Książka ta opisuje głównie zapomniane przekłamania chrześcijaństwa, co ukazuje zupełnie inny obraz Kościoła z pierwszych wieków jego istnienia, niż mit, który później zakorzeniono. Opis jest na tyle szczegółowy, że daje wgląd w szokujący poziom świadomości samych twórców Kościoła. Ponieważ obszernie przedstawiono nurty gnostyckie obecne we wczesnym chrześcijaństwie (które wcale nie były tak marginalne, jak Kościół później ludziom wmawiał), to obraz, jaki się wyłania, jest też dużo bardziej zróżnicowany, niż dotychczas sądzono. W znacznie większym stopniu niż się wydaje, oparty był on na zapożyczeniach z innych religii opisano tu wiele wciąż mało znanych źródeł tych zapożyczeń. Ważną częścią książki jest też niewątpliwie rozdział opisujący wykorzystywanie dzieci przez duchownych od samego początku istnienia Kościoła oparty na najnowszych, przełomowych badaniach. Zasadniczym celem tej książki jest jednak pokazanie ŹRÓDEŁ blokad rozwoju duchowego, które przedstawione przykłady uzmysławiają całkiem wyraźnie.
A Pan rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem.(Wj 33,11) Mistrzowie duchowości chrześcijańskiej uczą, że modlitwa jest nie tyle kwestią jakiejś określonej, niezawodnej metody czy zaplanowanych działań, ile przemieniającym doświadczeniem Ducha Świętego, który mieszka w sercu człowieka. Natomiast jakakolwiek metoda polega na tym, by ta ukryta w sercu modlitwa przeniknęła do świadomości i ogarnęła całego człowieka. Dla jednych taką metodą będzie cisza, dla drugich ekspresyjna i radosna modlitwa uwielbienia. Komuś lepiej będzie się modlić słowem Bożym, ktoś inny będzie czerpał siły z odmawiania różańcaTa książka to prawdziwa uczta dla ducha i intelektu zapis dziesięciu rozmów Małgorzaty Terlikowskiej z duchownymi o różnych drogach i formach modlitwy. Rozmówcy wyjaśniają, na czym polegają poszczególne rodzaje praktyki modlitewnej, takie jak: modlitwa słowem i ciszą, Msza Święta i liturgia godzin, modlitwa uwielbieniowa, Modlitwa Jezusowa, lectio divina, rozeznawanie metodą ignacjańską, rachunek sumienia, różaniec czy wreszcie modlitwa muzyką i sztuką. Mówią o swoim doświadczeniu rozmowy z Bogiem i dają cenne wskazówki, jak rozwijać z Nim trwałą i silną relację. A jednak da się tak mówić o modlitwie, by zarówno ten, komu kojarzy się ona jedynie z dziecięcym paciorkiem czy z listą spraw do załatwienia, jak i ten, kto od dawna uczestniczy w przygodzie słuchania i poznawania Boga, znaleźli treści nowe, inspirujące i praktyczne! Modlitwa to życie pełne dynamiki, kolorów, emocji, trudu i radości i to świetnie się czuje w rozmowach Małgorzaty Terlikowskiej. Warto dać się zainspirować!Dominika Szczawińska Dzięki tej książce na nowo odkryłem, czym jest modlitwa. Rozmowy Małgorzaty Terlikowskiej to lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy chcą odnowić i umocnić więź z Panem Bogiem.Piotr Różański SP Małgorzata Terlikowska - z wykształcenia etyk, z zawodu publicystka, dziennikarka i redaktorka. Żona i mama pięciorga dzieci.
Kiedy umiera Swaróg, strzygi przemieniają się w puszczyka, a spocone Słońce idzie się wykąpać w Nawii - czyli w co wierzyli nasi pradziadowie. Wiek XIX nazwać można złotym wiekiem slawistyki, rozumianej szeroko jako nauka o historii i kulturze Słowian. Jednym z najbardziej cenionych slawistów w Polsce i wielkim autorytetem w swojej dziedzinie był Aleksander Brckner. Jego mitologie: słowiańska i polska to napisane przepiękną polszczyzną książki, które opowiadają o tym, w co wierzono i w jaki sposób tę wiarę praktykowano ponad sto lat temu. Niniejsze wydanie zawiera obie te pozycje. Perun, Swaróg, Weles. Bóstwa ruskie. Demonologia polska. Słowianie zachodni. Pogaństwo i chrześcijaństwo - to tylko niektóre zagadnienia, jakie porusza Brckner. Koncentrując się na Polsce, opowiada o rodzimych upiorach i wilkołakach, Piaście, Popielu i Wandzie, ale również o siłach nieczystych, z jakimi niegdyś się mierzono. Nie pomija także wierzeń ludowych. Mitologia słowiańska i polska, choć powstała na początku XX wieku, do dziś traktowana jest jako jedna z najważniejszych pozycji w temacie słowiańskich wierzeń. To solidne kompendium wiedzy, docenione zarówno przez pasjonatów, jak i znawców tematyki.
Najwyższy czas, aby nasza formacja szła w głąb. Romano Guardini dostrzegał w liturgii to, co II Sobór Watykański określił jako „fons et culmen” – „źródło i szczyt” życia Kościoła i każdego chrześcijanina. Liturgia i formacja liturgiczna to znamienite dzieło podsumowujące jego dorobek pisarski. Jako ceniony duszpasterz nie zatrzymuje się w nim jedynie na poziomie teoretycznych rozważań, ale daje praktyczne wskazówki istotne w procesie kształtowania liturgicznej wrażliwości wiernych. Wyraża także przekonanie, że w formowaniu do liturgii chodzi przede wszystkim o rzeczywistość, która powinna obejmować całego człowieka. Człowieka, który „z sercem i duchem, z ciałem i duszą staje przed Bogiem w czynności i modlitwie liturgicznej, i wielkie formy przeszłości wypełnia nowym życiem”. Nie jest to książka o tym jak pojmować liturgię; nie jest to zapis konferencji na temat historii liturgii. To książka o tym, jak we współczesnym człowieku obudzić zdolności do wyobrażania i do widzenia tego, co niedotykalne i niewidzialne; to wołanie o przywrócenie aktom liturgicznym ich wewnętrznej zdolności i siły. Ze wstępu Dominika Jurczaka OP Romano Guardini (1885–1968) – niemiecki duchowny katolicki, teolog i filozof pochodzenia włoskiego. Joseph Ratzinger uważał go za jednego z prekursorów Vaticanum II. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę naukową i popularyzatorską. W roku 2017 rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.
TEN SAM DUCH OŻYWIA WSZYSTKICH, KTÓRZY SZUKAJĄ OBLICZA CHRYSTUSATakie przekonanie towarzyszyło kard. Thomowi pidlikowi - jezuicie i wybitnemu teologowi, którego fascynowała tradycja chrześcijańskiego Wschodu oraz duchowość św. Ignacego - człowieka-symbolu Kościoła Zachodniego.Poznaj ponadczasowąmyśl wschodnich pustelników, ascetów i mistyków oraz Świętego z Loyoli.Zainspiruj się głębią ich duchowegodoświadczenia.Wyrusz w ekscytującą podróż ku odkrywaniu tajników chrześcijańskiej medytacji.Zgłębiaj bogactwo ukryte w tradycji Kościoła powszechnego.Nie może zaistnieć takie doświadczenie chrześcijańskie, którego ostatecznym celem nie byłaby miłość Zapomnieliśmy, iż jest ona- co podkreśla tradycja wschodnia- bramą poznania. To miłość wprowadza nas ostatecznie w przemienione widzenie całego życia i wszystkich elementów świata.
Tradycyjne nauki buddyjskie są zaskakująco aktualne w naszym nowoczesnym świecie. Także dziś potrzebujemy jasnej ścieżki, by zrobić właściwy użytek ze swojego życia. Ludzki umysł, choć jest podstawą do określania własnego "ja", wciąż pozostaje dla nas zagadką. Może być spokojny lub wzburzony, przyczyniać się do braku poczucia szczęścia i zadowolenia, ale też prowadzić do niezwykłej błogości i spełnienia w stanie nirwany. To, co możemy zrobić, to starać się zdobyć mądrość i zapewnić sobie sprzyjające warunki do praktyki duchowej.
Ta książka stanowi trzecią część znakomitego cyklu poświęconego podążaniu buddyjską ścieżką. Mówi o kluczowych założeniach buddyzmu: o niezadowoleniu, które płynie z cyklicznej egzystencji, sansary, o wyzwalaniu się z niej i o umyśle. Podpowiada, jak rozwijać cechy sprzyjające przebudzeniu, i wyjaśnia, jak tkwiąca w każdym z nas natura Buddy prowadzi do wyzwolenia. Niewiedza, która powoduje, że pozostajemy w kole sansary, jest mylnym stanem umysłu. Można się jej pozbyć dzięki mądrości. W tej książce pokazano, jak pewność siebie i szczere wysiłki związane z podążaniem właściwą ścieżką, oczyszczaniem swojej natury Buddy i rozwijaniem przymiotów towarzyszących przebudzeniu wiodą do uwolnienia i błogości nirwany.
Wybrane zagadnienia:
* czym jest jaźń
* Cztery Szlachetne Prawdy i ich szesnaście cech
* uwolnienie od cyklicznej egzystencji
* potencjał umysłu i odnalezienie prawdziwej wolności
* rozważania o naturze Buddy
Praktykuj dharmę. Ćwicz sześć doskonałości!
Georges Sorel (1847-1922) francuski filozof, socjolog, działacz społeczny, jeden z twórców syndykalizmu (choć czynnie nie uczestniczył w żadnym ruchu społecznym). O jego myśli można powiedzieć: między filozofią, a inżynierią, Między Nietzschem a Marksem, między Bergsonem a Goethem. Sam Sorel uważał się za krytycznego czasem, ale jednak spadkobiercę myśli K. Marksa, choć np. wielki znawca tematu Leszek Kołakowski nazywa marksizm Sorela za janseistyczny, a samego Sorela nazywa Lutrem marksizmu.W Religii w dniu dzisiejszym krytykuje zarówno postawę naukową teologów-mistyków, jak i oświeceniowe podejście do religii A. Comtea, czy utylitarystyczne Spencera, a szczególną uwagę zwraca na analityczne (choć naznaczone wiarą) rozważania dotyczące doświadczenia religijnego W. Jamesa. Próbuje jednak przede wszystkim określić relacje pomiędzy religią a nauką. Zwraca także uwagę na różnice między stanowiskami katolicyzmu i protestantyzmu w sprawie dogmatów, na stosunek kościoła katolickiego do jansenizmu i panteizmu. I co może zaskakiwać - jak na "spadkobiercę" Marksa te rozważania Sorele naznaczone są sporą dozą szacunku do przekonań religijnych.
Kreatywna wizja i wewnętrzna rzeczywistość to opatrzony przypisami przekład tekstu Kluczowe aspekty praktyki tantry buddyjskiej rady dla początkujących. Jest to pisany wierszem utwór autorstwa tybetańskiego urzeczywistnionego mistrza i słynnego uczonego, Dziamgona Kongtrula Lodro Thaje. Tekst ten oferuje delikatne, lecz systematyczne wprowadzenie aspirującego praktykującego i poszukiwacza wiedzy w podstawowe elementy medytacji tantrycznej, znane jako faza budowania i faza spełniająca, zachowując przy tym pełny kontekst myśli i praktyki buddyzmu tybetańskiego. Budowanie odnosi się do stopniowego procesu odtwarzania otoczenia jako mandali i siebie jako bóstwa, przy jednoczesnym zachowaniu świadomości pustki lub braku rzeczywistego istnienia wszystkich zjawisk. Z kolei spełnienie odnosi się do stopniowego rozpuszczenia wizualizacji, aż umysł spocznie w naturalnym stanie w nierozdzielności błogości i pustki. Tak więc w pierwszej fazie cel jest wyobrażony, a w drugiej doświadcza się go bezpośrednio. Niniejsza książka zawiera również radę, którą Dziamgon Kongtrul napisał dla swojego ucznia Lhałanga Tasziego. Pełnym zachęty, życzliwości i uczucia głosem mistrz instruuje praktykującego, jakie znaki i pułapki może napotkać na swojej ścieżce. Całość przełożył, wstępem i przypisami opatrzył Elio Guarisco jeden z głównych uczestników trwającego ponad dwadzieścia lat i zainicjowanego przez Kalu Rinpocze projektu mającego na celu przetłumaczenie Skarbnicy wiedzy, czyli encyklopedii dotyczącej buddyjskich nauki Indii i Tybetu autorstwa Dziamgona Kongtrula. Do czasu swojej śmierci w 2020 r. przetłumaczył na język angielski kilkadziesiąt różnych tekstów dotyczących praktyki buddyjskiej; był również instruktorem medytacji we Wspólnocie Dzogczen założonej przez Namkhai Norbu Rinpocze.
Jak wiara w Boga wpływa na nasze rozumienie i doświadczanie świata? Czy stoi ona w sprzeczności z najnowszymi odkryciami naukowymi? Dlaczego to właśnie Bóg nadaje sens wszystkiemu, co nas otacza?
Oryginalna i niesłychanie inspirująca odpowiedź na te pytania stanowi treść znakomicie napisanej książki Gavina Ortlunda. Uważa on za niewystarczające tradycyjne podejście do tej tematyki, w ramach którego pojawiały się rozmaite dowody i systemy mające wykazać sensowność wiary w Boga. Tego typu próby często ograniczały się do intelektualnych poszukiwań, a ich rezultatem były argumenty wyłącznie natury logicznej. Zdaniem Ortlunda ani człowieka, ani Boga nie można ujmować wyłącznie w kategoriach intelektu. Sięga on po cztery klasyczne argumenty za istnieniem Boga – z przyczyny, sensu, moralności i celowości – ale przedstawia je w zupełnie nowej odsłonie i w perspektywie prawdy, dobra i piękna. W swojej genialnej reinterpretacji nie tylko dowodzi spójności i sensowności chrześcijaństwa, ale też ukazuje wielkość i nieskończoną wartość osoby ludzkiej.
To książka dla tych, którzy wierzą, tych, którzy wątpią, ale i tych, którzy nie wierzą, lecz poszukują odpowiedzi na pytanie o sens życia i świata.
Podstawową metodą nauk jest rozumowanie do najlepszego wyjaśnienia. Gavin Ortlund, łącząc precyzję akademickiej rozprawy, bogactwo erudycyjnego eseju i autentyczność osobistego wyznania argumentuje, że Bóg jest nie tylko najlepszym, ale też najpiękniejszym, najciekawszym i najbardziej inspirującym wyjaśnieniem świata.
dr Paweł Rojek, Instytut Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego
Gavin Ortlund - doktor teologii (Fuller Theological Seminary), specjalizujący się w doktrynie św. Augustyna i św. Anzelma; popularyzator myśli i tradycji chrześcijańskiej, chętnie zapraszany do amerykańskich stacji telewizyjnych, podcastów i debat w social media, autor siedmiu książek i kilkudziesięciu artykułów naukowych i popularnonaukowych wydawanych na portalach i łamach wiodących czasopism teologicznych („Themelios”, „The Saint Anselm Journal”, „Bibliotheca Sacra”, „Modern Theology”).
Niezapomniane. Bohaterki Biblii. Księgi prorockie to druga, po Pięcioksięgu, część serii opowiadającej o życiu biblijnych kobiet. Zwyczajnych, a momentami nadzwyczajnych, dzięki którym możemy przeobrażać własne myślenie i działanie. Kontynuując podróż po Starym Testamencie, tym razem przyjrzymy się słynnym dziejom m.in. Rachab, Debory, Batszeby i Dalily. Poznamy też bezimienne bohaterki, które zwykle pozostają w cieniu większych opowieści biblijnych: młodą służącą żony wodza Naamana, kobietę z Tekoa, kobietę z Abel. One wszystkie uczą nas czegoś o czasach biblijnych i działaniu proroków, o Bogu i o nas samych. Ta książka to swego rodzaju przyjaciółka. Biblijne bohaterki występują nie jako odległe postacie historyczne, lecz jako towarzyszki drogi dla współczesnej kobiety. To nie tylko książka do przeczytania i odłożenia na półkę, ale do przeżycia razem z kobietami, które wobec życiowych dylematów, dzięki wierze w Boga oraz wsparciu bliskich im osób, potrafiły wzrastać oraz wpłynąć na bieg historii. Kobiety i mężczyźni znajdą tu wiele cennych inspiracji do codziennego życia.- o. Paweł Drobot CSsR, duszpasterz kobiet Archidiecezji Warszawskiej Niezapomniane. Bohaterki Biblii to lektura pozwalająca dostrzec potrzebę powrotu do prawdziwej kobiecości opartej na zamyśle Boga. Poznane historie starotestamentalnych kobiet przeniosą Cię w inną rzeczywistość. Chcesz się przekonać? Zacznij czytać! Zdziwisz się, jak wiele podobieństw kryje się między Tobą a nimi, a także ile mądrości zaczerpniesz z ich Bożego prowadzenia.- Magdalena Czech, założycielka strony i kanału YouTube Idź ze swoją siłą Kobieta interesująca, intrygująca, czyli właściwie jaka? Świat mediów, ścianek i wywiadów serwuje nam kanony współczesnego kobiecego piękna. Internet jest ich pełen. One stanowią jednak tylko iluzję, fatamorganę. Biblia to źródło prawdziwego piękna, także kobiecego. Tego, którego wyznacznikami nie są uroda i status społeczny. Autorka Niezapomnianych ukazuje nam właśnie takie kobiety bez retuszu zarówno w przywołanych tekstach biblijnych, jak i w ich opisach. Ponadto pozostawia przestrzeń na osobistą refleksję, która finalnie skłania do poszukania odpowiedzi na pytanie: Jakie piękno chcę z siebie wydobywać, jakim pięknem chcę błyszczeć?.- Klaudia Naczke-Wójcik, żona, mama i autorka bloga my.slow_life O autorce:Magda Grabowska przez ponad 35 lat była zaangażowana w działalność misyjną i ewangelizacyjną międzynarodowego, międzywyznaniowego ruchu chrześcijańskiego Agape (Campus Crusade for Christ). Wraz z mężem prowadziła Służbę Rodzinie. Jest doradcą małżeńskim i rodzinnym, wykładowcą na konferencjach i seminariach dla małżeństw, rodziców i narzeczonych oraz na biblijnych konferencjach i rekolekcjach dla kobiet. Współautorka podręcznika do przygotowania do życia w rodzinie Zanim wybierzesz, autorka książek: Kobieta warta królestwa, Klucze do Pokoju oraz książek dla dzieci: Wielka wędrówka i Cudowna przemiana. O serii:Niezapomniane. Bohaterki Biblii to seria poświęcona kobietom, które pojawiają się na kartach Pisma Świętego. Autorka serii, Magda Grabowska, przedstawia je nam jak przyjaciółki, rozważając wydarzenia z ich życia na tle społeczeństwa i kultury, w jakich żyły, co pozwala nam je lepiej zrozumieć. Wprowadza nas też w kontekst radości, jakich doświadczały, oraz zmagań, z jakimi się mierzyły. Dzięki biblijnym bohaterkom możemy odkrywać własną kobiecą tożsamość, przeobrażać myślenie i działanie oraz uczyć się rozpoznawać Bożą obecność w każdym zdarzeniu codzienności.
Wszystkie stworzenia, które są pod niebem, każde zgodnie ze swą naturą, służą, znają i są posłuszne swemu Stwórcy.
(św. Franciszek z Asyżu)
Nieprzypadkowo na okładce tegorocznych rozważań „Żyć Ewangelią” znalazł się motyl. Jedno z najdelikatniejszych stworzeń, cieszące ludzkie oko tysiącem kolorów, subtelny zwiastun wiosny, słońca, ciepłych dni i nowego życia. Motyl podróżuje z kwiatka na kwiatek, w poszukiwaniu tych najobfitszych, najsmaczniejszych nektarów.
Starajmy się być motylem – wybierać tylko to, co najlepsze, karmić się tym, co nasyci nas na dłużej niż najsmaczniejsza nawet potrawa świata. Przemieszczajmy się z kwiatka na kwiatek, zatrzymując się tylko przy wartościowych nektarach – Słowach Boga. To one są najbardziej pożywnym nektarem. Biblia jest najpożywniejszym „kwiatem”.
Tylko systematycznie żywiąc się Słowami Pisma Świętego będziemy w stanie zbliżyć się do poznania Stwórcy. Będziemy takim stworzeniem, o którym mówi św. Franciszek.
By ułatwić tę podróż po Słowie Bożym, Misjonarze Krwi Chrystusa już po raz siedemnasty dzielą się własnymi doświadczeniami, przemyśleniami i refleksjami dotyczącymi Ewangelii, starając się wskazać to, co – ich zdaniem – najistotniejsze w nauce Jezusa. Niech te rozważania staną się narzędziem do owocnego karmienia się najpożywniejszym nektarem.
Redakcja
Ta książka pomoże Tobie i Twoim bliskim żyć Ewangelią dzień po dniu.
- Zawiera wyznaczone przez liturgię Kościoła fragmenty Ewangelii na 2023 r.
- Z bogatymi rozważaniami napisanymi przez Misjonarzy Krwi Chrystusa z Polski i zagranicy,
- Wydana w twardej oprawie,
- W poręcznym formacie 11 x 17cm,
- Mająca PONAD PÓŁ TYSIĄCA stron,
- Dodatek - modlitwy do Krwi Chrystusa i Patronów,
- Czcionka czytelna i "miła dla oka".
Ku czemu powinien kierować się człowiek, który chce być szczęśliwy? Znany mnich benedyktyński podpowiada: ku światłu, a nie ku ciemności; ku łasce, a nie ku grzechowi; ku życiu, a nie ku śmierci - ku MIŁOŚCI. Ojciec Leon zaprasza też do refleksji nad aktualnymi tematami, takimi jak: - Kiedy zakiełkuje w nas ziarno zasiane przez Papieża-Polaka? - Dlaczego Papież-Niemiec przyjął imię Benedykt? - Co Polacy mogą dać Europie? - Ile przykazań obowiązywało w Raju? - Dlaczego ludzie tworzą wciąż nowe prawa i przepisy, skoro i tak się im nie podporządkowują? - Co to jest pobożność supermarketowa? - Czy chrześcijanie tylko bawią się w chrześcijaństwo? - Dlaczego człowiek głęboko wierzący i praktykujący uchodzi za dziwadło? - Czym się różni radykalizm ewangeliczny od fundamentalizmu? - Czy możemy czuć się na tym świecie jak u siebie?
Gabrie García Moreno, dwukrotny prezydent Ekwadoru, brutalnie zamordowany 6 sierpnia 1875 roku, dzisiaj jest postacią praktycznie nieznaną, natomiast w drugiej połowie XIX w. mówiono o nim szeroko, był na ustach całego cywilizowanego świata. Wielki przyjaciel papieża Piusa IX. Jako jedyny otwarcie sprzeciwił się grabieży i likwidacji Państwa Kościelnego w jego ówczesnej postaci, co miał miejsce w roku 1870. I być może jedyny integralnie katolicki przywódca państwowy w czasach nowożytnych.
Ekwador podobnie jak cała Ameryka Łacińska, był rozdzierany przez przeróżne frakcje koterie, dla których nie liczyło się dobro narodu, a wyłącznie partykularne interesy, i które skutecznie odrywały ten kraj od wiary katolickiej, ponieważ tzw. elity uległy dechrystianizacji i postanowiły się zrewolucjonizować. García Moreno – doktor praw, błyskotliwy adwokat i bardzo niebezpieczny dla swoich wrogów polemista – z szablą w dłoni stanął na czele zwycięskiego ruchu, który skutecznie doprowadził do odsunięcia „szerszeni Rewolucji” od władzy. W trakcie swojej pierwszej prezydentury, w latach 1861-1865, przeprowadza częściową reformę kraju. Kiedy jest wybrany prezydentem po raz drugi, w roku 1869, tym razem na okres sześciu lat, w Ekwadorze zmienia się wszystko. García Moreno wypracowuje nową konstytucję, zatwierdzoną przez Kongres, która czyni z katolicyzmu jedyną religię państwa. Od tej chwili prawa panujące w kraju w pełni zgadzają się z doktryną społeczną Kościoła. W roku 1873 prezydent wraz z arcybiskupem Quito, w otoczeniu najwyższych przedstawicieli duchowieństwa i władzy świeckiej oraz armii, oficjalnie poświęcają Republikę Najświętszemu Sercu Jezusa. W ciągu kilku lat oblicze Ekwadoru pod względem politycznym, ekonomicznym, obyczajowym i duchowym radykalnie zmienia się na lepsze, co budzi zawiść wśród wrogów Kościoła, którzy nie przestają spiskować przeciwko głowie państwa. Gdy zostaje wybrany prezydentem po raz trzeci, postanawiają zadać mu śmiertelny cios. Wyrok na niego zapada w lożach masońskich. Gabriel García Moreno przeczuwał, co go czeka. Tuż przed dokonaniem na nim straszliwego mordu udał się do kościoła, gdzie długo adorował Przenajświętszy Sakrament. Żegnał się z tym światem, a witał się z Bogiem. Mordercy czekali na niego przy wyjściu z kościoła. Jeden z nich zaatakował go maczetą, a pozostali strzelali z rewolwerów. Dios no muere!
(Bóg nie umiera!) – takie były ostatnie słowa wypowiedziane przez konającego prezydenta. Męczennik za cywilizację chrześcijańską, wspaniały przykład na dzisiejsze czasy. Książka czyta się nie tyle jak biografia, co powieść historyczna – wartki, potoczysty styl, zwroty akcji itd.
Książka wydana po raz pierwszy w roku 1970, stanowi wersję skróconą i zmienioną książki pt. Le Marxisme-léninisme opublikowanej przez Jeana Ousseta dziesięć lat wcześniej. Autor uwzględnił w niej najnowszy ówczesny przejaw Rewolucji, jakim były wydarzenia z roku 1968 po obydwu stronach żelaznej kurtyny. Bardzo subtelna i przenikliwa analiza marksizmu. Jean Ousset nie tyle skupia się na głównych tezach marksistowskich, takich jak walka proletariatu i burżuazji, prymat ekonomii, teoria wartości dodatkowej, kolektywizacja, internacjonalizacja, dyktatura proletariatu etc. - to wszystko jest przejściowe, ograniczone w czasie i przestrzeni. Otóż idzie on do sedna problemu, kładąc nacisk na istotowo dialektyczny aspekt marksizmu, w którym tkwi tajemnica całego systemu. Istotę rzeczy stanowi dialektyczna figura myśli - prawo przeciwieństw będące zasadą i duszą marksizmu - którą bardzo trudno uchwycić i na tyle jest ona sprzeczna ze zdrowym rozsądkiem, że niemal zawsze pozostaje przemilczana. Dialektyka sprzeczności rodzi pęd, działanie, transformację. Czy świat, w którym żyjemy nie jest nieustannym pędem, nieustannym parciem Rewolucji do przodu, nieustanną zmianą? Dla marksisty komunizm nie jest jakąś prawdą, bo żadna prawda dla niego nie istnieje, a jedynie jest on działaniem. Podstawę teorii stanowi praktyka, gdyż praktyka jawi się jako najważniejsza, i wszystko musi mieć wartość działania - czy nie z marksizmu właśnie bierze się nasz pragmatyczny, współczesny sposób myślenia? Marks nie ulitował się nad nędzą proletariatu. Szukając sposobu na przeprowadzenie Rewolucji, znalazł proletariat, czyli ludzi wykorzenionych, całkowicie dyspozycyjnych. Wówczas proletariat stanowiła "klasa robotnicza". A czy dzisiaj nie rodzi się nowa siła nowego proletariatu, który również tworzą ludzie wykorzenieni? Marksizm nienawidzi wszystkiego, co stanowi przeszkodę dla realizacji ideału dialektycznego, nienawidzi tradycji społecznych, przywiązania do ojczyzny, nienawidzi narodów i własności - tego wszystkiego, co pozwala człowiekowi się zakorzenić i sprzeciwić postępowi Rewolucji. Należy dobrze i dogłębnie zrozumieć marksizm, żeby zrozumieć otaczający nas świat i sprzeciwić się tej filozofii sprzeczności, która w gruncie rzeczy jest anty-filozofią, anty-umiłowaniem mądrości. Być może nie uświadamiamy sobie, jak bardzo sposób myślenia współczesnych ludzi został ukształtowany przez mentalność marksistowską i rewolucyjną... marksizm nieustannie żywy.
Richard Dawkins postanowił zmierzyć się z potężnym przeciwnikiem - religią. Nie ma większego znaczenia, do którego boga i której religii się odnosi, gdyż autor podważa sens istnienia wszystkich religii na świecie. Autor z wykształcenia jest biologiem, i jak można się domyślić, podaje liczne naukowe dowody na nieistnienie boga. Co więcej, postrzega religię jako źródło wszelkiego zła. Autor podważa wszelkie teorie kreacjonistów. Zwraca uwagę, że religie miały tysiące lat, by się wykazać i udowodnić, że są człowiekowi potrzebne. A że tego nie uczyniły, lepiej w końcu zastąpić je nauką.
Wydana po raz pierwszy w 1917 r. książka ks. Piotra Mańkowskiego „Po naszemu. Pamiętnik liturgisty” to zapis rozmów, które profesor liturgiki prowadził z proboszczem oraz wikariuszem wiejskiej parafii. Wskazywał przy tym na uchybienia popełniane przy sprawowaniu świętych obrzędów. Publikacja daje dowód, że ówczesna rzeczywistość liturgiczna daleka była od wzorcowej, z drugiej zaś strony ukazuje, jak bardzo duchowieństwo przykładało wagę do spraw związanych ze sprawowaniem Mszy świętej.
„Chciejmyż nareszcie zrozumieć, że sposób odbywania publicznej modlitwy, sposób śpiewania zarówno, jak sposób sprawowania obrzędów, musi nam być nakreślony z góry; w świątyni zachowywać się mamy tak jak chce Kościół, a treść publicznych modłów również z wolą Kościoła zgodną być winna. Własne pomysły stosować możemy we własnym pokoju” – pisał autor.
Jedna z filozoficzno-religijnych książek, C.S. Lewis - "Podział ostateczny" - to literacka, alegoryczna opowieść, która pozwala zrozumieć, czym jest zło. Ta autobusowa podróż z Piekła do Nieba. A na dodatek przypomina nieco "Boską Komedię", skłania do zastanowienia się nad życiem doczesnym. To jego jakość decyduje, w którym kierunku złapiemy pośmiertny autobus. Lewis zastanawia się, czy nie jesteśmy zbyt przyzwyczajeni do naszego cielesnej egzystencji, by odjechać kiedyś we właściwą stronę.
CHRZEŚCIJAŃSTWO DLA NIEWIERZĄCYCH"Chrześcijaństwo po prostu" powstało w nietypowy sposób. Podczas ostatniej wojny światowej BBC przeprowadziło z C.S. Lewisem cykl rozmów o wierze chrześcijańskiej. W rezultacie powstała z tego książka dla tych, którzy chcą wierzyć, ale przeszkadza im w tym intelekt.Autor posiada niezwykły talent do logicznego wyjaśniania kontrowersyjnych kwestii, prostego ujmowania skomplikowanych zagadnień. Porusza problemy od dawna sprawiające kłopot wnikliwym i krytycznym wyznawcom religii, jak i tym, którzy przekonać się do wiary nie potrafią. Przyczyną tego stanu są jej swoiste sprzeczności, jak na przykład kwestię zła i tzw. Boskiego przyzwolenia na nie."Chrześcijaństwo po prostu" to wspaniała lektura, która może stać się pasjonującą przygodą zarówno intelektualną, jak i duchową. W równej mierze dla wierzących i nie wierzących, dla chrześcijan i niechrześcijan.
Z okazji kanonizacji, oddajemy do rąk czytelnika, kolejne po Duchu Jezusa duchowe dzieło świętego. Jest to duchowy dziennik, zawierający najbardziej osobiste zapiski Karola de Foucauld.
Nocny podróżnik przypomina wędrówki pod rozgwieżdżonym niebem Sahary, jest też swoistą pustynią duchową - miejscem bezpośredniego spotkania z Bogiem. W tomie zawarte są zapiski zarówno z okresu pielgrzymek do Rzymu, przebywania w Nazarecie, Bni-Abbs i Tamanrasset. Medytacje, notatki, rekolekcje i inne rękopisy podzielone są na trzy okresy: Nazaret, Akbes i Rzym, Ziemia Święta i Sahara.
Celem El Szaddaja nie jest kompromitacja świętej księgi żydów i chrześcijan, ale raczej intelektualna i duchowa prowokacja. Autor w sposób niezwykle staranny wybrał i dobrał teksty, które się wzajemnie wykluczają i pozostawia Czytelnikowi wyciągnięcie właściwych wniosków. Nie popełnia więc błędu tak typowego dla religijnych doktrynerów, którzy starają się narzucić odbiorcy własną wizję rzeczywistości. On raczej stawia się w pozycji chłodnego obserwatora przedstawiającego stwierdzenia biblijne, które się wzajemnie wykluczają. Muszę przyznać, że mimo trwającego dziesięciolecia treningu biblijnego i teologicznego nie byłem świadom, że tych sprzeczności jest tak wiele. Ich lektura jest prawdziwym wyzwaniem, które warto podjąć choćby po to, by na nowo przemyśleć własne podejście do Biblii (ze Wstępu St. Obirka).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
