Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Osiągnąć sto zwycięstw w stu bitwach nie jest szczytem umiejętności. Szczytem umiejętności jest pokonanie przeciwnika bez walki. Sztuka wojenna została napisana przez Sun Zi prawie 2,5 tysiąca lat temu. To prawdopodobnie najstarszy znany nam traktat o wojnie i rządzących nią prawidłach, z pewnością jednak mający na nie największy wpływ. Składa się z 13 rozdziałów, w których autor opisał zasady, dzięki którym dowódca wyjdzie z wojny zwycięsko. Od starożytności Sztuka wojenna jest podstawową lekturą strategów Wschodu, a od czasów nowożytnych cieszy się popularnością także na Zachodzie. Podobno gdy w 1782 roku w Paryżu ukazało się drukiem francuskie wydanie tej książki, przeczytał ją również Napoleon Bonaparte. Współcześnie powstało wiele różnych interpretacji dzieła Sun Zi odnoszących się do dziedzin życia pozornie niezwiązanych z działaniami strategicznymi, jak stosunki międzyludzkie, sport, kariera czy marketing.
Duszą tłumu nie kieruje potrzeba wolności, lecz potrzeba uległości. Pragnienie posłuszeństwa każe tłumowi poddać się instynktownie każdemu, kto chce być jego panem. Pierwsza w historii nauki próba psychologicznej analizy zachowania jednostek w dużych zbiorowiskach. Le Bon dokonał klasyfikacji tłumów i poddał analizie czynniki mające wpływ na ich działanie, ukazał też znaczenie wiecowych przywódców. Autor charakteryzował tłum jako impulsywny, zmienny, drażliwy, podatny na sugestie, przesadny w emocjach i nietolerancyjny. Książka napisana w 1895 roku stała się w pewnym sensie prorocza. W następnym wieku to tłumy, masy w dużym stopniu umożliwiły przejęcie władzy m.in. Leninowi, Mussoliniemu czy Hitlerowi. Mimo upływu niemal 130 lat od czasu powstania Psychologii tłumu wiele zawartych w niej spostrzeżeń (i ostrzeżeń) pozostaje aktualnych.
Samodzielnie myśleć potrafi bardzo niewielu, ale poglądy pragną mieć wszyscy. Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, to słynne dzieło niemieckiego filozofa Arthura Schopenhauera. Pokazuje w nim, jak zręcznie dyskutować, by przekonać innych o słuszności własnych sądów, a także co ważniejsze by nie dać się zmanipulować sztuczkom tych, do których zawsze musi należeć ostatnie słowo, nawet jeśli nie mają racji. Schopenhauer zajmował się również zagadnieniem wolnej woli, któremu poświęcił osobny traktat (O wolności ludzkiej woli). Wykazał w nim, że wolność jest pojęciem negatywnym, a ludzkie czyny wywodzą się z indywidualnych, najsilniejszych w danym momencie pobudek.
Nawet śmierć ponieść za drugiego potrafi tylko ten, który kocha. Klasyczne dzieło Platona (ok. 427 r. 347 r. p.n.e.), jednego z najsłynniejszych filozofów starożytnej Grecji, ucznia Sokratesa i nauczyciela Arystotelesa. Autor przedstawia w nim przyjacielski konkurs przemówień wygłoszonych przez grupę wybitnych intelektualistów uczestniczących w uczcie. Każdy z nich wygłasza mowę pochwalną Erosa, boga miłości. Utwór ceniony jest zarówno ze względu na zawartość filozoficzną, jak i walory literackie dzięki doskonałej strukturze i dynamicznemu przedstawieniu postaci, z całą różnorodnością ich charakterów. Uczta do dzisiaj pozostaje w kanonie najważniejszych dzieł kultury europejskiej.
Społeczeństwa w krajach uprzemysłowionych doświadczyły w ostatnim wieku dużych zmian w strukturze demograficznej. Z jednej strony nastąpił wzrost przeżywalności wśród osób z wyższych przedziałów wiekowych, z drugiej zmniejszyła się liczba urodzeń. W efekcie populacje krajów rozwiniętych stały się zauważalnie starsze. Jednocześnie poprawa wskaźników demograficznych związanych ze śmiertelnością jest większa niż prognozowano. To niedoszacowanie stanowi poważne wyzwanie dla podmiotów wypłacających świadczenia uzależnione od długości życia ubezpieczonego. Ryzyko niewłaściwego oszacowania przyszłych trendów demograficznych jest ściśle powiązane z ryzykiem długowieczności. Ryzyko, że grupa osób będzie żyć dłużej lub krócej, niż oczekiwano, może być przeniesione na inne podmioty w tradycyjny sposób, w oparciu o reasekurację. Jednak rynek reasekuracji ma zbyt małą pojemność i płynność, by w pełni sprostać rosnącym potrzebom. W tej sytuacji ważną rolę mogą odegrać rynki kapitałowe, które dysponują zarówno wystarczającą pojemnością, jak i płynnością. Do transferu ryzyka długowieczności wykorzystuje się obligacje, instrumenty pochodne (q-forward, s-forward, swapy, opcje), wykupy i zakupy planów emerytalnych oraz sprzedaż niezapadłych polis. Istotnym ograniczeniem dla rozwoju rynku instrumentów transferu ryzyka długowieczności są trudności związane z wyceną ryzyka długowieczności. Instrumentów tych nie da się bowiem zreplikować, co powoduje, że mamy do czynienia z rynkiem niezupełnym. Tym samym nie jest możliwe zastosowanie klasycznych metod wyceny. Wycena instrumentów transferu ryzyka długowieczności jest ściśle powiązana z prognozowaniem przyszłych wskaźników śmiertelności. Celem książki jest charakterystyka ryzyka długowieczności i sposobów jego transferu na rynki kapitałowe oraz zbadanie zależności pomiędzy modelowaniem śmiertelności a wyceną ryzyka długowieczności.
Badania nad problematyką kobiecą zaowocowały szeregiem interesujących monografii, zbiorów studiów i syntez. Książka ta – będąca pierwszym tomem serii wydawniczej Historie nieobojętne – jest efektem dalszych debat nad historią, rolą i postrzeganiem kobiet w różnych okresach historycznych i dziedzinach życia. W rozważaniach tych wzięli udział przedstawiciele wielu dyscyplin naukowych, m.in. historii, historii sztuki, filozofii, antropologii, socjologii, kulturoznawstwa, literaturoznawstwa. Ramy chronologiczne tomu są niezwykle szerokie i obejmują refleksje od średniowiecza, aż po czasy współczesne.
Monografia stanowi interesujący i wartościowy wkład w proces wzbogacania naszej wiedzy o tak ważnym obszarze polskiej rzeczywistości gospodarczej, społecznej i samorządowej, jakim jest spółdzielczość spożywców. Obszarze. który w warunkach[…] globalizacji, koncentracji kapitału oraz coraz większej nieprzewidywalności rynku jakże często umyka naszej percepcji, spychany na peryferie współczesnej cywilizacji[…]
To pozycja pozwalająca na ukazanie możliwych, bo znanych od dziesiątek i setek lat, rozwiązań, spełniających potrzeby artykułowane przez każdego konsumenta
Z recenzji prof. dra hab. Stanisława Kowalczyka z SGH w Warszawie
“A Goth Reflection: Self-Fashioning and Popular Culture” to wnikliwe studium narracyjnych przedstawień subkultury gotyckiej. Agata Zarzycka bada w nim wpływ projektów tożsamościowych na teksty kultury popularnej i identyfikuje aspekty filozofii autokreacyjnych, które — za pośrednictwem wizerunków medialnych, a zwłaszcza tekstowych autoprezentacji subkultury — zakorzeniły się w dyskursach dotyczących gotów. Następnie analizuje reifikację i rozprzestrzenianie się takich strategii autokreacji w tropach fikcyjnych. Książka wykorzystuje rozległy zakres perspektyw teoretycznych, wśród których kluczowe znaczenie mają myśli Michela Foucaulta, Stephena Greenblatta, Richarda Shustermana, Gilles’a Deleuze’a i Félixa Guattariego. Przedstawione studium przypadku subkultury gotyckiej pozwala dostrzec i zrozumieć szerszy wpływ strukturalny oraz funkcjonalny postulatów autokreacyjnych na relację tekstów popkulturowych z aktywnymi odbiorcami kultury. Przejawy i dalsze konsekwencje tego wpływu zostaną poddane analizie w kolejnych publikacjach autorki.
„Wszyscy znamy – pisze Bertrand Russell – dykteryjkę o podróżniku, który napotkał w Neapolu dwunastu wylegujących się w słońcu żebraków (działo się to jeszcze przed epoką Mussoliniego i zaoferował lira najbardziej leniwemu spośród nich. Jedenastu zerwało się, by dowodzić swych praw do lira, nic zatem dziwnego, że otrzymał go dwunasty”. Błyskotliwy esej brytyjskiego filozofa, z którego pochodzi ten fragment, nosi tytuł Pochwała lenistwa, choć o leniach, próżniakach, bumelantach, lawirantach i niebieskich ptakach zwykliśmy myśleć raczej w kontekście pejoratywnym. Russell postawił jednak przewrotną tezę, że „wielka część ludzkich krzywd we współczesnym świecie bierze się z przekonania o szczególnej wartości pracy oraz ze droga do szczęścia i dobrobytu wiedzie przez zorganizowane ograniczenie ilości wykonywanej pracy”. Teksty zamieszczone w niniejszym tomie poświęcone zostały różnorodnym kontekstom figur leni, obiboków, próżniaków, wałkoni, leserów, bumelantów, lawirantów, darmozjadów i innych niebieskich ptaków. Niektórym bohaterom bliżej jednak do postaci poszukujących wolności, odczuwających przemoc obecnej kultury, będącej dla nich źródłem cierpień. Szukają zatem sposobów radzenia sobie z niesprzyjającą rzeczywistością: stawiają opór, lawirują, zmyślają, a nawet kłamią i oszukują, by zachować wartości wyższe.
Książka Pani Katarzyny Odyniec stanowi interesujące studium teoretyczno-empiryczne z zakresu pedagogiki społecznej. (…) Przyjęta koncepcja „wielkiej instytucji edukacyjnej” pozwala zmieścić w jednym obrazie zjawiska wiele porządków analitycznych: historycznych, tożsamościowych, aktywizacyjnych, obywatelskich czy biograficznych. (…) Niezależnie od niezaprzeczalnych walorów naukowych książka jest prawdziwie fascynującą opowieścią o ludziach, miejscach, fenomenach społecznych i kulturowych, (…) które mogą posłużyć jako nawigacja w realnej podróży po Podlasiu. Jest to znakomity pedagogiczny reportaż ze świata lokalnego i regionalnego.
dr hab. Bohdan Skrzypczak
Kategoria środowiska lokalnego jest rozumiana przez Autorkę bardzo szeroko: zarówno w kontekście klasycznej koncepcji małej ojczyzny (Stanisław Ossowski), jak i w świetle współczesnych edukacyjnych stanowisk – „miejsca wspólnego dla szeregu grup społecznych”. Tym, co łączy obydwie perspektywy, jest rozumienie środowiska jako źródła różnych wpływów (m.in. społecznych, kulturowych, naturalnych), jako zbioru różnych podmiotów, instytucji społecznych i zachowań zbiorowych kształtujących egzystencję codzienną individuum.
prof. Andrzej Radziewicz-Winnicki, em. prof. UŚ i UZ
Jedna z najważniejszych książek XX wieku.Anatomia ludzkiej destrukcyjności jest obszernym studium zjawiska, które określa się krótkim terminem "zło". Zamierzona została jako wypowiedź polemiczna wobec behawioryzmu i instynktywizmu, a jednocześnie jako rewizjonistyczne rozwinięcie poglądów Freuda z okresu, gdy wprowadził pojęcie popędu śmierci. Fromm zmierza do kulturowego ujęcia tematu od strony typologii charakterologicznej oraz wytłumaczenia sensu złośliwej i niezłośliwej agresji. Niejako "po drodze" dostarcza psychoanalitycznych portretów wielkich zbrodniarzy XX wieku: Stalina, Himmlera i Hitlera.Anatomia ludzkiej destrukcyjności jest nie tylko jedną z najważniejszych prac Ericha Fromma, ale i jedną z najważniejszych książek XX wieku i o XX wieku. Spostrzeżenia, podsumowania, siła oddziaływania argumentów, a także głęboki humanizm autora nadają jej nieprzemijającą wartość, która przemawia do czytelnika z równą mocą w wieku XXI.
Recenzowana książka jest wartościowa pod względem naukowym, gdyż jest odważnym manifestem człowieczeństwa, a w samym centrum proponowanej perspektywy gerontologii humanistycznej stawiana jest osoba starzejąca się i stara oraz najbliższe otoczenie osób towarzyszących jej w drodze. To perspektywa, w której tryumfuje człowiek, a starość jawi się jako etap rozwojowy zanurzony w biografii jednostki, postrzegany holistycznie. Humanistyczna perspektywa rozwoju w starości budowana jest na niezbywalnym fundamencie, a jest nim godność osobowa. Jednakże adresatami publikacji nie muszą być jedynie osoby naukowo zajmujące się procesami starzenia się. To książka, którą przeczytać może każdy. Bez względu na to czy pomoże czytelnikowi lektura tej książki zrozumieć starość swoich bliskich, własną starość, czy też uwrażliwi na problemy egzystencjalne, skonfrontuje ze stereotypami, to będzie wartościowym doświadczeniem wyzwalającym refleksję nad ludzkim istnieniem. Z recenzji dr. hab. Artura Fabisia, prof. WSB Z uwagi na szeroki zakres podejmowanych zagadnień oraz przyjętą humanistyczną perspektywę książka wzbudzi zainteresowanie gerontologów, w tym gerontologów społecznych, geragogów. Będzie też niezwykle użyteczna jako literatura w szkolnictwie wyższym, na kierunkach pedagogicznych, do realizacji zajęć dydaktycznych z zakresu gerontologii, andragogiki czy geragogiki itp. Również osoby pracujące z osobami starszymi i na ich rzecz, m. in. pracownicy instytucji pomocy społecznej oraz szeroko pojętej oświaty i kultury, mogą odnaleźć tu cenne inspiracje i wiedzę gerontologiczną, w ten sposób poszerzając własne kompetencje. Z recenzji dr hab. Anny Leszczyńskiej-Rejchert, prof. UWM
Książka Nepalczycy w Polsce Joanny Bieleckiej-Prus jest pionierskim dziełem, przedstawiającym nierozpoznane dotąd niszowe ścieżki migracyjne i ich kontekst społeczny.Jest to nie tylko monografia wybranej migranckiej społeczności, ale i kompleksowa analiza współczesnych procesów migracyjnych widzianych przez pryzmat jednej grupy migranckiej w wybranym kraju. Autorce udało się uchwycić proces tworzenia się nowej migranckiej społeczności w Polsce i zaprezentować wielostronny obraz powstawania ścieżki migracyjnej prowadzącej z Nepalu do Polski. Z recenzji prof. Anny Horolets
Przekazana mi do recenzji wydawniczej monografia jest niewątpliwie interesującym studium badawczym, poświęconym osobowym i społecznym kontekstom pracy funkcjonariuszy polskiej policji. Dotyczy problematyki mało znanej w akademickich środowiskach pedagogicznych, a jak sądzę również mało rozpoznanej w środowiskach policyjnych (szczególnie wśród kierownictwa policyjnych służb mundurowych). Dlatego też jest niewątpliwie wartościową próbą przybliżenia czytelnikom problematyki bardzo ważnej z naukowego i społecznego punktu widzenia. [] W recenzowanej pracy znajdujemy bardzo wiele interesujących - z poznawczego i praktycznego punktu widzenia - informacji dotyczących uzyskanych wyników badań. Dowiadujemy się o zagrożeniach osobowych i zawodowych funkcjonariuszy policji, ich kondycji psychicznej i psychologicznej, relacjach z otoczeniem społecznym i zawodowym, a także poziomie ich wypalenia zawodowego i stresu. Zebrane przez Autorkę w wyniku badań informacje są cenne i mogą posłużyć do pogłębionej oceny nie tylko uwarunkowań zachowań i postaw społecznych respondentów, ale również do uśrednionej oceny w tym zakresie całej formacji polskiej policji. Recenzowana książka dostarcza niewątpliwie ciekawej lektury Czytelnikom ze środowisk naukowych i akademickich, a przede wszystkim policyjnych. Z recenzji prof. dr. hab. Marka Konopczyńskiego
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
