Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Jednym z podstawowych elementów systemu oświaty i wychowania jest szkolnictwo pedagogiczne pozostające w ścisłym związku z rzeczywistością społeczną zmieniającą się na przestrzeni wieków. Pełni ono istotną rolę w procesie przygotowania kadr nauczycielskich dla edukacji pokoleń żyjących w danym okresie historycznym i na danym obszarze społeczno-kulturowym. Swoje powinności spełnią tylko wówczas, gdy będą posiadali wysokie walory moralne, dobre przygotowanie pedagogiczne i gruntowną znajomość materiału nauczania. Dlatego problemy kształcenia nauczycieli były i nadal są przedmiotem nieustannych dyskusji i prowadzonych badań pedeutologicznych. Dotyczą nie tylko historii kształcenia nauczycieli, lecz również współczesnych problemów zawodu nauczycielskiego.
W niniejszej pracy skoncentrowano się na problematyce kształcenia nauczycieli dla szkół elementarnych w Polsce w poszczególnych okresach historycznych. Już w XVI wieku pojawił się w Polsce typ szkoły zwany seminarium nauczycielskim. Jego organizatorami byli jezuici, którzy przy kolegiach zakładali seminaria przygotowujące nauczycieli do pracy pedagogicznej w jezuickich szkołach średnich (kolegiach). Obok seminariów zakonnych w XVIII wieku pojawiły się tego typu instytucje świeckie dzięki KEN, która założyła dwa seminaria w Krakowie i Wilnie kształcące nauczycieli dla szkół średnich i trzy dla szkół parafialnych. Gwałtowny rozwój tych instytucji dokona się dopiero w XIX wieku. Wiązało się to z podniesieniem rangi edukacji elementarnej w związku z wprowadzaniem obowiązku szkolnego w poszczególnych krajach europejskich. Szkoła ludowa stawała się stopniowo obowiązkowa, ogólnokształcąca, finansowana przez państwo i pozostająca pod jego jurysdykcją.
Publikacja ma charakter nowatorski, w literaturze polskiej nie posiadamy bowiem globalnego ujęcia problematyki kształcenia nauczycieli dla potrzeb szkolnictwa elementarnego od ich powstania w 1775 roku, aż po likwidację tych szkół w latach siedemdziesiątych XX wieku.(Z recenzji dr hab. Bogusławy Doroty Gołębniak, prof. CDV)
Książka zawiera cztery rozdziały, z których dwa pierwsze obejmują czas od późnego średniowiecza do wybuchu I wojny światowej. W rozdziale pierwszym opisano rozwój kulturalny Kielecczyzny, odniesiono się także do historii rozwoju gospodarczego Wyżyny Kielecko-Sandomierskiej. Autorka podkreśliła tu, iż region kielecki uczestniczył w tworzeniu kultury i literatury od zarania polskiej państwowości. Omówione w rozdziale kwestie upoważniają do stwierdzenia, że ziemia świętokrzyska szczyciła się od najdawniejszych czasów bogatym dorobkiem kulturalnym i oświatowym. Ów dorobek powstawał przede wszystkim w klasztorach i kościołach oraz w domach lokalnego możnowładztwa, tam był pielęgnowany, wzbogacany i rozwijany. Rozdział pierwszy to także opis początków szkolnictwa na Kielecczyźnie związanego ściśle z duchowieństwem.
Transformacja ustrojowa w Polsce, której 30. rocznica przypada w 2019 r., była złą zmianą dla robotników przemysłowych. Zlikwidowano miejsca pracy m.in. dla górników kopalni z Wałbrzycha i robotnic dolnośląskich fabryk, dla górników i hutników z Katowic, dla stoczniowców z Gdyni i Gdańska, dla robotników fabryki produkującej traktory w Warszawie, dla robotników fabryki produkującej aparaturę elektryczną w Przasnyszu, dla kucharek zakładu odzieżowego w Gorzowie Wielkopolskim, dla robotnic wyrabiających pluszaki w fabryce zabawek oraz dla dziewiarek z fabryki ubrań w Siedlcach. Książka opowiada o losach zawodowych przedstawicieli tych grup po 1989 r. Nie są to scenariusze karier "od pucybuta do milionera". W kraju, który podlegał głębokiej deindustrializacji, zdobyte przez nich w PRL-u umiejętności zawodowe stały się niepotrzebne. Doświadczyli bezrobocia i podejmowali prace dorywcze, po czym znaleźli zatrudnienie jako ochroniarze/portierzy bądź osoby sprzątające. Przez długie lata doświadczali radykalnego wyzysku. Pracowali za 7, 5, a nawet 3 zł za godzinę. Po 300, 400, a nawet 500 godzin w miesiącu. Ich sytuacja uległa poprawie po 2017 r., niemniej jednak w 30. rocznicę transformacji ustrojowej nie mają chęci do świętowania. Nie o takiej Polsce marzyli.
Książka jest próbą ujęcia współczesnego dziennikarstwa i mediów w kontekstach powiązanych z teoretycznie rozumianą kategorią dyskursu (w ujęciu Michela Foucaulta oraz Ernesto Laclau i Chantal Mouffe). U podstaw prezentowanych idei i analiz leży odwołanie się do teorii krytycznej, rozumianej jako teoretyczne założenie, dotyczące nieoczywistości tego, co społeczne, oraz analityczny i metodologiczny postulat docierania do mechanizmów konstytuujących ową nieoczywistość.
Książka składa się z trzech części, każda zaś część zawiera wprowadzenie z zakresu teorii i metodologii oraz rozdział, stanowiący próbę analizy wybranego zjawiska z obszaru szeroko rozumianych mediów masowych i dziennikarstwa, z wykorzystaniem zaprezentowanych wcześniej założeń teoretycznych i metodologicznych.
Publikacja jest jednocześnie próbą teoretyzowania dziennikarstwa i mediów w kontekście wybranych koncepcji dyskursu, ale także – co nawet być może istotniejsze – próbą przyjrzenia się owym teoriom dyskursu oraz możliwościom ich aplikacji i operacjonalizacji w kontekście rzeczywistości dziennikarsko-medialnej. Jest więc to zatem książka nie tylko o mediach, dziennikarstwie i kulturze popularnej, ale także o teoretycznie rozumianym dyskursie jako takim, o tym, jak kategorię tę można stosować w analizie zjawisk społecznych.
PRZEKŁAD – Krzysztof Abriszewski, Paweł Gąska, Adrian Zabielski
REDAKCJA NAUKOWA ORAZ NAUKOWE OPRACOWANIE PRZEKŁADU – Krzysztof Abriszewski i Paweł Gąska
Gry wideo są modelowymi mediami zarówno Imperium, jak i niektórych sił, które się mu sprzeciwiają – taka teza przyświeca Grom Imperium, książce czerpiącej garściami z dzieł Micheala Hardta, Antonia Negriego, Michela Foucualta, Gillesa Deleuza i Felixa Guattariego. Jest to pierwsze takie dzieło, w którym autorzy, za pomocą narzędzi współczesnej myśli krytycznej, przyglądają się grom wideo w kontekście krążenia kapitału, kompleksu wojskowo-przemysłowego czy wyzysku pracowników kognitywnych. Krytyka jest tu rzetelna, napisana przystępnym językiem, nie popada nigdy ani w bezpodstawną panikę moralną, ani w przesadny technooptymizm. W tekście utrzymano równowagę między teorią a empirycznymi przykładami (wśród których znajdują się choćby Full Spectrum Warrior, World of Warcraft, seria Grand Theft Auto czy konsola Sony Playstation).
Gry Imperium to książka dla szerokiego grona odbiorców. Krytycy neoliberalnego kapitalizmu znajdą kolejne przykłady jego destrukcyjnego wpływu. Kulturoznawcy i groznawcy poznają nową perspektywę, z której można spoglądać na gry wideo. Wreszcie gracze będą mogli w przystępnej formie przeczytać o jasnych i ciemnych stronach ważnego dla nich medium.
Prezentowana książka otwiera nową serię wydawniczą Kultura Współczesności, która ma podjąćtrudne zadanie zrozumienia współczesnej kultury w ciekawy sposób. Osoby pracujące nad przekładem łączą własne zaplecze teoretyczne z pracą empiryczną. Istotne jest także, by prace tego rodzaju zawierały element krytyczny, który pomoże wydobyć wielowymiarowość otaczającego nas świata. Obecność tych trzech warunków jest ważna o tyle, że żaden z nich z osobna nie oferuje satysfakcjonujących efektów podczas badania teraźniejszości, razem jednak dają szansę ukazania jej w sposób zaskakujący, nowy i inspirujący. Ufamy, że każda z publikowanych pozycji wniesie swój wkład w rozumienie kultury naszych czasów.
Drugą planowaną pracą w serii jest przekład książki A Casual Revolution: Reinventing Video Games and Their Players Jespera Juula.
Książka porusza problematykę od mitów do rzeczywistego zagrożenia bezpieczeństwa Polaków zależnego od uchodźców. Owe mity stanowią najczęściej potoczną wiedzę o uchodźcach, a niekiedy wręcz pewnego rodzaju stereotypy. Często także brak jakiejkolwiek wiedzy, połączony z wyrażanymi opiniami, z dużą dozą pewności „opiniujących”. Przeprowadzone badania i ich efekty przybliżają rzeczywisty stan w zakresie postrzegania przez respondentów zagrożeń bezpieczeństwa, wynikających z obecności uchodźców w naszym kraju. Jak dotychczas problematykę uchodźstwa podejmowano w polskich badaniach z perspektywy takich dyscyplin naukowych, jak: antropologia, socjologia, prawo, politologia, historia, stosunki międzynarodowe, ekonomia. W przygotowywanej monografii uwzględniono badania oparte na podejściu interdyscyplinarnym, jednakże są one również efektem przyjęcia do analiz perspektywy nauk o bezpieczeństwie.
Dostrzeganie roli kobiet w historii jest sprawą stosunkowo nową. Na początku lat 70. XX wieku powstaje termin „herstory” dla określenia historii opowiadanej z kobiecego punktu widzenia. Choć na łamach „Herito” staramy się oddawać możliwie dużo miejsca autorkom i ich tematom, zdecydowaliśmy się cały najnowszy numer poświęcić kobietom ważnym dla środkowoeuropejskiej historii, kultury, polityki i sztuki – często zapominanym, niedocenianym bądź celowo wymazywanym.
Do wspólnego opowiadania historii Europy Środkowej z kobiecej perspektywy i „wywoływania” nieoczywistych opowieści zaprosiliśmy znakomite autorki i autorów. Efektem jest ponad dwustustronicowy numer poświęcony odpominaniu przejmujących kobiecych narracji, bohaterek i postaw.
W numerze Olga Drenda przygląda się obchodom Dnia Kobiet w krajach demokracji ludowych. Małgorzata Rejmer kreśli poruszający obraz kobiety na przestrzeni epok w kulturze albańskiej. Ostap Sływynski tropi lwowskie ślady Zuzanny Ginczanki i innych pisarek żydowskiego pochodzenia, a Małgorzata Radkiewicz przypomina awangardowe artystki żyjące i tworzące w tym mieście. Marta Madejska opowiada losy Marii Przedborskiej – niedocenionej łódzkiej poetki-inspektorki. Teresa Worowska przybliża biografię Alaine Polcz – węgierskiej psycholożki i prozaiczki, autorki poruszających wspomnień z końca II wojny światowej pt. „Kobiety na froncie”, których fragment przetłumaczyła dla nas Karolina Wilamowska.
Ponadto w numerze znalazł się tekst Ewy Furgał poświęcony losom polskich działaczek niepodległościowych, esej Grzegorza Piątka o nieznanej szerzej „pierwszej polskiej uczennicy Le Corbusiera”, a także inspirowana kilkoma niepozornymi fotografiami opowieść Jacka Dehnela o udziale kobiet w polskich powstaniach niepodległościowych w XIX wieku czy tekst Macieja Jakubowiaka o przełamywaniu patriarchatu w polskiej literaturze najnowszej.
Na uwagę zasługuje też atlas środkowoeuropejskich „dam dizajnu” stworzony przez Czesłąwę Freilich i Irmę Kozinę, wywiad Kamy Buchalskiej z czeską wydawczynią Barborą Baronovą o kobiecej historii mówionej, rozprawa Krisztiána Nyáryego poświęcona pionierce węgierskiego ruchu feministycznego, tekst Aleksandry Wojtaszek o „chorwackim Andersenie w spódnicy” czy wspomnienie Beaty Nykiel o „arcypolskiej Europejce” – Karolinie Lanckorońskiej.
Tysiąc plateau to długo oczekiwane wydanie polskie jednego z kultowych dzieł filozoficznych drugiej połowy XX wieku drugiego tomu Kapitalizmu i Schizofrenii autorstwa Gillesa Deleuze'a i Felixa Guattariego.O wyjątkowości tej pozycji stanowi nie tylko niezwykły rozmach zaprezentowanej wizji filozoficznej, ale również jej forma.Tysiąc plateau nie jest bowiem typową książką akademicką, ale raczej ćwiczeniem z poezji filozoficznej, literacko-metafizycznym tripem, w którym sztywne, sterylne pojęcia zastępuje bogactwo przenośni: kłącza, linie segmentacji oraz linie ujścia, maszyny abstrakcyjne, stawanie się zwierzęciem, oraz wiele innych, zapadających w pamięć i dających do myślenia metafor, które weszły na stałe do obiegu filozoficznego. Dlatego jest to lektura nie tylko istotna, ale też, co ważniejsze, bardzo inspirująca, stanowiąca świadectwo i dająca przykład myśli prawdziwie wolnej, żywiołowej i nieokiełznanej albo, jak ujmują to sami autorzy, myśli nomadycznej.
„Książka dr Pauliny Barczyszyn-Madziarz jest dojrzałą rozprawą naukową, która przyczynia się do dyskusji na temat dziennikarstwa w Polsce. Autorka demonstruje ogromną wiedzę na temat profesjonalizmu dziennikarskiego oraz stanu badań nad dziennikarstwem w każdym z omawianych krajów. Niewątpliwie dużą zaletą pracy jest jej międzynarodowy charakter oraz weryfikacja stawianych pytań badawczych i hipotez w oparciu o materiał empiryczny i zróżnicowane metody badawcze (analiza ilościowa, analiza jakościowa, badania porównawcze)”.
Fragment recenzji dra hab. Michała Głowackiego
Według szacunków ONZ w roku 2100 ludność Polski liczyć będzie 21 milionów mieszkańców. Ta szokująca prognoza i tak jest optymistyczna w porównaniu z obecnymi tendencjami. Wisząca nad naszymi głowami perspektywa katastrofy rodzi wiele pytań.
Czemu jako społeczeństwo podejmujemy samobójcze decyzje?
Po co promowana jest masowa imigracja oraz jakie sa jej realne cele oraz skutki?
Jak migracje oddziałują na rynek pracy?
W jaki sposób różnice w poziomie inteligencji wpływają na potencjał asymilacji przybyszów?
Jaki jest najcenniejszy zasób Polski i gdzie leży jej przewaga konkurencyjna?
Dlaczego jednorodność jest największą siłą naszego kraju?
Dzieci i dorośli zmieniają się pod wpływem wielu czynników,wzorców i narzędzi komunikacji. Warto obserwować te fascynujące procesy w kontekście świata wartości, który ujawnia się w treściach medialnych. W niniejszej książce przyglądamy się wielu społecznym zjawiskom i fenomenom zachodzącym w kulturze konsumpcji oraz świecie mediów. Autorzy i autorki tekstów dokonują wnikliwych analiz relacji między dziećmi i dorosłymi, juniorami i seniorami, badają procesy infantylizacji, a także estetyki dzieciństwa. Pokazują medialnych bohaterów świata dzieci i młodzieży, ich kłopoty i dylematy, które są też problemami młodych ludzi. Omawiają kulturowe zjawiska, analizując reklamy, telewizyjne programy rozrywkowe dla dzieci, grupy fanowskie, bajki, filmy, seriale, kanały YouTube, wirtualne dzienniki szkolne.
Małgorzata Bogunia-Borowska jest doświadczoną badaczką kultury współczesnej, w której media i konsumpcja stanowią tematy fundamentalne. Należy do najlepszych badaczy problematyki telewizji, wzorów konsumpcji. Kontynuacja badań relacji dzieci–media, tym razem z uwzględnieniem nowych mediów, wydaje się jak najbardziej wskazana i ważna.
W książce krzyżują się różnorodne i wielowymiarowe spojrzenia badaczy, łączących podejścia teoretyczne z praktyką badawczą. Wielką zaletą niniejszej publikacji jest aktualność analizowanych zjawisk. To bardzo wartościowa pozycja na liście lektur obowiązkowych nie tylko dla studentów i badaczy z obszaru nauk społecznych, ale także zdecydowanie szerszego kręgu czytelników: rodziców, wychowawców czy wszystkich świadomych konsumentów mediów.
Prof. Małgorzata Molęda-Zdziech
Małgorzata Bogunia-Borowska – socjolog i medioznawca. Pracuje w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Przestrzeń medialna posiada nie tylko wymiar technologiczny i społeczny, ale przede wszystkim kulturowo-etyczny. Jest ona obszarem świadomych i wolnych działań człowieka, dlatego też obecność człowieka implikuje w sposób konieczny etyczny charakter mediów. Przestrzeń medialna jest bowiem przestrzenią wartości, powinności i celów realizowanych przez wszystkich ludzi, uczestniczących w komunikacji medialnej.
Odnajdywanie się człowieka w mediosferze potrzebuje wielorakiej orientacji, dlatego niniejsza monografia ma na celu wyzwolić myślenie nad potrzebą poszukiwania orientacji etycznej w mediosferze. Odnajdywanie się w mediosferze rozumiane jest w niniejszej publikacji także w drugiej odsłonie. Chodzi w niej o wymiar kompetencji badacza mediów, który potrafi z jednej strony dostrzegać, diagnozować zjawiska współczesnych mediów, a z drugiej strony posiada wystarczające kompetencje metodologiczne, by rozwiązywać odkrywane problemy badawcze.
Mam nadzieję, że prezentowane w niej myśli, pozwolą nam odnajdywać się w bogatym i dynamicznie rozwijającym się świecie mediów, zakorzenionym w przeszłości i otwartym na przyszłość oraz pomogą w odkrywaniu nowych przestrzeni badawczych wychodzącym naprzeciw oczekiwaniom i potrzebom ludzi, a także przyczynią się do tworzenia i umacniania bezpieczeństwa etycznego człowieka w świecie współczesnych mediów.
Od Autora (ze wstępu)
Starzenie się jest procesem, który wyraźnie się wydłuża. Aktualnie okres ten obejmuje blisko jedną trzecią życia jednostki. Dlatego też zjawiska starzenia się nie sposób marginalizować, deprecjonować, dewaluować, traktować jako okres schyłkowy i mało istotny w funkcjonowaniu człowieka. Współczesna rekonstrukcja starości i procesu starzenia się polega na odnajdywaniu znaczenia i wartości, jakie mają dla gospodarki, kultury, społeczeństwa i samej jednostki. Stąd tak wielka wartość badań na ten temat. Monografia Aleksandry Błachnio idealnie wpisuje się w ten nurt, a bardzo pozytywne recenzje książki wskazują na jej niezwykłą wartość. Publikacja zawiera szereg nowych, bardzo ważnych informacji na temat kondycji polskich seniorów oraz ich poczucia jakości życia i możliwości rozwoju.
W późnonowoczesnym społeczeństwie, w warunkach wciąż zmieniającej się rzeczywistości, przebieg życia wymaga kontroli. Jednostka musi czuwać, by nie przegapić szansy lub zagrożenia. Jest to istotne zarówno w wymiarze zewnętrznym - przy wyborze spośród różnych rodzajów ofert społecznych, jak i wewnętrznym - podczas wyboru celów działania, wartości, priorytetów życiowych, stylów życia, wzorów osobowych. Podejmowane decyzje kształtują doświadczenia badanych kobiet, różnicują przebieg ich życia, modelują sytuację zawodową. Narratorki, dokonując wyborów, nie tylko korzystają z istniejących możliwości, ale często je kreują.
„Publikacja jest nowatorska, oryginalna. Wyróżnia się na tle książek dotyczących podobnej problematyki teoretyczną dojrzałością i metodologicznym mistrzostwem. Bardzo dobrze napisana, ciekawa i ważna społecznie.”
Z recenzji prof. dr hab. Mirosławy Nowak-Dziemianowicz
Dolnośląska Szkoła Wyższa
Książka dotyczy form współczesnej komunikacji społecznej i jej skutków w postaci tworzenia oraz odtwarzania definicji zjawisk i procesów mających podstawowe znaczenie dla porządku społecznego. W publikacji nawiązano do terminów kluczowych dla reprodukcji życia społecznego, takich jak bezpieczeństwo, ryzyko czy zaufanie. Uzasadniono znaczenie pojęcia racjonalność, niezbędnego dla zrozumienia instytucjonalnego planowania wpływu na kształt rzeczywistości społecznej, a także prywatnych oczekiwań i odczuć jednostek.
W monografii omówiono wzory wytwarzania określonych typów racjonalności w publicznych dyskursach o pracy oraz ich recepcję przez odbiorców mediów. Zwrócono uwagę, że w sporach dotyczących pracy uwidaczniają się najważniejsze elementy permanentnego procesu socjalizacji, umożliwiające zdefiniowanie relacji społecznych wraz z towarzyszącymi im ryzykami bezrobocia, wykluczenia społecznego i innymi. Przeanalizowano trzy typy dyskursów: władzy (wszystkie expose okresu III Rzeczpospolitej), ekspercki (audycje radiowe EKG - Ekonomia. Kapitał, Gospodarka) oraz ‘obywatelski’ (grupowe wywiady zogniskowane).
Publikacja zainteresuje teoretyków i praktyków komunikowania społecznego. Dostarcza empirycznych podstaw do rozwoju obiecu-jącej, ale wciąż niepełnej teorii refleksyjnej modernizacji oraz stano-wi przegląd form uzasadniania podejmowanych polityk dominują-cych podczas transformacji ustrojowej w Polsce. Czytelnik odnajdzie w książce zarówno autorskie podejście do doboru i sposobu wyko-rzystania narzędzi analizy, jak i generalizacje pozwalające na etyczną ocenę nieustannie kształtującego się ładu społecznego.
„Książka dra Konrada Kubali jest pozycją niezmiernie ciekawą i oryginalną. Śmiały zamiar stworzenia empirycznych podstaw do testowania teorii modernizacji refleksyjnej został zrealizowany bardzo pomysłowo zarówno w wymiarze teoretycznym, jak i badawczym. [...] Powstała znakomita, rzetelna i wiarygodna diagnoza społeczna, [...] która niesie potencjał in¬formacyjny znacznie poważniejszy niż obecne w literaturze przedmiotu studia szczegółowe, zwykle skupione na węższych problemach. Sformułowana przez Autora teza o wyłanianiu się w efekcie lokalnego zderzenia dyskursów ciekawej postaci racjonalności hybrydalnej jest nadzwyczaj interesującym punktem wyjścia do badania procesów modernizacji w krajach półperyferyjnych i peryferyjnych. [...] Publikacja ta wejdzie przypuszczalnie do kanonu tych pozycji, które stanowią trzon polskiej socjologii empirycznej. Nie sposób będzie jej pominąć w żadnej diagnozie społecznej.”
Z recenzji dr hab. Grażyny Woronieckiej,
prof. Uniwersytetu Warszawskiego
Postęp technologiczny wpływa na przeobrażenia w prasie, radiu, telewizji i internecie, powoli zacierając między nimi granice. Tradycyjny podział mediów jest nadal widoczny w systemach medialnych, choć digitalizacja spowodowała, że coraz częściej w stosunku do nich będzie się używać sformułowania platformy multimedialne. […] Jedną z inspiracji do napisania niniejszej monografii była typologia systemów medialnych zaprezentowana przez Hallina i Manciniego. Ich wnioski i wątpliwości związane z jednoznacznym zakwalifikowaniem Francji do któregoś z modeli spowodowały, że jest ona krajem, któremu – z punktu widzenia mediów – warto się przyjrzeć z bliska. A w szczególności prasie, bo jest ona medium najstarszym. […] Głównym celem książki jest analiza kolejnych etapów rozwoju prasy francuskiej, które wpłynęły na jej obecny kształt. Współczesny obraz mediów drukowanych we Francji tworzył się od zakończenia II wojny światowej, choć także wcześniejsze wydarzenia na nią oddziaływały. Etapizacja pozwoliła na wyróżnienie cech dystynktywnych tego podsystemu mediów i pokazała ewolucyjne procesy zachodzące w prasie francuskiej. Media analizowano zarówno pod kątem politycznym, jak i społecznym, a wątki ekonomiczne były pochodnymi dwóch pierwszych. Wiedza na temat prasy francuskiej ma istotne znaczenie dla procesów społeczno-politycznych Europy, ponieważ często jest ona implementowana do innych systemów, szczególnie charakterystycznych dla młodych demokracji, takich jak Polska.
Fragment wypowiedzi Witolda Morawskiego z hasła "Instytucje":
"Na instytucje trzeba patrzeć z nadzieją, ale trzeba być realistą. Są one polami, na których toczą się gry kooperacyjne i gry wrogie. Reguły instytucjonalne, poparte sankcjami - są systemami bodźców i antybodźców. Jeśli ich konfiguracja jest dobrze przemyślana, to wtedy ludzie-gracze dojdą do wniosku, że działając w duchu współpracy, mogą powiększyć pulę wygranych. Czasem trzeba kilku przegranych, by nabyć takich umiejętności. Wiele instytucji funkcjonuje po prostu źle, a państwa-narody, które mają takie instytucje, przegrywają w wyścigu o lepsze jutro (...).
Celem przygotowanej monografii jest diagnoza i analiza zależności pomiędzy stopniem rozwoju tożsamości dewiacyjnej nieletnich a poziomem ich motywacji do jej zmiany przez samodoskonalenie. Starano się przy tym, aby wnioski wynikające zarówno z analizy literatury przedmiotu, jak i przeprowadzonych badań służyły wzbogaceniu refleksji o znaczeniu obu zjawisk i występujących między nimi zależności, która byłaby przydatna w udoskonalaniu organizacji procesu resocjalizacji w warunkach instytucjonalnych. Aby osiągnąć ten cel, pracę badawczą podzielono na kilka etapów, której efekty znalazły swoje odzwierciedlenie w kolejnych rozdziałach pierwszej (teoretycznej) i drugiej (empirycznej) części monografii.
W pierwszym rozdziale, z uwzględnieniem wiedzy z zakresu filozofii, psychologii i socjologii, dokonano pogłębionej analizy pojęcia, struktury, procesu formowania się i rozwoju tożsamości osobowej oraz warunków wyznaczających proces jej zmiany z perspektywy nauk humanistycznych i społecznych. Zadaniem było uchwycenie konstytutywnych dla zrozumienia jej istoty oraz struktury komponentów, które mogłyby być użyteczne w konceptualizacji modelu tożsamości dewiacyjnej. Przeglądu literatury poświęconej problematyce tożsamości człowieka dokonano również pod kątem poszukiwania odpowiedzi na pytanie, na ile możliwa i w jakich warunkach dokonuje się jej zmiana, ponieważ ma to duże znaczenie dla ewentualnego ukierunkowywania na ten cel oddziaływań resocjalizacyjnych. Zarówno poszukiwanie, kształtowanie, kreowanie, czy też zmiana tożsamości, dokonuje się głównie poprzez autorefleksję podejmowaną w kontekście nawiązywanych interakcji społecznych. Stąd też, aby ukazać całą złożoność tego procesu zdecydowano się na omówienie społeczno-kulturowych uwarunkowań w nieustannie zmieniającej się i niepewnej rzeczywistości postmodernistycznej.
The main issue of the research in this work is involvement of social actors in the housing policy process. The literature review leads the author to conclude that in housing studies there exists a conceptual gap concerning knowledge about the role of social actors in the housing policy process. The gap is particularly apparent when one attempts to examine the housing policy process in the light of the concept of deliberative democracy. Furthermore, there are no research tools in housing studies that would make it possible to grasp the involvement of social actors in the housing policy process. The research problem in this work is formulating a research scheme which would enable to examine the involvement of social actors in the housing policy process and enrich housing studies with possibility to benefit more from the constructivist approach. The theoretical and methodological aim of this dissertation is to obtain a broader and deeper insight into the role of social actors in the housing policy process by expanding the author’s ‘D-Housing’ scheme.
Do rąk czytelników oddajemy najnowsza książkę dwóch znanych autorów: ks. prof. zw. Dra hab. Czesława Cekiery i ks. dra Kazimierza Pierzchały. Obaj autorzy od wielu lat zajmują się psychologią oraz pedagogiką resocjalizacyjną i to zarówno w sensie teoretycznym jak i praktycznym, prowadząc badania empiryczne wśród patologicznej młodzieży i osób pozbawionych wolności, Książka zasadniczo składa się z dwóch części. W pierwszej, ks. Kazimierz Pierzchała opisuje pochodzenie człowieka oraz podkreśla wielką rolę rodziny w wychowaniu dziecka. Z kolei drugi Autor, ks. prof. Czesław Cekiera prezentuje aż 13 obszarów patologii społecznych, wskazując na źródło ich powstania, wymienia ich rodzaje oraz precyzyjnie przedstawia formy ich zwalczania.
Fragment Przedmowy
Wizerunek polityków i jego tworzenie zajmuje coraz ważniejsze miejsce w życiu politycznym. W krajach zachodnich procesy związane z kształtowaniem wizerunku są zaawansowane, ale w Polsce jest to tematyka jeszcze stosunkowo nowa. Taki stan rzeczy nie dziwi, biorąc pod uwagę przemiany polityczne ostatnich kilkunastu lat polskiej demokracji - pewne procesy dotyczące życia politycznego dopiero zaczynają w pełni się rozwijać, co w dużej mierze odnosi się do budowania politycznego wizerunku.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
