Nie dochodzi tutaj do głosu żaden z „-izmów”, jakimi się dziś zazwyczaj określa gotowe postawy wobec doktryny wiary, takie jak integryzm, tradycjonalizm lub fundamentalizm. Natomiast metodami właściwymi dla teologii biblijnej, czyli już na „piętrze” syntezy, poszukamy ustalenia zasad w tej ważkiej sprawie, często dziś, jak i dawniej, błędnie rozumianej. A źródłem błędów jest posługiwanie się hasłami skądinąd słusznymi: wolności badań, postępu nauki czy tolerancji w tej właśnie dziedzinie, jaką jest czystość głoszonej doktryny, i jej odpowiednik ? prawowierność.Książka ta jest przeznaczona przede wszystkim dla wierzących. Niemniej może ona przydać się także niewierzącym o tyle, że pozwoli im zrozumieć, na czym się opiera nieustępliwość Magisterium Kościoła, to jego non possumus, w wielu żywotnych sprawach, które sami inaczej oceniają.Ojcu świętemu Janowi Pawłowi II, który osobiście zaaprobował pomysł napisania tej książki, zechciał się zapoznać z jej szczegółowym planem i pozwolił ją Sobie zadedykować, winienem szczególną wdzięczność za całe to poparcie.Dziękuję tu również za zgodnie wyrażaną zachętę do zajęcia się sprawą ortodoksji moim Przyjaciołom ? Księżom Biskupom oraz Profesorom, moim Kolegom, a także Uczniom ? tym wszystkim, których w tej sprawie się radziłem.„Nowa ewangelizacja” ? zadanie nie tylko tych, którzy nauczają z obowiązku ? wymaga mocnego przekonania u głoszących Dobrą Nowinę. Oni, zarówno jak słuchający, winni nie samym tylko umysłem, ale całą swoją postawą życiową prawidłowo odpowiadać na to, co w liturgii mszalnej postulują słowa lektora, diakona czy kapłana, gdy po odczytaniu odpowiedniego urywku z Pisma Świętego, mówi ukazując księgę: „Oto słowo Boże” lub „Oto słowo Pańskie”. Jeśli te karty ułatwią Czytelnikom prawidłową reakcję na odczytywane Słowo Boże nie tylko w ciągu akcji liturgicznej, lecz zawsze, a zwłaszcza przy zgłębianiu treści objawienia biblijnego, to będę uważał za osiągnięty cel napisania tej książki.
Tom Wiara i niewiara. Literackie realizacje wobec doświadczenia Zagłady jest zbiorem dwunastu szkiców prezentujących wyniki badań nad powstałą w latach 1939—2018 literaturą polską. [...] Autorzy opracowań eksplorują zarówno twórczość autorów, którym poświęcono wiele miejsca, jak i teksty zupełnie nowe (np. powstająca po 2000 roku literatura dla dzieci i młodzieży) - nie wyczerpują zagadnienia [...], ale otwierają nowe perspektywy badawcze i wskazują wątki, które warto podjąć w przyszłości.
Dr hab. Łukasz Tomasz Sroka (UP im. KEN w Krakowie)
Pomimo upływu ponad siedemdziesięciu lat od zakończenia drugiej wojny światowej refleksja nad jej źródłami, przebiegiem oraz konsekwencjami jest wciąż potrzebna. Tematyka tomu Wiara i niewiara. Literackie realizacje wobec doświadczenia Zagłady, zredagowanego przez Piotra Kalwińskiego i Agnieszkę Karczewską, wpisuje się w ten nurt badań, w którym podejmowane są dyskusje odnoszące się do wątków teologicznych (zwłaszcza teodycealnych) i antropologicznych w literaturze i sztuce poświęconej Szoa. [...] Prezentowana monografia [...] wnosi do dyskursu naukowego nowe i ważne ustalenia tyczące literackich możliwości ewokacji problematyki wiary, religii, teologii w kontekście Zagłady.
Dr hab. Ireneusz Piekarski (KUL)
Niniejsza publikacja przedstawia przegląd założeń teoretycznych nad obecnością i stosowaniem szeroko pojętych środków audiowizualnych na lekcji religii, z uwzględnieniem ich szczególnego rodzaju, jakim są multimedia.
Autor opisuje wybrane środki, które jego zdaniem są wiodące i mają istotny wpływ na kierunki zmian jakości przekazu wiary w rzeczywistości dydaktyki szkolnej. W pierwszym rozdziale ukazuje rozwój mediów na przestrzeni dwóch ostatnich stuleci i to, jak zmieniają one rzeczywistość, w której żyjemy. W kolejnej części pokazuje jak zmieniło się podejście Kościoła do mediów i w jakim kierunku ono ewoluuje. Następnie omawia sens i jakość środków audiowizualnych na katechezie w świetle istotnych dokumentów Kościoła powszechnego, z uwzględnieniem specyfiki polskiej katechezy. Kolejna część książki została poświęcona środkom audiowizualnym w procesie kształcenia i omówieniu wybranych pomocy dydaktycznych. Ostatnia część jest refleksją nad tym, co obecnie nazywane jest przełomem związanym z wprowadzaniem szerokopasmowego Internetu, który w założeniach ma stymulować rozwój gospodarki i kultury oraz poprawę jakości życia obywateli.
Główna teza badawcza niniejszej publikacji dotyczy aspektów bezpośrednich i pośrednich źródeł inspiracji dla kościelnego prawa konstytucyjnego i publicznego. Jednym z celów promulgowania Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. było przeniesienie soborowej eklezjologii na język prawny. Wynika z tego, że Sobór Watykański II był bezpośrednim źródłem inspiracji dla prawa kanonicznego, w tym także dla kościelnego prawa konstytucyjnego i publicznego.
W książce usystematyzowano zagadnienia, które Podejmował Prymas na Soborze, zestawiono ich z nauczaniem zawartym w konstytucjach, dekretach i deklaracjach Soboru oraz dokumentami posoborowymi. Spośród 32 tomów akt soborowych wybrane zostały dokumenty bezpośrednio odnoszące się do działalności S. kard. Wyszyńskiego. Są wśród nich nie tylko akty nominacji do różnych gremiów Soboru, ale przede wszystkim 2 wota (warszawskie i gnieźnieńskie), 9 spisanych wystąpień na posiedzeniach Komisji Centralnej, 11 spisanych wypowiedzi w Auli soborowej i 2 pisemne uwagi. Oprócz tych dokumentów nieocenionym źródłem archiwalnym są osobiste notatki Prymasa, stanowiące rodzaj pamiętnika i kalendarium wydarzeń soborowych.
W niniejszej rozprawie główny problem, jaki został postawiony, to kwestia przygotowania do małżeństwa w nauczaniu religii katolickiej w szkole. Aby można było sformułować wnioski, należało najpierw zarysować naukowe i teologiczne tło obszaru badawczego. Na początek opisano współczesne nauczanie Kościoła dotyczące przygotowania do małżeństwa. Nauka Kościoła w tym temacie ogniskuje się w trzech zagadnieniach: biblijnych i dogmatycznych podstawach nauki o małżeństwie, kwestii dotyczących przeszkód i współczesnych zagrożeń względem małżeństwa i rodziny oraz grupy zagadnień duszpasterskich związanych z życiem małżeńskim. Dalszym krokiem było przeprowadzenie ankiety w grupie uczniów klas maturalnych wybranych szkół z różnych stron diecezji sandomierskiej i opracowanie jej wyników. Katecheza, rodzina i Kościół to główne źródła wiedzy dotyczącej sakramentu małżeństwa. Wiedza uczniów jest wynikiem właściwie funkcjonującego przygotowania dalszego.
Autor objaśnia stanowisko, osobliwe dla polskiej myśli filozoficznej w XX wieku, określane jako ateistyczna apologetyka religii. Przedstawia jego historyczne podstawy zawarte w poglądach B. Constanta oraz A. Schopenhauera. Omawia podstawowe pojęcia i idee konieczne do zrozumienia głównych tez postawionych w książce. Prezentuje sylwetki i poglądy pięciu dwudziestowiecznych polskich filozofów – Henryka Elzenberga, Stanisława Lema, Mariana Przełęckiego, Leszka Kołakowskiego i Bogusława Wolniewicza. Podejmuje próbę syntezy poglądów tych badaczy, obrazującą istotę ateistycznej apologetyki religii.
******
The Atheistic Apology of Religion in Contemporary Polish Philosophy
The Atheistic Apology of Religion in Contemporary Polish Philosophy The author describes the view, particular to Polish philosophical thought in the 20th century, known as atheistic apology of religion. He presents its historical background, embodied in B. Constant and A. Schopenhauer’s views and discusses terms and ideas necessary to understand the main theses advanced in the book. He presents the profiles and views of five 20th-century Polish philosophers: H. Elzenberg, S. Lem, M. Przełęcki, L. Kołakowski and B. Wolniewicz. He also attempts to synthesize their views, which show the essence of the atheistic apology of religion.
Spis treści
Część 1 Religia a manga i anime – uwagi metodologiczne
Agnieszka Kozyra, Cechy religijności Japończyków
Agnieszka Kozyra, Wątki religijne w pokulturze Japonii na przykładzie wybranych
mang i anime
Agnieszka Kozyra, Ekologia a duchowa tradycja Japonii. Wizja natury w anime
w reżyserii Miyazakiego Hayao
Część 2 Religie i folklor Japonii w mangach i anime
Karolina Pydych, Wizerunek bogini słońca Amaterasu w wybranych utworach
popkultury
Anna Koike, Wizerunek boga wiatru i burzy Susanoo w kulturze popularnej Japonii
na wybranych przykładach
Anna Śmiałek, Wizja piekieł buddyjskich w mandze Hozuki no reitetsu (Soicki spokój
Hozukiego) autorstwa Eguchi Natsumi
Sergiusz Styczeń, Wątki religijne w mandze Kishimoto Masashiego pt. Naruto
Magdalena Songin, Wpływy rodzimych wierzeń japońskich w mandze Yoshidy Morohe
Inari, kon-kon, koi iroha (Odgłosy lisów bogini Inari, ABC miłości) oraz w grze wideo
Yo-kai Watch (Zegarek przywołujący demony)
Joanna Jadwiszczak, De-demonizacja oni i ich przedstawienia w kulturze popularnej
Marta Jędrysiak, Istoty nadnaturalne w wybranych japońskich komiksach i filmach
animowanych
Paulina Magrzyk, Wizerunek śnieżnej damy (yuki onna) w mandze i anime
Jakub Charyło, „Chrześcijańskie stulecie” Japonii w zwierciadle mangi i anime
Hanna Kelner, Wizerunek władczyni-szamanki Himiko w kulturze popularnej Japonii
Autor przedstawił panoramę buddyjskich związków wyznaniowych, stowarzyszeń, fundacji, portali internetowych, jak również Polską Unię Buddyjską, instytucję aspirującą do bycia reprezentantem szerokiego spektrum życia buddyjskiego w Rzeczypospolitej m.in. przed władzami publicznymi. Z kart książki dowiemy się także o osobach ważnych dla nauczania buddyzmu w naszym kraju, kontaktach międzynarodowych oraz formach aktywności poszczególnych ośrodków działających w wielu miejscach Polski.Z recenzji prof. AJP dra hab. Pawła A. Leszczyńskiego
Książka składa się z czterech rozdziałów. Każda część tematyczna została poprzedzona wstępem zawierającym uzasadnienie podjęcia danego zagadnienia oraz omówienie układu referowanej treści. Pierwszy rozdział ma charakter ogólnego wprowadzenia w tematykę emocji i uczuć, wiedza bowiem na temat ich natury, pochodzenia i zakresu oddziaływania może być pomocna w kształtowaniu dojrzałości uczuciowej. Rozdział drugi w całości poświęcony jest głównemu przedmiotowi badań niniejszej pracy, który stanowi dojrzałość uczuciowa i jej właściwości w formacji do kapłaństwa. Analiza źródeł pozwala nakreślić cechy dojrzałości uczuciowej, jaką powinien się charakteryzować kandydat do święceń kapłańskich. Trzeci rozdział niniejszej książki zawiera opis niektórych zagrożeń i wyzwań wobec dojrzałości uczuciowej kandydata do kapłaństwa. Ostatni rozdział stanowi próbę poszukiwania konkretnych wskazań pastoralnych dla formacji początkowej i permanentnej, aby proces rozwoju ku dojrzałości uczuciowej kandydata do kapłaństwa był jak najbardziej pełny.
Celem książki jest odpowiedź na pytanie, jak zagadnienia ekologiczne są przedstawiane w teologiczno-społecznej refleksji proponowanej przez Światową Radę Kościołów, Konferencję Kościołów Europejskich oraz Kościół katolicki. Zamysłem autora było dokonanie możliwie syntetycznej, ale też reprezentatywnej i całościowej rekonstrukcji ekumenicznej nauki społecznej trzech wybranych nurtów w dziedzinie ekoteologii. Wychodząc od ogólnego omówienia tematyki ekologicznej w pracach Światowej Rady Kościołów, badanie jej dorobku ekoteologicznego przebiega przez ustalenie teologicznych wyznaczników prowadzonej w niej refleksji ekologicznej, by określić obszary jej działania na rzecz „sprawiedliwości ekologicznej". Omówienie refleksji ekoteologicznej w pracach Konferencji Kościołów Europejskich daje asumpt do ukazania relacji biedy i bogactwa do destrukcji ekologicznej po to, by przedstawić rozumienie „sprawiedliwości klimatycznej" w kontekście ekonomicznym i ekologicznym, a wreszcie ustalić znaczenie „zasady wystarczalności" jako pomocy w drodze do życia w harmonii ze Stwórcą i stworzeniem. Obrazu dopełnia opracowanie podstawowych założeń teologiczno-społecznej nauki Kościoła katolickiego o ekologii, które dają okazje do ukazania odpowiedzialności człowieka za środowisko naturalne, a wreszcie przedstawienia
Głównym przedmiotem niniejszej publikacji są relacje w układzie osoba-środowisko, rozpoznanie ich naturalnego stanu, czyli tego, który wynika z natury osoby oraz całościowo postrzeganego jej środowiska i jego poszczególnych elementów. Oznacza to sytuację, w której współistniejące i zależne od siebie rzeczywistości osiągają sens i cel swojej egzystencji. Kolejnym przedstawionym problemem jest diagnoza dotycząca obecnej i potencjalnej sytuacji w analizowanym systemie. Książka składa się z trzech części. Część pierwsza ma charakter wprowadzający: informacyjno-wyjaśniająco-porządkujący. Dotyczy relacji ekologii do teologii, religii, wiary i Kościoła katolickiego. W części drugiej - analitycznej - omówiono problemy dotyczące systemu osoba-środowisko. Część trzecią stanowią teksty autora o charakterze polemicznym oraz opiniotwórczym, zawierające komentarze do pojawiających się w nauce hipotez i stwierdzeń odnoszących się do układu człowiek-środowisko oraz sposobów prowadzenia badań łączących warsztaty teologa i ekologa.
W niniejszej publikacji wskazano wybrane aspekty ekumenicznej teologii politycznej. Autor wyraża zdecydowane przekonanie, że chrześcijanie potrzebują ekumenicznej teologii politycznej. Powinna ona unikać błędów, wskutek których ruch ekumeniczny w przeszłości uwikłał się w zależność od ideologii dalekich od chrześcijańskiej wizji świata i człowieka, pozwalając na to, aby w niektórych przejawach działalności publicznej Kościoły niebezpiecznie upodobniły się do zaangażowanych politycznie organizacji społecznych, ryzykując utratę własnej tożsamości oraz zaniedbanie podstawowej misji, jaką jest głoszenie Ewangelii i wzywanie do nawrócenia. Podstawowym problemem tej książki jest ustalenie, czy można stworzyć zarysy ekumenicznej teologii politycznej, która wznosiłaby się ponad konfesyjne podziały i wspierała skuteczne świadectwo Kościołów dotyczące życia politycznego (wraz z jego kontekstem społecznym, kulturowym, ekonomicznym czy ekologicznym). Książka ma charakter ekumeniczny – opiera się na dokumentach międzykościelnych dialogów doktrynalnych, na tekstach przygotowanych przez organizacje ekumeniczne oraz na ekumenicznej literaturze teologicznej, zawiera autorską propozycję ekumenicznej teologii politycznej.
Książka poświęcona jest problematyce religii w Peru w pierwszej połowie XX wieku, odzwierciedlonej w powieściach i opowiadaniach José Maríi Arguedasa, a w szczególności skomplikowanym relacjom między chrześcijaństwem a wierzeniami i rytuałami pochodzenia rdzennego, kultywowanymi w rejonach andyjskich wśród społeczności posługujących się językiem keczua. Książka skupia się m.in. na analizie zjawiska synkretyzmu religijnego przedstawionego w twórczości Arguedasa, w opisach wierzeń, zwyczajów, rytuałów, modlitw łączących w sobie elementy katolicyzmu i dawnych religii andyjskich. Porusza też zagadnienia transkulturacji i metysażu kulturowego w aspekcie duchowości bohaterów powieści Arguedasa żyjących na styku dwóch kultur, co znajduje odzwierciedlenie w ich religijności, łączącej wpływy obu tradycji duchowych, katolickiej i rdzennej. Książka w języku hiszpańskim. El objetivo del libro es investigar las relaciones entre el cristianismo y la espiritualidad indígena de la población andina quechua en las novelas y los relatos de José María Arguedas, un escritor peruano del siglo XX. La religiosidad andina en las obras de Arguedas se caracteriza por la convivencia de dos grandes tradiciones religiosas dentro de una nación, una comunidad e incluso el alma de un individuo. Es una cuestión de transculturación y mestizaje en el ámbito de la espiritualidad más que una lucha o competición entre dos sistemas de creencias.
Kościół katolicki przez swoich pasterzy nieustannie zachęcał i zachęca wiernych do modlitwy za zmarłych. W ciągu wszystkich wieków chrześcijaństwo żywiło fundamentalne przekonanie, że miłość może dotrzeć aż na tamten świat, że jest możliwe wzajemne obdarowanie, w którym jesteśmy połączeni więzami uczucia poza granice śmierci. Każdy wierny ma możliwość spieszenia z pomocą zmarłym cierpiącym w czyśćcu. Swoimi modlitwami i uczynkami miłosierdzia może skrócić im bolesne oczekiwanie na wieczne spełnienie w miłości Boga Ojca. Autorzy niniejszego opracowania przypominają formy pomocy zmarłym oraz podają zbiór modlitw służących temu celowi.
Szkoły dominikańskie i ich system kształcenia miały istotne znaczenie dla rozwoju kulturowego Polski. W pracy przedstawiono dzieje najstarszego i największego konwentu dominikanów na ówczesnych ziemiach polskich. Zrekonstruowano powstanie i rozwój tamtejszej szkoły oraz jej organizację, a także ewolucję programu nauczania (w tym treści i metody nauczania oraz organizację toku studiów). Poruszono także problem relacji z Uniwersytetem po jego fundacji w 1400 roku.
Książka zawiera refleksje autora nad wartością wiary we współczesnym świecie. Arcybiskup odpowieda w niej również na zarzuty stawiane Kościołowi przez osoby niewierzące, poparte przykładami z historii i filozofii na przestrzeni dziejów.
W „Bogu urojonym” Dawkins nie pisze (przynajmniej nie bezpośrednio) o biologii. "Bohaterem" jego książki jest religia i relacje między nauką a wiarą. Dawkins z całą mocą swojej wiedzy, talentu i intelektu wprost i bezpośrednio odrzuca religię i wszelkie jej roszczenia (między innymi, a może przede wszystkim, urojenie teistów, że to religia jest źródłem moralności). Zaczyna od tego, że ukazuje fałsz założeń logicznych wierzeń religijnych, a potem między innymi pisze o ewolucyjnych korzeniach teizmu. Dawkins nie oszczędza bogów we wszelkich ich postaciach - kieruje ostrze swej krytyki zarówno przeciw cierpiącemu na obsesję seksualną krwawemu tyranowi Starego Testamentu, jak i przeciw znacznie łagodniejszemu (acz wciąż nielogicznemu) "Boskiemu Zegarmistrzowi", odkryciu oświeceniowych myślicieli. Rozpoczyna swą krytykę od logicznej wiwisekcji najczęściej przywoływanych argumentów za istnieniem Boga i na ich podstawie wykazuje, że jakakolwiek Istota Najwyższa jest bytem w najwyższym stopniu nieprawdopodobnym. W kolejnych rozdziałach możemy przeczytać o tym, w jaki sposób religia - a raczej wszelkie religie (rozróżnienie między krzyżem, gwiazdą Dawida a półksiężycem ma dla Dawkinsa znaczenie drugorzędne) staje się obfitą pożywką dla wojen, niewyczerpanym źródłem bigoterii i dyskryminacji oraz narzędziem upośledzenia dzieci. Fascynującą lekturę stanowią rozdziały, w których Dawkins - tym razem jako biolog - poddaje miażdżącej krytyce dorobek nowych kreacjonistów, czyli (pseudo)naukowe ataki na ewolucjonizm. Wniosek Dawkinsa jest jednoznaczny - religia (której kreacjonizm i różne teorie "inteligentnego projektu" są nieodrodnymi dziećmi) jest nie tylko nielogiczna. Jest szkodliwa, czasem wręcz śmiertelnie niebezpieczna, a obowiązkiem uczonego i humanisty jest zwrócić na ten fakt uwagę. Religie dość już narobiły zła, konkluduje Richard Dawkins, pora by wreszcie nauka zajęła należne jej miejsce.
Deus absconditus – Deus revelatus
W religiach monoteistycznych Bóg jest nie tylko Bogiem objawiającym się (Deus revelatus), lecz także Bogiem ukrytym (Deus absconditus). Bez pierwszego z tych przymiotów religijna relacja z Bogiem nie byłaby w ogóle możliwa, bez drugiego – trudno mówić o podstawowej właściwości Boga, jaką jest transcendencja, czyli radykalne przekraczanie świata i ludzkiego poznania. Autorzy serii poruszają problemy związane z poznawczą niedostępnością Boga, szukając jednocześnie ich rozwiązania.
„Prawdziwie Tyś Bogiem ukrytym, Boże Izraela, Zbawco!” (Iz 45,15).
Źródło i noc to bogaty przegląd koncepcji filozoficznych i teologicznych będących odpowiedzią na problem ukrycia Boga. Skupia się na myśli współczesnych badaczy, ale uwzględnia także, począwszy od Biblii, długie dzieje zagadnienia. Autor proponuje przejrzystą typologię problemów i poglądów na temat ukrycia Boga, odróżniając stanowiska związane z ukryciem Boga w przyrodzie, w dziejach oraz w relacjach osobowych. Z kolei teizm, w którym teza o ukryciu odgrywa kluczową rolę, nazywa absconditeizmem i dzieli go na konserwatywny oraz reformistyczny.
Ksiądz Miłosz Hołda nie tylko wyczerpująco przedstawia poruszaną problematykę, lecz także proponuje własne rozwiązania. Po pierwsze, stwierdza, że trzy obszary ukrycia Boga należy rozpatrywać łącznie. Po drugie, sugeruje, że teza teistyczna bez tezy o ukryciu jest naiwna, a teza o ukryciu bez tezy teistycznej – pochopna. Po trzecie, postuluje rozpatrywanie problemu ukrycia na gruncie teologii filozoficznej, ale w związku z tematyką generowaną przez teologię danej religii. W przypadku tej książki jest to teologia chrześcijańska. Dzięki temu Autor może pokazać motywy wiary w Boga mimo Jego niejawności, a także podać – obiektywne (związane z naturą Boga) oraz subiektywne (związane z ludzkimi ograniczeniami poznawczymi i pozapoznawczymi) – wyjaśnienia, dlaczego Bóg się ukrywa. Być może ukrycie Boga jest ściśle związane z Jego objawieniem, stając się szansą na rozpoznanie Boga, jednak nie tak, jak chce człowiek, ale tak, jak chce Bóg.
Tytułowa – zaczerpnięta z pism św. Jana od Krzyża – metafora źródła i nocy celnie oddaje napięcie między dwoma podstawowymi intuicjami, na których opierają się rozważania książki. Z jednej strony jest to przekonanie o istnieniu bytu, od którego pochodzą wszystkie inne (źródło); z drugiej zaś przekonanie o znacznej poznawczej niedostępności owego bytu (noc).
prof. dr hab. Jacek Wojtysiak, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ostatnie miesiące pokazały wyraźnie, że potrzebny jest zupełnie inny sposób mówienia o Kościele - o jego słabościach, o sprawach, które wymagają wyjaśnienia, o trudnych momentach jego historii. W najnowszej książce ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski wraz z Tomaszem P. Terlikowskim starają się spojrzeć na rzeczywistość Kościoła XXI wieku obciążonego skandalami seksualnymi, finansowymi i moralnymi. Udowadniają, że można o tym wszystkim rozmawiać otwarcie i z szacunkiem - przede wszystkim z szacunkiem dla prawdy. I raz jeszcze przypominają, że tylko dzięki prawdzie i otwartemu dialogowi, będziemy mogli doświadczyć oczyszczenia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
