Mikroekonomia jest dziedziną ekonomii zajmującą się badaniem wyborów ludzkich w warunkach rzadkości dóbr. W szczególności bada zachowania konsumentów i przedsiębiorców oraz interakcje między tymi zachowaniami na poszczególnych rynkach. Właściwe wyjaśnienie zagadnień związanych z mikroekonomią należy uznać za podstawę do zrozumienia zjawisk ekonomicznych, które studenci poznawać będą na kolejnych semestrach studiów. Recenzowany skrypt jest w tym kontekście solidnym materiałem edukacyjnym, który skutecznie wprowadza studentów w zagadnienia związane z podstawami mikroekonomii. Dr Jarosław Kuśpit, KUL
Praca odzwierciedla głęboką znajomość taktyki przeprowadzania określonych czynności procesowo-kryminalistycznych oraz formalnych ram tych czynności wyznaczonych przez prawo procesowe. Opracowanie obejmuje ujęcie teoretyczne badanego problemu, które zapewne przyczyni się do wzrostu wykrywania sprawców zabójstw. Monografia ta świadczy o solidności i rzetelności warsztatu naukowego oraz poprawności metodologicznej badań i analiz [...]. W swojej treści jest konkretna, kompletna, oferująca realne propozycje i rozwiązania praktyczne. Z recenzji wydawniczej dr hab. Kazimiery Juszki, prof. UKEN
Zaostrzająca się od dekady sytuacja międzynarodowa wpłynęła na przyspieszenie rozwoju badań nad problematyką bezpieczeństwa. Niepodważalny wkład w podniesienie rangi nauk o bezpieczeństwie stał się udziałem polskich badaczy. Prekursorski charakter recenzowanego opracowania jest tego potwierdzeniem. Wskazanie istoty znaczenia powiązań sektora gospodarczego i informacyjnego dla bezpieczeństwa państwa określiło kolejną płaszczyznę dla analizy naukowej. Podobnie jak nowatorskie zastosowanie perspektywy regionalnej w szeroko rozumianych badaniach polemologicznych. Wybór Lubelszczyzny jako podmiotu studiów był niezwykle trafny z uwagi na jej przygraniczne położenie w sąsiedztwie państwa obciążonego wojną. Analiza tej specyfiki pozwoliła na wskazanie prawidłowości w zakresie bezpieczeństwa dotychczas pomijanych w pracach naukowych. Stało się to możliwe dzięki zastosowaniu interdyscyplinarnego podejścia do zagadnienia sekurytyzacji. Różnorodność tematyczna oraz przyjęte założenia metodologiczne pozwoliły na komplementarność i uniwersalność wnioskowania. Z recenzji dr. hab. Rafała Juchnowskiego, prof. Uniwersytetu Wrocławskiego
Rektyfikacja decyzji administracyjnej mieści się w jednym z podstawowych zagadnień koncepcji aktu administracyjnego, w zagadnieniu wadliwości tego aktu. Dla mocy wiążącej tego władczego działania organu administracji publicznej wobec jednostki jego prawidłowość ma zasadniczą wagę [].Zadaniem zatem, którego podjął się Autor recenzowanej monografii, było wyznaczenie przesłanek dających podstawy do pozostawienia decyzji w obrocie prawnym, ale jednak wymagających poprawienia w zakresie przedmiotowym mającym znaczenie prawne dla ukształtowanych nią praw lub obowiązków jednostki []. Przedstawienie koncepcji wadliwości nieistotnej decyzji administracyjnej nie zostało ograniczone do warstwy regulacji prawnej, a wzbogacone przez zastosowanie metody empirycznej z wykorzystaniem narzędzia badawczego dostępu do informacji publicznej [].Monografia Rektyfikacja decyzji administracyjnej stanowi wzbogacenie dorobku doktryny prawa administracyjnego w budowaniu koncepcji wadliwości decyzji administracyjnej nie tylko przez wyczerpujące przedstawienie koncepcji prawnej, ale też eksponowanie znaczenia dla praw jednostki wystąpienia wadliwości nieistotnej []. Z recenzji prof. dr hab. Barbary Adamiak
„Monografia dotyczy aktualnej problematyki w zakresie zarządzania miastem z uwzględnieniem pragmatycznej strony podejmowanych zagadnień. […] Głównym przesłaniem publikacji jest zaprezentowanie nowych rozwiązań dedykowanych dla miast, których celem jest ograniczenie śladu ekologicznego obszarów miejskich poprzez zachowanie i rozwój terenów zielonych, poprawa efektywności energetycznej budynków, zrównoważone zarządzanie odpadami i ściekami komunalnymi, wdrażanie niskoemisyjnego transportu miejskiego, ale również promowanie rozwoju miejskiego rolnictwa. […] Publikacja obejmuje prezentację dobrych praktyk wybranych polskich miast, m.in. Krakowa, Wrocławia, Rybnika. Autorzy przyjęli sześć kluczowych obszarów charakteryzujących zielone miasto: zieleń miejską, niskoemisyjny transport miejski, system gospodarowania odpadami komunalnymi, oczyszczanie i zagospodarowanie ścieków komunalnych, miejskie rolnictwo oraz poziom zanieczyszczenia powietrza. Monografia ta jest dziełem znacznie poszerzającym wiedzę o problematyce zarządzania miastem i zasługuje na uhonorowanie, a jej walory aplikacyjne na uwagę środowiska naukowego oraz biznesowego.”
Fragment recenzji prof. dr hab. Agnieszki Bitkowskiej z Politechniki Warszawskiej
Ustaliliśmy pewne zasady:Podziel się tym, co masz.Dar serca za dar serca.Daj odrobinę siebie.Rozejrzyj się wokół, nie szukaj daleko.oraz kluczowe: nie dotykamy pieniędzy. Nie dlatego że nie możemy, ale dlatego że podjęliśmy taką decyzję. Dlatego że Przemek nie prosił o pieniądze. Prosił, żeby mu pomóc. Okazuje się, że pieniądz nie zawsze jest synonimem pomocy, że można pomóc, nie dotykając pieniędzy, tylko się trzeba wysilić. To jest bardzo trudne. To wymaga zachodu. To wymaga troski. Wymaga czasu. Wydaje nam się, że wszystko można szybko, ale często tracimy, gubimy człowieka w tym pośpiechu. I ta Akcja ma nam przypomnieć o godności człowieka; o tym, że człowiek jest najważniejszy. Fragment wywiadu z Pomysłodawczyniąi Autorką Akcji PDPZ, red. Ewą Dados
Wybór tekstów w tym tomie, nieco odmiennym od wcześniejszych, został podyktowany chęcią ukazania bogactwa tematów z zakresu sztuk plastycznych, podejmowanych na łamach "Kultury" przez ponad 100 autorów. Antologię tworzą teksty wybrane po jednym z każdego rocznika, uzupełnione następnie spisem wszystkich innych artykułów poświęconym sztukom pięknym, zamieszczanym w danym roku. W ten sposób czytelnik otrzymuje całościowy obraz wielowymiarowego charakteru publicystyki dotyczącej sztuki i architektury, obecnej na stronach paryskiej "Kultury" przez 53 lata jej działalności wydawniczej.
Wspólnym mianownikiem łączącym przywołane w tytule postacie pedagogów jest dziecko – zaniedbane, osierocone, często pozbawione troski i miłości rodziców. Podobnie jak Janusz Korczak, również Czesław Babicki oraz Kazimierz Lisiecki zajęli się dziećmi opuszczonymi, a w przypadku ostatniego z wymienionych – „dziećmi ulicy”. Ich determinacja i odwaga w niesieniu pomocy dziecku porzuco-nemu, zaniedbanemu zasługuje na przypomnienie. Każdy z nich zajmował się dziećmi wykluczonymi społecznie, materialnie, ale też w jakiś sposób ze środowiska rodzinnego. Każdy z nich na własny, oryginalny sposób starał się zapewnić dzieciom bezpieczeństwo i szansę na lepszą przyszłość. Autorce książki udało się przybliżyć i przypomnieć postacie pedagogów, którzy chcieli dać dzieciom namiastkę domu i czynili to z powodzeniem.
Z recenzji dr hab. Beaty Topij-Stempińskiej,
prof. Uniwersytetu Ignatianum w Krakowie
Janusz Korczak, Józef Czesław Babicki i Kazimierz Lisiecki wnieśli istotny wkład do teorii i praktyki działalności opiekuńczej. Poświęcono im już wiele opracowań, zwłaszcza osobie i dokonaniom J. Korczaka. Dlatego w niniejszej publikacji Autorka starała się w jak największym stopniu oddać głos samym pedagogom oraz tym, którzy dobrze ich znali i obserwowali ich działalność. Stąd w tekście zamieszczono wiele cytatów oraz dodatkowo w Aneksie wybrane obszerne fragmenty rozważań pedagogicznych twórców prezentowanych koncepcji.
Monografia Żywioły życia w sztuce, filozofii, estetyce. Perspektywy nowoczesnego holizmu obejmuje teksty o zróżnicowanej i bogatej problematyce. Redaktorzy, Teresa Pękala i Roman Kubicki, wydzielili w niej sygnalizowane podtytułami trzy grupy tematyczne, wokół których ogniskują się poszczególne rozprawy: Filozoficzne perspektywy myślenia holistycznego; Holizm w kontekście doświadczenia i interpretacji sztuki; Pytania istotne. Wspólnym mianownikiem tej zasadnej i klarownej kompozycji jest pytanie, w jaki sposób „przeżywanie świata” łączy się dziś z koniecznością „życia w świecie”, w którym iluzję stabilności zastąpiła „płynność, nieprzewidywalność” i niejasność statusu bytującego tu człowieka. Potrzeba zbadania tego statusu rozdarta jest między bieguny „żywiołu” i „logosu”, w której to perspektywie pojawia się model myślenia holistycznego. Czy mogłoby ono – ponownie – pełnić kluczową rolę w poszukiwaniu utraconego obrazu rzeczywistości jako „całości”? Mimo obaw, jakie budzi obraz ludzkości biorącej udział (na ogół bezwiednie) w „cywilizacji spektaklu”, jego „poetyka” nie wykluczała pewnej iskry „żywiołowości” w działaniu uczestników. Czy jednak – wskutek gwałtownych skoków myślowego rozwoju – owej „społeczności spektaklu” nie zastąpi bliżej nieokreślona „zbiorowość powszechnej imitacji”, kontrolowana przez (trudno uchwytne dla uczestnika) technologiczne i propagandowe mechanizmy nacisku? Lektura materiałów zgromadzonych w niezwykle ciekawej, wielowariantowej, a przecież spójnej w generaliach monografii skłania do refleksji mobilizującej czytelnika do przeciwdziałania negatywnym zjawiskom, sygnalizowanym w poszczególnych rozprawach. Może byłoby dobrze postawić pytanie – istotne – co każdy z nas, humanistów, jest w stanie na własnym podwórku w tej sprawie uczynić?
Z recenzji prof. dr hab. Ewy Łubieniewskiej
Przez blisko pół wieku po drugiej wojnie światowej komunizm był największym politycznym i intelektualnym wyzwaniem dla cywilizacji zachodniej. Jako Związek Sowiecki z jego polityką ekspansji i jako ideologia, która szerzyła się w krajach demokratycznych, zyskując w niektórych poparcie dużych odłamów elektoratu. Studia i szkice zebrane w tym tomie opisują działania podejmowane przez Związek Sowiecki, jego ekspozytury i jego sojuszników na Zachodzie w celu pozyskania przychylności opinii publicznej, ale skupiają się zwłaszcza na odpowiedziach obozu demokratycznego zarówno na forum międzynarodowym, jak w przypadku polskiej emigracji politycznej. Sporo miejsca zajmują analizy PRL i PZPR, ale w centrum uwagi jest Instytut Literacki Jerzego Giedroycia i jego miesięcznik „Kultura”. Ostatnia część tomu przynosi miniatury socjologiczno-historyczne z okresu transformacji ustrojowej.
Inicjatywa wydania pism Łubieńskiego jest niezwykle ciekawym pomysłem. Przede wszystkim ze względu na wagę tego polityka dla zrozumienia polityki katolików świeckich w okresie PRL, ale także ze względu na to, iż sam Łubieński, co podkreślone jest we wstępie, nie jest kojarzony z refleksją polityczną. W polskiej historiografii jest on postrzegany jako polityk zazwyczaj bardzo koniunkturalny, za działaniami którego nie stało głębsze zrozumienie procesów politycznych i społecznych tamtego czasu. Prezentowany wybór pism odsłania głębszy wymiar jego aktywności i pozwala uwzględnić ideowe uzasadnienie jego politycznej drogi.
dr hab. Maciej Zakrzewski
Konstanty Łubieński (19101977) był politykiem i myślicielem zaangażowanym w międzywojenny ruch mocarstwowy, oficerem Armii Krajowej, a następnie zwolennikiem ugody katolików z komunistami, której dawał wyraz jako publicysta, działacz Stowarzyszenia PAX i ruchu Znak, a także wieloletni poseł na Sejm PRL. Jego najgłośniejszy tekst List otwarty do Pana Juliusza Łady z grudnia 1948 r. był wyrazem przekonania o zbieżności społecznych celów socjalizmu i katolicyzmu. Myśl polityczna Łubieńskiego podlegała ciągłej ewolucji, będąc wyrazem tyleż reakcji na zmienne uwarunkowania, co prób zrozumienia i opisania rzeczywistości w zgodzie z własnymi poglądami, warunkowanymi przez wyznawane przez niego patriotyzm, katolicyzm i socjalizm.
dr hab. Ariel Orzełek
Zasadniczym trzonem monografii jest prezentacja podstawowych standardów orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w odniesieniu do poszczególnych praw (grup praw) unormowanych w Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Analizy w tym zakresie poprzedzone są prezentacją i krótkim omówieniem porównawczym trzech rodzajów regulacji normatywnych. W ich ramach regulacja EKPC (…) pojawia się obok odnoszącej się do tej grupy praw regulacji Konstytucji RP oraz Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Efekt komparatystyczny (…) zestawiony zostaje z orzecznictwem ETPC jako organu ostatecznie określającego europejski stan-dard ochrony danego prawa czy też wolności, zarówno w ramach standardu podstawowego, jak i standardów szczegółowych.
Ze Wstępu
W pierwszej kolejności zasługuje na podniesienie, że książka została przygotowana przez dwóch wybitnych znawców tematyki międzynarodowej ochrony praw człowieka. Wielkim atutem Autorów recenzowanej pracy jest łączenie przez nich wiedzy z zakresu teorii i filozofii prawa właśnie z dogmatyką prawa międzynarodowego i międzynarodowej ochrony praw człowieka. Wystarczy w tym miejscu wspomnieć o niezwykle cennych monografiach, jak np. Ochrona praw człowieka w Europie. Szkic zagadnień podstawowych autorstwa Leszka Leszczyńskiego i Bartosza Liżewskiego, czy też o wydanej w 2015 r. książce Operacjonalizacja ochrony praw człowieka w porządku Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Studium teoretycznoprawne autorstwa Bartosza Liżewskiego. W tym kontekście przedstawiona do oceny publikacja także wpisuje się w przedmiot zainteresowania obu Autorów i stanowi kolejny cenny wkład w literaturę z zakresu ochrony praw człowieka.
Z recenzji dr. hab. Sebastiana Sykuny, prof. UG
Monografia Optymizm pedagogiczny nauczycielek edukacji wczesnoszkolnej. Nowy wymiar profesjonalizmu zawodowego nauczyciela wpisuje się w nurt prac badawczych ujmujących w optyce naukowej zagadnienie dyspozycji i cech osobowych nauczycielek i nauczycieli, a więc takich prac badawczych, które wykraczają poza twarde kompetencje merytoryczne i metodyczne nauczycieli, zwracając uwagę na rolę tzw. kompetencji miękkich. Autorka czyni kategorię naukową, jaką jest optymizm pedagogiczny, elementem szerzej ujmowanych kompetencji profesjonalnych, słusznie zaznaczając we wstępie, że zagadnienie optymizmu, w tym optymizmu pedagogicznego, w literaturze przedmiotu funkcjonuje jedynie szczątkowo i trudno odnaleźć jego definicję czy chociaż bardziej wnikliwe omówienia. Ta luka stworzyła pewne pole do rozważań i możliwości badań, analiz i interpretacji naukowych.
Fragment recenzji dr hab. Kingi Kuszak, prof. UAM
Książka przedstawia autorski model interpretacji przepisów prawnych dotyczący rozumienia pojedynczego przepisu. Do skonstruowania tego modelu wiodła Autora droga analizy takich zagadnień, jak pojęcia prawa w ogólności, sporu, mediacji, jak współczesne koncepcje dotyczące stosowania i wykonywania prawa, jak analityczna teoria normy prawnej Jerzego Landego czy współczesne koncepcje wykładni prawa, w której jako czytelnicy możemy mu towarzyszyć... dr hab. Joanna Mucha, prof. UAM
Transhumanizm jest konglomeratem idei i poglądów filozoficznych związanych z poszukiwaniem nieśmiertelności. Postuluje użycie nauki i techniki do poprawy psychicznej i fizycznej kondycji człowieka. Badania nad ulepszaniem i przemianą człowieka prowadzone są w ramach różnych dyscyplin naukowych. Jednym z istotnych obszarów są badania nad procesem cyborgizacji, czyli wzmacniania człowieka technologią [...].Marcin Pomarański uczynił przedmiotem swoich badań myśl, która staje się i jest coraz bardziej interesująca, a nawet intrygująca. Nie zawsze jednak uznawana jest za poważną. Tym bardziej należy się Autorowi szacunek za to, że problemy badawcze związane z tym nurtem myślowym wziął na warsztat, odważnie je potraktował i sprostał niełatwemu zadaniu dogłębnej analizy transhumanizmu jako utopijnej myśli politycznej. Bo to właśnie utopie i śmiałe wyobrażenia przyszłości napędzają świat, zasadniczo przyczyniają się do postępu, dynamizują życie społeczne i rozwój gospodarczy, a świat czynią możliwym do egzystencji w czasach jakże trudnych, choć niepozbawionych wizji pięknych i szlachetnych albo kiczowatych i brutalnych. Z recenzji wydawniczej prof. dra hab. Pawła Malendowicza
Problematyka dotycząca organizacji i funkcjonowania notariatu w świetle pierwszego polskiego prawa o notariacie z 27 października 1933 roku jest niezwykle istotna. Regulacja ta stanowiła wielkie osiągnięcie legislacyjne i już w okresie międzywojennym była nazywana konstytucją polskiego notariatu. Dzięki niej po raz pierwszy w całej dotychczasowej historii notariat polski został zorganizowany na jednolitych, ogólnopolskich zasadach prawnych. Zasadniczym celem monografii jest zaprezentowanie organizacji i funkcjonowania notariatu w świetle prawa o notariacie z 27 października 1933 roku. W szczególności podjęto w niej próbę odpowiedzi na pytanie, jakie są zalety i wady pierwszej polskiej regulacji ustrojowej notariatu i jaka była na gruncie tej regulacji ocena pozycji ustrojowej notariusza, jego faktyczna rola i zadania w państwie i społeczeństwie. W opracowaniu szczególną uwagę poświęcono analizie wpływu II wojny światowej i działań podejmowanych w okresie powojennym przez nowy aparat władzy na tradycyjny model notariatu wykształcony na gruncie rozporządzenia z 1933 roku. Zaprezentowano również wnioski na temat tego, jakie znaczenie i rolę odegrało pierwsze polskie prawo o notariacie w kształtowaniu się tej instytucji w Polsce oraz jaki ma wpływ na współczesną regulację ustrojową notariatu.
Książka Motywacja w edukacji matematycznej perspektywa teorii samoukierunkowania wpisuje się w aktualną problematykę badawczą i wdrożeniową z zakresu działań ukierunkowanych na podnoszenie jakości edukacji ze szczególnym uwzględnieniem kształcenia umiejętności matematycznych. Już sama osoba Autorki wskazuje na to, że możemy spodziewać się w publikacji treści i analiz opartych na Jej różnorodnych, bogatych doświadczeniach związanych z edukacją matematyczną. Jednocześnie odnajdujemy tu pogłębioną analizę prowadzonych badań z innych perspektyw niż tylko perspektywa pedagogiczna. Takie zaprojektowanie badań i ich interpretacja pozwoliły na przygotowanie bardzo interesującej publikacji wskazującej na możliwości, a także trudności związane z procesem wprowadzania nowych rozwiązań w zakresie edukacji matematycznej, uwzględniającej istotę grup zróżnicowanych. Podejmowane w niej zagadnienia dotyczące motywacji do nauki ma-tematyki zostały osadzone w teorii samoukierunkowania, nawiązując tym samym do badań i analiz prowadzonych przez autorów w Polsce i za granicą. Na szczególną uwagę zasługuje bogaty przegląd publikacji obcojęzycznych, co przybliża odbiorcom najnowsze trendy i rozwiązania dotyczące projektowania procesu nauczania i uczenia się w ujęciu spersonalizowanym i aktywizującym osoby uczące się. Z recenzji dr hab. Beaty Jakimczak, prof. UAM w Poznaniu
Książka Andrzeja Kapusty budzi podziw: po pierwsze – ze względu na erudycję, po drugie – za podkreślenie i ocenę fenomenu doświadczenia. Kategoria i fenomen „doświadczenia” mają swoją długą historię: od docenienia przez Ary-stotelesa, przez opisy w Biblii – w której Hiob stanowi wzorzec doświadczenia niezasłużonego cierpienia, a Abraham doświadczenia wiary i zaufania – aż po literackie i poetyckie refleksje, m.in. u Czesława Miłosza i Tadeusza Różewicza. Współcześni filozofowie, tacy jak Hans-Georg Gadamer, zauważają, że kategoria „doświadczenie” należy do tych, które najtrudniej poddają się charakterystyce. Autor wyraźnie pokazuje, że doświadczenie transformacji jest nam dostępne – zarówno w przeżywaniu, jak i w refleksji. Po trzecie – autor włącza w obszar badań filozoficznych doświadczenia analizowane w innych dziedzinach, takich jak psychologia czy psychiatria. W ten sposób wiedza uzyskana na ich gruncie staje się nie tylko inspiracją, lecz także przedmiotem analizy filozoficznej. Zbliża to współczesną myśl filozoficzną do klasycznego, starożytnego pojmowania filozofii jako wiedzy o świecie i człowieku – jeszcze przed jej podziałem na wąskie dyscypliny. Po czwarte – efektem tego podejścia jest wprowadzenie do polskiej filozofii nowych nazwisk, takich jak Edna Ullmann-Margalit czy Anne Laurie Paul, która doświadczeniu transformacyjnemu poświęciła całą książkę. Po piąte – w pracy obecne są pytania. Nie jest to jedynie interpretacja kulturowych tekstów, lecz także stawianie fundamentalnych pytań analizowanemu tematowi. To właśnie pytajność czyni z pracy Andrzeja Kapusty dzieło filozoficzne. Tytuł książki – Filozofia jako terapia – zachęca, by zarówno terapeuci, jak i ich podopieczni zanurzyli się w tej lekturze. Wymaga ona jednak „umiejętności pływania” – wysiłku rozumienia i interpretacji. Od potocznego uchwycenia poszczególnych fragmentów, przez analizę pojęć psychologicznych i terapeutycznych, aż po filozoficzne refleksje nad doświadczeniem transformacji, które konstruują nowy język zdolny do jego adekwatnego opisu. Aby w pełni docenić i zrozumieć tę książkę, potrzeba wysiłku – nie tylko w przyjęciu nowych interpretacji, lecz także w refleksji nad samym sobą. Jest to praca, która powinna – i, mam nadzieję, będzie – szeroko dyskutowana, a pytania, które stawia jej autor, sprowokują wiele kolejnych.
Z recenzji prof. dr hab. Zofii Rosińskiej
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
