Przewodnik po niebie. Stargazing na świecieGwiezdne podróże dookoła świataCzy warto jechać do Tasmanii po najpiękniejszą zorzę?Jak zrobić idealne zdjęcie nocnego nieba?W których obserwatoriach odkrywać tajemnice wszechświata?Krzyż Południa na antypodach, gwiazdy odbijające się w idealnie płaskich solniskach Boliwii czy rozgwieżdżony firmament nad wulkanem Bromo w Indonezji to widoki, które zachwycą zarówno zapalonego astroturystę, jak i entuzjastę astronomii. Prezentujemy najciemniejsze miejsca na świecie, od pustyń Bliskiego Wschodu po parki narodowe Oceanii. Podpowiadamy, kiedy polować na roje meteorów i deszcze Perseidów oraz gdzie wkrótce zobaczyć całkowite zaćmienie Słońca. Fascynująca opowieść o galaktykach, gwiazdach i astronomii.
Archiwistyka to ciągle nie doceniana dyscyplina naukowa. Zarządzanie dokumentacją to poniekąd jej początek, a zarazem koniec. Każdy z nas na jakimś etapie zarządza informacją i to od każdego z nas zależy jak długo dana informacja przetrwa.
Zawartość tej publikacji pozwoli przybliżyć sposób postępowania z dokumentami niezależnie od techniki ich wytworzenia i postaci oraz informacji w nich zawartych, a także zachęci Państwa do tego, ażeby dbać o dokumenty z należytym szacunkiem, bo tworząc dokumenty tworzymy przeszłość.
Dokumentacja to swoiste dziedzictwo kulturowe, które stanowi świadectwo historii Państwa, społeczeństwa i jego tożsamości, a jej prawidłowe zarządzanie pozwala na jej zachowanie przez stulecia.
Publikacja dr Marleny Gęborskiej wpisuje się w bardzo ważny, a nierealizowany dotąd w wystarczającym zakresie, nurt zagadnień związanych ze zdrowiem, jego ochroną, profilaktyką oraz wspomaganiem i rehabilitacją schorzeń w profesji bibliotekarzy i innych pracowników instytucji kultury. Duże znaczenie dla zdrowia ma również aspekt psychologiczny, co w sytuacji kryzysu wartości intelektualnych, społecznych i politycznych utrudnia lub wręcz uniemożliwia dobre samopoczucie osób pracujących w tych instytucjach. Działania prozdrowotne dla pracowników instytucji kultury powinny przebiegać dwutorowo, skutkując wzrostem aktywności fizycznej równolegle ze wzrostem samooceny i kondycji psychicznej. Publikacja ta z pewnością wzmocni pozytywne zmiany w procesie zdobywania nowoczesnego i modnego wizerunku osobowego oraz sprawnościowego w profesjach rzadko kojarzonych z koniecznością wdrażania kultury fizycznej, w tym pracowników instytucji kultury”
.
Z recenzji prof. UŚ dr hab. Anny Tokarskiej
Niesolidny elektryk, który w połowie zlecenia porzucił pracę i już do niej nie wrócił. Hydraulik, który miał przyjść w poniedziałek, a zjawił się w czwartek. Remont, który kosztował dwa razy więcej, niż powinien. Dlaczego wciąż zdarzają się sytuacje, w których wynajęci fachowcy nie spełniają pokładanych w nich oczekiwań?
Amanda Krzyworzeka, bazując na swoich badaniach etnograficznych przeprowadzonych wśród właścicieli działek rekreacyjnych i pracujących dla nich lokalnych fachowców, szuka powodów nieporozumień między zleceniodawcami i zleceniobiorcami. Autorka odwołuje się do głęboko zakorzenionych wartości oraz wzorców kulturowych i pokazuje, że często przyczyną konfliktów nie są różnice, a właśnie podobieństwa w traktowaniu pracy przez obie grupy, które jednocześnie mają wobec siebie całkowicie odmienne oczekiwania.
Jeden z największych fenomenów czytelniczych. Książka, która zebrała świetne recenzje w najważniejszych światowych mediach, poczynając od „Wall Street Journal” i „Rolling Stone'a”, a na „Wired” kończąc. Zadebiutowała na 1 miejscu listy bestsellerów non-fiction „New York Timesa” i utrzymywała się w jej czołówce przez pół roku. Jedna z ulubionych lektur Billa Gatesa. W ciągu zaledwie 24 godzin od premiery osiągnęła status bestsellera na Amazonie.
„What If?” Randalla Munroe to zbiór naukowych odpowiedzi na hipotetyczne i absurdalne pytania ilustrowany przezabawnymi komiksami. Książka pełna jest uszczypliwego humoru, a przy tym, naprawdę zaskakująco dużo można się z niej nauczyć. Munroe z naukowym zacięciem odpowiada nawet na najgłupsze pytania, cierpliwie tłumaczy jaką moc może wygenerować Yoda, czy co by się stało, gdyby każdy z nas miał naprawdę przeznaczoną tylko jedną drugą połówkę. Naprawdę mądra. Bill Gates Nigdy wcześniej granica między światem nerdów, a kulturą popularną nie była tak rozmyta. New York Times Munroe ożywia trudną naukę błyskotliwym dowcipem. Mechanika Newtona jest zdecydowanie bardziej zabawna, kiedy zastanawiasz się nad tym jak zbudować rakietę ze skierowanych w dół karabinów maszynowych. Wall Street Journal Edukacja powinna mieć na celu uczyć ludzi umiejętności rozwiązywania problemów, z którymi nigdy wcześniej się nie spotkali. Ta książka to ogromna porcja humoru i mistrzostwo w tego typu rozumowaniu. The Economist Cudownie obłąkana. Boston Globe To, co sprawia, że praca Munroe'a jest tak fantastyczna to kombinacja dwóch elementów: jego oddania, które powoduje, że stara się odpowiedzieć w naukowy sposób na nawet na najdziwniejsze pytania oraz jego niezaprzeczalnego poczucia humoru. Huffington Post Absurdalność i hipotetyczność tych pytań sprawia, że każdy temat, nieważne jak odległy, jest interesujący. New Yorker Randall Munroe jest legendą internetu. To twórca jednego z najpopularniejszych komiksów internetowych na świecie - XKCD. Jest byłym naukowcem NASA, który poświęcił karierę twórcy robotów dla tworzenia sytuacyjnych komiksów, a ostatnio także pisania książek. Jego stronę odwiedza miesięcznie około 70 milionów użytkowników.
Autorka prezentuje miejsce roślin, kwiatów i ziół w polskiej (i wschodniosłowiańskiej) kulturze ludowej w perspektywie kulturowo-ekologicznych sieci relacji: kobieta–roślina. Symbolika i zastosowanie roślin analizowane są w ścisłym związku z miejscem kobiet w życiu społecznym i rodzinnym wsi, a także w systemie wierzeń i obyczajów. Tak więc są rośliny „dziewczęce” (kalina, wiśnia) i panieńskie (ruta, rozmaryn, barwinek), ale też „męskie” (chmiel), bywają również rośliny o ambiwalentnym charakterze (groch).
prof. dr hab. Izabella Bukraba-Rylska
Studium Orzechowskiej stanowi dobry przykład rekonstrukcji „ludowych ontologii” w perspektywie oryginalnej i płodnej poznawczo – ekologii kulturowej. Zagadnienie to postawiono w pionierski sposób, tzn. scalono je w ramach „ludowego obrazu świata”, „chłopskiego światoodczucia”.
prof. dr hab. Roch Sulima
Autorka wykazuje, że stosunek chłopów do świata roślinnego świadczy o ich rozległej wiedzy na temat roślin, a zarazem o postrzeganiu roślin w sposób mistyczny i symboliczny. W ludowym uniwersum rośliny obdarzone były autonomią i mocą sprawczą, objawiającą się pomocą w ludzkich troskach, ale również aktami zemsty za ich złe traktowanie.
dr hab. Paweł Chmieliński
Romantyzm rozdwojony? Pytania nierozstrzygnięte
Mogłoby się wydawać, że o romantyzmie i tradycji romantycznej w polskiej literaturze powiedziano już wszystko. Ale obok romantyzmu europejskiego i wpisanego weń polskiego romantyzmu emigracyjnego, reprezentowanego przez Mickiewicza, Słowackiego, Krasińskiego i Norwida, istnieje także traktowany niesłusznie gorzej, czasem wręcz zapominany, romantyzm krajowy obejmujący twórczość poetycką i dramatyczną powstałą w podzielonej po zaborach Polsce.
Wincenty Pol, Władysław Syrokomla, Seweryn Goszczyński, Józef Ignacy Kraszewski, a także Aleksander Fredro wnieśli w polską literaturę wkład wcale nie mniejszy i równie ważny, co twórcy emigracyjni. Różniło ich, że pierwsi byli tam”(na emigracji) i „tu” (w polskiej historii, tradycji i podzielonym kraju), drudzy „tu” i „tam”. Ale także oni- jak choćby Wincenty Pol, ikona romantyków krajowych -odwoływali się do najważniejszych nurtów epoki: filozoficznych, estetycznych i artystycznych. Jak najdalej od zaściankowości i epigonizmu. To także dzięki ich utworom europejski ferment ideowy trafiał nad Wisłę i nad Niemen.
Tom Romantyzm rozdwojony? Pytania nierozstrzygnięte inauguruje nową serię wydawniczą „Romantyzm Krajowy. Studia i Interpretacje”, której celem jest przełamywanie stereotypowych analiz i oceny „wyczerpanej” rzekomo tradycji romantyzmu. Publikowane artykuły uzupełniają dotychczasowe ustalenia dotyczące romantycznego paradygmatu i prowokują do podjęcia na nowo dyskursu na jego temat .
Książka jest próbą refleksji nad zmianami w obrazie Polski, jej mieszkańców i polskich tradycji kulinarnych w izraelskiej pamięci zbiorowej, dokonującymi się pod wpływem upowszechniającej się w ostatnich latach turystyki wypoczynkowej i rozrywkowej z Izraela do naszego kraju w ujęciu metodologii memory studies: podróżującej pamięci i pamięci zapośredniczonej medialnie. Przykładowe pytania, stawiane podczas analizy poszczególnych mediów, to m.in.: do czego służy podkreślanie możliwości przeżycia we współczesnej Polsce kontrastujących doświadczeń związanych z pamięcią Zagłady oraz rozrywką? Jakich strategii retorycznych używają autorzy materiałów na temat oferty gastronomicznej w Polsce, aby przezwyciężyć narrację dezaprobaty wobec kuchni polskich Żydów? Jak opisywana jest Polska w źródłach turystycznych w okresach napięć w relacjach polsko-izraelskich? W kolejnych rozdziałach autorka pokazuje, w jaki sposób utrwalone w izraelskiej pamięci zbiorowej schematy pamiętania dostarczają języka, metafor i obrazów kulturowych dla stosunkowo nowego doświadczenia izraelskiej turystyki wypoczynkowej w Polsce.
The Memory of Poland in Online Memory Media of Israeli Entertainment and Leisure Tourism in 2017–2020 Compared to Earlier Memory Patterns. Space, People, Culinary Traditions
The book is an attempt to reflect on changes in the image of Poland, its inhabitants and Polish culinary traditions in Israeli collective memory, which, for the last few years, have taken place under the influence of entertainment and leisure tourism from Israel to our country in terms of memory studies methodology: travelling memory and media induced memory. Sample questions posed during the analysis of particular media are, among others: What is the purpose of emphasizing the possibilities of undergoing contrasting experiences related to the memory of the Holocaust and entertainment in contemporary Poland? What rhetorical strategies are used by the authors writing about gastronomic offer in Poland to overcome the narrative of disapproval of the cuisine of Polish Jews? How is Poland described in tourist sources during periods of tension in Polish-Israeli relations? In the subsequent chapters the author shows how memory patterns, established in Israeli collective memory, provide language, metaphors and cultural images for a relatively new experience of Israeli leisure tourism in Poland.
Gender madness to poruszający zapis dramatycznej historii Oliego Londona, brytyjskiego wokalisty i influencera, który pod wpływem różnych ideologii rozpoczął proces zmiany płci. W jego trakcie przeszedł ponad 30 operacji plastycznych, próbując upodobnić się do koreańskiej gwiazdy pop. W swojej autobiografii London opisuje wieloletnią walkę z własnym ciałem. Dzieli się też bolesnymi doświadczeniami z dzieciństwa, w tym przemocą emocjonalną i psychiczną ze strony ojca. Dokumentując swoje zmagania z tożsamością płciową, London bada pierwotne przyczyny problemów związanych z ideologią trans. Krytycznie analizuje kulturę woke oraz rolę mediów społecznościowych, które wmawiają młodym ludziom, że to, kim są, nie jest wystarczające. Ta książka to także przestroga przed pochopnymi decyzjami dotyczącymi tranzycji, zwłaszcza w kontekście dzieci i młodzieży. Oli London (ur. 14 stycznia 1990) Brytyjski influencer, osobowość medialna i wokalista, który zdobył międzynarodową rozpoznawalność dzięki swojemu zainteresowaniu kulturą koreańską i K-popem. Jego życie prywatne oraz liczne operacje plastyczne, mające na celu upodobnienie się do koreańskiego idola Jimin z zespołu BTS, wywołały szerokie kontrowersje. Oli London stał się znany dzięki swojej publicznej tranzycji płciowej, podczas której przyjął żeńską tożsamość, by następnie przejść proces detranzycji i powrócić do męskiej tożsamości. London jest aktywnym działaczem na rzecz praw dzieci i kobiet, krytykującym przemysł „opieki potwierdzającej płeć” oraz wpływ mediów społecznościowych na młodych ludzi.
Urzekająca kolekcja mitów i legend ze starożytnych Chin!Najobszerniejszy i najbardziej zróżnicowany zbiór ponad siedemdziesięciu ponadczasowych podań, starannie ułożonych w siedem wyrazistych części. Znalazły się tu zarówno przypowieści mądrościowe, baśnie, jak i przekazy religijne, których akcja rozgrywa się wieki temu. Wypełniają je księżniczki w niebezpieczeństwie, dobrzy i źli czarownicy, antropomorficzne zwierzęta, nieziemskie duchy i wiele jeszcze bardziej intrygujących postaci. Magiczne baśnie przesycone folklorem Dalekiego Wschodu, które zapadną w pamięć każdemu, kto zechce zanurzyć się w egzotyczną kulturę i wierzenia mieszkańców państwa środka.Richard Wilhelm (1873-1930) - wybitny sinolog oraz ewangelicki teolog i misjonarz. Przez ponad dwie dekady, jako nauczyciel i pastor w chińskiej prowincji Szantung, zgłębiał lokalną historię i kulturę, studiował klasyczne teksty. Za zasługi pedagogiczne został odznaczony przez cesarzową Cixi i otrzymał tytuł doti. Pracował też jako doradca naukowy i wykładowca akademicki. Przetłumaczył m. in. fundamentalne dzieła z zakresu chińskiej filozofii (Daodejing - Księgę drogi i cnoty) oraz taoizmu i konfucjanizmu (Yijing - Księgę przemian).
"Przestępny Makiawel" i inni. Szkice o pisarzach i myślicielach politycznych
W książce „Przestępny Makiawel” i inni autor zebrał swoje szkice o pisarzach i myślicielach politycznych różnych epok, pisane w latach 1989–2024, rozproszone po „niszowych” zazwyczaj czasopismach i portalach lub jako fragmenty książek zbiorowych. Są tu zarówno sylwetki postaci powszechnie znanych — jak Machiavelli, Shakespeare, Hobbes, Burke, de Maistre, Balzac czy Bernanos — jak i mniej znanych, lub w Polsce w ogóle nieznanych, ale zasługujących na uwagę. Klamrą spinającą ten zbiór są dwa eseje będące studium politycznej przewrotności: o tytułowym Makiawelu i o Manifeście z Ventotene dwóch włoskich komunistów, prawdziwych „ojców-założycieli” Unii Europejskiej. Każdy szkic jest przejrzany, poprawiony i, jeśli to było konieczne, uzupełniony. Zbiór tych prawie 30 esejów nie rości sobie pretensji do wyczerpującej prezentacji myśli omawianych autorów, ale intencją autora jest zachęcić czytelników do zapoznania się z nimi i samodzielnego pogłębienia wiedzy o nich.
W biografii każdego człowieka są miejsca, o których może powiedzieć, że wpłynęły na jego życie. Z biegiem lat nabierają szczególnego znaczenia, coraz bardziej uświadamiamy sobie, że gdyby się nie pojawiły, to zapewne większość przeżytych chwil nigdy nie byłaby naszym doświadczeniem. Zawsze te miejsca łączą się w naszej pamięci z określonymi osobami.Dla mnie tą najważniejszą przestrzenią był i jest Uniwersytet Jagielloński, gdzie istotną rolę odegrało kilka postaci. Pół wieku obecności w tej Jagiellońskiej Wszechnicy stwarza perspektywę pozwalającą nie tylko na przywołanie pewnych zdarzeń, ale i na przekazanie wyrazów wdzięczności. Ten świat uniwersyteckich wartości, które mnie kształtowały, i wspomnienia ludzi, których spotkałem na drodze mojego akademickiego życia, były niezwykłym wsparciem w chwilach, kiedy jako nauczyciel akademicki, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego w kadencji 2020-2024 stawałem przed koniecznością obrony wartości, które uważałem za powiązane z ideą uniwersytetu.Ze WstępuJacek Popiel, profesor nauk humanistycznych na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, teatrolog, literaturoznawca, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego (2020-2024), w latach 1996-2002 rektor Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (obecnie Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego), członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności; autor prac z historii teatru i dramatu polskiego, opublikował między innymi: Sztuka dramatyczna Karola Huberta Rostworowskiego (1990); Dramat a teatr polski dwudziestolecia międzywojennego (1995); Historia dramatu. Antyk - średniowiecze (1996, wyd. II 2000); Los artysty w czasach zniewolenia. Teatr Rapsodyczny 1941-1967 (2006); Teatr Danuty Michałowskiej. Od "Króla-Ducha" do "Tryptyku rzymskiego" (2011): Czy teatr może zbawić człowieka? Karol Wojtyła w labiryncie sztuki (2024).
"Nomadyczność wiązałaby się ze specyficznie pojmowanym stanem alienacji - wyosobnieniem spośród norm społecznych (podmiot nomadyczny byłby kimś, kto, w sposób świadomy lub nie, wkłada kij w tryby mechanizmów relacji międzyludzkich, łamie tabu i porywa się z motyką na słońce), ale także z praktyk funkcjonowania w przestrzeni (przestrzeń staje się w tej optyce zdecentralizowana, pozbawiona standardowych punktów odniesienia i wszelkich elementów znaczących). Deformacji ulegają również pojęcia przydatne w codziennym funkcjonowaniu; ruch, który stanowi nieodłączną część tego, co nomadyczne, sprawia, że cała rzeczywistość ulega ciągłym przeobrażeniom".Fragment Uwag wstępnych"Autorzy proponują przegląd sposobów rozumienia ważnej i szeroko omawianej we współczesnej humanistyce kategorii nomadyczności. Z jednej strony interesują ich granice tego pojęcia, z drugiej - przedstawienie wachlarza możliwych ujęć. () Poszczególne szkice poświęcone zostały splotom tej koncepcji z praktykami chodzenia, mapowania, podróżowania, z motywem drogi i problemem ciała w literaturze, a także pojęciami nie-miejsca i podmiotu nomadycznego. Zróżnicowanie historyczne, terytorialne i kulturowe analizowanych przykładów jest atutem książki, ponieważ idea, która stoi za kategorią nomadyczności, znajduje realizację w strukturze i zawartości tomu. Jak wyjaśniono we wstępie, jest nią przede wszystkim pojęcie wielości przeciwstawione formułom hierarchicznym i dogmatyzmowi. Przegląd i rekapitulacja nieostrych, a często wykorzystywanych dziś pojęć, w tym samej nomadyczności, oraz sprawdzanie modeli ich funkcjonowania w humanistyce na materiale usytuowanym na przecięciu różnych kręgów kulturowych jest zadaniem istotnym, a niniejsza monografia stanowi jego udaną realizację".Z recenzji dr hab. Agnieszki Karpowicz, prof. UW
Życie i dzieło Boecjusza zaciekawiało i intrygowało późniejsze pokolenia. Późnośredniowieczny kalendarz z Pawii 23 października wspomina Boecjusza pod imieniem świętego Seweryna jako męczennika. Już w wieku IX Ado z Wenecji pisze w swojej kronice o Boecjuszu i Symmachu jako o tych, którzy oddali życie za katolicką wiarę. Dopiero w czasach późniejszych uczonych zaczął intrygować fakt, dlaczego Boecjusz, filozof i teolog, chrześcijanin, w ostatnim swoim dziele, stojąc w obliczu śmierci, szuka pocieszenia w filozofii. Usiłowano doszukać się w O pocieszeniu mniej lub bardziej wyraźnych aluzji do chrześcijaństwa. Wydaje się jednak, że dużo racji ma wybitny znawca Boecjusza, Henry Chadwick, gdy pisze, że O pocieszeniu, jakie daje filozofia to wyznanie wiary platonika, który ma za plecami dzieła św. Augustyna oraz Pismo święte. Jako dzieło wybitnego platonika O pocieszeniu było czytane i komentowane zarówno przez uczonych karolińskich, jak i przez myślicieli szkoły w Chartres, przez Jeana z Meun, Chaucera i Christine de Pizan. Każda epoka musi jak widać przełożyć i odczytać dzieło Boecjusza w języku swego czasu. Jestem przekonana, że to nowe polskie tłumaczenie tekstu O pocieszeniu, jakie daje filozofia znajdzie i dzisiaj swoich gorliwych czytelników. Z Wprowadzenia Agnieszki Kijewskiej
Świat w oczach ludzi średniowiecza.Oszałamiająca wyprawa przez średniowieczny świat widziany oczami ówczesnych podróżników.Historia ożywa na kartach tego niezwykłego turystycznego przewodnika, który zabiera nas w podróż z uczonymi, szpiegami, pielgrzymami i świętymi od Europy przez Persję i Indie aż po kres Ziemi. Ludzi średniowiecza fascynowały bogactwa i cuda krain rozciągających się poza obszarem, który dobrze znali, dzięki czemu zyskały popularność przewodniki, relacje z wypraw i mapy. Wykorzystując nieznane szerzej relacje, autor stworzył żywy atlas, w którym zaciera się granica między krainami rzeczywistymi a wyimaginowanymi.Podążamy wraz z podróżnikami od zatłoczonych średniowiecznych bazarów po tajemnicze wyspy, gdzie rosły na drzewach jagnięta roślinne, poznajemy plakietki pielgrzymów, weneckie środki przeczyszczające i latające trumny, stajemy twarzą w twarz z bandytami na gościńcu i idziemy na schadzkę z egzotyczną księżniczką.Przygoda czeka!
W tym tomie staram się pokazać, że ustalenia pochodzące z pierwszego tomu Tekstów zebranych poświęconego interpretacji zachowują swoją moc także wówczas, gdy zaczynamy mówić o polityce. Interpretując, dokonujemy wyborów dotyczących tego, jak widzimy rzeczywistość, albo jak chcemy, by była ona odczytywana. Wybory te są w moim rozumieniu ostentacyjnie polityczne, albowiem wierzymy w to, że gdyby inni myśleli tak, jak my, świat byłby znacznie lepszym miejscem do życia. Nie chodzi więc o to, czy mamy rację, czy nie, bo świat nie toczy się wedle racji, lecz wedle przekonań, wierzeń, afektów, podejrzeń, i całego splotu nieracjonalnych impulsów, które tylko czasem ulegają uzgodnieniu i refleksji.
Żyjemy w różnych wspólnotach przekonań, i choć między nimi nie da się bardzo często doprowadzić do zgody, to wewnątrz nich jest to nie tylko pożądane, ale i konieczne. W obrębie mojej wspólnoty, którą każdym tekstem inaczej projektuję i uzasadniam, zakładam, iż zgadzamy się co do tego, że człowiek jest skazany tylko na siebie, że nie ma pomocy spoza świata, że musi jakoś się z innymi poukładać co do swojego miejsca, wiedząc, że komuś to może się nie spodobać, że nikt jeszcze nie powiedział ostatniego słowa w kwestii sensu życia, że każdy ma prawo powiedzieć, czym dla niego ten sens jest, że lepiej wiedzieć więcej niż mniej, ale przede wszystkim – że moja wspólnota (polityczno-interpretacyjna), choć lepsza dla mnie, niekoniecznie jest lepsza dla innych. A jest lepsza dla mnie, bo nie muszę tracić sił i energii na przekonywanie kogoś, kogo przekonać się wcale nie da, choć chętnie dyskutuję z tymi, którzy również wierzą w to, że dyskurs w życiu publicznym powinien trzymać afekt na smyczy.
Strefy w Czarnobylu i Fukushimie to obszary oporu, które pozostawione samym sobie z powodu zagrażającego ludziom promieniowania radioaktywnego nie poddają się ponownemu zawłaszczeniu i dominacji człowieka. Stawiają również opór w wymiarze symbolicznym, nie spełniając wyobrażeń na temat tego, jak powinien wyglądać krajobraz postnuklearny. Nie są one martwymi, ogołoconymi przestrzeniami, ale niespodziewanie bogatymi i wciąż rozwijającymi się ekosystemami. Nieobecność ludzi staje się w nich czymś pozytywnym. Chociaż człowiek w dużej mierze z nich zniknął, to powstały one z powodu jego działalności technologii i jej porażki. Badanie dotychczas pomijanych zjawisk mówi więcej o naszej kulturze i historii, niż myślimy. Opowieści powstałe po katastrofach elektrowni w Czarnobylu i Fukushimie pokazują, jak koncepcje kulturowe determinują postrzeganie środowiska oraz ich wzajemne powiązania, oddziaływania i zależności. Przyjrzenie się procesom zachodzącym w obu strefach skażenia oraz sposobom ich opisu uzmysławia, jak dotychczasowe podziały na przestrzenie warte ochrony i zdegradowane przestają być oczywiste. Włączenie do myślenia o nowych formach międzygatunkowego współbycia również takich elementów jak skażenie jest niezwykle istotne w kontekście trwającej katastrofy klimatycznej. Awarie w ukraińskiej i japońskiej elektrowni pokazują, że to, co dotychczas uznawano za niszczące, ma także subwersywny, pozytywny potencjał.
Działalność misji chrześcijańskich z przełomu XIX i XX wieku spowodowała w społeczeństwie dzisiejszego Malawi fundamentalny rozłam, dotyczący zarówno życia religijnego, jak i społecznego. Przez pryzmat tego rozłamu Piotr Cichocki bada współczesne praktyki głosowe stosowane w kościołach chrześcijańskich oraz lokalnych zwyczajach religijno-medycznych (vimbuza). W praktykach tych ujawniają się (lub zostają upozorowane) rozmaite podmiotowości wiernych. Dźwięki stanowią bowiem niewidzialne spoiwo – zarówno doświadczenia codzienności, jak i działań niecodziennych, rytualnych. Wybrzmiewają w przestrzeni publicznej, w świątyniach, w mediach. Pomagają dotrzeć do ludzi. Są przejawem kreatywności i źródłem rozrywki. Pośredniczą między ludźmi i duchami, umożliwiają wzmocnienie modlitwy.
Książka została opracowana na podstawie długotrwałych badań terenowych w północnym Malawi. Piotr Cichocki w nieoczekiwany sposób splata w niej ścieżki myślenia i dyscypliny: antropologię dźwięku i akustemologię, postkolonializm i religionzawstwo, etnografię zaangażowaną i afrykanistykę.
To nie jest podróż konesera sztuk pięknych. Niewiele tu estetycznych delektacji, a muzea omija się szerokim łukiem. Autor podróżuje po nieznanym włoskim południu i szuka sensów skrytych pod materią wrażeń. Jedzie więc na Monte Sant'Angelo, by zobaczyć grotę objawień świętego Michała Archanioła i procesję ku jego czci, próbując zrozumieć, co się stało z naszą wrażliwością angelologiczną. Odwiedza pole bitwy pod Kannami, by zapytać o jej znaczenie, które wychodzi daleko poza czysto militarny wymiar. W Galatinie, podczas notte della taranta, obserwuje współczesny tarantyzm.Ta książka to opowieść o podróży w przestrzeni geograficznej i kulturowej, a jej erudycyjna forma wywołuje niepokój i zachwyt. To uchwycone niepostrzegalne przejścia od zapisu chwili do zdystansowanej refleksji, od impresyjnego obrazka do języka dyskursu. I - co może najistotniejsze - to próba namysłu nad znaczeniem i możliwościami pisarstwa podróżniczego."Książka Dariusza Czai mówi o przeżyciach, które każdy z nas pragnąłby mieć wśród swoich osobistych skarbów. To jasne, nie ma przygody bardziej wzbogacającej niż podróż po Włoszech - ale nie o wypad wakacyjny chodzi, nie o spacery po muzeach i kościołach, nawet nie o wzdychanie nad pięknem Wenecji i zawrót głowy na Wybrzeżu Amalfitańskim, tylko o spotkanie z krajem i ludźmi, takimi, jacy są dzisiaj, zanurzonymi w wielosetletniej kulturze i geografii swej ojczyzny. To nie przyjemny urlop, to prawdziwa świecka pielgrzymka" Ewa Bieńkowska"Nie czytajcie słów Czai w pośpiechu. Smakujcie je. Jego eseje łączą w sobie erudycję antropologa, przenikliwość badacza, otwartość podróżnika, wrażliwość estety, słuch muzyka, oczy reportera i język wytrawnego pisarza. Uczta!" Wojciech Tochman
Dr Półtawska o kapłaństwie Każdy ksiądz jest wybrany przez Boga po to, żeby uświadomił ludziom, że są nie byle kim. Kapłan ma pokazać ludziom ten wielki wymiar człowieka najwspanialszego stworzenia, jakie istnieje na ziemi. Dlatego przez całe życie fascynowało mnie kapłaństwo równie wielkie i równie tajemnicze, jak samo życie pisała dr Wanda Półtawska, która otaczała opieką medyczną kleryków w seminariach duchownych, gdzie głosiła wykłady i katechezy, a także przebadała setki kandydatów i kandydatek do życia konsekrowanego. Teraz w ręce czytelników trafiają teksty dr Półtawskiej o kapłaństwie zebrane w jednym tomie.12 artykułów Książka to zbiór 12 artykułów tej wybitnej lekarki podejmujących tematykę kapłaństwa w różnych odsłonach. Poruszane kwestie to między innymi świętość w powołaniu kapłańskim i zakonnym, oczekiwania świeckich wobec kapłanów, celibat kapłański w świetle medycyny i psychologii, samotność w życiu kapłana, kapłan a rodzina.Nie tylko dla kapłanów Książka to doskonała i wciąż aktualna lektura dla kleryków, księży, zakonnic i zakonników, a także świeckich, którym nie jest obojętna rola kapłanów w ich życiu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
