Autor w ośmiu tekstach porusza temat „nihilizmu reakcyjnego”, tak bardzo różnego od nihilizmu niemieckiego czy rosyjskiego, wyrastającego z katolicyzmu, osadzonego na cywilizacji łacińskiej i pilnującego tradycji. Porusza ten problem w znakomitej formie eseju literacko-filozoficznego.O książce Krzysztof Tyszka-Drozdowski pisze: „Śródziemnomorski nihilizm, reakcyjny nihilizm, który tu opisuję, to stan duszy narodów łacińskich. Stan duszy tych, którym tradycja wydaje się nieskończenie droga, choć wiedzą, że jest zniszczalna i kruchsza, niż się wydawało, tych, którzy pilnują jej, bo wiedzą, że Bóg przestał jej pilnować. Chwilowo, na jakiś czas… Ten czas musimy przeczekać, jako narody i jako jednostki. Starałem się poukładać wiedzę o tym, jak tę noc przetrwać”.Cóż za ciekawa, pasjonująca książka! Żuawi nicości zabierają czytelnika w niezwykłą duchową podróż do Hiszpanii i Francji, a tak naprawdę do źródeł łacińskiej cywilizacji Południa ? naszej cywilizacji. Przewodnikami w tej podróży są wyklęci pisarze francuscy, jak Maurice Barres, Henry de Montherlant czy Charles Maurras. Subtelna i empatyczna lektura ich dzieł pozwala Krzysztofowi Tyszce-Drozdowskiemu stawiać pytania zasadnicze, najważniejsze: o istotę kultury Zachodu, zaangażowanie polityczne, sens historii, wartość tradycji i o stan naszej współczesności. Autor broni klasycyzmu, odkrywa piękno katolicyzmu, opisuje fenomeny śródziemnomorskiego nihilizmu i reakcyjnego dandyzmu. Świetne, błyskotliwe, kunsztowne eseje Krzysztofa Tyszki-Drozdowskiego imponują rozległą i nieoczywistą erudycją, pięknym stylem, odwagą sądów, dojrzałością rozpoznań. Autor wydobywa z zapomnienia inną Francję, a poniekąd też inną Polskę. Marzyłem o takiej książce od dawna!- prof. Maciej Urbanowski
Trenerzy, doradcy, coachowie i instruktorzy, strzeżcie się! Michał Rusinek, przenikliwy i niestrudzony tropiciel pypciów językowych, tym razem bierze pod lupę język poradników. Czyni to z właściwą sobie maestrią, literackim kunsztem i intelektualną swadą, bawiąc się poradniczymi kuriozami. Jak podrywać? Jak sprzedawać? Jak się leczyć? Jak tatuować?
A jak się nie dać poradnikom, które robią z nas niedorajdy? Prosta rada: czytać Rusinka.
O ile nie sposób podać uniwersalnej definicji designu, o tyle codzienna praktyka osób zajmujących się projektowaniem poddaje się różnym opisom tożsamościowym. Trudno jednak wskazać obiektywne kryteria, które pozwoliłyby na przykład na dystynkcję określeń „designer” i „projektant” czy na opisanie warunków niezbędnych, by ten zawód wykonywać (co czyni designera/projektanta – jaki typ przygotowania, doświadczenia, wykształcenia?). Kłopotliwe jest też pytanie o cel i zakres czynności zawodowych (czy to projektowanie form przemysłowych, czy także projektowanie usług? Czy również design doświadczeń?). Zagadnienia te pociągają za sobą kolejne – dotyczące postrzegania projektantów w ramach szerszej struktury społecznej, a więc odnoszące się do kwestii uznania i prestiżu.
Jeśli niemal wszystko można nazwać dziś designem i niemal każdego designerem, to oba te określenia właściwie nic nie znaczą. Świetnie więc, że Paulina Rojek-Adamek zajęła się zbieraniem argumentów, które przemawiają za szerokim (bądź przeciwnie – za bardziej restrykcyjnym) rozumieniem designu. (…) Dobrze, że jej rozważania na temat designu i tego, jaka jest (jaka powinna być) dziś rola projektanta nie są zawieszone w próżni. Z jednej strony nawiązują one do coraz bogatszej literatury autorów identyfikujących się z socjologią designu, z drugiej – wypływają z rezultatów zrealizowanego przez Autorkę projektu badawczego.
prof. dr hab. Rafał Drozdowski
Książka ta jest na pewno pracą erudycyjną, w której uwzględnione zostały zarówno podejścia klasycznej socjologii, jak i współczesnych autorów. (…) Polskiemu czytelnikowi jak dotąd nie zaoferowano wielu prac podejmujących tę problematykę, tymczasem zarówno estetyka, jak i – w węższym ujęciu – praca projektowa są dzisiaj uznawane za kwestię centralną dla rozważań związanych z nową ekonomią, studiami miejskimi, „zwrotem ku rzeczom” czy sztuką publiczną.
dr hab. Małgorzata Jacyno
Paulina Rojek-Adamek, doktor socjologii. W swojej pracy naukowo-badawczej i licznych publikacjach zajmuje się tematyką designu, szczególnie aspektem społecznie odpowiedzialnego projektowania i rolą zawodową projektantów. Publikowała m.in. w czasopismach „Polish Sociological Review”, „Kultura Popularna”, „Humanizacja Pracy”. Współredaktorka tomu Drafts from Sociology of Design. Introduction to Discussion (2016). Adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, od kilkunastu lat współpracuje również z Akademią Sztuk Pięknych w Katowicach.
Co powiedziałaby Polska, gdyby położyła się na kozetce u psychoanalityka?
Czy opis jej dzieciństwa i młodości pomógłby nam zrozumieć naturę jej współczesnych problemów? Czy pozwoliłby nam odpowiedzieć na pytanie o to, w jaki sposób wewnętrzne konflikty i motywacje wpływają na aktualną sytuację Polski? Eseje, które składają się na tę publikację, podejmują temat roli historii w kształtowaniu tożsamości politycznej Polaków. Stawiane w nich pytania dotyczą emocjonalnego i intelektualnego wymiaru historii oraz jej obecności w aktualnym życiu politycznym Polski.
Konstytucje bywały w przeszłości przedmiotem krwawych starć toczonych na polach bitewnych. Dziś teatrem starć o konstytucje są sądy. Te, chociaż nie kierują się względami politycznymi, podejmują rozstrzygnięcia, które mają często polityczne konsekwencje. W tych esejach staram się pokazać, w jaki sposób te rozstrzygnięcia pomagają kształtować tożsamość Polaków jako narodu politycznego, z jednej strony uwikłanego w swoją przeszłość, a z drugiej starającego się stawić czoła wyzwaniom przyszłości.
Monografia, którą oddajemy do rąk czytelnika, ze względu na swą tematykę wpisuje się w pola teoretyczne i praktyczne szeroko pojętej edukacji międzykulturowej. Jako autorki podjęłyśmy wysiłek rozpoznania i zrozumienia dziecięcych doświadczeń, które generują sytuacje społeczne są komplikowane kontekstami i problemami (wielo)kulturowymi. Książka jest przyczynkiem do dyskusji o wikłanie dziecka w zasięg oddziaływania różnicy kulturowej i w praktyki edukacyjne, które są lub nie są wrażliwe na (wielo)kulturowość sytuacji społecznych, w tym sytuacji szkolnych. Mamy zatem cichą nadzieję, że nasza praca choć w minimalny sposób wzbogaci pole teoretyczne tych subdyscyplin pedagogicznych, które zajmują się sprawami dziecka i (wielo)kulturowości. Jednocześnie książka może być przydatna w praktyce edukacyjnej, wspierając szeroko pojętą edukację i integrację dzieci w sytuacji zróżnicowania kulturowego. Może również wzbogacać wiedzą te programy edukacyjne, których celem jest wytwarzanie postawy otwartości wobec różnicy kulturowej.
Człowiek od wieków uświadamia sobie swoją wielkość i niezwykłość pośród stworzeń, a także ogromną władzę nad światem. Psalmista zadaje Bogu pytanie: „Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym syn człowieczy, że się o niego troszczysz? Uczyniłeś go niewiele mniejszym od Boga, chwałą i czcią go uwieńczyłeś. Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, złożyłeś wszystko pod jego stopy” (Ps 8, 5 – 7). Pytanie o swoją godność zadaje sobie człowiek wobec możliwości zwracania się do Boga. Psalmista wyznaje: „Kimże jest ten człowiek, który się boi Jahwe? Takiemu On ukazuje drogę, którą winien obrać” (Ps 25, 12). Bóg odpowiedział cała Biblią, która jest historią miłości do człowieka. Człowiek zaś formułował wiele odpowiedzi, raz zauważając ciało, innym razem ducha – jako elementy najważniejsze, aż w końcu w kategorii osoby skupił się nad istotą tego, kim jest. Ciągle on nowa musi też sobie uświadamiać skąd pochodzi i dokąd zmierza. Jako kolejne pokolenie ludzi stajemy przed pytaniem: „Kimże ja jestem?” i z pokorą sięgamy do mądrości tych, którzy też się z nim borykali.
Autor, francuski socjolog i filozof, miał na koncie wiele książek, między innymi biografię Foucaulta, gdy uświadomił sobie, że o ile przez lata zajmował się wykluczeniem i homofobią, o tyle nigdy nie przeanalizował tego, co naznaczyło całe jego życie: podziału klasowego i biedy. Wraca na prowincję, do rodzinnego domu i opisuje wszystko to, czego zawsze tak bardzo się wstydził i przed czym uciekał: poczucie krzywdy, upokorzenia, potrzebę społecznego uznania. Opowiada o swoich rodzicach ? matce sprzątaczce i ojcu robotniku ? o ich rozpaczliwych staraniach, by przebić szklany sufit, polepszyć byt, dokształcić się; o ich politycznych wyborach, życiowych decyzjach, a wszystko to podbudowuje wnikliwą analizą społeczeństwa kapitalistycznego i francuskiej prowincji. Eribon odpowiada na wiele pytań, które można by odnieść także do polskiego społeczeństwa i sposobów, w jakie ono ewoluuje. Świetnie napisana książka, która pomaga zrozumieć wiele aktualnych zjawisk polityczno-społecznych, w tym protest żółtych kamizelek.
Monografia W stronę wspólnotowości jest książką arcyciekawą, ważną i potrzebną. W świecie rozpadania się tradycyjnych wspólnot i osłabiania więzi społecznych istnieje nagląca potrzeba, by przyjrzeć się bliżej nie tylko zróżnicowaniu wspólnot, ale i mechanizmom ich konstruowania, destrukcji oraz de(re)konstrukcji. Artykuły zgromadzone w tej książce spełniają to zadanie w stopniu wysoce satysfakcjonującym. Udowadniają, że wspólnotowość jako idea podlega nieustannym przemianom, a samą ponowoczesność można opisać w kategoriach nie tyle rozpadu wielkiej wspólnoty, co jej rozbicia na wiele mniejszościowych wspólnot i narracji wchodzących ze sobą w rozmaite zależności i interakcje. (prof. Tomasz Kaliściak)
Ja bym powiedział, że literatura jest jak atmosfera, którą stwarza, jak pogoda dnia i nocy. Albo jest dobra, albo jest zła: niezmiennie, czy za Ludwika I, czy za Ludwika XXI, gdyby taki kiedyś zapanował. Słońce świeciło i świeci jednakowo. Albo go nie ma, za chmurami. I deszcz pada jednakowo. I tak samo bywa przyjemnie, lub przykro. Dla mnie osobiście kryterium jest odczucie radości, gdy np., powiedzmy, w ciągu pochmurnego dla mnie dnia szukam w myślach czegoś przyjemnego na pocieszenie, i nagle przypominam sobie: Acha, wrócę do domu, i będę czytał książkę Sakowskiego!...Józef MackiewiczPretekstem ... stał się artykuł Józefa Mackiewicza pt. List pasterski ... Tylko pretekstem, bo ... nie chodziło o polemikę z tezami tego artykułu ... ale jedynie i wyłącznie o skorzystanie z tak godnej i dogodnej sposobności do rozprawy z osobą autora w sposób dyskwalifikujący go nie do przyjęcia przez żadne szanujące się (i swą przyszłość) pismo. ... Wiadomości nie mogły i nie chciały ... się na to zgodzić, nie tylko ze względów prawnych, ale i z uwagi na obowiązującą zwykłą przyzwoitość wobec autora, którego drukowały od szeregu lat, który niemal od początku istnienia ich na emigracji należał do stałych, wybitnych i najpoczytniejszych współpracowników. ... Okazuje się, że ... ważniejsze i pilniejsze od czegokolwiek innego jest zmuszenie do zamilknięcia pisarza, mogącego drażnić kontrowersyjnością swych wystąpień, ale znanego z bezkompromisowej postawy antykomunistycznej. ... Wiadomości będące kontynuacją przedwojennych Wiadomości Literackich, założonych przez Mieczysława Grydzewskiego, były, są i będą redagowane na zasadach, które mu zawsze przyświecały i przyczyniły się do tego, że tygodnik ten istnieje nieprzerwanie i pod tym samym naczelnym kierownictwem od 45 lat, co stanowi rekord w dziejach prasy, nie tylko polskiej. ... Polegają one na kwalifikowaniu utworów na podstawie ich wartości, a nie osoby autora, na dopuszczaniu odmiennego zdania i nawet najostrzejszej krytyki ale zarazem na fair-play i dobrych obyczajach. Z tej drogi Wiadomości nie zejdą.Juliusz Sakowski, Zamykam list otwartyZa terror odpowiedzialni są i ci, co go robią, i ci, co się na niego godzą. Terror jest obalaniem norm przyzwoitości, obyczajności politycznej, i wprowadzaniem praw chuligana. Terror akowski w czasie nocy okupacyjnej był tylko faktem, któremu sprzyjały okoliczności, terror akowsko-FE w biały dzień emigracyjny jest hitleryzmem. ... Nam, proszę Pana, jest rzeczywiście bardzo trudno żyć i chorować w nędzy. Ale na tym nasze prywatne przykrości się kończą. Józef, jak myślę, ma zbyt mocną pozycję w literaturze polskiej, by musiał się kłopotać, że go oszczercy pogrążą na wieki. Pogrążą siebie. Bo trudno mi przypuścić, by przyszli historycy literatury wstrzymali się od dociekliwości i nie dotarli do mechanizmu tych rozróbek.Barbara Toporska
Pierwsza na polskim rynku synteza poświęcona poprawności językowej w internecie. Książka w mądry, zabawny i przystępny sposób przedstawia zagadnienia netykiety. Autorka omawia najczęstsze zachowania w komunikacji za pośrednictwem internetu – medium, które zrewolucjonizowało sposób porozumiewania się ludzi. Pokazuje sieć jako dynamiczne środowisko komunikacyjne – i jest przewodnikiem po tym środowisku.
W internecie nic nie ginie – większość wypowiedzi jest archiwizowana i powszechnie dostępna. Osobiste opinie stają się publicznymi, niekoniecznie za zgodą i wiedzą ich twórców. Strona wizualna przestrzeni wirtualnej jest bardzo istotna, ale podstawowym środkiem porozumiewania się pozostają słowa. Wbrew niektórym prognozom sprzed lat język angielski nie zastąpił w sieci języków narodowych, polszczyzna nadal „trzyma się mocno”, dominuje wśród rodzimych użytkowników internetu, a także stanowi obiekt ich zainteresowania (czego dowodem jest choćby wieloletnia popularność Poradni Językowej PWN).
Opisowi i przykładom zachowań językowych towarzyszą liczne zalecenia praktyczne i ćwiczenia. Rozważania teoretyczne autorka wyjaśnia na licznych przykładach, których zadaniem jest nie tylko zainteresowanie, lecz także rozbawienie czytelnika. Uwzględniają one specyfikę internetowego medium i przyjęte w nim zwyczaje komunikacyjne, w tym określenie działań uznawanych za stosowne oraz tych budzących wątpliwości i negatywne reakcje użytkowników sieci.
Książka jest adresowana do szerokiego grona czytelników, nie tylko medio- czy językoznawców. Sięgnie po nią każdy, komu zależy na poprawności, jakości i skuteczności jego internetowych wypowiedzi. Adresatem książki jest więc każdy, kto chce, aby jego wypowiedzi pełniły planowane przez niego funkcje, budowały obraz nadawcy jako osoby kompetentnej i znającej zasady komunikacji językowej w internecie oraz były dopasowane do wybranego gatunku/kanału przekazu i docelowych odbiorców. Książka może również stanowić uzupełnienie listy lektur ćwiczeń i wykładów poświęconych komunikacji językowej w internecie, prowadzonych na kierunkach takich, jak: filologia polska, dziennikarstwo, medioznawstwo, kulturoznawstwo.
Autorzy proponują, by doświadczenie estetyczne – ujmowane w kategoriach rozproszenia i integracji – traktować jako reprezentatywne dla ogólnie pojętego doświadczenia nowoczesności. Pokazują, w jaki sposób to jedno z podstawowych zagadnień estetyki może być potraktowane jako klucz do zrozumienia przemian nowoczesnej i współczesnej kultury.
Pierwsza część tomu obejmuje teksty, które poruszają najogólniejsze problemy filozoficzne związane z genealogią, statusem i charakterem nowoczesnego doświadczenia. W drugiej autorzy dokonują wieloaspektowej charakterystyki doświadczenia estetycznego, ukierunkowanej na wydobycie tytułowego napięcia między procesami/fenomenami integracji i rozproszenia, badając je w odniesieniu do konkretnych postaci doświadczeń estetycznych. Trzecia część ukazuje artystyczne wymiary doświadczenia estetycznego oscylującego między biegunami integracji i rozproszenia.
Tematyka publikacji jest niezwykle aktualna, zwłaszcza w świetle stopniowego odchodzenia od tradycyjnych opisów i analiz doświadczenia nowoczesności, z którymi można się zetknąć w istniejącej literaturze przedmiotu, oraz pojawiania się nowych związków między badaniami estetycznymi a przemianami w sztuce współczesnej. Zbiór zawiera teksty uznanych uczonych, prezentując tym samym obecny stan badań nad estetyką i filozofią kultury w reprezentowanych przez nich środowiskach.
******
Between integration and dispersion. The aesthetic experience in the contexts of modernity
The authors propose an interpretation of the aesthetic experience – presented in categories of dispersion and integration – as representative of the more generally understood experience of modernity. They show how one of the fundamental concepts of aesthetics can be used as a key to understanding the transformations of modern and contemporary culture. The authors deal with issues of the genealogy, status and character of the modern experience, they portray numerous aspects of the aesthetic experience, with a focus on highlighting the tension between integration and dispersion. They also present the artistic elements of the aesthetic experience, oscillating between the two categories.
We współcześnie dynamicznie rozwijającym się świecie, w sytuacji niezwykle istotnych zmian, jaki zaszły i nadal zachodzą w komunikacji międzyludzkiej, umiejętność prowadzenia negocjacji należy uznać za niezbędny komponent skutecznego funkcjonowania w różnych życiowo sytuacjach. Stąd też za główny cel rozprawy Pani Paulina Nowakowska uznała zbadanie stopnia wiedzy oraz umiejętności w zakresie negocjowania młodocianych Polaków. Oparła się na słusznym założeniu, że znajomość teorii zwiększa szanse na powodzenie realizowanego aktu komunikacyjnego. […] Autorka rzetelnie i wszechstronnie przygotowała się do badań, co pozwoliło jej osiągnąć wysoki poziom kompetencji w zakresie analizy i opisu badanych zjawisk oraz wyciągnąć konstruktywne wnioski. […] Tematyka, jaką się zajęła, jest aktualna, warta zainteresowania i opracowania, gdyż dotyczy dziedziny rozwojowej, która ze względu na potrzeby społeczne sytuuje się w kręgu socjo- i pragmalingwistyki, ma walory poznawcze, ale też edukacyjne.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Leonardy Dacewicz, Uniwersytet w Białymstoku
Autorka bada stan umiejętności w zakresie negocjowania, jakimi dysponują młodzi ludzie. Zdobyta w tym zakresie wiedza może, a właściwie powinna mieć w niedalekiej przyszłości przełożenie na działania praktyczne w postaci propozycji uwzględnienia w programie edukacji szkolnej zajęć – efektywnych i efektownych – z zakresu umiejętności negocjowania i jego zaplecza teoretycznego. […]
Wartościowym wkładem teorii negocjacji w teorię komunikacji i języka jest wprowadzenie i zdefiniowanie pojęcia „sprawność negocjacyjna”, czyli kolejnego już typu sprawności językowo-komunikacyjnych. […] Badania pozwalają uchwycić umiejętności w zakresie negocjacji, jakie przejawiają przedstawiciele pokolenia Z. Dają tym samym kompleksowy obraz sprawności respondentów w zakresie negocjowania – od gramatyki przez działania mowne do elementów etycznych komunikacji negocjacyjnej (które czasami zaskakują czytelnika, ale wynikają z pragmatyzmu, przypisywanego młodej generacji).
Z recenzji prof. nadzw. dr hab. Małgorzaty Kity, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Książka porusza zagadnienie współczesnego, nowego modelu ojcostwa, rozumianego jako ojcostwo zaangażowane, empatyczne, często przeciwstawiane modelowi tradycyjnemu, patriarchalnemu.Autorka skupia się na wielu aspektach nowego ojcostwa: od relacji mężczyzny z dzieckiem, z partnerką, przez negocjowanie obowiązków, ojcowskie autorytety, sferę publiczną, aż po dom rodzinny rozmówców.Odchodząc od dychotomii stare nowe ojcostwo, książka ukazuje rodzicielstwo mężczyzn jako postawę czerpiącą elementy zarówno ze starego modelu, jak i inspirowaną nowymi wpływami. Książka powstała na kanwie rozprawy doktorskiej obronionej przez autorkę na Uniwersytecie SWPS w Warszawie. Materiał badawczy stanowią wywiady pogłębione i badanie ilościowe, co pozwala zarówno na ogólny ogląd badanego zagadnienia, jak i jego dogłębne zrozumienie.
Książka prezentuje wyniki ogólnopolskich badań sondażowych dotyczących równości płci i jakości życia przeprowadzonych w ramach projektu Równość płci a jakość życia. Rola równości płci w rozwoju w Europie na przykładzie Polski i Norwegii (GEQ), realizowanego w latach 20132016 przez polsko-norweskie konsorcjum naukowe pod kierownictwem prof. dr hab. Krystyny Slany.Autorki i Autorzy podejmują dyskusję na temat relacji między równością płci i jakością życia, przyglądając się czynnikom warunkującym dobrostan, zdrowie czy zadowolenie z życia kobiet i mężczyzn w polskim społeczeństwie. Zebrane teksty dostarczają pogłębionych analiz występujących nierówności między kobietami a mężczyznami w różnych obszarach życia w sferze życia rodzinnego, na rynku pracy, w zakresie aktywności obywatelskiej, występowania przemocy czy w powiązaniu ze zdrowiem.Książka stanowi bogate kompendium wiedzy teoretycznej i praktycznej na temat równości ze względu na płeć oraz jej wpływu na jakość życia jednostek (kobiet i mężczyzn), a także całego społeczeństwa. Unikatowy charakter tej publikacji polega na wykorzystaniu w analizie nie tylko dorobku teoretycznego, lecz również wyników szeroko zakrojonych badań ilościowych i jakościowych. Podjęta problematyka ma prekursorski na gruncie nauk społecznych w Polsce charakter powstało dzieło, w którym naukowo dowodzi się, że równość przynosi konkretne korzyści społeczne: wpływa na jakość życia kobiet i mężczyzn, w tym ich zdrowie, oraz przyczynia się do rozwoju społecznego. Zaletą książki jest to, że koncentruje uwagę nie tylko na kobietach i przejawach ich dyskryminacji na rynku pracy, w rodzinie i społeczeństwie, ale też na wzajemnych relacjach kobiet i mężczyzn oraz relacjach sfery zawodowej i prywatnej.Z recenzji prof. Ewy LisowskiejDr Ewa Krzaklewska redaktorka tomu, adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Starałem się opisać i czerpać z wielu istniejących już prac po to, aby zasugerować, jak może wyglądać zarys podejścia do ludzkiego ucieleśnienia, który socjologowie mogliby skutecznie wykorzystywać w przyszłych badaniach dotyczących ciała. Ciało jest w bardzo istotny sposób wplątane w kwestie tożsamości, tworzenia i podtrzymywania społecznych nierówności oraz formowania się i rozwoju społeczeństw. Temat ten jest dla socjologów zbyt istotny, by mieli go pozostawić naukom przyrodniczym. Chris Shilling
Wywiad-rzeka z Piotrem Semką, znanym publicystą i autorem
Piotr Semka, znany dziennikarz i autor, w rozmowie z Janem Hlebowiczem opowiada o swoim dzieciństwie w Gdańsku, o pierwszych krokach reportera i kolejnych wyborach życiowych. Jego oczyma oglądamy niedawne wydarzenia historii Polski.
Ciekawie i niebanalnie.
Jednym z istotniejszych aspektów relacji polsko-niemieckich jest wielość inicjatyw dotyczących środowisk młodzieżowych, podejmowanych przez liczne instytucje, organizacje, szkoły czy samorządy. Podczas planowania i realizacji spotkań międzynarodowych często zadawane są pytania o naturę różnic i wspólnych elementów. Rzetelna wiedza o różnicach, niuansach własnej i obcej kultury, o źródłach i naturze wzajemnych różnic ma podstawowe znaczenie dla powodzenia takich projektów i ogólnej jakości wzajemnych stosunków
Autorzy przedstawiają zagadnienia towarzyszące procesom demograficznym w Polsce z perspektywy podejmowanych działań politycznych. Szczególną uwagę poświęcają procesowi upolitycznienia problemu starzejącego się społeczeństwa, instrumentom polityki demograficznej i społecznej oraz dyskursom politycznemu i medialnemu, zaistniałym w latach 1989–2016.
Przemiany demograficzne, zwłaszcza proces starzenia się ludności, ze względu na swoją intensyfikację i złożoność stają się przedmiotem polityki państwa. Wypracowanie rozwiązań z zakresu polityki demograficznej i polityki społecznej, dostosowanych do wymogów coraz szybciej starzejącego się społeczeństwa i wyzwań społeczno-ekonomicznych XXI wieku to nagląca potrzeba.
Recenzowana praca stanowi wkład w badanie źródeł i dynamiki w zakresie nonviolent civil resistance. Dostarcza bardzo bogatego materiału faktograficznego, szerokiego przeglądu terminologii stosowanej w analizach ruchów kontestacyjnych i umiejętnie łączy podejście socjologii historycznej z badaniami nonviolent civil resistence i polityki kontestacji.
Z recenzji prof. dr. hab.. Piotra Sałustowicza
Ta książka napisana z niezwykłym rozmachem. Autor w sposób systematyczny, bez uciekania się do publicystycznych lub ideologicznych argumentów, dokonuje pogłębionej analizy rewolucji niezbrojnych. […] praca wyróżnia się wysokim poziomem merytorycznym i warsztatowym. […] Dzięki książce Jarosława Chodaka możemy lepiej zrozumieć mechanizmy oraz konsekwencje rewolucji nowego typu.
Z recenzji dr. hab. Macieja Kowalewskiego
Przedstawiona praca to zbiór ciekawych naukowych artykułów dotyczących bogatej problematyki obrazu. Z dużym uznaniem trzeba odnotować oryginalny i niezwykle trafny zamysł zestawienia ze sobą wielu opracowań analizujących obrazowanie rzeczywistości z perspektywy kilku modalności zmysłowych, a tym samym obejmujących różne rodzaje sztuki, jak: malarstwo, literatura, muzyka czy film. Przedstawione prace wzajemnie się dopełniają, tworząc jedną bardzo ciekawą, pouczającą i inspirującą całość. Pokazują one, jak trudno jest zrozumieć obraz wizualny bez muzycznego, filmowego czy werbalnego.
Z recenzji dr. hab. Mirosława Harciarka, prof. GWSH w Katowicach
Monografia {…] ma charakter interdyscyplinarny i stanowi szeroko zakrojony projekt poświęcony analizie roli i funkcjom, jakie pełnią obrazy w kulturze, a także analizie struktury samego poznania opartego na obrazach. […] Autorom i redaktorom należy się uznanie za podjęcie trudu przekraczania granic poszczególnych dyscyplin i otwierania w ten sposób nowych horyzontów badawczych. […] Zbiór stanowi ciekawą ofertę intelektualną, która dobrze wpisuje się we współczesne badania prowadzone nad dokonującym się w kulturze „zwrotem ikonicznym” […].
Z recenzji dr. hab. Tadeusza Szkołuta
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
