Projekt Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki Rozwój 2.b pt. Miejsca postindustrialne jako przedmiot badań transdyscyplinarnych. Od dizajnu do zakorzenienia wyrasta nie tylko z potrzeby wypracowania transdyscyplinarnej ścieżki badawczej, ale również pokazania praktykowania miejsca postindustrialnego w kulturze. I to sfery praxis dotyczy prezentowany tom.Spojrzenie, które łączy perspektywy teoretyków i praktyków kultury, a także projektantów, jest ważne w badaniu zjawisk związanych z dziedzictwem postindustrialnym. Dla humanistyki istotne jest uchwycenie momentu przejścia od zagadnień projektowych do kulturowego namysłu nad zaprojektowanymi miejscami/rzeczami/pojęciami. Odwrót od produkcji przemysłowej jako wytwarzania rzeczy, na rzecz wytwarzania i przetwarzania idei, znaczy szlak transformacji technologicznej i powstającego przemysłu usług. Odejście od tego, co planowe i masowe, ku temu, co przynajmniej w potencji indywidualne, otwiera nas na praktyki projektowe przekształcające to, co wykorzenione, opuszczone, dawne, zdegradowane. Analizy miasta, dizajnu, ekonomiki, społecznościowej okolicy otwierają się na badawcze oswojenie eksplozji projektowania w odziedziczonej przestrzeni postindustrialnej. Miejsce, jakkolwiek dzisiaj nadwerężone, jest wciąż wyzwaniem w myśli humanistycznej.
„Autor z perspektywy konstruktywistycznej – a dokładniej TZI, czyli teorii zwrotu inkorporacyjnego – podejmuje zagadnienia zaanonsowane w tytule pracy, egzemplifikując je szczególnie obficie opisem i interpretacją wydarzeń z historii niemieckiego faszyzmu. Miejscami – i to było dla mnie bodaj najbardziej interesujące – widać w tej książce próby tworzenia ogólniejszej teorii socjologicznej przy wykorzystaniu nieklasycznych odmian socjologii wiedzy, w tym zwłaszcza dorobku badaczy toruńskiego UMK. Autor wykorzystuje też szeroko teorie należące do innych nurtów współczesnych teorii socjologicznych. Czuje się on swobodnie na pograniczu filozofii i socjologii demonstrując duże i wszechstronne oczytanie” (z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Mirosława Chałubińskiego).
„Ta książka znajdzie czytelników nie tylko wśród socjologów, historyków, kulturoznawców. Jest studium, któremu mało co dorównuje w nowoczesnej literaturze socjologicznej w Polsce. Kontrowersyjna i paradoksalna, innowacyjna, osobista w zdwojonych zaangażowaniach naukowych, literackich, moralnych, owszem, prowokuje w najlepszym tego słowa rozumieniu, do polemiki, debaty, myślenia niestandardowego” (z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Andrzeja Wójtowicza).
Tytuł monografii – Społeczności lokalne. Teraźniejszość i przyszłość (ver 2.0) – wyraźnie nawiązuje do klasycznych socjologicznych pozycji z przełomu tysiącleci. Nie chodzi jednak o podkreślenie wagi nowej książki, nie stawia ona sobie bowiem tak ambitnych celów, nie wskazuje – tak jak poprzedniczki – drogi rozwoju polskiego lokalizmu w obliczu drastycznej zmiany społecznej. Szczególnie inspirująca okazała się raczej wielowymiarowość, pokazanie różnych ujęć społeczności lokalnej; pojęcia funkcjonującego na styku kilku dyscyplin. Liczy się również tytułowa teraźniejszość oraz przyszłość, bo chociaż na próżno szukać w monografii futurystycznych opisów tego, jak wyglądać będą społeczności za kilka czy kilkadziesiąt lat, to jednak przekaz wielu autorów nakierowuje na przyszłość (opis swoistej społecznej zmiany, której jesteśmy świadkami; podkreślanie konieczności naprawy zastanej sytuacji). Co ciekawe, jeden z artykułów dotyczy nawet przeszłości – jest relacją z konkretnego okresu historii obrazującą i skłaniającą do refleksji na temat stanu obecnego. Właśnie ze względu na wszechstronność tematyki oraz „czasowy” wymiar tekstów uznać można, że mamy do czynienia z wersją 2.0 klasycznych dzieł dotyczących społeczności lokalnych.
Swój Obcy Wróg. Wędrówki w labiryntach kultur, red. Tomasz Michał KorczyńskiInny jest trwałą figurą naszego myślenia. Zdaje się, że napisano już o tym wszystko, rozpisując Inność na wszelkie możliwe warianty. Wynika to z faktu, że świat zawsze był wielokulturowy, był zatem od zarania dziejów melang różnych konwencji życia, które ścierały się ze sobą, rywalizowały, ale potrafiły także zgodnie współżyć na mocy przyjętych reguł. Historia kultury to dzieje kontaktów, dyfuzji, wzajemnych inspiracji, dzięki którym budowało się przekonanie, że istniejemy wprawdzie my, ale nigdy nie jako samotna wyspa, lecz w otoczeniu innych. Stąd właśnie tendencja na równi indywidualna jak zbiorowa do kategoryzowania owych innych i wpisywania ich w szerokie spektrum wariantów: swój przyjaciel wróg obcy monstrum etc. Również ta książka pokazuje, iż najpierw rodzą się społecznie fundowane kategorie ludzi, a dopiero potem przypisuje się im odpowiednie charakterystyki, które następnie mają walor obowiązujących wyobrażeń o konkretnym gatunku. Dlatego właśnie inność i obcość nie mają granic, w tym sensie, że mają tendencję do multiplikowania się i rozsiewania w społecznych imaginarium każdej grupy ludzkiej.Tom składa się z trzech części tematycznych, odrębnych formalnie, ale korespondujących ze sobą w wielu momentach. Część pierwsza zawiera rozważania teoretyczno-metodologiczne nad aporiami i horyzontami badań nad obcością, niestroniące także od pewnych ogólniejszych przesądzeń filozoficznych. Część druga gromadzi wypowiedzi autorów na temat krajowej rzeczywistości w kilku odsłonach, traktując najpierw o historycznych, a potem także o współczesnych odmianach konstruowania opozycji my oni. Część trzecia opowiada wreszcie o doświadczeniach swojskości, obcości i wrogości w różnych kulturowych kontekstach, będąc wprawdzie wędrówką poza polską rzeczywistość kulturową, ale wskazującą na wspólne punkty przecinania się nastawienia rodzajowego, które zawsze skutkuje klasyfikacjami kategorialnymi grup ludzi, tracących własną indywidualność na rzecz charakterystyk grupowych.
Dzieci dorastają, zmieniamy pracę, zaczynają się kłopoty zdrowotne. Żyjemy dłużej, a otoczenie stawia przed nami coraz więcej wymagań. To, co nas kiedyś cieszyło, nie przynosi już tyle radości. Nawet dobre związki z czasem tracą swój blask.
Daphne de Marneffe, znana psycholog kliniczna, od lat zajmując się terapią par, pomaga nam przejść przez ten trudny okres, by cieszyć się życiem, miłością i szczęściem. Wskazuje, jakie umiejętności musimy pielęgnować, by móc sobie poradzić w tym czasie.
Książka podzielona jest na rozdziały poświęcone kluczowym problemom, przed jakimi stają pary z długim stażem: uzależnienia, finanse, trudy rodzicielstwa, seks, zdrady, zdrowie, starzenie się, dorastanie dzieci, opieka nad niesprawnymi rodzicami.
Łącząc wyniki badań, rozmowy z pacjentami i doświadczenie w pracy klinicznej, de Marneffe głęboko wnika w struktury związków i omawia te problemy z właściwą sobie mądrością i wrażliwością. Te gorsze momenty, choć mogą przynieść nam ból i zaskoczenie, stanowią też okazję, by lepiej poznać siebie, by poszerzyć horyzonty, rozwinąć się i dojrzeć.
Sztuka życia razem to niezbędny poradnik dla osób, które pragną zrozumieć swoje miejsce w związku i osiągnąć to, o czym wszyscy marzymy: żyć w zgodzie z sobą, w miłości i poczuciu spełnienia.
Każdy człowiek, w każdym związku, na każdym etapie swojego życia może czerpać z mądrości zawartej na kartach tej książki.
Andrew Solomon, laureat National Book Award
Już w samym tytule De Marneffe ubiera w słowa to, czego większość z nas doświadcza każdego dnia: że wieloletnie związki mają swoje wzloty I upadki. Z odwagą i wyczuciem autorka wzywa czytelników do wzięcia odpowiedzialności za to, jakie życie chcą wieść i jak chcą rozmawiać z partnerem i z samym sobą. Nie znam pary, której egzemplarz tej książki – lub dwa – nie przyniósłby korzyści.
dr Meg Jay, autorka The Defining Decade i Supernormal
Dr Daphne de Marneffe - psycholożka i pisarka. Zajmuje się terapią par i pacjentów indywidualnych. Prowadzi wykłady na temat małżeństwa, terapii par, rodzicielstwa. Opublikowała wiele prac naukowych. Razem z mężem i trójką dzieci mieszkają w okolicy San Francisco.
Wyobraź sobie, jak mogłoby zmienić się twoje życie, gdyby stworzony przez ciebie produkt zyskiwał codziennie nieprawdopodobną liczbę 100 000 nowych użytkowników – i to bez wydawania ani grosza na reklamę. A co, jeśli inwestorzy zaczęliby walić do ciebie drzwiami i oknami?
To właśnie przydarzyło się Cliffowi Lernerowi, kiedy postanowił zainwestować pieniądze zarobione na internetowym serwisie randkowym w aplikację działającą na nieznanej wówczas nikomu platformie o nazwie Facebook. Aplikacja zaczęła się wkrótce gwałtownie rozwijać i w niedługim czasie cena akcji firmy Lernera wzrosła o 2000 procent, uruchomiając niezwykły łańcuch wydarzeń złożony z niespodziewanych sukcesów i bolesnych doświadczeń.
Ta fascynująca i inspirująca opowieść pokazuje, jak:
• wywołać eksplozję wzrostu poprzez stworzenie wyjątkowego produktu
• zidentyfikować jedynie trzy wskaźniki, które mają znaczenie
• odkrywać skuteczne strategie wzrostu, by móc szybko się rozwijać
• w błyskotliwy sposób wykorzystywać media, aby zdobyć 100 milionów użytkowników
• stworzyć w firmie wspaniałą kulturę pracy, przyciągającą pracowników pełnych pasji
Celem rozprawy jest analiza i ocena koncepcji emocji Leona Petrażyckiego, jednego z najwybitniejszych polskich naukowców przełomu XIX i XX wieku. Refleksja nad emocjami była mu potrzebna do wytłumaczenia natury prawa. Jego ambicje były jednak większe chciał wyjaśnić emocje w ogóle, czemu miało służyć naukowe opracowanie psychologicznej teorii tych zjawisk.Projekt Petrażyckiego został w prezentowanej książce ujęty w szerszej perspektywie historyczno-filozoficznej i psychologicznej, jak również w kontekście teorii prawa.W rozdziale pierwszym autor omawia wybrane poglądy na temat emocji w historii filozofii. Rozdział ten stanowi niezbędne tło dalszych rozważań i dostarcza odpowiedniego materiału do oceny projektu Petrażyckiego.W rozdziale drugim badacz przedstawia motywacje badawcze Petrażyckiego i jego założenia metodologiczne, które zawierają uniwersalne postulaty odnoszące się do wszystkich nauk. Dotyczą one poprawnego tworzenia pojęć, twierdzeń i teorii naukowych. Ta część obejmuje też odpowiednie metody badania zjawisk psychicznych, w tym emocji.W rozdziale trzecim autor analizuje różne propozycje klasyfikacji zjawisk psychicznych, krytyczne uwagi Petrażyckiego odnośnie do tych podziałów oraz jego własną propozycję klasyfikacji. Dzieli on wszystkie zjawiska psychiczne na dwie główne klasy: 1) zjawiska dwustronne, bierno-czynne, do których należą impulsje/emocje oraz 2) zjawiska jednostronne; te ostatnie dzielą się na dodatkowe podklasy: a) jednostronnie bierne (przeżycia poznawcze i przeżycia uczuciowe) oraz b) jednostronnie czynne (przeżycia woli).W rozdziale czwartym Dąbrowski osadza teorię Petrażyckiego we współczesnej psychologii emocji, a częściowo też neuropsychologii. Zdaniem badacza emocje pełnią ważną funkcję ewolucyjną przystosowują organizm do warunków życia. Stanowią też pierwotną podstawę rozwoju psychiki. Emocje wpływają na przebieg procesów neurofizjologicznych i różne formy myślenia. Najbardziej specyficzną cechą tak rozumianych emocji jest jednak motywacja emocje motywują do działania.W ostatnim rozdziale piątym autor ukazuje związek między emocjami i prawem. Według Petrażyckiego źródłem prawa i moralności jest psychika człowieka. Wśród norm etycznych wyróżnił Petrażycki normy moralne i normy prawne. Te pierwsze mają charakter zobowiązujący, podczas gdy normy prawne charakter zobowiązujący i uprawniający (imperatywno-atrybutywny).
Neuropedagogika, neuroedukacja i neurodydaktyka... to przede wszystkim książka napisana przez pedagoga dla pedagogów. Stanowi próbę usystematyzowania wiedzy, obejmującej implikacje wyników badań nad mózgiem w działalności nauczyciela. Każdy z rozdziałów zawiera zarówno praktyczne wskazówki, jak i ich teoretyczne uzasadnienia, oparte na wynikach najnowszych badań z zakresu neurobiologii. Autorka odnosi się do popularnych w przedszkolach czy szkołach teorii, wskazując czy należy je rozumieć jako neuromity czy neurofakty.
Czytelnik ma okazję pogłębić wiedzę na temat Teorii Inteligencji Wielorakich, teorii stylów nauczania czy kinezjologii edukacyjnej, ale także w zakresie takich twierdzeń, jak:
- mózg jest plastyczny przez całe życie i uczy się powoli (praca domowa ma sens, ale jedna godzina terapii w tygodniu – już nie),
- płeć ma znaczenie,
- neurony lustrzane, czyli jak pasja rodzi pasję,
- mózg filtruje informacje (kluczem do sukcesu jest motywacja, a nie metody aktywizujące),
- nauczanie bezstresowe może być groźne dla życia,
- zgubna droga pełnej cyfryzacji edukacji, czyli jak nadmierny kontakt z mediami zmienia strukturę i funkcjonowanie mózgu.
Podsumowanie książki stanowi raport z pilotażowych badań neuropedagogicznych. Jego wyniki mogą stanowić odpowiedź na pytania, które obecnie zadaje sobie wielu pedagogów: jak pracować z tzw. medialnymi dziećmi, czy wykorzystywać nowe media czy raczej wrócić do przysłowiowych „kamyczków i patyczków”?
Autorka kieruje dla wszystkich osób, zainteresowanych działaniami edukacyjnymi, zaproszenie do tworzenia edukacji opartej na faktach (Evidence Based Education). Niniejsza publikacja stanowi próbę zainicjowania tego procesu, ponieważ jej celem jest zmobilizowanie czytelnika do dokonania oceny działań, podejmowanych w szkole, przedszkolu czy domu rodzinnym, w oparciu o założenia neurobiologii i pedagogiki.
Kiedy dziecko idzie do przedszkola, otwiera się przed nim i jego rodzicami nowy etap. I chociaż dla części rodziców wydaje się on oczywisty, często towarzyszy mu wiele rozterek:- Czy moje dziecko jest już gotowe?- Co, jeśli rodzic ma wątpliwości?- Jak wybrać przedszkole i co, jeśli nie mamy wyboru?- Jak przygotować dziecko (i siebie) do przedszkola?- Co zrobić, aby ułatwić mu adaptację?- Co z trudnościami, jeśli się takie pojawią?Akcja adaptacja odpowie na te i wiele innych pytań. Agnieszka Stein pisze w niej jednak nie tylko o przedszkolu, ale też o tym, co dzieje się w rodzinie przedszkolnego debiutanta. Głównym tematem książki okazuje się równowaga. Między wizjami i pragnieniami a rzeczywistością. I między różnymi potrzebami różnych członków rodziny.
Szósty tom Antologii bioetyki, wydawnej przez TAiWPN Universitas pod redakcją naukową Włodzimierza Galewicza, dotyczy zasadniczych kwestii ochrony zdrowia psychicznego. Na czym właściwie polegają choroby lub zaburzenia psychiczne? Jak należy się dzisiaj odnosić do stosowanych dotychczas, często okrytych złą sławą metod ich leczenia? Czy zaburzenia psychiczne, przynajmniej te najcięższe, zwalniają z odpowiedzialności etycznej i prawnej? Czy uprawniają one do stosowania pewnych form przymusu, a jeśli tak, to jakich i w jakich przypadkach? Zamieszczone w tym tomie teksty pozwalają czytelnikom uświadomić sobie wyraźniej najistotniejsze powody, skłaniające do postawienia tych pytań, i najważniejsze argumenty, które warto przemyśleć przy ich rozstrzyganiu.
Naucz się doceniać drobiazgi życia codziennego. Życie bez chwili refleksji i zastanowienia to prosta droga do zgorzknienia i wypalenia. ""Rytuały na co dzień"" uczynią zwykłe rzeczy wyjątkowymi, a te wyjątkowe wspaniałymi.Istotą rytuałów są trzy etapy: zatrzymanie się, zwrócenie uwagi i określenie intencji. Reszta to dodatki. Praktykowanie rytuałów pomoże ci poruszać się w natłoku spraw ze spokojem i rozwagą, a nie bezmyślnie i w pośpiechu. Proponowane w książce rytuały to zbiór przepisów, które pokazują jak zwyczajnym dniom przydać trochę słodyczy. Naucz się praktykować je krok po kroku.Świadomie podejmij wysiłek, by zwolnić i zadbać o siebie. Zacznij żyć pełnią życia.Nadia i Katia, propagatorki zdrowego trybu życia, od wielu lat pomagają innym, by czuli się wspaniale. Dzieląc się swoimi doświadczeniami, przystępnie radzą, jak praktykować rytuały każdego dnia. Poprzednia książka autorek Dbaj o siebie przebojem wdarła się na listy bestsellerów, a wśród jej miłośników są m.in.: Kate Moss, Jamie i Jools Oliverowie czy Reese Witherspoon.
Masz wrażenie, że brakuje Ci energii, jesteś wyczerpany, a rzeczywistość wydaje się nie mieć sensu? Nie możesz odzyskać wewnętrznego spokoju, a do tego cierpisz na jakąś chorobę? Za ten stan braku równowagi w organizmie odpowiada zablokowana szyszynka. Autorzy publikacji dzielą się skutecznymi technikami i radami na jej detoks, odwapnienie i usunięcie blokad. Dzięki temu odzyskasz dobre samopoczucie i pobudzisz ją do prawidłowego działania. Przywrócisz rytm snu i uwolnisz się od bezsenności, a także zapewnisz prawidłowe wydzielanie melatoniny i serotoniny. Rozbudzisz intuicję, doświadczysz jasnosłyszenia, telepatii i osiągniesz stan oświecenia. Odkryj nowy wymiar świadomości!
Książka dotyczy sekurytyzacji polityki zagranicznej Izraela – od układów w Oslo do czasów współczesnych. Kontekstualizacji problemu badawczego służy teoria regionalnych kompleksów bezpieczeństwa. Dała ona możliwość zaprezentowania problemów bezpieczeństwa Izraela w czterech podstawowych wymiarach: globalnym, międzyregionalnym, regionalnym i wewnętrznym. Autor kieruje się przekonaniem, że Izrael sekurytyzuje przede wszystkim zagrożenia w regionie i jest gotowy do użycia środków nadzwyczajnych, starając się przekonać do nich własne społeczeństwo oraz szeroko rozumianą społeczność międzynarodową. Analizuje oficjalne wystąpienia izraelskich polityków i dyplomatów, wywiady oraz informacje prasowe z ich spotkań z politykami innych krajów. W badaniach wykorzystuje dorobek szkoły kopenhaskiej.
******
Securitization as a tool of foreign policy of Israel in light of regional security complexes theory
The book is concerned with the securitization of the foreign policy of Israel. The regional security complexes theory serves to contextualize the problem, it allows the author to present the discussed issue in four basic dimensions: global, interregional, regional and internal. The author analyses official statements of Israeli politicians and diplomats, interviews and press information emerging after their meetings with politicians of other countries. He makes use of the theoretical findings of the Copenhagen school.
Niepełnosprawność wzroku w istotny sposób wpływa na realizację zadań życiowych na każdym etapie rozwoju człowieka od czesnego dzieciństwa do późnej dorosłości. Liczne obszary funkcjonowania osób niewidomych i słabowidzących wciąż nie zostały należycie rozpoznane i opisane. Tymczasem wyjaśnienie specyfiki funkcjonowania dzieci, młodzieży i dorosłych osób z niepełnosprawnością umożliwia trafne rozpoznawanie ich potrzeb edukacyjno-rozwojowych, pozwala prawidłowo zorganizować proces edukacji oraz właściwie realizować oddziaływania wspierające.Tyflopsychologia to publikacja, w której dokonano analizy związków między niepełnosprawnością wzroku a poziomem, sposobem i czasem realizacji zadań rozwojowych w biegu życia, a także omówiono sytuację psychologiczną osoby tracącej wzrok w sposób stopniowy i nagły. Podstawą opracowania są wyniki najnowszych badań naukowych dotyczących poszczególnych aspektów funkcjonowania osób niewidomych i słabowidzących.Informacje zawarte w książce mają dużą użyteczność praktyczną mogą zostać wykorzystane w planowaniu i realizacji oddziaływań wspierających przeznaczonych dla osób niewidomych i słabowidzących w różnym wieku. Publikacja kierowana jest do pedagogów, psychologów, terapeutów, rehabilitantów i innych specjalistów pracujących w przedszkolach, szkołach, poradniach psychologiczno-pedagogicznych, ośrodkach wczesnego wspomagania rozwoju zajmujących się diagnozą, edukacją i rehabilitacją osób z niepełnosprawnością wzroku. Pozycja ta może również być przydatna dla rodziców i innych członków rodzin, do których należą osoby z wrodzoną lub nabytą niepełnosprawnością wzroku.""Podręcznik został zredagowany zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (ICF) przyjętą przez WHO w 2001 roku. Jest to nowoczesne podejście, w którym kładzie się główny nacisk na aktywa osoby, a nie przede wszystkim deficyty. Osoba posiada wiele zasobów i możliwości mimo uszkodzonego wzroku. Mam nadzieję, że w pedagogice specjalnej ten paradygmat będzie silniej akcentowany, także w stosunku do innych niepełnosprawności.""Z recenzji prof. dr hab. Romana Ossowskiego, prof. zw. UKW
Według danych Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) ponad 250 milionów ludzi żyje w krajach innych niż te, w których się urodzili. Stanowi to ok. 3% mieszkańców Ziemi.Niewiele społecznych zagadnień budzi obecnie tak silne emocje, jak kwestia wielokulturowości i migracji. Możliwość harmonijnego funkcjonowania społeczeństw otwartych na mniejszości lub będących kulturowym tyglem jest przedmiotem gorących, lecz niekoniecznie rzeczowych sporów.Anna Kwiatkowska prezentuje współczesną wiedzę dotyczącą zagadnienia wielokulturowości widzianego zarówno z perspektywy makro-, jak i mikrospołecznej. Prezentuje dominujące dyskursy społeczno-polityczne dotyczące wielokulturowości, zwłaszcza wobec imigrantów i uchodźców, relacjonuje najważniejsze fakty, za pomocą których można scharakteryzować różnorodność kulturową współczesnych społeczeństw oraz ocenić politykę państw w tym zakresie. Rozważa wielokulturowość w doświadczeniu jednostki, skupiając się na problemach tożsamościowych osób żyjących w środowisku wielokulturowym. Dane naukowe wzbogaca materiałem anegdotycznym oraz licznymi fotografiami.""W tej książce starałam się opisać społeczeństwo pluralistyczne, tak jak je widzi psycholog społeczny i kulturowy. O ile psychologia kulturowa i jej kategorie analityczne dostarczały narzędzi do opisu różnorodności kulturowej świata, to psychologia społeczna pozwoliła lepiej zrozumieć i wyjaśnić funkcjonowanie w jednostek i grup w wielokulturowym społeczeństwie. Dzięki wiedzy pochodzącej z prac psychologów politycznych, politologów, demografów, jak również etnografów i antropologów, obraz wielokulturowości mógł zostać przedstawiony pełniej i dokładniej.""Z tekstu""Autorka wykazała się dużą intuicją odnośnie do aktualności problematyki, której postanowiła poświęcić swoją pracę. Co ważniejsze, nie tylko aktualności w momencie gdy praca powstawała, ale też narastania jej w kolejnych latach w obliczu sporu między zwolennikami przekonania, że wielokulturowość to projekt społeczny, który poniósł ostateczną porażkę, a osobami, które wskazują, że jest to projekt skazany na nieuchronny rozwój, który możemy albo monitorować i ukierunkowywać, albo próbować mu zaprzeczać, godząc się z tym, że nie będziemy mieć na jego przebieg wpływu. Autorka wychodzi w swoich rozważaniach poza taką czarno-białą perspektywę (wielokulturowość to samo zło versus wielokulturowość to samo dobro) i sięga do analiz psychologicznych pozwalających zobaczyć mechanizmy, które tworzą różne aspekty wielokulturowości.""Z recenzji prof. dr hab. Haliny Grzymały-Moszczyńskiej
Temat badawczy można uznać za w pełni pionierski; jednocześnie książka Patrycji Trzeszczyńskiej wpisuje się w cykl badań zajmujących się emigracją obywateli polskich w latach PRL, zwłaszcza dwóch ostatnich dekadach funkcjonowania tzw. realnego socjalizmu, i dopełnia wiedzę o ówczesnych przemieszczeniach ludnościowych, ich tle i konsekwencjach. Odnaleźć tu można wiele wątków autoetnograficznych. Autorka nie unika tematów trudnych, pisze na przykład o problemach badawczych związanych z percepcją jej samej w niektórych środowiskach migrantów, postawach niechęci, budowaniu barier, i wykazuje się bardzo wysoką świadomością metodologiczną. Przeprowadzone badania to wysokiej próby nowoczesna etnografia, uwzględniająca najważniejsze trendy badawcze w antropologii i studiach migracyjnych ostatnich dekad. Książka stanowi istotny wkład w rozwój dyscypliny, którą reprezentuje autorka, a szerzej: interdyscyplinarnych/ multidyscyplinarnych studiów migracyjnych, wzbogaca wiedzę o procesach
migracyjnych w kontekście transkontynentalnym, w których punktem wyjścia jest Polska.
dr hab. Jacek Schmidt, prof. UAM
Książka imponuje wielością podjętych zagadnień, tropów, wielokrotnością „przesiewania” materiału empirycznego za pomocą zróżnicowanych narzędzi analitycznych. Patrycja Trzeszczyńska z wielką swobodą i pewnością siebie porusza się po terenie badawczym. Wynika to między innymi z czasu poświęconego badaniom oraz z jej gruntownego przygotowania do prowadzenia obserwacji społeczności kanadyjskich Ukraińców, dotychczasowej praktyki, w tym badań prowadzonych wśród polskich Ukraińców, sprawnego łączenia wiedzy antropologicznej z ukrainoznawczą. W rezultacie otrzymujemy pracę nie tylko przenikliwą, ale także dojrzałą, zakończoną interesującymi wnioskami.
dr hab. Jarosław Syrnyk, prof. UWr
Patrycja Trzeszczyńska – etnolożka i ukrainoznawczyni, adiunkt w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ. Porusza się na styku studiów nad pamięcią i diasporą, antropologią etniczności i etnologią Europy Wschodniej. Zajmuje się pamięcią kulturową, światami mniejszości etnicznych, związkami pamięci, przestrzeni i narracji, regionalnymi politykami kreowania wizerunku grup i miejsc, zjawiskiem autoprezentacji i kulturowych ekspresji. Od wielu lat prowadzi badania wśród społeczności ukraińskiej w Polsce, w regionach, które Ukraińcy zamieszkiwali do 1947 r., a gdzie do dziś pozostało po nich dziedzictwo kulturowe, oraz na Ukrainie i w Kanadzie. Autorka książek Pamięć o nie-swojej przeszłości. Przypadek Bieszczadów (WUJ, Kraków 2016), Łemkowszczyzna zapamiętana. Opowieści o przeszłości i przestrzeni (WUJ, Kraków 2013) oraz artykułów poświęconych antropologicznym badaniom pamięci kulturowej. Stypendystka MNiSW, University of Toronto i University of Alberta (Edmonton, Kanada).
Praca została przygotowana przez lekarzy i socjologów z ogromnym doświadczeniem i dorobkiem naukowym z zakresu starości i starzenia się. Ich kolejną pozycję naukową należy zatem powitać z uznaniem dla wysiłku włożonego w kontynuowanie prac nad tą trudną tematyką badawczą. To bez wątpienia oryginalne i prekursorskie w Polsce opracowanie, wieloaspektowo ujmujące uwarunkowania medyczne i społeczne problemów starzenia się z uwzględnieniem zaniedbania i samozaniedbania osób starszych. Autorzy książki budują wielowymiarowy model uwarunkowań zjawisk zaniedbania i samozadniedbania, co stanowi ogromny wkład do dorobku nauk zajmujących się starością i osobami starszymi. Dokonują oni więc swoistej „rewolucji gerontologicznej” w odsłanianiu, wyjaśnianiu, definiowaniu, kategoryzowaniu badanych zjawisk zaniedbania i samozaniedbania. Monografia jest nowatorskim, wnikliwym opracowaniem, poszerzającym wiedzę na temat „ciemnej strony” wieku starszego i społecznej odpowiedzialności za zjawisko zaniedbania osób starszych.
Z recenzji prof. dr hab. Krystyny Slany
Książka porusza bardzo aktualne tematy zarzucania dzieci obszernymi zadaniami domowymi, nadmiarem obowiązków szkolnych i pozaszkolnych, dociążania ciężkimi tornistrami. W jej skład wchodzi 6 historyjek o problemach, z którymi muszą mierzyć się dzisiejsi uczniowie. Ambasadorami projektu są Dorota Zawadzka oraz Marek Michalak, a swojego patronatu udzieliły publikacji między innymi: Międzynarodowa Kapituła Orderu Uśmiechu, Instytut Praw Dziecka im. Janusza Korczaka, Szkoła Bez Zadań Domowych.
Aleksandra Herman– doktor socjologii. Adiunktka w Katedrze Socjologii i Antropologii Obyczajów i Prawa w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się problematyką podtrzymywania zróżnicowania kulturowego w wielokulturowych środowiskach lokalnych, kobietami w kulturze i społeczeństwie oraz antropologią ciała. Z zamiłowania badaczka terenowa.
Badania – a co za tym idzie – praca dr Herman mają unikalny charakter. Autorka świadomie uczyniła swoimi informatorkami wyłącznie kobiety. Jest to bardzo ciekawy i trafny wybór perspektywy obrazowania transferu kulturowego, a nawet szerzej – spojrzenia na problemy mniejszości, między innymi dlatego, że był on dotąd pomijany, a co najmniej nie uwzględniany w dostatecznym stopniu.
[Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Fuszary]
Autorka w swojej pracy analizuje skomplikowane, niejednoznaczne i trudno poddające się oglądowi obiektywnemu procesy wytwarzania tożsamości kulturowej. Rozległa wiedza Autorki, jej dojrzałość i samodzielność w dokonywaniu selekcji materiałów, szukaniu powiązań i związków logicznych oraz rozstrzygnięć znaczeniowych, a także wielka uważność i ostrożność w czynieniu sądów sprawia, że tekst czyta się z rosnącym zainteresowaniem, czytelnik zaś odkrywa nowe perspektywy widzenia problemu.
[Z recenzji dr hab. Doroty Misiejuk]
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
