Oto ostatnie dzieło ikony kultury, człowieka, który zyskał ogromną popularność dzięki zdolności do komunikowania się ze wszystkimi językiem zrozumiałym, a jednocześnie nigdy zanadto uproszczonym. Badacz ten objaśnił ponowoczesność za pomocą wiele mówiącego obrazu ""płynnego społeczeństwa"", które porzuciło wspólnotę na rzecz indywidualizmu, i przekonuje, że jedyną rzeczą stałą jest zmiana, a jedyną pewną - niepewność.Nad tymi stronicami pracował Zygmunt Bauman w ostatnich chwilach przed śmiercią.W dialogu z Thomasem Leoncinim Bauman po raz pierwszy podejmuje rozważania na temat pokolenia urodzonego w latach 80, które w płynnym, ciągle zmieniającym się społeczeństwie czuje się jak w domu. I, jak zwykle na drodze wymiany zdań, Bauman potrafi uchwycić rzeczywistość w jej najprawdziwszym i najgłębszym wymiarze, a nawet w jej najbardziej ulotnych przejawach. Modyfikacje ciała, tatuaże, chirurgia plastyczna, hipsterzy, dynamika agresji (a szczególnie znęcanie się), Internet, przemiany związane z seksem i miłością - wszystko to analizuje w tej zwięzłej, olśniewającej, popowej książce, która wciągnie zarówno tych, którzy z różnych względów mają do czynienia z młodzieżą, jak i większość czytelników Baumana.To ostatnia lekcja, jakiej udziela nam największy socjolog i filozof współczesności.
Jest to pierwsza i jedyna książka, w której Carl Gustaw Jung, światowej sławy szwajcarski psycholog przedstawia Czytelnikom swój największy wkład w obszarze nauk o człowieku: teorię wyjaśniającą doniosłość symboli w życiu człowieka, jego rozwoju oraz w obszarze marzeń sennych.
Gdyby nie sen, to książka ta nigdy by nie powstała – o czym we wstępie pisze John Freeman. To sen przekonał Junga, że mógłby, a nawet, że powinien przekazać swoje idee osobom, które nie posiadają specjalistycznej wiedzy psychologicznej. W wieku 83 lat, Jung opracował plan tej pozycji włącznie z rozdziałami, o których napisanie poprosił czworo swych najbliższych współpracowników. Poświęcił ostatnie miesiące życia na redakcję książki oraz napisanie jej głównej części, którą ukończył dokładnie na 10 dni przed śmiercią. Na kartach tej pozycji Jung podkreśla, że człowiek może osiągnąć spełnienie wyłącznie dzięki poznaniu i zaakceptowaniu nieświadomości, co jest możliwe poprzez analizę marzeń sennych oraz ich symboli.
Każdy sen niesie bezpośredni, osobisty i ważny komunikat, w którym zasadniczą rolę grają symbole. Są one wspólnym dziedzictwem całej ludzkości, jednak nieświadomość zawsze korzysta z nich w całkowicie specyficzny sposób dostosowany do konkretnej osoby i sytuacji. Dlatego symbole ze snów można interpretować wyłącznie w kontekście życia konkretnej osoby.
* * *
Od wydania tej książki minęły 54 lata. Ukazała się ona w milionach egzemplarzy, w dziesiątkach języków świata. Kolejne wydania pokazują nowym pokoleniom, jakimi wzorcami podąża człowiek i ludzkość. I chociaż sporo już wiemy o nieświadomych mocach kierujących życiem, to wciąż powtarzamy te same błędy. Oby lektura tej książki pomogła wyzwolić się z zaklętego koła powtórzeń, a przynajmniej pozwoliła lepiej zrozumieć, dlaczego „historia kołem się toczy”.
Robert Palusiński – psychoterapeuta i tłumacz
* * *
Niniejsza książka jest najbardziej oczekiwanym wprowadzeniem do psychologii analitycznej Carla Gustawa Junga, począwszy od podstawowych pojęć wyjaśnianych przez samego twórcę, poprzez skuteczne zastosowanie symboli w psychoterapii, w sztuce, antropologii, a nawet naukach przyrodniczych. W obszernej pierwszej części C. G. Jung syntetycznie wprowadza i przedstawia „sferę nieświadomości” oraz pochodzenie symboli i archetypów. Amerykański analityk i psychiatra Joseph Henderson ilustruje pojawienie się wzorców archetypowych w starożytnych mitach, eposach i pierwotnych obrzędach inicjacyjnych. Marie-Louise von Franz, współzałożycielka Instytutu C. G. Junga w Zurychu, omawia proces „indywiduacji”, pokazując, jak bardzo nieświadomość stanowi dopełnienie świadomości człowieka, co pozwala uzyskać pełnię i równowagę. Następnie Aniela Jaffé, słynna biografka Junga, proponuje specjalny klucz interpretacji sztuk wizualnych z uwzględnieniem archetypów i rozumienia symboli. Ostatnią częścią książki jest rewelacyjne studium przypadku: zastosowanie terapii jungowskiej przez renomowaną analityczkę Jolandę Jacobi pokazuje, jak bardzo skutecznie można korzystać z marzeń sennych w psychoterapii.
Książka obrazuje wpływ myśli Junga nie tylko na psychologię ubiegłego wieku, ale także na sztukę, literaturę, nauki humanistyczne, a nawet ścisłe.
Ponad 180 ilustracji dokumentuje tekst oraz dostarcza obrazowego komentarza myśli Junga. Obrazy pokazują naturę i funkcję snów; wyjaśniają symboliczne znaczenie współczesnej sztuki oraz odkrywają psychologiczny sens zwykłych doświadczeń codzienności. Ilustracje pogłębiają myśl Junga oraz stanową integralną część książki.
Ewa Boniecka – dziennikarka, autorka książek reportażowo-publicystycznych (m.in. Anglicy, polityka, obyczaje; Waszyngtońskie ABC) oraz zbioru wywiadów Bliżej polityków. Obecnie pracuje w wydawanym w Polsce anglojęzycznym magazynie „Warsaw Business Journal”. Pisze o zjawiskach ekonomicznych, kulturalnych i społecznych, a także o politykach, z którymi przeprowadza wywiady. Stara się przybliżać motywy działania polityków różnych opcji oraz pokazywać ich bez publicznych masek. W książce Dziennikarki, opisując własne doświadczenia zawodowe w kraju i podczas pobytów w Wielkiej Brytanii i USA oraz pracę w wielu redakcjach (np. „Życie Warszawy” czy „Sukces”), ukazuje aktywność kilku pokoleń dziennikarek, ich pasje i trudy. Książka jest mocno osadzona w różnych okresach działań „czwartej władzy” oraz we współczesnym, zmieniającym się świecie mediów.
Wybór pism wybitnego przedstawiciela katolickiej nauki i myśli społecznej w Polsce, nawiązującego do tradycji tomistycznej, wykładowcy i rektora KUL, czołowej postaci życia intelektualnego II RP, autora ważnych prac na temat m.in. kwestii socjalnej, własności, roli religii w życiu publicznym i narodowym, bolszewizmu. Za jego ucznia uważał się prymas Stefan Wyszyński.
Wstęp. prof. dr hab. Jadwiga Potrzeszcz
Recenzja: prof. dr hab. Bogdan Szlachta
Współwydawca: Wydział Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ
Wszyscy Czesi wiedzą, kim był Ota Pavel. Syn czeskiego Żyda dotknięty traumą Holocaustu, powojenny ideowy komunista, najpracowitszy czeski dziennikarz sportowy, obsesyjny perfekcjonista, genialny pisarz dotknięty chorobą psychiczną.Życie Oty Pavla jest wcieleniem dwudziestowiecznego losu mieszkańca Europy Środkowej, modelowym przykładem tego, jak wielkie wydarzenia determinują losy człowieka, nawet jeśli on sam nie miał na nie żadnego wpływu. Pavlowi najbardziej zależało na tym, by zostać pisarzem. To się udało. I chociaż nie zaznał sławy ani splendorów, wpisał się w wielką tradycję środkowoeuropejskiej literatury żydowskiej, której symbolami są Franz Kafka, Egon Erwin Kisch czy Max Brod, pozostając jednocześnie pisarzem na wskroś czeskim.Wielu Polaków czytało Śmierć pięknych saren, wielu zakochało się w tej książce od pierwszej lektury, ale teraz mamy okazję dowiedzieć się więcej o człowieku, który kiedyś w życiu postanowił: Najpierw sprawię sobie maszynę do pisania, a zaraz potem piękną wędkę na ryby.
In general, when we think about media, and especially mass media, we seldom associate them with economy. Meanwhile, the freedom of communication is closely related to the fi nancing sources. The Americans say: "he who pays the piper calls the tune." In the modern world, it is diffi cult to establish who pays and what they actually pay with. Very few of us realize that the currency we pay for the consumption of media is our attention. Milton Friedmann, a Nobel Prize laureate, justly stated that "there is no such thing as a free lunch." This book proves it clearly. Its content is the elaboration of the thought by one of the most prominent researchers of this fi eld, prof. Alan B. Albarran, who postulated that the research on economics of media should be holistic. The University of North Texas professor most accurately defi nes the notion of "media economics", which is "the study of how media fi rms and industries function across different levels of activity (e.g., global, national, household, etc.) in tandem with other forces (e.g., globalization, regulation, technology, and social aspects) through the use of theories, concepts, and principles drawn from macroeconomic and microeconomic perspectives" [A.B. Albarran, The Media Economy, Routledge, New York 2016, p. 3]. In this book, we strive to meet these postulates, in the hope of making a contribution to the understanding of the interpenetration of media and economy, as well as to the illustration of its Polish specifi city.
Co zrobisz, jeśli nie będziesz musiał martwić się o czynsz? Kiedy będziesz mogła wybrać najlepszą ofertę pracy, a nie taką, na którą musisz się zgodzić? Gdy będziecie mogli kształcić się i rozwijać, nie poświęcając cennego czasu na dorabianie? Rewolucja jest bliżej, niż wam się wydaje.Czym jest bezwarunkowy dochód podstawowy? To świadczenie, wypłacane każdej osobie bez względu na wiek, dochody i zatrudnienie, umożliwiałoby zaspokojenie podstawowych życiowych potrzeb. Całość opiera się na prostym pomyśle: pozwólmy ludziom nie troszczyć się o przetrwanie kolejnego tygodnia, miesiąca czy roku. Utopia czy lekarstwo na problemy nowoczesnego świata? Mrzonka dla ludzi, którzy nie rozumieją, na czym polega ekonomia czy odpowiedź na pytanie, jak ustawą znieść biedę?Sięgając do najrozmaitszych postaw ekonomicznych, filozoficznych i społecznych, Szlinder wskazuje źródła koncepcji i jej odmiany. Przygląda się światowej debacie na temat BDP, analizuje argumenty za i przeciw i zastanawia się, jak takie rozwiązanie mogłoby funkcjonować w polskich warunkach. Książka Szlindera to pierwszy polski przewodnik po idei bezwarunkowego dochodu podstawowego. Autor daje w niej wskazówki, jak myśleć o gospodarce w świecie po kryzysie finansowym z 2008 roku, w którym nierówności rosną, technologia nieodwracalnie odmienia rynek pracy, a tradycyjna ekonomia okazuje się bezradna w starciu z problemami XXI wieku.
Składająca się z czterech tomów seria wydawnicza Przeciwko życiu została poświęcona najbardziej fundamentalnym i nieustannie aktualnym problemom zagrożeń życia człowieka. Zagadnienie to dotyczy jednej z naszych podstawowych potrzeb: potrzeby bezpieczeństwa. Jej deprywacja uniemożliwia prawidłowy rozwój osobowy, emocjonalny i psychiczny. Jest zatem oczywiste, że kwestia zagrożeń ludzkiego życia nurtuje społeczności w skali globalnej, lokalnej, a także w wymiarze indywidualnym.W tomie 1 Autor przedstawił szeroki wachlarz perspektyw teoretyczno-badawczych ujęcia pro-blematyki życia i śmierci. W tomie 2 zostały omówione zagadnienia dotyczące m.in. wojen, koniktów społecznych oraz terroryzmu. W tomie 3 Autor dokona analizy kwestii obejmujących działania jednostki przeciwko życiu innych (przestępczość przeciwko życiu, uwarunkowania sytuacyjne i kul-turowe). Tom 4 będzie dotyczyć problematyki armacji życia w wymiarze holistyczno-ekologicznym, biologiczno-medycznym, kulturowo-społecznym, interpersonalnym i intrapersonalnym.W części I tego tomu Autor przedstawia działania eliminujące, takie jak: wojny, terroryzm i cyber-terroryzm, które pozbawiają człowieka podstawowych praw i odzierają go z godności. Część II to rozważania na temat działań wykluczających uniemożliwiających rozwój jednostki, a wynikających m.in. z dehumanizacji relacji międzyludzkich, braku zaufania i nierówności społecznych. Część III stanowi wykład na temat przyzwoleń na karę śmierci, eutanazję, aborcję, transplantację i inne działania w którym Autor analizuje przede wszystkim aspekty etyczne omawianych zagadnień.Autor podejmuje próbę dokonania integracji i syntezy wiedzy dotyczącej problematyki zagrożeń życia, co stanowi przedsięwzięcie, które nie zostało dotąd w tak szerokim zakresie podjęte ani w literaturze polskiej, ani obcojęzycznej.
Czasy, w których żyjemy, zostały przez Zygmunta Baumana określone mianem płynnej nowoczesności. Ich znakiem jest uwolnienie od więzi i zobowiązań, ale też zwolnienie z reguł i norm, które do niedawna jeszcze wydawały się oczywiste i niepodważalne. Skutkiem tych przemian jest także zatarcie się znaczeniowych granic pojęć dotychczas oczywistych takich jak przyjaźń. Piotr Szarota przygląda się przeobrażeniom, jakim uległy nasze relacje z bliskimi nam ludźmi. Rozważa zależności między systemami rodziny i przyjaciół, analizuje relacje między przyjaźnią, miłością i erotyzmem. Pokazuje nieobecne dotychczas warianty bliskich relacji: przyjaźń skomercjalizowaną za pieniądze, relacje paraspołeczne, na przykład z awatarem lub oparte na antropomorfizacji przyjaźnie ze zwierzętami. Pisze wreszcie o przyjaciołach uszytych na miarę robotach i hiperrealistycznych lalkach.Przemija postać świata pisała Hanna Malewska o żmudnym przekształcaniu się jednej postaci świata w drugą. Piotr Szarota pisze o zmianach mniej dramatycznych i współczesnych, a dotyczących przemian bliskich związków międzyludzkich. Zgrabnie łącząc wiedzę z zakresu psychologii, socjologii i antropologii kultury, autor opisuje zachodzące na naszych oczach przemiany postaci rodziny, małżeństwa, relacji między rodzicami i dziećmi, zaś przede wszystkim między przyjaciółmi.Z recenzji prof. dr hab. Bogdana Wojciszke
Jak powstało Polskie Radio? O czym rozmawiali Szczepko i Tońko? Czym był detefon i jak działa radio cyfrowe?
Radiofonia w Polsce jest książką dla pasjonatów i amatorów – każdy zainteresowany powstaniem, działaniem, rozpowszechnianiem i rozwojem radia znajdzie tu zarówno solidną syntezę naukową jak i moc radiowych ciekawostek.
„Do tej pory na polskim rynku wydawniczym nie było publikacji, która w syntetyczny sposób opowiada historię radia w Polsce. Wśród książek na temat radia mamy bowiem do czynienia z pozycjami dotyczącymi tylko jednej stacji radiowej, jednego zagadnienia związanego z radiofonią, omówieniem pewnego okresu rozwoju radiofonii w konkretnym regionie lub mieście czy historii jednego typu nadawców. Publikacja ta chce z jednej strony wypełnić lukę na polskim runku wydawniczym, z drugiej strony opowiedzieć o pasji tworzenia radia”.
Marcin Hermanowski (ze Wstępu)
Drugi tom Studiów nad strukturą społeczną wiejskiej Polski poświęcony jest relacjom między strukturą społeczną a przestrzenią: przestrzennemu zróżnicowaniu struktury społecznej z jednej strony i problemowi struktury społecznej jako cechy różnicującej przestrzeń z drugiej. Za kanwę rozważań autorom posłużyły pojęcia „przestrzeni przyswojonej” oraz „przestrzeni naznaczonej”. Struktura społeczna zostaje tu umieszczona w pewnej przestrzeni znanej, przyswojonej, którą można opisać za pomocą wielu znanych skądinąd cech. Struktura społeczna, a ściślej konkretny jej typ, określony przez specyficzny układ grup społeczno-zawodowych, potraktowana zostaje jako cecha przestrzeni, która ową przestrzeń definiuje i naznacza. Wskazuje tym samym obszary wiejskie zdominowane przez robotników, rolników oraz te, w których znaczący udział ma nowa klasa średnia. Wyróżnione typy struktury społecznej: rolniczy, robotniczy, inteligencko-robotniczy oraz mieszany są skorelowane z dynamiką procesów zmian opisanych w tomie pierwszym: dezagraryzacją, proletaryzacją oraz gentryfikacją. Typy struktury społecznej nie tylko są warunkowane przez dynamikę zmian, lecz również same tę dynamikę warunkują.
Warto podkreślić, że autorzy, stawiając problem zmian polskiej wsi, szukają równocześnie oceny stanu obecnego. (…) Każą zadać sobie pytanie, czy stan ten to stan przejściowy, czy też pewna nowa jakość i sposób obecności polskiej wsi w Polsce, w Europie. Książka przynosi ciekawe i nietrywialne wyniki – podane przy tym w kontekście porównawczym.
z recenzji prof. Jerzego Bartkowskiego
Komunikacja polityczna determinuje naszą recepcję rzeczywistości społecznej.Wpływa na odbiór obowiązujących regulacji prawnych, działalności instytucji etc.Problem pojawia się wtedy, kiedy przekaz przestaje być spójny pod względem przekonań, doświadczeń czy wrażliwości.Powstały dysonans poznawczy przyczynia się do obniżenia wiarygodności nadawcy komunikatu. Tu jednak w sukurs przychodzi inżynieria społeczna, oferując różne narzędzia manipulacji komunikatem.
Termin adopcja międzyrasowa odnosi się do sytuacji, w której przynależność rasowa przynajmniej jednego z rodziców różni się od przynależności adoptowanego dziecka do danego typu rasowego. Adoptowane dzieci trafiają przede wszystkim do domów rodzin osób białych z klasy średniej. Różnica w cechach fenotypowych między dzieckiem a rodzicami adopcyjnymi zdradza pochodzenie dziecka przed otoczeniem i rówieśnikami już od samego początku jego pojawienia się w rodzinie adopcyjnej. Celem niniejszej książki jest omówienie fenomenu adopcji międzyrasowej i ukazanie, w jaki sposób burzy ona pewien porządek społeczny, oparty na powszechnym rozumieniu kategorii pokrewieństwa i pochodzenia jako kategorii uniwersalnych, naturalnych i przez to trudnych do zakwestionowania. Rozważania mają charakter interdyscyplinarny, ponieważ adopcja międzyrasowa sama w sobie jest zjawiskiem złożonym, które wymaga rekonstrukcji znaczeń pokrewieństwa i pochodzenia wynikających zarówno z teorii naukowych, jak i z wiedzy potocznej oraz jej zdroworozsądkowych uzasadnień.
Zwroty krytyczne, podobnie jak poprzednie książki Arlety Galant, pisane są w intrygującym (dla) czytelnika „rewizyjnym” trybie. Polega on – spłycając rzecz całą – na nieustającym zderzaniu historycznoliterackiego rekonesansu z najnowszymi teoriami i metodologiami, a także z krytyczną lekturą podsuwającą niebanalne pytania do/wobec ugruntowanych już przekonań czy tez. To zderzanie (a raczej: cyrkulacja zderzeń) nie ma jednak charakteru autorytatywnych gestów kogoś, kto „wie lepiej”, lecz odbywa się w konsekwentnie utrzymywanym przez Autorkę trybie pełnego – jednocześnie – empatii i przekory, podziwu i krytycyzmu czytania tekstów, a także życzliwego i przenikliwego zarazem nicowania stojących za nimi konceptów i teoretycznych umocowań. Takim trybem czytanio-pisania Arleta Galant pokazuje najlepsze strony polskiej literackiej krytyki feministycznej. Traktując feminizm jako „poważną światopoglądową robotę”, nie ucieka bowiem przed problematycznymi kwestiami i kłopotliwymi pytaniami, stawianymi różnym feministycznym teoriom i praktykom.
dr hab. Dorota Kozicka
Literatura cyfrowa to swoista hybryda intencjonalnych „społeczności praktyki” (w sensie nadanym temu pojęciu przez Etienne’a Wengera) i możliwości nowych mediów. Stąd – jak słusznie zauważa autorka tej książki już na wstępie – „napisana dziś praca teoretyczna, jutro okaże się tylko częścią historii”. Krótka jeszcze historia rozważań nad rolą internetu, technologiami komunikacyjnymi czy choćby prace poświęcone telefonom komórkowym sprzed kilku lat dowodnie pokazują, jak niepewne i tymczasowe bywają diagnozy, które w momencie ich formułowania sprawiają wrażenie „przełomowych”. O wiele zatem bezpieczniejsze, i tę drogę wybrała Urszula Pawlicka, jest podejście „procesualne”, analizujące procesy, teorie, praktyki i dokonania literatury w środowisku cyfrowym od momentu ich pojawienia się do dnia dzisiejszego (który najpewniej od jakiegoś czasu jest już zapisem o walorze ledwie historycznym). (prof. dr hab. Wojciech Józef Burszta)
Dostajemy do rąk książkę niezwykle ważną i wyjątkową, będącą oryginalnym na gruncie polskim przedstawieniem migracji, które eksponuje jej aspekt emocjonalny. Autor umiejętnie łączy emocje z zagadnieniami tożsamości, hierarchii kulturowej, zróżnicowań klasowych i globalnych zależności. Rozważania bezustannie oscylują tu między empirią a refleksją teoretyczną, co uznawane jest za właściwy sposób narracji w dzisiejszej antropologii. Książka jest przy tym żywa i po prostu wciągająca, a dzięki wnikliwemu zanurzeniu się w terenie zostaje nam odsłonięty fragment rzeczywistości, o której słyszymy, lecz o której w gruncie rzeczy niewiele wiemy. Publikacja wnosi wiele do studiów antropologicznych i migracyjnych. Z pewnością nie pozostanie bez echa i wzbudzi wiele dyskusji naukowych.Z recenzji prof. dra hab. Michała BuchowskiegoKsiążka Marka Pawlaka w odróżnieniu od licznych badań i publikacji na temat migracji z Polski startuje z pozycji analizy sfery kultury, która dopiero od niedawna skupia uwagę badaczy. Chodzi o emocje, a konkretniej wstyd, który ma tu subtelną naturę i funkcję kulturową, będąc zarówno elementem kontroli społecznej, jak i narzędziem ludzkiej sprawczości. Autor, w najlepszej tradycji antropologicznej, eksploruje Innego i siebie samego. Jego poszukiwania są intelektualnie szczerą i odważną podróżą w głąb siebie jako człowieka, antropologa i Polaka, a także społeczeństwa, z którego pochodzi. Rezultatem jest jedna z najlepszych monografii na temat migracji, jakie ostatnio czytałem.Z recenzji dra Michała P. GarapichaMarek Pawlak, antropolog, pracownik Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz badacz Centrum Badań Migracyjnych (CeBaM) Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W swojej pracy naukowej skupia się głównie na zjawisku migracji transnarodowej, polityce tożsamości oraz emocjach, wyobrażeniach i reżimach mobilności. Prowadziwielostanowiskowe badania etnograficzne dotyczące migracji i doświadczeń kryzysu ekonomicznego w Islandii oraz klasy społecznej, płci kulturowej i kulturowych kontekstów opieki w Norwegii.
Bill Gates to niewątpliwie utalentowany programista, który dzięki ciężkiej pracy zbudował jedną z najbardziej rozpoznawalnych firm na świecie. Ale czy udałoby mu się to, gdyby jako nastolatek nie miał dostępu do zaawansowanego komputera, o którym większość jego rówieśników mogła tylko pomarzyć? A Mona Lisa - czy to faktycznie wybitne arcydzieło, czy może jedynie obraz, który znany jest z tego, że jest znany?Na te pytania próbuje odpowiedzieć Robert H. Frank - światowej klasy ekonomista i jeden z najpopularniejszych wykładowców w Stanach Zjednoczonych. Jego zdaniem istnieje coś, co często bywa pomijane w historiach spektakularnych sukcesów. Coś, co mogłoby osłabić przesłanie trenerów rozwoju osobistego twierdzących, że "twoje osiągnięcia zależą tylko od ciebie". Coś, co mogłoby podkopać opowieść uzasadniającą rosnące nierówności.Chodzi o szczęście.Zdaniem Franka szczęście to nie tylko wyjątkowy zbieg okoliczności czy drobne, losowe zdarzenie, które w jakiś cudowny sposób wpływa na nasze życie. To wszystko, co może pomóc człowiekowi zdobyć przewagę nad innymi. Jeśli jedną z pewniejszych dróg do odniesienia sukcesu jest edukacja, szczęściem może być urodzenie się w kraju, w którym szkolnictwo stoi na odpowiednio wysokim poziomie. Jeśli popularność zdobywają utwory, książki czy dzieła sztuki, które początkowo zostaną ocenione pozytywnie, to szczęście twórcy może zależeć właśnie od tej pierwszej opinii, która posłuży pozostałym za punkt odniesienia. Bez właściwego momentu i miejsca przyjścia na świat, bez spotykania przypadkowych i pomocnych ludzi, bez wybrania sobie właściwych rodziców okazuje się, że ciężka praca i talent często nie wystarczą, by spełnił się amerykański sen.W hiperkonkurencyjnym świecie XXI wieku Frank próbuje opowiedzieć niepopularną i kontrowersyjną historię, która godzi w podstawy merytokracji. W fascynującym eseju łączy osobiste doświadczenia z wynikami badań z zakresu psychologii i ekonomii behawioralnej. Proponuje też własną receptę na taki stan rzeczy. Zauważa, że im wyżej zajdziemy, tym bardziej przywiązujemy się do opowieści o swojej wyboistej drodze do sukcesu. Jednak jak pokazują badania - ci, którzy przyjęli do wiadomości, że szczęście odegrało w ich życiu znaczącą rolę, byli gotowi pomóc innym, kierując się prostą wdzięcznością. A co byłoby - pyta Frank - gdybyśmy spróbowali sprawiedliwe podzielić się szczęściem?
Ireneusz Kampinowski ukończył filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Przez czterdzieści lat pracował w redakcjach najważniejszych łódzkich gazet. Jako sprawozdawca i publicysta przebywał w centrum ważnych wydarzeń krajowych i regionalnych, współpracował ze znanymi redaktorami, autorytetami dziennikarstwa. Zdobył dużą wiedzę na temat mediów, co wykorzystuje w swoich publikacjach.Autor Papierowych gigantów wspomina łódzkich dziennikarzy ze wszystkich gazet wychodzących w regionie w drugiej połowie XX wieku. Ukazuje inną niż zwykle stronę dziennikarstwa humorystyczną. Uświadamia nam, że nawet najbardziej odpowiedzialna praca ma zabawne momenty, a znani dziennikarze, to ludzie jak inni mają swoje wady i ułomności, z których można czasami się pośmiać. Ta mała książka to duża porcja humoru, to dobra zabawa, żart i uśmiech na każdej kartce.
Tematem książki jest zjawisko remediacji – przekształcania dzieł filmowych w wyniku ich transpozycji medialnej. Autor bada przemiany towarzyszące procesowi transformacji kina niemego w kino cyfrowe, jego relacje z książką i przenikanie się tych mediów. Korzysta przy tym z narzędzi medioznawczych, filmoznawczych i kulturoznawczych. Swoje analizy przeprowadza na przykładzie dwóch filmów: Mocnego człowieka i Metropolis, przedstawiających drogę tekstu kultury od książki przez film niemy po zdigitalizowane i obecne w sieci dzieło filmowe. Proces ten osadzony jest w szeroko zarysowanej perspektywie antropologicznej i kulturowej.
Kategoria remediacji najczęściej używana jest do badania zjawisk kultury współczesnej, ma jednak, zdaniem autora, znacznie większy potencjał. Jednym z podstawowych założeń książki jest poszerzenie zakresu zjawisk, do których odnosi się remediacja, dowiedzenie, że podobne relacje są podstawowymi cechami nie tylko medium cyfrowego, lecz zachodziły również między medium druku i kinem w początkach XX wieku. Centralnym punktem refleksji jest medium kina w początkowym stadium – film niemy, który ulegał i ulega przekształceniom, wchodząc w relacje z literaturą i siecią komputerową.
Wprowadzenie koncepcji remediacji pozwala wyjść poza niewątpliwe – zwłaszcza w polskich badaniach – ograniczenia w refleksji nad adaptacją filmową oraz osadza relację powieść – film fabularny w szerszym kontekście kulturowym. Umożliwia zastosowanie bardziej uniwersalnych narzędzi badawczych, nienależących jedynie do filmoznawstwa lub literaturoznawstwa. Pozwala również na pokazanie przemian – przez apologetów „cyfrowego świata” uznawanych za rewolucyjne i niepowtarzalne – w perspektywie historycznej, która, ujmując być może wiele z niepowtarzalności i niezwykłości, pozwala jednocześnie pokazać głęboki wpływ tych zmian na kulturę.
Książka adresowana jest do badaczy akademickich oraz studentów, przede wszystkim kulturoznawców, literaturoznawców, filmoznawców, teoretyków mediów, historyków kultury.
500 lat po tym, jak Thomas More roztoczył przed wyobraźnią sobie współczesnych obraz idealnego społeczeństwa żyjącego w suwerennym państwie pod rządami mądrego i życzliwego władcy, utraciliśmy wiarę, że człowiek jest w stanie wykreować dla siebie szczęście, nawet w nieograniczonej konkretną cezurą przyszłości. Jednak w tym samym czasie, w którym ludzka nadzieja pogrzebała myśl o utopii, nie umarły aspiracje, które uczyniły tę wiarę tak ważną, że niemożliwą do uśmiercenia. Wiara ta podobnie jak Anioł Historii [Angelus Novus] zmieniła jednak kierunek i zwraca się dziś ku przeszłości jako utraconemu i popadłemu w ruinę rajowi, na którego określenie Zygmunt Bauman ukuł swoje ostatnie pojęcie retropia.Zgodnie z duchem utopijnym retrotopia zrodziła się z pragnienia naprawy lub choć poprawienia urządzenia świata, jednak głównym punktem orientacyjnym w rysowaniu mapy tego świata ma być wyobrażona przeszłość pochowana, ale jeszcze nieumarła, ponieważ, jak pokazuje Bauman, wciąż tkwi w niej potencjał kreowania teraźniejszości. Intencją autora było zinwentaryzowanie najbardziej spektakularnych i najbardziej znaczących zmian powiązanych z pojawieniem się retrotopijnych sentymentów i praktyk, co ujęte zostało w ramy czterech powrotów: do Hobbesa, do plemion, do nierówności oraz do łona.Z ruchu podwójnej negacji utopii rozumianej w tradycji More'a odrzucenia jej, a następnie wskrzeszenia dziś rodzą się retrotopie: wizje osadzone w utraconej/skradzionej/porzuconej, ale nieumarłej przeszłości, zamiast przywiązania do tego, co dopiero ma się narodzić, a więc do przyszłości jeszcze niezaistniałej.Coś, co wciąż zwykliśmy nazywać postępem, wywołuje emocje przeciwne do tych, które Immanuel Kant, twórca tego pojęcia, miał na myśli. Coraz częściej zatem wywołuje ono strach przed nieuchronną katastrofą zamiast wywoływać radość, że oto nadchodzi większy dobrobyt oraz że więcej kłopotliwych niewygód zniknie z powierzchni ziemi i będzie można o nich zapomnieć.Z tekstu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
