Najbardziej znaną, przynajmniej czytelnikom literatury pięknej, prokrastynatorką była bohaterka powieści Margaret Mitchell Przeminęło z wiatrem, Scarlet O’Hara, która często powtarzała „Nie chcę o tym teraz myśleć. Pomyślę o tym jutro”.
W ostatnich latach odnotowuje się znaczny wzrost osób mających problem z terminowym wywiązywaniem się z obowiązków, tzw. prokrastynatorów. Prokrastynacja definiowana jest jako irracjonalne zwlekanie. Jedną z możliwych przyczyn narastania zachowań prokratynacyjnych jest industrializacja i rozwój nowoczesnych technologii. Sprzyja to wprawdzie multizadaniowości, tak oczekiwanej przez pracodawców. Ale jednocześnie prowadzi do licznych przeciążeń o charakterze psychologicznym.
Prezentowana monografia zawiera charakterystykę zjawiska, omówienie psychologicznych, somatycznych, społecznych i ekonomicznych kosztów, jakie ponoszą prokrastynatorzy.
Zbiór blisko trzydziestu wywiadów z przedstawicielami najniższych warstw chińskiego społeczeństwa. Wśród rozmówców Liao Yiwu są m. in.: handlarz ludźmi, kierownik szaletu publicznego, mistrz feng shui, trędowaty, chłopski cesarz, lunatyk, śpiewak uliczny. Ich opowieści mówią nam równie wiele o życiu codziennym Chińczyków żyjących na samym dole drabiny społecznej, ile o kulturowym bogactwie, wielosetletniej tradycji i skomplikowanej historii najnowszej tego kraju. Oddając głos tym, jak to określił Philip Gourevitch, „zakneblowanym grupom społeczeństwa”, tym nieuznawanym przez Partię renegatom i pariasom, Liao Yiwu kreśli pasjonujący i bardzo prawdziwy obraz Chin.
„Liao Yiwu daje głos Chińczykom, których normalnie nie zaprasza się do wywiadów, bo nie pasują do obrazu chińskiego sukcesu. Są wśród nich tytułowy prowadzący umarłych, jest hiena cmentarna, zawodowy żałobnik i wyznawczyni Falun Gong. To niezwykła galeria postaci. Ich opowieści to skarbnica wiedzy o chińskim doświadczeniu historycznym. Niesamowite, niekiedy zabawne, częściej straszne, a wysłuchane z wyjątkowym darem przez pisarza, którego pasją po wyjściu z więzienia, gdzie siedział cztery lata po 1989 roku, stało się dotarcie do prawdy o własnym kraju.” Maria Kruczkowska
„Liao Yiwu jest twórcą oryginalnym, ale można by się założyć, że pisarze tak różni jak Mark Twain i Jack London, Mikołaj Gogol i George Orwell, François Rabelais i Primo Levi natychmiast wyczuliby w nim bratnią duszę.” Ze wstępu Philipa Gourevitcha
W ciągu ostatniego dziesięciolecia Unia Europejska popadła w przewlekły kryzys polityczny i ekonomiczny. Na planie politycznym Europa traci publiczne poparcie. Konstytucja europejska została odrzucona przez mieszkańców kilku państw członkowskich wspólnoty. Politykę europejską postrzega się jako nie dość demokratyczną, a Bruksela kojarzy się z biurokracją i brakiem transparentności. Na planie gospodarczym, od czasów kryzysu finansowego w 2008 roku, spada poziom wzajemnego zaufania między państwami członkowskimi. Wiara we wspólną walutę euro nie jest już czymś oczywistym, podobnie jak poczucie solidarności pomiędzy poszczególnymi krajami. W książce interdyscyplinarny zespół teoretyków, artystów i naukowców wysuwa pogląd, że prowadzone polemiki pomijają pewien istotny element kulturę.
Czy możliwe jest dziś utrzymywanie równowagi, a jeśli tak, to dzięki czemu? Jakie są strategie jej zachowywania w świecie, który nieustannie nas z niej wytrąca przez swoje niekonsekwencje, zaburzenia rozwojowe, nierówności, mody i wirusowe trendy konsumpcyjne? Jak w sytuacji niestabilności zachowują się jednostki i zbiorowości? Czy zawsze starają się utrzymać równowagę, czy też przeciwnie, preferują jej czasową lub permanentną utratę? Napięcie pomiędzy równowagą i jej brakiem, które doskonale wyraża metafora błędnika, sprawia, że zajmowanie się nim niekoniecznie musi być traktowane jako celebracja któregoś z tych dwu stanów, a co za tym idzie, opowiadanie się za tym, co reakcyjne, bądź za tym, co postępowe. Przeciwnie – wychodzimy z założenia, że powinien nas raczej interesować proces mediowania pomiędzy równowagą a jej brakiem. To w nim najpełniej bowiem wyraża się istota wszystkiego, co żyje.
ABC Projektariatu jest raportem z życia projektariatu, czyli tych ludzi, którzy nie posiadają nic oprócz gotowości do włączenia się w projekt. Książka jest próbą uchwycenia pomruku projektowej maszynerii, która urządza nasze życie, a jednocześnie pozostaje na marginesach naszego pola widzenia. Realia pracy i życia w projekcie są pomijane w oficjalnych katalogach, recenzjach czy materiałach prasowych. ABC projektariatu idzie na przekór tej tendencji. Jest książką o ludziach żyjących i pracujących w projekcie
Oddajemy do rąk Czytelników unikatowy zapis wykładów wygłoszonych w Londynie w 1946 roku – pierwszy kurs poprowadzony przez Marię Montessori po powrocie z synem Mariem do Europy po siedmiu latach emigracji, wymuszonej kataklizmem II wojny światowej.
Wykłady londyńskie 1946 trafiają do rąk czytelników w formie, którą cechuje charakterystyczna dla Marii Montessori elegancja. Oby popularyzowały na całym świecie jej mądrość, wiedzę i doświadczenie z korzyścią dla niezliczonych dzieci – dziś i w przyszłości.
Wszystkich nas łączą doświadczenia smutnego okresu, który właśnie dobiegł końca; wydarzenia ostatnich lat zjednoczyły ludzi. W tych czasach jeszcze bardziej nasila się nadzieja, że edukacja pomoże zmienić świat na lepsze. Dziś wszędzie słychać opinię, że edukacja jest dla świata nadzieją na przyszłość. Dotychczas traktowano ją jako jedną z wielu drugorzędnych dziedzin wiedzy; nie przypisywano jej dużego znaczenia. Panowało przekonanie, że nie wywiera wpływu na społeczeństwo, ponieważ skupia się jedynie na małych dzieciach, uczniach, którzy nie są jeszcze obywatelami, członkami społeczeństwa. Dziś edukację postrzega się inaczej, jako niezmiernie ważną i potężną siłę, której musimy użyć, jeśli chcemy odbudować świat.
Z tekstu
Jest to głos dojrzały, bo doktor Montessori dała te wykłady w 1946 roku, sześć lat przed śmiercią. Czytając je, można wyczuć, że zjeździła cały świat, od Argentyny po Australię, od Indii po Stany Zjednoczone, i poczyniła ważne naukowe obserwacje (…) na temat dziecka i natury ludzkiego rozwoju. W 1946 roku była już całkowicie pewna siebie i swoich postulatów. Jednak w jej głosie słychać też lekki niepokój kobiety, która często jest źle rozumiana. W tych wykładach dla studentów przedstawia swoje założenia jasno, posługując się słowami niczym młotem, z naciskiem powtarzając wnioski – jakby w nadziei, że tym razem do kogoś dotrą, że tym razem ktoś rzeczywiście zrealizuje jej sugestie. To dojrzały głos kobiety, która poświęciła całe życie pewnej idei i ma poczucie, że zostało jej już niewiele czasu.
Z przedmowy Annette Heines
Szczególną uwagę zwraca pedagogiczny wymiar przedkładanej pracy - Autorka osadza przedmiot swoich badań w obszarze kluczowych kategorii pedagogicznych, mianowicie podmiotowości i rozwoju. Choć kategorie te są nieustannie dyskutowane w pedagogice, to jednak perspektywa obrana przez Anetę Ostaszewską jest nowa, by nie powiedzieć, prekursorska.
Z recenzji prof. dra hab. Tadeusza Pilcha
Książka pod względem zawartości merytorycznej jest ważnym opracowaniem problemów z zakresu badań demograficznych oraz społeczno-ekonomicznych życia jednostki, ujętych w konwencję badawczą metodologii analizy bayesowskiej. Podjęta tematyka modelowania karier równoległych: zawodowej i rodzinnej z wykorzystaniem podejścia bayesowskiego, jest podejściem nowatorskim i stanowi znaczącą pozycję na rynku wydawnictw naukowych dla badaczy, doktorantów i wszystkich prowadzących badania naukowe związane z tematem głównym książki.
Z recenzji prof. dr hab. Grażyny Trzpiot
Książka jest analizą paniki moralnej wzniecanej wokół rodziny. Bez względu na to, czy chodzi o in vitro, edukację seksualną, związki partnerskie czy konwencję antyprzemocową – przy próbach regulacji wszelkich kwestii związanych z rodziną, płcią i seksualnością obserwujemy mobilizację przeciwników tych działań. Ich koronnym argumentem jest, że doprowadzą one do sytuacji pozwalającej wychowywać dzieci przez osoby homoseksualne. W tym kontekście na szczególną uwagę zasługują te obszary życia rodzinnego, które wykraczają poza większościową heteronormatywność, nadto zaś analizy wymaga owa panika moralna wokół nich. Jest to bowiem panika rozumiana metaforycznie, ale jej skutki są jak najbardziej realne.
Uwzględniając historyczno-antropologiczne zróżnicowanie rodziny, implikacje rewolucji obyczajowej ostatnich kilkudziesięciu lat oraz współczesne wzory relacji rodzinnych, odtworzony został dyskurs medialny dotyczący rodzin nieheteronormatywnych w naszym kraju. Dyskurs ten przyjmuje postać paniki moralnej typu transformacyjnego, a więc takiego, który ma potencjał zmiany normatywnej w społeczeństwie.
Książka jest bardzo wartościową pozycją literatury naukowej dotyczącej wielkomiejskich sąsiedztw w różnych wymiarach zróżnicowania, w tym w szczególności zróżnicowania etnicznego. Czytelnik zapoznaje się z najnowszymi badaniami międzynarodowymi i polskimi próbami analizowania tych relacji w kontekście warszawskim. W wielu wypadkach przyjęta perspektywa mikrosocjologii pozwala dotrzeć do ukrytych wymiarów życia sąsiedzkiego, którego relacje międzyetniczne są tylko częścią.
Dużym walorem książki jest rzetelna i rozbudowana faktografia dotycząca poszczególnych badanych społeczności, uwzgledniająca także dane historyczne.
dr hab. Barbara Lewenstein
Na uwagę i podkreślenie zasługuje fakt, iż część empiryczna tej książki bazuje na badaniach jakościowych. W polskiej naukowej debacie (poza etnologią oczywiście) często marginalizuje się ten typ badań, jako działania uzupełniające lub rozpoznawcze dla wątku ilościowego. Nic bardziej mylnego. Badania jakościowe mogą, co pokazuje ta propozycja, stanowić cenny, zasadniczy element poszukiwań empirycznych.
dr hab. Jacek Kotus, prof. UAM
W tomie publikują:
Agata Górny, Ewa Korcelli-Olejniczak, Kasia Narkowicz, Dominik Owczarek, Anna Piłat, Konrad Pędziwiatr, Aneta Piekut, Filip Piotrowski, Sabina Toruńczyk-Ruiz, Gill Valentine, Grzegorz Węcławowicz, Aleksandra Winiarska.
Człowiek samoistnie wykształcił i w dalszym ciągu tworzy różne udoskonalenia, tak aby żyło mu się wygodnie. Człowiek od zarania dziejów zmienia swoje otoczenie. Stał się więc w pewnym sensie twórcą nowego świata. Efektem tego jest fakt, że rozróżniamy środowisko naturalne i środowisko antropogenicznie zmienione. Żaden z gatunków żyjących na Ziemi nie ma takiej zdolności.Fragment książki
Zadaniem niniejszej książki jest przedstawić miejsce, jakie w świecie staropolskim zajmowała kobieta żyjąca w klasztorze. Jaka była jej sytuacja obyczajowa i prawna, jak patrzyli na nią świeccy i duchowni, wreszcie, jak ona sama widziała swoje miejsce w tym świecie.
Język umożliwia człowiekowi swoisty, właściwy tylko jemu sposób orientowania się w świecie. Buduje umysł, organizuje grupy społeczne, umożliwia interakcje między członkami grup i między grupami. Osnową książki jest właśnie poznawcza, grupotwórcza i interakcyjna rola języka.
Czytelnik zda sobie sprawę z atrakcyjności tezy Herdera-Humboldta, która nakazuje traktować język jako byt kreujący rzeczywistość w umysłach ludzkich. Dowie się, czym jest socjolekt i jak wielorako jesteśmy uwarunkowani w swoich zachowaniach. Uświadomi sobie wreszcie, że język ma także wymiar indywidualny, krojony na miarę biologicznych możliwości jednostki.
Źródło i mielizny"" to kontynuacja zbioru esejów zatytułowanego ""Dla Sprawy"". Tym razem autor zamierzał pisać w tonie zupełnie poważnym, ale i tak wkradło się do tej książki sporo lekkiego humoru. Chesterton z właściwą sobie przenikliwością przygląda się rozmaitym przejawom współczesnego życia i kryjącym się za nimi ideom. Opisuje komunizm jako rozpasany ascetyzm, a kapitalizm jako głównego wroga rodziny. Chwali uroki pustelnictwa, wyjaśnia, czemu dzisiejsza ekonomia jest chora i czemu każdy powinien żyć trzysta lat. Zajmuje się historiografią i aliteracją, krytykuje fanatyczną pasję zakazywania oraz kontrolę urodzeń. We wszystkich tych kwestiach pokazuje, że ilekroć cywilizacja odchodzi od katolicyzmu, prędzej czy później odchodzi też od zdrowego rozsądku i popada w taką czy inną ideologiczną obsesję. Wiara katolicka, twierdzi Chesterton, jest wiecznym źródłem, podczas gdy wiele nowoczesnych trendów to tylko zwodnicze mielizny.
Mikołaj Bierdiajew (1874-1948) uznawany jest za najwybitniejszego przedstawiciela rosyjskiej, prawosławnej filozofii idealistycznej. Co ciekawe zaczynał od marksizmu, wkrótce jednak przeżył nawrócenie i stał się człowiekiem bardzo głęboko religijnym, co łączył w jakiś sposób z egzystencjalizmem. Stał się także zagorzałym przeciwnikiem komunizmu. A jak pisze w przedwojennej jeszcze przedmowie Marian Reutt w Nowym Średniowieczu postawił Bierdiajew zagadnienie współczesnego kryzysu kultury, jako przejście do nowej epoki rozwojowej, w której ludzkość wróci do dawnych ideałów życia duchowego i odpowiednio do tego zmieni formy współżycia na bardziej odpowiadające owym ideałom. Na czoło zagadnień wysuną się problemy religijne, które podporządkują sobie całokształt życia społecznego. W nowej epoce wróci surowa dyscyplina wewnętrzna i mocne związanie człowieka z otoczeniem społecznym. Wrócą te formy życia, które były w Średniowieczu i dzięki którym ludzkość mogła zdobyć trwałe podwaliny moralno społeczne.W Nowym Średniowieczu znajduje najpełniejszy wyraz katolicka doktryna uniwersalizmu. Tak właśnie w tej serii może ukazać się zarówno Bierdajiew jak i Thoreau. A czy faktycznie wcielenie części idei Bierdiajiewa nie byłoby sensowne? Na pewno jednak ciągle warto Bierdiajiewa czytać dla własnego duchowego rozwoju.
Ostatnie felietony biskupa Tadeusza Pieronka
Zmienia się świat, zmienia się Polska. Zmieniają się ludzie i ich problemy. Zmienia się Kościół. Na zmiany trzeba reagować, trzeba się im przyjrzeć. Przemyśleć. Wyciągnąć wnioski.
W felietonach pisanych do prasy codziennej ksiądz biskup Tadeusz Pieronek, były sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski, rektor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie w latach 1998-2004, nie ucieka od żadnego tematu. Pisze o ludziach, polityce, Kościele a nawet… sporcie.
Często spotykam się z pytaniem, dlaczego polscy biskupi nie zabierają głosu na temat tego, co się dzisiaj dzieje w Polsce. (…) To jest grzech zaniedbania. Nie wolno wymawiać się, że to jest mieszanie się do polityki, ponieważ polityka, rozumiana jako roztropna troska o dobro wspólne, wymaga od nich wyraźnej postawy i sprzeciwu wobec lekceważenia w życiu publicznym nawet podstawowych zasad dobrego wychowania, osobistej kultury, dbałości o czysty polski język debaty publicznej, a cóż dopiero, kiedy chodzi o brak pomocy dla potrzebujących.
(fragment książki)
Nie wiem, czy jest jakikolwiek biskup w Polsce, który tyle uczynił dla dialogu między Kościołem a Europą, co Tadeusz Pieronek. Potrafił sprowokować ludzi do mądrej dyskusji.
abp Grzegorz Ryś
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
W kolejnym tomie serii Biblioteki Przeglądu Filozoficznego 25 wybitnych polskich filozofów dyskutuje o 13 kluczowych zagadnieniach filozofii religii: od analizy pojęcia Boga i natury dowodów na Jego istnienie, przez problem zła, istnienie cudów i skuteczność modlitwy, po realność duszy, możliwość zbawienia oraz stosunek religii do nauki i etyki. Autorzy podejmują polemikę na każdy z tematów, starając się uzasadnić opozycyjne poglądy, a następnie wzajemnie komentują swoje stanowiska. To pierwsza tego typu publikacja w Polsce. Książka niewątpliwie skłoni do głębokiej refleksji zarówno osoby wierzące, jak i niewierzące.
"Świetnym pomysłem redaktorskim jest zestawienie opozycyjnych stanowisk metodą Sic et Non, co zmusiło autorów do wyprofilowania swych poglądów i stanowisk. Swoją drogą nie przypuszczałem, że tak wielu znamienitych polskich filozofów interesuje się problematyką religii, z jednej strony atrakcyjną, bo osadzoną także w polskich realiach, z drugiej strony trudną, bo obrosłą ogromem (wielokrotnie polemicznych) długich dyskusji, wielości stanowisk, bogatą literaturą i rozbudowaną aparaturą pojęciową. Widać, że autorzy sami są żywo i autentycznie zainteresowani poruszaną przez siebie problematyką, nie podpierają się w argumentacji tylko cudzymi poglądami, lecz zajmują, niekiedy bardzo zdecydowanie, własne, przemyślane stanowisko. " Ks. prof. dr hab. Andrzej Bronk
"Jestem pewien, że Czytelnik recenzowanej pracy odniesie same korzyści z jej lektury. Zobaczy bowiem jak można spokojnie rozmawiać ze sobą na tematy, które budzą silne emocje, jak można traktować filozofię jako sztukę racjonalnego formułowania stanowiska światopoglądowego, a nadto jak bardzo ciekawe są problemy filozofii religii, także dla tych, którzy prezentują obojętność religijną. […] Sądzę, że recenzowana praca wprowadza spory dotyczące różnych aspektów religii na bardzo wysoki poziom. W tym sensie ma ona szanse stanowić pewien przełom w polskiej kulturze, w której takich prac już od dawna brakowało. Jestem głęboko przekonany, że zostanie ona przyjęta z uznaniem przez obie strony zarysowanego w niej sporu." Prof. dr hab. Andrzej Szahaj
"Autorami tomu są znane, wybitne, często mające właściwie status klasyka, postacie polskiej filozofii, i zgromadzenie ich w jednym miejscu to już sam w sobie sukces redaktorów. […] Oceniam omawianą książkę bardzo wysoko, jako atrakcyjną i profesjonalną pozycję, która wnosi spory wkład do współczesnej filozofii w Polsce, do filozofii religii, do humanistyki i refleksji światopoglądowej. Artykuły napisane są niemal zawsze przejrzystym, zrozumiałym językiem i nawet właściwe dla filozofii analitycznej formalizacje (zupełnie tu nie nadużywane) czy rozważania o charakterze kazuistycznym nie obniżają wysokiej czytelniczej jakości książki, przeciwnie – niektóre teksty są pod tym względem znakomite, efektowne, błyskotliwe, niektóre mają również ambicje publicystyczne, a nawet pedagogiczne." Prof. dr hab. Janusz Dobieszewski
„Sprecyzowanie cech instytucji totalnej jest możliwe dzięki określeniu właściwości kultury i tożsamości organizacyjnej więzienia w Jaworznie, a szczególnie procesu zmiany tej kultury. Wydaje się to ważne nie tylko dla badań historycznych mających na celu wyjaśnianie i interpretowanie dziejów więziennictwa w Polsce, ale także w obliczu funkcjonowania współczesnych zakładów karnych. Przykład więzienia w Jaworznie wskazuje, jak kultura organizacyjna instytucji totalnej przekształca się ze względu na ład społeczny, w którym funkcjonuje, oraz w wyniku własnego, najpierw doraźnego, a potem utrwalającego się, zawężania znaczeń wartości, więzi i postaw. [...] Cechy kultury organizacyjnej i tożsamość organizacji w znacznym stopniu decydują o rodzaju zależności między instytucją a człowiekiem, określają, w jakim zakresie organizacja panuje nad nim, pozwalają także założyć, jak bardzo człowiek będzie skłonny poddać się władzy instytucji. To on tworzy kulturę, dlatego twierdzenie o zależności organizacji od działającego w niej człowieka, chociaż nie jest odkrywcze, może wyznaczać tok myślenia o wspomnianym więzieniu jako instytucji totalnej”.
Z Zakończenia
„Niniejsza publikacja stanowi interesującą analizę funkcjonowania Więzienia Progresywnego w Jaworznie jako przykładu »instytucji totalnej«. Jakkolwiek w literaturze historycznej dzieje tej placówki penitencjarnej były już kilkakrotnie opisywane, Małgorzata Gałęziowska zaproponowała w swej książce oryginalne, interdyscyplinarne ujęcie tej problematyki, wykorzystując zarówno narzędzia warsztatowe historyka, jak i socjologa”.
dr hab. Zdzisław Zblewski, Uniwersytet Jagielloński
Małgorzata Gałęziowska (ur. 1972) – doktor nauk humanistycznych, historyk, socjolog, kustosz dyplomowany w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Studiowała na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika (1996)i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim im. Jana Pawła II (2002). Koncentruje się na kulturowych i komunikacyjnych aspektach współczesności i historii najnowszej.
Niniejsza edycja Społeczeństwa i polityki ma charakter wyjątkowy. Ukazuje się w 50. rocznicę powstania Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego ? najstarszej i największej jednostki politologicznej w naszym kraju. Inna jest też struktura książki. Przyjęcie wielotomowej formuły edytorskiej wynikało przede wszystkim z istotnego poszerzenia spektrum omawianych problemów, co jest efektem postępu w badaniach, który się dokonał w ciągu ostatniej dekady. Także publikowane we wcześniejszych wydaniach rozdziały uległy gruntownej modyfikacji. Zachowano jednak dawny tytuł ? mimo kilku już zmian urzędowej nomenklatury w klasyfikacjach dyscyplin naukowych.Książka pomyślana jest jako komplementarny wykład podstaw nauk politycznych i wiedzy o społeczeństwie. Jest adresowana do:- studentów studiów I i II stopnia kierunków politologicznych i pokrewnych;- studentów studiów uzupełniających i słuchaczy studiów podyplomowych w zakresie szeroko rozumianych nauk społecznych;- nauczycieli wiedzy o społeczeństwie oraz przedmiotów pokrewnych;- uczniów szkół średnich.Szczególnie cenną pomocą może stać się dla uczestników Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym oraz Olimpiady Wiedzy o Unii Europejskiej.Tom 1, część 2 - Teoria. Instytucje. Procesy. Polityczna organizacja społeczeństwa
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
