Wszystkich melomanów i stałych bywalców scen operowych zapraszamy do sięgnięcia po wspomnienia Marii Olkisz!
Słynna solistka operowa, mezzosopranistka Maria Olkisz w książce „Złote lata Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Wspomnienia” zebrała zapisy lat z pracy w Teatrze Wielkim w Warszawie, starając się skrupulatnie notować każdą obsadę, reżysera czy chór. W swoich zapisach przypomina o sukcesach na scenie, podróżach zespołu po świecie oraz szerokiej publiczności, która dzięki występom Teatru Wielkiego pokochała operę. Okres wspominany przez Marię Olkisz był nazywany złotymi latami Teatru Wielkiego.
Autorka swoje wspomnienia ilustruje fotografiami scenicznymi między innymi Juliusza Multarzyńskiego czy Jacka Gilunia, którzy w tamtym okresie byli najbliżej gorących wydarzeń Opery Narodowej.
O AUTORCE:
Maria Olkisz: polska śpiewaczka operowa, mezzosopran, solistka Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, doktor wokalistyki, pedagog muzyczny.
"Maria Olkisz to wybitna mezzosopranistka polska. Doskonale wykształcona muzycznie i wokalnie u znakomitych mistrzów polskich i włoskich, wyróżniona w Accademia Musicale Chigiana w Sienie Diploma d’Onore to śpiewaczka uniwersalna. Znakomita w rolach dramatycznych takich jak Azucena w Trubadurze, Amneris w Aidzie czy Carmen, jednocześnie brawurowo wykonująca role koloraturowe epoki bel canto, choćby Romea w operze Capuletich i Montecchich". (Waldemar Pawłowski, absolwent Ady Sari, recenzent festiwali operowych w Arena di Verona)
Terapia dobrostanu psychicznego (WBT – Well-Being Therapy) jest podejściem psychoterapeutycznym opracowanym przez Giovanniego A. Favę, światowej sławy psychiatrę i psychoterapeutę oraz redaktora naczelnego „Psychotherapy and Psychosomatics”. WBT to oparta na innowacyjnej strategii w sprawie monitorowania dobrostanu psychicznego, przy czym pacjent stopniowo uczy się, jak je rozwijać. Ten rodzaj terapii cieszy się dużym sukcesem i zyskuje na popularności.
- Pierwsza część (I.) książki opisuje, w jaki sposób powstał pomysł WBT, pierwszego leczonego pacjenta i aktualne dowody, które wspierają to podejście.
- W części drugiej (II.) Giovanni A. Fava przedstawia instrukcję leczenia WBT, opisując, co pociąga za sobą każda sesja, oraz dostarcza wiele przykładów z jego własnych przypadków klinicznych.
- Ostatnia część (III.) obejmuje niektóre szczególne warunki, w których można zastosować WBT i jak sesje mogą być prowadzone. Zawiera sekcje dotyczące depresji, wahania nastroju, uogólnione zaburzenie lękowe, panikę i agorafobię oraz zespół stresu pourazowego. Dostępne są również informacje na temat zastosowania WBT jako metodę interwencyjną w środowisku szkolnym.
W całej książce autor utrzymuje lekturę interesującą, dzieląc się swoimi anegdotami z przebiegu praktyki zawodowej.
Głównymi odbiorcami tej książki są specjaliści z psychologii, psychiatrii i innych dziedzin medycyny (np. lekarze POZ, pediatrzy i osoby związane z rehabilitacją pacjentów). Książka jest napisana przystępnym językiem i przejrzyście, co sprawia, że jej lektura staje się wyjątkowo interesująca także dla doradców, wychowawców oraz rodziny i przyjaciół pacjentów, a także samych pacjentów.
Redaktorem naukowym polskiego wydania jest dr n. społ. Agnieszka Woźniewicz-Grzymała, specjalista psychologii klinicznej. Recenzentem polskiego wydania dr n. o zdr Agnieszka Trawicka, specjalista psychologii klinicznej, z kolei wprowadzenie do polskiego wydania przygotował prof. dr hab. n. med. i n. o zdrowiu Marek Krzystanek.
SPIS TREŚCI:
WPROWADZENIE DO WYDANIA POLSKIEGO
RECENZJA WYDANIA POLSKIEGO
WSTĘP GIOVANNIEGO A. FAVY
Część I. ROZWÓJ
Rozdział 1. Kontekst
Rozdział 2. Przypadek studenta filozofii i dążenie do strategii poprawy dobrostanu
Rozdział 3. Proces walidacji terapii dobrostanu psychicznego
Część II. OŚMIOSESYJNY PROGRAM TERAPII DOBROSTANU PSYCHICZNEGO
Rozdział 4. Ocena wstępna
Rozdział 5. Sesja pierwsza
Rozdział 6. Sesja druga
Rozdział 7. Sesja trzecia
Rozdział 8. Sesja czwarta
Rozdział 9. Sesja piąta
Rozdział 10. Sesja szósta
Rozdział 11. Sesja siódma
Rozdział 12. Sesja ósma
Rozdział 13. Program składający się z czterech sesji
Część III. ZASTOSOWANIA
Rozdział 14. Depresja
Rozdział 15. Wahania nastroju
Rozdział 16. Uogólnione zaburzenie lękowe
Rozdział 17. Panika i agorafobia
Rozdział 18. Zespół stresu pourazowego
Rozdział 19. Dzieci i młodzież
Rozdział 20. Nowe kierunki
Rozdział 21. Idąc dalej
O AUTORZE:
Giovanni A. Fava uzyskał dyplom lekarza na Uniwersytecie w Padwie we Włoszech, gdzie specjalizował się w psychiatrii. Po kilku latach spędzonych w Stanach Zjednoczonych wrócił do Włoch, gdzie obecnie jest profesorem psychologii klinicznej na Uniwersytecie Bolońskim. Ma wspólną nominację z Uniwersytetem Stanu Nowy Jork w Buffalo, gdzie jest profesorem klinicznym psychiatrii. Jako kierownik Programu Zaburzeń Afektywnych i Laboratorium Psychoterapii Eksperymentalnej na Uniwersytecie Bolońskim przeprowadził przełomowe badania nad zaburzeniami nastroju i lęku, wprowadzając nowe podejścia psychoterapeutyczne, takie jak leczenie sekwencyjne i terapia dobrostanu. Jest redaktorem naczelnym „Psychotherapy and Psychosomatics”, czasopisma, które wspięło się w rankingach impact factor, aby stać się, z impact factor 9.20, najlepszym światowym czasopismem dla oryginalnych badań w rankingu psychologii.
„Archipelag wysp szczęśliwych. Przewodnik odważnego życia na własnych zasadach” to:
• mapa drogowa, która krok po kroku prowadzi przez zakamarki duszy ku światu zgodnemu z wartościami serca,
• akumulator odwagi do wypłynięcia na niezbadane wody ku nowej rzeczywistości, którą zaczniesz tworzyć w zgodzie ze sobą,
• książka-cegiełka Fundacji Moc Kobiet.
„Archipelag wysp szczęśliwych…” pomysłu i autorstwa Sylwii Chrabałowskiej zbiera szeroką wiedzę i doświadczenie, którymi nasza fundatorka dzieli się od lat. Ponadto w książce znalazły się także y ekspertek związanych z Fundacją Moc Kobiet. „Archipelag...” zatem to także forum tematów pokonferencyjnych „Odważ się na moc!”, w których wypowiedziały się Mocarne i Mocarni służący pomocą w swoich dziedzinach.
Każdy tworzy swoją szczęśliwą wyspę i chce budować lepszy świat. Z innowacyjnym poradnikiem szybciej pokonasz bariery i zaczniesz skuteczniej działać. Łączy on w sobie treści dotyczące rozwoju osobistego oraz przedsiębiorczości. Możesz go potraktować jako kurs do samodzielnej realizacji krok po kroku. Pierwszy etap podróży z „Archipelagiem…” to droga do samej siebie. Drugi – rejs na własną wyspę szczęśliwą.
O Autorce
Sylwia Chrabałowska: fundatorka i prezeska Fundacji Moc Kobiet, założycielka wydawnictwa Moc Media, doktorantka w Kolegium Zarządzania i Finansów SGH, mentorka, wykładowczyni i autorka kursów zawodowych, promotorka dialogu i społecznie odpowiedzialnego biznesu.
O Fundacji Moc Kobiet
Fundacja Moc Kobiet to organizacja działająca na rzecz rozwoju przedsiębiorczości i społecznej odpowiedzialności biznesu. Edukuje, dzieli się wiedzą i dodaje odwagi do działania.
Spis treści „Archipelagu wysp szczęśliwych…”
List do Ciebie zamiast wstępu
Część I. Podróż w głąb siebie
1. Ruszam z miejsca i rozpoczynam żyć ekscytująco!
2. Moc odpowiedzialności
3. Wartości serca
4. Drugie życie kobiety
5. Wielkie porządki i miejsce na nowe
6. HER STORY. Odważyłam się na moc
7. Przekonania
8. Kobiecy kompas finansowy
9. Własne „dlaczego”
10. Nowa definicja siebie
11. Ambitne wyzwania
12. Skupienie
13. HER STORY. Od marzenia do realizacji
14. Odrzucam sabotażystów i robię swoje!
15. Emocje na równi z rozumem
16. Haki na emocje
17. Ciesz się na zapas
18. Zaangażowanie w zmianę
19. HER STORY. Chcieć to móc
20. Przystanek
21. Nastawiam się pozytywnie i projektuję swoje jutro
22. Lustrzany dialog mocy – psychologia piękna
23. Nie bój się prosić o pomoc
24. Predyspozycje zawodowe a funkcjonowanie mózgu
25. HER STORY. Wielozawodowość, czyli remedium na kryzys
26. Korekty kursu i najniżej wiszące jabłka
27. Talent – klucz do sukcesu
28. Drzewo celów w świetle wartości
Polecane lektury i źródła
Część II. W drodze na moją wyspę szczęśliwą
29. Motywowanie innych
30. Zarządzanie czasem
31. Work-life balance
32. Siły konkurencyjne utrudniające rozwój firmy
33. Outsourcing
34. Budżetowanie, czyli planowanie rzeczowo-finansowe
35. Fazy życia sektorów
36. Planowanie strategiczne
37. Strategie konkurencji
38. Wizerunek transparentnego biznesu
39. Koncepcja społecznej odpowiedzialności biznesu w małej firmie
40. Autorski model biznesu
41. Biznesplan dla instytucji
42. Profil klienta
43. Strategie marketingowe
44. Budowanie oferty
45. Biznes dobrze opakowany
46. Fotografia i wideo produktowe
47. Kanały dotarcia
48. HER STORY. Siła marki osobistej
49. Świadome kreowanie wizerunku osobistego w biznesie
50. HER STORY. Sesja fotograficzna to widoczność
51. Budowanie rozpoznawalnej marki osobistej na Instagramie
52. Podcast – sposób na wzrost popularności
53. Jak polubić sprzedaż?
54. Storytelling jak bułka z masłem
55. Plan treści i harmonogram publikacji
56. Szablony treści do mediów społecznościowych
Polecane lektury i źródła
List do Ciebie o dziewczynie, która chciała uczyć się w szkole, gdzie są wypastowane parkiety
Co by było, gdyby okazało się, że jesteś wymyśloną przez kogoś postacią? Ten ktoś pociąga za sznurki i nadaje ci role w życiu… Surrealizm.
Tego właśnie doświadcza Gabriel. Żyje w trzech enigmatycznych światach: współczesnym, quasi-średniowiecznym oraz w technologicznie rozwiniętej przyszłości. W czasie drogi próbuje wyznaczyć własny bieg historii. Czy mu się to uda?
Mateusz P. Barczyk bawi się konwencją, przeplata prozę z wierszem, scenariuszem teatralnym i filmowym, niekiedy również obrazem.
W „Napisanym człowieku” narrator spotyka się z autorem, rozmawiają o jego istnieniu jako postaci fikcyjnej. W eksperymencie literackim, którego podjął się Barczyk nie brakuje przemyśleń filozoficznych. Proza ta może stać się ucztą dla czytelników szukających literatury wykraczającej poza przyjęty kanon.
O AUTORZE:
Mateusz P. Barczyk — psycholog, pedagog teatru, aktor, redaktor. Twórca amatorskich spektakli teatralnych, propagujący teatr improwizowany. Pisze prozę, poezję oraz teksty krytycznoliterackie. Miłośnik fantastyki. Wiersze publikował m.in. w „ArtPapierze”. Laureat licznych konkursów poetyckich. Ślązak, abstynent, posiadacz pomarszczonego psa.
FRAGM. RECENZJI:
„»Napisany człowiek« to niewątpliwie utwór eksperymentalny. Barczyk zdaje się testować w nim możliwości gatunku i literackich konwencji. Tekst przypomina rodzaj mozaiki, której elementy, zależnie od sposobu ich ułożenia lub chociażby oświetlenia, nabierają nowych znaczeń i odsłaniają kolejne sensy. Powieść stanowi także popis erudycji autora oraz śmiałości w stawianiu tez i przełamywaniu kolejnych schematów”. — Joanna Dulewicz, pisarka
Kim są ludzie, którzy tworzą spektakle, przedstawienia, filmy, programy telewizyjne i rozrywkowe? To z pewnością niezwykłe osoby, z ogromną wiedzą, wyjątkowymi umiejętnościami, które dla swojej widowni są w stanie poświęcić właściwie wszystko! Oglądając efekty ich pracy, rzadko zastanawiamy się nad tym, że są to jednocześnie normalni ludzie, z krwi i kości, którzy niewiele mają wspólnego z kreowanymi przez nich postaciami.
Jeśli interesują Cię prawdziwe historie, opowieści z zaplecza scen i kamer, to „Sekrety zza kulis” Jacka Kałuckiego są lekturą właśnie dla Ciebie.
Słowo od Autora:
"Ponieważ bardzo często różne zdarzenia czy anegdoty są przypisywane niewłaściwej osobie lub przeinaczane, postanowiłem zebrać tylko te, w których sam uczestniczyłem, albo takie, które znam z relacji głównego bohatera.
Występują tu między innymi: Ewa Demarczyk, Bożena Dykiel, Krystyna Janda, Irena Kwiatkowska, Ewa Wiśniewska, Piotr Fronczewski, Gustaw Holoubek, Tadeusz Łomnicki, Zdzisław Maklakiewicz, Wojciech Pokora, Andrzej Wajda i wiele innych znamienitych postaci polskiej kultury.
Jednocześnie jest tu zawarty spory wycinek mojego prywatnego i zawodowego losu, który sam sobie zgotowałem". - Jacek Kałucki
Inni o Autorze i "Sekretach zza kulis"
"Jacek snuje wspomnienia, które zamieniają się w anegdoty, i opowiada anegdoty, które są wspomnieniami. Ponieważ jegomość ma talent i rozsądnie wyznacza proporcje, lektura sprawia wiele przyjemności, ale i prowokuje do zadumy. Czytelnik daleki od świata teatru, filmu i telewizji dowie się, jak jest on dziwny, zabawny i czasem bardzo skomplikowany. Historycy filmu i teatru dotrą do ogromu cennych informacji o przygodach, które rzucają światło na ostatnie pięćdziesięciolecie naszej narodowej kultury". - Maciej Wojtyszko
"Panie Jacusiu Kochany, znam Pańską wrażliwość, liczne talenty, poczucie humoru, skłonność do zabawy i prezentacji sceny, aktu aktorskiego z sukcesem! Pisze Pan ostrożnie, ale i ciekawie. Życzę Państwu udanej lektury! Ukłony". - Piotr Fronczewski
"Jacek. Przyjaciel mój. Rodzina. Nie da się z nim plotkować, bo zawsze znajdzie dobro w kimś, kogo już oceniono. Ładny człowiek. Ładnie pisze, podrzuca słowa, a one spadają, gdzie trzeba. Jak w tej książce. Jak w życiu". - Joanna Kurowska
"Jacek to ktoś, z kim – nawet gdy tylko siedzimy – wiem, o czym gadamy, gdy nie gadamy. Można zrozumieć ten ewenement, tylko po lekturze »Sekretów zza kulis«". - Marek Siudym
"Czytałam w zachwycie! Raz, uwielbiam wspomnienia, dykteryjki. Dwa, język – czysta polszczyzna. Trzy, które dorzuciłaby współczesna młodzież aktorska: »A my TAKICH Mistrzów nie mamy«. Odpowiem: »Nie macie? Żałujcie!«". - Małgorzata Kalicińska
"Studiowaliśmy na krakowskiej PWST tak intensywnie, że po trzecim semestrze obaj wylecieliśmy z uczelni. Jacek nieco pisze o tym, ale najważniejsze, że wspólne poznawanie świata zespawało nas do dziś". - Tomasz Lulek
"Sceny z bogatego życia aktorskiego Jacka są dla nas (bohaterów anegdot) przemiłym powrotem do przeszłości. Dla Państwa (niezwiązanych z tym światem) będą zabawnym, ale nie tabloidowym obrazem. Brawo, krakowiaczku! Cieszę się, że mogę być cząstką Twoich uroczych opowieści". - Dorota Stalińska
Silna matka z wycofanym ojcem i dwaj bracia tworzą rodzinę, którą łączy więcej niż tylko więzy krwi i rodzinne obiadki. Pomysłowa Magda i jej zaradny syn to duet doskonały, od lat utrzymujący domowników z działalności przestępczej. Kiedy misterny plan Piotra zaczyna się sypać, kłamstwa przestają wystarczać, by utrzymać się na fali. Czy jednak naprawdę są ludzie, którzy nie toną? Gdzie jest granica na drodze do własnego szczęścia? „Przejmująca opowieść o zdeformowanych relacjach w rodzinie, które z bezpiecznej przystani zmieniają ją w płynący wprost na skały okręt”. Bartosz Soczówka, Bliskie Spotkania „Niezwykle przyjazny język Ludzi, którzy nie toną wciąga czytelnika w opowieść o rodzinnych zgryzotach i niesnaskach, na tle których toczy się kryminalne śledztwo”. Katarzyna Kmieć, Pani_ka_czyta „(…) myślałeś, że jesteś niezatapialny? Że cokolwiek się wydarzy, ty zawsze wypłyniesz na powierzchnię? Że jesteś jednym z tych, co nigdy nie toną? Nie ma ludzi, którzy nie toną. Wcześniej czy później każda zepsuta od środka łajba pójdzie na dno”. Jolanta Sak Poetka i zdobywczyni wyróżnień wielu konkursów literackich. Dotychczas opublikowała cztery tomiki poezji (Gdyby coś kiedyś, Błękit i burgund, ...Miało się wydarzyć, Jeśli zechcę). Ludzie, którzy nie toną to jej prozatorski debiut. Autorka na potrzeby książki posłużyła się prostym językiem, całość wypełniła nieoczywistościami, doprawiła szczyptą humoru i zamknęła w intrygujący sposób.
Rozdrażniona życiem piętnastoletnia Adéla pragnie decydować o sobie tu i teraz, dlatego często ucieka do nocnego baru Cisza. Opuszcza szkołę i dom, a jedynym stałym elementem jest dla niej ten bar. Świat dziewczyny z czasem się zmienia, podobnie jak jej ambicje i aspiracje. Idziemy za bohaterką, przyglądając się jej, gdzie jeden rozdział to jeden rok. Mijając trzydzieste urodziny Adéli, widzimy, jak wyimaginowany krąg się zamyka.
Mocna, kipiąca od emocji powieść Alžběty Bublanovej obnaża naturę koła życia. W pogoni za dorosłością i złudną wizją szczęścia można się zatracić. Każdy, podobnie jak bohaterka, ma własną Ciszę, w której szuka schronienia, uciekając przed uwierającą rzeczywistością.
Jola Bugała-Urbańska z @Czytanie.na.platanie
Alžbeta Bublanová uświadamia, że jeśli czujemy w sobie pustkę, to staramy się ją zapełnić w przeróżny sposób. Otchłań wciąga Adélę i chce przejąć kontrolę nad jej życiem, wywołując w dziewczynie chęć ucieczki, rozczarowanie codziennością i trudne emocje. Refleksje nad sensem życia mogą przytłaczać bez względu na wiek.
Barbara Pawliczek, autorka „Punktu wspólnego”
Wypijam pierwszy kieliszek.
– Czuję nienawiść – szepczę.
– Do kogo?
– Do rodziny. Ale też do siebie. Nie wiem, co to jest. Jakaś potrzeba, aby coś osiągnąć. Już teraz. Nie czekać, aż będę miała trzydzieści lat. Boję się, że potem już się nie da. Albo coś zrobię teraz, albo już nigdy. Potem będę już zbyt leniwa. Zacznę rodzić dzieci. Znajdę pracę, w której będę miała spokój. Rano do pracy, z pracy do domu do męża, po drodze wstąpić do sklepu, zrobić zakupy, ugotować obiad. I do tego dzieci. Każdy dom jest taki sam. I czekanie na urlop. A potem na śmierć. Nikt nie ma nic innego. Ja tak nie chcę.
Barmanka mi dolewa.
– Życie cię uspokoi.
Alžběta Bublanová w 2012 r. zdobyła nagrodę Máchova růže od Akademii Czeskiej Literatury za zbiór opowiadań „Čtyři stěny”. Opublikowała powieści „V Tichu” (W ciszy), „Barák” (Kamienica), „Ti, kterým se narodíš” (Im przeznaczone) oraz opowiadania „Odraz ode dna”. Jest współautorką poradnika dla pisarzy „Cvičebnice tvůrčího psaní: I Shakespeare nějak začal” (Ćwiczenia kreatywnego pisania. I Szekspir jakoś zaczynał). Urodzona w Brnie, ukończyła Akademię Literacką im. Josefa Škvoreckiego w Pradze. Od ponad czterech lat uczy kreatywnego pisania i wydaje lokalny magazyn o jednej z praskich dzielnic.
W „Stambulskich szeptach” jednym z bohaterów opowieści jest nieprzewidywalne miasto, którego głos miesza się z głosami mieszkańców. Miasto, które przyjmuje miliony ludzi z otwartymi rękami – wiernych i niewiernych, głupich i głupszych, wszystkich. Czy nie ma dość?
W Stambule pozorny ład może w jednej chwili stanąć na głowie, tu wspomnienia mieszają się z rzeczywistością, a odległa przeszłość z teraźniejszością. Co łączy Agathę Christie, Lwa Trockiego, Astrid Lindgren czy Piri Reis i zwykłych zjadaczy chleba? Czy niebieska dziewczynka ze snu pewnego pisarza pojawia się w historii słynnego żeglarza przez przypadek? Co łączy ze sobą te postaci? Czy staruszka z wyspy naprawdę spotkała Lwa Trockiego, czy to tylko rodzinne opowieści wdarły się w jej wspomnienia z dzieciństwa? Czy Bosfor jest faktycznie lekarstwem na każdą bolączkę okolicznych mieszkańców?
Fakty w fikcji, fikcja w faktach, a w tle miasto miast. Na samym końcu zbioru do czytelników przemawia sam Stambuł, zdradzając swój sekret. Oczywiście – szeptem.
Fragm. recenzji:
„Stambulskie szepty” Agaty Wielgołaskiej postawiłabym na półce obok „Sklepów cynamonowych” Brunona Schulza. Obie pozycje wymagają od czytelnika szczególnej koncentracji, potrzebne są niezwykła wrażliwość oraz ogromna wyobraźnia. U Wielgołaskiej momentami surrealistyczna poetyka snów budzi w czytelniku najczulsze emocje. Fabuła okazuje się nie mieć szczególnego znaczenia. Najlepiej samemu sprawdzić, o czym szepcze wielkie miasto dwóch kontynentów. [Sylwia Chrabałowska]
Informacja o autorce:
Agata Wielgołaska - socjolożka, tłumaczka, autorka książek i artykułów o Turcji, wydała także tom poezji („Zaplanowane nieporozumienie”, 2016) oraz zbiór opowiadań („Pisarze, nie mordujcie własnych dzieci”, 2019). Od kilkunastu lat mieszka w Stambule i tworzy blog Tureckie Kazania. Hobbistycznie fotografuje i podróżuje promami, przy tym cały czas nie może się zdecydować, która strona Bosforu bardziej ją pociąga.
„Punkt wspólny” to zbiór opowiadań o kobietach zmagających się z lękami, poczuciem klęski i niezrozumieniem. W świecie nastawionym na sukces nie ma wielu chwil na rozmowę o tym, co się myśli i czuje. Z pozoru bohaterki zmagają z innymi problemami. Wspólne są jednak emocje i cienka linia między światłem a ciemnością. Wszak najtrudniej zrozumieć siebie wzajemnie. Może poznając punkt wspólny, damy szansę i im, i sobie?
FRAGMENT RECENZJI
"Barbara Pawliczek wprowadza czytelnika w świat myśli i niełatwych emocji, które towarzyszą cierpiącym kobietom. Oczami swoich bohaterek pokazuje, jak tłumione emocje z czasem obezwładniają ciało i umysł, prowadząc do choroby. I choć choroba ta nie jedno ma imię, to niczym pętla na szyi z każdym kolejnym oddechem zacieśnia się coraz mocniej, odbierając chęć życia. Autorka w niezwykle obrazowy sposób przedstawia emocje towarzyszące zmagającym się z depresją, zaburzeniami odżywiania czy współuzależnieniem w związku. Opowiadania prowokują także do refleksji nad rolą związków uczuciowych i relacji w rodzinie, a szczególnie w okresie dzieciństwa."
dr hab. Krystyna Rymarczyk, prof. Uniwersytetu SWPS
O AUTORCE
Barbara Pawliczek: Ślązaczka. W 2018 roku rozpoczęła studia prawnicze. Pisze od kilkunastu lat. W 2019 roku ukazał się jej tomik poetycki „Róże potrzebują czasu, by rozkwitnąć”, a w 2020 roku tomik „Ciało”. W wolnej chwili czyta, praktykuje jogę i piecze ciasta.
„Bardzo bym chciała, żeby dzięki mojej książce czytelniczki i czytelnicy poczuli się rozumiani. By poczuli, że nie są sami bez względu na to, z czym się zmagają. Chcę pokazać, że każdy wybiera między różnymi drogami, że każdy też może sięgnąć po pomoc. Pamiętajmy, żadna choroba nie jest wstydem. Gdzieś za horyzontem jest nadzieja.”
– Autorka
Powieść „Im przeznaczone” kreśli drogi determinujące naszą tożsamość, wskazując na marzenia i czyny naszych rodziców, ale pokazuje również, że sami mamy w sobie siłę, by być kim chcemy i by żyć w taki sposób, jaki sami uznamy za słuszne. Niezwykłe ciepło płynie z zakończenia książki. Okazuje się, że miłość i tak wygrywa!
FRAGMENT RECENZJI:
„Po raz kolejny Alžběcie Bublanovej udało się z łatwością przeniknąć do wnętrza swoich bohaterów, choć ich perypetie nie są łatwe. O sile powieści Im przeznaczone nie świadczy objętość, ale sposób w jaki autorka prowadzi narrację. Jest to lektura wymagająca skupienia, która szczególnie mocno rezonuje u wrażliwych czytelników.”
– Baru Javorková, Knihomilka
O AUTORCE:
Alžběta Bublanová w 2012 r. zdobyła nagrodę Máchova růže od Akademii Czeskiej Literatury za zbiór opowiadań „Čtyři stěny”. Opublikowała powieści „V Tichu”, „Barák” (Kamienica), „Ti, kterým se narodíš” (Im przeznaczone) oraz opowiadania „Odraz ode dna”. Jest współautorką poradnika dla pisarzy „Cvičebnice tvůrčího psaní: I Shakespeare nějak začal” (Ćwiczenia kreatywnego pisania. I Szekspir jakoś zaczynał). Urodzona w Brnie, ukończyła Akademię Literacką im. Josefa Škvoreckiego w Pradze. Od ponad czterech lat uczy kreatywnego pisania w ramach projektu Kursy z Salonu i wydaje lokalny magazyn „Náměsíčník” o jednej z praskich dzielnic.
Oto zestaw sprawdzonych rad dla młodego pisarza. Poradnik dotyczy wszystkich etapów pracy nad książką. Ćwiczenia kreatywnego pisania wskazują, jak z prezentowanej wiedzy korzystać w praktyce. Chcesz odkryć swoje twórcze „ja” lub pogłębić wiedzę na temat kreatywnego pisania? „Ćwiczenia kreatywnego pisania. I Szekspir jakoś zaczynał” prowadzą przez najważniejsze elementy rzemiosła. Poznasz proces twórczy, jak pracuje się z pomysłami i tematami. Nauczysz się, jak planować, budować historie i bohaterów oraz dialogi. Dowiesz się, co zrobić z gotowym tekstem. Zeszyt ćwiczeń dostarcza praktycznej i wszechstronnej wiedzy o twórczym pisaniu. Dopełnieniem jest część poradnika dotycząca technik pisania i właściwego doboru środków językowych. W książce znajdziesz 47 ćwiczeń, ćwiczenia uzupełniające, inspirujące przykłady, pisarskie spostrzeżenia i twórcze rady. Zanurz się z lekkością w świat pisarzy, kreatywności i wyobraźni! Fragm. recenzji: "Życzę ci lekkiego pióra. Jeśli sądzisz, że to nierealne, uwierz mi, że nawet twórcza nędza jest w gruncie rzeczy piękna. Szczególnie, gdy pomoc jest w pobliżu, a taką jest ta książka. Osobiście jestem za nią wdzięczna autorkom." Jana Divišová, dziennikarka Informacje o autorkach: Alžběta Bublanová Alžběta Bublanová w 2012 r. zdobyła nagrodę Máchova růže od Akademii Czeskiej Literatury za zbiór opowiadań „Čtyři stěny”. Opublikowała powieści „V Tichu”, „Barák” (Kamienica), „Ti, kterým se narodíš” (Im przeznaczone) oraz opowiadania „Odraz ode dna”. Urodzona w Brnie, ukończyła Akademię Literacką im. Josefa Škvoreckiego w Pradze. Od ponad czterech lat uczy kreatywnego pisania w ramach projektu Kursy z salonu i wydaje lokalny magazyn „Náměsíčník” o jednej z praskich dzielnic. Andrea Selzerová Założycielka Kursów z Salonu (2014). Opracowuje koncepcje kursów online i offline, mające na celu rozwijanie potencjału twórczego. Stworzyła platformę internetową do nauki kreatywnego pisania Start Writing. Jest współautorką 21-dniowego notatnika pisarza. Studiowała dziennikarstwo, interesuje się kreatywnością i procesem twórczym, udziela korepetycji i uczy profesjonalnego pisania.
Najnowsze kompendium wiedzy prawno-organizacyjnej dla menedżerów szpitalnych i ambulatoryjnych laboratoriów diagnostycznych oraz osób wykonujących zawód diagnosty laboratoryjnego.
Diagnosta laboratoryjny przygotowuje i przeprowadza badania, dokonuje interpretacji wyników. W dobie pandemii, w związku wysoką liczbą zachorowań rola diagnostów laboratoryjnych w procesie walki z chorobami epidemicznymi nabiera szczególnego znaczenia.
Opracowanie prezentuje pełny obraz znaczenia diagnostów laboratoryjnych w procesie udzielania świadczeń zdrowotnych, wychodząc od roli diagnosty laboratoryjnego w systemie opieki zdrowotnej jako przedstawiciela zawodu zaufania publicznego, omawiając choroby zawodowe związane z wykonywanym zawodem, a także aspekty odpowiedzialności dyscyplinarnej, karnej i cywilnej oraz zasady organizacji pracy przy łóżku pacjenta, wskazując również na znaczenie jakości obsługi pacjenta, aspekty dotyczące zatrudniania, wynagradzania i motywowania pracowników laboratorium czy miejsce diagnostyki laboratoryjnej w procesie cyfryzacji systemu ochrony zdrowia.
Adresatami niniejszej publikacji są diagności laboratoryjni oraz wszyscy zawodowo związani z sektorem ochrony zdrowia, jak również studenci kierunków prawnych i medycznych.
Spis treści:
Słowo od Recenzenta (prof. Jędrzej Skrzypczak)
Wprowadzenie od Redaktora Naukowego (prof. Monika Urbaniak)
Rozdział 1. Prawne podstawy wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego (Monika Urbaniak)
Rozdział 2. Charakterystyka zawodu diagnosty laboratoryjnego w oparciu o ryzyko zawodowe związane z wykonywaną pracą (Natalia Chojara)
Rozdział 3. Choroby zawodowe pracowników medycznych laboratoriów diagnostycznych (Katarzyna Pluta-Hadas)
Rozdział 4. Organizacja diagnostyki przy łóżku pacjenta (POCT) w praktyce (Robert Ziarnik)
Rozdział 5. Znaczenie jakości obsługi pacjenta w procesie diagnostyki laboratoryjnej dla kształtowania wizerunku podmiotu leczniczego (Anna Frankowska)
Rozdział 6. Zatrudnianie, wynagradzania i motywowanie diagnostów (Piotr Pagórski)
Rozdział 7. Odpowiedzialność dyscyplinarna diagnostów laboratoryjnych (Marcin Waszak)
Rozdział 8. Odpowiedzialność karna diagnostów laboratoryjnych (Magdalena Zamroczyńska)
Rozdział 9. Odpowiedzialność cywilna diagnosty laboratoryjnego (Juliusz Szewczyk)
Rozdział 10. Miejsce diagnostyki laboratoryjnej w procesie cyfryzacji systemu ochrony zdrowia (Maciej Jankowiak)
Informacje o Redaktorze Naukowym:
Prof. dr hab. n. pr. Monika Urbaniak – kierownik Katedry i Zakładu Prawa Medycznego i Farmaceutycznego na Uniwersytecie Medycznym im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Radca prawny w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Poznaniu. Prezes Polskiego Towarzystwa Nauk o Zdrowiu. Członek Polskiego Towarzystwa Prawa Medycznego oraz Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego. Autorka ponad 150 publikacji naukowych. Specjalizuje się w prawie medycznym i konstytucyjnym.
Znany i doceniany w PRL reportażysta w 1989 roku przybywa na Madagaskar, by poznać jego historię i panoramę społeczną oraz zebrać materiały do nowej książki.
Wyspa jeszcze przed II wojną światową stała się polską kolonią i zachowała odrębność polityczną. Kiedy dziennikarz stawia pierwsze kroki w Nowej Warszawie na Madagaskarze, nic nie zapowiada, jak blisko znajduje się oko cyklonu, w którym ścierają się stary porządek z nowym.
Czy warto kłaść na szali życie w imię prawdy i rzetelności dziennikarskiej? Czy jest możliwe przeżyć wśród wygasłych wulkanów, wśród ludzi o sercach kipiących nienawiścią i żądzą władzy.
O AUTORZE:
Maciej Zajączkowski. Urodzony w 1992 roku w Warszawie. Absolwent prawa i stosunków międzynarodowych, aktualnie doktorant na Uniwersytecie Warszawskim. Z zawodu – audytor. Z zamiłowania – podróżnik.
FRAGM. RECENZJI:
„Mocna, odważna, wielowymiarowa. Maciej Zajączkowski stworzył opowieść, w której precyzyjnie dopracowana fabuła staje się pretekstem do refleksji nad znaczeniem wolności, postępu i prawdy. "Czerwona ziemia" to historia pozostająca w pamięci na bardzo długo.”
Joanna Dulewicz, pisarka
Zsyłka na Wschód, powrót do kraju i służba dla Polski w Wietnamie, Etiopii i na Islandii. Dziennik obejmuje także okres transformacji po ’89 roku, w którym z głębokim niepokojem autor dokładnie notuje bieżące wydarzenia i rozprawia o przyszłych losach kraju. „Konsul” to idealny punkt wyjścia do rozmów o historii i bieżącej sytuacji geopolitycznej Polski.
Fragment recenzji:
„Pisane piórem szlachetnego człowieka do dziś niegodzącego się na świat upokorzeń i niesprawiedliwości, niezależnie od granic.”
Magdalena Pramfelt (Prezydent Stowarzyszenia Konsulów Honorowych w Polsce)
O autorze:
Stanisław Dąbrowa-Laskowski
Doktor nauk ekonomicznych. Emerytowany praktyk gospodarki morskiej i służby dyplomatycznej. Lwowski kresowiak. Sybirak po sowieckiej zsyłce na stepy północnego Kazachstanu. Autor książek wspomnieniowych oraz artykułów w prasie ekonomicznej. Owdowiały mąż Oleńki, ojciec Halinki i zięcia Krzysztofa, dziadek Agnieszki.
Psychologiczna proza, która zagląda w duszę i niesie obserwacje dotyczące życiowych wyborów. Daje nadzieję, że nie jest za późno, by żyć.
Bohaterka „Kamienicy" obserwuje ludzi i snuje w głowie ich wydumane historie. Analizuje siebie, własne ciało i podejmowane decyzje. Poświęca dużo uwagi córce, która wyszła z nałogu alkoholowego i także uczy się żyć na nowo.
„Kamienica" opowiada o nieubłaganym przemijaniu, zapomnianych pasjach i porzuconych pragnieniach oraz próbach powrotu do swojego serca. Jest idealną lekturą, bo dodaje wiary we własne siły i przekonuje, że nigdy nie jest za późno na życie pełną piersią. To książka, którą warto częstować się codziennie po kawałku.
Alžběta Bublanová posiada oryginalny styl snucia historii. Rozmyślnie zadaje pytania o sens życia, zwinnie obrazuje relacje matki i córki, przekonująco interpretuje myśli. W twórczości stawia na prozę życia, opisując ją szczegółowym językiem i tworząc świadomie ukształtowany obraz postaci. Jej wizja daje nadzieję, że można pójść nową drogą, na którą dotychczas nie miało się odwagi.
Bohaterka „Kamienicy” obserwuje ludzi i wymyśla ich historie. Psychologiczna proza, która zagląda w duszę i niesie obserwacje dotyczące życiowych wyborów. Daje nadzieję, że nie jest za późno, by żyć.
Fragm. recenzji:
„Autorka bardzo szczegółowo zajmuje się psychologią postaci matki i córki, ich bardzo skomplikowaną relacją naznaczoną alkoholizmem córki. Żadna z postaci nie stanowi odzwierciedlenia doświadczeń autorki. Alžběta Bublanová nie jest w wieku zbliżonym do książkowej matki, która jest na emeryturze, ani nie ma doświadczenia książkowej bezdzietnej córki, poruszającej się na krawędzi egzystencji. Mimo to autorka pokazała obie postacie bardzo dobrze i wiarygodnie. Dzięki bogatemu językowi „Kamienica” staje się literaturą, która się nie narzuca, ale jest bardzo interesującą, świadczącą o talencie jej autorki, która, jak podkreśliłem na wstępie, ma jeszcze wiele przed sobą.” – Jiří Lojín, Vaše Literatura
W SKRÓCIE: "Nordyckie opowieści" to pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika legend, baśni i fantasy!
O KSIĄŻCE: "Nordyckie opowieści" to nigdy wcześniej niepublikowane tłumaczenia na język polski oryginalnych baśni i legend z Norwegii, Wysp Owczych i Islandii. Autorki Agnes Ársól Bikowska, Kinga Eysturland, Anna A. Prorok i Emiliana Konopka przeniosą cię do fantastycznego i pełnego tajemnic świata.
W książce ponadto znajdziesz między innymi odpowiedzi na to, kim są ukryte istoty, jakie istnieją nordyckie wodniki, jaką rolę odgrywają stworzenia i potwory morskie oraz poznasz ich pochodzenie i skąd wzięły się ich nazwy.
Dodatkiem do "Nordyckich opowieści" są zdjęcia od Przyjaciół czterech Autorek oraz autorskie grafiki Sylwii Chrabałowskiej, a także kody QR, prowadzące do inspirujących źródeł jak obrazy w galeriach, a nawet dźwięki na Spotify, które obrazują cytowane piosenki.
FRAGM. RECENZJI:
"Fascynujące historie, oparte na podaniach i legendach z Norwegii, Wysp Owczych i Islandii, które ukazują świat trolli, elfów, magów, duchów czy innych postaci Północy. Przerażające i zarazem zadziwiające opowiadania o nadprzyrodzonych istotach pobudzają wyobraźnię oraz nie pozwalają o sobie zapomnieć. Duszne, klimatycznie wierzenia, przyprawiające o gęsią skórkę. Czytelniku! Zanurz się w świat nordyckich legend, opowieści i poznaj te postaci. Pamiętaj: czytasz na własną odpowiedzialność!" - Monika Wolna, Fikabok
"Kraje Skandynawskie mają bogatą i wyjątkową kulturę ludową, która była inspiracją dla takich pisarzy jak J.R.R. Tolkien czy J.K. Rowling, a dzięki Nordyckim opowieściom folklor ten staje się bardziej dostępny i zrozumiały dla polskiego czytelnika. Zebrane w książce opowieści przenoszą czytelników do fantastycznego świata islandzkiego, farerskiego i norweskiego folkloru. Tu dowiesz się, co robić, gdy na drodze spotkasz którąś z ukrytych istot". - Edyta Dombrowicka, Polki na Obczyźnie
O AUTORKACH:
Agnes Ársól Bikowska – absolwentka islandystyki na Uniwersytecie Islandzkim oraz tłumacz literacki i etnolog. Z zamiłowaniem czyta i tłumaczy XIX i XX wieczne teksty islandzkie, do których należą m.in. islandzkie sztuki teatralne, opowiadania i poezja.
Kinga Eysturland – gdańszczanka, skandynawistka, tłumaczka, aspirująca pisarka, podróżniczka, poliglotka, malarka-amatorka. Popularyzatorka języka farerskiego i kultury farerskiej w Polsce. Dzieli życie między Wyspy Owcze a Urugwaj.
Anna A. Prorok – absolwentka skandynawistyki i historii sztuki na Uniwersytecie Gdańskim, obecnie doktorantka. Zajmuje się zagadnieniami związanymi z kulturą Norwegii, a zwłaszcza norweskim folklorem i baśniami.
Emiliana Konopka – absolwentka historii sztuki oraz skandynawistyki. Założycielka miejsca w sieci o kulturze islandzkiej i sztuce Północy, Utulę Thule. Specjalistka ds. kultury, nauki i mediów społecznościowych w Ambasadzie Islandii w Polsce.
Wbrew tytułowi i przypuszczeniom niektórych, nie jest to banalna opowieść miłosna. Nie ma w niej żadnego różu, a także to nie Maja jest panną młodą.""Pakistańskie wesele"" to najprawdziwsza historia o ludziach z krwi i kości. Spojrzenie na inną kulturę przez polską kosmopolitkę. Choć zdaje się, że będzie to historia o blichtrcie i zabawach pakistańskich elit, jest to najlepszy punkt wyjścia do rozmów o stosunkach międzyludzkich, rodzinnych, związkach, partnerstwie, nierównościach społecznych, przyzwyczajeniach, a nawet pracy osób z niepełnosprawnościami czy społecznej tolerancji różnych zjawisk. Mimo wszystko Maja prowadzi swoją opowieść z przymrużeniem oka, okraszając ją dobrym humorem.Kiedy weźmiesz tę książkę do ręki, obok zasiądzie Maja Klemp, która z właściwym sobie humorem opowie o kraju męża. ""Pakistańskie wesele"" obejmuje 14 dni podróży kosmopolitki, której przyszło wystąpić w roli druhny podczas wielodniowych uroczystości zorganizowanych dla elitarnego grona ośmiuset osób. Dziennik Mai jest subiektywnym portretem współczesnego pakistańskiego społeczeństwa i przestrogą dla wegetarian, którym marzy się wyprawa do tej części subkontynentu. Autorka niczymwspółczesnabajarka snuje opowieść językiem mówionym, bawi się słowem i skraca dystans. Odwiedzisz z nią inną kulturę, zdobędziesz szczyty Hindukuszu czy zapolujesz na perfumy w piwnicach Islamabadu.Poznasz jej Księcia i historię miłości, która pokonała różnice kulturowe oraz życie w różnych strefach czasowych.""Pakistańskie wesele"" to wielobarwny opis ludzi, strojów i miejsc. Maja dzieli się refleksjami na temat aktualnych problemów, jak nierówności społeczne czy brak tolerancji. Lektura utwierdza w przekonaniu, że można podejść do innych łagodniej i bez uprzedzeń. Choć autorka nie pozostaje obojętna na uroki egzotycznych strojów czy biżuterii, którym równie chętnie poświęca uwagę, z nią możesz zajrzeć w głąb ludzkiej duszy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
