Książki o różnych religiach: chrześcijaństwo, islam, judaizm, historia religii i teologia, księgi kanoniczne i teksty święcone, religie Dalekiego Wschodu, religie pierwotne i starożytne, sekty, sanktuaria i cmentarze. Praktyczne przewodniki odnośnie wiary, kazania dla dzieci. Ksiązki o Maryi, o świętych, pisma święte nowego i starego testamentu, ewangelie, śpiewniki - zapraszamy.
Wiara, wieczność, objawienie łaska, miłość, zbawienie czystość, ciało, natchnienie Czy do tych słów przywiązujemy jeszcze wagę? Czy treść, która je wypełnia, ma dla nas znaczenie? Czy w ogóle dobrze je rozumiemy? Czy to dla nas słowa wiary godne?Chcemy [] wziąć pod lupę trochę słów-tabletek, słów często aplikowanych naszemu duchowi. Próbujemy zbadać kilka z nich, przykładowych, by zachęcić do dalszego badania, szukania, docierania do pierwotnej świeżości pisze we wprowadzeniu do numeru redaktor naczelny pisma Jacek Siepsiak SJ.Do głębi słów wymienionych na początku pomagają dotrzeć: ks. Przemysław Marek Szewczyk, Jacek Filek, ks. Grzegorz Strzelczyk, Wacław Oszajca SJ, ks. Mariusz Rosik, Maria Miduch, ks. Andrzej Muszala i Roman Zając. Ponadto w numerze artykuł Marka Blazy SJ poświęcony chwale, refleksja Kaliny Wojciechowskiej o bojaźni Bożej i artykuł Jacka Siepsiaka SJ na temat rozumienia przez nas kary Boskiej. Ten swoisty leksykon zamyka tekst Stanisława Morgalli SJ o świecie pojęciu niejasnym i niekoherentnym, ambiwalentnym i zagmatwanym oraz artykuł Stanisława Jaromiego OFMConv o życiu, trosce o nie i ekologii integralnej Papieża Franciszka.W numerze także między innymi rozmowa z Romanem Zającem o aniołach tych biblijnych, wiary godnych oraz propozycja medytacji ignacjańskiej o słowach trudnych Jacka Siepsiaka SJ.Drogi Czytelniku, jeśli nie godzisz się na słowa, które nie smakują, nie ożywiają, nie budzą nadziei, jakoś opisują rzeczywistość, ale nie zachwycają i niczego nie odkrywają, zapraszamy do lektury zimowego numeru Życia Duchowego!
Wiemy [...] wszyscy dobrze, że bogowie greccy zawsze schodzili z Olimpu na ziemię i to zarówno w micie, jak i w kulcie. Rzecz w tym, że [...] coś się jednak zmieniło. To, co było dawniej, przestało ludziom wystarczać. Olimp wprawdzie nie pustoszeje i – mówiąc ściślej – to nie Zeus zstępuje w tym nowym świecie na ziemię, lecz człowiek coraz rzadziej szuka na Olimpie bogów swojej wiary. Potrzebuje teraz bóstwa bliższego sobie, z którym mógłby sam w swoim własnym ziemskim życiu nawiązać stosunek bezpośredni i w pełni osobisty, stosunek wzajemnej miłości. I w tym to właśnie sensie można powiedzieć, że w epoce hellenistycznej Bogowie zeszli z Olimpu już [...] nie w micie i kulcie, lecz w świadomości religijnej ludzi.
(Fragment Wstępu)
Występujące od XIX wieku zjawisko emigracji Polaków, ze zmiennym nasileniem w różnych okresach czasu, po wejściu Polski do Unii Europejskiej znów uaktywniło się. Czy można obecnym emigrantom pomóc zachować ich tożsamość religijną i narodową?
Na to pytanie próbowano dać odpowiedź podczas dwudniowego sympozjum pt. „Etos współczesnej emigracji w nauczaniu papieża Jana Pawła II” zorganizowanego przez Fundację Jana Pawła II w Rzymie 20–21 września 2006 roku. Założeniem sympozjum było omówienie zagadnień, na podstawie których można by opracować pewne wskazania dla duszpasterzy polskich, sprawujących posługę wśród emigracji. Pokolenie emigracji o założeniach politycznych, powstałej po zakończeniu II wojny światowej, wypracowało tzw. etos niepodległościowy. Emigracja ta zakończyła się po upadku komunizmu w kraju. Wielu zastanawiało się, czy dla obecnej emigracji, o założeniach ekonomicznych, można opracować i zaproponować etos jako wskazanie do organizowania życia społecznego i religijnego.
Jako punkt wyjścia przyjęto nauczanie Jana Pawła II i jego wypowiedzi do emigracji i Polonii. Papież Jan Paweł II, gdy odwiedzał poszczególne kraje – zwłaszcza te, w których była liczna emigracja polska – umieszczał w programie pielgrzymek spotkania z Polakami i w przemówieniach do rodaków poruszał zasadnicze problemy emigracji.
Nazwą „modlitewnik” obejmuję tu na równych prawach i zasadach wydawnictwa służące do modlitwy już w swej istocie oraz te, które umożliwiałypraktykowanie różnych form pobożności niejako przy okazji (ich przykładem są m.in. niektóre katechizmy, czy też elementarze zawierające zestawy modlitw, jakie wykorzystywano zarówno do nauki czytania i pisania,jak i szkolnych bądź domowych praktyk religijnych). Do grona druków modlitewnych zaliczam: 1) książki (książeczki) do nabożeństwa, którymi w potocznym rozumieniu zwykło się określać modlitewnik, 2) mniej lub bardziej obszerne kolekcje pieśni, w tym kancjonały i inne śpiewniki religijne (z pominięciem chorałów i podobnych im druków nutowych, niepełniących funkcji dewocyjnej), 3) samoistne wydania pojedynczych nabożeństw (np. nieszporów) czy dłuższych modlitw (np. litanii).
Praca dzieli się na sześć części: wstęp, cztery rozdziały oraz zakończenie.
Rozdział I, Tematyka poruszana w recenzjach cenzorskich, obejmuje następujące zagadnienia: II wojna światowa w literaturze dla dzieci i młodzieży, rugowanie magii i elementów nadprzyrodzonych z literatury adresowanej do najmłodszych, wizerunek socrealistycznej „nowej rodziny” i „nowego człowieka”, kwestie obyczajowe w literaturze końca lat czterdziestych i początków lat pięćdziesiątych. W rozdziale II, Recenzja cenzorska jako kryptotekst, autorka formułuje definicję recenzji cenzorskiej. Jej zdaniem cenzorska wypowiedź oceniająca, posiadająca cechy recenzji literackiej, wydawniczej, naukowej i tekstu propagandowego, to kryptotekst, czyli tekst niejawny o celowo ograniczonej dystrybucji. W rozdziale III, Struktura i język recenzji cenzorskiej, kontynuowane są rozważania związane z recenzją jako typem tekstu. Dotyczą one m.in. trójdzielnej budowy recenzji (streszczenie, ocena, decyzja) czy podziału cenzorskich ocen ze względu na różne kategorie: cenzurowanie ze względu na temat, okoliczności powstania utworu, autora, społeczną użyteczność książki, wydawnictwo, czas złożenia do GUKPPiW. Rozdział IV, Cenzorska nadgorliwość? Strategie cenzorskie wobec twórców i tematów „wygodnych”, poświęcony jest sposobom oceniania i losom edytorskim książek, w których w pełni ujawnia się socrealistyczna poetyka. Jako przykład tekstu uznanego w GUKPPiW za pisany „na zamówienie nowej rzeczywistości” zostało wybrane opowiadanie Przy budowie Tadeusza Konwickiego.
Nazwą „modlitewnik” obejmuję tu na równych prawach i zasadach wydawnictwa służące do modlitwy już w swej istocie oraz te, które umożliwiały praktykowanie różnych form pobożności niejako przy okazji (ich przykładem są m.in. niektóre katechizmy, czy też elementarze zawierające zestawy modlitw, jakie wykorzystywano zarówno do nauki czytania i pisania, jak i szkolnych bądź domowych praktyk religijnych).Do grona druków modlitewnych zaliczam: 1) książki (książeczki) do nabożeństwa, którymi w potocznym rozumieniu zwykło się określać modlitewnik, 2) mniej lub bardziej obszerne kolekcje pieśni, w tym kancjonały i inne śpiewniki religijne (z pominięciem chorałów i podobnych im druków nutowych, niepełniących funkcji dewocyjnej), 3) samoistne wydania pojedynczych nabożeństw (np. gorzkich żali) czy dłuższych modlitw (np. koronek).
W kościele mówi się dużo o Królestwie. Lecz kogo Bóg uważa za największych w Królestwie? Do kogo według Jezusa należy Królestwo? Komu Ojciec objawia je z radością? Jeśli odpowiadasz, że w każdym przypadku chodzi o małe dzieci, to masz rację.
W tej książce Barry opowiada o tym, jak miłość Ojca uwolniła go od chrześcijaństwa opartego na działaniu. Teraz cieszy się prostszym, pełniejszym życiem chłopca kochanego przez WIELKIEGO Tatę.
Barry odkrył drogę do prawdziwej wielkości, która jest zarezerwowana dla tych, którzy są gotowi zmienić się i stać się znowu małymi dziećmi. Dopiero kiedy pozwolił sobie na ponowne dzieciństwo, zrozumiał, jak wielkie jest Królestwo Jego Ojca.
Książka jest dedykowana Siostrze Profesor Czesławie Margaricie Sondej OSU z okazji złotego jubileuszu życia zakonnego. Siostra Margarita Sondej jest osobą niezwykle otwartą na ludzi, otoczoną przyjaciółmi, angażującą się na przestrzeni wielu lat w wiele kościelnych przedsięwzięć, zwłaszcza na polu katechezy i wychowania Prace zawarte w tej publikacji są wyrazem podziękowania tych, którzy współtworzyli ten czas, współpracując z Jubilatką i korzystając z owoców jej pracy.
Niniejsza książka może być nieocenioną pomocą dla każdego, kto żyje lub pragnie żyć słowem Bożym. Zawiera teksty Ewangelii na każdą niedzielę roku, a także krótkie rozważania i punkty do medytacji. Książka posiada imprimatur i może się okazać przydatna także jako pomoc duszpasterska - kapłanom przygotowującym homilie.
Wiemy [...] wszyscy dobrze, że bogowie greccy zawsze schodzili z Olimpu na ziemię i to zarówno w micie, jak i w kulcie. Rzecz w tym, że [...] coś się jednak zmieniło. To, co było dawniej, przestało ludziom wystarczać. Olimp wprawdzie nie pustoszeje i – mówiąc ściślej – to nie Zeus zstępuje w tym nowym świecie na ziemię, lecz człowiek coraz rzadziej szuka na Olimpie bogów swojej wiary. Potrzebuje teraz bóstwa bliższego sobie, z którym mógłby sam w swoim własnym ziemskim życiu nawiązać stosunek bezpośredni i w pełni osobisty, stosunek wzajemnej miłości. I w tym to właśnie sensie można powiedzieć, że w epoce hellenistycznej Bogowie zeszli z Olimpu już [...] nie w micie i kulcie, lecz w świadomości religijnej ludzi.
Mianem Traktatu o szczęściu można określić fragment Summy teologicznej Tomasza z Akwinu, obejmujący pięć pierwszych kwestii pierwszej części drugiej części (prima secundae) monumentalnego dzieła Akwinaty. Zawarta w nim teoria szczęścia – zarówno niedoskonałego, które jest osiągalne już w życiu doczesnym, jak doskonałego, które ma być osiągalne dopiero w życiu przyszłym – odgrywa z historyczno-filozoficznego punktu widzenia kapitalną rolę, już choćby jako forma chrześcijańskiej recepcji koncepcji eudajmonii zawartej w etyce Arystotelesa.
Religie świata. Encyklopedia PWN to nowatorska encyklopedia tematyczna, pierwsza z nowej serii encyklopedii tematycznych planowanych przez wydawnictwo.
Zawiera:
ok. 1500 haseł, głównie artykułów o charakterze przeglądowym, omawiających genezę, dzieje i doktrynę religii, wierzeń i kultów od zarania ludzkości po przełom naszych tysiącleci.
Prezentuje:
¦ panteon bogów, którym oddawano cześć na wszystkich kontynentach w ciągu kilku tysięcy lat dziejów cywilizacji ludzkiej;
¦ obszerne artykuły omawiające wielkie religie i systemy religijno-filozoficzne (chrześcijaństwo, islam, judaizm, buddyzm, hinduizm, konfucjanizm, taoizm), religie i wierzenia o charakterze lokalnym (m.in.: shinto, sikhizm, vodou), zarysy dziejów religii starożytnych, wierzeń powstałych w XX wieku, struktur i instytucji religijnych;
¦ omówienia alternatywnych postaw wobec sacrum, nurtów ezoterycznych, ruchów kulturowych (m.in.: ateizm, New Age, okultyzm, relatywizm religijny, różokrzyż, satanizm);
¦ biogramy wielkich proroków, twórców i reformatorów religijnych (m.in.: Abrahama, Mahometa, Buddy, Marcina Lutra);
¦ artykuły o wielkich księgach objawionych i tekstach sakralnych.
Encyklopedia została opracowana w Polsce i dostosowana do potrzeb polskiego czytelnika. Wykorzystuje materiały i wiedzę zgromadzoną podczas prac nad 10-tomową encyklopedią Religia, powstałą pod redakcją naukową profesorów Tadeusza Gadacza i Bogusława Milerskiego.
To, co wyróżnia najnowszą encyklopedię PWN, to nowoczesna i oryginalna szata graficzna, klarowność i przystępność haseł oraz staranny dobór pięknych ilustracji.
Religie świata. Encyklopedia PWN to nowoczesne kompendium wiedzy o religiach świata niezbędne w każdej domowej bibliotece.
Pięknie ilustrowana encyklopedia tematyczna. Zawiera artykuły o zakonach i zgromadzeniach zakonnych katolickich i prawosławnych uzupełnione bogatym zestawem haseł o strukturze, liturgii, życiu codziennym, artystycznym i naukowym w klasztorach. Przedstawia świętych i błogosławionych Kościoła katolickiego, prawosławnego i Kościołów wschodnich. Prezentuje najsłynniejsze klasztory, sanktuaria i miejsca pielgrzymkowe Kościołów chrześcijańskich. Uzupełnieniem haseł są mapy przedstawiające m.in. najważniejsze klasztory Europy, najważniejsze klasztory na ziemiach polskich, głównie centra pielgrzymkowe świata.
Marzenie o "Świętej Rusi" - idylicznej zaginionej ojczyźnie, w której w doskonałej zgodzie naród i Cerkiew tworzyłyby wspaniałą harmonię - przyświęcało pokoleniom greckokatolickim duchownym w Galicji. Oni to po Wiośnie Ludów 1848 r. stali się dźwignią ruchu narodowego Rusinów. Urzeczywistnienie tego marzenia poprzez odbudowę, w oparciu o "święte ustawy Cerkwi Wschodniej", swej narodowości stało się ważną misją hołdujących konserwatywnym zasadom świaszczenników ruskich. Rzeczywistość galicyjska była taka, że mimo ginącej w zmierzchu wieków tradycji historycznej włączającej tę krainę w spuściznę związaną z panowaniem domu Rurykowiczów, wszystkie sfery życia uległy przemożnym polskim wpływom.
siążka, która może być obowiązkowym elementem biblioteczki każdego kapłana: Carlo Ciattini przedstawia relację między prezbiterem a nauką Kościoła na tematy społeczne.
Jak czytamy w Przedmowie: „Prezbiter jest w jakiś sposób skrzyżowaniem, w którym spotykają się Słowo Boże i historia ludzi. Nauka społeczna Kościoła jest jednym z miejsc takiego spotkania pomiędzy Ewangelią i historią: prezbiter nie mógłby w pełni głosić Ewangelii, jeśliby w jakiś sposób nie głosił także historii; tej historii, która po Chrystusie nie stanowi już profanum, lecz ma za teatr świat, który jak wierzą chrześcijanie został stworzony i jest zachowywany dzięki miłości Stworzyciela, popadł w niewolę grzechu, lecz przez Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego (…) został wyzwolony i przeznaczony (…) aby przeobrazić się (…) i osiągnąć doskonałość (GS 2). Nauka społeczna Kościoła, której prezbiter jest głosicielem, jest główną drogą prowadzącą do tego wyzwolenia, a poprzez nie – do ostatecznej doskonałości świata”.
Książka przedstawia genezę Kościoła Mormonów i zasadnicze nauki głoszone przez poszczególnych jego prezydentów. Poprzez historię i teologię autor ukazuje prawdziwy obraz Boga jaki bardzo często Mormoni starają się zataić przed swymi rozmówcami. W dwóch pierwszych rozdziałach została przedstawiona historia Kościoła Mormońskiego, oraz ich rozumienie Boga Trójosobowego. W trzecim rozdziale autor daje odpowiedź na często zadawane pytanie: Czy mormoni są chrześcijanami?
Autor pracy, Federico Avanzini, jest wykładowcą historii Azjii na Uniwersytecie Turyńskim. Od wielu lat prowadzi badania nad nowożytną i współczesną chińską i japońską myślą polityczną, a także nad dziejami dwóch najważniejszych szkół filozoficzno-religijnych w Chinach, mianowicie nad konfucjanizmem i taoizmem. W zwięzłej i przystępnej formie książka przedstawia założenia filozoficzne poszczególnych doktryn, omawia poglądy najwybitniejszych ich przedstawicieli, jak również kreśli procesy rozwojowe i charakteryzuje główne nurty tych szkół.
Ks. Tomasz Horak, proboszcz i katecheta, jest znanym kaznodzieją. Jego kazania są zamieszczane na serwerze „Opoka”. Często publikuje w „Gościu Niedzielnym”. Książka adresowana jest do tych, którzy czują potrzebę refleksji, przemyślenia w ciszy słuchanego w niedzielę słowa Bożego. Każda z zamieszczonych w zbiorze homilii była wygłoszona przez autora w jego wiejskiej parafii. Prosty język, wierność przyjętej formie literackiej oraz unikanie teologicznego żargonu decydują o ich zrozumiałości.
"Ta książka jest bardzo potrzebna. Myślę, że z pewnością będzie się podobała wszystkim tym, których ukształtowały w jakikolwiek sposób wspólnoty kościelne, i tym, którzy prawdziwie odczuwaja głód Pana Boga i tęsknią za Nim, nie widząc Go w swej codzienności. Chciałbym jednak, aby ta książka została dobrze przyjeta przez młodzież, począwszy od tej, która przygotowuje się do sakramentu bierzmowania. Proszę więc młodych, aby tę książkę przeczytali, a z pewnością pomoże im to zrozumieć także i moją poezję i widzenie chrześcijaństwa w dzisiejszym świecie". /ks. Jan Twardowski/
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
