Prezentowany wykład zabiera czytelnika w fascynującą podróż. Celem jest zdefiniowanie własnego pojęcia szczęścia. To podstawa, na której można dokonać takich zmian w swoim życiu, aby odczuwać satysfakcję we wszystkich jego sferach: osobistej, rodzinnej i zawodowej.Różnimy się od siebie, więc trudno wymagać, żebyśmy tak samo rozumieli szczęście. Ponieważ jest to pojęcie abstrakcyjne i bardzo pojemne, każdy dla własnych potrzeb powinien się zastanowić, co musiałby osiągnąć, żeby móc powiedzieć: jestem szczęśliwy. Zazwyczaj wiąże się to z zaspokojeniem potrzeb w różnych sferach życia. Warto więc te potrzeby sobie uzmysłowić i nazwać. Ten pierwszy krok jest bardzo ważny, bo porządkuje nasze myślenie o szczęściu i pozwala wyobrazić sobie przyszłość w kształcie, który najbardziej nam odpowiada, a potem zająć się wypełnieniem tego kształtu szczegółami. Szczęście nie jest cudem ani przypadkiem. O swoim szczęściu w znaczniej mierze możemy decydować sami, wykorzystajmy więc tę szansę.""Jak być szczęśliwym"" to inspirujący wykład, który przeczytasz w dwie godziny. Jednak te dwie godziny mogą doprowadzić do przewartościowania całego Twojego życia.
Poruszający esej o tym, jak w nowoczesnych społeczeństwach stykają się kwestie uprzedmiotowienia osób niepełnosprawnych i zwierząt. Autorka podważa przy tym definicję pełnosprawności, zauważa, że odnosi się ona do wzorca wysportowanego młodego białego mężczyzny i analizuje, jak społeczeństwo represjonuje tych, którzy do tego znormalizowanego modelu nie pasują. Żyjemy w kulturze, która każe myśleć o niepełnosprawnych jako ludziach niekompetentnych, niezrozumiałych, niewartościowych, niepełnych. Osobom z niepełnosprawnościami ciężko zdobyć dobre wykształcenie i pracę, a co dopiero zrobić karierę są społecznie izolowani, ich odmienność jest patologizowana. Ta refleksja nieuchronnie prowadzi do pytania o prawa zwierząt: dlaczego także im nie jesteśmy w stanie przyznać prawa do bycia sobą na równi z nami, a jeżeli już to na twardo określonych zasadach?
Prawo, jako zespół norm ustanowionych przez państwo, w szeroko pojęty sposób reguluje życie społeczne. Jeżeli organy państwa mają działać racjonalnie, muszą w procesie tworzenia prawa i w toku jego stosowania uwzględniać rzeczywisty stan rzeczy. Toteż tworzenie prawa i jego stosowanie wymagają znajomości bardzo rożnych zagadnień mających faktyczne znaczenie prawne.
Wśród tych zagadnień ważne miejsce zajmuje znajomość psychologicznych mechanizmów zachowania się człowieka funkcjonującego zgodnie z wymaganiami prawnymi, a zwłaszcza – łamiącego normy prawa karnego, czyli dokonującego przestępstw.
Książka w kompleksowy sposób porządkuje tę wiedzę, dostarczając czytelnikowi informacji na temat mechanizmów regulujących zachowanie oraz psychologicznych i socjologicznych koncepcji przestępczości i asocjalności.
Zanurz się głęboko w historię, wiedzę i praktykę magii wody!Woda jest w nas i wszędzie wokół. Może przyjmować różne postaci, dawać i zabierać życie. Niesie ze sobą niesamowitą moc i możliwości poznaj je i wykorzystaj potęgę wody we własnych praktykach magicznych. Lilith Dorsey przedstawia wiele sposobów na włączenie wody do swojej magii, od mycia i kąpieli po zaklęcia i rytuały.Odkryj, jak używać symboli wody w swoich magicznych działaniach.Poznaj historie i mądrość rzek, jezior i oceanów, jak również związek wody z kołem roku.Zbadaj wodę i jej obecność w mitologii i wierzeniach oraz poznaj bogów i boginie, którzy rządzą tym żywiołem.Czerp z ogromnej głębi tego życiodajnego i potężnego żywiołu, wzmacniając swoją energię i magiczny potencjał.
Małżeństwo jest dla dorosłych, ale bardzo niewielu z nas wstępuje w związek małżeński jako ludzie dojrzali. Dojrzewanie wymaga czasu i jest trudne, a dla niektórych – nieosiągalne. Jednak małżeństwo, choć bywa najbardziej irytującą z relacji międzyludzkich, może również stanowić motor naszego rozwoju. Godząc się w taki czy inny sposób z rozczarowaniami, wymogami i zadziwiającymi zawiłościami codziennego życia małżeńskiego, możemy stworzyć – i wcale nie ma tu wewnętrznej sprzeczności – małżeństwo dojrzałe. Judith Viorst Judith Viorst, autorka bestsellerowej książki – To, co musimy utracić, przedstawia empatyczne, pełne humoru i zrozumienia spojrzenie na radości, troski i możliwości dojrzałego małżeństwa. Poprzez wywiady z kobietami i mężczyznami na różnych etapach małżeństwa, historie pacjentów, prawdy oferowane przez literaturę i filmy oraz ocenę własnego ponad czterdziestoletniego małżeństwa, autorka rzeczowo i spokojnie opowiada o problemach, z którymi pary zmagają się od momentu powiedzenia magicznego „tak” aż po „dopóki śmierć nas nie rozłączy”. Autorka rozprawia się z mitami dotyczącymi m.in.:: – rywalizacji małżeńskiej – zwyczajów panujących w małżeństwach – seksu małżeńskiego (a także pozamałżeńskiego) – sporów małżeńskich i przeprosin – tego, co dzieci robią z małżeństwem, ale także dla małżeństwa – nudy i szczęścia codziennego życia małżeńskiego. Judith Viorst napisała książkę dla małżonków, którzy, choć czasem wzajemnie się ranią i rozczarowują, chcą pozostać razem. Jest przeznaczona zarówno dla nowożeńców, jak i dla małżonków-weteranów. Kieruje swoje słowa do par, które zdają sobie sprawę z tego, że małżeństwo nie zawsze jest darem niebios i niekiedy może być piekłem na Ziemi –jeśli jednak mąż i żona w końcu wszystko sobie poukładają, to warto przez to wspólnie przejść. Judith Viorst Amerykańska pisarka i dziennikarka. Autorka książek dla dzieci (m. in. Alexander and the Terrible, Horrible, No Good, Very Bad Day) i dorosłych (min. To, co musimy utracić i Małżeństwo dla zaawansowanych). Wydała kilka tomików wierszy. Absolwentka Waszyngtońskiego Instytutu Psychoanalizy oraz Uniwersytetu Rutgersa. Jej książka To, co musimy utracić, wydana w 1986 roku, utrzymywała się przez prawie dwa lata na liście bestsellerów „The New York Timesa”.
Muzułmańskie feministki – zrzucają chusty lub traktują je jako oręż i tarczę. Walczą z niesprawiedliwością dotykającą kobiety społeczności imigranckich Europy Zachodniej i z pozostałościami po kolonialnym systemie myślenia. Odcinają się od religii, widząc w niej narzędzie systemu patriarchalnego lub wręcz przeciwnie – szukają w niej siły i wartości, które określić możemy właśnie jako „feministyczne”. Dokonują własnej, kobiecej interpretacji Koranu. Działają prężnie w społecznościach muzułmańskich Zachodu, pokonując liczne przeszkody, publikując książki, artykuły i manifesty, a nawet pnąc się po szczeblach kariery politycznej.
Dr Marta Widy-Behiesse – prowadzi badania i zajęcia z zakresu islamu w Europie Zachodniej i zagadnień kobiecych w kontekście religii muzułmańskiej w Zakładzie Islamu Europejskiego na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka artykułów na temat islamu w Europie i zachodnich intelektualistek muzułmańskich, a także książek – Życie codzienne w muzułmańskim Paryżu i Tożsamość europejskich muzułmanów w myśli Tariqa Ramadana.
Książka poddaje refleksji współczesne kłopoty z prywatnością w kontekście funkcjonowania nowych technologii rozwijanych w demokratycznych strukturach liberalnych społeczeństw zachodnich. Autorka posługuje się kategorią asymetrii przejrzystości, ażeby opowiedzieć o relacji jednostki (użytkownika, obywatela, konsumenta) z przedstawicielami rządów państw oraz międzynarodowych korporacji w zglobalizowanym świecie. Przygląda się budowanym przez technologiczne firmy iluzjom i tropi ich przejawy w konkretnych zjawiskach: dezinformacji, moderacji treści czy (mikro)targetowania reklam w serwisach społecznościowych. Kontekst jej badań stanowi filozoficzna refleksja nad postawami nowoczesności i ponowoczesności, ale także namysł nad prywatnością w perspektywie długiego trwania oraz szeroko nakreślona panorama procesów i wydarzeń historycznych (m.in. zimnej wojny, kontrkultury amerykańskiej czy narodzin Internetu).
Aleksandra Binicewicz – doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o kulturze i religii, adiunkt w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jej dysertacja Kulturoznawcza analiza pojęcia prywatności w kontekście rozwoju nowych technologii przedkładana czytelnikowi w formie niniejszej książki została wyróżniona w XIV edycji konkursu Narodowego Centrum Kultury na najlepszą pracę doktorską z dziedzin nauk o kulturze.
Podręcznik w nowatorski sposób omawia odpowiedzi na najważniejsze pytania, które stawia socjologia: o sposób istnienia społeczeństwa, z czego się ono składa i jak należy je badać.Główne kierunki teoretyczne, które wykształciły się w obrębie socjologii, udzielały różnych odpowiedzi na te pytania, często czerpiąc inspiracje z wielu innych nauk: antropologii, psychologii czy filozofii polityki. Pogłębione omówienie tych najważniejszych orientacji teoretycznych socjologii, ich założeń, dylematów i słabości, jest pierwszym celem podręcznikaChoć zasadniczym rysem współczesnej refleksji socjologicznej jest jej humanistyczny charakter to znaczy podkreślanie roli świadomego, refleksyjnego podmiotu realizującego działania społeczne w dorobku socjologii nie brak także wątków naturalistycznych, akcentujących doniosłość czynnika materialnego lub cielesnego. Próba zwrócenie uwagi na pojawiające się w wielu klasycznych teoriach odwołania naturalistyczne to drugi z postawionych przed podręcznikiem celów.Trzeci wreszcie cel, jaki przyświecał pracy nad książką, to przypomnienie niektórych, w znacznej mierze zapomnianych, koncepcji polskich autorów nierzadko prekursorskich wobec późniejszych teorii autorów zachodnich, a dziś odkrywanych jako niezwykle inspirujące.Autorka odchodzi w swojej propozycji od dominujących ujęć podręczników socjologii koncentrujących się na opisie i wyjaśnianiu kluczowych pojęć używanych w ramach tej dyscypliny naukowej. Proponuje natomiast pogłębioną i całościową prezentację wybranych nurtów refleksji socjologicznej w kontekście szerszych rozważań filozoficzno-humanistycznych[] W ten sposób czytelnik jest w stanie uchwycić i zrozumieć proces stopniowego wyłaniania się prezentowanych koncepcji, idei i kluczowych pojęć obecnych we współczesnej socjologii. Przyjęty swobodny i dygresyjny w wielu miejscach tok narracji [] pozwala odbiorcy na swobodne pokonywanie kolejnych stron książki i stanowi istotny walor estetyczny tekstu.Z recenzji prof. Pawła Starosty
Książka jest pionierskim dziełem rozwijającego się w ostatnich dziesięcioleciach paradygmatu epistemologii społecznej. W opozycji do zainspirowanych przez T.S. Kuhna relatywizujących nurtów w rodzaju różnych odmian konstruktywizmu społecznego czy radykalnej epistemologii feministycznej, Autor przywraca pojęciu wiedzy jego tradycyjny związek z prawdą i jej systematycznym dociekaniem. Zrywa natomiast ze zwyczajowym traktowaniem poznania jako przedsięwzięcia pojedynczego podmiotu poznającego i koncentruje się na wpływach na poznanie ze strony instytucji i praktyk społecznych. Zajmuje się zagadnieniami komunikacji i argumentacji w aspekcie upowszechniania wiedzy, poznawczymi zaletami i wadami technologii informacyjnych oraz instytucjonalnych uwarunkowań działania mediów.Oprócz innowacyjnego podejścia do społecznej natury poznania Autor podejmuje też starsze motywy, które dziś zaliczają się do repertuaru epistemologii społecznej, jak kwestia roli doniesień (przekazu, zeznań, ogólnie: świadectw z drugiej ręki) w poznaniu. W szczególności stosuje on do tego zagadnienia rozwijane dotąd w innym kontekście filozoficznym metody bayesowskie.Podczas gdy epistemologia indywidualistyczna często splata się etyką (np. w epistemologii cnót poznawczych), tak epistemologia społeczna jest ściśle związana z polityką. Widać to zwłaszcza w końcowych rozdziałach książki poświęconych specjalnym obszarom zastosowania epistemologii społecznej: analizie poznawczych aspektów funkcjonowania instytucji naukowych, systemu wymiaru sprawiedliwości, demokracji i systemu edukacji.
Zabójstwa, zamachy, więzienne tortury, próby samobójcze czy groźby odebrania dzieci tego wszystkiego doświadczają niezależni dziennikarze na Białorusi od początku rządów Alaksandra Łukaszenki. W ciągu ostatniego roku dotknęła ich największa fala represji we współczesnej historii tego państwa. Za samą próbę dotarcia do informacji Białorusinom grozi prześladowanie. Zbiór reportaży pod redakcją Arlety Bojke i Michała Potockiego pokazuje, na ile ważna i jak niezwykle ryzykowna jest praca dziennikarzy na Białorusi. Cały dochód ze sprzedaży książki zostanie przeznaczony na pomoc właśnie im, a wszyscy autorzy napisali swoje teksty pro bono.Książka Partyzanci. Dziennikarze na celowniku Łukaszenki to zbiór 20 reportaży napisanych przez 29 dziennikarzy. Na ponad 300 stronach przedstawiają oni historie m.in. Ramana Pratasiewicza i Sciapana Puciły, dzięki którym Białorusini z każdego zakątka kraju sami pokazywali, co działo się u nich po ostatnich wyborach. To historie Kaciaryny Andrejewej czy Darji Czulcowej, które pokazywały antyłukaszenkowskie protesty na żywo mimo dojmującej świadomości, że ta praca skończy się dla nich więzieniem. To historia Juliji Słuckiej, szefowej białoruskiego Press Clubu, której zapiski z ponad 6-miesięcznego już pobytu w więzieniu boleśnie uświadamiają odczłowieczenie tamtejszego systemu. To historie Natalii Radzinej, która od 10 lat marzy o powrocie na Białoruś, czy Iosifa Siaredicza, który zna Łukaszenkę jak mało kto. To wreszcie historia Andrzeja Poczobuta, który za kratami przechorował Covid-19, a jego rodzina tygodniami nie dostawała jego listów. Listów, które są dla nich jedyną możliwością kontaktu. Białoruscy dziennikarze mówią krótko: najważniejsze, żebyście o nas nie zapominali. Ale chodzi też o to, by to oni nie musieli zapomnieć o wykonywaniu swojego zawodu lub nawet o wolności.Autorzy reportaży: Adrian Bąk (Raport o stanie świata), Wiktoria Bieliaszyn (Gazeta Wyborcza), Arleta Bojke (Telewizja Polska), Marysia Ciupka (Visegrad Insight, Res Publica Nowa), Piotr Drabik (Radio Zet), Anna Hałas-Michalska (Polsat), Wojciech Jakóbik (BiznesAlert.pl), Maciej Jastrzębski (Polskie Radio), Magdalena Karpińska, Katarzyna Kopeć-Ziemczyk, Radosław Korzycki, Piotr Kościński, Mariusz Kowalczyk (Newsweek), Anna Łabuszewska (Tygodnik Powszechny), Joanna Łada (Telewizja Polska), Monika Maciejewska (Portal TV Republika), Sandrine Meunier (Telewizja Polska), Michał Owerczuk, Piotr Pogorzelski (Biełsat, Po prostu Wschód), Michał Potocki (Dziennik Gazeta Prawna), Justyna Prus (Polska Agencja Prasowa), Maria Przełomiec (Telewizja Polska), Wojciech Przybylski (Visegrad Insight, Res Publica Nowa), Ewa Raczyńska (Onet), Zbigniew Rokita, Grzegorz Sajór (Radio 357, Press), Michał Tracz (TVN24), Bianka Zalewska (Discovery TVN), Adam Zawadzki (Portal TV Republika).Bohaterowie reportaży: Andrej Alaksandrau (BiełaPAN), Kaciaryna Andrejewa (TV Biełsat), Kaciaryna Barysiewicz (Tut.by), Nadzieja Bużan (Nasza Niwa), Darja Czulcowa (TV Biełsat), Barys Harecki (BAŻ), Alaksandr Iwulin (Tribuna.com), Ihar Łosik (Biełarus gołownowo mozga), Ksienija Łuckina (Press Club Belarus), Natalla Łunbnieuska (Nasza Niwa), Pawieł Mażejka (TV Biełsat), Andrzej Pisalnik (Znadniemna.pl), Andrzej Poczobut (Gazeta Wyborcza), Raman Pratasiewicz (Biełarus gołownowo mozga), Sciapan Puciła (NEXTA), Natalla Radzina (Charter97.org), Iosif Siaredzicz (Narodnaja Wola), Julija Słucka (Press Club Belarus), Pawieł Szaramiet (Białoruski Partyzant), Alena Tałkaczowa (Tut.by), Maryna Zołatawa (Tut.by).Partnerami wydania książki są Press Club Polska, Press Club Belarus i Informacyjne Biuro Białoruś w Fokusie.
Noam Chomsky (ur.1928) - amerykański językoznawca, filozof i działacz polityczny, profesor w Massachusetts Institute of Technology (od 1961 roku kieruje tam katedrą języków nowożytnych i językoznawstwa), twórca gramatyki transformacyjno-generatywnej. Zajmuje się lingwistyką (twierdzi m.in, że najgłębsze reguły formalne języka mają charakter wrodzony, wprowadził rozróżnienie na język wewnętrzny i zewnętrzny), informatyką (badał języki formalne), mediami (stworzył teorię pięciu filtrów, które stanowią o selekcji wiadomości). Jest bodaj najczęściej cytowanym naukowcem na świecie! Jest także radykalnym, lewicowym krytykiem polityki USA. Napisał kilkadziesiąt książek, w tym także O anarchizmie. Stanowi to dzieło wywód stojący za trwającym całe życie Chomsky'ego poszukiwaniem uzasadnienia stosowania siły. W tych esejach Chomsky próbuje ratować anarchizm i lokuje go u podstaw swych politycznych zapatrywań. Anarchizm Chomksy'ego jest wyraźnie optymistyczny i egalitarny. Ponadto stanowi żywą, rozwijającą się tradycję, która posiada historyczny rodowód; anarchizm Chomsky'ego podkreśla siłę działań zbiorowości nie zaś jednostek. Niniejszy zbiór obejmuje nowy wstęp Nathana Schneidera, który dokumentował ruch Occupy na łamach Harper's i The Nation, i który lokuje idee Chomsky'ego we współczesnym ruchu politycznym. Książka stanowi podstawowe źródło dla nowego pokolenia aktywistów, którzy działają na pierwszej linii odrodzenia zainteresowania anarchizmem i dla każdego, kto się zmaga z tym, co można uczynić, aby stworzyć bardziej sprawiedliwy świat.
Czy sądzisz, że szczęście jest zawsze równoznaczne z odczuwaniem radości? Czy twoim zdaniem doświadczanie smutku, lęku, tęsknoty i żalu automatycznie pozbawia nas zadowolenia z życia?
To iluzja, której zbyt często ulegamy i która w dodatku uniemożliwia nam czerpanie przyjemności z wielu radosnych chwil. Warto zdać sobie sprawę, że szczęście nie przychodzi do i nie trwa bez końca samo z siebie. Jest konsekwencją naszych zachowań, działań i przekonań, a więc to my sami musimy zadbać o to, by zyskać jego trwałe poczucie, mimo przeciwności losu i trudnych uczuć, z którymi przyszło nam się borykać. Praca nad sobą nie zawsze daje natychmiastową radość, warto jednak spróbować wyjść poza schematy zachowań obronnych, by nie okopywać się w dobrze znanym, lecz szkodliwym mule lęków i wyparcia. Thomas d’Ansembourg, autor „Przestańmy być grzeczni, bądźmy sobą”, w swojej kolejnej książce daje nam narzędzia, dzięki którym lepiej poznamy siebie, a także zrozumiemy, jakich zachowań unikać i jak skupiać się na tym, co da nam trwałe poczucie szczęścia.
Carlos Castaneda (1925-98) - amerykański (urodzony w Peru) antropolog, psycholog, autor 12 książek w tym bestsellerów takich jak Nauki Don Juana, Podróż do Ixtlan, Odrębna rzeczywistość, w sumie wiele milionów sprzedanych egzemplarzy, przełożonych na 17 języków. Minęło 30 lat, odkąd Castaneda opublikował swoją pierwszą książkę Nauki don Juana, pierwszy tom opowieści o jego niezwykłym szkoleniu u indiańskiego czarownika Yaqui. Potęga milczenia to efekt kolejnego spotkania autora ze swoim mistrzem, nauczycielem i wiernie jego nauki odtwarza. W tym tomie zajmuje się głównie przejawami Ducha i jego Zstąpiniem i czymś co Castaneda nazywa ""Pokaniem ducha"" oraz ""Fortelem Ducha"". Carlos Castaneda był guru dla pokolenia dzieci kwiatów, ale jest też po prostu odkrywcą niezbadanych elementów naszej świadomości. dzięki podróży wraz z ""Potęgą milczenia"" możemy się w nią bardziej zagłębić.
Świat pędzi do przodu, zmieniają się technologie, powstają nowe produkty i… niestety formy walki zbrojnej. Żeby za tym nadążyć i przed tym się obronić społeczeństwa muszą być do tego przygotowane. W założeniach temu przygotowaniu ma służyć system edukacji.
W krytycznym raporcie o stanie systemu oświaty, zawierającym analizę i rekomendacje zmian zatytułowanym „Edukacja Państwowa. Kształcenie czy programowanie umysłów?” autor – Karol Sobiecki – analizuje stan polskiego systemu edukacji państwowej. Ten jednak nie rysuje się dobrze. Argumentacja autora i przykłady pokazują, że państwowa oświata nie przygotowuje we właściwy sposób młodych ludzi do wyzwań stawianych im przez szaleńczo pędzący świat. O wadze spostrzeżeń autora decyduje fakt, że jest on ekspertem niezależnym. Niezależnym – w pełnym tego słowa znaczeniu.
Książka składa się z 3 części. Z „Opisu stanu polskiej edukacji” wyłania się niestety jej dość ponury stan, by nie powiedzieć dosadniej – opłakany. Stan, który należy natychmiast zmienić. Część druga traktuje o przyczynach, które do tego stanu doprowadziły, by bowiem coś poprawić należy znać przyczyny. Bardzo ciekawa jest trzecia część poświęcona wnioskom i propozycjom zmian.
Książka jest wyjątkową pozycją na polskim rynku wydawniczym, można się zgadzać z jej tezami lub z nimi polemizować, jednak nie można jej… nie przeczytać. Książka typu „must read” dla każdego, kogo choć trochę dotyczą polski system edukacyjny i wychowanie młodzieży. Polecamy ją rodzicom, nauczycielom, pracownikom oświaty i oczywiście samym uczniom.
Historia Makau to temat w Polsce mało znany. Sądzę, że nadal wiele osób nie ma pojęcia, co to za miejsce i gdzie leży. Makau na fora turystyki weszło przy okazji Hongkongu, ale w przewodnikach turystycznych zajmuje zaledwie kilka stron, a większość to zdjęcia i mapki. I nie ma w nich historii, podjęłam więc próbę jej opowiedzenia.AutorkaPlonem spotkania dwóch światów, funkcjonującym blisko pół tysiąclecia pod portugalską flagą, ale w cieniu Chin, stała się maleńka enklawa Makau. Autorka - równie wytrawna na niwie dyplomacji, nauki i literatury - spogląda nań, jak to często bywa w przypadku wycinkowego studiowania tytanicznego smoka, w sposób bardzo osobisty, często inaczej niż wielu nieraz głośnych twórców. Ta specyfika narracji jest największą zaletą książki. Poczytajmy.- prof. Jakub PolitTo cenna pozycja, przedstawiająca historię enklawy portugalskiej w Chinach, istniejącej od 1557 do 1999 roku. Książka dla wszystkich, którzy chcą wiedzieć więcej o historii Chin i lepiej zrozumieć dzisiejsze Chiny.- Krzysztof Szumski, Ambasador RP w Chinach 2005-2009
Ten zeszyt ma ułatwić ci, czytelniku, odkrycie prawdziwości i użyteczności uczuć, docenienie praktyczności czegoś tak jak one ulotnego, nie potwierdzonego empirycznie i naukowo. Jego autor jest świadom trudności, jaką sprawia identyfikacja uczuć, odróżnienie ich od emocji, czyli od działania. Dowodzi jednak, że uczucia stają się użytecznym narzędziem w kierowaniu własnym życiem, gdy zaczynamy posługiwać się nimi z prostotą i przestajemy sprawować nad nimi kontrolę. Ukazuje również te sfery rzeczywistości, które mimo społecznej i kulturowej akceptacji nie pozwalają kierować własnym życiem, przekonuje jednak, że warto znaleźć w sobie odwagę do ich ograniczenia.
Czesław Dziekanowski stawia przed czytelnikiem nie lada wyzwanie, kreując świat, który objawia się z „perspektywy siedzenia w trumnie”. W świecie tym przyszłość, która jest oczekiwaniem, rozpływa się, przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie, teraźniejszość zaś staje się trudnym zmaganiem z ciałem, podległym bezwzględnym procesom nietrwałości i przemijania.
W Marzeniu narrator wchodzi w rolę pacjenta. Konfrontacja z psychoanalitykiem zmusza go do odczytywania swej przeszłości z coraz to innej strony. Utwierdza narratora w przeświadczeniu, że został wybrany, natomiast sam seans psychoanalityczny staje się fascynującym, bolesnym odkrywaniem wciąż umykającej i niezgłębionej tajemnicy procesu twórczego.
Tomasz Olchanowski
Spis treści:
Od autora do autorów
Kukiełka erotyczno-seksualna
Nie potrafisz zakochać się głęboko
Wewnątrz kościoła spowiada się tylko ksiądz
Twórczość generowana emocjami do obiektu
Tu można nabyć smakowite poczucie istnienia
Kobieta spadająca z nieba
Wszyscy chłopcy zostali dopuszczeni do Matury
Posłowie – Tomasz Olchanowski
Książka nie jest podręcznikiem medycznym.""Plandemia Covid-19"" to lekarska ocena rewolucyjnego niszczenia porządku świata. Obnaża sztuczki medialnej propagandy, wykazując ich niezgodność z nauką. Ostrzega przed telemedycyną, zdalnym nauczaniem i ograniczaniem swobód obywatelskich. Uświadamia, że zdrowie i bezpieczeństwo stanowią pretekst do zastraszania. Łączy lekkość narracji z argumentacją, usiłującą rozbudzić czujność, warunek przetrwania w świecie rządzonym przez kłamstwo.
Słowa i teksty Johna Maxwella zainspirowały miliony osób, łącznie ze mną. W książce 15 niezawodnych praw rozwoju John ponownie dzieli się cennymi przemyśleniami na temat możliwości rozwijania przez nasz wszystkich pełni potencjału oraz wywierania pozytywnych wopływów na innych.
Mocną stroną pracy jest prezentacja wyników badań porównawczych dotyczących świadomości ekonomicznej młodzieży polskiej i niemieckiej, zrealizowanych w latach 2016–2017, z uwzględnieniem kontekstu badań świadomości społeczeństwa polskiego prowadzonych od roku 1980. Dzięki temu zabiegowi możliwe jest tworzenie modeli empirycznych oraz poszukiwanie związków między stanem świadomości młodych Polaków a przemianami świadomości ekonomicznej i politycznej społeczeństwa polskiego w minionym czterdziestoleciu.
W jednej z ważniejszych konkluzji Gardawski przeciwstawia dwie zasady charakteryzujące świadomość ekonomiczną respondentów z obu krajów. W przypadku młodych Polaków wizja gospodarki dobrze urządzonej ma charakter materialistyczny, przetrwaniowy, natomiast w przypadku młodych Niemców jest to wizja postmaterialistyczna, samorealizacyjna.
prof. Paweł Ruszkowski, Collegium Civitas
Recenzowana książka ma pewne rysy badawczego résumé. Ale zarazem daleko wykracza poza zreferowanie wyników wieloletnich badań. Jest udanym przykładem fachowej, solidnie uzbrojonej w teorię i metodę, rzetelnie empirycznie podbudowanej, a zarazem niepozbawionej polotu literatury z kręgu socjologii ekonomicznej i ekonomii politycznej. Będzie istotną lekturą dla socjologów, ekonomistów, politologów, nie tylko akademików, lecz także praktyków.
prof. dr hab. Jacek Sroka, Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie
Prof. dr hab. Juliusz Gardawski od czasu studiów jest związany ze Szkołą Główną Planowania i Statystyki / Szkołą Główną Handlową w Warszawie. Począwszy od 1986 roku nieprzerwanie uczestniczy w badaniach empirycznych z zakresu socjologii ekonomicznej i polityki publicznej; kierował i współkierował ok. trzydziestoma z nich, w tym omawianymi w prezentowanej monografii. Badał i wciąż bada środowiska pracowników, pracodawców sektora małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), związki zawodowe i organizacje pracodawców, przez ponad dziesięć lat (2002–2013) prowadził obserwację uczestniczącą instytucji Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych. Jest autorem ok. 200 publikacji, w tym autorem i współautorem kilkunastu książek. Członek Komitetu Nauk o Pracy PAN.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
