Życie ubogich mieszkańców Posillipo – rybaków, szewców, straganiarzy - do pewnego stopnia zmienia się pod koniec lat czterdziestych ubiegłego stulecia, gdy przybywają tam uchodźcy z Europy Wschodniej. Wszystkich intryguje pewna niemłoda już, tajemnicza para: „uczony pan” i jego towarzyszka. Po okolicy szybko rozchodzi się wieść, że ów cudzoziemiec chce zbawić świat. Ubodzy Włosi, których z jednej strony kuszą komuniści, z drugiej Kościół, z wielką nadzieją i ufnością zwrócili się ku przybyszowi w nadziei, iż dokona cudu i sprawi, że ich życie odmieni się na lepsze.
W tej powieści, równie autobiograficznej co Wyznania patrycjusza czy Ziemia! Ziemia!..., Márai próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak źle czuł się w ojczyźnie, dlaczego z własnej woli opuścił ją, wybierając gorzki chleb wygnania. Wielki węgierski pisarz kreśli fascynujące obrazy z życia ówczesnych Węgier, daje przenikliwe studium Zachodu, bez złudzeń wypowiada się o partiach i ideologiach.
Patrz też Dziennik, Księga ziół,. Występ gościnny w Bolzano, Wyznania patrycjusza, Żar
Powieść-niespodzianka. Sensacyjna historia Petera Gaspara, rumuńskiego emigranta w Stanach Zjednoczonych, potomka ocalonych z Holocaustu Żydów, który otrzymuje dziwny list z pogróżkami. Policja podejrzewa, że autorem listu jest ktoś ze środowiska skrajnie prawicowych sympatyków przedwojennej Żelaznej Gwardii i admiratorów wybitnego intelektualisty Dimy. Gaspar pewnego dnia znika, a jego przyjaciel, profesor Gora na próżno szuka klucza do całej historii. W narracji nie zabraknie miejsca dla obsesyjnej miłości do pięknej kobiety, niebezpiecznych związków z urodziwymi, inteligentnymi i piekielnie niebezpiecznymi studentkami oraz ... ataku na World Trade Center.
Ofiara (1947) - jedna z pierwszych powieści Saula Bellowa, autora tak wybitnych książek, jak Herzog, Przypadki Augiego Marcha czy Dar Humbolta - stanowi ważny etap w pisarskim rozwoju noblisty z 1976 roku.
Bohaterem powieści jest nowojorski Żyd Asa Leventhal. Jego żona wyjeżdża na kilka tygodni do matki, on zaś pozostaje sam na sam z upalnym miejskim latem i koszmarem, który niesie ze sobą nagłe pojawienie się dawnego znajomego. Obaj brali kiedyś udział w pewnym przyjęciu, podczas którego ów człowiek pozwolił sobie na antysemickie uwagi pod adresem przyjaciela Asy. A teraz, po latach, to on obwinia Leventhala o zrujnowanie mu życia i staje się jego prześladowcą.
Czas szybko się starzeje zawiera dziewięć opowiadań, w których, jak zwykle u Tabucchiego, głównym motywem jest utrata, przeszłość, melancholia, pamięć, tym razem jednak w nowej dla tego autora scenerii, głównie krajów byłego bloku krajów realnego socjalizmu; ich bohaterowie: generał węgierskiej armii w 1956 roku, rumuński Żyd, agent w dawnej NRD śledzący Bertolda Brechta należą wszyscy do kategorii „byłych”, ich pamięć powraca uparcie do przeszłości w pragnieniu wypełnienia pustki, choćby najgorszymi wspomnieniami. Ich indywidualne losy układają się w historię „krótkiego wieku”, w którym czas „szybko się zestarzał” i przeszedł do porządku dziennego nad jednostkowymi dramatami, które Tabucchi przedstawia bez cienia moralizatorstwa, z głębokim współczuciem. Francuskie czasopismo „Lire” uznało Czas... za najlepszy zbiór opowiadań roku 2009.
Najnowsza powieść Pétera Esterházyego Niesztuka nawiązuje do powstałego w latach osiemdziesiątych cyklu Wstęp do literatury pięknej, a zwłaszcza Czasowników posiłkowych serca, uznawanych przez węgierską krytykę za jedno z najwybitniejszych dokonań nurtu tzw. nowej prozy węgierskiej. Autor, podobnie jak w większości swoich powieści, sięga do własnego życiorysu, analizując dzieciństwo, a zwłaszcza trudną relację z matką. O ile w Czasownikach widzimy ukochaną matkę umierającą na oczach zrozpaczonego syna, w Niesztuce Esterházy kreśli obraz matki dalekiej od ideału, niekiedy burzącej jego wyobrażenia o rodzinie. Opuszczona przez męża kobieta zmaga się z siermiężną, trywialną rzeczywistością przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, starając się stworzyć wolny od dramatów dom nieświadomym brutalnych realiów dzieciom.
Niesztuka to powieść pełna czarnego humoru, przywołująca tragikomiczny klimat tamtych lat, bardzo sugestywna w opisie, zniewalająca prawdziwością bohaterów, a jednocześnie wpisująca się w kanon specyficznego węgierskiego postmodernizmu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?