Niniejsze badanie, eksploracyjne i przeprowadzone w paradygmacie jakościowym, miało stworzyć podstawy dla przyszłych poprawnych analiz. Tłem teoretycznym były teorie społecznych światów oraz społeczeństwa sieci, wsparte na odpowiednim ujęciu popkultury i indywidualizacji. Używając dwóch metod obserwacji, wywiadu oraz analizy dyskursu, przebadano 49 stron internetowych oraz rozmawiano z dwudziestoma czterema osobami dobranymi celowo spośród uczestników czterech konwentów, klubu oraz członków wrocławskiej społeczności fanów. Podczas badania udało się ustalić, że dwa główne poziomy rzeczywistości fanowskiej, konwenty i internet, są nierozerwalnie powiązane, a więc członkowie fandomu dzielą wspólną rzeczywistość, bez znaczenia na ich pola działania. Imprezy są źródłem podstawowym dynamik społeczności fanów, segmentacji oraz tzw. ideologii fandomowej, głoszącej równość i brak jakichkolwiek różnic między fanami. Dzięki temu mimo gwałtownych podziałów, powstawania subfandomów lub ich zaniku, społeczność fanów jest spójna pod względem przekonań dotyczących fandomu, co ma przełożenie na realnie istniejące struktury. Oznacza to, że fani charakteryzują się znaczną samoświadomością dotyczącą własnej grupy i jej miejsca w szerszym kontekście społecznym. Bazując na tych przekonaniach, można stworzyć poprawną siatkę pojęciową, zdatną do użycia w przyszłych badaniach związanych z fandomem, fanostwem, fanami, a także takimi megazjawiskami, jak popkultura oraz postępująca fragmentacja współczesnych społeczeństw.Łukasz Kaszkowiak - urodzony w 1989 roku we Wrocławiu. W czasie studiów socjologicznych poza popkulturą zajmował się również kwestiami przestrzeni i architektury. Społeczny świat polskiego fandomu fantastycznego, owoc trzech lat samodzielnej pracy badawczej, jest poprawioną i poszerzoną wersją pracy doktorskiej obronionej w 2019 roku na Uniwersytecie Wrocławskim.
„Polski autor jest wnikliwym i krytycznym obserwatorem rzeczywistości, badaczem postaw ludzkich w sytuacjach skrajnych, niestandardowych, będących wyznacznikiem i wzorcem postaw całych społeczeństw. Nagroda należy mu się za krytyczne, nowatorskie i przekonujące ukazanie skutków pożerającej ludzi żądzy władzy, która prowadzi do degrengolady, upadku systemu wartości i zaniku podstawowych cech ludzkich” – tak miało brzmieć uzasadnienie werdyktu Szwedzkiej Akademii przyznającej Literacką Nagrodę Nobla wrocławskiemu pisarzowi Franzowi Kellerowi. Niecodzienna sytuacja, w jakiej znalazł się nieznany szerzej autor, jest zaczątkiem wielu zagadkowych intryg i mniej lub bardziej poważnych zdarzeń, które dobrze znanemu polskim czytelnikom pojęciu „tragedii sztokholmskiej” nadają zupełnie nowe znaczenie…
Książka ta składa się z dwóch części (w jednym tomie). Pierwsza część prezentuje cele do zrealizowania przewartościowania wartości, czy raczej blokady stojące na drodze ku lepszej przyszłości, które ludzkość będzie musiała pokonać. Można to również potraktować jako zarys nowych praw, zapowiadanych w różnych źródłach i wyznaczających kurs nowej cywilizacji. Uświadomienie sobie tych celów jest bardzo ważną częścią przemian, a w tej książce jest oczywiście nie samo wyliczenie, ale również uzasadnienie każdego celu. Druga część tej książki poświęcona jest ukazaniu ewolucji ludzkości w nowy sposób jako nieustannej walki z obciążeniami przeszłości, które ludzkość musiała kolejno przezwyciężać. Te konflikty, a raczej starcia dwóch przeciwstawnych nurtów (ewolucyjnego i zachowawczego) wyznaczały łańcuch przeskoków, dzięki którym cały rozwój ludzkości się dokonywał. Jest to zupełnie nowym spojrzeniem na naszą ewolucję nie tylko w sensie konwencji i tego, że ludzie o owych przeskokach nie wiedzą, ale też ogólnie książka ta przedstawia mnóstwo nowych, nieznanych Czytelnikom faktów. Innymi słowy, jest to ukazaniem nieznanej ewolucji naszego gatunku w oparciu o nieznane wcześniej informacje... Takie ukazanie drogi rozwojowej ludzkości pozwala rzecz jasna umiejscowić tytułowe cele (te przyszłościowe) w kontekście znacznie ułatwiającym ich zrozumienie. Nie da się bowiem wytyczyć skutecznie nowej drogi ku przyszłości, bez zrozumienia w jaki sposób ludzkość w ogóle ewoluuje! UWAGA: duża część tej książki została później włączona do książki Historia ewolucji świadomości, która jest znacznie lepsza.
Zamykający się przed nami z wolna świat wiejskiej kultury i chłopskich wartości wytworzył w znacznej mierze odrębny, patriarchalny model grzeczności, który pożądane normy zachowań społecznych odniósł do relacji rodzinnych. Oparty jest on na kulturze dobrego słowa. Słowa życzliwego, rozumianego jako szczególny dar, dobro, którym dzielono się chętnie, w nadziei na jego spełnienie – zarówno w czasie wielkich świąt agrarnych (w wyszukanych retorycznie i pieśniowo formułach), żniw, wesel itp., jak i na co dzień – przy okazji nawet przypadkowego spotkania. Ten rys kultury ludowej, wiara w sprawczą moc działającego słowa, bywa źródłem naukowych nieporozumień, których ofiarą pada zazwyczaj tradycyjny wiejski światopogląd (religijno-magiczny) i religijność wsi (wyrażająca się głównie w pobożności). Ważąc argumenty, nie można zignorować faktu, że na wsi istnieje (po dziś dzień) przekonanie, że – trywializując nieco – wszystko co dobre w życiu indywidualnym, rodzinnym i społecznym, pochodzi od Boga. To konsekwencja wiary w obecność i udział sacrum w nieskomplikowanym, otaczającym świecie, poddanym niezmiennym prawom natury.
Książka ta jest zaproszeniem do nieodległej (czasem kilka kilometrów za miasto), a zarazem dalekiej podróży w za-światy wiejskiego słowa, do źródeł językowej grzeczności wsi. Za autorem możemy ją nazwać kulturą dobrego słowa, która w istotny sposób (jak i kultura chłopska w całości) wpłynęła na kształt regionalnej i narodowej tożsamości Polaków. Dlatego warta jest naukowej uwagi i refleksji.
Praca będzie niezwykle cenną lekturą zarówno dla doświadczonych, jak też początkujących badaczy literatury rosyjskiej, doktorantów, studentów i innych osób zainteresowanych twórczością Antoniego Czechowa. Daje ona możliwość zupełnie innego, nowego spojrzenia na wiele kwestii, które właśnie za pomocą metody kognitywistycznej dało się zrozumieć i właściwie zinterpretować. Dzięki erudycji autora i sprawnie, przykładowo wręcz, prowadzonej narracji lektura pracy, mimo zastosowanego w niej niełatwego dla szerszego kręgu odbiorców, kognitywistycznego aparatu pojęciowego, nie sprawia problemów, co więcej, dostarcza odbiorcy wielu doznań intelektualnych i poznawczych.- z recenzji prof. dr hab. Anny Wardy
Seria Joseph Conrad a Polska, Europa Środkowo-Wschodnia i Świat zawiera polskie przekłady tekstów, które ukazały się wcześniej w tomach I (1992) - XXIX (2020) serii Conrad: Eastern and Western Perspectives publikowanej przez Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz East European Monographs w Boulder (do roku 2012) i Columbia University Press w Nowym Jorku. Są to istotne dla polskiej kultury narodowej studia nad wszelkimi możliwymi rodzajami związków Josepha Conrada z obszarem geograficzno-kulturowym Polski (w tym byłej Rzeczpospolitej Obojga Narodów) i Europy Środkowo-Wschodniej. Prezentują punkty widzenia międzynarodowych badaczy. Założeniem serii jest także afirmacja i promocja polskiej literatury, kultury, mentalności, etosu i tradycji, które w dużym stopniu zdeterminowały anglojęzyczną twórczość tego światowego pisarza.- Wiesław Krajka, z ""Założeń programowych serii Joseph Conrad a Polska, Europa Środkowo-Wschodnia i Świat""
Publikacja, która uzupełnia wciąż niewielką bibliotekę tekstów, jakie wyszły spod pióra artystów związanych z lubelską grupą Reflektor. Dotąd znani byli oni głównie z działalności awangardowego czasopisma oraz twórczości poetyckiej, jaka ciążyła w stronę nowatorskich rozwiązań dominujących w poezji pierwszej dekady międzywojnia. Publikacja szopek uzupełnia ten obraz, dodaje do portretu grupy nowe, interesujące rysy, świadczące o powinowactwie lubelskich awangardzistów z intensywnie rozwijającą się wówczas kulturą popularną, która przykuwała uwagę wielu ówczesnych literatów, między innymi futurystów czy skamandrytów. Na kabaretowych estradach i scenach szopek wykształcał się nowy model koegzystencji między sztuką a przemysłem rozrywkowym.- dr hab. Dariusz Pachocki, prof. KUL
Monografia Katarzyny Smyk ""Obrzęd jako tekst kultury. Przykład Bożego Ciała w Spycimierzu"" jest bardzo interesującym studium przypadku, za jaki uznać można opis tradycji tworzenia dywanów kwietnych w Spycimierzu (gm. Uniejów) z okazji święta Bożego Ciała. [...] Autorka pracy w oparciu o własne badania terenowe w Spycimierzu, prowadzone w latach 2018-2020, jak też korzystając z ustaleń innych badaczy analizujących to samo zjawisko oraz dostępnych materiałów różnego typu, np. filmów, zdjęć, artykułów opublikowanych w czasopismach i Internecie, podjęła się nie tylko ukazania specyfiki święta, ale też spróbowała wpisać je w szerszy kontekst obrzędowości, nazwijmy ją postludowej. [...] Niekwestionowanym atutem pracy jest jednak jej strona metodologiczna. Katarzyna Smyk w swej monografii w zasadzie pokazała, jak w nowoczesny sposób można badać współczesną obrzędowość wywodzącą się z tradycji, z wykorzystaniem narzędzi semiotyki, redefiniując przy tym pojęcie tekstu kultury. Tym samym jej praca nie jest tylko studium przypadku, ale też oryginalnym studium metodologicznym, w którym w wyczerpujący i precyzyjny sposób przedstawiono nowe możliwości badawcze współczesnych obrzędów.- z recenzji wydawniczej dr hab. Violetty Wróblewskiej, prof. UMK
Monografia pod tytułem ""Obraz między sacrum i profanum"" [] jest trzecią z cyklu ""Obrazy i poznanie"" i niewątpliwie wpisuje się w problematykę podjętą w całym tym cyklu. W obecnym tomie [...] stawiane są następujące pytania badawcze: Czy i jak jest możliwe objawienie się Boga w stworzonym świecie? Czy przez obraz może objawić się świętość? Czy świętość w ogóle może się ujawnić, jeśli jest z ""innego"" świata? Czym jest świętość i świeckość i gdzie możemy je odnaleźć? Czy obrazy mają jakąś wartość poznawczą, gdy usiłujemy zbliżyć się do poznania sfery sacrum? Jak się ma kontemplacja obrazów do poznania dyskursywnego, opartego na pojęciach: ""niekoherencja"", ""niedopowiedzenie"" czy ""tajemnica""? Wydaje się, że w [...] artykułach recenzowanego tomu znajdujemy przynajmniej zarysy odpowiedzi na wszystkie sformułowane pytania. Z tego punktu widzenia tom realizuje postawione przed nim zadanie. Co więcej, mimo różnorodności tematów reprezentuje wyrównany poziom naukowy. Wszystkie stanowiące go artykuły [...] oceniam jako odpowiedzialne naukowo, opracowane zgodnie z warsztatem badacza idei. Teksty są oryginalne, inspirujące intelektualnie i przez to warte opublikowania.- z recenzji Prof. dr. hab. Artura Andrzejuka
Książka dotyczy transferu kulturowego i transferu między kulturami badanych z perspektywy nauk społecznych i humanistycznych. Wykorzystując nowatorskie podejście unidyscyplinarne, autor podejmuje próbę analizy i stworzenia ram teoretycznych zjawiska transferu miedzy odmiennymi kulturami w historii myśli społecznej. Wskazuje na upolitycznienie relacji między kulturą (cywilizacją) i społeczeństwem.
Studium stanowi wstęp do dalszych badań nad wszelką wymianą pomiędzy różnymi kulturami i narodami. Może się stać uniwersalnym narzędziem inspirującym do badań transferów międzykulturowych.
Liberalizm potrzebuje dziś nowego credo. Trzeba sięgnąć do dawnych i współczesnych mistrzów myślenia i przezwyciężyć kryzys wyobraźni politycznej.W 1989 roku Zachód tryumfował, a wszystkie narody miały nawrócić się na demokrację i wolny rynek. Niewiele zostało z tamtego optymizmu. Rosnące w potęgę Chiny, agresywna Rosja i populizm pleniący się w wielu krajach osłabiły wiarę w demokrację, a kryzys finansowy w wolny rynek. Zmiany klimatyczne, pandemia i cyfryzacja wzmacniają tylko niepokój o przyszłość.Odpowiedzią liberałów na nowe zagrożenia był jak dotąd konsekwentny pragmatyzm wypłukujący politykę z długofalowych celów i wyższych aspiracji. Ta strategia już się jednak wyczerpała. Liberałowie wydają się dziś niezdolnie do wygrywania z radykałami z prawicy, i z lewicy.Jan Tokarski udowadnia, że liberalizm nie musi polegać ani na ślepej wierze w wolny rynek, ani na niechęci do instytucji państwa. Dostrzega w nim wrażliwość na złożoność ludzkich spraw, szacunek dla wolności połączony z gotowością do walki z nierównościami, postawę tolerancji, ale bez rezygnacji z własnych przekonań. Tylko w takiej forma myśl liberalna może inspirować do stawiania czoła współczesnym wyzwaniom.Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Konsekwentna radykalizacja zapytywania o dzieje jest swoim własnym przepełnieniem, okazującym się zniesieniem problematyzowanego zagadnienia w formie, w jakiej było wyjściowo problematyzowane. Dokonująca się w ramach filozofii dziejów substancjalizacja historii, osiągająca swój kumulatywny punkt u Hegla, załamuje się, a nadzieja pokładana w dziejowości zostaje unieważniona, ponieważ jej właściwym przedmiotem nie powinny być zewnętrzny los, konieczność lub przeznaczenie, lecz wolny, aktywny i żyjący w społeczeństwie człowiek. Dekonstrukcja filozofii dziejów przez historiozofię Cieszkowskiego przeobraża się zatem w nowatorską propozycję nienaturalistycznej antropologii. Krystian Pawlaczyk (1989) – doktor filozofii, absolwent Wydziału Filozoficznego UAM. Zajmuje się filozofią historii, filozofią polską i niemiecką, myślą postsekularystyczną oraz związkami refleksji filozoficznej i teologicznej.
Autor przestawił najważniejsze fakty z życia Wielkiego Oświeconego. Pomaga to zrozumieć sytuację, w jakiej znajdował się książę Siddhartha i co zmotywowało go do wielkich poświęceń na rzecz całej ludzkości.
Czytelnik znajdzie tutaj opisy najważniejszych ezoterycznych nauk Buddy opartych na uniwersalnej zasadzie karmy sprawiającej, że człowiek ponosi konsekwencje wszystkich swoich myśli, słów i czynów.
Ze względu na krótki okres ludzkiego życia nauka pochodząca od karmy rozciąga się na niezliczoną ilość wcieleń reinkarnującej się duszy. Droga ku wyzwoleniu wiedzie poprzez rozpoznanie własnej natury, własnych emocji i myśli, skorygowanie ich, przyjęcie bezinteresownego, altruistycznego stylu życia i wznoszenie własnej świadomości z myślenia materialistycznego na koncentrację na Boskiej Iskrze tlącej się wiecznie w sercu każdego człowieka.
Księża dla władzy groźni. Duchowni współpracujący z opozycją (1976-1989). T.2, red. Rafał ŁatkaPrzekazywane dzieło jest kontynuacją podjętych wcześniej rozważań - w roku 2019 ukazał się tom I książki. W publikacji znalazły się teksty w różnorodny sposób ujmujące zagadnienie współpracy duchowieństwa z opozycją. Zaprezentowano w niej sylwetki poszczególnych kapłanów, opisy parafii, a także portrety zbiorowe. Sytuacja duchownych, których komunistyczne władze nazywały ,,księżmi negatywnymi"" ze względu na ich współpracę z opozycją oraz otwarcie wyrażany sprzeciw wobec ówczesnych rządów, była skomplikowana. Wynikało to z faktu, że nie tylko dygnitarze partyjni negatywnie oceniali ich działalność, ale zdarzało się również, że czynili tak ich kościelni zwierzchnicy lub inni duchowni pracujący w tej samej diecezji. Władze PRL zaangażowanie opozycyjne duchowieństwa traktowały jako niezwykle groźny przejaw kooperacji między Kościołem a środowiskami ,,antysocjalistycznymi"". Z tego względu przy pomocy przede wszystkim aparatu represji prowadziły aktywne działania mające na celu zmuszenie osób konsekrowanych do zaniechania tego typu współpracy. Katalog represji był niezwykle szeroki, od inwigilacji i tzw. rozmów profilaktyczno-ostrzegawczych po zastraszanie i przemoc fizyczną uznawane za przestępstwa także w świetle PRL-owskiego prawa. Najbardziej znanym przykładem zbrodniczych działań aparatu bezpieczeństwa było oczywiście zamordowanie ks. Jerzego Popiełuszki.
Planetoidy to jeden z głównych celów badawczych astronomii planetarnej, ale zarazem terra incognita w filozofii. Poznaniu naukowemu tych obiektów praktycznie nie towarzyszy refleksja filozoficzna. Tymczasem jest wiele problemów, które z powodzeniem mogłyby być eksplorowane nie tylko przez filozofię nauki czy metodologię poznania naukowego, ale także przez filozofię języka czy ontologię przyrodniczą. W niniejszej pracy, z pespektywy poznawczej epistemologii historycznej, podejmowane są takie zadania jak precyzacja pojęcia śmiałej hipotezy czy poszukiwanie adekwatnego ujęcia klasycznej problematyki indywiduów na gruncie praktyki badawczej astronomii planetarnej. Głównym problemem analizowanym w niniejszej pracy jest zagadnienie synchronicznej i diachronicznej identyczności planetoid. Nadrzędnym celem jest jednak ukazanie (potencjalnej) roli filozofii w lepszym (rozumiejącym) uchwyceniu historycznego i współczesnego poznania naukowego, a także w dostarczaniu nauce narzędzi służących do precyzacji stosowanego w nauce aparatu konceptualnego.
„Przedstawioną do recenzji pracę uważam za znakomitą. Pomimo pozornie bardzo wąskiego i specjalistycznego tematu praca jest godna polecenia wszystkim zainteresowanym metodologią naukową, filozofią nauki i historią badań astronomicznych. W polskojęzycznej literaturze specjalistycznej brakowało dotychczas porównywalnych pozycji”.
dr Waldemar Ogłoza
„Książka Zenona Roskala to znakomity przykład zastosowania koncepcji z dziedziny filozofii nauki oraz metodologii nauk do badań dotyczących natury i rozwoju szczegółowych koncepcji z zakresu nauk przyrodniczych”.
prof. dr hab. Damian Leszczyński
Prof. dr hab. Zenon E. Roskal jest pracownikiem Katedry Filozofii Przyrody i Nauk Przyrodniczych na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. W swojej pracy naukowej podejmuje problematykę z zakresu filozofii i historii nauki (astronomia planetarna) oraz epistemologii historycznej. Jest autorem licznych artykułów naukowych oraz monografii. Wydał m.in. Kosmos chtoniczny. Historyczny rozwój monistycznej interpretacji kosmosu (Lublin: Wydawnictwo KUL 2012, ss. 307) oraz Astronomia matematyczna w nauce greckiej. Metodologiczne studium historyczno-przyrodnicze (Lublin: RW KUL 2002, ss. 228).
„Liberalizm umarł!” – w Polsce z prawa i z lewa chętnie składa się do grobu ideologię, która towarzyszyła naszej transformacji. Światowej sławy politolog z Uniwersytetu w Princeton profesor Jan-Werner Müller zamiast czarnowidztwa i desperacji wybiera namysł nad tym, jakiego liberalizmu potrzebujemy w XXI wieku – w dobie populizmu i pandemii. Lektura obowiązkowa dla szukających rozsądnego optymizmu w trudnych czasach.
„Czy liberalizm się przeżył? Za przeżytek powinien zostać raczej uznany pewien rodzaj dyskusji o liberalizmie – operujący fałszywymi znakami równości, przeciwstawieniami i uogólnieniami. […] Narracja o konflikcie między „ludem” a „liberalnymi kosmopolitycznymi elitami” to mylna diagnoza naszych czasów” – Jan-Werner Müller
Jan-Werner Müller, historyk i politolog, wykładowca Uniwersytetu Princeton. Jest współpracownikiem Institute of Advanced Study w Berlinie oraz berlińskiego klastra badawczego Contestations of the Liberal Script (SCRIPTS). Autor tłumaczonych na wiele języków książek m.in. „Another Country: German Intellectuals, Unification and National Identity” (2000), „A Dangerous Mind: Carl Schmitt in Post-War European Thought„ (2003). Po polsku ukazały się „Co to jest populizm?” (2017) oraz „Przeciw demokracji”
Kwestie etyczne - traktujące o różnicy między dobrem a złem, o naszych wzajemnych obowiązkach wobec siebie i o tym, jak powinniśmy postępować - od tysiącleci zajmują myślicieli na całym świecie, stanowiąc fundament systemów prawnych, politycznych i światopoglądowych. 50 idei, które powinieneś znać. Etyka to przystępne omówienie podstaw i najważniejszych zagadnień tej dyscypliny zarówno w wymiarze teoretycznym, jak i pod kątem praktycznych konsekwencji dla codziennego życia. Odnosząc się do szerokiego wachlarza tematów, w tym takich kontrowersyjnych zagadnień jak terroryzm, cenzura i kara śmierci, niniejsza książka pomoże czytelnikowi odnaleźć się w moralnym labiryncie współczesności."50 idei, które powinieneś znać" to seria książek wprowadzających w fascynujący świat pytań i zagadnień - tych trudnych oraz tych zupełnie podstawowych - które od dawna towarzyszą ludzkości w jej misji zrozumienia świata. Seria prezentuje najważniejsze teorie i idee głównych dziedzin wiedzy, stanowiąc świetny punkt wyjścia do dalszej nauki. Obowiązkowa lektura każdego początkującego erudyty!
To obrazkowa rozprawa socjologiczna dotycząca polskiego społeczeństwa. Nie jest ona w historii rodzimej socjologii pierwszym tego typu utworem: już ponad pół wieku temu (w 1957 r.) Sławomir Mrożek opublikował w odcinkach w > (a potem w tym samym roku w formie książkowej) pionierską Polskę w obrazach, w 2001 r. ukazało się zaś Życie codzienne w Polsce w latach 1999-2001 Wilhelma Sasnala. Adam Rusek Wracając do historii - to właśnie w tych kilkuplanszowych opowieściach o dziewczynie zakochanej w prowincjonalnej gwieździe muzycznej, koksie z siłki przerobionym w mięsnego misia, czy w balladzie o Królu Disco, Koza w pełni ujawnia swój talent. Kiedy nie ogranicza się do kilku kadrów i absurdalnej pointy, nagle wychodzi z niego cały fatalizm, przekonanie, że wszystko zmierza ku katastrofie i nie ma szczęśliwych zakończeń, są tylko mniej lub bardziej ponure konsekwencje. Ludzie z komiksów Kozy to te same postacie, które pojawiały się w takich tekstach jak ,,Stefan"", ,,Prywatne życie kasjerki PKP"", czy w ,,Kołysance dla narzeczonej tapicera"", a pan magister w swoich badaniach terenowych przygląda się z im równie bezwzględną czułością i zrozumieniem, co Jarek Janiszewski. I podobnie jak wokalista Bielizny, nie boi się ich wprowadzać na kurs zderzeniowy z totalnym absurdem. Powstają z tego małe pigułki smutku, brzydoty i wzruszenia, pośpieszne migawki ze świata ludzi, którymi nikt się nie interesuje, którzy nikogo nie obchodzą, którzy nigdy nie opowiadają swoich historii, bo nie wierzą, że mają coś do opowiedzenia. recenzja z pierwszego wydania Marceli Szpak, dwutygodnik.com
Ta książka to praktyczny warsztat dla każdego pedagoga, katechety, terapeuty, logopedy i rodzica! To twórcza metoda pracy z dziećmi wykorzystująca drewnianą deskę z trzema równoległymi nacięciami.Jak sprawić, by opowiadane historie ożyły? Z tą praktyczną książką to banalnie proste!Krok 1Ustaw scenę-deskę, gdzie tylko chcesz: w przedszkolu, szkole, salce katechetycznej, świetlicy lub w domu. Wytnij gotowe figurki i elementy scenografii znajdujące się na luźnych kartach tej książki! Krok 2Przygotuj scenariusz opowieści, który znajdziesz w publikacji. A jest to biblijna historia o Dawidzie i Goliacie.Krok 3Rozpocznij wspaniały spektakl, który pokochają wszystkie dzieci. I ciesz się efektami swojej pracy!Więcej o kreatywnych opowieściach i metodzie pracy ze sceną-deską znajdziesz w książce ,,Teatr na małej scenie"". Sięgnij także po inne przygotowane przez nas komplety scenariuszy i figurek: ,,Boże Narodzenie"", ,,Miłosierny Samarytanin"".
Ta książka to praktyczny warsztat dla każdego pedagoga, katechety, terapeuty, logopedy i rodzica! To twórcza metoda pracy z dziećmi wykorzystująca drewnianą deskę z trzema równoległymi nacięciami. Jak sprawić, by biblijne opowiadane o Miłosiernym Samarytaninie ożyło? Z tą praktyczną książką to banalnie proste!Krok 1Ustaw scenę-deskę, gdzie tylko chcesz: w przedszkolu, szkole, salce katechetycznej, świetlicy lub w domu. Wytnij gotowe figurki i elementy scenografii znajdujące się na luźnych kartach tej książki! Krok 2Przygotuj scenariusz opowieści, który znajdziesz w publikacji. A jest to biblijna przypowieść o Miłosiernym Samarytaninie.Krok 3Rozpocznij wspaniały spektakl, który pokochają wszystkie dzieci. I ciesz się efektami swojej pracy!Więcej o kreatywnych opowieściach i metodzie pracy ze sceną-deską znajdziesz w książce ,,Teatr na małej scenie"". Sięgnij także po inne przygotowane przez nas komplety scenariuszy i figurek: ,,Boże Narodzenie"", ,,Dawid i Goliat"".
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
