Niniejsza publikacja omawia najsłynniejszy niemiecki czołg z okresu II wojny światowej. PzKpfw VI Sd Kfz 181 Tiger Ausf. H1/E. Opracowanie koncentruje się na problematyce związanej z konstrukcją czołgu, natomiast nie zawiera informacji na temat zastosowania bojowego, bowiem dane na ten temat zostały przedstawione w innych opracowaniach np. Tygrysy w walce (Militaria, 2009,2013). Publikacja zawiera dane na temat rozwoju konstrukcji czołgu: prototypów Porsche Typ 100 i VK 30.01(H) oraz VK 36.01(H), czołgów przedseryjnych VK 45.01(H) i VK 45.01(P) oraz czołgów seryjnych, a ponadto zawiera dokładny opis techniczny. Książka jest ilustrowana licznymi fotografiami, planami czołgów oraz planszami barwnymi przedstawiającymi przykłady malowania i oznakowania.
Niniejsze opracowanie omawia prototypowe działa samobieżne SU-14 na podwoziu czołgu ciężkiego T-35, T-100X i T100Y wykonane w oparciu o czołg ciężki T-100. Działa samobieżne Obiekt 212 i KW-7 zaprojektowanych na podwoziu czołgu ciężkiego KW-1.
Brytyjskie czołgi szybkie Mk VIII A27M `Cromwell` weszły na szeroką skalę do uzbrojenia alianckich wojsk pancernych tuż przed lądowaniem w Normandii. Brały udział w zmaganiach pancernych na terenie Francji latem 1944 roku. Konstrukcja czołgu wywodziła się, z opracowanej wcześniej rodziny czołgów szybkich Mk III (A13), Mk IV i Mk IVA (A13 Mk II i Mk IIA), Mk V `Covenanter` (A13 Mk III) i wreszcie najbardziej znanego Mk VI A15 `Crusader`. Jednak najbliższe konstrukcyjnie `Cromwellowi` czołgi to A24 `Cavalier` i A27L `Centaur`. Czołgi szybkie Mk VIII A27M `Cromwell` były używane w polskich jednostkach pancernych (PSZ) stacjonujących na terenie Wielkiej Brytanii w latach 1944 - 1945. W pierwszej części monografii zostaną omówione wersje produkcyjne czołgu oraz plany, zamieszczony opis techniczny i fotografie pojazdów muzealnych, natomiast w drugiej części zostanie przestawiony opis działań bojowych z udziałem tego czołgu. ze wstępu
`(...) Pojawienie się czołgów T-34 i KW, z którymi nie mogły sobie poradzić niemieckie armaty przeciwpancerne kalibru 37 mm (pogardliwie przez żołnierzy nazywane `Kołatkami`) wymusiło konieczność natychmiastowej modernizacji uzbrojenia i wprowadzenia do uzbrojenia jednostek artylerii przeciwpancernej armat kalibru 50 mm i 75 mm. O rozmiarach kryzysu świadczy fakt, że wykorzystano także zdobyczne sowieckie armaty kalibru 76,2 mm, które zresztą okazały się najlepszym orężem w walce z czołgami Stalina.`
Jednym z najbardziej spektakularnych rodzajów uzbrojenia armii niemieckiej, użytych bojowo podczas II wojny światowej, były działa kolejowe. Pociski dużego kalibru wystrzeliwane z dział kolejowych niszczyły umocnienia w Sewastopolu, Leningrad i aliancki przyczółek pod Anzio. Niemieckie działa kolejowe ustawione we Francji, w Pas de Calais, ostrzeliwały terytorium Wielkiej Brytanii. Pod koniec 1944 roku kilka niemieckich dział kolejowych stacjonujących w okolicach Warszawy i w Warszawie ostrzeliwano pozycje armii sowieckiej i LWP położone na prawym brzegu Wisły.
Czołg średni PzKpfw IV Sd Kfz 161 był podstawowym wozem bojowym niemieckich jednostek pancernych w okresie II wojny światowej. Był produkowany od 1936 roku do ostatnich dni II wojny światowej. Powstało dziewięć podstawowych wersji produkcyjnych czołgu, Ausfuhrung A, B, C, D, E, F, G, H i J różniących się grubością opancerzenia i uzbrojeniem. W niniejszej publikacji omówiono wersje F-G.
Czołg Panzerkampfwagen III Sd Kfz 141 był podstawowym typem czołgu średniego armii niemieckiej. PzKpfw III Sd Kfz141 stanowiły główne uzbrojenie jednostek Panzerwaffe i Waffen-SS w latach 1939 - 1943. ""Trójki"" były, obok czołgów PzKpfw V Sd Kfz 171 ""Panther"" najliczniej produkowanymi niemieckimi czołgami. Niniejsze opracowanie przedstawia czołgi tzw. wersji specjalnych.
Czołg lekki Panzerkampfwagen I Sd Kfz 101 podstawowym czołgiem niemieckich wojsk pancernych podczas agresji na Polskę we wrześniu 1939 roku i w czasie i w czasie pampanii francuskiej w 1940 roku. W mniejszej ilości czołgi tego typu były używane na Bałkanach (1941), w Afryce Północnej i na froncie wschodnim (1941-1942). po wprowadzeniu do uzbrojenia nowych typów wozów bojowych czołgi PzKpfw I skierowano do zadań pomocniczych i szkolenia. Podobnie wyglądał szlak bojowy, niewiele większego, czołgu lekkiego PzKpfw II Sd Kfz 121, który jednak w jednostkach pozostał aż do końca wojny...
Ze wstępu
7,5 cm leichtes Infanteriegeschtz 18 (7,5 cm le.IG 18) niemieckie działo piechoty kalibru 75 mm używane przez Wehrmacht w okresie II wojny światowej. Armata została zaprojektowana w 1927 w zakładach Rheinmetall.W wersji podstawowej (le.IG 18) załoga była chroniona przez tarczę pancerną. Produkowano także wersję górską tej armaty 7,5 cm leichtes Gebirgsinfanteriegeschtz 18 rozkładaną na 10 części, z których najcięższa ważyła 74,9 kg. Górskie bataliony były zazwyczaj wyposażone w dwa działa tego typu.
W maju i czerwcu 1940 roku cztery francuskie dywizje pancerne (Division Cuirassee de Reserve DCR) zostały uzbrojone w czołgi lekkie, zgrupowane w półbrygadzie czołgów lekkich i w czołgi ciężkie w drugiej półbrygadzie. Jedynym używanym bojowo typem czołgów ciężkich (char lourdes) były czołgi (Char) B1 i B1 bis.Czołgi ciężkie 2C nie dojechały na front. Wyprodukowano 34 seryjne czołgi B1 i (brak informacji, ile czołgów ukończono w 1940 roku) ponad 370 czołgów B1 bis.Niniejsze opracowanie omawia historię powstania czołgów B1 i B1 bis oraz ich służbę w armii francuskiej w latach 1936-1940.
W okresie II wojny światowej niemieckie jednostki pancerne na dość szeroka skalę używały czołgów zdobywczych. Niektóre były bezpośrednio kierowane do jednostek, np. zdobyte wiosną 1943 roku i wyremontowane w Charkowie czołgi T-34, biorące w szeregach dywizji SS ""Das Reich"" udział w bitwie pod Kurskiem, w lipcu 1943 roku. Natomiast większość czołgów została poddana modyfikacji, polegającej najczęściej na przebudowie (podwozie) na działa samobieżne.W niniejszym opracowaniu zostaną przedstawione czołgi (a także ""małe czołgi"" - tankietki), pochodzące z armii austriackiej, czecho-słowackiej, polskiej, belgijskiej i francuskiej.
W okresie II wojny niemieckie jednostki pancerne i zmotoryzowane zostały uzbrojone w wozy dowodzenia wyposażone w radiostacje przeznaczone do nawiązania łączności ze sztabem oraz współdziałania z artylerią lub lotnictwem. Najczęściej były to zmodyfikowane czołgi PzKpfw III Sd Kfz 141. Panzerbefehlswagen (PzKpfw III) Sd Kfz 266, 267 i 268 i Panzerbeobachtungswagen III Sd Kfz 143.
Można śmiało postawić tezę, że czołgi Sherman 17 pdr. lub Sherman Firefly uratowały alianckie wojska pancerne przed klęską w Normandii w czerwcu 1944 roku i zepchnięciem z powrotem do morza alianckich wojsk lądowych. Czołg Firefly był wówczas jedynym alianckim wozem bojowym mogącym skutecznie zwalczać niemieckie straszliwe bliźniaki"" czołgi średnie PzKpfw V Sd Kfz 171 Panther i czołgi ciężkie PzKpfw IV Sd Kfz 181 Tiger.Czołgi Firefly znajdowały się na uzbrojeniu pułków pancernych PSZ w składzie 1. dywizji pancernej i 2. brygady pancernej walczącej we Włoszech. Ponadto czołgów Firefly używały jednostki kanadyjskie i czechosłowackie w Europie Zachodniej oraz nowozelandzkie i południowoafrykańskie we Włoszech. Czołgi Firefly zostały także dostarczone do jednostek amerykańskich, lecz tylko kompania C z 555. batalionu czołgów 5. armii walczącej w Italii otrzymała czołgi Firefly przed zakończeniem wojny.
W okresie II wojny światowej jednostki armii niemieckiej były uzbrojone w działa szturmowe. Najbardziej powszechnie używane były działa szturmowe Sturmgeschutz III/40 Sd Kfz 142,142/1 i Sturmhaubitze 42 Sd Kfz 142/2 zbudowane na podwoziu czołgu PzKpfw II Sd Kfz 141.Sturmgeschutz III/40 był najliczniej produkowanym niemieckim wozem bojowym. W latach 1940-1945 wyprodukowano około 8500 pojazdów uzbrojonych w armatę kalibru 75 mm i około 1300 w haubicę 75 mm i około 1300 w haubicę kalibru 105 mm, czyli łącznie niemieckie fabryki opuściło blisko 10 000 dział szturmowych różnych wersji.W pierwszej części monografii (Militaria nr 405) zostały omówione działa szturmowe StuG III, wersje A-E, uzbrojone w armatę 7,5 cm StuK 37 L/24 kalibru 75 mm. W kolejnej części (Militaria nr 416) zostały opisane pojazdy wersji F i F8 przezbrojone w armaty 7,5 cm StuK 40 L/43 i 7,5 cm StuK 40 L/48. W ostatniej części zostaną zaprezentowane działa szturmowe StuG 40 (prawidłowo StuG III) Sd Kfz 142/1 Ausf.G oraz StuH 42 Ausf. G uzbrojone w haubice 10,5 cm StuH 42 L/28. Zastosowanie bojowe zostanie przestawione w oddzielnej publikacji.Sturmgeschutz 40 Ausf. G Sturmhaubitze 42. Tank Power vol. CXLVIII 435
Podczas drugiej wojny światowej armia niemiecka jako pierwsza w świecie wprowadziła do uzbrojenia półgąsienicowe transportery opancerzone Sd Kfz 251 popularnie nazywane Hanomag.Transportery Sd Kfz 251 były używane do przewożenia żołnierzy oraz ciężkiego uzbrojenia piechoty (moździerze, ciężkie karabiny maszynowe, armaty, miotacze płomieni i wyrzutnie rakietowe). Służyły jako ambulanse, wozy sztabowe i wozy łączności. Ciekawym zastosowaniem transportera było wykorzystanie go, jako pojazdu z noktowizorem.Transportery opancerzone typu Sd Kfz 251 były używane w latach 1939-1945 na wszystkich frontach wojny. Po zakończeniu wojny zmodyfikowana wersja transportera Sd Kfz 251 OT 810 znajdowała się na wyposażeniu armii czechosłowackiej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
