Rodzina jest dla nas niezmiennie ważna, a nawet najważniejsza. Rodzina jest wyzwaniem. W tej sferze zapraszamy po mnóstwo książek psychologicznych właśnie o rodzinie, roli rodziny w naszym życiu. Proponujemy szereg poradników, podręczników , powieści i opowieści opowiedzianych z dużym wyczuciem i wrażliwością, poruszajacych problemy zdrowia psychicznego dzieci i rodziców. Prezentowane publikacje opisują jak takie problemy, których jest przecież niemało w rodzinie są postrzegane i rozwiązywane. Autorzy proponowanych przez nas publikacji przedstawiają ciekawe pomysły na mierzenie się z problemami typowo małżeńskimi: seks, finanse, wychowywanie dzieci. Polecamy książki dla każdego, kto chce przyglądnąć się swojemu funkcjonowaniu w rodzinie. Polecamy ciekawą lekturę Anny Bimer dla wszystkich kobiet, bo wszystkie jesteśmy córkami : Być córką i nie zwariować.
Kiedy Roz, jedyne i późne dziecko swych rodziców, po niemal 10 latach nieobecności odwiedza dom rodzinny, zszokowana odkrywa, że jej matka i ojciec z dziarskich emerytów zmienili się w nieradzących sobie z codziennością staruszków. Ktoś powinien się nimi zająć, zorganizować życie, a przede wszystkim uświadomić, że nie są w stanie dalej żyć sami. Cóż, kiedy oni zwykle unikali rozmów na niewygodne tematy. Po prostu nie przyjmowali ich do wiadomości.Ta historia wydarzyła się naprawdę. Roz Chast, uznana rysowniczka ""New Yorkera"" i autorka kilku powieści graficznych dzieli się swoją historią i w zabawny, pełen humoru, wzruszający sposób pozwala oswoić się z tematem, który dotyczy prawie każdego z nas momentu przedefiniowania ról, gdy musimy stać się opiekunami swoich rodziców, a potem przygotować się na ich odejściePorozmawiajmy o czymś przyjemniejszymRoz Chast dorastała na Brooklynie w Nowym Jorku. Od 1978 roku jest rysowniczką New Yorkera, na łamach którego opublikowała ponad tysiąc ilustracji. Jest autorką tekstu i ilustracji wydanych w komiksowej konwencji książek: What I Hate: From A to Z, Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym (bestseller New York Timesa), Going Into Town: A Love Letter to New York. Ukazały się także zbiory jej rysunków: The Party, After You Left oraz Theories of Everything.
Oto książka, którą można streścić jednym zdaniem: Kobieto, nie daj się robić w bambuko; mężczyzno: nie uważaj kobiety za idiotkę. I tyle. Właściwie można jej już nie czytać, ale jednak warto.Rozmawiamy o fantazmatach, jakim dajemy się uwodzić, i ich wpływie na nasze życie. Fantazmatach o niezależności, równości, sile i partnerstwie. O lekceważeniu mocy seksualności. O tym, że odpowiedź na pytanie: Czy mnie to podnieca? może uchronić przed poważnym błędem w wyborze partnera. Kobiety bowiem zaczęły źle wybierać. I właśnie o tych kiepskich wyborach jest ta książka.Wyobraźmy sobie sytuację najbardziej banalną pod słońcem: ona spotyka jego. Na imprezie u znajomych, wyjeździe integracyjnym, randce z internetu, gdziekolwiek...Kiedy go widzi, wie, że to ON. Myśli o nim: Jaki to fajny facet!. Bo jest uroczy i słodki. Ma na nogach znoszone trapery w typie Edwarda Stachury, co ją rozczula, ale może także chodzić w lakierkach, w eleganckim garniturze, być politykiem, pracować w agencji reklamowej co jej się podoba. Może też być świetnie zapowiadającym się projektem na idealnego partnera życiowego co ją pociąga.Do takiego mężczyzny chce się przytulić.STOP!Nie warto od razu się przytulać i my powiemy Wam dlaczego. Znamy tego faceta w traperach albo lakierkach. Znamy ten uśmiech i przytulanie. Wiemy, na co go stać. Na wiele i na bardzo niewiele. Każde z nas, autorów tej książki, spotkało się z takim typem mężczyzny. Albo z kobietami, którym partnerował. Być może spotkałyście go kiedyś w tramwaju, wracając z zakupów z pełnymi siatami. To był ten, który nie ustąpił Wam miejsca, za to łakomie na Was patrzył. I nie czuł przy tym wstydu, nie miał poczucia winy. Albo dyskutował z Wami zażarcie na jakimś forum internetowym, choć nie miał racji. Nie odpuścił musiał dopiąć swego. Albo po seksie (całkiem udanym) bez słowa usunął Was z grona znajomych na Tinderze. Czy też umówił się na tańce i nie przyszedł.Przez kilka lat zbieraliśmy opowieści i uwagi na jego temat. Można powiedzieć: rozgryźliśmy społeczno-socjologiczny fenomen fajnego faceta XXI wieku. Jeżeli zaczniecie czytać tę książkę, przekonacie się, że jesteśmy wobec niego trochę złośliwi, ale zapewniamy na sercu leży nam również jego dobro.
Od czasu pierwszego wydania tej książki wydarzyło się wiele ważnych rzeczy, które musiały się znaleźć w nowej wersji. Kobiety nie milczą, ujawniają swoją traumę. Mówią o torturach fizycznych i psychicznych jakie muszą znosić przez lata w małżeństwie, w związkach, czy w pracy. O tym jak depcze się ich godność. Opowiadają o różnych rodzajach przemocy, o gwałtach. Książka opowiada o rozmaitych sposobach dyskryminacji kobiet w firmach.W książce znalazły się też rozważania o aktualnych zjawiskach. Wielka światowa akcja MeToo dotarła także do nas. Jakie są konsekwencje tego zjawiska? Co z tego zostało u nas? Jeszcze ciągle lęk zamyka kobietom usta. Brakuje solidarności, nie wierzy się ofiarom.Nowa wersja Gdyby zamilkły kobiety pokazuje także wiele nowych, pozytywnych zjawisk. Kobiety są lepiej wykształcone niż mężczyźni. Łatwiej znajdują pracę, lepiej jej szukają a także lepiej radzą sobie, gdy utracą pracę. Nie boją się samodzielności. Wnikają w nowe sfery życia, w Internet. Są blogerkami. Często zarabiają w taki sposób, prowadząc tematyczne blogi, na przykład dla młodych matek, które nie radzą sobie z macierzyństwem i mówią o tym. To łagodzi poczucie wykluczenia. To także jest głos kobiet.
Dzieci dorastają, zmieniamy pracę, zaczynają się kłopoty zdrowotne. Żyjemy dłużej, a otoczenie stawia przed nami coraz więcej wymagań. To, co nas kiedyś cieszyło, nie przynosi już tyle radości. Nawet dobre związki z czasem tracą swój blask.
Daphne de Marneffe, znana psycholog kliniczna, od lat zajmując się terapią par, pomaga nam przejść przez ten trudny okres, by cieszyć się życiem, miłością i szczęściem. Wskazuje, jakie umiejętności musimy pielęgnować, by móc sobie poradzić w tym czasie.
Książka podzielona jest na rozdziały poświęcone kluczowym problemom, przed jakimi stają pary z długim stażem: uzależnienia, finanse, trudy rodzicielstwa, seks, zdrady, zdrowie, starzenie się, dorastanie dzieci, opieka nad niesprawnymi rodzicami.
Łącząc wyniki badań, rozmowy z pacjentami i doświadczenie w pracy klinicznej, de Marneffe głęboko wnika w struktury związków i omawia te problemy z właściwą sobie mądrością i wrażliwością. Te gorsze momenty, choć mogą przynieść nam ból i zaskoczenie, stanowią też okazję, by lepiej poznać siebie, by poszerzyć horyzonty, rozwinąć się i dojrzeć.
Sztuka życia razem to niezbędny poradnik dla osób, które pragną zrozumieć swoje miejsce w związku i osiągnąć to, o czym wszyscy marzymy: żyć w zgodzie z sobą, w miłości i poczuciu spełnienia.
Każdy człowiek, w każdym związku, na każdym etapie swojego życia może czerpać z mądrości zawartej na kartach tej książki.
Andrew Solomon, laureat National Book Award
Już w samym tytule De Marneffe ubiera w słowa to, czego większość z nas doświadcza każdego dnia: że wieloletnie związki mają swoje wzloty I upadki. Z odwagą i wyczuciem autorka wzywa czytelników do wzięcia odpowiedzialności za to, jakie życie chcą wieść i jak chcą rozmawiać z partnerem i z samym sobą. Nie znam pary, której egzemplarz tej książki – lub dwa – nie przyniósłby korzyści.
dr Meg Jay, autorka The Defining Decade i Supernormal
Dr Daphne de Marneffe - psycholożka i pisarka. Zajmuje się terapią par i pacjentów indywidualnych. Prowadzi wykłady na temat małżeństwa, terapii par, rodzicielstwa. Opublikowała wiele prac naukowych. Razem z mężem i trójką dzieci mieszkają w okolicy San Francisco.
Program do pracy z dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo w wieku przedszkolnym, ukazujący propozycje kontrolowania dziecięcej energii poprzez odpowiednio zorganizowane zabawy i ćwiczenia relaksacyjne, zawarte w praktycznych scenariuszach zajęć dostosowanych do poszczególnych grup wiekowych.
Książka ukazuje przyczyny niewłaściwego zachowania dzieci i sposoby radzenia sobie z nimi. Omawia następujące metody pracy z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo:
1. Techniki relaksacyjne
- według Jakobsona
- oparte na treningu autogennym Schultza
2. Metodę Symboli Dźwiękowych
3. Techniki parateatralne
- technikę zamiany ról
- teatr palcowy
- teatrzyk kukiełkowy
- teatrzyk wyboru
4. Metodę malowania dziesięcioma palcami
5. Metodę Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo sprawiają rodzicom i wychowawcom wiele problemów wychowawczych. Zdarza się często, że dorośli są nieświadomi głównych przyczyn niewłaściwego zachowania dzieci. Z tego powodu winą za złe zachowanie obarczają dzieci. poleca ImpulsTymczasem znajomość i świadomość przyczyn nieodpowiedniego zachowania dzieci jest niezwykle ważna. Dzieciom nadpobudliwym należy poświęcać dużo uwagi. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, w czym tkwi problem dzieci nadpobudliwych, ponieważ bez tego nie można im pomóc. Należy przede wszystkim nauczyć dzieci kontrolowania swojej energii. W osiągnięciu tego celu pomogą odpowiednio zorganizowane zabawy ruchowe i ćwiczenia relaksacyjne, w czasie których dzieci uczą się różnych sposobów rozładowania swojej energii (np. swobodna ekspresja ruchowa, ekspresja ruchowa kontrolowana, „zabawa w słabego i silnego” – relaksacja metodą Jacobsona). Istotne też jest, aby nauczyć dzieci korzystania z nagromadzonej w swoim ciele energii we właściwym kierunku.
W niniejszej pracy – napisanej w formie programu – autorka zajęła się zagadnieniem nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci w wieku przedszkolnym.
W części teoretycznej (rozdziały I–V) starała się wykazać, na czym polega problem nadpobudliwości oraz jak sobie z nim radzić. W części praktycznej (rozdziały VI–IX) natomiast zamieściła scenariusze zajęć dla poszczególnych grup wiekowych.
Program jest uzupełnieniem indywidualnych oddziaływań terapeutycznych – jak pisze bowiem M. Bogdanowicz: „ważne jest tu uspołecznienie dzieci nadpobudliwych psychoruchowo, nadmiernie skupionych na realizacji swoich potrzeb. Zajęcia w grupie pomagają im w rozwijaniu empatii i uczeniu się współpracy z innymi” (M. Bogdanowicz i in., 1992, s. 86).
Tak skonstruowany program będzie pomocny w postępowaniu z dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo. Zgodnie z poglądami H. Nartowskiej, „tylko od nas, dorosłych, zależy, czy dziecko nadpobudliwe psychoruchowo będzie tylko trudniejszym wychowawczo dzieckiem, czy też dzieckiem o zaburzonym zachowaniu” (H. Nartowska, 1976).
Polecamy!
Kiedy dziecko idzie do przedszkola, otwiera się przed nim i jego rodzicami nowy etap. I chociaż dla części rodziców wydaje się on oczywisty, często towarzyszy mu wiele rozterek:- Czy moje dziecko jest już gotowe?- Co, jeśli rodzic ma wątpliwości?- Jak wybrać przedszkole i co, jeśli nie mamy wyboru?- Jak przygotować dziecko (i siebie) do przedszkola?- Co zrobić, aby ułatwić mu adaptację?- Co z trudnościami, jeśli się takie pojawią?Akcja adaptacja odpowie na te i wiele innych pytań. Agnieszka Stein pisze w niej jednak nie tylko o przedszkolu, ale też o tym, co dzieje się w rodzinie przedszkolnego debiutanta. Głównym tematem książki okazuje się równowaga. Między wizjami i pragnieniami a rzeczywistością. I między różnymi potrzebami różnych członków rodziny.
Książka porusza bardzo aktualne tematy zarzucania dzieci obszernymi zadaniami domowymi, nadmiarem obowiązków szkolnych i pozaszkolnych, dociążania ciężkimi tornistrami. W jej skład wchodzi 6 historyjek o problemach, z którymi muszą mierzyć się dzisiejsi uczniowie. Ambasadorami projektu są Dorota Zawadzka oraz Marek Michalak, a swojego patronatu udzieliły publikacji między innymi: Międzynarodowa Kapituła Orderu Uśmiechu, Instytut Praw Dziecka im. Janusza Korczaka, Szkoła Bez Zadań Domowych.
Kierowca rajdowy, aktor, muzycy, gwiazda internetu, bokser. Każdy z nich osiągnął sukces, każdy ma swoją historię, każdy z nich jest tatą.
Co narodziny dziecka zmieniają w życiu? Kiedy mężczyzna zaczyna się czuć ojcem? Jak przeżywać ojcostwo, nie zatracając siebie? Dlaczego tacierzyństwo nadal nie jest traktowane na równi z macierzyństwem? Jak sprostać nowej roli?
O największej przygodzie i wyzwaniu życia z Krzysztofem Skórzyńskim rozmawiają: Krzysztof Hołowczyc, Michał Koterski, Bartek Królik, Adam Nowak, Cezary „Cezik” Nowak oraz Przemysław Saleta.
Krzysztof Skórzyński – tata Antka, Helenki i Marysi, mąż Ani, dziennikarz TVN.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Aleksandra Herman– doktor socjologii. Adiunktka w Katedrze Socjologii i Antropologii Obyczajów i Prawa w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się problematyką podtrzymywania zróżnicowania kulturowego w wielokulturowych środowiskach lokalnych, kobietami w kulturze i społeczeństwie oraz antropologią ciała. Z zamiłowania badaczka terenowa.
Badania – a co za tym idzie – praca dr Herman mają unikalny charakter. Autorka świadomie uczyniła swoimi informatorkami wyłącznie kobiety. Jest to bardzo ciekawy i trafny wybór perspektywy obrazowania transferu kulturowego, a nawet szerzej – spojrzenia na problemy mniejszości, między innymi dlatego, że był on dotąd pomijany, a co najmniej nie uwzględniany w dostatecznym stopniu.
[Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Fuszary]
Autorka w swojej pracy analizuje skomplikowane, niejednoznaczne i trudno poddające się oglądowi obiektywnemu procesy wytwarzania tożsamości kulturowej. Rozległa wiedza Autorki, jej dojrzałość i samodzielność w dokonywaniu selekcji materiałów, szukaniu powiązań i związków logicznych oraz rozstrzygnięć znaczeniowych, a także wielka uważność i ostrożność w czynieniu sądów sprawia, że tekst czyta się z rosnącym zainteresowaniem, czytelnik zaś odkrywa nowe perspektywy widzenia problemu.
[Z recenzji dr hab. Doroty Misiejuk]
Poprzednie wydanie tej książki ukazało się pod tytułem Sztuka bycia razem.Choć dla wielu osób jest to trudne do przyjęcia, najbardziej typową potrzebą słabej płci jest potrzeba czucia się bezpieczną. Fundamentalnym pragnieniem mężczyzny jest z kolei: otrzymywać czułość i oznaki pełnego przywiązania ze strony kobiety. Popatrzmy bliżej na te dwa rodzaje oczekiwań. Kobieca potrzeba bezpieczeństwa nie ogranicza się do dobrobytu materialnego. Konieczna jest tu raczej głęboka świadomość faktu, że jest się gorąco kochaną. Żona chce wiedzieć, że mąż troszczy się o nią, oraz że jest wystarczająco silny, aby zapewnić jej opiekę. Mężczyzna musi więc okazać się kimś takim, na kim spokojnie będzie można polegać. Podświadomie kobieta często sprawdza, czy istotnie jej partner jest tak silny, jak ona tego pragnie.Tymczasem on potrzebuje przede wszystkim czułości. Są mężowie, którzy czują się zmieszani widocznymi objawami okazywania im uczuć. A jednak zawsze szukają ciepła, delikatności, przywiązania, czasami nawet bardzo desperacko. Oczywiście różne osoby mogą zaakceptować różne formy zewnętrzne, w jakich ta czułość może im być przekazana. Nie wszyscy będą jednakowo otwarci na bezpośrednio ofiarowaną im miłość.
Poradnik zawiera propozycje programów zajęć socjoterapeutycznych przygotowanych przez praktyków, którzy na co dzień w swojej pracy zawodowej stosują metodę socjoterapii.
Pierwszy z programów autorstwa Justyny Kulik – Do biegu, motywacja – start! – ma na celu rozwijanie motywacji do nauki oraz zainteresowań u dzieci ze szkoły podstawowej. Autorka realizując program, skorzystała z założeń metody projektu i wykorzystała elementy filmoterapii w pracy z grupą.
Również Joanna Bartecka podjęła próbę podnoszenia motywacji do nauki i rozwijania zainteresowań, jednakże u młodzieży w wieku gimnazjalnym (14–16 lat). W programie, podobnie jak wspomniana Justyna Kulik, wykorzystała metodę projektu i elementy filmoterapii ze starszą wiekowo grupą. Założeniem programu było także wzmocnienie rozwoju osobistego uczestników zajęć oraz postrzegania siebie i swoich możliwości na tle grupy rówieśniczej.
Autorkami kolejnego programu socjoterapeutycznego są Elżbieta Chmielecka-Wróbel oraz Ewa Pacucha. Program pt. Podróż do Krainy Czujątek przeznaczony jest dla dzieci w wieku 10–12 lat, a jego celem jest rozwijanie umiejętności radzenia sobie z emocjami oraz rozwijanie empatii. Program był realizowany w grupie chłopców, którzy prezentowali nieakceptowane społecznie sposoby radzenia sobie z przykrymi emocjami, najczęściej w postaci zachowań agresywnych skierowanych na rówieśników.
Z kolei Sylwia Lubas podjęła w programie pt. Mediacja drogą do porozumienia próbę rozwijania umiejętności rozwiązywania konfliktów na drodze mediacji szkolnych u dzieci w wieku 11–13 lat. Celem prezentowanego programu jest rozwijanie umiejętności komunikacyjnych i umiejętności współpracy w sytuacji rozbieżności dotyczących interesów czy poglądów. Program ma w swym założeniu dostarczyć podstawowej wiedzy i umiejętności w zakresie prowadzenia mediacji szkolnych jako konstruktywnego sposobu rozwiązywania konfliktów.
W rozdziale piątym Sylwia Huczuk-Kapluk zaprezentowała rozważania dotyczące znaczenia oddziaływań socjoterapeutycznych i możliwości ich wykorzystania w pracy z nieletnimi, którzy na podstawie postanowienia sądu zostali skierowani do ośrodków kuratorskich. Autorka podkreśla, że socjoterapia odgrywa istotną rolę w projektowaniu oddziaływań prowadzonych wobec tej grupy dzieci i młodzieży przejawiającej zaburzenia zachowania oraz symptomy demoralizacji, wśród których znajduje się między innymi niska motywacji do nauki, brak zainteresowań, absencja itp.
Ostatni z programów autorstwa Aleksandry Kin pt. Świat beze mnie nie będzie idealny adresowany jest do nieletnich uczęszczających na zajęcia do ośrodka kuratorskiego, a jego celem głównym jest przede wszystkim podnoszenie samooceny i poczucia własnej wartości. Program stworzono z myślą o osobach, pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych i przejawiających agresywne lub wycofujące się zachowania, różnego typu zaburzenia emocjonalne, niepotrafiących nawiązywać konstruktywnych relacji rówieśniczych, łamiących szkolny regulamin oraz mających problemy ze środkami psychoaktywnymi, ponieważ taka młodzież jest kierowana przez sądy rodzinne do ośrodków kuratorskich.
Poradnik stanowi inspirację w pracy wychowawców, nauczycieli, terapeutów, pedagogów i psychologów oraz wszystkich osób, które są zainteresowane socjoterapią i jej możliwościami.
Pragnę bardzo serdecznie zaprosić do lektury kolejnego tomu "Studiów Wolińskich". Od wielu już lat pragniemy zainteresować czytelników niezwykle ciekawym i bogatym w historię regionem Morza Bałtyckiego. Tym razem przedmiotem, proszę mi wybaczyć to określenie, zainteresowania sporej grupy archeologów i historyków stała się kobieta. Już pobieżny przegląd prezentowanych w tym tomie tekstów wskazuje, że do tematu można podejść w bardzo różnorodny sposób. Może tak to powinno być. W przyszłości pozycja społeczna kobiety w różnych kręgach kulturowych była różnorodna. Mam nadzieję, że czytelnicy dostrzegą ten fakt.Fragment wstępu
Trzecia książka autorek bestsellerowych poradników kucharskich z przepisami dla najmłodszych smakoszy opartymi na metodzie BLW tym razem dla nieco starszych dzieci!Twoje dziecko potrafi już chodzić i głośno domagać się dokładki? Albo może wręcz przeciwnie protestuje przeciwko koperkowi w zupie i pracowicie wydłubuje rodzynki z ciasta? Ta książka jest właśnie dla Ciebie!Autorki najpopularniejszego w Polsce kulinarnego bloga o metodzie BLW, doświadczone mamy, doskonale wiedzą, że dzieci potrafią przy jedzeniu wybrzydzać, grymasić i tygodniami jeść to samo. Proponują więc przepisy na dania, które wpisują się w preferencje dzieci, mają szanse spełnić ich kryteria, zapewniają wszystkie niezbędne składniki odżywcze, a jednocześnie są proste i szybkie w przygotowaniu oraz, oczywiście smaczne!W książce znajdziesz między innymi przepisy na:domowe pieczywo i inne wypieki,wartościowe śniadaniaszybkie dania obiadowe,zdrowe desery,przepisy na imprezy dla dzieci,a także porady kuchenne i wiele podpowiedzi ułatwiających kulinarne działania również dla rodziców alergików.
Przechodzenie z wieku młodzieżowego w wiek dorosły jest najtrudniejszym momentem w życiu. Obecna cywilizacja wymyśliła, że to dorośli zapewnią takie przejście w miarę gładkie. Schemat jest dość prosty: przedszkole – szkoła podstawowa – szkoła średnia – ewentualnie studia – praca. Można zrezygnować z „ewentualnie studia”, ale wielu innych możliwości nie ma. A gdyby tak inaczej? Pewnie, że nauka na poziomie podstawowym i średnim jest konieczna, ale dlaczego w wieku dojrzałości płciowej i w wieku najlepszym do działania zmuszamy dorosłych ludzi do nauki? Nie lepiej dać im się wykazać? Wiedzę już mają. Niech zajmą się organizacją życia. To najlepszy wiek, by zbierać doświadczenia życiowe. Nauka w niewielkim stopniu uczy nas życia. Czyżby najlepszym wyjściem było najpierw zdobywanie doświadczeń, a dopiero potem nauka, która będzie o wiele bardziej świadoma? O tym jest ta książka.
Bestseller o wychowaniu w wersji audio. Praktyczne ćwiczenia i wskazówki ułatwiające opanowanie sztuki komunikowania się z dziećmi (i nie tylko z nimi) sprawiają, że audiobook jest przeznaczony dla każdego, kto chciałby lepiej rozumieć i mądrzej kochać dzieci oraz być przez nie kochanym i rozumianym. Czyta Paulina Holtz.
Zespół Turnera. Głosy i doświadczenia t.1Autorki przedstawiają analizę społecznego konstruowania kobiecości, idealnego obrazu ciała, ról przypisanych do płci, znaczenia macierzyństwa, pokazują, kiedy te dominujące konstrukcje mają znaczenie, a kiedy są podważane.Zespół Turnera występuje tylko u kobiet, jest zbiorem cech zewnętrznych i pewnych wad wrodzonych, spowodowanych brakiem lub uszkodzeniem drugiego chromosomu X. W literaturze medycznej jest dobrze opisany, a w praktyce klinicznej spotykany nie tak rzadko (rodzi się z nim 1 na 2500 dziewczynek). Zespół Turnera to jednak nie tylko jednostka medyczna, to także wielowymiarowy fakt kulturowy, który pojawia się w konkretnym kontekście historycznym i geograficznym i lokuje w ciałach uwikłanych w społeczne koncepcje zdrowia, płci czy macierzyństwa.Autorki tekstów składających się na książkę korzystały z różnych metodologii i źródeł, przyglądały się więc doświadczeniu życia z zespołem Turnera z wielu punktów widzenia. Dzięki temu możemy nie tylko zbliżyć się do świata dziewcząt i kobiet z zespołem Turnera, ale też zadać istotne pytania na temat własnego sposobu doświadczania rzeczywistości.Zespół Turnera. Głosy i doświadczenia Książka dla dzieci, t.2O zespole Turnera można powiedzieć na pewno, że występuje tylko u kobiet i że przydarza się rzadko, rodzi się z nim w przybliżeniu jedna na dwa i pół tysiąca dziewczynek. Bardzo często te dziewczynki nie rosną tak szybko, jak ich koleżanki, dlatego muszą codziennie dostawać zastrzyki z hormonem wzrostu. Wiele z nich, kiedy staje się nastolatkami, nie dojrzewa też tak jak inne dziewczynki (bez odpowiednich leków nie dostają na przykład miesiączki, później też zmienia się ich ciało w ciało kobiet wolniej rosną im piersi) i musi dostawać specjalne leki hormonalne.
Praca […] stanowi ważną rozprawę naukową dotyczącą określonych sytuacji społecznych niezmiennie aktualnych w dobie ponowoczesnej […] Trwała nieobecność (czasowa również) któregoś z rodziców, zmieniająca po części tak („scenariusz”) życia młodego człowieka prowadzić może do psychospołecznych, jak również biologicznych mechanizmów adaptacyjnych u młodego osobnika, zwłaszcza w czasie anomii, chaosu czy nieuporządkowanej, sprawczej i wszechobecnej otaczającej nas zmiany społecznej. […]
Przedmiotem zaprezentowanych badań o intencji psychopedagogicznej jest przede wszystkim subiektywna recepcja zastanej rzeczywistości przez respondentów i jej wpływ na postępowanie ludzi tudzież możliwość kierowania ich dalszej osobliwej, własnej i unikalnej przecież egzystencji.
Z recenzji prof. dra hab. Andrzeja Radziewicza-Winnickiego
Książka kierowana jest do szerokiego grona czytelników zainteresowanych poznaniem odmiennej sytuacji rodzinnej i życiowej młodych ludzi wychowywanych przez samotne matki i samotnych ojców. Szczególnie zaś przeznaczona jest dla osób, instytucji, organizacji pedagogicznych i społecznych zajmujących się problematyką psychospołecznego funkcjonowania młodzieży z rodzin niepełnych. Bowiem podejmowane przez nich planowe i systematyczne działania powinny zmierzać nie tylko do lepszego poznania młodzieży, jej dyspozycji i możliwości, ale również uczenia młodych ludzi właściwego ich wykorzystania i rozwijania.
Nasz poradnik:
- pokazuje, jak spokojnie i bezstresowo uczyć psa grzeczności i ostrożności wobec małych i większych dzieci;
- podaje wskazówki, jak tworzyć pozytywne i bezpieczne interakcje;
- zawiera ilustracje edukacyjne, które zainteresują dzieci i pobudzą je do myślenia;
- uczy dzieci właściwego zachowania wobec psów;
- ma na celu dobro psa i został napisany przez autorki, które są treserkami, behawiorystkami – oraz matkami!
Harmonijne relacje dzieci z psami przynoszą i psychiczną i fizyczną korzyść obu stronom. Dzięki psom dzieci uczą się empatii, zachowań społecznych oraz pewności siebie. Jest jednak równie ważne jest, aby i psy nabywały pewności siebie i były uczone bezpiecznych zachowań wobec dzieci. Zasadniczą sprawą jest zapobieganie pogryzieniom, musimy więc nauczyć nasze psy oraz nasze dzieci, jak mają się zachowywać we wzajemnych kontaktach.
Poradnik „Dzieciaki i psiaki” pomoże wam tworzyć bezpieczne, pozytywne i harmonijne relacje pomiędzy waszymi dziećmi a waszym psem. Książka zwiera kolorowe fotografie instruktażowe, tabele pomagające w ocenie i szkoleniu psa oraz szczegółowo opisane ćwiczenia. Ilustracje edukacyjne o Champie i Charliem pomogą nauczyć dzieci właściwego traktowania psich przyjaciół.
Książka promuje bezpieczne interakcje i rozwijanie wieloletnich przyjaźni.
Melissa Fallon wykłada behawioryzm i uczy tresury. Pracuje jako behawiorystka kliniczna oraz jako treserka. Po uzyskaniu dyplomu magistra z behawioryzmu klinicznego na uniwersytecie Lincoln ciągle rozwija wiedzę i umiejętności. Ukończyła kurs dla treserów i uczestniczyła w licznych konferencjach oraz seminariach. Melissa mieszka w Yorku w Wielkiej Brytanii, jest matką trojga dzieci, które wychowuje razem z dwoma ukochanymi psami. Z wielkim zaangażowaniem promuje zapobieganie pogryzieniom przez psy i upowszechnia wiedzę o społecznych korzyściach, jakie daje relacja człowiek-zwierzę.
Vickie Davenport jest wykwalifikowaną i doświadczoną treserką psów. Po uzyskaniu w 2004 roku dyplomu z behawioryzmu zwierząt na uniwersytecie Chester wyjechała do Tajlandii, gdzie prowadziła badania behawioralne i opiekowała się zwierzętami różnych gatunków. Pracowała jako rzecznik praw psów dla fundacji „Słyszące psy dla niesłyszących ludzi”. Obecnie uczy tresury psów i behawioryzmu na poziomie uniwersyteckim. Vickie mieszka i pracuje w Yorku w Wielkiej Brytanii. Jest dumną mamą dwóch chłopców oraz dwóch adoptowanych psów.
Natasha Thompson, artystka pełna pasji, jest autorką zamieszczonych w tej książce rysunków o Champie i Charliem. Od chwili ukończenia wydziału sztuk pięknych cały czas zajmuje się sztuką, pracując w galeriach sztuki i na wystawach w całym Yorkshire. Dostaje zamówienia nie tylko od osób prywatnych, ale również od wydawnictw i firm prowadzących kampanie marketingowe. Natasha jest dumną mamą jednego synka. Jej pasją jest wykorzystywanie sztuki jako narzędzia edukacji i poradnictwa dla osób w każdym wieku.
"Czy wiesz, że zmartwienia są jak pomidory? Nie oznacza to, że możesz je zjeść. Zmartwienia są jak pomidory, bo gdy zwracasz na nie uwagę i pielęgnujesz w sobie, sprawiasz, że zaczynają rosnąć jak pomidory.”
“Co robić, gdy się martwisz” to bestsellerowy poradnik psychologiczny dla dzieci w wieku 6-12 lat, który w nowatorski sposób edukuje, motywuje i uczy, jak stosować poznawczo-behawioralne techniki radzenia sobie z lękiem. Pobudzające wyobraźnie metafory wyjaśnią dziecku mechanizm powstawania i zaostrzania się lęku, a prosty i pełen ciepła język sprawi, że nauka radzenie sobie z lękiem stanie się przyjemna. Książka wzbogacona jest ilustracjami Bonnie Mathew i licznymi ćwiczeniami, które umożliwią dziecku zwerbalizowanie swoich obaw, a zarazem pobudzą je do ekspresji twórczej. To kompletne narzędzie do pracy z dzieckiem, z którego skorzystało już wiele dzieci, rodziców i wychowawców. Poradnik został przetłumaczony na 21 języków i zdobył Złotą Nagrodę w konkursie National Parenting Publications Awards.
Dr Dawn Huebner jest psychologiem klinicznym, psychoterapeutą, mamą i autorką najcześciej tłumaczonych poradników dla dzieci, których sprzedaż sięgnęła miliona egzemplarzy. Wielokrotnie nagradzana zarówno przez rodziców (Mom’s Choice Award, iParanting Media Award, National Parenting Publications Award) jak i dzieci (Young Voice Award). Poradniki Huebner rekomenduje Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne.
Do logopedów!Jest to książka o praktyce terapii jąkania. Zawiera zbiór wypróbowanych metod pracy z dziećmi, możliwych do zastosowania w warunkach szkolnych. Opracowano je w trakcie kilkuletniego programu badań sponsorowanego przez Amerykańską Fundację Mowy (Speech Foundation of America).Autor publikacji, logopeda szkolny, należał do zespołu terapeutów biorących udział w programie. Wcześniej ukończył specjalistyczny kurs terapii pod kierunkiem Charlesa Van Ripera, uznanego za światowy autorytet w dziedzinie problematyki jąkania.Gorąco zachęcam do lektury tej książki. Została napisana w sposób interesujący, a zarazem łatwy w odbiorze. Jestem głęboko przekonany, że korzystanie z zawartych w niej doświadczeń i sugestii ułatwi rozpoczęcie pracy terapeutycznej z jąkającymi się dziećmi albo w przypadku osób prowadzących już praktykę - pomoże uczynić ją bardziej skuteczną i satysfakcjonującą.Malcolm Fraser
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
