Niniejsza książka jest przeznaczona dla tych, którzy potrzebują i to "na gwałt" informacji i rad z zakresu savoir vivre dotyczących sytuacji towarzyskiej czy służbowej, wktórej niedługo się znajdą.

Książka przeznaczona jest dla kobiet, ale mężczyźni też mogą z niej z powodzeniem korzystać. Odpowiada na wszystkie pytania, które powinna sobie postawić kobieta pragnąca używać perfum w sposób właściwy, zgodny z ich strukturą, charakterem, przeznaczeniem, jak również zgodny z zasadami i wskazaniami savoir vivre, etykiety oraz etykiety biznesu.

Publikacja jest źródłem zarówno wiedzy teoretycznej, jak i narzędzi, które pokazują jak przełamać strach przed śmiercią i jak rozmawiać o końcu życia swoim i bliskich, oraz że można umierać godnie i świadomie, nie traktując śmierci jak wyroku. W książce zawarto także informacje, jak należy pomagać umierającym, by ostatnie chwile nie były rozpaczliwą walką, lecz czasem spokoju, ciszy i intymności. I właśnie to ostatnie - pomoc ludziom cierpiącym i umierającym - jest centralnym zagadnieniem publikacji.

Badania jakościowe w pedagogice. Wywiad narracyjny i obiektywna hermeneutyka Książka poświęcona jest badaniom jakościowym w pedagogice, przedstawia ich miejsce w tradycyjnym modelu empirycznych badań pedagogicznych. Szczegółowo opisuje dwie metody: wywiad narracyjny i obiektywną hermeneutykę, prezentuje ich założenia, zasady interpretacji materiału empirycznego, na przykładach wyjaśnia ich praktyczne zastosowanie. Intencją autorek jest nie tylko przedstawienie wymienionych metod badawczych, ale także zwrócenie uwagi na organizację procesu badawczego i interpretacji zgromadzonych danych, teoretyczne uwarunkowania i konsekwencje decyzji badacza co do wyboru paradygmatów badawczych. Praca jest oryginalnym polskim opracowaniem problematyki empirycznych badań jakościowych w pedagogice. Większość książek na ten temat, które pojawiły się na polskim rynku w ostatnich latach, to tłumaczenia. Książka autorstwa polskich badaczek może wypełnić pewną lukę w metodologii nauk społecznych i humanistycznych w Polsce. Danuta Urbaniak-Zając, dr hab., dziekan Wydziału Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego, kierownik Zakładu Metod Badań Jakościowych. Inicjator licznych projektów badawczych i edukacyjnych. Ewa Kos, asystent kierownika projektu „Przyjazna i bezpieczna szkoła. Praktyczne przygotowanie szkół do realizacji zadań wychowawczych i opiekuńczych” realizowanego przy Katedrze Badań Edukacyjnych.

Magiczne kwadraty to seria książek dla dzieci, przede wszystkim tych, które mają problemy z prawidłową wymową głosek. W tym zeszycie znajdują się kwadraty, dzięki którym możemy ćwiczyć artykulację głosek syczących i ciszących.Na każdej stronie książki znajduje się jeden diagram składający się z dziewięciu pól. W środkowym polu zapisana jest ćwiczona głoska (s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, si, zi, ci, dzi) lub grupa głosek (ść). Ważne jest to, że w danym diagramie pojawia się tylko jedna z podanych głosek (z wyjątkiem grupy ść) i nie występują w ogóle głoski szumiące. Pod kwadratem zapisane są definicje słów, które można ułożyć z podanych liter. Są to definicje proste, bliskie dziecięcej wyobraźni i dziecięcemu słownikowi, ponieważ celem książki jest przede wszystkim wymowa trudnych głosek, a nie odgadywanie zaszyfrowanych wyrazów. Dla ułatwienia po definicjach w nawiasach kwadratowych podane zostały cyfry oznaczające liczbę kratek użytych do utworzenia słowa. Dodatkowym ułatwieniem jest również alfabetyczne ułożenie wyrazów. Na końcu książki znajdują się odpowiedzi, dzięki którym można sprawdzić poprawność rozwiązań.

Książka poświęcona została jednej z podstawowych idei pedagogiki specjalnej - integracyjnemu kształceniu osób niepełnosprawnych. Prezentuje współczesny stan wiedzy oraz analizę potrzeb i możliwości urzeczywistnienia tej idei w praktyce edukacyjnej. Przedstawia również analizę sposobów radzenia sobie przez nowoczesne systemy szkolne z integracyjnym kształceniem niepełnosprawnych.

Niewielu rodzi się geniuszy. Wszystkie dzieci mają mnóstwo talentów. Dlaczego te życiowe szanse są systematycznie w naszych szkołach zaprzepaszczane? Czy winni są rodzice, którzy są zbyt przemęczeni i za wygodni, aby przejąć odpowiedzialność za jedyny w swoim rodzaju talent własnego dziecka? Czy też winni są nauczyciele, którzy zbyt mało kochają dzieci i którzy stracili zapał do wykonywania swojej pracy? Czy winny jest, biorąc pod uwagę całokształt, system szkolny, który uniemożliwia czerpanie radości i zdobywanie osiągnięć oraz który zupełnie odizolował się od naszego społeczeństwa? Zrzucanie odpowiedzialności za odkrywanie i za wspieranie rozwoju talentów na kogoś innego jest słodką trucizną, którą powoli pożera wielu młodych ludzi. Ilu wrogów potrzeba, aby zupełnie zmarnować życie uzdolnionego dziecka? Andreas Salcher naświetla tezy z aktualnej dyskusji na temat szkolnictwa z zupełnie zapomnianej perspektywy utalentowanego ucznia. Wykazuje istotne znaczenie przejmowania - bez cienia sprzeciwu odpowiedzialności za talent swojego dziecka. Konkretne przykłady z Austrii i z Niemiec ukazują miejsca, gdzie już dzisiaj dzieci uczą się z radością, a ich indywidualne talenty zostały odkryte. Najlepsze szkoły na świecie nie kosztują więcej niż te najgorsze. Dlatego wszystkie dzieci mają prawo do rozwijania swoich talentów.

Poznawać, poznać, rozumieć, zrozumieć, wartościować, akceptować, działać to rodzina pojęć kluczowych, które opisują procesy prezentowane w niniejszej książce. Rozumienie czegoś bądź kogoś wiąże się zawsze z przeżyciem. A. Kępiński mówił o wczuciu i rozumieniu. „Słowa te chodzą z sobą w parze” – wyjaśnia J. Tischner. A zatem nie ma wczucia bez jakiegoś rozumienia i nie ma rozumienia i zrozumienia bez jakiegoś wczucia. Zarówno rozumowy, jak też uczuciowy komponent poznania drugiego człowieka, odbywa się najpełniej w miłości. Ten fenomen egzystencji człowieka wzrasta i ubogaca się wraz ze wzrastaniem i rozwojem człowieka. Nie można zrozumieć człowieka bez zrozumienia jego miłości. Nie można zrozumieć miłości człowieka bez jakiegoś rozumienia człowieka rozwijającego się w świecie wartości. W osobowej przestrzeni aksjologicznej miłość zajmuje szczególne miejsce. Każdy człowiek w charakterystyczny dla siebie sposób doświadcza oraz urzeczywistnia wszystkie wartości współwystępujące z miłością. Pytania o rozumienie miłości przez człowieka w biegu jego życia, są pytaniami, które w istocie prowadzą do rozumienia niepowtarzalnych właściwości konstytuujących człowieka. Badania naukowe tych problemów jak mniemam – pozwolą człowiekowi szerszymi oczyma spojrzeć na tajemnicę człowieka, a być może zmniejszą nieco zakres owej tajemnicy. Książka Rozwój rozumienia miłości podejmuje problematykę rozumienia miłości przez człowieka w różnych fazach życia: od małego dziecka, poprzez wiek szkolny, gimnazjalny, wczesną dorosłość aż do dojrzałości w małżeństwie. Rozwój rozumienia miłości należy do prac z zakresu pedagogicznej problematyki miłości obejmujących: - Miłość zagubiona wartość współczesnej pedagogiki, - Meandry miłości, - Deficyt miłości.

Niniejsza praca wprowadza w problematykę kształcenia funkcyjnych harcerstwa oraz jest lekturą pomocniczą dla studentów biorących udział w zajęciach fakultatywnych uczelni pedagogicznych. Struktura książki ujmuje całokształt problematyki wychowania oraz wiedzę praktyczną o zasadach pracy harcerskiej, ukazuje rozwój i ewolucję harcerskiego systemu wychowania. Pierwsza część książki określa miejsce ZHP w polskim ruchu młodzieżowym, cele wychowania, założenia systemu wychowawczego i metodyki harcerskiej, opis środowisk wychowawczych organizacji. Kolejne części (od drugiej do czwartej) obejmują metodykę pracy gromad zuchowych, drużyn harcerskich i starszoharcerskich, opisują formy pracy w ZHP, podkreślają znaczenie gromad i drużyn w tworzeniu środowiska wychowawczego. Uwzględniają zasady harcerskiego wychowania, treści programowe i sposoby planowania pracy, podkreślają rolę instruktora harcerskiego w procesie wychowania. Opisują również zagadnienia pracy kręgów instruktorskich. W piątej części przedstawiono problematykę drużyn "Nieprzetartego szlaku". W szczególności omówione są zadania i formy pracy z młodzieżą niepełnosprawną. Publikacja zawiera opis zadań wynikających z uchwał zjazdu ZHP i programu organizacji na lata 2002-2005 oraz sygnalizowane zmiany w harcerskim systemie metodycznym.

Książka przedstawia oczekiwania i pragnienia kobiet, podpowiada, co zrobić, aby zachwycić piękną nieznajomą, proponuje proste rozwiązania skomplikowanych kwestii.

Łatwe zagadki Jacka i Agatki 2 to druga z serii nowych książeczek przeznaczonych dla dzieci przedszkolnych. Dzięki książeczce dzieci poznają swoje najbliższe otoczenie. W książeczce znajdziemy : Natura o wiosennej porze, W wodzie i nad wodą, Jaka to cyferka, a jaka literka? W lesie, Wiersze i zagadki, Muzyczne zagadki Jacka, Szarady i zagadki przyrodnicze, Przydatne urządzenia w domu, W co się ubieramy? My się zimy nie boimy! Nasze podróże.

Pierwsze lektury to książeczka przeznaczona dla dzieci w klasach I - II Lekturę dla najmłodszych zaczyna się zwykle od poezji. W wierszach dla dzieci pojawiają się zabawy i żarty językowe, formy posługujące się rymem i rytmem, które łatwo "wpadają w ucho". Dzięki temu dzieci szybko przyswajają sobie pojedyncze wyrażenia lub fragmenty, potrafią określić nastrój, połączyć fakty, czy skojarzyć bohatera z konkretnym wierszem. Dlatego trzon tematyki książeczki stanowią dynamiczne i pełne humoru wiersze j. Tuwima i J. Brzechwy. Autorzy, posługując się prostym i jednocześnie bogatym słownictwem, inspirują wyobraźnię dziecka. W prosty i przystępny sposób przekazują treści, które sprawiają, że nawet najmłodsze dzieci bez trudu potrafią ustalić myśl przewodnią utworu i wskazać zawarte w nim przesłanie. Tematyka ćwiczeń nawiązuje do znanych bajek i baśni mówiących o dziecięcych przeżyciach i marzeniach, ich stosunku do świata przyrody i najbliższego środowiska. Dla nauczycieli i rodziców Pierwsze lektury, to starannie przygotowany i uporządkowany materiał dydaktyczno - wychowawczy. Zadania zawarte w książeczce służą między innymi: •utrwalaniu znajomości treści przeczytanych utworów •sprawdzaniu stopnia zrozumienia czytanych tekstów •odczytywaniu intencji autora tekstu i ilustratora •rozpoznawaniu bohaterów na podstawie ilustracji lub opisu •tworzeniu opowieści nawiązujących do przedstawionych ilustracji.

Słowniczek ortograficzny dla dzieci to książeczka dla dzieci w nauczaniu zintegrowanym: •zawiera bogaty materiał językowy służący utrwaleniu zasad poprawnej pisowni w języku polskim: ponad 300 wyrazów, wyrażeń i zwrotów językowych; •w prosty i przystępny sposób przybliża podstawowe zasady pisowni wyrazów z "ó", "u", "rz", "ż", "ch", "h": wymiennymi i niewymiennymi, w pozycji po i przed spółgłoskami, na końcu wyrazu, w charakterystycznych zakończeniach i wyrazach pokrewnych; utrwala również wyrazy, których pisownia nie opiera się na żadnej z reguł ortograficznych; •atrakcyjna szata graficzna, ponad 160 rysunków autorstwa Mirosława Stankiewicza, które śmieszą i intrygują swoja dowcipną formą; •w pracy z dziećmi klas młodszych zalecana jest dodatkowa aktywność nauczyciela, prowadzenia ukierunkowanych zajęć ze szkolnym słownikiem ortograficznym.

Niniejsza książka jest skierowana przede wszystkim do rodziców dzieci z wadami postawy oraz do wszystkich cierpiących na choroby kręgosłupa. Można w niej znaleźć zestawy ćwiczeń zapobiegających wadom postawy, a także przydatne dla każdego nauczyciela wychowania przedszkolnego scenariusze bajek zachęcających do ćwiczenia najmłodsze dzieci. Przystępny język, pozbawiony zwrotów wytrawnego chirurga ortopedy, często niezrozumiałych dla pacjenta, przyczyni się zapewne do łatwego przyswojenia treści książki przez starszych i młodszych czytelników.

Wielokulturowość spostrzegana jest jako bogactwo i szansa rozwoju współczesnych społeczeństw, ale rodzi też wiele problemów. Idee i praktyka edukacji międzykulturowej eksponują przede wszystkim pozytywne strony i prorozwojowe możliwości wielokulturowości. Sprawom tym poświęcona jest obszerna literatura – w tym seria publikacji „Edukacja Międzykulturowa”. W pracach z zakresu pedagogiki międzykulturowej – rozumianej jako subdyscyplina nauk pedagogicznych – oraz edukacji międzykulturowej – jako obszaru praktyki społecznej – dostrzegane są również liczne problemy, które występują w wielokulturowym świecie. Ten tom dotyczy właśnie głównie zjawisk trudnych, konfliktowych, nękających społeczeństwa wielonarodowe, wieloetniczne, wielowyznaniowe – ogólnie określane jako wielokulturowe. Fragment Wprowadzeni

Mobbing i przemoc pojawiają się w toku całego ludzkiego życia: od wieku przedszkolnego po senioralny. Można je odnaleźć we wszystkich szczegółowo opisanych w tej książce kontekstach: domowym (rodzina, relacje intymne), instytucjonalnym (szkoła, dom dziecka, zakład karny), w cyberprzestrzeni. Mają one poważne konsekwencje psychiczne i fizyczne dla osób w nie uwikłanych, wiążą się także z kosztami dla rodzin, szkół, organizacji i społeczeństwa. Książka „Przemoc i mobbing w domu, w szkole, w miejscu pracy” jest efektem współpracy ekspertów z zakresu psychologii rozwoju, edukacji, psychologii sądowej a także socjologii i pracy socjalnej. Przedstawiono w niej teorie wyjaśniające występowanie zjawiska przemocy wśród dzieci, młodzieży i dorosłych, przeanalizowano dynamikę zjawiska, wyniki współcześnie prowadzonych badań oraz oddziaływań profilaktycznych i terapeutycznych podejmowanych w poszczególnych kontekstach. Dodatkowym walorem książki jest refleksja nad możliwymi kierunkami dalszych badań i interwencji w celu zapobiegania i przeciwdziałania mobbingowi i przemocy.

Szósty zeszyt ćwiczeń logopedycznych z serii ?Sylaby, słowa, wyrazy? przeznaczony jest dla dzieci w wieku od 5 do 9 lat z nieprawidłową wymową głosek ?k?, ?g?. Nieprawidłowości polegają najczęściej na zamianie głoski ?k? na ?t? (np. zamiast ?koło? dziecko mówi ?toło?) oraz ?g? na ?d? (np. zamiast ?guma? dziecko mówi ?duma?). Głoski ?k? oraz ?g? mogą być również opuszczane w wyrazach lub (rzadziej) zniekształcane. Materiał zawarty w zeszycie obejmuje ćwiczenia głoski ?k? oraz ?g? osobno oraz ćwiczenia każdej z tych głosekw opozycji: ?k? do ?t? ?g? do ?d?.

Rodzicielstwo może być proste! Co prawda, zawsze będzie miało swoje wyzwania, lecz powinno opierać się na fundamencie zrozumienia i miłości oraz chęci wyjścia naprzeciw podstawowym potrzebom Twojego dziecka.

Załóż ochraniacz podbródka, tato. Mogą uderzyć cię potężne spostrzeżenia, które zainspirują cię i wyposażą, byś stał się ojcem, jakiego potrzebują twoje dzieci. Mam nadzieję, że przyswoisz sobie myśl, iż lepszy ojciec znajduje się po drugiej stronie lektury tej książki. Bez względu na to, czy twoje bycie ojcem potrzebuje jedynie niewielkiej korekty czy też radykalnego remontu, już teraz zacznij się do tego przygotowywać. Pozwól Bogu, by pracował nad twoim życiem poprzez swoje Słowo, a także doświadczenia, które pomogły kształtować mnie i innych autorów tej książki. Przesiąknij ojcowską mądrością i w pełni skorzystaj z zawartych w każdym rozdziale wyzwań i ćwiczeń w planowaniu różnych działań. Z wielką pokorą i wdzięcznością przyjąłem możliwość, by stać się częścią zespołu piszącego tę książkę wraz z innymi mężczyznami (i kobietą). Są to ludzie, których bardzo szanuję i podziwiam. Jeden z rozdziałów został nawet napisany przez młodego człowieka, który był świadkiem najlepszych i najgorszych momentów mojego bycia ojcem - przez mojego syna, Marcellusa. Możecie sobie chyba wyobrazić, z jakimi obawami czytałem ten rozdział. Poszło mu jednak wspaniale, tak samo jak wszystkim pozostałym, którzy wzięli udział w tym projekcie. Jestem przekonany, że ty sam, twoje dzieci i ich dzieci skorzystacie bardzo wiele i spłynie na was błogosławieństwo, dlatego że sięgnąłeś po te książkę. Twoje zaangażowanie w rolę ojca przyniesie trwałe rezultaty. Pozwól, że podzielę się z tobą szerszą perspektywą, byś mógł mieć ją w pamięci zanim tych dwadzieścia jeden wspaniałych idei zacznie wypełniać twój umysł. Zawsze powtarzam, że rzeczy, które zmieniają społeczeństwo, nie wiążą się z wielkimi kosztami ani też nie są efektem nowych koncepcji stworzonych przez najtęższe umysły. Przeważnie największe rezultaty przynosi wierność w podstawowych sprawach, jak trzymanie się wartości i priorytetów, które naprawdę mają znaczenie. To samo dotyczy i twojej rodziny. Nasze badania wykazały, że możesz mieć wielki wpływ na swoje dzieci poprzez proste akty miłości, prowadzenia i kształtowania - trzy fundamenty „bycia ojcem po mistrzowsku" (Championship Fathering). Wiem, że być ojcem to prawdziwe wyzwanie, ale nie jest to nic strasznie skomplikowanego. Proste podejście pomoże ci dać z siebie to, co najlepsze. Kiedy mogę obserwować albo słyszę o jakimś ojcu, który robi proste, ale nieprzeciętne rzeczy - na przykład pomaga dziecku w lekcjach muzyki - jestem pod wrażeniem. Kiedy widzę, jak tata gra z dzieckiem w grę planszową, myślę, że to niesamowite! Jestem poruszony, kiedy jadę autostradą i widzę, jak w samochodzie na sąsiednim pasie ojciec rozmawia z córką i śmieją się rozbawieni. Znaczenie mają właśnie te proste rzeczy: czytanie historii biblijnych, wyprawa na ryby, oglądanie filmu i zajadanie popcornu, rozmowa o tym, jak minął dzień, bitwa w wodzie, wspólne budowanie czegoś, pomoc przy lekcjach, opowiadanie kawałów, oglądanie zachodu słońca. Jedynym ograniczeniem jest tu wyobraźnia dziecka oraz gotowość ojca, by dać się temu porwać. Ja i moja żona, Melanie, mamy czworo dzieci. Troje naszych starszych - dwie córki i syn - zawarło już związki małżeńskie i wychowują nasze cudowne wnuki. Nasz najmłodszy syn, Chance, to nastolatek. Nie jest to łatwa sytuacja dla pięćdziesię-ciolatka, uwierzcie mi! Jestem jednak przekonany, że Bóg darował nam Chancea między innymi po to, aby przypominać mi o prostych rzeczach. Staram się spędzać z nim czas na dworze, by - tak jak robią to inni ojcowie - razem pograć. Każdego ranka czytamy rozdział z Przypowieści Salomona, szykujemy razem śniadanie. Mimo że ja grałem w piłkę nożną, Chance lubi tenis, więc często trenujemy razem. Są dni, gdy siedzę z nim na trawie i robimy to, na co akurat on ma ochotę. Ponad wszystko staram się być dla niego dostępny na co dzień. Jest to codzienne, proste tworzywo. Jestem przekonany, że jednym z powodów, dla których Bóg daje nam - w różnym wieku - dzieci, jest pomóc nam uczyć się doceniać w życiu wartość drobnych nieskomplikowanych rzeczy. Patrząc z perspektywy wieczności, co moglibyśmy zrobić lepszego niż spędzić czas z synem lub córką w ogrodzie, wybrać się z rodziną na piknik czy wycieczkę rowerową, pomóc dziecku obejrzeć liść pod mikroskopem czy, leżąc w nocy na trawie, oglądać gwiazdy? Z czasem ta prosta inwestycja w życie naszych dzieci przyniesie wymierne efekty. Nie chcę przez to powiedzieć, że „proste" znaczy „łatwe". Bycie ojcem wymaga pewnych ofiar. Być może będziesz musiał odłożyć na później pewne rzeczy, które sprawiają ci radość, albo zupełnie z nich zrezygnować. Choć tak naprawdę słowo „ofiara" prawdopodobnie nie jest tu najbardziej odpowiednie, ponieważ ty i inni oddani ojcowie patrzycie na to raczej jak na mądrą inwestycje - zgodną z waszymi priorytetami. Nawet jeśli musiałbyś z czegoś zrezygnować, na pewno nie jest to tak ważne jak twoja rola w życiu dzieci. Właśnie to inwestowanie dla wieczności jest najważniejsze, a korzyści znacznie przewyższają koszty. Znam pewnego ojca, który postanowił wstawać codziennie o piątej rano, żeby trenować wraz z synem koszykówkę. Bardzo chciał pomóc swemu synowi zrealizować jego marzenie, a tylko o tej porze mogli grać razem. W rezultacie syn zdobył z uczelni stypendium, by mógł grać w kosza. Inny ojciec, jeden z naszych trenerów w The National Cen-ter, zabrał się za szermierkę, ponieważ tym sportem zainteresował się jego syn, a w okolicy nie było klubu dla młodych chłopaków. Ojciec zapisał się na szermierkę dla dorosłych, a potem pomógł nauczyć się tego sportu synowi. Przez całe lata trenowali razem i zaczęli jeździć na zawody. Po ponad dziesięciu latach stali się jeden dla drugiego trenerem - omawiali strategię, nawzajem się zachęcali, pokazywali sobie, jak i co poprawić, a w końcu świętowali zwycięstwa. Brali udział w głównych zawodach w szermierce w Stanach Zjednoczonych i za granicą i obaj zdobyli wielkie uznanie. Żaden z tych ojców nie prezentował jakiegoś rewolucyjnego rodzicielskiego podejścia; po prostu podjęli się zobowiązania, musieli być w nim wytrwali i elastyczni i robili to z chęcią. Dzisiaj nie oglądają się wstecz, myśląc, z czego zrezygnowali dla swoich dzieci; są szczęśliwi, że mogą mieć takie, a nie inne wspomnienia. Pokonali przeszkody i znaleźli sposób, by inwestować w życie swoich dzieci. Ich działania były proste, a jednocześnie heroiczne. Jestem przekonany, że jeśli podejmiemy tego rodzaju zobowiązanie, by robić proste rzeczy jako ojcowie, będziemy mogli zmienić nasze rodziny na lepsze. Działając wspólnie, naprawdę możemy mieć wpływ na społeczeństwo, w którym statystyki podają, że coraz więcej dzieci jest zagrożonych, a ich przyszłość wygląda złowrogo. Modlę się, by te wskazówki były dla ciebie pomocne w kształtowaniu twych nawyków jako ojca. Staraj się skorzystać jak najwięcej z tych wszystkich pomysłów i inspiracji, jakie znajdziesz na kartach tej książki. Nie zapominaj jednak, że twoja rola jako ojca w znaczącej mierze zależy od prostego, codziennego oddania. Nie musisz wszystkiego naprawiać ani też znać wszystkich odpowiedzi. Twoje dzieci potrzebują, byś po prostu był tatą. Bardziej niż wszystkiego innego potrzebują wiedzieć, że jesteś im oddany - i że bez względu na wszystkie wyzwania na drodze ojca nic tego nie zmieni. Carey Casey – Wprowadzenie do książki  Tato jakiego potrzebują twoje dzieci Spis treści: DEDYKACJA PODZIĘKOWANIA WPROWADZENIE ROZDZIAŁ 1: Carey Casey Z tatą można się pośmiać ROZDZIAŁ 2: Josh D McDowell Skąd bierze się bliskość? ROZDZIAŁ 3: Tony Dungy Co chcą robić dzieciaki? ROZDZIAŁ 4: dr Gary Rosberg Gdzie jest tata? ROZDZIAŁ 5: Joe White Nie ma jak dom ROZDZIAŁ 6: Jim Daly Doświadczenie niewymagane ROZDZIAŁ 7: Gracia Burnham „Przepraszam, nie miałam racji!" ROZDZIAŁ 8: dr Gary J Oliver Gdzie rzadko pada słowo zachęty ROZDZIAŁ 9: Clark Hunt Niezapomniane ROZDZIAŁ 10: Shaun Alexander Co kryje w sobie przydomek?

Książka [...] udanie łączy zamiar relacjonowania zaawansowanych postaw poznawczych i rozwijania narracji, która – mając charakter polemiczny i krytyczny – wychodzi zarazem naprzeciw potrzebom dojrzałej dydaktyki uniwersyteckiej [...]. Wyróżnia się na tle wielu innych swoim otwartym zaproszeniem do podjęcia na serio, bez niedomówień i kamuflażu rozmaitych problemów akademickiej humanistyki jako teorii i praktyki budowy środowisk i kształtowania typów wspólnot [...]. Spór o podjęte w niej bardzo zasadnicze problemy kondycji humanistyki akademickiej winien toczyć się na serio i publicznie, a nie tlić gdzieś w zakamarkach pokątnych krytyk i środowiskowych plotek. Z recenzji wydawniczej prof. zw. dr. hab. Aleksandra Nałaskowskiego