21 grudnia 2012 roku otworzyło się okno czasu, które Majowie nazywają Końcem czasu. Zamknie się ono mniej więcej 15 listopada 2015 roku. Cokolwiek się w tym czasie wydarzy, będzie to zgodne z Boskim Porządkiem, a my wszyscy staniemy się świadkami tego, co nasi przodkowie przygotowywali przez wiele tysięcy lat. Oni bowiem wciąż zamieszkują Ziemię i dysponują kluczami do naszej przyszłości. Majowie wierzą, że ich obowiązkiem wobec świata jest udzielenie ludziom pomocy we wkraczaniu do Nowego Świata i wznoszeniu się na wyższy poziom świadomości. Mają oni pełną świadomość tego, że my jesteśmy nimi. Jeden Duch przenika Wszelkie Życie. Według Świętej Geometrii, Jeden Wszechświat gwiazd i planet ma kształt kulisty. My również staniemy się okręgiem, gdy zdamy sobie sprawę, że wszystko, co znajduje się wokół nas, tkwi w naszym wnętrzu. Jesteśmy gwiazdami, jesteśmy czasem, jesteśmy przestrzenią. Teraz, gdy cykl 25 625 lat dobiegł końca i wszystko zaczyna się od nowa, stajemy w obliczu gwałtownej przemiany. Pamiętajmy, że to MY tańczymy w tym cyklu. Gdy połączymy nasze serca, wygramy w Grze Życia. Przygotujmy się więc na sytuację, w której my otworzymy się na siebie, a nasz świat otworzy się na nas. In La’Kesh – Ty jesteś innym mną, ja jestem innym Tobą.

Gdy naprawdę szukasz odpowiedzi na nurtujące Cię pytanie, Tablica Przewodnictwa Aniołów jest narzędziem, które dostarczy Ci szybkich i precyzyjnych wskazówek dotyczących Twojej kariery, życia miłosnego, rodziny, zdrowia, finansów i innych istotnych obszarów życia. Doreen Virtue od dzieciństwa korzystała z tablic wyroczni (takich jak Ouija i tablic wróżebnych), lecz jej zdaniem były one skomplikowane i pochłaniały mnóstwo czasu. Dlatego Dr Virtue zaprojektowała tę niezwykle prostą, szybką i łatwą w użyciu tablicę. Weź po prostu kryształowe kostki i zadaj Aniołom swoje pytanie. Rzuć kostkami i przesuń figurę Anioła wzdłuż jednej z 12 ścieżek, które nawiązują do Twojego pytania (te ścieżki to Dzieci, Pieniądze, Cel życiowy, Życie uczuciowe, itd.). Na polu, na którym ustawisz figurę Anioła, znajdziesz odpowiedź i wskazówkę. Możesz też uzyskać jasną odpowiedź Tak lub Nie oraz dowiedzieć się, kiedy spełnią się Twoje marzenia. Ta tablica jest odpowiednia zarówno dla osób, które wcześniej nie komunikowały się z Aniołami, jak i dla tych, którzy pragną nawiązać bliższą więź ze swym niebiańskim Przewodnikiem. Możesz wykorzystać tablicę, aby zadać pytanie dla siebie lub w imieniu innych osób. Zestaw zawiera: przewodnik składaną planszę dwie kryształowe kostki cztery figury Aniołów, które udzielą Ci wskazówek i odpowiedzi

Dzisiejszy świat żyje pełnią zmian i stara się odpowiedzieć na wiele pytań, z których część zdaje się nie mieć odpowiedzi. Wielu ludzi oczekuje Końca Świata, nowej Apokalipsy, która wedle przepowiedni Majów 21 grudnia 2012 roku mają nastąpić nieodwołalnie i zamknąć piąty cykl istnienia wszechświata. Majowie pozostawili nam przekazy tradycji mityczno-religijnej, których początków przyszło nam szukać w cywilizacji Olmeków i Tolteków. Czy zachowane kodeksy majańskie dają nam odpowiedź o przyszłość Ziemi? Chilam Balam to księgi, które przybliżają nam świat Majów i jego tradycje, a pośród nich Chilam Balam z Chumayel jest najważniejszą. Przekonajmy się sami, czy zawarte tam przepowiednie wieszczą koniec świata i początek nowego. Kultura Majów to jedna z największych, najbardziej tajemniczych i najlepiej rozwiniętych z kultur przedchrześcijańskich. To około 3.000 lat w dziejach świata, które dowiodły istnienia cywilizacji niezwykłej, a o dokonaniach której świadczą nie tylko zachowane budowle, zapisy literackie, dzieła sztuki lecz przede wszystkim ogromna wiedza matematyczno-astronomiczna.

Analiza ręki jest określana jako sztuka przepowiadania losu człowieka na podstawie linii dłoni. Można z niej odczytać całą skalę ludzkich mocy i słabości. Kształt naszych rąk, znajdujące się na nich linie, wzgórza i inne charakterystyczne znaki świadczą o temperamencie, życiu uczuciowym i charakterze każdego z nas, a także są zwierciadłem zdarzeń przeszłych – przypadków, które wywarły na nas długotrwały wpływ. Zawarte w tej książce informacje umożliwią Czytelnikowi rozpoznanie i odczytanie zaklętych w liniach dłoni, w wyglądzie palców i paznokci, odpowiedzi na pytania o energię życiową a także o predyspozycje zawodowe. Wiedza zawarta w tej książce, traktowana z szacunkiem i powściągliwością, pozwoli wnikliwemu Czytelnikowi odkryć prawdę o sobie i uzyskać odpowiedź na pytanie o ogólny kierunek, w którym powinien podążać, aby swoje życie uczynić szczęśliwszym i bardziej interesującym.  Czytanie z dłoni Podstawy i analiza Spis treści: Przedmowa Co ręka zdradza, a co przemilcza 7 Wstęp Uczymy się analizować 11 Rozdział 1 Ręka Kształt 17 • Ręka prymitywna albo surowa 18 • Ręka kwadratowa albo materialistyczna 19 • Ręka łopatkowata albo praktyczna 21 • Ręka stożkowata albo twórcza 22 • Ręka uduchowiona albo psychiczna 25 • Ręka sękata albo uczonego 26 • Wielkość ręki 28 • Struktura rąk 30 • Konsystencja rąk 33 • Barwa ręki 35 Rozdział 2 Kciuk Rozdział 3 Palce Rozdział 4 Topografia dłoni Rozdział 5 Linie główne Linia życia 68 • Linia głowy 75 • Linia serca 80 • Linia losu 86 • Bransoletki albo obręcze 90 • Linia małżeństwa 91 • Linia kariery 96 Rozdział 6 Linie drugorzędne Linia finansów 702 • Linia Słońca 104 • Linie dzieci 106 • Linie podróży 110 • Linia intuicji 112 • Linia protekcji 113 • Pas Wenus 114 Rozdział 7 Wzgórza Wzgórze Jowisza 118 • Wzgórze Saturna 118 • Wzgórze Słońca 119 • Wzgórze Merkurego 119 • Wzgórze Wenus 720 • Wzgórze Księżyca 727 • Wzgórze Marsa 727 • Gdy wzgórza się opierają 722 • Znaki i linie na wzgórzach 723 Rozdział 8 Linie akcji albo wpływu Rozdział 9 Paznokcie Rozdział 10 Specjalne znaki na dłoni Linie rodzinne 138 • Duża rodzina i cukrzyca 141 • Jak określa się stan i stanowisko małżonka 142 • Bardzo poważne choroby 145 • Litery na dłoni 147 Rozdział 11 Typowa analiza dłoni Obserwacje ogólne 750 • Palce i kciuk 757 • Linie 752 Rozdział 12 Ręce czynne Ręka muskularna świadczy o trwałości 757 • Ręce stworzone do pracy precyzyjnej 757 • Elastyczna ręka świadczy o szybkości 760 • Typowa ręka chirurga 162 Rozdział 13 Sprawdź swą wiedzę o ręce Autoąuiz z dłoni 766 • Kciuk 168 • Odcinki albo człony (stawy) 769 • Palce są ważne 7 70 • Linia życia 173 • Linia głowy 7 76 • Linia losu 7 78 • Linia serca 7 79 Rozdział 14 Przykłady analizy czterech dłoni Analiza I (Fot 14-1) 183 • Analiza II (Fot 14-2) 185 • Analiza III (Fot 14-3) 18 7' Analiza IV (Fot 14-4) 188 Zakończenie

„Jest to opowieść przekazana przez Siedem Talentów, Kamień Mocy, który ze swojej perspektywy relacjonuje historię stworzenia naszego wszechświata i ziemi, podaje przepowiednie dotyczące kolejnych etapów naszego wspólnego rozwoju i dzieli się wspaniałymi wizjami tego, czym i kim może stać się człowiek. (…) Gdy zbliżamy się do końca 2012 roku, o którym wspomina wiele przepowiedni, łącząc ten moment z ‘końcem świata’, ta książka rozszyfrowuje to pojęcie i przynosi spokój, pomaga skupić się na swoim wnętrzu i sercu, aby nie ulegać lękowi, panice i wszelkim wizjom końca świata”. Maria Ela Lewańska   „Lektura tej książki kompletnie zmieniła mój stosunek do natury: kamienie, drzewa, rośliny zacząłem  postrzegać jako Żywe Istoty”. „Lektura obowiązkowa dla wszystkich przyszłych i teraźniejszych przywódców”. „Książka Siedem światów ziemi pozwoliła mi wreszcie zrozumieć, skąd wziąłsię ten cały bałagan na świecie, i po raz pierwszy poczuć głęboko, że przyszłość niesie piękne rzeczy”. „Kocham wszystkie książki Jamie Sams. W tej również, jak i w innych, znalazłam dokładnie to, czego potrzebowałam: spokój,  nadzieję, moc”. „Rdzenni, w swoich przekazach, posyłają w świat ważną wiadomość o jedności świata. Oby dotarła do jak największej grupy ludzi, w tych czasach przyspieszenia i przemiany”.  -czytelniczki i czytelnicy z różnych stron świataSiedem światów Ziemi Spis treści: Podziękowania Wstęp do wydania polskiego Wprowadzenie. Rady przy Ognisku odbywane przez Przodków Prolog Rozdział Pierwszy. Stworzenie Rozdział Drugi. Świat Ducha Rozdział Trzeci. Pierwszy Świat Miłości Rozdział Czwarty. Drugi Świat Lodu Rozdział Piąty. Trzeci Świat Wody Rozdział Szósty. Czwarty Świat podziału Rozdział Siódmy. Piąty Świat Oświecenia Rozdział Ósmy. Szósty Świat Proroctwa i Objawienia Rozdział Dziewiąty. Siódmy Świat Spełnienia Język Kamieni

Rozdziały książki Skazani wyobraźnią, w swojej większości, są subiektywnym i alfabetycznie ułożonym wyborem imion/nazwisk ludzi związanych w ten czy inny sposób z pojęciem apokalipsy. Wyobraźnia ludzka jest nieograniczona. Domysły i najdziksze fantazje stały się wielokrotnie źródłem odkryć naukowych. Wyobrażanie sobie niebezpieczeństw, które ciągle nam grożą, może przynieść nową wiedzę w procesie ich zapobiegania, ale równie dobrze zatruć nam życie własną bezradnością. Stworzyć piekło na ziemi. Lęk przed końcem świata jest tak samo uzasadniony jak lęk przed śmiercią. Każdy rozdział poprzedza ilustracja odpowiadająca w sposób symboliczny tekstowi. Piśmiennictwo i indeks zamykają książkę. Fragment Wprowadzenia

O wiedzy tajemnej w dziejach świata Autor wprowadza czytelnika w świat magii, kabały i alchemii funkcjonujący już u starożytnych, wskazuje na powtarzalność różnorodnych tendencji niejako wpisanych w ludzką naturę, ułatwia odbiorcy dostrzeżenie ciągłości ludzkich osiągnięć oraz długu, jaki zaciągnęliśmy u starożytnych. Smith zarysowuje też podstawowe typy pierwszych proroków, które pozostają bardzo podobne aż do czasów współczesnych. Postacie wyroczni świata starożytnego uświadamiają nam po raz kolejny, że w naszej stechnologizowanej codzienności nie odeszliśmy zbyt daleko od tych na pozór prymitywnych reguł przepowiadania przyszłości. Opisuje również historię proroków Jahwe wraz z próbą osadzenia początków powstawania religii monoteistycznej na tle przemian w panteonie bóstw krajów basenu Morza Śródziemnego. Autor skupia uwagę na postaciach ostatnich proroków, czyli Jana Chrzciciela i Jezusa, wskazuje na analogie i przeciwieństwa w stosowanych przez nich formach nauczania o nadejściu Królestwa Bożego.

Obecny, krytyczny moment w historii Izraela był ponad wszelką wątpliwość przewidziany. Nazwiska: "Szaron", "Arafat" i "Bush" są zakodowane w Torze wraz z biblijnymi zapowiedziami ostatecznego zagrożenia - tuż obok zwrotu: "u kresu dni". Z listu Michaela Drosnina do premiera Ariela Szarona

Drogi Czytelniku, zaczynasz czytać książkę o głupstwach, pełną przechwałek "hohsztaplera" Krzysztofa Jackowskiego. Masz pełne prawo myśleć tak na początku lektury, ale po przeczytaniu ostatniej strony - jeśli tylko uczciwie podejdziesz do dokumentów i faktów - Twoje przekonania będą zaskakująco odmienne. Zobacz zestaw Zmarli mówią Autobiografia Krzysztofa Jackowskiego Tom 1 i tom 2 - razem taniej - 15 %   Fragment książki Zmarli mówią Autobiografia jasnowidza Krzysztofa Jackowskiego Tom 1 Rozdział l Uduszona Sylwia z Częstochowy Janusz jest starszy od ciebie tylko o rok, a jaki spokojny, no i zdolniejszy - mama zaczęła swoje wymówki. - Popatrz, jakie on ma oceny w szkole, a jakie ty? Kim ty chcesz zostać w przyszłości? Pewnie tak jak twój ojciec skończysz w miejskiej oczyszczalni ścieków. Tak jak on będziesz cuchnął i człapał w gumowcach. Mama już tak ma, potrwa to ze dwadzieścia minut. Jak się zdenerwuje i zacznie wypominać, to ze dwa kwadranse załatwione. - O nic nie dbasz. Ubrania kupuje wam takie same, Janusz ma je jak nowe, a ty wyświntulone, podarte, a książki do szkoły? U Janusza jak nowe, a ty jakie je masz? Poplamione, kartki luźne - niestety, dopiero się rozkręcała. - Dobra, mamo - powiedziałem, chcąc ją trochę przyhamować. - Nie żadne dobra, bo zaraz dam ci ścierką przez głowę to zmądrzejesz. Mama zawsze wydawała mi się dobra. Janusza urodziła pierwszego, a rok później ja przyszedłem na świat. I mimo że Janusz był pierwszy, ta książka jest o mnie, a nie o Januszu. Na dodatek zaczynamy od środka mojego życia. Sylwia to jedyna osoba, o której mogę powiedzieć, że zmieniła moje myślenie w sposób bardzo poważny i nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że nigdy jej nie poznałem, a to, o czym mówię, zrobiła po swej śmierci. Powinienem też dodać, że ludzi, których poznałem po ich śmierci, jest więcej, chociażby pan Józef z Rudy Śląskiej i inni, ale żaden zmarły nie zaintrygował mnie tak jak Sylwia z Częstochowy. Był rok 2003. W tym czasie byłem już wziętym jasnowidzem z wieloletnim stażem. Wydawało mi się, że wizje wykonuję rutynowo i nic mnie już nie zaskoczy, odnalazłem już wiele ludzkich ciał, aż tu nagle taka historia z Sylwią. Do tej wizji podszedłem jak do wielu innych spraw. Otrzymałem bluzkę osoby zaginionej i fotografie, na której widniała twarz urodziwej, trzydziestoletniej kobiety o ciemnych włosach i pięknych oczach. Wiedziałem tylko, że ma na imię Sylwia, że ma trzydzieści lat i że zaginęła rok wcześniej w Częstochowie. Sytuacja była nietypowa, bo wizję miałem wykonać do kamery ustawionej naprzeciwko mnie. Powód był prozaiczny. Właśnie kręcono serial pod tytułem „Eksperyment jasnowidz" ze mną w roli głównej. Tę sprawę przywieźli do mnie producenci programu. Poprosiła ich o to częstochowska policja. Siedziałem, wpatrywałem się w zdjęcie, wąchałem bluzkę... Po krótkim czasie miałem odczucia: - Kobieta żyje samotnie, ale ma córkę - powiedziałem dość niepewnie. -Raczej lubiła dość luzackie życie. Bardzo bała się mężczyzny, z którym nie żyła, ale była z nim związana przez jakąś tajemnicę... Coraz bardziej ją czułem. Tak zawsze jest w jasnowidzeniu, że im dłużej robi się wizję, tym bardziej wyczuwa się wnętrze człowieka, jego osobowość. Wnętrze Sylwii mocno zaczynało mnie niepokoić. - Kobieta jest cwana. Ona kogoś szantażuje... Ona wie o czyjejś śmierci... Ona wie o jakimś morderstwie! Zacząłem czuć coraz większy niepokój. - Ona wie o czyjejś śmierci, to jest zabójstwo! - powtórzyłem. - Ona nie żyje, została zamordowana. Zamordowało ją dwóch mężczyzn, których znała. Była w domu jednorodzinnym, z boku tego domu był ogród, sad. Kłóciła się z tymi mężczyznami, chciała czegoś od nich, w tym domu została zamordowana. Została uduszona... Po uduszeniu zaciągnięto ją do garażu i całe jej ciało owinięto folią. Nagle przerwałem wizję, bo zaczęło mi się wydawać, że opowiadam zbyt sensacyjną historię, że być może nie jest to moja wizja, lecz efekt działania \vyobrazni. W pokoju oprócz kamery naprzeciwko mnie była Ania Janusz, reżyser serialu, i Paweł Kasprzak, kamerzysta i dźwiękowiec w jednej osobie. Spojrzałem na nich niepewnym wzrokiem, jakbym chciał zapytać, czy to, co mówię, ma jakiś sens, ale zobaczyłem tylko ich kamienne spojrzenia skierowane na mnie. Po niedługim czasie znów zacząłem wpatrywać się w zdjęcie. - Tak, tak! Ona została zamordowana - stwierdziłem z mniejszym już przekonaniem. - Ale to dziwne, tam, gdzie jest jej ciało... Tam jest jeszcze jedno ciało, tylko nie wiem, czy kobiety czy mężczyzny, ale nie w tym domu... To jest gdzieś w terenie. To jest jakieś wysypisko. Przerwałem wizję, wstałem od stolika i stanowczo spytałem Anię, czy to ma sens. Ania zawsze wydawała mi się roztargniona i chyba rzeczywiście taka była. Nie zastanawiając się głębiej, stwierdziła: - Krzysztof, jesteś lepszy od Hitchcocka - po czym spoważniała. - Raczej to, co powiedziałeś, nie ma sensu, niewiele o tej sprawie wiemy od policji, ale poszlaka jest taka, iż ona żyje i wyjechała z jakimś Niemcem do jego kraju, rzeczywiście miała kilkuletnią córkę, którą pozostawiła w Polsce u matki. Policjanci, dając nam jej rzeczy, powiedzieli tylko tyle, że odkąd się rozwiodła, spotykała się z bogatymi mężczyznami i żyła rozwiąźle. Uznałem, że popełniłem błąd i zrezygnowałem z kontynuowania wizji. Było i tak już późno. Po krótkiej rozmowie rozstaliśmy się. Idąc z hotelu do domu, czułem się bardzo podenerwowany, zastanawiałem się, dlaczego wymyśliłem takie bzdury, czułem się wręcz zirytowany. Nazajutrz około godziny siedemnastej zjawiłem się ponownie w hotelu, gdzie zastałem wpatrującą się we mnie kamerę, a przy niej Anię i Pawła. Ania oświadczyła, że sprawa pani Sylwii nie będzie kontynuowana i nie będzie zaklasyfikowana do serialu z powodu mojego oczywistego błędu. Mówiąc to, podała mi zdjęcie i rzecz należącą do innej osoby i innej sprawy. Zacząłem się koncentrować. Na zdjęciu widziałem młodego mężczyznę. Mimo mojego wysiłku, nic nie wskórałem. Cały czas w głowie miałem Sylwię i pytania: „Dlaczego się pomyliłem? Dlaczego tak wyraziście to czułem?". Nie wytrzymałem. Odłożyłem zdjęcie tego młodego mężczyzny i zdecydowałem: - Ania, wróćmy do tej kobiety. Znając mnie, Ania wiedziała, że spraw, w których myliłem się od początku, mimo wielu prób nie potrafiłem rozwiązać, więc zdecydowanie powielała nie. Mimo to nalegałem, zgodziła się, ale oznajmiła, że i tak nie ykorzysta tego w odcinku i że marnujemy czas. Myślę, że pozwoliła mi na powrót do tej sprawy po to, abym sam zrozumiał, że nie ma to sensu. Po chwili wpatrywałem się w zdjęcie trzydziestoletniej, ładnej kobiety, znów przeszywało mnie poczucie jej przebiegłości, ale czułem zarazem swobodę, lekkość... O dziwo, nie miałem żadnych odczuć. Tkwiłem przed jej zdjęciem jakieś piętnaście minut, nic nie mówiłem. Kątem oka dostrzegłem wyraźną irytację Ani i Pawła, w końcu drugi dzień tkwili w hotelu i nic. Wpatrywałem się w zdjęcie, jakbym chciał wyrwać ją z tej fotografii, nie miałem żadnej wizji. Taki klin. W pewnym momencie usłyszałem dwa zdania i powiedziałem je głośno do kamery: - Wychowywała mnie babcia Fredzia! Przeżyłam śmierć Bogdana! Gdy wypowiedziałem te zdania, Ania wybuchła i stanowczo oświadczyła, że nie szanuję ich czasu i mam się zająć nową sprawą. Tak też uczyniłem. Następnego dnia Ania i Paweł pojechali do Wrocławia, po drodze zajechali do Częstochowy, żeby oddać rodzinie rzeczy osobiste pani Sylwii. Ja natomiast starałem się jak najszybciej zapomnieć o mojej fatalnej pomyłce w tym doświadczeniu. Minęło kilka dni. Pogodnego ranka zadzwonił telefon, usłyszałem radosny głos Ani, która zawiadomiła mnie, że za trzy dni przyjadą do Człuchowa z dwiema nowymi sprawami do programu. Na koniec tej krótkiej rozmowy oświadczyła: - Krzysztof, ale muszę cię pocieszyć! - Czym? - spytałem. - Pamiętasz sprawę Sylwii z Częstochowy? - Lepiej mi jej nie przypominaj! - Ale coś się z tego potwierdziło. Wyobraź sobie, że jak zawieźliśmy jej rzeczy rodzinie, matka zaginionej, która wychowuje teraz jej córeczkę, bardzo nas prosiła, żebyśmy pokazali jej kasetę z nagraną twoją wizją. Odradzaliśmy jej. Rozumiesz, dlaczego? Ale uparła się. I w końcu Paweł jej pokazał. - I co? - No wiesz, z tym morderstwem ona się też nie zgodziła, ale była w szoku po tym, co kamera nagrała na drugi dzień. No wiesz, to z babcią Fredzia i tą śmiercią Bogdana. - Jak to? - Powiedziała nam, że jej mąż miał rzeczywiście na imię Bogdan. Od wielu lat byli po rozwodzie i żyli osobno, ale Sylwia utrzymywała cały czas z nim kontakt. On zmarł dwa lata przed jej zaginięciem, to był jej ojciec, a Fredzia była jej babcią, z którą ona w dzieciństwie spędzała wiele czasu. - To niesamowite! Bardzo mnie to ucieszyło, bo w tym przypadku chociaż te dwa zdania obroniły mój honor jasnowidza. Nie ukrywam, że przez cały czas trapiła mnie ta pomyłka. Wówczas czułem się wytrawnym jasnowidzem, więc skąd taka wpadka? Po miesiącu ponownie zadzwoniła Ania. - Krzysztof, jesteś genialny! - krzyczała podekscytowana. - Jutro jesteśmy u ciebie z kamerami. - Ale co? Co się stało? - Dzwonili z policji z Częstochowy, ta Sylwia została zamordowana! Dajemy to do odcinka. - Ale jak? Dokładnie powiedz! - Będziemy na miejscu, to wszystko ci opowiem. Jak zwykle z Anią i Pawłem spotkałem się w hotelu Biały Dworek w Człuchowie. Ożywiona Ania natychmiast zrelacjonowała całe zdarzenie: -Krzysztof, policja na początku nie chciała nawet oglądać nagrania z twoją wizją, ale po miesiącu zadzwonili do mnie i poprosili o dostarczenie im kasety, gdyż, jak się później dowiedziałam, wszystko co powiedziałeś miało sens, zgadzało się. - Ale jak to? - pytam. - Policja, prowadząc całkiem inną sprawę zaginięcia jakiegoś mężczyzny, w trakcie śledztwa ustaliła dwóch mężczyzn, którzy przyznali się do zabójstwa. Powiedzieli, że ciało tego człowieka ukryli w starej studni we wsi Brzezina pod Częstochową. Jeden z nich zeznał, że w studni jest jeszcze ciało kobiety, a tą kobietą była Sylwia, jego była żona. Byłem zszokowany, mimo że przecież sam im to wszystko powiedziałem z wizji. - Krzysiek - mówiła dalej Ania - ale wyobraź sobie, że ta Sylwia rzeczywiście była owinięta w folię. To nieprawdopodobne, ale to nie wszystko. Ona wiedziała o zabójstwie tego mężczyzny, dlatego szantażowała męża i niestety skończyła tak jak on. W trakcie relacji Ani dowiedziałem się jeszcze o wielu innych szczegółach zadziwiająco zgodnych z moją wizją, jak to, że została zamordowana w domu jednorodzinnym i to, że uduszono ją w garażu tego domu. Ania z Pawłem nagrali mój komentarz do tej sprawy i całe to zdarzenie zostało pokazane w siódmym odcinku serialu „Eksperyment jasnowidz" w telewizji Polsat. Nie da się zapomnieć, jaką wewnętrzną siłę ma się w takich momentach i jak bardzo chciałoby się wykrzyczeć całemu światu: „Zobaczcie! Jasnowidzenie istnieje!". Około godziny dwudziestej trzeciej pożegnałem się z Anią i Pawłem i udałem się do swojego domu. Po drodze analizowałem to, co miesiąc temu mówiłem w swojej wizji i to, co teraz usłyszałem od Ani i w pewnym momencie wręcz osłupiałem. Nagle przypomniał mi się drugi dzień wizji i wypowiedziane przeze mnie tylko dwa zdania: „wychowywała mnie babcia Fredzia, przeżyłam śmierć Bogdana". Pomyślałem: „Mój Boże, przecież to jest coś niezwykłego, przecież to jest najważniejsza kwestia w tej wizji!". Sylwia udowodniła mi tym swoje istnienie, istnienie po śmierci... Zwróciłem uwagę na to, że ona na drugi dzień nie opisywała mi zdarzeń, które mówiły o przebiegu śmierci, ale podała mi dwa szczegóły swego życia. Prowadziła ze mną dialog, jakby chciała się uwiarygodnić. To było zastanawiające. Dotychczas uważałem, wyjaśniając wcześniej wiele spraw, że mogę odtworzyć tylko martwą pamięć zdarzeń, a ten przypadek udowodnił mi, że byłem w błędzie. Tak naprawdę te dwa zdania, podkreślam, wypowiedziane dopiero na drugi dzień, pokazały mi, że Sylwia prowadzi ze mną coś w rodzaju dialogu. Zrozumiałem wtedy, że osoba zmarła funkcjonuje, a właściwie jej logika. To było nowe odkrycie, które bardzo zmieniło moje dotychczasowe myślenie i moją pracę. Ten przypadek, po wielu latach praktyki, kompletnie zmienił moje myślenie o jasnowidzeniu, gdyż od tej pory szukając zmarłych, szukam ich jako dalej istniejących poza ciałem. W przypadku Sylwii nie odtwarzałem jej martwej pamięci, a dostawałem od niej żywe informacje - wniosek z tego, że Sylwia nadal żyje...Zmarli mówią Autobiografia jasnowidza Krzysztofa Jackowskiego Tom 1 Spis treści:   Uduszona Sylwia z Częstochowy Znalazłem ostatnią ofiarę mazurskiego szkwału Jackowski to demon, czyli opinia tych, którzy są bliżej Boga Już od dziecka Ciało mężczyzny okazało się zwłokami zakonnicy z Olsztyna Wielki szum skrzydeł Topielcy Trafność i omylność Zdolniejszy brat Sherlocka Holmesa Filozofia Jackowskiego Ciało Wioletty z Zabrza Między prawdą a nieprawdą, czyli wiedza rzeczników prasowych Komendy Głównej Policji Zwłoki słupszczanina w krzakach na greckiej wyspie Prokurator Szalewski był zszokowany, ja tym bardziej. Historia pewnego morderstwa z rzecznikiem w tle Przedstawiciele nauki i ja Panie Jackowski, czy pan jest normalny? Dla sceptyków Panie Lepper, Kaczyńskiego widzę śpiącego... Zaginiona kobieta z Brzegu Odcięte głowy... Czy jestem szaleńcem? Jezus z Sieroczyna Zaginiony profesor z Wrocławia Grobów mi nie odbierzecie Zaginiona Alicja z Trzebnicy  

Kody zawarte w Biblii pozostawały ukryte przez trzy tysiące lat. Teraz, dzięki komputerowym programom deszyfrującym, mogą odsłonić naszą przyszłość. Z kodów odczytano wybór Baracka Obamy na prezydenta - doszło do tego na rok przed jego elekcją. Ostrzegają one również przed niemal pewnym terrorystycznym atakiem jądrowym, któremu prezydent Obama musi zapobiec. W okresie giełdowej hossy kod przewidywał wielką recesję, a teraz wskazuje na ryzyko kolejnego głębokiego kryzysu. Przepowiada również "rozstrzygającą bitwę", którą amerykański prezydent będzie musiał stoczyć, by uratować świat. To my zdecydujemy o swoim losie. Mimo że kod objawia nam jedynie przyszłość prawdopodobną, którą potrafimy zmieniać świadomym działaniem - jednak ostrzeżenia te mogą mieć charakter ostateczny. Kod Biblii III jest kolejną z serii bestsellerowych książek, przykuwających uwagę milionów czytelników z różnych stron świata, różnych wyznań i narodowości. Prowadzi ona za kulisy władzy, gdzie w najgłębszej tajemnicy tworzone są strategie wojny z terroryzmem - wojny, która już trwa. Michael Drosnin - jest dziennikarzem, mieszka i pracuje w Nowym Jorku. Pisał dla The Washington Post i The Wall Street Journal. Trzy jego książki znalazły się na liście bestsellerów New York Timesa: Citizen Hughes, Kod Biblii i Kod Biblii II. Od czasu gdy na podstawie kodu Biblii przewidział zamach na Icchaka Rabina, spotyka się ze światowymi przywódcami, by przekazać zawarte w Biblii przestrogi. Prawa do ekranizacji serii książek Kod Biblii Michaela Drosnina kupiła firma Relativity Media, producenci filmu Social Network.

Drogie dzieci!... Jestem waszą Matką. Dlatego chcę was doprowadzić do pełnej świętości. Pragnę, żeby każdy z was był szczęśliwy tu na ziemi i żeby każdy z was był ze mną w niebie. Po to, drogie dzieci, przyszłam tutaj i tego pragnę. Dziękuję za to, że odpowiedzieliście na to wezwanie! W tych słowach orędzia z 25 maja 1987 roku Królowa Pokoju jasno wskazała cel swego objawienia w Medjugorie: zapewnienie ludziom pomyślności na ziemi i wiecznego szczęścia w niebie. Jednocześnie przypomniała, że współczesnemu człowiekowi grozi nie tylko śmierć, będąca naturalnym kresem ludzkiego życia, ale też coś gorszego ? piekło i śmierć wieczna. Autorzy książki ilustrują wizję piekła i czyśćca, nawiązując do przekazów biblijnych, widzeń świętych i mistyków oraz katolickiego magisterium. Jest to wprowadzenie do najistotniejszej części tej książki, czyli do niezwykłej i wstrząsającej zarazem wizji, jakiej dwoje widzących z Medjugorie, Jakov i Vicka, doświadczyło za sprawą Maryi, odbywając podróż po NIEBIE, PIEKLE I CZYŚĆCU.

W jaki sposób pierwotny lud, który nie znał metalowych narzędzi, zdołał dokonać obserwacji astronomicznych, których precyzja do dziś budzi podziw i szacunek? W jaki sposób łączył wysoko rozwiniętą matematykę z naiwną wiarą w bogów? Czy rzeczywiście był w posiadaniu głębszych prawd o sensie życia albo jakiejś tajemniczej formuły, która stanowi o istocie świata? I czy mamy się zatem zbrojnie przygotować na 21 grudnia 2012 r? Cała prawda o największej zagadce Majów. Po co jakiś lud pierwotny przed dwoma tysiącami lat opracował skomplikowany kalendarz, który jest dokładniejszy niż europejski? Dlaczego Majowie mieli obsesję na punkcie czasu? W jaki sposób obserwatorzy gwiazd setki lat przed wynalezieniem teleskopu obliczali precyzyjnie ich bieg? I wreszcie czy to prawda, że 21 grudnia 2012 roku ludzkości grozi katastrofa, ponieważ kończy się najdłuższy cykl owego zagadkowego kalendarza? I czy sami Majowie wierzyli w ten koniec? Autor bestsellerowych książek, w tym 50 Największych kłamstw i legend w historii świata, Bernd Ingmar Gutberlet, zna odpowiedzi na te pytania. Swą najnowszą książką w szalenie interesujący sposób odczarowuje kolejne mity i legendy, snując pasjonującą historię o środkowoamerykańskim ludzie, którego dumne miasta przepadły niejako bez echa przed ponad tysiącem lat. Fragment wstępu książki Kalendarz Majów Późne lato 2012. W Londynie gaśnie ogień olimpijski i zostaje przekazany do miejsca następnych igrzysk. Łowcy medali i potentaci medialni, sprzedawcy pamiątek i kieszonkowi złodzieje dokonują bilansu w brytyjskiej stolicy. Jedna półkula przygotowuje się do nadchodzącej jesieni, podczas gdy druga z radością oczekuje lata. Rok jak wiele innych? Niezupełnie, bo rośnie ekscytacja — podsycana jeszcze w wywiadach telewizyjnych z „ekspertami" oraz na stronach internetowych z denerwującą paplaniną i dramatycznymi filmami katastroficznymi rodem z Hollywood - wokół countdown *, które rzekomo od ponad pięciu tysiącleci odważnie wskazuje na koniec świata. Jeszcze przed świętami Bożego Narodzenia, dokładniej mówiąc 21 grudnia 2012 roku, ma nastąpić koniec ludzkiej egzystencji na niebieskiej planecie. Ale czy to odliczanie ma rzeczywiście pięć tysięcy lat, czy też jest wymysłem epoki medialnej z jej pogonią za sensacją i statystykami oglądalności? Chodzi o legendarny kalendarz Majów. To jemu przypisuje się owo countdown, ponieważ jego rachuba lat rozpoczyna się 3114 lat przed naszą erą i kończy się, jak wiadomo, po trzynastu następujących po sobie cyklach w roku 2012 naszej ery. Z powodu tego rzekomo nadciągającego końca świata z roku na rok pojawia się coraz więcej podekscytowanych głów, a uwaga świata znowu skupia się na owym środkowoamerykańskim plemieniu, którego dumne miasta ponad tysiąc lat temu przepadły bez śladu. Ale jak w ogóle lud z epoki kamiennej zdołał opracować tak skomplikowany kalendarz, którego funkcjonowanie jest niezwykle złożone i posiada różne łączące się ze sobą rachuby? W jaki sposób lud ten, który ani nie zna metalowych narzędzi, ani nie stosuje koła, dokonuje obserwacji astronomicznych do dziś budzących nasz podziw i szacunek z uwagi na ich niezwykłą precyzję? Co skłania Indian z lasów deszczowych do wykucia w kamieniu najbardziej skomplikowanego datowania niezliczonej ilości przypadków, i to na długo przed europejskim podbojem? I jak pogodzić to z okrutnymi, krwawymi ofiarami składanymi na stopniach świątyni, z której okien uczeni ze stoickim spokojem patrzyli w noc, rozpoznając dokładną długość roku Wenus? Jak połączyć wysoko rozwiniętą matematykę z naiwną wiarą w bogów, których stale na nowo trzeba było przebłagiwać, aby nie nadeszło żadne nieszczęście? Nie trzeba nawet tajemniczego kalendarza, by zafascynować się kulturą dawnych Majów. Wystarczy podróż do tyleż imponujących, co zagadkowych ruin, z których niektóre do dziś czekają w uśpieniu w dziewiczym lesie na odkrycie - ruiny liczącej sobie tysiące lat kultury wysokiej, która bez koła i zwierząt pociągowych zbudowała miasta takiej wielkości, jaka w Europie tej samej epoki była nie do pomyślenia. Ów środkowoamerykański lud nie znał nawet pługa, a mimo to był w stanie prowadzić wymagające i wydajne rolnictwo, a tym samym umożliwił szybki rozwój demograficzny. Także sztuka Majów potrafi zafascynować bez reszty współczesnego obserwatora, ponieważ nie tylko jej forma wyrazu jest egzotyczna - zmieszanie wywołują także niezliczone karykaturalne głowy. Do tego dochodzi fakt, że ciągle jeszcze dokonuje się znaczących odkryć, a większość zagadek z historii i kultury Majów rozwiązano dopiero w ubiegłych dziesięcioleciach, w tym tajemnicę wysoce skomplikowanego pisma Majów. Jak wiele rzeczy minionych, zagadkowych, magicznych i skomplikowanych, Majowie pobudzają fantazję i chęć spekulacji, a ich kalendarz doskonale się do tego nadaje. Po co zatem wypracowany system kalendarzowy, który przyniósłby zaszczyt naukowcom NASA naszych czasów? Czy za niepomiernym nakładem pracy, jaki Majowie weń włożyli - wobec ich wielkich obserwatoriów i zastępów s'wietnie wykształconych kapłanów i astronomów - nie kryje się nic więcej prócz pogodowych przepowiedni i obliczania miłych bogom terminów na upuszczanie krwi czy napad na sąsiednie miasto? Czy rzeczywiście byli oni w posiadaniu głębszych prawd o sensie życia, czy też formuły, która stanowi o istocie świata? Czy mamy się zatem zbrojnie przygotować na 21 grudnia 2012 roku według kalendarza gregoriańskiego, który w rachubie Majów ma złowieszczą datę 13.0.0.0.0? W minionych latach i dziesięcioleciach wielokrotnie pisano książki i wyjaśniano, co „naprawdę" kryje się za kalendarzem Majów. Niniejsza pozycja idzie w innym kierunku niż przytłaczająca większość tych publikacji o charakterze ezoterycznym, katastroficznym, spekulatywnym czy fantastycznym. Zabiera czytelnika w podróż w czasie, której początek jest tu i teraz, przez różne kalendarze i odmienne pojmowanie czasu w historii ludzkości, by na tej podstawie zbadać w aspekcie historycznym kalendarz Majów i ich pojmowanie czasu. Przewodnie pytanie brzmi: Czy kalendarz Majów jest rzeczywiście jedyny w swoim rodzaju, czy też zaledwie - wprawdzie szczególną, ale jednak możliwą do wyjaśnienia - wariacją w historii kalendarzy? Odczarowuje to zagadkę wokół kalendarza o tyle, że przedstawiona zostaje jego historia, bez zdawania się na spekulacje i przypuszczenia. Badania niestrudzonych naukowców wielu dyscyplin, którzy zajmują się Majami, dostarczają bowiem wystarczająco dużo informacji, by móc prześledzić kalendarz Majów, jego pochodzenie, funkcję i rozwój. Ale również poza nieuzasadnionymi teoriami i naszymi oczekiwaniami historyczny kalendarz Majów stanowi inspirujący i fascynujący przedmiot analizy, tym bardziej że temat czasu dotyczy każdego z nas. A cóż bardziej pasjonującego od poznania? Książka ta nie powstałaby bez podziwu godnej pracy majani-stów na całym świecie, a także bez biblioteki Instytutu Iberoamery-kańskiego w Berlinie, który umożliwił mi dostęp do nieogarnionej literatury przedmiotu, której na końcu książki, niestety, nie mogłem przytoczyć w całości. Bernd Ingmar Gutberlet Berlin, czerwiec 2009  Kalendarz Majów Spis treści: Wstęp l. KACZOR DONALD I RYTM NIESKOŃCZONOŚCI Systemy kalendarzowe, obserwacja nieba i pojmowanie czasu Reformy kalendarza - albo nietrwale, albo daremne • Nasz kalendarz światowy - niegdysiejsze dzieło papieskiej reformy • Różnorakie korzenie naszego kalendarza • Z pięcioma kalendarzami dookoła świata • Kość poznania • Od nacięć na drewnie, przez zegar wybijający godziny, do czasu światowego 2. HERNAN CORTES I CZARNA DZIURA PRZEŁOMU CZASÓW Starożytne kultury Ameryki Środkowej 3. HUN NAL YEH ALBO LATA TŁUSTE I CHUDE Rozkwit i upadek starożytnych Majów 4. ROLNIK BEN, ŚWIĘCI KRÓLOWIE I WSKAZÓWKA WENUS Kalendarz Majów i ich postrzeganie czasu Świt przed lepianką * Bohaterscy Bliźniacy jako prekursorzy historii Zagadka 260 dni * Na wieczność liczyć rękami i nogami ' Królewska randka ze Słońcem i Wenus ' Manipulacje kalendarzem dla utrzymania wladzy • Planeta decyduje o wojnie i pokoju * Król Wenus z Copdn * Zagadka 13.0.0.0.0 — koniec świata w roku 2012? 5. AUGUST ERICH, MOMO I SZARZY PANOWIE Renesans kalendarza Majów

Ta książka jest czymś więcej niż tylko zbiorem opowieści; ma ona także ogromne znaczenie historyczne jako pierwszy sprawdzian wpływowej teorii. Powtórne sięgnięcie do niej po pięćdziesięciu latach pozwoliło mi ponownie docenić geniusz i śmiałość Leona Festingera oraz jego współpracowników. Przewiduję, że Ty tego również doświadczysz. Z Przedmowy Elliota Aronsona Książka Gdy proroctwo zawodzi opisuje niezwykłe badania przeprowadzone przez Leona Festingera oraz dwóch jego współpracowników, Henry'ego Rieckena i Stanleya Schachtera. Celem tych badań była weryfikacja podstawowych założeń jednej z najbardziej znanych teorii psychologicznych jaką jest teoria dysonansu poznawczego Festingera. Badacze poszukiwali odpowiedzi na pytanie w jakich warunkach i dlaczego w sytuacji dysonansu poznawczego (napięcia wywołanego rozbieżnością przekonań) ludzie są bardziej skłonni zniekształcić swoje poglądy na rzeczywistości niż przyznać, że ich pierwotne przekonania były błędne. W ramach tych badań autorzy książki przeniknęli do sekty, której członkowie wierzyli, że jedynie kilka miesięcy dzieli świat od zagłady. Badaczy interesowały przede wszystkim odpowiedzi na pytania o to, jak będą się czuć i zachowywać członkowie grupy, gdy "proroctwo" nie zostanie spełnione, a także czy będą w stanie przyznać, że ich przepowiednie były nietrafne, czy też, jak przewiduje teoria dysonansu poznawczego, dopasują swoją rzeczywistość tak, aby nadać sens nowym okolicznościom. Książka stanowi nie tylko przekonującą ilustrację założeń teorii dysonansu poznawczego, ale jest także niezwykle wartkim i często zaskakującym opisem doświadczeń badaczy związanych z przebywaniem w sekcie. dr hab. Barbara Szmigielska, prof. UJ

Wedle słów Maryi rzeczywiście nadeszła godzina Szatana, który rozpoczął swój ostateczny atak mający na celu zniszczenie świata. To, czego doświadczamy, jest czasem próby i efektem wyjątkowej agresji złego ducha. Aby przeciwdziałać tym atakom, ludzkość musi najpierw uznać istnienie Szatana i ostrzec jego działanie we współczesnym świecie. Jednakże atak demona nie będzie trwał bez końca. Wezwani jesteśmy do ufności w ostateczne zwycięstwo Chrystusa i w pomoc Królowej Pokoju, która zapewnia nas o swoim wsparciu w orędziach z Fatimy i Medjugorie. ?Godzina Szatana? jest też godziną Maryi, czasem szczególnej Jej opieki i łaski. Stąd Jej wielka prośba, aby wczasach ostatecznych, w których przyszło nam żyć, jeszcze mocniej oddać się w Jej opiekę.

Głośna książka Andrei Torniellego, autora bestsellerowego Santo subito! Klęski żywiołowe, kryzys ekonomiczny, upadek moralności, epidemie, katastroficzne przepowiednie fałszywych proroków. Czy to wszystko jest zapowiedzią bliskiego końca naszych czasów? W ciągu ostatnich dwustu lat wybrane osoby poznały niezwykłe proroctwa dotyczące przyszłości, które wkrótce się sprawdzały. Co przekazała ludzkości Maryja przy Rue du Bac, w La Salette, Lourdes, Fatimie, Medjugorje, Kibeho, Civitavecchia i wielu innych miejscach? Czy ujawniono całość trzeciej tajemnicy fatimskiej? Co zawierają ostatnie proroctwa, w których Maryja zapowiedziała m.in. wprowadzenie stanu wojennego w Polsce, wybuch wojny w Jugosławii i zamachy terrorystyczne w Nowym Jorku? Tylko dzięki tej książce możesz uzyskać odpowiedź na te i wiele innych nurtujących pytań. Nic dziwnego, że książka Andrei Torniellego i Saveria Gaety wywołała tak wielkie poruszenie we Włoszech.

W czasie gdy tak często słyszymy wiadomość o kataklizmach i końcu świata bardzo potrzebne jest jasne i precyzyjne przedstawienie katolickiej nauki na ten temat, porządkujące i wyjaśniające wiele tak często poruszanych kwestii. Określenie „koniec świata” w powszechnym rozumieniu wywołuje oczekiwanie przerażających wydarzeń, kataklizmów, zniszczenia tego wszystkiego, do czego jesteśmy przyzwyczajeni. Takie skojarzenia wywołują też słowa „apokalipsa” i „apokaliptyka”. „Apokalipsa”, czyli Objawienia św. Jana, to ostatnia księga Nowego Testamentu, zapowiadająca powtórne przyjście Chrystusa i poprzedzające je wydarzenia. Apokalipsa to tytuł dzieła biblijnego, ostatniej z ksiąg Nowego Testamentu oraz pozabiblijnych ksiąg z okresu między Starym a Nowym Testamentem charakterystycznych dla apokaliptyki jako prądu myślowego głoszącego koniec obecnego porządku świata, wiele budzących grozę wydarzeń, kataklizmów niosących zniszczenie. Nazwy te kojarzą się nam z przerażającymi zapowiedziami, zniszczeniem tego, co znamy. Tymczasem na przełomie czasów przed i zaraz po narodzeniu Chrystusa była to raczej literatura pisana - jak dla Polaków w czasach rozbiorów Trylogia Sienkiewicza -„ku pokrzepieniu serc”, aby pokazać, że mimo niesprzyjających dla Izraela i młodego chrześcijaństwa wydarzeń historycznych, Bóg panuje nad całym światem i kiedyś wymierzy sprawiedliwość: ukarze zbrodnie i przywróci pomyślność tym, którzy dochowali Mu wierności. Obecnie niektóre sekty zapowiadają rychły koniec świata. Ponieważ podawane terminy się nie sprawdzają, wciąż je przekładają. Groza wojen, możliwości zniszczenia świata przez broń jądrową czy katastrofy ekologiczne albo astronomiczne pokazują, że taka zagłada może nastąpić szybko i niespodziewanie. Czas ostateczny zaczyna się już teraz. Przez przyjęcie wiary w zbawcze dzieło Chrystusa i odpowiednie życie przygotowujemy się na spotkanie z Bogiem - Sędzią najpierw w chwili naszej śmierci, a potem na końcu czasów, gdy nastąpi powszechne zmartwychwstanie i wszyscy będą uczestniczyli w swoim wiecznym losie w przywróconych ciałach. Autor omawia biblijne obrazy przedstawiające koniec świata albo katastrofy, które posłużyły jako wzorzec dla przepowiedni przyszłej zagłady i przemiany istniejącego świata. Skupia się na ich znaczeniu dla człowieka chcącego żyć wiarą i przygotować się na spotkanie z Panem, które na pewno nastąpi w chwili jego śmierci.

Choć znaczną część tekstu stanowią proroctwa Nostradamusa dotyczące wydarzeń minionych, a zwłaszcza historii Francji i Anglii od XVII do XIX wieku oraz dziejów najnowszych całego świata wraz z prognozami na przyszłość.Choć znaczną część tekstu stanowią proroctwa Nostradamusa dotyczące wydarzeń minionych, a zwłaszcza historii Francji i Anglii od XVII do XIX wieku oraz dziejów najnowszych całego świata wraz z prognozami na przyszłość. Autor przedstawia je po wprowadzeniu czytelnika w świat magii, kabały i alchemii funkcjonujący już u starożytnych, wskazuje na powtarzalność różnorodnych tendencji niejako wpisanych w ludzką naturę, ułatwia odbiorcy dostrzeżenie ciągłości ludzkich osiągnięć oraz długu, jaki zaciągnęliśmy u starożytnych. Smith zarysowuje też podstawowe typy pierwszych proroków, które pozostają bardzo podobne aż do czasów współczesnych. Postacie wyroczni świata starożytnego uświadamiają nam po raz kolejny, że w naszej stechnologizowanej codzienności nie odeszliśmy zbyt daleko od tych na pozór prymitywnych reguł przepowiadania przyszłości. Kolejny rozdział to historia proroków Jahwe wraz z próbą osadzenia początków powstawania religii monoteistycznej na tle przemian w panteonie bóstw krajów basenu Morza Śródziemnego. Autor skupia uwagę na postaciach ostatnich proroków, czyli Jana Chrzciciela i Jezusa, wskazuje na analogie i przeciwieństwa w stosowanych przez nich formach nauczania o nadejściu Królestwa Bożego.

Apokalipsa. Wniebowzięcie. Dni ostatnie. Ludzkość od dawna pasjonowała się ostatecznym zderzeniem cywilizacji, ale nigdy tak bardzo, jak to się dzieje obecnie. Świat stał się przerażającym miejscem – w wiadomościach roi się od wojen religijnych, ogólnoświatowego terroryzmu i przypadków ludobójstwa, a dzięki Internetowi Wiek Informacji zapoczątkował Wiek Niepokoju. Kto lepiej nadaje się, by wskazać nam drogę wyjścia, niż Sylvia Browne, najpopularniejsza z działających dziś parapsychologów? W 2012?... podchodzi ona do tego niesłychanie trudnego tematu z charakterystyczną dla siebie mądrością i spokojem, i udziela klarownych odpowiedzi na skomplikowane pytania, takie jak: · Co będzie działo się przez następne pięćdziesiąt lat? A następne sto? · Kalendarz Majów przepowiada, że świat skończy się w 2012 roku – co stanie się naprawdę? · Jak rozumieć wszystkie wielkie proroctwa, między innymi proroctwa Nostradamusa i Apokalipsy? · Jeżeli świat naprawdę ma się skończyć, co stanie się potem? Jeżeli kiedykolwiek zastanawiałeś się, dokąd zmierzamy i co – jeżeli w ogóle cokolwiek – możemy zrobić, żeby zapobiec katastrofie biblijnych rozmiarów, książka 2012? Dni ostatnie będzie dla ciebie lekturą fascynującą i odkrywczą – koniecznie ją musisz przeczytać.Spis treści 2012 Dni ostatnie według proroków i wielkich religii świata Wstęp ROZDZIAŁ PIERWSZY Dni ostatnie: czemu ta książka akurat teraz? ROZDZIAŁ DRUGI Prastare wierzenia na temat końca świata ROZDZIAŁ TRZECI Chrześcijanie, żydzi i katolicy na temat dni ostatnich ROZDZIAŁ CZWARTY Inne wielkie religie i koniec świata ROZDZIAŁ PIĄTY Prorocy mówią o dniach ostatnich ROZDZIAŁ SZÓSTY Kulty apokaliptyczne ROZDZIAŁ SIÓDMY Jak ja widzę koniec świata ROZDZIAŁ ÓSMY Ludzkość w dniach ostatnich

Książka w sposób klarowny i przejrzysty wprowadza w świat praktyki radiestezyjnej z wykorzystaniem różdżki. Dzięki tej książce, krok po kroku, można nauczyć się posługiwania różdżką, a później tę wiedzę zastosować w praktyce, wykorzystać na użytek własny i swoich najbliższych.

Dzięki tej książce, nie będziesz musiał chodzić do wróżbity, bo sam możesz nim zostać. Zapewne jak każdy, od zawsze zaprzątasz sobie głowę pytaniami o przeszłość, troskami o teraźniejszość i nadziejami związanymi z przyszłością. Niniejsza publikacja jest kompletnym przewodnikiem po sztuce wróżbiarstwa i przedstawia zarys wielu metod umożliwiających osiągnięcie umiejętności przewidywania przyszłości, przy czym nie musisz mieć parapsychicznych zdolności. Zaprezentowana wiedza opiera się na ponad 20-letnich badaniach i doświadczeniach prowadzonych przez autora, który przez całe swoje życie zajmował się magią i wydał kilkadziesiąt książek. W tej publikacji opisuje ponad 70 sposobów wróżenia pochodzących z różnych części świata i okresów historycznych. Znajdziesz w niej wiele aspektów wróżbiarstwa i poznasz różnorodne techniki, np. wróżenie z ognia, chmur, czy kryształowej kuli oraz tych bardziej zaawansowanych, np. rozkłady kart Tarota czy I Ching. Chociaż książka jest z serii dla początkujących, to również ci, którzy mają pewne doświadczenie w tej dziedzinie znajdą tu wiele nowinek oraz ugruntują posiadaną wiedzę. Wróżbiarstwo to niezastąpione narzędzie do pozyskiwania informacji i ogromna pomoc w kształtowaniu życia, realizowaniu nadziei i pragnień. Przeszukaj przeszłość. Zbadaj teraźniejszość. Spójrz w przyszłość. Wtedy będziesz gotowy w pełni uczestniczyć w wielkiej przygodzie, zwanej życiem.   Fragment książki Niniejsza publikacja jest kompletnym przewodnikiem po odczytywaniu swojej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Napisana jest z punktu widzenia niemalże niespotykanego w pracach na ten temat, ponieważ autor nie akceptuje poglądu, iż żyjemy zgodnie z boskim planem (a więc uważa, że jesteśmy w stanie zmieniać naszą przyszłość). Nie musimy być wróżbitami, by odkrywać naszą przeszłość, teraźniejszość oraz przyszłość. Każdy z nas może zajmować się wróżbiarstwem i uzyskiwać istotne informacje, a ta książka przedstawia zarys wielu metod możliwych do zastosowania w celu osiągnięcia tej umiejętności. Część I zawiera najważniejsze informacje dotyczące przedmiotu oraz debatę nad rangą wróżbiarstwa w starożytnym świecie. W tej części zawarte są też techniki związane z odczytywaniem symbolicznego znaczeniu, z naturą iluzji zwanej przez nas czasem, a takie propozycje wykonalnego planu zmieniania niechcianej przyszłości. Część II składa się ze szczegółowych opisów szerokiego wachlarza technik wróżbiarskich, pogrupowanych według narzędzi i sposobów służących do ich wykonywania. Wiele z nich wykorzystuje naturalne siły przyrody, takie jak woda, chmury, dym, ogień czy sposób poruszania się ptaków. Część III to krótki wstęp do bardziej zaawansowanych technik wróżbiarstwa. Pierwszy załącznik zawiera listę ponad siedemdziesięciu sposobów przeprowadzania wróżb pochodzących z różnych części świata i z różnych okresów historycznych. Dalej mamy bibliografię z komentarzami, która skieruje zainteresowanych czytelników do odpowiednich źródeł i pozwoli zasięgnąć więcej informacji na dany temat. Sztuka wróżbiarstwa dla początkujących to praktyczny przewodnik po bardzo praktycznej sztuce. Informacje na temat wróżb przedstawione zostały wraz z opisami odpowiednich technik mających zapewnić szybkie dostrzeganie możliwych wydarzeń w przyszłości i uzyskiwanie odpowiedzi na zadawane pytania, a także oferujących pomoc w podejmowaniu trudnych decyzji. Przedstawiona wiedza opiera się na badaniach i doświadczeniach przeprowadzanych przez ponad dwie dekady. Chociaż nie możemy zagwarantować sukcesu jakiejkolwiek z tych technik, nie wydaje się nam prawdopodobne, że wiedza o nich przetrwałaby pięć wieków, gdyby techniki te nie były skuteczne. Wróżbiarstwo nie jest krokiem wstecz do czasów, gdy rządziły nami przesądy i nieporozumienia. Przeciwnie - pełne zrozumienie działania mocy kształtujących nasze życie wymaga głębokiego zastanowienia i przemyślenia wielu niezwykłych koncepcji, które są nam drogie. Nie istnieje coś takiego jak przeznaczenie, los. Żadna wyższa istota nie ustala planu naszego życia. Jest ono prawie całkowicie zależne od nas samych. Wróżbiarstwo, jako narzędzie do uzyskiwania w inny sposób niedostępnych informacji, może być wielkim sprzymierzeńcem w kształtowaniu naszego życia i realizowaniu naszych nadziei i pragnień. Przeszukajcie przeszłość. Zbadajcie teraźniejszość. Spójrzcie w przyszłość. Dopiero wtedy będziecie gotowi w pełni uczestniczyć w tej wielkiej przygodzie, którą nazywamy życiem.