiej ma zostać impregnowany na odmienne treści przekazów. Powstaje kontrola narracji, której mógłby pozazdrościć każdy system totalitarny, ponieważ podmiot kontrolujący stał się abstrakcyjny. Brak zainteresowania sferą „jak było/jest”, odrzucaną na korzyść „jak być powinno”, wytworzył nieuświadamianą autocenzurę. W miejscu cenzury narzucanej, zawsze pozostawiającej jakiś ślad ontologiczny, wobec której można by się zbuntować, powstaje cenzura idealna. To sam odbiorca domaga się przekazu dobranego do jego optyki oraz dopatruje się w nim wolności i pełności.
Fragment Wprowadzenia
[…] musimy mieć świadomość, że historia (w obu znaczeniach: i res gestae, i historia rerum gestarum) sama się nie obroni. Brak reakcji jedynie ośmiela do takich działań. Jeśli w milczeniu będziemy obserwowali deprecjację naszego fachu, przyczynimy się do jego degeneracji (a kondycja części historiografii już dzisiaj nie napawa optymizmem), bez względu na to, jakie idee i światopoglądy obecnie nam przyświecają. Zapłacimy za to wszyscy, tak jak ponosimy już dzisiaj konsekwencje „demokratyzacji wiedzy” w postaci odrzucania w wyjaśnianiu świata przez dużą część społeczeństwa metod naukowych na rzecz magii, potocznego myślenia i ostentacyjnego partykularyzmu. Te procesy wpisują się w zachodzące, coraz lepiej widoczne przemiany cywilizacyjne. Historia jako nauka przestanie istnieć i uczyć; zastąpi ją zdegenerowany świat trywialnej popkultury determinowanej tymczasowymi czynnikami pozanaukowymi i wolą przygodnych mecenasów. Wykorzystają to postacie nieodbiegające zanadto od radzieckich historyków-propagandystów.
Fragment Zakończenia
Outsourcing i insourcing są ważnymi instrumentami restrukturyzacji działalności gospodarczej przedsiębiorstw. O ile problematyka outsourcingu jest dobrze opracowana naukowo i sprawdzona praktycznie, o tyle problematyka insourcingu jest w niewielkim stopniu rozpoznana naukowo i opanowana praktycznie. Brakuje zarówno badań pokazujących skalę tego zjawiska, ograniczenia i możliwości insourcingu, oceniających skutki insourcingu itd. Literatura przedmiotu z tego zakresu jest skromna. Zagadnienia insourcingu nabrały znaczenia zwłaszcza w efekcie pandemii COVID-19. Te i inne argumenty przedstawione przez Autora uzasadniają podjęcie problematyki monografii z punktu widzenia potrzeb nauki zarządzania i praktyki gospodarczej. […] Recenzowana monografia jest opracowaniem wartościowym z punktu widzenia nauki i praktyki. Terminologia monografii jest zgodna z powszechnie stosowaną i stanowi właściwą podstawę szczegółowych rozważań. Treść monografii zgodna jest z aktualnym stanem wiedzy praktycznej i naukowej z zakresu insourcingu. Monografia reprezentuje wysoki poziom merytoryczny.
Z recenzji prof. dr. hab. inż. Michała Trockiego
Podjęta w pracy tematyka jest niewątpliwie trudna do eksploracji, ze względu na ujęcie przekrojowe, co nadaje opracowaniu charakter oryginalny. Biorąc powyższe pod uwagę, należy docenić podjęcie się przez Autora takiego opracowania. W szczególności dobór problematyki uważam za zasadny i trafny, zarówno z punktu widzenia teorii nauk o zarządzaniu i jakości, ale także praktyki zarządzania organizacjami. Podjęty problem badawczy ma charakter aktualny, jako że brakuje wiedzy i wyjaśnień w wybranym przedmiocie badań, a przez to kwestie poruszane w opracowaniu są ważne. […] Doceniam wartość poznawczą wyników badań empirycznych. Stwierdzam, że recenzowane opracowanie to przemyślane dzieło, stanowiące osiągniecie naukowe dr. Grzegorza Greli. Dotyczy ono aktualnych i ważnych zagadnień, a jednocześnie wnosi wkład do rozwoju dyscypliny „nauki o zarządzaniu i jakości”, w przedmiocie insourcingu procesów organizacyjnych w warunkach polskich organizacji, w tym także w okresie pandemii. Wyniki takich badań przyczyniają się do postępu i poszerzania wiedzy w przedmiotowej dyscyplinie naukowej.
Z recenzji prof. dr. hab. inż. Stanisława Nowosielskiego
Czystsza Produkcja jest istotnym elementem strategii zrównoważanego rozwoju, której celem jest zrównoważenie potrzeb gospodarczych, społecznych i ekologicznych.W ramach Zielonej Gospodarki Czystsza Produkcja staje się ważnym narzędziem wspierającym trwały rozwój i zmierzający do ograniczenia degradacji środowiska naturalnego, co jest niezwykle istotne w obliczu wyzwań związanych ze zmianami klimatycznymi i wyczerpywaniem zasobów naturalnych.Poprzez inwestowanie w bardziej zrównoważone i ekologiczne metody produkcji, społeczeństwo może dążyć do osiągnięcia harmonii między gospodarką a środowiskiem naturalnym, co przynosi korzyści zarówno obecnym, jak i przyszłym pokoleniom. dr hab. Elena Mieszajkina, prof. uczelniPolitechnika Lubelska
Recenzowana monografia buduje bardzo dziś potrzebną platformę do dyskusji oraz refleksji [], jest interesującym i wartościowym studium opisowo-analitycznym na temat zagadnień nierówności wynagrodzeń w przedsiębiorstwach produkcyjnych ze zróżnicowanym zaawansowaniem technologicznym. Podjęty przez autora obszar tematyczny jest aktualny i istotny dla teorii i praktyki, łącząc takie dyscypliny naukowe, jak ekonomia i finanse, nauki o zarządzaniu, a także psychologia pracy []. Krąg potencjalnych odbiorców publikacj: świat nauki, w tym pracownicy dydaktyczni, którzy mogą wykorzystać książkę na zajęciach ze studentami; studenci i doktoranci; menedżerowie i specjaliści ds. finansów. Z recenzji dr hab. Anny Rogozińskiej-Pawełczyk, prof. UŁ
Przekazana mi do recenzji wydawniczej monografia jest niewątpliwie interesującym studium badawczym, poświęconym osobowym i społecznym kontekstom pracy funkcjonariuszy polskiej policji. Dotyczy problematyki mało znanej w akademickich środowiskach pedagogicznych, a jak sądzę również mało rozpoznanej w środowiskach policyjnych (szczególnie wśród kierownictwa policyjnych służb mundurowych). Dlatego też jest niewątpliwie wartościową próbą przybliżenia czytelnikom problematyki bardzo ważnej z naukowego i społecznego punktu widzenia. [] W recenzowanej pracy znajdujemy bardzo wiele interesujących - z poznawczego i praktycznego punktu widzenia - informacji dotyczących uzyskanych wyników badań. Dowiadujemy się o zagrożeniach osobowych i zawodowych funkcjonariuszy policji, ich kondycji psychicznej i psychologicznej, relacjach z otoczeniem społecznym i zawodowym, a także poziomie ich wypalenia zawodowego i stresu. Zebrane przez Autorkę w wyniku badań informacje są cenne i mogą posłużyć do pogłębionej oceny nie tylko uwarunkowań zachowań i postaw społecznych respondentów, ale również do uśrednionej oceny w tym zakresie całej formacji polskiej policji. Recenzowana książka dostarcza niewątpliwie ciekawej lektury Czytelnikom ze środowisk naukowych i akademickich, a przede wszystkim policyjnych. Z recenzji prof. dr. hab. Marka Konopczyńskiego
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
