Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
W Polsce proces starzenia się ludności postępuje bardzo szybko, co zmienia kształt „polskiej kultury starości”. Na potrzeby niniejszej książki termin ten definiujemy jako zestaw norm i praktyk społeczno-kulturowych – realizowanych zarówno przez osoby starsze, jak i osoby młode wobec osób starszych – szczególnie istotnych na dalszych etapach życia. W naszych badaniach skoncentrowaliśmy się na „młodych” emerytach, a więc takich, którzy formalnie przeszli na emeryturę w okresie ostatnich pięciu lat. Ich doświadczenie emerytury jest więc krótkie, można powiedzieć, że są w fazie przejściowej pomiędzy kolejnymi etapami życia – pomiędzy późną dorosłością a starością. Ale jest to okres kluczowy, jeżeli chcemy gruntownie poznać doświadczenie starzenia się i uchwycić bieg życia jednostki w całej jego złożoności. Przejście na emeryturę może być postrzegane jako znaczący moment w życiu człowieka. Ma on wpływ nie tylko na jednostkę przechodzącą na emeryturę, ale oddziaływa również na innych ludzi: członków rodziny, współpracowników, przyjaciół i znajomych. Jest więc kluczowy dla wielu wymiarów relacji społecznych. Pojawia się jednak pytanie, czy stanowi on punkt zwrotny w wymiarze tożsamościowym człowieka, czy w zasadniczy sposób odbija się na sposobie definiowania samego siebie i odnajdywania się w otaczającej rzeczywistości społecznej. Odpowiedź na to pytanie nie może być (i nie jest) odpowiedzią łatwą. Moment przechodzenia na emeryturę, jak i sam czas emerytury, nie jest bowiem doświadczeniem jednorodnym.
Wielką zaletą pracy jest to, że podejmuje ważne zagadnienia społeczne będące w centrum zainteresowania psychologów, zarówno teoretyków, jak też praktyków. Pod tym względem autorzy większości opracowań wykazali wiele starań, aby przedstawić je w formie zrozumiałej nie tylko dla psychologów, ale również dla pedagogów, socjologów i innych specjalistów zajmujących się na co dzień problematyką na styku tych dziedzin nauki. Dodatkowo swoje rozważania teoretyczne niektórzy autorzy ilustrują przykładami wziętymi z własnych doświadczeń, co ułatwia czytelnikowi znalezienie elementów wspólnych pomiędzy płaszczyzną teoretyczną i aplikacyjną. Przystępna, na ogół, forma tych opracowań sprzyja lepszemu porozumieniu między przedstawicielami różnych grup zawodowych.
Kluczowe w tej książce są trzy pojęcia: tożsamość, religia i biografia. Opowieść o życiu jest świadectwem losów poszczególnej osoby i jednocześnie narracją o wspólnotach, do których przynależy. Daje wyraz nie tylko zmaganiom z określeniem siebie, lecz także wyraża „My”, w którym „Ja” jest zakorzenione. Z doświadczanym, nazywanym, nieodnajdywanym lub traconym sensem życia wiąże się właśnie tożsamość. W książce próbuję odpowiedzieć na pytanie o to, jak się kształtuje tożsamość osobista i zbiorowa, jak jest podtrzymywana i w jaki sposób podlega zmianom, a także – jaka jest rola religii w tych trzech procesach. O religii na tym pięknym półwyspie można powiedzieć, że – podobnie jak w innych miejscach poradzieckiego świata – przeżywa „renesans”, albo że obserwowana zmiana to zbiorowa konwersja z ateizmu. Czy rzeczywiście? Czym był ateizm w życiu moich rozmówców i jak widzą to teraz? Czym był Związek Radziecki? Jaki był i jaki jest obecnie status prawosławia, islamu i katolicyzmu? Odpowiedzi na te i inne pytania poszukiwałam w biograficznych narracjach, relacje zaś między doświadczeniem poszczególnych osób i grup, tożsamością, jej podtrzymywaniem i zmianą, a także rolą religii, są złożone i niejednoznaczne – jak w witrażach. Irena Borowik – prof. dr hab. w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie kieruje Pracownią Społecznych Badań nad Religią. Interesuje się socjologią religii: teoriami religii, empirycznymi badaniami religijności w Polsce i na świecie, przemianami w Środkowo-Wschodniej Europie oraz metodologią badań. Autorka wielu publikacji krajowych i zagranicznych, redaktorka kilkudziesięciu prac zbiorowych polsko i angielskojęzycznych, pomysłodawczyni i koordynatorka serii Socjologia Religii. Należy do licznych organizacji naukowych i jest członkinią komitetów redakcyjnych kilku czasopism. Od 1991 roku kieruje Zakładem Wydawniczym NOMOS.
Bezpieczeństwo, terytorium, populacja, VII tom wykładów Foucaulta w College de France to historia nowożytnych społeczeństw z perspektywy naczelnego pojęcia ?rządomyślności?, które określa myślenie jako coś, czym się zarządza. Autor analizuje rozwój praktyk dyspcyplinujących i proces etatyzacji przemocy, powstanie ?populacji? i polityki bezpieczeństwa. To także historia narodzin liberalizmu i towarzyszącej mu, jako efekt i narzędzie, biowładzy. Autor sięga w opisie aż do przemian społeczeństwa feudalnego w zbiorowości nowożytne. Rozważaniom historyczno-społecznym towarzyszy wątek filozoficzny: dzieje prawdy i jej produkcji. Wykład obejmuje najważniejsze pojęcia Foucaltowskie, a na całym świecie należy do kanonu lektur. Trudno przecenić znaczenie wykładów Foucaulta ?zarówno koncepcyjnie, jak faktograficznie tom VII to niezbędny element wykształcenia współczesnego badacza nauk społecznych.
Książka ta dotyczy sytuacji rodziny w kontekście obecnego życia społecznego. Pokazuje, jak działania władz osłabiają rodzinę na płaszczyźnie ekonomicznej, pchając do kryzysu demograficznego. Prawodawstwo Europy ułatwia rozwody i aborcję, a utrudnia wychowanie. Państwo przejmuje tradycyjne funkcje rodziny. Poddaje ją nadzorowi biurokratycznemu. Rodzina jest jednak wspólnotą naturalną, która wyprzedza państwo. Miłość małżeńska i rodzinna pozostaje kluczowym czynnikiem szczęścia i rozwoju człowieka. Biblia i tradycja Kościoła są przeciwne rozwodom. Chrześcijaństwo stoi po stronie rodziny. Michał Wojciechowski - teolog świecki, profesor Pisma Świętego w Olsztynie. Opublikował ponad 30 książek na temat Biblii, starożytności i etyki społecznej.
Problem pracoholizmu pojawił się w Polsce stosunkowo niedawno. Przeglądając wpisy na forach internetowych i blogach można dostrzec, jak różne są znaczenia przypisywane pracoholizmowi. Dla jednych nadmierna praca jest źródłem satysfakcji, dla innych wynika z chęci sprostania oczekiwaniom (własnym i innych). Czasami taka dająca zadowolenie praca wypełnia całe życie, bo znaleźć w niej można wszystko, co do szczęścia potrzebne. Pracowanie może być akceptowanym sposobem ucieczki od własnych problemów. Praca ponad siły wynika niekiedy z obawy przed utratą pracy, a nieraz ze złej organizacji pracy. Pracoholizm to szkodliwy skutek nadmiernego obciążania się pracą. Dopiero wnikliwa analiza pozwala odróżnić pracoholizm od nadmiernego obciążania się pracą. Książka składa się z dwóch części. W pierwszej omówiono zjawisko nadmiernego obciążania się pracą, w drugiej przedstawiono różne narzędzia badania pracoholizmu oraz przebieg i wyniki badań nad własnym kwestionariuszem, w tym osobowościowe i temperamentalne czynniki wpływające na nadmierne obciążanie się pracą. W załączniku zawarto arkusz pytań własnego kwestionariusza KONOP wraz z normami opracowanymi dla grup zróżnicowanych ze względu na płeć, wykształcenie i wiek. Niezwykle sumiennie przeprowadzona analiza istniejących koncepcji wraz z omówieniem już istniejących badań znakomicie porządkuje wiedzę na temat pracoholizmu, stanowiąc równocześnie podstawę do skonstruowania przez Autorów własnego kwestionariusza. Opisany w książce sposób konstruowania narzędzia badawczego jest wzorcowy. Począwszy od studiów literaturowych, opracowanie własnego modelu analizowanego zjawiska, przeglądu istniejących narzędzi i do konstrukcji własnego kwestionariusza z podaniem parametrów psychometrycznych dla wyróżnionych skal. z recenzji dr hab. Marii Strykowskiej, prof UAM Autorami książki są pracownicy i doktoranci Instytutu Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Zbiór metodologicznych tekstów to przełomowy manifest nowej drogi metodologii badań jakościowych - badań zaangażowanych społecznie, walczących z dyskryminacją i nierównością, eksperymentujących z nowymi formami, takimi jak performans czy autoetnografia, stawiających pytania o kwestie trafności, rzetelności, naukowej obiektywności. To teksty wrażliwe na płeć, kolor skóry, pochodzenie etniczne, które obok całościowego wprowadzenia do podejmowanej tematyki, odpowiadają na pytanie, w jaki sposób badacze mogą zaangażować się w działanie na rzecz sprawiedliwości społecznej. Na oba tomy składa się ponad 40 rozdziałów napisanych przez czołowych światowych specjalistów w dziedzinie metodologii badań jakościowych. Tom 2 zawiera trzy kolejne części, tym razem bardziej empiryczne: IV. Metody zbierania i analizowania materiałów empirycznych, V. Sztuka i praktyka interpretacji, ewaluacji i reprezentacji, VI. Przyszłość badań jakościowych.
Jest więc zasługą autorki, że przedstawia Czytelnikom pracę nie tylko nowoczesną i erudycyjną, lecz także taką, która opisuje zjawisko zaburzeń jedzenia wielowymiarowo, czy – by odwołać się do metafory cytowanego przez Barbarę Józefik Michaela White’a - poprzez ukazanie szerokiego krajobrazu. Być może jednak najważniejszą częścią pracy są uwagi autorki o praktyce terapeutycznej. Perspektywa konstrukcjonizmu społecznego, a więc spojrzenie, które wydaje się najbardziej zasadne w odniesieniu do zjawiska pozostającego „na styku natury i kultury”, jest – jak łatwo się może Czytelnik przekonać – znana Barbarze Józefik z codziennej pracy z pacjentkami. To sprawia, że uwagi autorki mogą być ważne dla psychoterapeutów szukających skutecznych metod. Warto tu podkreślić, że spojrzenie autorki na zagadnienia terapeutyczne dalekie jest od ortodoksji, co wzmacnia wiarygodność jej refleksji. Autorka opisuje praktykę postępowania terapeutycznego w ramach głównych dyskursów: psychoanalitycznego, systemowego, poznawczego oraz feministyczno-genderowego, modelowi narracyjnemu zaś poświęca najwięcej uwagi, wskazując, że ta właśnie perspektywa jest szczególnie inspirująca. Z recenzji prof. dr. hab. n. med Bogdana de Barbaro Prezentowana książka ma na celu zarysowanie kulturowego tła istotnego dla rozumienia znaczeń, których ciało jest nośnikiem, opisanie wielości dyskursów, w ramach których można interpretować zaburzenia jedzenia, w tym dyskursu narracyjnego, oraz, spójnie do tego ostatniego, przedstawienie założeń narracyjnej terapii anoreksji i bulimii. Opisanie dyskursów ciała i jedzenia wydaje się szczególnie ważne dla poszerzenia rozumienia zjawiska podejmowania diety, ograniczania jedzenia i rozwoju zaburzeń odżywiania. Ma także znaczenie w procesie leczenia. Może być więc przydatne zarówno dla tych, którzy utożsamiają się z perspektywą kliniczną, psychoterapeutyczną, jak i dla badaczy wrażliwych na kontekst kulturowy czy osób zainteresowanych konstruowaniem projektów prewencyjnych. Ze wstępu autorki
Podręcznik zawiera najistotniejsze treści dotyczące wyżej wspomnianego modułu, jest napisany w sposób nowoczesny pod względem metodycznym, znajdują się w nim zarówno treści dostosowane do wieku i możliwości percepcji ucznia gimnazjum jak i ćwiczenia, dzięki którym zdobędzie on i utrwali wiedzę i umiejętności zgodne z wymogami podstawy programowej.
Autorki w sposób bardzo komunikatywny, bo jakby w formie rozmowy z uczniem, przekazują treści nauczania. Podręcznik jest urozmaicony graficznie. Zawiera wiele rysunków, schematów, tabel, które stanowią spójną całość z tekstem pisanym.
Każdy rozdział kończy się krótkim podsumowaniem, w którym umieszczono to, co najistotniejsze i niezbędne do zapamiętania. Nauczycielom dostarczy wielu ciekawych propozycji wdrażania programu nauczania, da możliwości dokonywania wyborów dotyczących materiału nauczania, jego zakresu i metod realizacji.
W dwu ostatnich dekadach problematyka pamięci społecznej i różnorodnych form jej upamiętniania stała się jednym z najbardziej popularnych tematów dyskutowanych w publicystyce. Nie tylko zresztą w publicystyce, również w nauce obserwujemy bardzo wyraźny wzrost zainteresowań tą problematyką. Do grona nielicznych socjologów, którzy od czasów Halbwachsa i Czarnowskiego zajmowali się tymi zagadnieniami, dołączyli historycy, antropologowie, kulturoznawcy wprowadzając jednocześnie nowe terminy na określenie przedmiotu swych badań. Tak więc oprócz upowszechnionych przez Halbwachsa terminów „pamięć zbiorowa” i „pamięć społeczna” na oznaczenie badań nad fenomenami funkcjonowania przeszłości w teraźniejszości, pojawiły się nowe: „socjologia pamięci”, „antropologia pamięci” „miejsca pamięci” „historia drugiego stopnia”.
Wszystko to można by traktować jako symptomy rosnącego znaczenia problematyki przeszłości w życiu społecznym i politycznym. Problem okazuje się jednak bardziej skomplikowany, gdy przechodzimy do pytań bardziej szczegółowych, pytań o przyczyny takiego stanu rzeczy, gdy od ogólnych dywagacji na temat społeczeństwa przechodzimy do analizy społecznego zróżnicowania owego zainteresowania przeszłością. Okazuje się wówczas, że fenomen współczesnej fascynacji tym, co zdarzyło się kiedyś, jest czymś bardziej złożonym, niż podobne fascynacje ćwierć wieku temu. Jedną z przyczyn narastającego różnicowania się dyskursów przeszłościowych są zmiany sfery publicznej, w której są one prowadzone. Zasadnicza różnica między sytuacja sprzed dwudziestu pięciu – trzydziestu lat a sytuacją obecną polega na zmianie zasadniczych elementów konstytuujących sytuację komunikacyjną, w jakiej prowadzone były/są dyskusje o przeszłości, co w konsekwencji prowadzi tak do zmian mechanizmów rządzących przemianami samego dyskursu o przeszłości, jak i społecznych funkcji pamięci przeszłości.
W tomie znalazły się bardzo ważne teksty odnoszące się do pamięci zbiorowej społeczeństwa polskiego i sposobów jej przejawiania się w dyskursie publicznym.
W tomie publikują:
Kamilla Biskupska, Karolina Ciechorska-Kulesza, Joanna Gubała, Kaja Kaźmierska, Magdalena Lemańczyk, Mateusz Magierowski, Krzysztof Malicki, Jacek Nowak, Krystian Połomski, Krystyna Ewa Siellawa-Kolbowska, Andrzej Szpociński, Ludmiła Władyniak, Monika Żychlińska.
Seria wydawana wraz z Collegium Civitas oraz Instytutem Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk.
Chyba w żadnym okresie skłonność do wznoszenia duszy w prawdziwym znaczeniu tego słowa do światów duchowych nie była mniejsza niż obecnie, a w naszych czasach wzniesienie duszy do światów duchowych jest nad wyraz konieczne. Jedynie bowiem ze światów duchowych może przyjść to, co może dać współczesnej ludzkości siłę, by jako cała ludzkość szła nadal drogą życia. Dzisiaj wierzy się powszechnie, że problemy, że zadania, jakie stoją przed teraźniejszością, można rozwiązać przy pomocy myśli i impulsów zaczerpniętych z zewnętrznej, stworzonej przez człowieka wiedzy.
Na treść niniejszej książki składają się rozważania w formie seminaryjnej, w których R. Steiner wraz z przyszłymi nauczycielami pierwszej szkoły waldorfskiej omawiał praktyczną stronę różnych obszarów nauczania, sposoby rozwiązywania problemów, jak również stawiał nauczycielom określone zadania do rozwiązania.
Publikację Mariana Filipiaka czyta się płynnie, z satysfakcją i pożytkiem z tego powodu, że autor posiadł umiejętność przekonywującego wykładu łączącego niewątpliwą erudycję teologiczną z wiedzą filozoficzną i socjologiczną. Taka swoista mieszanka argumentów pochodzących z różnych rejestrów wiedzy o człowieku i społeczeństwie nie sprawia jednak, że ginie w niej autorska sygnatura - Marian Filipiak podpowiada tropy, kieruje na ścieżki myślenia, ale zawsze wyraża także swoje zdanie. Rzadko już dzisiaj czyta się tak erudycyjne książki, a przy tym tak autorskie i w najzwyklejszym sensie - mądre.
Z recenzji prof. dr. hab. Wojciecha Józefa Burszty
Książka ta ukazuje, za pomocą jakich sposobów społeczeństwo polskie okradane jest z posiadanych wartości, mając jedynie oficjalny wybór: ,,czy zabierze Ci pieniądze rabuś czy złodziej”. Sposoby te, w pełni propagowane przez marionetkowe rządy zarówno Polski, jak i pozostałych państw tego świata, doprowadzić mają docelowo do absolutnego wywłaszczenia i zniewolenia. Popierane i napędzane przez manipulacje medialne tzw. wolnych mediów prowadzą do ogłupienia społeczeństwa, natomiast celowy brak edukacji finansowej w szkolnictwie – do finansowego analfabetyzmu. Książka opisuje jednak nie tylko narzędzia zniewalające społeczeństwo, ale wskazuje również fundamentalną, dostępną każdemu podstawę uniezależnienia się od systemu finansowo-monetarnego z zachowaniem pełnej poufności. Tym samym, dzięki ponadczasowym prawdziwym wartościom, zabezpieczenia i zachowania wartości siły nabywczej dla swoich środków płatniczych, co pozwala każdemu na osiągnięcie finansowej wolności.
Są trzy etapy reakcji na przekaz informacji niezgadzających się z obecnym stanem posiadanej wiedzy. Etap pierwszy to absolutne odrzucenie przekazu. Numer dwa, to wyśmiewanie i sprowadzanie przekazanej informacji do poziomu nierzetelnej, kłamliwej
czy niepoważnej. Etapem trzecim jest akceptacja przekazu. Nie chcę, aby ktokolwiek wierzył lub nie wierzył w to, co opisane jest w tej książce.
Życzę jednak wszystkim Czytelnikom otwarcia umysłów oraz koncentracji na faktach, na których bazuje ta publikacja.
Przede wszystkim jednak życzę Państwu zdrowia, sukcesów i WOLNOŚCI.
Czym jest antypolonizm? Komu można przypisać bycie polakożercą? Dlaczego nikt nie spróbował określić skąd się bierze nienawiść do narodu polskiego i kto najczęściej nią szermuje? To tylko kilka pytań, na które Michalkiewicz odpowiada w swojej najnowszej, przełomowej książce! Polecamy!,,Tak jak można stopniować natężenie antysemityzmu, tak samomożna stopniować natężenie polakożerstwa. Na przykład jedenantysemita mógłby Żydów nawet mordować, podczas gdy drugi- stara się tylko unikać z nimi kontaktu.Podobnie jest z polakożercami."" (S. Michalkiewicz)
,,Książka jest próbą oceny zmian na polskiej wsi, dokonaną przez znawczynię tej problematyki. Dobrze został wybrany moment na takie podsumowanie - ponad 20 lat transformacji i prawie 10 lat przynależności do Unii. Pozwala to ukazać polską wieś w momencie, w którym już ujawniają się trwałe prawidłowości, a nie tylko perturbacje okresu przejściowego.""dr hab. Jerzy Bartkowski, prof. UW
Nie jest to książka filmoznawcza – jej tematem nie jest bowiem film jako taki, ale przedstawiona w nim przemoc wobec kobiet jako przedmiot sztuki. W swej analizie Anna Małyszko traktuje film jako wytwór kultury, a zarazem medium kanalizujące wszelkiego rodzaju jawne i niejawne tabu. Autorka postrzega kino jako nośnik społecznych przekonań dotyczących męskiej agresji wobec kobiet. Posiłkując się, nierzadko sprzecznymi ze sobą, koncepcjami przemocy, stara się zanalizować jej ekranowe reprezentacje pod kątem tych przekonań. Nie unika również refleksji nad moralnym wydźwiękiem estetycznego przedstawiania męskiej agresji wobec kobiet i podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, dlaczego kino traktuje przemoc wobec kobiet ze swoistą ambiwalencją.
"Prace naukowe z humanistyki powinny mieć czytelników, dlatego nie rezygnując z erudycji i wnikliwości analiz, powinny być napisane prosto, jasno i w miarę możliwości pięknie. Książka Anny Małyszko spełnia te wszystkie warunki. Mam nadzieję, że za nią pójdą inne". Bohdan Dziemidok
Anna Małyszko (ur. 1982) - z wykształcenia socjolożka i kulturoznawczyni. Na co dzień pracuje w mediach. Obecnie, jako doktorantka w warszawskiej SWPS, bada, jak relacje między kulturą dominującą a mniejszościami kulturowymi wyrażane są w sztuce.
Hołownia i Prokop w elektryzującej, spontanicznej rozmowie.
Zderzenie dwóch odmiennych spojrzeń na religię, kulturę i świat mediów.
Jezus jako marketingowiec, pożytki płynące z noszenia habitu, różnica między Bogiem a idolem, urok pieniędzy i problemy z wolną wolą – to tylko niektóre wątki tej zaskakującej konfrontacji.
Ponad 120 000 sprzedanych egzemplarzy książki w wersji papierowej.
"Prowadząc te rozmowy, robimy po prostu to samo co taksówkarz wiozący pasażera na lotnisko, fryzjer zakręcający klientce loki, babcie gderające w kolejce do laryngologa czy kumple spotykający się po robocie przy piwie. Przedstawiamy nasz punkt widzenia. Dyskutujemy. Spieramy się. Mówimy, co nam się wydaje. Wywalamy na stół to, co nam prywatnie w duszy gra. Tyle, że zamiast o najnowszym serialu, biuście Dody czy bieżącym kursie franka szwajcarskiego częściej gadamy o rzeczach, które mimo wszystko wydają nam się ważniejsze."
Marcin Prokop
"Po tych rozmowach boję się bardziej niż kiedykolwiek, że stosowną lekcję kontemplacji dadzą mi kiedyś aniołowie. Ja będę chciał toczyć z nimi teologiczne dysputy, oni – pogrążeni w słuchaniu Morrisseya – zacytują mi trzydziesty drugi rozdział Mądrości Syracha: „Przemów, starcze, tobie to bowiem przystoi, jednak z dokładnym wyczuciem, abyś nie przeszkadzał muzyce. A kiedy jej słuchają, nie rozwódź się mową ani nie okazuj swej mądrości w niestosownym czasie!”."
Szymon Hołownia
Dobrze pomyślana, solidnie podbudowana intelektualnie i rzetelnie skonstruowana pokoleniowa refleksja nad kulturą tu i teraz, w której z pewnością rozpoznają się czytelnicy. prof. dr hab. Wojciech Józef Burszta Jesteśmy świadkami przejścia ponowoczesnego, które sprawia, że kulturę przestaje się utożsamiać ze zbiorowością ludzi żyjących w jej obrębie i dzielących jednakowy system normatywny, jest ona raczej kojarzona z mnogością i różnorodnością ich wyborów. Autorzy niniejszej publikacji ukazują rozmaite paradoksy z tym związane występujące w różnych obszarach świata/życia: religijności, seksualności, przemian męskości i kobiecości, konsumpcjonizmu, korporacjonizmu, jednostkowej tożsamości, kultury masowej i sztuki. Prezentują zarazem swoistą walkę między zjawiskami takimi jak fast-food i slow food, kultura „wysoka” i popularna, heteronorma i wielość norm, a także różne praktyki oporu w ramach tych starć. Ostatecznie jednak zostawiają Czytelnika z nadzieją, że warto postrzegać przejście ponowoczesne nie tyle przez pryzmat kryzysów, jak to się powszechnie czyni, ile widzieć w nim proces – by tak rzec – dezintegracji pozytywnej w makroskali. W tomie publikują: Zuzanna Grad, Izabela Handzlik, Anna Hebda, Anna Jawor, Marta Karczewska, Lidia Lechnio, Michał Jan Lutostański, Natalia Mojzych, Magdalena Skrętkowicz, Joanna Stępniewska, Aleksander Wasiak-Radoszewski, Piotr Zańko.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
