Jeśli jesteś singlem, lecz myślisz już o żonie, idziesz w dobrym kierunku. Na tym świecie łatwiej jest dwojgu niż jednej osobie. Nawet w Biblii jest o tym napisane (por. Koh 4,9-11). Pamiętaj jednak, że pomysł, iż gdzieś istnieje jakaś jedna „szczególna osoba”, która ma stanowić twoje dopełnienie, wcale nie pochodzi od Boga, lecz jest mitem wynikającym ze świeckiego pojęcia „bratniej duszy”. Pismo św. w żadnym miejscu nie naucza, by szukać tej „jednej jedynej”. Zamiast tego używa pojęć: „ZNALEŹĆ” i „WZIĄĆ ZA ŻONĘ”. Małżeństwo jest więc WYBOREM, do którego potrzebna jest mądrość i aktywność.

A few years ago, Chimamanda Ngozi Adichie received a letter from a childhood friend, a new mother who wanted to know how to raise her baby girl to be a feminist. Dear Ijeawele is Adichie’s letter of response: fifteen invaluable suggestions—direct, wryly funny, and perceptive—for how to empower a daughter to become a strong, independent woman. Filled with compassionate guidance and advice, it gets right to the heart of sexual politics in the twenty-first century, and starts a new and urgently needed conversation about what it really means to be a woman today.

Pod koniec XIX wieku w samej tylko Warszawie pracowało prawie 40 tysięcy pokojówek, garderobianych i panien do wszystkiego. Młodych imigrantek ze wsi, samotnych w dużym mieście, bezbronnych. Ta książka jest opowieścią o nadużyciach, których na służących dopuszczali się właściwie wszyscy, którzy się z nimi stykali. Od Kościoła, zainteresowanego zbawieniem ich duszy, ale już nie sprawiedliwą karą dla molestujących panów domu, przez panie, które służbę ignorowały, poniżały i zwalniały z byle powodu, aż po emancypantki i socjalistów, którzy chcieli pomóc, ale nie wiedzieli jak.Służące, których życiem w XIX wieku pracodawcy mogli nieomal swobodnie rozporządzać, musiały na abolicję czekać ponad sto lat. Dziś odzyskują nie tylko podmiotowość. Autorka przywraca im prawdziwe imiona, twarze, głos - i godność i pokazuje, jak niewolnictwo kobiet sięgało samego rdzenia ładu społecznego. Magdalena Kicińska pisarka, redaktorka naczelna PismaJest to książka o niewyobrażalnym wyzysku i przemocy, nie jest jednak straszliwym, niestrawnym akademickim sucharem, których tony co roku produkuje polska nauka historyczna. Wprost przeciwnie: autorka pisze świetnie, umiejętnie przechodząc pomiędzy twardymi faktami i liczbami oraz anegdotą.Dr hab. Adam Leszczyński, profesor Uniwersytetu SWPS

Nocą z 8 na 9 sierpnia 1969 roku członkowie „rodziny” Charlesa Mansona na jego rozkaz dokonali przerażającej zbrodni: zamordowali będącą w zaawansowanej ciąży żonę Romana Polańskiego Sharon Tate i kilkoro jej gości. Wśród oprawców były Leslie Van Houten i Patricia Krenwinkel. Podczas procesu prokurator nazwał je „ludzkimi potworami”, ale ci, którzy znali je wcześniej, nie mogli uwierzyć, by były zdolne do tak brutalnych czynów. Dziennikarka Nikki Meredith przez dwadzieścia lat odwiedzała „kobiety Mansona” w więzieniu, próbując zrozumieć, co zmieniło normalne na pozór dziewczyny w morderczynie i jak można żyć dalej po popełnieniu tak potwornej zbrodni. Jej książka to mroczna podróż w samo serce zła. „Wciąga już od pierwszej strony. Doskonałe połączenie psychologii kryminalnej i reporterskiej dokładności.” „Clues and Reviews” „Meredith stawia pytania, z którymi wciąż zmagamy się po tylu latach od tamtych tragicznych wydarzeń – jak mogło dojść do takich zbrodni?” „Shelf Awareness”

Urozmaicony wybór doświadczeń, wprowadzających dzieci w świat nauki, technologii, inżynierii i matematyki TheDadLab jest znane na całym świecie i ma status internetowej sensacji dzięki publikowanym regularnie filmikom i zdjęciom, które prezentują proste i zabawne eksperymenty naukowe wykonywane z dziećmi w domu. Do ich przeprowadzenia wystarczą przedmioty i substancje, które każdy ma pod ręką, dzięki czemu nawet najbardziej zajęci rodzice znajdą chwilę, by spędzić czas z dziećmi w wartościowy sposób, a przy okazji rozbudzić w nich zainteresowanie światem i głód wiedzy. W swojej pierwszej książce autor TheDadLab, czyli Sergei Urban, przedstawił czterdzieści najatrakcyjniejszych doświadczeń wraz kolorowymi zdjęciami i instrukcjami wykonania krok po kroku. Do każdego eksperymentu dołączył też kilka pomysłów na jego rozwinięcie oraz objaśnienie towarzyszących mu zjawisk, by rodzice byli przygotowani na pytania, które mogą usłyszeć od zaciekawionych tematem dzieci. Domowe laboratorium to pierwsza pomoc dla każdego zapracowanego rodzica, który usłyszał jedno z najbardziej przerażających zdań, jakie może wypowiedzieć dziecko:,,Mamo, tato, nudzę się!"".

Debiut pisarski Melindy Gates, aktualne i potrzebne wezwanie do wzmocnienia roli kobiet Kiedy pomagamy osiągnąć moment zwrotny kobietom, pomagamy całej ludzkości. Melinda Gates Od dwudziestu lat Melinda Gates prowadzi misję, której celem jest znajdowanie rozwiązań dla ludzi pilnie potrzebujących pomocy, bez względu na to, gdzie żyją i kim są. Podczas tej podróży coraz wyraźniej zaczęła zdawać sobie sprawę z jednej rzeczy: Jeśli chcesz, by całe społeczeństwo dążyło ku lepszemu, nie możesz traktować gorzej kobiet. W tej poruszającej książce dzieli się mądrością zdobytą dzięki spotkaniom z inspirującymi ludźmi, których poznała podczas swej pracy i podróży po całym świecie. Sama najlepiej wyjaśnia swoją motywację we wstępie: „Dlatego właśnie musiałam napisać tę książkę – by podzielić się historiami ludzi, którzy pozwolili mi znaleźć życiowy cel i siłę do działania. Chcę, byśmy wszyscy zobaczyli, jak możemy wspomóc kobiety tam, gdzie żyjemy”. Melinda wspiera swą narrację alarmującymi danymi, prezentując kwestie, które w największym stopniu wymagają naszej uwagi – od małżeństw dzieci przez brak dostępu do środków antykoncepcyjnych po nierówne traktowanie ze względu na płeć w miejscu pracy. Pisze też o swoim życiu osobistym oraz o drodze do równouprawnienia w małżeństwie. Jednocześnie stale udowadnia, że nigdy dotąd nie mieliśmy dogodniejszych warunków do zmieniania świata – i samych siebie. Pisząc z pasją, szczerością i wdziękiem, przedstawia nam niezwykłe kobiety i pokazuje moc, jaką daje wspólne działanie. Kiedy my dźwigamy innych, oni dźwigają nas.

Monografia ma charakter teoretyczno-metodyczny. Scharakteryzowano w niej cechy rodziny, czynniki ryzyka krzywdzenia dziecka, opisano objawy zaburzeń dziecięcych wynikających z wychowywania się w rodzinie nieprawidłowo realizującej swe funkcje. Ponadto zaprezentowano role i zadania oraz metodykę działania specjalistów pracujących z rodzinami w obszarze wsparcia rodziny i ochrony dobra dziecka. W ostatnich latach zwraca się bowiem uwagę, aby w pracy z rodzinami stosować idę umacniania (epmowerment), całościowości, spójności, subsydiarności (familocentryzm), wzmacniania więzi między dziećmi a rodzicami (teoria przywiązania, rodzicielstwo bliskości). Ponadto kładzie się coraz większy nacisk na współpracę pracowników służb społecznych między sobą i z przedstawicielami innych resortów i sektorów (muliprofesjonalizm).

Jeśli przyjrzymy się losom kobiet–naukowców w tamtych czasach, to okaże się, że zawsze musiały mieć wsparcie mężczyzny: ojca, męża, brata, profesora. (Hélene Langevin-Joliot) Dopuszczenie kobiet do szkół wyższych, do którego w szerszym zakresie doszło dopiero na przełomie XIX i XX wieku, sprawiło, że stopniowo coraz więcej z nich zaczęło zajmować się badaniami, także w zakresie nauk matematyczno-przyrodniczych – do tej pory wyłącznej domenie mężczyzn. Mimo dopuszczania kobiet do studiów wyższych dalsze dzieje ich naukowych karier jeszcze długo były niepewne, jeśli nie wspierało ich męskie ramię – jakiegoś uznanego (i najlepiej zakochanego w przyszłej uczonej) naukowca. Autor niniejszej książki opowiada w dziesięciu rozdziałach o dziesięciu kobietach, które albo zdobyły samodzielne i znaczące miejsce w dziejach nauk ścisłych (np. Maria Skłodowska-Curie i jej córka Irene Joliot-Curie), albo odegrały ważną rolę w życiu i działalności swoich partnerów – wybitnych uczonych (np. Mileva, żona Alberta Einsteina). Jedne są bardziej znane, inne mniej. Obok Marii Skłodowskiej-Curie, Irene Joliot-Curie i Milevy Einstein są to: Clara Immerwahr-Haber, Harriet Brooks, Lise Meitner, Marietta Blau, Ida Tacke-Noddack, Maria Goeppert-Mayer oraz Chien-Shiung Wu.

Ten pięknie ilustrowany, kolorowy album przeznaczony jest dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Będzie idealnym upominkiem z okazji zakończenia nauki w przedszkolu i przekroczenia progu szkolnego. To jedno z najważniejszych wydarzeń w życiu dziecka. Aby ten czas nie został zapomniany, warto utrwalać jego chwile. Rysując obrazki i wypełniając z pomocą dorosłych kolejne strony, dziecko własnoręcznie stworzy niepowtarzalną, osobistą pamiątkę z tego okresu, do której z pewnością powróci kiedyś z uśmiechem. Książka zawiera także wiele przydatnych wskazówek, zapoznających przyszłego ucznia ze szkołą i oswajających to nowe dla niego miejsce. Album ten polecamy nauczycielom, rodzicom i opiekunom jako pomysł na ciekawy upominek z okazji zakończenia roku w przedszkolu bądź uroczystości pasowania na ucznia.

Poradnik „Zaplanować piękno” jest skierowany do wszystkich kobiet, które mają konkretny cel – przez cały rok chcą się czuć piękne, żyć w zgodzie ze sobą i przede wszystkim cieszyć się dobrym zdrowiem! Książka ta została napisana w taki sposób, by mimo naszego codziennego zabiegania była prostą, praktyczną pomocą w dbaniu o wspaniałą sylwetkę i dobre samopoczucie. Można w niej łatwo znaleźć konkretne wskazówki dotyczące najlepszych sposobów utrzymania prawidłowego funkcjonowania organizmu i zewnętrznego piękna oraz uzyskania odpowiedniej wagi, poprawy kondycji fizycznej i akceptacji samej siebie. - Fachowe porady udzielane przez autorkę – wysokiej klasy specjalistę z doświadczeniem akademickim – pozwalają dobrać dietę adekwatną do potrzeb i stylu życia. - Tabele z wieloma niezbędnymi informacjami ułatwiają zaplanowanie diety, a na pustych stronach można prowadzić osobiste zapiski. - Poradnik składa się z czterech części. Pierwsza część przybliża podstawowe reguły i cele stosowania diet, druga zawiera pięć diet podstawowych, trzecia – pięć diet specjalnych, a w czwartej znajdziemy porady ułatwiające kontrolowanie i utrzymanie nowej wagi. - Diety podstawowe to dieta wiosenna, letnia, jesienna, zimowa oraz oczyszczająca, a diety specjalne to diety odchudzające brzuch i uda, zapobiegające nadmiernemu zatrzymywaniu wody w organizmie, a także dieta detoks. Lucia Bacciottini jest cenionym dietetykiem, specjalistą w dziedzinie żywienia zintegrowanego i nutraceutyki, ma wieloletnie doświadczenie w pracy akademickiej. Karierę naukową rozpoczęła na Uniwersytecie Florenckim, a kontynuuje ją we florenckiej filii New York University. Jest współautorką kilkudziesięciu publikacji naukowych i uczestniczką wielu programów telewizyjnych.

W komentarzu szczegółowo omówiono następujące regulacje: - zasady organizowania i funkcjonowania opieki nad dziećmi w wieku do lat 3, - warunki świadczonych usług, - kwalifikacje osób sprawujących opiekę, - zasady finansowania opieki oraz sprawowania nadzoru nad warunkami i jakością sprawowanej opieki. Autor uwzględnił ponadto w publikacji zmiany dotyczące: - możliwości składania wniosków za pomocą systemu teleinformatycznego przez podmioty zamierzające prowadzić żłobek, - nałożenia na opiekunów i wolontariuszy (spełniających dotychczasowe wymagania do sprawowania tych funkcji) obowiązku odbycia szkolenia z zakresu pierwszej pomocy, - uelastycznienia funkcjonowania żłobków poprzez wyłączenie konieczności „blokowania” miejsc dla dzieci, które przez dłuższy czas nie uczęszczają do żłobka, - wymagań lokalowych żłobków i klubów dziecięcych, - wymogu ujawnienia w rejestrze danych dotyczących zawieszenia działalności żłobka lub klubu dziecięcego.

One of the most talked-about scholarly works of the past fifty years, Judith Butler’s Gender Trouble is as celebrated as it is controversial. Arguing that traditional feminism is wrong to look to a natural, 'essential' notion of the female, or indeed of sex or gender, Butler starts by questioning the category 'woman' and continues in this vein with examinations of 'the masculine' and 'the feminine'. Best known however, but also most often misinterpreted, is Butler's concept of gender as a reiterated social performance rather than the expression of a prior reality. Thrilling and provocative, few other academic works have roused passions to the same extent.

Recenzowana monografia Katarzyny Guczalskiej z pewnością zawiera wiele celnych uwag i analiz, a podjęta tematyka niewątpliwie należy do ważkich. Ponadto w pracy tej znalazło się wiele wątków nowych na tle polskiej dotychczasowej literatury przedmiotu. Wielką zaletą dzieła jest omawianie elementów dyskursu feministycznego bez częstej u adherentek i adherentów myśli feministycznej egzaltacji i doktrynerskiego rozpalenia. Praca jest napisana ładnym i klarownym językiem Autorka formułuje myśli w bardzo precyzyjny sposób i dobrze panuje nad stylem. Narracja prowadzona jest w sposób rzeczowy i wyważony, pozwalający czytelnikowi samodzielnie ukształtować sobie zdanie na temat podejmowanych zagadnień.Z recenzji dr. hab. Piotra SzymańcaAutorka pracy postawiła sobie za cel przybliżenie sylwetki i poglądów politycznych jednej z bardziej wpływowych przedstawicielek współczesnego feminizmu i antyliberalizmu Carole Pateman. Zamiar ten jest ze wszech miar cenny, gdyż umożliwia polskiemu czytelnikowi zapoznanie się z głównymi wątkami twórczości tej radykalnej myślicielki. Niewątpliwą zasługą Katarzyny Guczalskiej jest drobiazgowe i analityczne omówienie poglądów Pateman oraz określenie ich mianem feminizmu antykontraktowego, który to termin najtrafniej oddaje stanowisko tej myślicielki. Można wyrazić przekonanie, że zdefiniowanie poglądów Pateman jako feminizmu antykontraktowego umożliwi innym badaczom dorobku Pateman przyjęcie perspektywy, pozwalającej na lepsze zrozumienie stanowiska autorki Kontraktu płci. Zaletą pracy jest także umieszczenie poglądów Pateman w szerszym kontekście filozoficzno-politycznym i pokazanie tej myślicielki jako znaczącej postaci we współczesnym dyskursie feministycznym.Z recenzji dr. hab. Dariusza JurusiaKatarzyna Guczalska filozofka, adiunkt w Katedrze Filozofii Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Zajmuje się filozofią społeczną i naukami o polityce. Istotną rolę w jej dorobku badawczym odegrały studia hegloznawcze. Autorka monografii Państwo jako dzieło sztuki. Piękno i wolność w filozofii Hegla (2010), Miłość i cnota polityczna. Rodzina i kobieta w filozofii Hegla (2002). Redagowała Zrozumieć Hegla (2009), współredagowała Wokół sporu komunitarian z liberałami (2016). Dała się poznać jako tłumaczka tekstów Wolfganga Welscha (2005). Autorka kilku recenzji i ponad dwudziestu artykułów akademickich dotyczących m.in.: liberalizmu, libertarianizmu, feminizmu, własności prywatnej, metafizyki, społecznej odpowiedzialności biznesu.

W komentarzu omówiono zmiany wprowadzone w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich w 2017 r., w tym m.in. rozszerzające katalog przestępstw:- których popełnienie w okresie próby stanowi podstawę do obligatoryjnego odwołania przez sąd rodzinny warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonego środka poprawczego i zarządzenia umieszczenia nieletniego w zakładzie poprawczym;- których popełnienie może stanowić dodatkową, wyjątkową podstawę do umieszczenia nieletniego w schronisku dla nieletnich;- popełnionych przez wychowanka zakładu poprawczego, które mogą stanowić podstawę do przeniesienia nieletniego do zakładu poprawczego o wzmożonym nadzorze wychowawczym.W publikacji dodatkowo zamieszczono najważniejsze przepisy wykonawcze do komentowanej ustawy oraz komentarz do art. 10 k.k., który uzupełnia regulację ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich o przepisy dopuszczające wyjątkową możliwość pociągnięcia nieletnich, mających ukończone 15 lat, do odpowiedzialności karnej.

Metoda ustawień narodziła się z ponownego odkrycia tego, co od kilkudziesięciu lat określano jako system rodzinny. Twórca ustawień systemowych, Bert Hellinger, pogłębił i uściślił wcześniejsze obserwacje oraz wykazał, że siła oddziaływania rodziny jest większa, niż zakładano wcześniej. Istotę systemu rodzinnego stanowią przede wszystkim powiązania nieświadome i ukryte. Nieważne, czy z członkami rodziny utrzymuje się kontakt, czy żyje się samotnie, czy jest się młodym, czy u kresu życia – rodzina pozostaje przy nas i wpływa na nasz los.   Książka objaśnia zachodzące podczas pracy ustawieniowej procesy psychiczne, o których zazwyczaj się nie mówi, gdyż pozostają częścią wewnętrznego doświadczenia klienta i terapeuty. Ukazuje dynamiki systemowe w chorobach, problemach życiowych i trudnościach zawodowych, podając opisy sesji terapeutycznych. Omawia metody pracy i rolę terapeuty. Umiejscawia też ustawienia systemowe wśród innych podejść terapeutycznych, nauki i filozofii.      "Ustawienia systemowe odkryły siłę czynników nieświadomych i niezależnych od nas, ale ukazały też wielki zakres naszej sprawczości. Ma to znaczenie w kontekście wyzwalania się z urazów dzieciństwa, rezygnacji z tendencji samobójczych, wzięcia odpowiedzialności za własne życie, pojednania z rodzicami i odzyskania poczucia mocy życiowej. Przyjęcie życia i siły, która do nas płynie, zależy od nas. Nie jesteśmy tak zdeterminowani, naznaczeni i zależni od okoliczności, jak sądziliśmy dotąd”.            Od Autora:     Gdy kilkanaście lat temu rozglądałem się po księgarni, znajoma sprzedawczyni zagadnęła mnie: „Jest taki nowy psychoterapeuta, którego książki wielu ludzi kupuje”. Ja jednak nie byłem ciekaw o kim mowa sądząc, że chodzi pewnie o eklektycznego terapeutę, który nie wnosi niczego nowego. Sam już nie wiem dlaczego, sięgnąłem jednak po książkę na temat terapii Berta Hellingera, bo to on został wtedy wspomniany. Kilka przeczytanych zdań wydało mi się bardzo sensownych. Wkrótce nadarzyła się okazja, aby pójść na warsztat z samym Hellingerem. Gdy tylko rozpoczęło się pierwsze ustawienie, poczułem wagę sprawy. W dalszej części warsztatu coraz silniej przeżywałem uczucia, które śmiem utożsamiać z grecką katharsis. Obserwowałem dramat ukrytych za zasłoną nieświadomych mocy, byłem z boku, a jednak współuczestniczyłem, głęboko poruszony odkrywaniem tajnych kolein losu. Pamiętam, że na tamtym warsztacie obecne były także osoby szkolące się w metodzie ustawień. Ludzie często bez psychologicznego wykształcenia lub dłuższej praktyki terapeutycznej. Wydawało mi się to jakimś nieporozumieniem. Sądziłem, że aby odczytywać te głębie potrzebne jest nie tylko doświadczenie kliniczne, lecz trening psychoanalityczny. Wyobrażałem sobie, że ustawienie interpretuje się jak sen, a może jak objaw. Później, gdy zapoznałem się z metodą Hellingera, zobaczyłem, że zawiera ona zasady i procedury, których jednoznaczność jest jak na psychologię zupełnie niezwykła. Okazało się, że ustawienia podążają za uniwersalnymi prawami i nie wymagają silenia się na interpretacje, zaś sens każdego zdania teorii potwierdza praktyka. Zadziwiające, że metoda ta łączy cechy, które wydawały się wzajemnie wykluczać, czyli szybkość zmiany oraz głębokość wglądu.       Ta książka powstała w wyniku chęci systematyzacji i fenomenologicznie podbudowanego opisu niektórych aspektów tej terapii, o których normalnie się nie mówi, gdyż pozostają częścią wewnętrznego doświadczenia. Mam nadzieję, że pomoże to ustawieniom zająć należne im miejsce wśród uznanych terapii, o co - z powodu słabej znajomości tej metody w kręgach akademickich - ciągle trudno. W książce przedstawiam ustawienia Hellingera w szerokim kontekście innych metod terapeutycznych oraz dziedzin poznania. Nie znaczy to, iż uważam, że ustawienia systemowe sprowadzają się do tego, co znane.       Niektórzy naiwnie sądzą, że Hellinger nauczył się swojej metody od Zulusów, że wykorzystał to, co od lat znane w terapii rodzin, że podobne rzeczy mówił Jung, Moreno albo ktoś „na Wschodzie”, że ustawienia powstały z niemieckiego idealizmu albo są po prostu szamanizmem, jeśli nie rodzajem spirytyzmu. Te twierdzenia są błędne. Występujące pomiędzy ustawieniami systemowymi a innymi wytworami myśli i kultury zbieżności potwierdzają uniwersalizm tez Hellingera, nie dotykają jednak tego, co w ustawieniach całkiem nowe. Tym nowym są odkryte przez Hellingera dynamiki systemowe i porządki miłości, czyli prawa, którymi kierują się systemy rodzinne oraz te, przy pomocy których terapeuta może pomagać.       Książka podzielona jest na dwie części.   Część pierwsza – obejmująca rozdziały od I do IV – dotyczy pracy terapeutycznej i coachingowej przy pomocy ustawień systemowych oraz wglądów, do jakich metoda ta prowadzi.   W części drugiej – rozdziały V i VI – zajmuję się kontekstem terapeutycznym, naukowym i filozoficznym, w jakim możemy umieścić ustawienia systemowe.   W pierwszym rozdziale książki opisuję teorię i technikę ustawień systemowych, zarówno grupowych, jak i indywidualnych (terapeuta – klient). Wyjaśniam procesy i pojęcia tej metody, problematykę powstawania zaburzeń, postępowanie i postawę terapeuty systemowego.   W rozdziale drugim przybliżam systemowe spojrzenie na zaburzenia psychiczne i fizyczne oraz problemy życiowe i zawodowe, podając opisy sesji terapeutycznych. Wspominam też o pracy z organizacjami.   W rozdziale trzecim zajmuję się bliższym przedstawieniem poszczególnych technik terapeutycznych, pogłębiam analizę procesów, jakie mają miejsce w trakcie ustawień oraz szerzej opisuję rolę terapeuty.   W czwartym rozdziale mówię o rodzinie, relacjach partnerskich, wychowaniu dzieci.   W drugiej części książki, w rozdziale piątym, wskazuję na związki pomiędzy ustawieniami systemowymi a psychodramą, terapią rodzin, psychoanalizą oraz innymi metodami terapeutycznymi i paraterapeutycznymi.   W ostatnim rozdziale stawiam ustawienia systemowe w szerszym kontekście zagadnień podejmowanych przez filozofię, fizykę, antropologię, psychologię czy parapsychologię.   

Dzieje świata są historią kobiet i mężczyzn, choć ta pisana bardziej jednak jest historią mężczyzn. Kobiety, jak w życiu, przez wieki pozostawały w cieniu, zakulisowo wpływając na losy świata, delikatniej i często inteligentniej przyczyniając się do zmian. To ich przebywanie w cieniu powodowało, że także na kartach książek, które ten świat próbują wyrwać z mroków zapomnienia, często pozostają gdzieś w oddali prowadzonych narracji. Z rzadka jedynie przebijają się w przysłowiowe światła reflektorów, by ze sceny dziejów dyrygować całym światem. Postaci, takie jak Bona Sforza, Katarzyna II Wielka czy Margaret Thatcher pozostają jednak rzadkością.- fragment wstępu

Poradnik zawiera ćwiczenia praktyczne dla nauczycieli i rodziców do wykorzystania podczas pracy z uczniem, aby stymulować jego rozwój i pozwolić osiągnąć sukces edukacyjny. Docelowa grupa uczniów 4–6 klasa szkoły podstawowej. Główną cechą, którą wyróżnia proponowaną publikację jest to, że zawiera w przeważającej części praktyczne ćwiczenia, które rodzic sam może wykorzystać podczas wspólnej pracy nad zminimalizowaniem zaburzeń wynikających z dysleksji.

Z recenzji: "… monografia dotyczy problematyki, która spotkała się z niewielkim zainteresowaniem piśmiennictwa. Istniejące publikacje z zakresu prawa pochodzą z reguły z okresu sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej lub też dotyczą głównie zagadnień pedagogiczno-psychologicznych. Nie budzi moim zdaniem wątpliwości potrzeba opublikowania recenzowanej monografii, która umiejętnie łączy zagadnienia teoretyczne z praktycznymi". dr hab. Grzegorz Jędrek, prof. UKSW

Kiedy Roz, jedyne i późne dziecko swych rodziców, po niemal 10 latach nieobecności odwiedza dom rodzinny, zszokowana odkrywa, że jej matka i ojciec z dziarskich emerytów zmienili się w nieradzących sobie z codziennością staruszków. Ktoś powinien się nimi zająć, zorganizować życie, a przede wszystkim uświadomić, że nie są w stanie dalej żyć sami. Cóż, kiedy oni zwykle unikali rozmów na niewygodne tematy. Po prostu nie przyjmowali ich do wiadomości.Ta historia wydarzyła się naprawdę. Roz Chast, uznana rysowniczka ""New Yorkera"" i autorka kilku powieści graficznych dzieli się swoją historią i w zabawny, pełen humoru, wzruszający sposób pozwala oswoić się z tematem, który dotyczy prawie każdego z nas momentu przedefiniowania ról, gdy musimy stać się opiekunami swoich rodziców, a potem przygotować się na ich odejściePorozmawiajmy o czymś przyjemniejszymRoz Chast dorastała na Brooklynie w Nowym Jorku. Od 1978 roku jest rysowniczką New Yorkera, na łamach którego opublikowała ponad tysiąc ilustracji. Jest autorką tekstu i ilustracji wydanych w komiksowej konwencji książek: What I Hate: From A to Z, Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym (bestseller New York Timesa), Going Into Town: A Love Letter to New York. Ukazały się także zbiory jej rysunków: The Party, After You Left oraz Theories of Everything.

Oto książka, którą można streścić jednym zdaniem: Kobieto, nie daj się robić w bambuko; mężczyzno: nie uważaj kobiety za idiotkę. I tyle. Właściwie można jej już nie czytać, ale jednak warto.Rozmawiamy o fantazmatach, jakim dajemy się uwodzić, i ich wpływie na nasze życie. Fantazmatach o niezależności, równości, sile i partnerstwie. O lekceważeniu mocy seksualności. O tym, że odpowiedź na pytanie: Czy mnie to podnieca? może uchronić przed poważnym błędem w wyborze partnera. Kobiety bowiem zaczęły źle wybierać. I właśnie o tych kiepskich wyborach jest ta książka.Wyobraźmy sobie sytuację najbardziej banalną pod słońcem: ona spotyka jego. Na imprezie u znajomych, wyjeździe integracyjnym, randce z internetu, gdziekolwiek...Kiedy go widzi, wie, że to ON. Myśli o nim: Jaki to fajny facet!. Bo jest uroczy i słodki. Ma na nogach znoszone trapery w typie Edwarda Stachury, co ją rozczula, ale może także chodzić w lakierkach, w eleganckim garniturze, być politykiem, pracować w agencji reklamowej co jej się podoba. Może też być świetnie zapowiadającym się projektem na idealnego partnera życiowego co ją pociąga.Do takiego mężczyzny chce się przytulić.STOP!Nie warto od razu się przytulać i my powiemy Wam dlaczego. Znamy tego faceta w traperach albo lakierkach. Znamy ten uśmiech i przytulanie. Wiemy, na co go stać. Na wiele i na bardzo niewiele. Każde z nas, autorów tej książki, spotkało się z takim typem mężczyzny. Albo z kobietami, którym partnerował. Być może spotkałyście go kiedyś w tramwaju, wracając z zakupów z pełnymi siatami. To był ten, który nie ustąpił Wam miejsca, za to łakomie na Was patrzył. I nie czuł przy tym wstydu, nie miał poczucia winy. Albo dyskutował z Wami zażarcie na jakimś forum internetowym, choć nie miał racji. Nie odpuścił musiał dopiąć swego. Albo po seksie (całkiem udanym) bez słowa usunął Was z grona znajomych na Tinderze. Czy też umówił się na tańce i nie przyszedł.Przez kilka lat zbieraliśmy opowieści i uwagi na jego temat. Można powiedzieć: rozgryźliśmy społeczno-socjologiczny fenomen fajnego faceta XXI wieku. Jeżeli zaczniecie czytać tę książkę, przekonacie się, że jesteśmy wobec niego trochę złośliwi, ale zapewniamy na sercu leży nam również jego dobro.