Niniejsza książka nie jest kolejnym klasycystycznym manifestem. To już było. Moje rozważania podyktowane są przekonaniem o potrzebie nieustannego przypominania o kulturowej ciągłości, bez której nic dobrego nas nie czeka. Rozrachunku domaga się w szczególności wiek XX, w którym mimo gigantycznego skoku technologicznego dokonano największych spustoszeń w sferze kultury. Krytycznego namysłu wymaga też kultura masowa, schlebiająca coraz niższym gustom i instynktom, będąca dowodem na fiasko kulturowego egalitaryzmu.
Kultura rozpadu. Rozważania na ostrzu noża""Marcin Rychlewski posiadł rzadką umiejętność: sztukę takiego pisania tekstów naukowych, że stanowią one ciekawą lekturę również dla czytelnika nieobeznanego z profesjonalną wiedzą akademicką.Najnowszy zbiór szkiców Rychlewskiego przynosi teksty różnorodne gatunkowo, stylistycznie i tematycznie. Jest to wypowiedź indywidualna, naznaczona subiektywną oceną. Autor tego nie kryje. Przeciwnie, stara się wciąż eksponować własne, autonomiczne sądy. Ów indywidualny rys kontrowersyjny, niekiedy prowokujący wydaje się dzisiejszemu czytelnikowi najbardziej twórczy, najbardziej inspirujący.W jakimś sensie Kultura rozpadu stanowi przykład manifestu naukowego? artystycznego? Przez Rychlewskiego przemawia od czasu do czasu głos zaangażowanego naukowca z epoki zachodniej kontestacji. Profetyczny ton sąsiaduje z eseistyczną swobodą myśli. Warto jednak odnotować istotną różnicę. Wypowiedź Rychlewskiego wolna jest od ideologicznego zacięcia, jakie często w latach 60. i 70. definiowało wypowiedzi akademickich piewców młodzieżowej rewolty.Wiele znajdziemy w książce Rychlewskiego sądów prowokujących do dyskusji (to specyficzna cecha tej publikacji, zmuszającej czytelnika do zajęcia stanowiska wyrażenia własnej opinii). Wskażmy jedynie na dwie kwestie obydwie fundamentalne. Poznański badacz nawołuje do ponownego przemyślenia dziedzictwa Maja 1968 i, szerzej, całej kontrkultury lat 60. bez idealizacji i infantylnej apoteozy idei rewolucji oraz wolności. Często też w Kulturze rozpadu pobrzmiewa wołanie o pogłębioną, powtórną refleksję nad popkulturą i kulturą wysoką ich wzajemnym usytuowaniem oraz możliwymi zależnościami, ale też dziedzictwem domagającym się rewizji"".Prof. Sławomir Buryła
Książka traktuje o poezji polskiej i malarstwie XIX oraz XX wieku. W centrum zainteresowania autora znajduje się pejzaż. Publikacja ma charakter interdyscyplinarny – powinna usatysfakcjonować i historyków literatury, i historyków sztuki. Ma ona głównie charakter interpretacyjny. Napisana jest językiem naukowym, a jednocześnie w sposób przystępny. Doskonale nadaje się do wykorzystania w pracy dydaktycznej. Jest adresowana do badaczy, nauczycieli, studentów i wszystkich tych, którzy interesują się poezją oraz malarstwem.
Niniejsza książka to brawurowa parodia poradnika damsko-męskiego. Znajdziecie w niej wszystko, czego absolutnie nie wolno robić, jeśli zależy Wam na tym, aby Wasz związek był udany i trwały.
Książka pełna ironicznego humoru zawiera sporą ilość „porad”, zabawnych psychotestów, a nawet zadania z matematyki i krzyżówki do rozwiązania. Oprócz tego zamieszczono w niej porcję dowcipów, które należy opowiadać partnerowi i teściowej, jeśli macie ochotę doprowadzić ich do szału.
Marcin Rychlewski – autor licznych prac naukowych na temat literatury i sztuki XX wieku, muzyki rockowej i kultury popularnej. Szerokiej publiczności jest jednak znany przede wszystkim za sprawą bestsellerowych „Absurdów PRL-u” (2006) i „Absurdów PRL-u 2” (2007). Autor książek „Rewolucja rocka” (2011) oraz „Literatura i sztuka nowoczesna”(2011). Ostatnio wydał również „Księgę głupoty” (2011) oraz „Czarną księgę humoru” (z Anną Januszkiewicz, 2011).
Anna Januszkiewicz – absolwentka Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej UAM w Poznaniu. Autorka i współautorka książek: „Dowcipy PRL-u” (2007), „Absurdy szkolne. Ndst!” (2008), „Mała encyklopedia obciachu” (2008) i „Tom kultury. Przewodnik po wydarzeniach kulturalnych w Polsce i na świecie. Rok 2000 i później” (2008). Interesuje się kulturą XX wieku, w szczególności literaturą, historią i ruchami kontrkulturowymi.
""Rewolucja rocka pozwala lepiej zrozumieć muzykę popularną, ale przede wszystkim - nas wszystkich, będących nieuchronnie spadkobiercami wydarzeń i tekstów kultury, które nadal rezonują we współczesności, choć nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę. Warto zapoznać się z alternatywną historią modernizmu w kulturze - rock to jedna z jego ostatnich autentycznych emanacji"".Prof. Wojciech J. Burszta""Książka Marcina Rychlewskiego jest samodzielnym, cennym i pomysłowym interdyscyplinarnym osiągnięciem badawczym, ale zarazem fascynującą lekturą, która urzeka swoją prostotą i dyscypliną. Jest to pierwsza tego rodzaju monografia rocka, odtwarzająca nie poszczególne aspekty zjawiska, na które dotąd kładziono akcent: jego niszowość czy rzekome przesłania ideologiczne, ale pewną - holistycznie ujętą - całość jego uwikłań w kulturę głównych nurtów XX wieku"".Prof. Krzysztof KłosińskiMarcin Rychlewski (ur. 1972) - pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Interesuje się związkami pomiędzy literaturą a sztuką awangardową, kulturą rocka oraz mechanizmami współczesnego rynku wydawniczego. Autor książki Walka na słowa. Polemiki literackie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych (2004), współautor i współredaktor książek zbiorowych: Po co nam rock? Między duszą a ciałem (2003) i Kontrkultura. Co nam z tamtych lat? (2005). Publikował między innymi w ""Tekstach Drugich"", ""Przestrzeniach Teorii"", ""Kulturze Współczesnej"" i ""Kulturze Popularnej"". Wyróżniony w konkursie K. i M. Górskich (2005). Wkrótce ukaże się jego kolejna książka - Literatura i sztuka nowoczesna.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
