Nuda jest zjawiskiem powszechnym w szkołach, jednak dotychczas słabo zbadanym i opisanym. Wynika to częściowo z jego niejednoznaczności i złożoności , częściowo z braku zainteresowania badaczy. Książka Igi Kazimierczyk wypełnia tę lukę, pokazując, że zjawisko nudy zasługuje na uwagę i wymaga reakcji zarówno tych, którzy decydują o systemie edukacji, jak i rodziców i opiekunów. Praca powstała na podstawie analizy setek wywiadów przeprowadzonych z uczniami i nauczycielami. To ważny głos w dyskusji o obecnym stanie polskiego szkolnictwa i potrzebie jego zmian w przyszłości. Książka ma bardzo spójną i logiczną strukturę, zarówno w części teoretycznej, jak i empirycznej. Napisana jest komunikatywnym językiem. Autorka ukazuje wielowymiarowość tylko pozornie oczywistego zjawiska nudy i wielość jego uwarunkowań.dr hab. Jacek Pyżalski, prof. UAM Iga Kazimierczyk, prezeska Fundacji "Przestrzeń dla edukacji", od 15 lat związana z sektorem pozarządowym i organizacjami działającymi w sektorze edukacji. Prowadzi zajęcia ze studentami na Wydziale Pedagogicznym UW, a także szkolenia dla nauczycieli. Autorka materiałów edukacyjnych na temat wspierania funkcji wychowawczej szkoły. Nauczycielka mianowana, inicjatorka i koordynatorka kampanii społecznych związanych z edukacją.

Książka pt. Terapia Pedagogiczna stanowi przegląd wybranych metod stosowanych w terapii pedagogicznej oraz zawiera obszerny materiał metodyczny mogący wzbogacić warsztat pracy terapeutycznej z dziećmi. Znalazły się tutaj rozprawy na temat muzykoterapii i treningu relaksacyjnego, metody Ruchu Rozwijającego, kinezjologii edukacyjnej oraz terapii dzieci z zaburzoną neurodynamiką przez kontakt ze zwierzętami i wiele innych. Scenariusze zajęć zaś zostały opracowane z myślą o pracy z dziećmi przejawiającymi zaburzenia percepcji wzrokowej, słuchowej, z zaburzeniami lateralizacji oraz koordynacji ruchowej. Przedstawiono ponadto propozycje zajęć z dziećmi mającymi trudności z ortografią. Do każdego scenariusza zajęć opracowano pomoce, a w propozycjach zajęć podano przykład ich wykorzystania. Wszystkie pomoce do pracy korekcyjno-kompensacyjnej umieszczone są na dołączonej do książki płytce CD.Książka adresowana jest do pedagogów-terapeutów, rodziców nauczycieli w przedszkolach i szkołach wszystkich szczebli, a także studentów kierunków nauczycielskich.

O co kłócą się wiewiórki? Czy króliki wpadają w tarapaty? Co się stanie, gdy kukułki zostaną przyłapane na podrzucaniu jaj do cudzych gniazd? Czy pies może być obrażony lub rozczarowany? Przeczytajcie niezwykłe historie zwierząt z Doliny Futrzaków, by uzyskać odpowiedzi na te i inne pytania. Dzięki przedziwnym przygodom bohaterów poznacie nie tylko świat przyrody, lecz także świat emocji, postaw i wartości, czyli wszystko to, co czujemy i czego oczekujemy od siebie nawzajem. Niech lektura tych bajek stanie się pretekstem do rozmów z dziećmi o tym, o czym trudno się mówi. Może dzięki zwierzakom, które przeżywają to samo, dzieciom łatwiej będzie zrozumieć własne emocje. Życzymy, by czytanie tych bajek z dziećmi było nie tylko świetną zabawą, lecz także podpowiedzią, jak rozmawiać, jak pomóc dzieciom w ich małych i dużych problemach.

Książka z propozycjami zabaw do płyty CD Przedszkolne nutki, wraz z podkładami muzycznymi do piosenek Publikacja, którą trzymasz w ręku, powstała jako uzupełnienie płyty Przedszkolne nutki. Piosenki dla dzieci w wieku przedszkolnym. Jest więc odpowiedzią na potrzeby nauczycieli, którzy otrzymują kompleksowo opracowane i zebrane propozycje zabaw do piosenek lubianych przez ich podopiecznych. Częścią publikacji jest płyta CD z podkładami muzycznymi do piosenek z płyty Przedszkolne nutki. Teraz każdy utwór możesz wykorzystać do zaaranżowania zabaw różnego rodzaju ? między innymi ruchowo-naśladowczych, rytmiczno-ruchowych bądź orientacyjno-porządkowych. Nie zabraknie zabaw plastycznych, integracyjnych czy matematycznych, inspirowanych owymi piosenkami. Propozycje zabaw zostały tak skonstruowane, by mogli z nich korzystać również nauczyciele i dzieci, którzy nie znają jeszcze utworów z Przedszkolnych nutek ? część z nich skupia się na nauce tekstu piosenki poprzez zabawę, a wiele propozycji opiera się na uważnym wysłuchaniu treści utworu. Zabawy zostały opracowane zarówno do nagrań piosenek, jak i do podkładów muzycznych do nich.

Praca koncentruje się na popularyzacji wiedzy oraz promocji badań własnych poprzez edukacyjno-artystyczną konceptualizację (od inspiracji do kreacji) odnoszoną do osobistych doświadczeń dydaktycznych, naukowych i warsztatowo-artystycznych w kontekście zmieniających się wyzwań edukacyjnych i estetycznych. Rozważania autorów dotyczą konceptualizacyjnego postępowania w takich obszarach integracji pedagogiki i sztuki (estetyki), jak: (1) opisanie własnych działań pedagogicznych, artystycznych lub pedagogiczno-artystycznych, (2) rozpoznanie metodologiczne opracowanych płaszczyzn poznawczo-badawczych, różnicujących i integrujących konceptualizację w pracy artystów i pedagogów, (3) opisanie procesu twórczego w kontekście wyzwań edukacyjnych i artystycznych. Zrozumienie twórczych procesów własnych działań poznawczych i badawczych, uwspólnianych praktyką pedagogiczną i artystyczną, prowadzi do społecznej i kulturowej refleksji nad sobą, którą wzbogaca się w pracy naukowej poprzez kontakt z „materiałem” badań własnych. W książce znajdziemy przemyślenia odnoszące się do teorii konferencji, myślenia algorytmicznego i receptywnego, fenomenu marzeń po skupieniu, kreacji, mody i edukacji, edukacyjnej funkcji architektury, stylu, awangardowych form relacji wirtualnych, transformacji systemowej, pragmatycznej organizacji sztuki (w) edukacji, kształcenia językowego, kreatywności języka, heurystyki w nauczaniu literatury obcej, kształcenia muzyczno-matematycznego oraz tożsamości wychowania i malowania.

Trzydzieści tekstów trzydziestu ośmiu autorek i autorów tworzy monografię Praca socjalna w Polsce. Wokół wolności i obywatelskości. Powstała ona z intencją uhonorowania 50-lecia działalności zawodowej profesora Jerzego Szmagalskiego. Do współtworzenia publikacji zaproszono osoby podejmujące w swych tekstach namysł nad stanem pracy socjalnej jako działalności podlegającej badaniom naukowym, a także jako praktyki zawodowej zarówno w Polsce, jak i na świecie w bardzo szczególnym momencie jej rozwoju. Na kolejnym zakręcie? Na kolejnej granicy? Będąc odpowiedzią, czy po prostu rezonując ze zmianami kulturowymi i społecznymi, jakie zachodzą w świecie, wkraczając w dwudziestolecie XXI wieku praca socjalna wymaga ciągłego aktualizowania swojej definicji i reflektowania kierunków własnej transformacji. Wymowne jest w książce potraktowanie rozważań o pracy socjalnej jako dyscyplinie naukowej w dość marginalny sposób. Ten brak wyraźnego postulatu, aby praca socjalna stawała się dyscypliną naukową, mającą własny przedmiot badań i unikalne instrumentarium metodologiczne, odpowiada rzeczywistej sytuacji pracy socjalnej w odniesieniu do innych dziedzin i dyscyplin naukowych. Nie jest ona uznawana ani za odrębną dyscyplinę, ani nawet za subdyscyplinę wyodrębnionych nauk...

Oddawana w Państwa ręce książka wpisuje się w trend europejskich inicjatyw mających na celu propagowanie idei pracy skazanych jako istotnego elementu zmiany podejścia do funkcji kary pozbawienia wolności i propagowania postulatów o resocjalizacyjnym charakterze pracy. Przedstawiając pracę jako efektywny środek wychowawczy, kształtujący postawy społeczne skazanych, i jako jedno z najskuteczniejszych narzędzi oddziaływania, autorzy przekonują, że nie tylko pomaga ona uchronić skazanego przed powrotem do przestępstwa, ale również sprzyja minimalizowaniu szkód wyrządzonych przez popełniających czyny zabronione.W pierwszej części, noszącej tytuł Praca w systemie wartości, zwrócono uwagę na aksjologiczny wymiar pracy przejawiający się w dokonywaniu wyborów wartości. Jest to próba odpowiedzi na pytania o wartości nabywane, realizowane czy przekazywane przez ludzi w procesie pracy w kontekście świata wartości jako immanentnego elementu ludzkiej egzystencji.

Zapraszam do stosowania zajęć twórczych. Wydałem trzy części. Proszę pamiętać, że zajęcia twórcze są nie tylko dla uczniów, bo osobą, która się przy nich najlepiej rozwija, jest sam nauczyciel. Jeśli ktoś myśli o samorealizacji - z całą pewnością jest to dobra droga. Każdy, kto je będzie prowadził, wciąż musi nabierać wprawy i starać się podciągać w swojej twórczości. Ukoronowaniem rozwoju będzie własny scenariusz zajęć twórczych, który powinien spróbować napisać. Życzę, by się sprawdził. Dzieci wciąż potrzebują nowych bodźców do nauki, dlatego jest wiele do zrobienia. Powodzenia. Ostatnie słowo Autora

Kropkowanki to zestaw ćwiczeń dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym wspomagający rozwój:percepcji wzrokowej,koordynacji wzrokowo-ruchowej,koncentracji,orientacji przestrzennej,umiejętności grafomotorycznych.Publikacja składa się z 30 rysunków umieszczonych na siatkach zbudowanych z kółek, ułożonych według wzrastającego stopnia trudności. Zadaniem dziecka jest jak najdokładniejsze odwzorowanie tych rysunków na sąsiadujących kartach.

Książka jest kontynuacją poprzednich publikacji pod wspólnym tytułem ""Znów mówię"", czyli kompleksowym zestawem ćwiczeń logopedycznych i poznawczych dla osób z zaburzeniami afatycznymi.Materiał został podzielony na dwie części w pierwszej znajdują się ćwiczenia łatwiejsze, oparte na wyrazach i zwrotach o dużej frekwencji i ustalonej łączliwości. Znaleźć w niej można również zadania na rozumienie. Druga część to więcej ćwiczeń stymulujących funkcje językowe oraz procesy poznawcze materiał jest skierowany głównie do osób dotkniętych trudnościami aktualizacyjnymi.

Oburęczne stuki-puki Ćwiczenia doskonalące koo

Publikacja przedstawia podstawowe założenia współczesnej pedagogiki: źródła filozofii, socjologii i odwołanie do wartości pedagogiki prof. Bogdana Suchodolskiego. Drugą wartością pracy pod red. prof. Z. Sirojcia jest ukazanie problemów edukacji i pedagogiki w czasie pandemii COVID-19. To zagadnienie jest mało ukazywane w pracach pedagogicznych. Trzecia część to (…) ważne problemy współczesnej edukacji. Całość przedstawia problemy potrzebne i ważne w środowiskach pedagogicznych. Teksty są dobre i ciekawie napisane (…). Popieram wydanie i oczekuję na publikację, która może wywołać dyskusję i kontynuację tematów zaniedbanych lub kontrowersyjnych, a przecież ważnych. Z recenzji prof. dra hab. Józefa Półturzyckiego Tytuł recenzowanej książki jest w pełni zgodny z zamieszczonymi w niej tekstami, których Autorami są zarówno teoretycy, jaki i praktycy. Jednocześnie są oni (…) nauczycielami akademickimi o wysokich kompetencjach i rozległych doświadczeniach, głównie z Wyższej Szkoły Menedżerskiej, jak i innych środowisk akademickich. Recenzowana, wieloautorska monografia, pod red prof. Zdzisława Sirojcia, jest wynikiem nie tylko wieloletnich zainteresowań badawczych, ale również doświadczeń realizowanych w pracy ze studentami podczas zajęć dydaktycznych z dyscyplin i subdyscyplin pedagogicznych. Mają one ścisły związek z innymi dyscyplinami społecznymi i humanistycznymi. (…) Dostrzega się w nich liczne związki i zależności z tendencjami rozwojowymi, prognozami i wizjami przyszłości, co jest szczególnym atutem i wartością tego opracowania. Każdy z prezentowanych tekstów oparty jest na rzetelnej analizie aktualnej literatury naukowej (…). Z recenzji dra hab., prof. APS Józefa Bednarka

Książka systematyzuje pedagogikę pracy i osadza ją w nurcie naukowości, artykułując kryteria, które nadają charakter naukowo-teoretyczny pedagogice pracy jako subdyscyplinie pedagogicznej. Nauka i jej wymagania wyznaczyły strukturę monografii, którą ujęto w cztery rozdziały. Rozdział pierwszy ukazuje swoistość pedagogiki pracy wpisaną w jej struktury wiedzy z układem pojęciowym, rozdział drugi - metodologii, rozdział trzeci poświęcony został teoriom pedagogiki pracy, zaś czwarty, teoretyczności, dyscyplinarności i instytucjonalizacji tej dyscypliny pedagogicznej. Przyjęte holistyczne podejście łączy aspekty naukoznawcze z tematyką pedagogiki pracy i czyni monografię cenną pozycją dla środowisk naukowych, a także studentów specjalizujących się w obszarze pedagogiki pracy, ale również przydatną praktykom, w tym nauczycielom aktualnie starającym się o zatrudnienie w odbudowanym szkolnictwie zawodowym, a także doradców zawodowych oraz pracodawców i pracowników różnego szczebla zatrudnienia.

Kluczowym zadaniem tej publikacji jest ukazanie struktur pedagogiki, poznawanie, gromadzenie i systematyzowanie wiedzy pedagogicznej oraz opis dyscyplin naukowego poznania wraz z dziedzinami poznania umysłowego jako podstawa klasyfikowania (systematyzowania) dziedzin wiedzy naukowej i jej badania. Ten aspekt jest również cenny dla pracowników naukowych, a przystępność zaprezentowanych treści może zachęcić do korzystania z powyższej książki również praktyków i podejmowanych przez nich prób badawczych, a także systematyzacyjnych nad projekcjami naukowymi, i potrzebą ich poznawania poprzez badania.

Jak wychować dzieci na szczęśliwych dorosłych. Czy rodzicielstwo kiedykolwiek się kończy? W jaki sposób dbać o jakość w rodzinie? Kto ponosi konsekwencje braku konsekwencji? Czy przyjdzie taki dzień, że nie będzie bałaganu? Czyżby motywacja była przereklamowana? Granice czy wolność – czego potrzebują nasze dzieci? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań w książce Izabeli Antosiewicz podane są w lekkiej formie opowieści i sprawdzonych w życiu rodzinnym rozwiązań. Wrzuceni w sam środek historii po chwili przechodzimy do refleksji skłaniających do podjęcia działań. Śmiejemy się i wzruszamy, czasami niedowierzając, że to może być aż takie proste. Autorka zaprasza nas do swojego domu i do rodzin, z którymi miała okazję pracować. Jak sama mówi, nigdy nie dzieli się tym, czego nie przetestowała na żywym organizmie własnej rodziny. Żona z ponad 25-letnim stażem, matka trójki dorosłych dzieci, Mind Opener, propagatorka rodzicielstwa opartego na Mocnych Stronach i metody „zielonego ołówka”, przewodniczka rodziców po drodze do szczęśliwej dorosłości ich dzieci. Jest energetyzującym mówcą, więc spotkamy ją na scenie, w radiu i w sieci, nie tylko podczas indywidualnych sesji coachingowych czy mentoringowych. Pisząc tę książkę, zapytała swoich najbliższych o esencję stylu ich rodziny… Piotr (mąż): „W naszym rodzicielstwie najważniejsza i jednocześnie najtrudniejsza zawsze była wiara, że dzieci dadzą sobie radę ze wszystkim, co je w życiu spotka. Wciąż w to wierzymy. Pod tym względem nasze rodzicielstwo nigdy się nie skończy”. Michał (25 lat): „Ciężko dać dziecku to, czego potrzebuje, a nie to, czego ono chce. Ale gdy zrobi się to z głową, będzie wdzięczne na całe życie, a nie na parę chwil. Dziękuję, mamo i tato”. Zuzanna (22 lata): „Wyszłam z domu nauczona szczęścia, wdzięczności i mówienia «kocham Cię». Uważam to za sukces moich rodziców”. Justyna (18 lat): „Kiedy byłam na rocznej wymianie we Włoszech, pytano mnie, co zrobili rodzice, że jestem tak dobrze wychowana. Uświadomiłam sobie wtedy, że pozwalają mi upadać, ale zawsze podają rękę, by mnie podnieść”.

Publikacja jest efektem współpracy interdyscyplinarnego zespołu ekspertów, naukowców i praktyków z obszaru nauk społecznych: politologów, socjologów, pedagogów i specjalistów nauk o bezpieczeństwie z Polski, Zjednoczonego Królestwa i Austrii. [] Autorzy żywią nadzieję, że niniejszy zbiór opracowań teoretycznych, wyników badań empirycznych oraz budowanych na nich propozycji praktycznych rozwiązań przyczyni się do głębszego zrozumienia otaczającej nas rzeczywistości, zwiększenia świadomości zagrożeń, a także pobudzi do konstruktywnych debat nad kondycją, bezpieczeństwem i kierunkiem rozwoju edukacji.

Oficyna Wydawnicza ?Impuls? zaprasza Czytelników do nowego i wyjątkowego podręcznika akademickiego autorstwa prof. Iwony Chrzanowskiej ?Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności"".Publikacja, którą oddajemy do rąk czytelnika: Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności, jest próbą ukazania interdyscyplinarnego dorobku naukowego w zakresie tradycyjnych i nowych obszarów badań koncentrujących się na problematyce zróżnicowania rozwojowego, jego konsekwencji i implikacji.Zamysłem wyznaczającym uporządkowanie treści jest ich podział na dwie części: Wokół znanych kategorii i rozważań oraz Współczesne zagadnienia pedagogiki specjalnej.Monografia Iwony Chrzanowskiej to praca jakiej w ostatnim dziesięcioleciu nie opublikowano. To gigantyczne zadanie twórcze z szeregiem subdyscyplinarnych i interdyscyplinarnych wątków. Warto zwrócić uwagę, że książka ma aspiracje ?wyjścia? poza tradycyjny podręcznik. Między innymi temu ma służyć podział książki na dwie części. Pierwsza niejako wprowadzająca w podstawy i tradycję pedagogiki specjalnej, druga traktująca o najważniejszych problemach dzisiejszej pedagogiki specjalnej. Autorka unika w dyskusji domniemań, posługuje się twardymi danymi empirycznymi i poprawną terminologią naukową. Przy czym autorce, co uważam jest niesłychanie ważne dla tego typu publikacji, udało się znaleźć kompromis pomiędzy naukowością a zrozumiałością tekstu. Książkę czyta się dobrze bez względu na poziom rozwoju naukowego. Będzie ona zapewne pomocna nie tylko dla studentów pedagogiki specjalnej, ale również dla wszystkich innych osób stykających się w swojej pracy zawodowej z osobami niepełnosprawnymi. 

Wstęp do nowego wydania IV Inspiracją do wydania rozszerzonej wersji Pedagogiki specjalnej. Od tradycji do współczesności jest towarzysząca nam od ponad roku sytuacja pandemii COVID-19. To wyjątkowe doświadczenie, postrzegane w kategoriach globalnego kryzysu zdrowotnego, zmienia świat. W momencie oddania publikacji wciąż jesteśmy w procesie walki z zagrożeniem, stąd jego konsekwencje odnoszące się do wszystkich obszarów życia człowieka są na ten moment jedynie przewidywaniami. Nie wiemy jak zmieni się rzeczywistość, w której żyjemy. Jaki będzie miało wpływ to czego doświadczyliśmy na naszą przyszłość? Czy spodziewać się należy głównie problemów i trudności, np. ekonomicznych, gospodarczych, czy może paradoksalnie kryzys ten zapoczątkuje jakieś zmiany pozytywne, np. dotyczące życiowych priorytetów, wartości, postaw. W tym kontekście, a w odniesieniu do obszaru pedagogiki specjalnej nowy rozdział 7: Globalne kryzysy a kwestia niepełnosprawności – życie w cieniu pandemii jest próbą rozpoznania tego jaki wpływ na życie osób z niepełnosprawnością mają obecne doświadczenia oraz jakie mogą być ich przyszłe konsekwencje. W materiale tym przybliżone zostały: informacje dotyczące tego czym jest wirus SARS-CoV-2 i choroba nim wywołana COVID-19; w podstawowym wymiarze omówione zostało zjawisko kryzysu, jego dynamika i fazy. W kolejnych podrozdziałach podjęte zostały rozważania dotyczące edukacji w dobie pandemii z trzech perspektyw: ucznia, nauczyciela i rodzica. Ostatnia część poświęcona jest sytuacji pracy. Za każdym razem główną osią rozważań czyniłam osobę z niepełnosprawnością, specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Nie było to łatwe, gdyż o ile dostępność do publikacji odnoszących się do problematyki COVID-19 koncentrujących się na populacji ogólnej, w ramach różnych dziedzin wiedzy nie była problemem, tak w kontekście zasobów, jak i możliwości dotarcia do nich (międzynarodowe zobowiązanie do pełnego udostępnienia, otwarty dostęp, bez żadnych technicznych ograniczeń), o tyle „wyłuskanie” z nich danych odnoszących się do populacji osób z niepełnosprawnością okazała się nie lada wyzwaniem. Znacznie mniej jest wyników badań, raportów, które poświęcone byłby całkowicie lub wyczerpująco rozważaniom stricte poświęconych zagadnieniu „COVID-19 - niepełnosprawność”. Jeśli nawet pojawiają się w nich treści dotyczące sytuacji osób z niepełnosprawnością w czasie pandemii, to są one raczej zdawkowe. […] Nie ma wątpliwości, że w przypadku osób z niepełnosprawnością choroby współwystępujące są znacznie częściej raportowane niż w populacji ogólnej. Trudno jednak znaleźć statystyki, czy wyniki badań naukowych, na taką skale jak w odniesieniu do populacji ogólnej, które odnosiłyby się do zachorowalności/śmiertelności na COVID-19 w populacji osób z niepełnosprawnością. […] Wydaje się zatem, że zasadne jest pochylenie się nad zagadnieniem sytuacji osób z niepełnosprawnością w pandemii, ale również jej konsekwencjami dla tej szczególnej grupy. Polscy badacze niemal od jej początku podjęli temat, a źródła prac i wynikające z tych działań ustalenia przedstawiam w dołączonym ostatnim rozdziale. Jego intencją jest zwrócenie uwagi na konieczność włączenia się naukowców i praktyków w z jednej strony diagnozowanie, z drugiej projektowanie obszarów wsparcia. Istnieje bowiem duże prawdopodobieństwo, że mogły one ulec zmianie. Niektórzy badacze mówią o spustoszeniach, zaprzepaszczeniu mozolnie wypracowywanych sukcesów rehabilitacyjnych, terapeutycznych wielu osób z niepełnosprawnością. Korzystając z okazji wznowienia, w IV wydaniu Pedagogiki specjalnej. Od tradycji do współczesności wprowadzono również pewne zmiany w innych częściach publikacji. Dotyczy to, np. podrozdziałów: 2.2. Uszkodzenia słuchu, 4.1. Wczesne wspomaganie rozwoju, 4.4.3. Kształcenie włączające. Również w niektórych innych miejscach wprowadzono pewne uaktualnienia. Myślę, że życzeniem każdego autora tego typu publikacji (o charakterze podręcznikowym), jest to, by nieustannie utrzymywał się status aktualności prezentowanych danych. Wymaga to właśnie, co jakiś czas, możliwości włączania nowych treści. Mam nadzieję, że sukcesywnie i w razie potrzeby będą one systematycznie wprowadzane już nie w tak dramatycznych okolicznościach. Łódź, Iwona Chrzanowska

Prezentowana monografia autorstwa trzech doświadczonych nauczycieli akademickich i jednocześnie praktyków dotyka problematyki postaw, doświadczeń i interakcji tworzących akademicką rzeczywistość.Publikacja składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy dotyczy zagadnień wprowadzających do edukacji dorosłych i jej specyfiki, procesów i modeli uczenia się dorosłych, problemów związanych z edukacją osoby dorosłej, działaniami nauczyciela akademickiego a zasadami efektywnego nauczania studentów oraz z propozycjami metod aktywizujących i urozmaicających dydaktykę szkoły wyższej. Druga część związana jest z trudną drogą do edukacji osób z niepełnosprawnością, z respektowaniem ich praw nie tylko na uczelni, analizą statystyczną i implikacjami na przyszłość. Trzeci rozdział w głównej mierze został poświęcony stresowi i wypaleniu zawodowemu, kondycji psychicznej pracowników uczelni i studentów oraz możliwościom oddziaływań w zakresie poprawienia dobrostanu wspomnianych grup w zakresie zdrowia psychicznego.

Tematyka dotycząca przeciwdziałania przemocy obejmuje różne aspekty relacji między ludźmi, angażuje liczne środowiska oraz dyscypliny naukowe, w tym nauki o mediach i pedagogikę. Wciąż pojawiają się nowe analizy i nowe inicjatywy społeczne mające na celu ograniczenie destrukcyjnego oddziaływania technologii oraz ich negatywnego zastosowania przez człowieka. Trwają intensywne poszukiwania najwłaściwszych rozwiązań możliwych do realizacji w kontekście określonych uwarunkowań prawnych, ekonomicznych i społecznych występujących w różnych częściach świata. W dyskursie tym z różną intensywnością uczestniczą media, występujące nie tylko w roli przekaziciela informacji, ale również zajmują one określone stanowisko wobec zjawiska przemocy i cyberprzemocy. Problemy związane z przeciwdziałaniem przemocy są komentowane, a także upowszechniane i promowane, ale też kontestowane. Tematyka przeciwdziałania przemocy, ze względu na zainteresowanie społeczne i instytucjonalne, zajmuje relatywnie wiele miejsca we współczesnym dyskursie medialnym Z recenzji dr hab. Roberta Szweda Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II