Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Książka opowiada o współczesnym fenomenie społecznym, znanym pod wieloma różnymi nazwami: Ruch Wolontariuszy, Ruch Posługi, Hizmet. Ruch ten jest również często określany przez badaczy i dziennikarzy jako Ruch Gülena, wywodząc swą nazwę od nazwiska muzułmańskiego uczonego Fethullaha Gülena, który tę inicjatywę zainspirował. Ruch powstał w latach 70. XX wieku w Turcji jako oparta na wierze idea poprawy możliwości edukacyjnych, nastawiona na społeczności lokalne. Od tego momentu rozrosła się do rozmiarów ponadnarodowego ruchu edukacyjnego, międzykulturowego oraz międzywyznaniowego. Liczbę członków Ruchu Gülena szacuje się dziś na kilka milionów. Hizmet ustanowił na wszystkich kontynentach trwałe i cieszące się zaufaniem instytucje (różnego rodzaju, lecz w przeważającej większości są to szkoły), ujawniając tym samym zdolność opartego na islamie ruchu do mobilizacji ogromnej rzeszy ludzi wyznających wartości religijne – nie tylko w celu zaakceptowania, ale również i umiłowania sekularnego, pluralistycznego i demokratycznego ładu społecznego oraz politycznego. Ostatnimi laty Hizmet przyciągnął dużą uwagę środowisk uniwersyteckich. Celem książki jest zgromadzenie i przedstawienie wniosków z większości akademickich opracowań w sposób przystępny dla laików bądź osób niebędących specjalistami w tej dziedzinie. Dr Çetin, który definiuje Ruch Gülena z perspektywy socjologicznej, twierdzi, że Ruch od dwóch czy trzech pokoleń sięga głębi „islamu bez granic”. Swoje zasady wcielił w życie siłą wiary, miłosierdzia, sensu przynależności oraz dialogu międzywyznaniowego. Dr Çetin zaoferował światu religii obowiązkową lekturę historycznych proporcji.
Coval B. MacDonald – emerytowany profesor psychologii i religii
Muhammed Çetin zdobył tytuł doktora socjologii na Uniwersytecie w Derby. Pracował jako wykładowca, zastępca rektora oraz doradca ministerialny w Turkmenistanie w latach 1992–1997. Nauczał również na uczelniach w Teksasie, Houston oraz na East Stroudsburg w Pensylwanii w latach 2003–2011. Był dyrektorem Instytutu Dialogu Międzywyznaniowego w Stanach Zjednoczonych w latach 2002–2008 oraz organizował i przemawiał na wielu konferencjach dotyczących dialogu wyznań i działalności międzykulturowej. Przez kilka lat pisał również felietony dla międzynarodowego dziennika "Today’s Zaman" wydawanego w Turcji.
Pokolenie jako kategoria pojęciowa w praktyce interpretacyjnej historyków może prowadzić do uproszczeń, a nawet do nadużyć, gdy oceny postaw oraz działań indywidualnych podmiotów nie dokonuje się z uwzględnieniem ich intencji, kontekstu sytuacyjnego oraz nie poszukuje się subiektywnej racjonalności i nie analizuje motywów działań podejmowanych przez owe podmioty, ale usiłuje się je wtłoczyć w z góry ustanowiony schemat, w którym operuje się kategorią zbiorowej świadomości pokolenia jako bytem obiektywnym. W tym ujęciu pokolenie, złożone z jednostek zrodzonych w podobnym miejscu i czasie, cechować ma względnie homogeniczna świadomość, określana przez wspólne dla tej grupy doświadczenie inicjacyjne. Należące do jednego pokolenia jednostki mają jedynie odzwierciedlać
w swojej praktyce życiowej, postawach i poglądach charakterystyczny dla tej generacji typ świadomości, a nie być samodzielnym kreatorem własnej biografii, ustanawiającym własną perspektywę poznawczą w ocenie zjawisk otaczającego świata, lub też (co najmniej) posiadającym zdolność dokonania takiego wyboru wśród perspektyw ustanowionych wcześniej przez innych. Niniejsza książka, jak wszystkie poprzednie tomy serii Antropologia Wiedzy, ma na celu wzbogacenie świadomości metodologicznej młodego pokolenia polskich historyków. Umożliwia im bowiem uczestniczenie w dyskusjach i zapoznanie się z przykładami praktyki interpretacyjnej dotyczącymi użyteczności kategorii pokolenia, występującymi w praktyce badawczej przedstawicieli innych nauk humanistycznych, takich jak antropologia kulturowa, socjologia, historia sztuki, filozofia oraz filologia. Zamieszczone tu artykuły doświadczonych autorów stwarzają historykom możliwość zapoznania się nie tylko z argumentami o charakterze teoretycznym, lecz także interpretacjami konkretnych zjawisk społecznych i historycznych. Zebrane w książce teksty mogą być wykorzystane w dydaktyce na wydziałach historycznych polskich uczelni, inicjując wśród młodego pokolenia historyków refleksję nad użytecznością kategorii pokolenia w interpretacjach źródeł historycznych.
Dr hab. Bożena Płonka–Syroka
Książka stanowi uzupełnienie wystawy w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki. Na publikację składają się eseje omawiające temat bogactwa z wielu perspektyw. Ziemowit Szczerbek zarysowuje kontekst antropologiczny, historyczny i geopolityczny polskiego (biednego) bogactwa. Mateusz Halawa podsumowuje współczesne marzenia Polaków o dobrym życiu w odniesieniu do własności i finansów. Jakub Socha przedstawia wizualne reprezentacje bogactwa w kinie i telewizji czy modę jako wy-znacznik statusu (esej Agaty Zborowskiej). W książce omówiony został też problem luksusu i zjawiska konsumpcji z polskiej perspektywy (esej Urszuli Jareckej) oraz różnych oblicz sukcesu (Jolanta Gładys-Jakubik). Kuratorki wystawy Magdalena Komornicka i Katarzyna Kołodziej poruszyły problem sytuacji materialnej samych artystów, jak również wirtualnych pieniędzy i dematerializacji bogactwa.Publikacja ukazała się w polskiej wersji językowej.
Aleksander Gella urodził się we Lwowie 15. X. 1922, ale wyrastał w Zakopanem. W okresie drugiej wojny światowej był żołnierzem AK w powiecie kolbuszowskim, dwukrotnie poszukiwanym przez okupantów. Po wojnie uzyskał stopnie naukowe w trzech dziedzinach nauk społecznych: magisterium – z prawa, doktorat – z historii myśli ekonomicznej, i docenturę – z socjologii ogólnej. Do pracy naukowej dopuszczony został dopiero po okresie „błędów i wypaczeń”, w Zakładzie Historii Nauki i Techniki PAN. W latach 1958-1960 był stypendystą UNESCO. W roku 1966 został zaproszony przez University of Alberta, w Edmonton, Kanada. W roku 1967, na skutek zatargu z ówczesnymi władzami paszportowymi, pozostał na Zachodzie. Od roku 1970 był profesorem zwyczajnym na wydziale socjologii Stanowego Uniwersytetu Nowojorskiego w Buffallo (do przejścia na emeryturę w 1994). Od 1972 Senior Fellow w St. Antony’s College, Oxford, a od 1985 profesor Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie (PUNO, nauki społeczne)
Aleksander Gella to również autor kilkudziesięciu prac ogłaszanych w polskich i zagranicznych pismach naukowych. Szczególnym zainteresowaniem prof. Gelli cieszyła się socjologia i historia inteligencji polskiej (zarówno w Kraju, jak i na uchodźstwie), oraz studia nad przemianami struktur społecznych w Europie Wschodniej. Prof. Gella był członkiem szeregu instytucji naukowych, natomiast nigdy nie był związany z żadną partią lub ugrupowaniem politycznym. W roku 2002 był sygnatariuszem listu polskich naukowców w Ameryce w sprawie Jedwabnego. Zmarł 15. XII. 2014, spoczywa na cmentarzu w Zakopanem.
Książka niniejsza jest przekładem z angielskiego przygotowywanej przez autora pracy „The Polish Intelligentsia: Collected Writings” zawierającej eseje zebrane na temat warstwy inteligencji dawnej (klasycznej) i socjalistycznej „inteligencji pracującej”, tak w Polsce jak i w Rosji oraz porównanie ich z zachodnimi intelektualistami.
Książka ""Współczesne media - media informacyjne"" to już siódma publikacja z serii ""Współczesne media"", która pod naszą redakcją jest wydawana od 2009 roku przez Wydawnictwo UMCS. Tym razem Czytelnikowi zainteresowanemu teorią i praktyką mediów chciałybyśmy zaproponować artykuły dotyczące zagadnienia informacyjności przekazów medialnych, z zastrzeżeniem, że zawarte w tytule wyrażenie ""media informacyjne"" nie ma charakteru objaśniającego. Traktujemy je jako hasło wywoławcze w dyskusji dotyczącej realizacji przez media funkcji informacyjnej.
Niekorzystne zjawiska związane ze spadkiem dzietności i starzeniem się społeczeństwa, jakie od pewnego czasu zachodzą w państwach rozwiniętych, skupiają uwagę opinii publicznej, coraz bardziej świadomej wyzwań, jakie niosą za sobą te zmiany. Właściwe zdiagnozowanie tych problemów oraz zaproponowanie trafnych rozwiązań będzie miało fundamentalne znaczenie dla niepodległej rzeczywistości ekonomicznej, politycznej, społecznej czy tożsamości cywilizacyjnej Starego Kontynentu. Wzrost zainteresowania przemianami demograficznymi we współczesnym świecie rodzi przy okazji pytania o różne konteksty zagadnień dzieciństwa i starości w przeszłości. Celem niniejszej publikacji jest przybliżenie poglądów, postaw oraz sposobów traktowania najmłodszych i najstarszych przedstawicieli zbiorowości ludzkich na przestrzeni wieków, począwszy od wczesnego średniowiecza aż po okres dwudziestolecia międzywojennego.
W rozprawie poddano analizie domowe „perypetie” polskich par żyjących w szczególnym momencie społecznych przemian, pokazując, w jaki sposób rzeczywistość ekonomiczno-społeczna i naciski kulturowe mogą decydować o ich mikrorelacjach i mikrowyborach, a jednocześnie, w jaki sposób mikrodziałania układające się w sekwencje działań zbiorowych decydują o przekształceniach obyczajów w sferze rodziny w skali makro. Analizy i rozważania oparto na materiale pochodzącym ze złożonych badań jakościowych przeprowadzonych nad 23 parami.
Książka zawiera zbiór jedenastu tekstów współczesnych badaczy amerykańskich i europejskich na temat wpływu płci (gender) na uczestnictwo w życiu publicznym. Anne Phillips pisze o relacji między przestrzenią publiczną i życiem prywatnym. Su Maddock rozważa problem dyskryminacji. Mats Alvesson i Yvonne Due Billing piszą o kobietach i zarządzaniu. Pippa Norris analizuje obecność kobiet przywódców w mediach. Richard E. Matland bada zależność między systemami wyborczymi a zwiększonym uczestnictwem kobiet w polityce. Ronald Inglehart wraz z Pippą Norris podejmują temat zachowań wyborczych kobiet i mężczyzn w ujęciu globalnym. Sidney Tarrow porównuje ruch studencki końca lat sześćdziesiątych z ruchem feministycznym. Renata Siemieńska analizuje różnice i podobieństwa między uczestnictwem w życiu publicznym Polek i Polaków oraz obywateli Unii Europejskiej.
Antologia wzbudzi zapewne zainteresowanie studentów, naukowców, dziennikarzy i innych osób zajmujących się socjologią, naukami politycznymi i gender studies.
Skuteczny marketing to warunek sukcesu kancelarii prawnej. Banał? Oczywiście, że tak. Dzisiaj.
Bo jeszcze kilka lat temu wielu prawnikom aktywne wychodzenie do klienta nie wydawało się potrzebne. Kontakty, polecenia — tak. Promocja, w dodatku internetowa? Niekoniecznie. Dziś wszystko się zmieniło.
Blog, na którym ekspert tłumaczy laikom zawiłości tematu, doradza, co należy zrobić w danej sytuacji, bazując na własnej wiedzy i własnym doświadczeniu, to dziś jeden z najskuteczniejszych kanałów budowania marki i pozyskiwania klientów. Do kogo zwrócę się w obliczu problemu prawnego, jeśli nie do prawnika, którego znam z imienia, nazwiska i cotygodniowego artykułu, który otrzymuję na skrzynkę mailową? Żeby jednak blog stał się Twoim sprzymierzeńcem, musi być prowadzony profesjonalnie i komunikatywnie. Jak równocześnie spełniać oba wymogi? Korzystając ze sprawdzonych wzorców!
Niniejszy poradnik to efekt wielu lat doświadczeń blogerskich autora. Zadaniem tej książki jest przygotować Cię do działania tak, byś mógł z sukcesem wykorzystywać swój prawniczy blog do budowania pozycji Twojej kancelarii na konkurencyjnym rynku. Publikacja ta skierowana jest przede wszystkim do adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych oraz rzeczników patentowych. Rafał Chmielewski — prawnik, bloger, właściciel firmy doradczej web.lex, która wspiera blisko sto polskich i zagranicznych kancelarii w zakresie marketingu w internecie oraz administruje ponad 140 blogami we wszystkich dziedzinach prawa. Autor licznych artykułów o e-marketingu prawniczym. Uczestnik wielu konferencji poświęconych tej tematyce.
Za największy walor Socjologicznych dyskursów o konsumpcji uważam zaproponowanie przez autora własnej krytycznej teorii konsumpcji. Oczywiście autor korzysta z bogatej palety apologetycznych i krytycznych ujęć problemu, ale do żadnej teorii nie podchodzi „nabożnie”, nie waha się wytknąć słabości „wielkim teoretykom”, pokazuje, w którym punkcie ich myśl jest już passé. Obficie korzysta z literatury i swobodnie porusza się po różnych dyskursach, dzięki czemu rozprawa ma charakter erudycyjny. [...] Łukasz Iwasiński zaproponował wysokiej jakości „multidyskurs” socjologiczny i interdyscyplinarny, wsparty interesującymi intuicjami intelektualnymi. Rozprawa ma duże walory poznawcze i może stanowić cenną pomoc dydaktyczną w zakresie wiedzy o konsumpcji. Jest udaną próbą teoretycznej refleksji nad nowymi zjawiskami w obszarze ciągle zbyt mało obecnym w polskiej socjologii. (prof. Kazimierz Krzysztofek)
Łukasz Iwasiński ? pracownik Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Interesuje się socjologią kultury, socjologią oraz filozofią wiedzy, koncepcjami współczesnych społeczeństw (społeczeństwo konsumpcyjne, sieciowe, informacyjne), wybranymi zagadnieniami informatologii. Pasjonat muzyki. Autor artykułów naukowych publikowanych w monografiach zbiorowych i czasopismach („Przegląd Socjologiczny”, „Studia Socjologiczne”, „Kultura Popularna”, „Kultura Współczesna”, „Kultura i Społeczeństwo”, „Przegląd Kulturoznawczy”, „Zagadnienia Informacji Naukowej”), a także tekstów publicystycznych i krytycznych w prasie społeczno-kulturalnej („Tygodnik Powszechny”, „Dziennik”, „Życie Warszawy”, „Przekrój”), magazynach popkulturowych („Machina”, „Laif”, „Fluid”, „Exklusiv”, „Aktivist”) oraz specjalistycznych periodykach muzycznych („Glissando”, „Jazz Forum”).
Oddajemy do rąk Czytelników kolejny, trzeci tom publikacji z serii „Zagrożone Człowieczeństwo”. Jest to zbiór 21 artykułów przedstawicieli nauk o wychowaniu z wielu ośrodków naukowych w Polsce i na Ukrainie, zaniepokojonych stanem oraz kierunkami zmian dokonującymi się we współczesnym społeczeństwie, ze szczególnym uwzględnieniem coraz bardziej widocznych zmian w jakości wychowawczego funkcjonowania polskiego społeczeństwa.
Ogólnie rzecz biorąc, całość rozważań zawartych w niniejszym tomie można odnieść do dwóch zasadniczych problemów:
– próby szeroko rozumianej diagnozy, a więc, z jednej strony, stanu funkcjonowania instytucji edukacyjnych, jak również ujawnienia w tym kontekście określonych objawów zachowań, postaw czy preferencji systemu wartości przez poszczególne grupy społeczne; z drugiej zaś docierania do domniemanych źródeł oraz uwarunkowań takiego czy innego stanu rzeczy;
– opierając się na krytycznej diagnozie, prób konstruowania modeli lepszej edukacyjnej rzeczywistości, lepszych metod oraz sposobów naprawy destrukcyjnych czy dysfunkcjonalnych obszarów życia społecznego bądź wręcz budowy środowisk nowych, wychowawczo bardziej korzystnych, dzięki którym w dużym stopniu możliwa byłaby realizacja humanistycznych celów oraz wartości.
Opracowanie składa się z 21 artykułów, które zostały pogrupowane w trzy części tematyczne. Zawierają one zarówno analizy stricte teoretyczne, jak i refleksje o charakterze empirycznym, poczynając od źródeł zagrożeń i patologii, a na profilaktyce, terapii i wsparcia kończąc.
Książka ta stanowi kontynuację dyskursu dotyczącego zagrożonego człowieczeństwa. Tom trzeci z serii „Zagrożone Człowieczeństwo”, zatytułowany Od źródeł zagrożeń i patologii do profilaktyki i wsparcia, pod redakcją Andrzeja Olubińskiego i Moniki Suskiej-Kuźmickiej, odnosi się do nowych obszarów zagrożeń w globalizującym się świecie oraz do koncepcji, metod i form wspierania człowieka w obliczu wielorakich niebezpieczeństw.
Niniejszy tom poświęcony został analizie sił społecznych tkwiących w różnych środowiskach wychowawczych jednostki. Szczególnemu oglądowi poddano problematykę wsparcia środowiska rodzinnego w sytuacjach problemowych. Wiele miejsca zajmują również rozważania na temat wsparcia osób starszych, które wskutek przemian społeczno-obyczajowych coraz częściej korzystają z instytucjonalnych form opieki. Pokaźna część dyskursu podjętego w książce to rozmaite egzemplifikacje aktywnych postaw jednostek, grup i instytucji będących swoistymi katalizatorami zmian w środowisku życia człowieka. Wielość przykładów ludzkiej aktywności na rzecz zagrożonego człowieka i człowieczeństwa ukazuje, że ludzie w swej naturze niezmiennie, niezależnie od otaczającej ich rzeczywistości społecznej dążą do osiągnięcia równowagi poprzez aktywną działalność ukierunkowaną na wsparcie jednostek w sytuacji zagrożenia.
Autorzy tekstów zamieszczonych w tym tomie konsekwentnie opierają się na tezie, że publikacja nie ma na celu kompleksowego określenia genezy, struktury czy typologizacji zagrożeń współczesnego człowieka, gdyż zjawisko to jest bardzo szerokim, interdyscyplinarnym zagadnieniem i problemem. Podobnie jak w drugim tomie hasło „zagrożone człowieczeństwo” ma wywołać dyskurs prowadzony z perspektywy nauk społecznych i humanistycznych, a w szczególności z perspektywy pedagogiki społecznej.
Katarzyna Białobrzeska
Cezary Kurkowski
Dlaczego oczy wszystkich technologicznych entuzjastów zwrócone były na poczynania Steve’a Jobsa? Jak firma Apple zmieniła nasze zachowania komunikacyjne ? Dlaczego uważam, że nasza kultura zaczęła być poddawana „appleizacji”?
„Przejście na dietę jabłkową” (niejako przymusowe) mogłoby być kwintesencją współczesnej kultury. Apple chce, by każdy człowiek toczył iLife (nieprzypadkowo pakiet oprogramowania służący do obróbki zdjęć, filmów, tworzenia muzyki, dołączany do każdego nowo zakupionego Maca, nosi właśnie taką nazwę). iFilozofia ma być częścią naszego życia. Czy jednak w związku z tym „I” (czyli „ja”) stanie się podrzędne względem „i” („zappleizowanego” przedrostka) i ostatecznie podmiot stanie się przedmiotem? Czy rzeczywiście jesteśmy świadkami postępującej reifikacji? Jaką cenę przyjdzie nam zapłacić za wybór iLife? Przedstawione problemy znajdą rozwinięcie w kolejnych rozdziałach tej pracy.
Chcąc skupić się na swoistym fenomenie produktów koncernu z Cupertino, pragnę poruszyć kwestie estetyki, designu, antropologii mediów czy też filozofii kultury. Interesują mnie również zmiany zachowań komunikacyjnych, które dokonały się w ciągu kilku lat za pośrednictwem kontaktu użytkowników z tymi technologiami.
Książka obejmuje dwa obszary tematyczne: pierwszy skoncentrowany na produktach Apple, a drugi na analizie tych aspektów (estetyka, desing, antropologia filozofii i kultury), w które wtargnęły opisywane nowe media.
Ze wstępu
Transformacja systemu energetycznego to nie tylko zmiany technologiczne, lecz także zmiana wzorów myślenia i praktyk społecznych. Definiowanie wyzwań i problemów polityki energetycznej dokonuje się w komunikacji i choć często przebiega za zamkniętymi drzwiami gabinetów polityków i ekspertów, ma swoje odzwierciedlenie w sferze publicznej, szczególnie w mediach.
Czy media stwarzają odbiorcom warunki do deliberacji? W jaki sposób przestrzeń medialna reaguje na postulaty otwierania debaty dla różnych aktorów i stanowisk? Kto w sferze publicznej jest widoczny dla innych? Jak buduje się ową widoczność problemów, pozycji, stanowisk i argumentów? Czy nowe media dają obywatelom szanse na samodzielne włączenie się w debatę o problemach energetycznych?
Z przedstawionych analiz wyłania się obraz daleki od dialogicznej przestrzeni poszukującej wieloaspektowego i dojrzałego porozumienia. Wydawać by się więc mogło, że opisywane, tak wyraźne mechanizmy wykluczenia i dominacji będą sprzyjać postrzeganiu owej przestrzeni jako areny, na której ścierają się partykularne interesy i różne perspektywy aktorów. Tocząca się tu walka rzadko jest jednak starciem uzbrojonych w argumenty rzeczników różnych światów. Do zasadniczej konfrontacji dochodzi raczej przy wejściu, na samej arenie muskuły prężą już tylko najsilniejsi.
„Należy podkreślić wagę i aktualność problematyki badawczej poruszonej w niniejszej publikacji, a także sposób zaplanowania i realizacji badań oraz profesjonalizm analiz we wszystkich tekstach zamieszczonych w książce. Jest to w pewnym sensie opracowanie mające w Polsce charakter pionierski”.
Z recenzji dr. hab. Mariana Niezgody, prof. UJ
Autobiografizm jest zjawiskiem pogranicznym, oscylującym między sztuką a życiem, wzniosłością a trywialnością. Choć od kilku dekad podlega systematycznym badaniom oraz cieszy się zainteresowaniem czytelników, twórców i mediów, nie traci „dzikiego” charakteru: przyrasta, zarasta, zmienia się i multiplikuje. Na takim założeniu oparte zostały temat i kompozycja tej monografii, szóstej publikacji w serii Centrum Badań Dyskursów Postzależnościowych. W trzech częściach książki znalazły się artykuły ułożone według klucza pojęciowego, wykrystalizowanego podczas dyskusji, która odbyła się tym razem w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Szczecińskiego, na wieloznacznym pograniczu. Przebieg debaty podyktował tytuły części: Na pograniczach, Sceny autobiografii, Tożsamość w Polsce. Pierwsza zawiera artykuły opisujące doświadczenie półperyferii i peryferii, prowincji i dawnych kolonii, które układają się w mity reinwencyjne. Druga skupia się na społecznych umiejscowieniach, relacjach międzyludzkich oraz kontekstach autobiografii. Trzecia zaś to opowieść o tożsamości odbitej w opowieściach – celowo lub w pewnej mierze przypadkiem, na marginesie, na zakładce włożonej między spisywane w innym celu narracje.
Praca Barbary Adamczyk stanowi użyteczne dzieło naukowo-poznawcze i podstawę działań profilaktyczno-metodycznych. Autorka z dużym znawstwem dokonuje analizy wspólnych cech dzieci ulicy oraz ich zachowań dewiacyjnych i przestępczych. Posiłkuje się analizą dużego zestawu treści z literatury polskiej, angielskojęzycznej i francuskojęzycznej, przytacza nie tylko opinie różnych badaczy, ale i dane z badań innych autorów. Analiza bogactwa danych i ich interpretacja stanowi bardzo dobry materiał poznawczy, użyteczny dla praktyki pedagogicznej w zakresie profilaktyki i terapii pedagogicznej. Autorka umiejętnie dokonuje szczegółowych uogólnień całości pracy badawczej i formułuje wnioski dla praktyki (…), ponadto formułuje wskazówki do dalszych badań empirycznych, co jest godne uznania. Z recenzji prof. dra hab. Stanisława Palki
Rosyjski imperializm był (i jest) wielowymiarowy. Wyrażał się przez stulecia w skłonności do ciągłego poszerzania własnego terytorium. Idea Trzeciego Rzymu, która powstała na przełomie wieku XV i XVI, nadała rosyjskości wymiar sakralny, mesjanistyczny. Z kolei Piotr I wyposażył ją w cechy uniwersalistyczne, a w drugiej połowie XIX stulecia pojawił się rosyjski nacjonalizm. Tendencje nacjonalistyczne Rosji carów wzmogły się w ZSRS upowszechniającym na świecie ideologię klasowego internacjonalizmu. Wszystkie te wymiary miały charakter ekspansjonistyczny, niekiedy nakładały się na siebie. Tytułowy imperializm wspólnotowy rozumiany jest tutaj jako rosyjska skłonność do traktowania Ukraińców i Białorusinów jako dwóch gałęzi wspólnego z Rosjanami trójjedynego narodu ruskiego - do ich narodowego podporządkowania sobie przez Moskwę i występowania w ich imieniu. Publikacja podejmuje tę problematykę, ujmując ją przez pryzmat badań socjologicznych.
Przedmiotem monografii jest praktyka odbywania kary pozbawienia wolności przez kobiety z małymi dziećmi. Stanowi ją i określa społeczna obecność matek pozostających w fazie aktywnego macierzyństwa w instytucji totalnej, jaką jest zakład karny. Codzienność doświadczania świata przez dziecko ma swój początek w warunkach więziennych. Podjęta w monografii narracja dotyczy z jednej strony opisu i wyjaśnienia sytuacji kobiet-matek będących w fazie aktywnego macierzyństwa, przebywających w warunkach zakładu karnego, a drugiej zaś strony – dzieci, które inicjują swoje człowieczeństwo w sytuacji karnie „nadzorowanej”. W prezentowanej czytelnikowi książce wykorzystane zostały elementy socjopsychologicznej teorii socjalizacji, ze szczególnym uwzględnieniem społecznych praktyk socjalizacyjnych, które mają wpływ na osoby społecznie doświadczające realnego uczestnictwa w środowiskach swojej życiowej aktywności. Autorka skoncentrowała naukowe rozważania na istocie, mechanizmach i konsekwencjach przebiegu procesu socjalizacji (czy to asocjacyjnej, czy dysocjacyjnej), w odniesieniu do specyficznej, interesującej autorkę, kategorii kobiet i ich dzieci. Procesy te przebiegają zawsze w pewnych kontekstach, określanych mianem toposów lub środowisk.
Książka adresowana jest do decydentów szeroko rozumianych systemów pomocowych, np. systemu penitencjarnego i pomocy społecznej w Polsce, dla praktyków resocjalizacji, pracowników socjalnych, kuratorów sądowych i asystentów rodziny. Odbiorcami mogą być także studenci pedagogiki, socjologii, psychologii i prawa oraz osoby, którym los małego dziecka w Polsce nie jest obojętny.
Webriting w kulturze to konkretne porady, jak rozpocząć i skutecznie przeprowadzić promocję instytucji kultury w internecie. Autorka Joanna Wrycza-Bekier podaje gotowe i skuteczne porady, jak prowadzić webriting w instytucjach kultury. Gdy zastosujesz te unikatowe wskazówki, dotrzesz do tysięcy potencjalnych odbiorców kultury.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
