W tym sektorze polecamy wartościowe książki psychologiczne o emocjach i uczuciach, zarówno tych poztytywnych jak i tych negatywnych, które towarzyszą nam od dziecka. Żyjemy w świecie pełym lęku, niepokoju i praktycznie każdego dnia walczymy ze stresem. Tutaj nasz czytelnik znajdzie poradniki, które pomogą mu uwolnić się od lęku i żyć pełnią życia. Dzięki licznym publikacjom i podręcznikom nauczycie się tworzyć użyteczne prognozy zamiast fantazji lękowych, podejmować działania i pokonacie w sobie skłonność do unikania, akceptowania i przekierowywania myśli lękowych. Polecamy książkę Joela Mindena pt. Ty tu rządzisz. Jak ujarzmić lęk i przestać się zamartwiać prowadzi ona Czytelnika przez praktyczne fazy akceptacji i radzenia sobie z emocjami.
Henri J. M. Nouwen, jeden z najbardziej lubianych pisarzy religijnych naszych czasów, we poruszający i osobisty sposób pisze o ludzkiej śmiertelności. Dzieląc się swoim doświadczeniem starzenia się, straty, żalu i lęku, subtelnie i elokwentnie ukazuje dary, jakimi mogą obdarzać się nawzajem żyjący i umierający.
„(…) bardzo pocieszająca książka. (…) Nouwen ofiarowuje nam subtelną, prawie medytacyjną książkę o pogodzeniu się ze śmiercią”.
Publisher Weekly
„Jest to nowy sposób spojrzenia na śmierć, uwzględniający jej dobre strony”.
Miami Herald
„Jeden z moich ulubionych opiekunów, Henri Nouwen wzywa nas do przyjęcia naszej śmierci jako części naszej duchowej podróży, a nie jej końca. (…) Nouwena nadal trzeba czytać”.
Capital Times
Urodzony w Holandii katolicki ksiądz i autor wielu książek, Henri J. M. Nouwen, dzieli życie z upośledzonymi umysłowo ludźmi we wspólnocie L’Arche Daybreak w Toronto.
Samotność jest w pewnym wymiarze nieunikniona, ale dzisiaj obserwujemy wręcz epidemię samotności. Wielu ludzi ucieka przed nią, nie zważając nawet na Boże przykazania.
Samotność może być źródłem udręki, ale może też być twórcza. Autorzy poszczególnych rozdziałów przeanalizowali ten temat na podstawie Biblii i życiorysów świętych. Książka zawiera też świadectwa osób nam współczesnych. Dla jednych z nich samotność jest doświadczeniem pozytywnym, a dla innych ? negatywnym. Jednych pogrążyła w złu, a u innych zaowocowała miłością. Piszą osoby bardzo młode, jak i będące w sile wieku czy czekające już tylko na śmierć. Jedni czują się samotni dlatego, że nie mają dzieci, a inni dlatego, że je mają. Są tu świadectwa osób, które nie mogą otrząsnąć się z przeżyć związanych z wojną, jak i świadectwa tych, którzy znaleźli się na marginesie życia społecznego. Swoją refleksją podzieliło się też kilku kapłanów.
Lektura tej książki może pomóc zrozumieć, dlaczego ludzie czują się samotni i kiedy samotność może rodzić dobre owoce.
Autorka prezentuje praktyczny poradnik, jak rozpoznać, uśmierzyć i zintegrować ból dziecka.
Książka skierowana jest przede wszystkim do rodzin, które doświadczyły szczególnie traumatycznych przeżyć związanych ze śmiercią.
System nerwowy i psychika nie są odseparowane od ciała, lecz stanowią jego integralną część. Jeśli ciało musi stawić czoła silnemu stresowi, cierpi na tym cały system nerwowy. Prawdziwe zdrowie nie charakteryzuje się więc jedynie brakiem symptomów choroby, lecz przede wszystkim dobrym samopoczuciem, harmonią, zdolnością przystosowywania się do zmian. Człowiek, chcąc osiągnąć taki wewnętrzny spokój, powinien dogłębnie poznać samego siebie. Staje się wówczas mniej nerwowy i nadaje sens własnej osobie, własnemu życiu, w którym niepokój i depresja mogą być czymś naturalnym
i potrzebnym.
Życie po śmierci jest niezwykłym tematem i zawsze aktualnym, jako że każdy człowiek umiera i każdego interesuje to, czy jest jakieś życie po śmierci czy jesteśmy, jak bańka mydlana na wietrze, która znika i wszelaki ślad po niej ginie. Dobrze, że ukazuje się kolejna książka o tym, co jest po śmierci, bo im większa świadomość tego, że z chwilą śmierci tak naprawdę nie wszystko się kończy, tym lepsze życie, tym większa miłość do ludzi, świata, lepsze przeżywanie swojego życia i tego, co dobre i piękne w życiu, bo nie zabierzesz na tamten świat mieszkania, które kupiłeś albo dom, który wybudowałeś i najnowszy model samochodu, który podziwiają sąsiedzi i za to mnie cenią. Zabierzesz jedynie to, co z siebie szczerze i bezinteresownie dałeś ludziom, zabierzesz owoce Twojej Miłości, a jaka ona była? Rozsądź sam…
O czym myślą starzy ludzie?Autorzy zebranych przez Francuską Fundację Gerontologii listów,pensjonariusze domów opieki i domów emeryta,mają od sześćdziesięciu do stu czterech lat.Zwracają się do swych dzieci,wnuków,mężów i żon(czasem już nieżyjących),do przyjaciół,ale też do polityków,kucharzy i pielęgniarek z domu opieki czy do nieznajomych.Piszą o radościach i smutkach,o chwili obecnej i o przyszłości.Za każdym listem,pogodnym czy dramatycznym,kryje się prawdziwy człowiek,z osobna,choć ledwie zaznaczoną historią życia,uczuciami,charakterem.Poetycki klimat tej książki każe zadumać się nad życiem,upływem czasu,a przede wszystkim nad tym,czym jest starość.A jest ona-wbrew temu,co bylibyśmy skłonni myśleć-okresem bardzo intensywnym:autorzy zamieszczonych tu listów tak wiele dostrzegają,pamiętają,przeżywają...
Przejście na emeryturę – dla wielu to moment wyczekiwany z niecierpliwością, wyśniony. Wydaje się, że zmęczeni latami pracy o niczym innym nie powinniśmy marzyć. Kończy się rygor i monotonia obowiązków zawodowych. Zaczyna się okres zasłużonego odpoczynku. Oczyma wyobraźni widzimy już samych siebie, jak spędzamy czas z rodziną, z wnukami. Nieśmiało zastanawiamy się nawet, czy nie jest do doskonały moment na zrealizowanie wiecznie odkładanych marzeń. Skoro potrafimy dostrzec tyle pozytywnych stron przejścia na emeryturę, to skąd w nas te pokłady niepewności, które też odczuwamy? Dlaczego pojawiają się niezliczone obawy? Z jakiego powodu jasny obraz spokojnej emerytury potrafi zaciemnić straszna wizja chorób, samotności, braku pieniędzy, nadmiaru wolnego czasu, z którym nie wiadomo, co zrobić? Książka jest poradnikiem przeznaczonym dla osób, które właśnie rozpoczynają planowanie zakończenia swojego życia zawodowego. Może pomóc także tym, którzy są na emeryturze od niedawna i jeszcze nie udało mi się w pełni odnaleźć w nowej sytuacji.
"Wziął lekkość liścia i wdzięk łani, radość słonecznych promieni i łzy mgiełki, niestałość wiatru i płochość zająca, próżność pawia i miękkość jaskółczej szyi. Dodał twardość diamentu, słodycz miodu, okrucieństwo tygrysa, ciepło ognia i chłód śniegu. Dołożył gruchanie gołębicy i świergotanie sójki. Wymieszał te wszystkie rzeczy i stworzył kobietę".
Książka, którą oddajemy do rąk Czytelnika jest bestsellerem. Jest rodzajem pamiętnika, w którym Klara M. w sposób poetycki mówi o swoim cierpieniu. Lekkim dotknięciem sprawia, że czytelnik uśmiecha się, zamyśla, zastanawia, płacze, zwraca się ku swemu wnętrzu i szuka odpowiedzi na pytania: dokąd zmierza i w jaki sposób to czyni. Tajemnicą pozostaje, jak Klarze udaje się dotrzeć tak głęboko, przekazać nam ten cały spokój i dać tyle energii, bez wpędzenia w poczucie winy, że w końcu nie ona nas, ale to my potrzebujemy Klary.
Kim jest Ten Trzeci?
Czy to anioł stróż, istota z zaświatów, duch bliskiej osoby, wytwór umysłu, iluzja, halucynacja wywołana wyczerpaniem?
John Geiger przez pięć lat zbierał relacje ludzi, którzy otarli się o śmierć i których uratował niewidzialny towarzysz. Mówią to samo: przetrwali, bo ktoś z nimi był. Polarnicy, himalaiści, rozbitkowie na morzu, samotni żeglarze, ofiary ataku na World Trade Center - wszyscy czuli obecność kogoś, kto nie pozwolił im zginąć. Mówił, co mają robić i dodawał sił.
„Ktoś mi pomagał. Kazał mi iść dalej. Przeprowadził mnie przez płonącą klatkę schodową i rumowisko.” - twierdzi broker z 84. piętra południowej wieży World Trade Center, który 11 września 2001 jako ostatni uratował się z budynku.
„Podczas morderczej wędrówki przez dziewicze góry i lodowce często miałem wrażenie, że jest nas czterech, a nie trzech.” – tak opisał spotkanie z „Boskim Towarzyszem” legendarny polarnik Ernest Shackleton, organizator i uczestnik tragicznej wyprawy na Antarktydę z 1914 roku.
„Byłem bliższy śmierci niż życia. Nagle u mojego boku pojawił się trzeci himalaista. Sama świadomość, że ktoś mi pomaga, sprawiła, że odzyskałem panowanie nad sobą.” - wielki himalaista Reinhold Messner tak wspomina dramat na Nanga Parbat, wyprawę, podczas której zginął jego brat.
„Nagle poczułem, że bardzo blisko jest niewidzialna istota. Mówiła mi: Nie poddawaj się, walcz. Chciała, żebym żył.” – opowiada alpinista cudem uratowany z lawiny śnieżnej.
„Wydawał się aniołem stróżem. Czułem, że jestem z nim połączony liną i gdybym się poślizgnął, on mnie uratuje.” – mówi zdobywca Mount Everest, który dwie doby zmagał się z szalejącą zamiecią w „strefie śmierci”.
„Chciałam się poddać. Miałam już dosyć cierpienia. Nagle intensywnie odczułam czyjąś obecność. Nie miałam wątpliwości, że to mój zmarły mąż. Słyszałam go, porozumiewał się ze mną, dopingując mnie do walki.” – Stephanie, nurek jaskiniowy, jest przekonana, że duch zmarłego męża uratował ją przed śmiercią, gdy kończył się jej tlen.
Od czasu do czasu wszyscy miewamy gorszy nastrój. Na przykład, kiedy rozpada się nasz związek, możemy czuć się zszokowani, możemy płakać, stracić ochotę do jedzenia, stać się drażliwi i niespokojni, złościć się o byle co i źle sypiać. Po kilku dniach zły nastrój zazwyczaj mija i wracamy do normalnego życia. Mówimy wówczas, że byliśmy ?przybici?, ?w dołku?, ?mieliśmy serdecznie dość? lub ?zawisły nad nami czarne chmury?.
Jednakże takie obniżenie nastroju nie jest tym, co lekarze nazywają depresją. Termin ten jest zarezerwowany dla poważniejszego stanu, który trwa co najmniej kilka tygodni i dotyka nie tylko umysłu, ale i ciała. Czasem może się pojawić zupełnie bez przyczyny, nawet w stopniu zagrażającym życiu danej osoby. Na podstawie tylko jednego objawu trudno wyrokować, czy masz tylko gorszy nastrój, czy też, jak to niektórzy określają, ?kliniczną depresję?. Wiele symptomów jest podobnych, jednakże w przypadku depresji są one bardziej nasilone i trwają zdecydowanie dłużej. Podstawowa zasada mówi, że jeśli Twój zły nastrój wpływa na wszystkie aspekty Twojego życia, utrzymuje się co najmniej 2 tygodnie lub sprawia, że przychodzą Ci do głowy myśli samobójcze, wówczas powinieneś poszukać specjalistycznej pomocy.
Ciemność, rozstanie, rozwód rodziców, choroby i śmierć bliskich, przygnębiające informacje o katastrofach i aktach przemocy, klęskach żywiołowych - wszystko to budzi lęk, który rzuca cień na psychikę dziecka. Kiedy lęk jest elementem naturalnego rozwoju dziecięcej osobowości, a kiedy należy go łagodzić? Jak może wyglądać pomoc rodziców i wychowawców?
Na te pytania odpowiada doświadczona autorka-psycholog i psychoterapeutka, a jednocześnie matka trojga dzieci. Książka przeznaczona jest przede wszystkim dla rodziców dbających o prawidłowy rozwój swoich dzieci, a także dla pedagogów szkolnych i przedszkolnych oraz wszystkich osób stykających się w pracy zawodowej z dziećmi.
Do książki dołączona jest płyta CD, na której zawarto teksty do pracy w grupach oraz materiały, które pomogą animatorom przygotować spotkania.
Niniejsza książka z pewnością ucieszy tych, którzy pomagają ludziom młodym podążać drogą systematycznej formacji duchowej. Zawiera konspekty spotkań z narzeczonymi — spotkań prowadzonych przy parafiach, w domach formacji duchowej czy w czasie rekolekcji. Konspekty napisane są językiem odpowiadającym ludziom młodym, którzy marzą o budowaniu z ukochaną osobą związku uświęconego sakramentem małżeństwa. Powstały dzięki współpracy wielu osób: małżonków działających w duszpasterstwie rodzin czy w duszpasterstwie młodzieży, pedagogów, psychologów, lekarzy, zakonnic, księży oraz małżonków i ekspertów zaangażowanych w projekt AMOS.
Dziesiąty tom serii ?Kokoro?: Harakiri.
Po raz pierwszy w języku polskim: szczegóły i sposoby przeprowadzania słynnego ceremoniału oraz relacja naocznego świadka harakiri. Klasyczny tekst A.B. Mitforda opisuje
ze szczegółami przygotowanie miejsca egzekucji, samą ceremonię, podaje zalecenia dla świadków oraz funkcje kaishaku. Polskie wydanie zostało opatrzone krytycznym wstępem poruszającym temat mitologii otaczającej seppuku.
Na przestrzeni wieków przyczyny lęków bywały różne, inaczej też je przeżywano i różne były ich skutki. Prezentowana książka pokazuje lęki towarzyszące człowiekowi w wiekach XVI i XVII, a mianowicie: lęk wywołany klęskami elementarnymi, chorobami, strachem przed karą Bożą, przesądami, wiarą w czynienie zła przez czarownice, diabły i inne istoty.
Publikacja poświęcona Uniwersytetowi Trzeciego Wieku we Wrocławiu spełnia wszystkie warunki dla tego typu monografii. [...] W poszczególnych rozdziałach Autorka ukazuje genezę placówki, jej rozwój, podstawowe kierunki działalności. [...] Na światło dzienne zostały wydobyte sylwetki organizatorów, działaczy i pracowników Uniwersytetu Wrocławskiego zasłużonych dla kształtowania się profilu tej instytucji. [...] Otrzymujemy też charakterystykę uczestników [...].
Praca poświęcona Uniwersytetowi Trzeciego Wieku działającemu przy Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego [...] stanowi ważny przyczynek do dziejów Uniwersytetu Wrocławskiego.
z recenzji prof. dr. hab
Celem badawczym nieniejszego opracowania jest próba zidentyfikowania preferowanego radzenia sobie ze stresem (dyspozycyjnego i sytuacyjnego) u studentów pierwszego roku w kontekście wybranych uwarunkowań, na które składają się: cechy osobowości, inteligencja emocjonalna, wsparcie społeczne i percypowane postawy rodzicielskie. Główny problem badawczy sformułowano następująco: Czy istnieje, a jeśli tak, to jaki charakter ma związek między stylami i strategiami radzenia ustalonymi za pomocą Kwestionariusza COPE (The coping Orientations to Problems Experienced) C. S. Carvera, M. F. Scheiera, J. K. Weintrauba ( w polskiej adaptacji S. Piątek i K. Wrześniewskiego), preferowanymi przez studentów pierwszego roku a wybranymi czynnikami indywidualnymi (osobowością i inteligencją emocjonalną) oraz społecznymi (wsparciem społecznym i postrzeganymi postawami wychowawczymi rodziców)?
Przedmiotem analiz Autorka uczyniła językowe i poetyckie obrazy miłości erotycznej, uczucia, które w naszej kulturze zajmuje szczególnie eksponowane miejsce, będąc dla jednych ideałem, dla innych być może czymś moralnie podejrzanym lub szkodliwą mrzonką, ale chyba dla nikogo sprawą obojętną. Fakt, iż miłość i jest ważna dla członków naszej wspólnoty językowej, znajduje potwierdzenie w wielości jednostekslownikowych i gramatycznych polszczyzny, które służą nam do tego, by mówić o kochaniu. Jednostki te pokazują uczucie z rozmaitych perspektyw, a wszystkie te ujęcia tworza razem to, co nazywamy "językowym obrazem milości". W swoich rozważaniach Autorka pragnie odsłonić te fragmenty owej rozległej panoramy, które korespondują z wizjami poetyckimi i prześledzić, w jaki sposób to, co wspólne, konwencjonalne, kulturowe, przejawia się w tym, co jednostkowe i twórcze.
Ta niezwykła, bogato udokumentowana książka jest efektem współpracy badaczy europejskich i amerykańskich. O jej wartości przesądza zarówno wnikliwość autorów, jak i szeroka panorama poruszonych zagadnień.
Około 60 tysięcy osób w Polsce jest dotkniętych chorobą Parkinsona - przewlekłym, trwającym wiele lat schorzeniem neurologicznym, które stopniowo pogarsza sprawność ruchową chorego. Nowoczesne metody terapii i rehabilitacji dają szansę znacznego przedłużenia i poprawy jakości życia chorych, pod warunkiem jednak, że chorzy i ich rodziny będą w świadomy i mądry sposób współpracować z lekarzem i całym zespołem rehabilitacyjnym.
W poradniku Żyję z chorobą Parkinsona, napisanym przez klinicystę z ponad 30-letnim doświadczeniem, Czytelnik znajdzie najważniejsze informacje dotyczące objawów i przebiegu choroby oraz najnowszych metod leczenia farmakologicznego i chirurgicznego, a także praktyczne porady i odpowiedzi na najczęściej zadawane przez chorych i ich opiekunów pytania.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
