Jeśli ktoś chce się schylać, żeby sprawdzić, czy przypadkiem nie noszę słomy w butach, powiem mu od razu: noszę, szkoda fatygi. I właśnie dlatego nie myślę zakładać sobie tłumika i wstrzymywać się od pisania o polactwie prawdy, nie myślę kombinować, komu ta prawda służy i kogo uraduje, a kogo zmartwi. Nic mnie to nie obchodzi. Obchodzi mnie mój kraj i to, jak wygląda. A wygląda tak, że tylko rzygać. I wiem dlaczego.I o tym właśnie tu piszę.Rafał A. Ziemkiewicz
Postać Józefa Zajączka z Wrzący herbu Świnka jest mało znana Polakom, chociaż należał do tych generałów XVIII-XIX w., którego nazwisko znajduje wśród 660 osób upamiętnionych na paryskim Łuku Triumfalnym, a w Warszawie jest patronem żoliborskiej ulicy. Józef Zajączek - zawodowy żołnierz wywodzący się z drobnej szlachty - był, po dobnie jak wielu mu współczesnych, postacią o skomplikowanym życiorysie. Jego losy pokazują zmienność historii ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów przełomu XVIII/XIX w.
Magdalena Wolińska-Riedi, autorka książki "Mój Rzym" oraz watykańskiej trylogii z bestsellerową "Kobietą w Watykanie", od ponad dwudziestu lat mieszka w samym sercu Wiecznego Miasta. Tym razem w swojej opowieści zabiera nas na niezwykły spacer po historii najsłynniejszych rzymskich dań.
Poczujemy zapach świeżych ziół i aromatycznych przypraw, odkryjemy smak chrupiącej bruschetty, prawdziwej rzymskiej pizzy i doskonałego makaronu, jaki zjeść można tylko tutaj. Poznamy dzieje rodzin, które od pokoleń prowadzą restauracje w sercu Rzymu, kultywując tradycję przodków i bazując na prastarych przepisach.
Wyruszymy wraz z autorką na spacer po nieodkrytych zaułkach miasta, by trafić do lokali, które pachną tradycją, historią i miłością do rzymskiej kuchni - pełnej smaku, aromatu i pikanterii. Dowiemy się, co odróżnia pizzę rzymską od neapolitańskiej, w której dzielnicy znajduje się najstarsza restauracja świata, dlaczego figi są najlepszym dodatkiem do letniego obiadu i czemu warto zamawiać wino stołowe.
Autorka zaprosi nas również do swojej kuchni, dzieląc się z czytelnikami przepisami, dzięki którym będziemy mogli zmysłami przenieść się do Wiecznego Miasta i "skosztować" Rzymu w naszym własnym domu.
Pierwsza pełna biografia legendy świata mody.NIEKWESTIONOWANY MISTRZ KRAWIECTWA, KREATOR I WIZJONER, KTÓRY ZREWOLUCJONIZOWAŁ ŚWIAT MODYTo on ubrał kobiety w tuniki, szmizjerki i spódnice bombki. Podziwiała go Coco Chanel, Elsa Schiaparelli nazywała go "jedynym projektantem, który ma odwagę robić to, co mu się podoba", Dior zaś, zachwycony jego warsztatem, mówił o nim: "Mistrz nas wszystkich". Mimo sławy i pozycji w świecie mody Cristóbal Balenciaga zawsze trzymał się z dala od ciekawskich oczu. Niektórzy dziennikarze powątpiewali w jego istnienie, nie znały go osobiście nawet jego najważniejsze klientki. Zawsze pozostawał w cieniu, niechętnie udzielał wywiadów. Tym cenniejszy jest ten kameralny portret wizjonera haute couture, stworzony na podstawie rozmów autorki z Florette Chelot, pierwszą pracownicą paryskiego domu mody Balenciagi i cenioną doradczynią mistrza. Florette była świadkiem niesłychanego sukcesu pierwszej kolekcji Balenciagi, pracowała dla niego od 1937 aż do roku 1968, kiedy projektant niespodziewanie zamknął firmę i wycofał się z branży. Dzięki tym wspomnieniom pierwsza pełna biografia Balenciagi jest żywą historią niezwykłego człowieka i obrazem czasów, w których rozkwitał jego geniusz.
Dajcie się uwieść magii Orientu, czasem niełatwej do zaakceptowania, często szokującej, ale zawsze ciekawej.Libia w czasach pułkownika Kaddafiego to kraj rządzony żelazną ręką z zastraszonymi i zmanipulowanymi obywatelami.Istniały w nim instytucje, które do dziś szokują. Domy poprawcze dla dziewcząt i kobiet, które dopuściły się małżeńskiej zdrady lub uprawiały seks przedmałżeński. Matki mieszkały w nich ze swoimi pociechami, owocami grzechu. Przytułki dla dzieci z niepełnosprawnościami fizycznymi i umysłowymi, w których chowano je przed światem, by nie przynosiły hańby rodzinom.Autorka wraca do historii uwięzienia na ponad osiem lat bułgarskich pielęgniarek oskarżonych o zainfekowanie wirusem HIV pięciuset libijskich dzieci. Dzięki rozmowie z mężem głównej oskarżonej Valko z pierwszej ręki zna nieludzkie warunki w libijskich kazamatach, metody przesłuchań i stosowane tortury.Autorka przybliża też kulisy arabskiej chirurgii plastycznej, której sama dała się uwieść. Ze szczerością ujawnia swój błąd zakończony bolesną i długotrwałą rehabilitacją.Podczas jej pobytu przez Libię przeszła fala zamieszek na tle rasowym. Sama przypadkowo znalazła się w centrum rozruchów i ledwo uszła z życiem, a potem pomagała znajomym uniknąć rzezi lub internowania.Tym niebezpiecznym sytuacjom towarzyszyły również piękne chwile, ale niektóre sprawy warto ujawnić i napiętnować."Arabskie opowieści 3" kończą zapierającą dech w piersi libijską przygodę Tanyi Valko. Następna część będzie o Arabii Saudyjskiej.Tanya Valko to pseudonim absolwentki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Była nauczycielką w Szkole Polskiej w Libii, a następnie przez dwadzieścia lat asystentką ambasadorów RP. Mieszkała w wielu krajach arabskich, w tym w Libii i Arabii Saudyjskiej, a następnie w Azji, w Indonezji. Po dwudziestu pięciu latach na obczyźnie, w 2018 r. zostawiła za sobą dyplomatyczne życie i wróciła do Polski."Arabskie opowieści. Historie prawdziwe" cz. 1, cz. 2 i cz. 3 to podsumowanie prawie piętnastoletniego pobytu autorki w Libii czasów Muammara Kaddafiego i idealne uzupełnienie arabskiej sagi.
Wielkie artystki istniały.
Sofonisba Anguissola, Artemisia Gentilleschi czy Angelika Kauffmann osiągnęły w swoich czasach spektakularny sukces. Tworzyły dzieła wybitne, malowały dla królów i wyższych sfer. Inne malarki - takie jak Polka Agnieszka Piotrkowczyk - pozostawiły po sobie pojedyncze dzieła albo wyłącznie ślad w archiwach. Dla patriarchalnej historii sztuki wszystkie były jednakowo niewidzialne.
Piotr Oczko, autor bestsellerowej Pocztówki z Mokum, wydobywa z cienia herstorie dawnych artystek. Pisze o przeszkodach, które musiały pokonać w drodze na malarski szczyt. O przytłoczeniu obowiązkami domowymi i przemocy seksualnej. Przygląda się uważnie ich autoportretom - w spojrzeniach mistrzyń szuka ich niepokojów, ambicji i zasłużonej dumy ze swojej twórczości. Uczy, jak czytać dawne malarstwo i pokazuje, że oświetla ono również nasze życie.
Blisko 250 ilustracji - ponad 50 artystek
Genialny reżyser o życiu i sztuce otwartych na TajemnicęW świecie, gdzie wiara i sztuka często idą oddzielnymi ścieżkami, spotkanie dwóch wielkich osobowości - jezuity Antonia Spadaro i legendarnego reżysera Martina Scorsese - jest wydarzeniem niezwykłym. Dialogi o wierze, owoc ich prowadzonych od 2016 roku rozmów, dają wgląd w głęboko osobiste przemyślenia artysty, stojące za powstaniem filmów Milczenie i Ostatnie kuszenie Chrystusa.Z właściwą sobie wrażliwością na tajemnicę autorzy dotykają tematów duchowości, łaski i zbawienia. Scorsese, wspominając swoje młodzieńcze wyczulenie na sacrum oraz czas, gdy myślał o tym, by zostać księdzem, analizuje odczuwane wtedy pragnienie ucieczki przed zranieniami i ukrycia się przed światem. Przedstawia też problemy nurtujące go dzisiaj, pyta między innymi o zło drzemiące w każdym z nas i o możliwość spotkania Jezusa jako Kogoś bliskiego, obecnego w codzienności.Jak zaznacza reżyser, właśnie takiego Jezusa - dostępnego tutaj i teraz - chce pokazać w najnowszym filmie, powstającym w odpowiedzi na apel papieża Franciszka do artystów, aby ukazali Jego postać, korzystając z nowego języka i historii pełnych mocy. Obok rozmowy książka zawiera pierwszą wersję scenariusza tego wyczekiwanego filmu.Koedycja: Wydawnictwo WIĘŹ
Niezwykła historia o niezwykłych ludziach, którą… skleiła guma do ŻYCIA.
1 lipca 1999 roku legendarna artystka Nina Simone dała wyjątkowy koncert w Wielkiej Brytanii, który okazał się jednym z ostatnich w jej karierze. Po zakończeniu występu australijski muzyk Warren Ellis zakradł się na scenę i zabrał gumę do żucia, którą Simone zostawiła na fortepianie. Zawinął ją w jej sceniczny ręcznik i włożył do foliowej torby. I tak, guma do żucia, która zapewne kilka minut później trafiłaby do śmietnika, stała się dla Ellisa świętym totemem, muzą inspirującą jego twórczość przez następne dwadzieścia lat. W 2019 roku Nick Cave organizował w Kopenhadze wystawę zatytułowaną Stranger Than Kindness. Spytał Ellisa, swojego kolegę z zespołu i przyjaciela, czy chciałby włączyć coś do wystawy. Wspólnie zdecydowali, że pokażą światu gumę do żucia Niny Simone – w szklanej gablocie, niczym świętą relikwię. Obawiając się, że guma może zostać uszkodzona lub zgubiona, Ellis kazał odlać ją ze srebra i złota. Nie wiedział, że decyzja ta uruchomi łańcuch wydarzeń, przenosząc go z powrotem do przeszłości i jego relacji z rozmaitymi znalezionymi przedmiotami. Guma Niny Simoneto nie tylko zwykła guma DO ŻUCIA; to guma DO ŻYCIA, hołd dla procesu artystycznego, przyjaźni, ludzkiego porozumienia i miłości. To historia o tym, jak pozornie nieistotne i ulotne rzeczy mogą przyczynić się do powstawania pięknych relacji między ludźmi i wspaniałych dzieł. I tak oto guma Niny Simone wykroczyła poza swoje pierwotne przeznaczenie, aby stać się potężnym symbolem pulsującym żywą kreatywnością, głębokim sensem i magią artystycznych więzi. WARREN ELLIS jest australijskim multiinstrumentalistą i kompozytorem, najlepiej znanym jako współpracownik Nicka Cave’a w jego dwóch formacjach, the Bad Seeds i Grinderman. Jest również – w pojedynkę i w duecie z Cave’em – nagradzanym kompozytorem muzyki filmowej, który w swoim dorobku ma ścieżki dźwiękowe do wielu filmów, m.in. Propozycja, Droga, Zabójstwo Jesse’ego Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda, Pociąg do życia, Duch śniegów, Back to Black. Historia Amy Winehouse. Za muzykę do filmu Mustang otrzymał prestiżową nagrodę Cezara. Jego zespół Dirty Three wydał dziesięć albumów studyjnych. Ellis to także uznany producent muzyczny i autor piosenek, współpracuje między innymi z Marianne Faithful, Jupiter & Okwess i Tinariwen.
Mieczysław Wajnberg (1918–1996) – może to być zaskakujące, ale ze statystyk programów koncertowych i nagrań płytowych wynika, że jest dziś najczęściej wykonywanym i nagrywanym kompozytorem polskim po Chopinie. Urodził się w Warszawie jako pierwszy kompozytor w niepodległej od miesiąca Polsce. Los rzucił go w wieku do 20 lat do ZSRR, gdzie pozostał do końca życia. Tam cieszył się pewnym uznaniem jako kompozytor muzyki użytkowej oraz koncertowej, jednak szersze zainteresowanie zaczął wzbudzać dopiero po swojej śmierci. Za życia największym impulsem do sławy było wystawienie jego opery Pasażerka na festiwalu w Bregencji – pierwszą operę, której akcja rozgrywa się w obozie koncentracyjnym, przyjęto jak sensację. Nie bez znaczenia dla zaciekawienia jego muzyką było jego żydowskie pochodzenie i wydarzenia z tym związane – ucieczka przed Niemcami z Warszawy do Rosji, później z Mińska do Taszkentu oraz aresztowanie za „żydowski nacjonalizm” w Moskwie. Jako muzyk czuł się Żydem, kształtowała go muzyka rosyjska, ale jako człowiek do końca życia czuł się Polakiem.
Druga płeć to traktat o sytuacji kobiety. Beauvoir swoje opus magnum - poświęca interpretacjom faktów i mitów narosłych wokół "kobiecości". Bada kształtowanie się kobiety w kobiecie, żeńskość i dialogi płci. Dowodzi, iż świat został fałszywie zbudowany na prawach mężczyzn, a męski punkt widzenia funkcjonuje wciąż jako dominujący. Posługując się bogatym materiałem erudycyjnym, demaskuje uprzedzenia, usprawiedliwienia i ostatecznie wiedzie ku wyzwoleniu. Książka jest gruntowną analizą kobiecości, jednym z fundamentów dyskursu feministycznego.
Intrygi, władza i tuszowane skandale. Watykan to od ponad 2000 lat symbol światowej polityki, ogromnej potęgi i zręcznych manipulacji kościoła katolickiego. Miejsce pełne mrocznych cieni i zarazem oślepiającego światła. To malutkie państewko w samym sercu Rzymu od kilkunastu stuleci ma decydujący wpływ na życie miliardów ludzi na całym świecie. Historia Watykanu to nie tylko kształtowanie całych pokoleń według nauk głoszonych przez Chrystusa. To także a może przede wszystkim liczne tajemnice, intrygi, manipulacje, fałszerstwa, morderstwa na zlecenie, walka o władzę i ogromne operacje finansowe. Z drugiej strony Watykan to kolebka dzisiejszej kultury europejskiej, nieprawdopodobne bogactwo, najwspanialsze na świecie muzea i tradycja. Mai snuje z werwą wspaniałą, zapierającą dech opowieść. To rzetelnie i zarazem z pasją napisana książka, od której nie można się oderwać. Lektura obowiązkowa dla żądnych odkrycia sekretów Watykanu.
Ta książka jest o ludziach, którzy szukają siebie i czasem błądzą. Jest o państwie, które w niczym nam osobom trans i ich rodzinom nie pomaga, ale za to systemowo nas upokarza. Jest wreszcie o Kościele, który czy tego chcemy, czy nie jest w Polsce instytucją ważną, aspirującą do wyższych celów, celowo jednak lub z bezmyślności poniżającą wiernych ukrytych za skrótem LGBTQ+.[ze wstępu] Stale towarzyszy im lęk, samotność, poczucie zagubienia. Cierpią na depresję, a nierzadko podejmują próby samobójcze. Boli ich brak tolerancji i zrozumienia w społeczeństwie. A pragną tak niewiele: wieść normalne życie. W tej książce poznajemy Wiktorię, Annę, Pawła, Feliksa i innych Społeczność na co dzień ukrytą, ale tym bardziej potrzebującą mocnego, pewnego swoich racji głosu, który powinni usłyszeć wszyscy.Oto zbiór poruszających wywiadów z osobami transpłciowymi, a także ich rodzicami, psycholożką, adwokatką, aktywistką i księdzem, przełamujących tabu i otwierających oczy na potrzeby drugiego człowieka. Piotr Jacoń dziennikarz TVN24. Autor m.in. reportażu o rodzicach osób transpłciowych Wszystko o moim dziecku oraz cyklu rozmów Bez polityki. Pracował w Radiu Plus, Radiu Gdańsk i w Dzienniku Bałtyckim. Mieszka w Gdyni.
Książka wyróżniona Nagrodą Sebalda i nominowana do Deutscher Buchpreis W maju i wrześniu 1976 roku okolice Udine w północnych Włoszech nawiedziła seria trzęsień ziemi. W kataklizmach śmierć poniosło niemal tysiąc osób, a dziesiątki tysięcy straciły dach nad głową. Preludium wstrząsów stanowiło rombo, swoisty pomruk, który dało się dosłyszeć, jeszcze zanim ziemia się zatrzęsła.Esther Kinsky przygląda się, jak trzęsienia ziemi zmieniły życie mieszkańców jednej z alpejskich dolin. Siedmioro bohaterów jej prozy opowiada o okolicznościach przerażających wydarzeń, o traumie, jaką wstrząsy pozostawiły w ich psychice, i o nieposkromionej sile natury, która lokuje się poza kategoriami dobra i zła. Rombo jest jednak także próbą opisania kulturowego i przyrodniczego ekosystemu doliny w całej jego rozciągłości. Autorkę interesują bowiem nie tylko ludzie, ale też lokalne legendy i mity, rośliny, ptaki, węże i wreszcie spektakularny pejzaż, wobec którego nie da się przejść obojętnie. * Fragment książki: Później każdy będzie mówić o tym odgłosie. O rombo, od którego wszystko się zaczęło. Które wszystko zmieniło, jak to się mówi, za jednym zamachem, przy czym przypominało raczej cios, głuchy, tępy odgłos siły nadciągającej z bardzo daleka. Każdemu w pamięci zapisał się ten dźwięk, pod różnymi określeniami. Buczący, furkoczący, grzmiący, mruczący, huczący, łomoczący, szumiący, świszczący, bulgoczący, gwiżdżący, brzęczący, ryczący. I tak dalej. Ale zawsze potężny. Także ci, którzy określili go jako gwiżdżący, zwracają uwagę, że gwizd był potężny. Nikt nie uznał go za jazgoczący, przenikliwy ani wrzaskliwy. Nikt nie przeczy, że wydobył się z głębi, zamiast stoczyć na przykład z górskich zboczy, nawet jeśli pewien łomot rozległ się kilkukrotnie, gdy tylko co tego pierwszego wieczoru powtarzało się nieustannie poruszone masy skalne oderwały się od góry i runęły w dolinę. * Esther Kinsky urodziła się 1956 roku w Engelskirchen, dorastała w Nadrenii. Za swój bogaty dorobek prozatorski i eseistyczny, jak również za przekłady z języków polskiego, rosyjskiego i angielskiego otrzymała wiele prestiżowych nagród. Po polsku ukazały się dotąd jej książki Nad rzeką oraz Obcowanie z obcym.
Drugi (po tomie z 1 i 2 częścią) najzabawniejszy zbiór felietonów o branży gier planszowych na rynku :)Próbuję nie czytać bloga Ignacego - Tom VaselByć może nie jest to ostateczny czy najbardziej kompletny przewodnik po branży gier planszowych i życiu projektanta gier. Z pewnością jednak jest najzabawniejszym z nich wszystkich.Ignacy Trzewiczek, weteran branży i założyciel wydawnictwa Portal Games, zaprasza na trzecią odsłonę swojej antologii! W serii błyskotliwych felietonów zabiera czytelnika w podróż po projektach, wydarzeniach i wyzwaniach składającymi się na gamerską codzienność. Potyczki z testerami? Wyprawy na targi i konwenty? Wertepy procesu projektowania? Komentarze do życia hobbystów? Meandry projektowania Detektywa, Pierwszych Marsjan i innych gier Portalu? To wszystko - i wiele więcej - czeka na ciebie w tej książce!Gry z Charakterem 3 to polska edycja tekstów Ignacego opublikowanych w tomie 3 serii Board Games That Tell Stories. Przyczynkiem do jej wydania jest 25-lecie wydawnictwa Portal Game
Najzabawniejszy zbiór felietonów o branży gier planszowych na rynku :)Halo halo, tu Ignacy TrzewiczekByć może nie jest to ostateczny czy najbardziej kompletny przewodnik po branży gier planszowych i życiu projektanta gier. Z pewnością jednak jest najzabawniejszym z nich wszystkich.Ignacy Trzewiczek, weteran branży i założyciel wydawnictwa Portal Games, w serii błyskotliwych felietonów zabiera czytelnika w podróż po projektach, wydarzeniach i wyzwaniach składającymi się na gamerską codzienność. Potyczki z testerami? Wyprawy na targi i konwenty? Wertepy procesu projektowania? Komentarze do życia hobbystów? Meandry projektowania Robinsona Crusoe, Strongholda i innych gier Portalu?Gry z Charakterem 1+2 to polska edycja tekstów Ignacego opublikowanych w dwóch pierwszych tomach w serii Board Games That Tell Stories. Przyczynkiem do jej wydania jest 25-lecie wydawnictwa Portal Games... i niemilknące zapytania o polską wersję ze strony graczy.
Córka i ojciec. Relacja piękna i bolesna. Słodka i gorzka. Dla córki najważniejsza. Jak ją zrozumieć i naprawić?Ojciec to w życiu dziewczynki pierwszy mężczyzna. Jest jak Robin Hood, książę Kaspian, Batman. To od niego zależy, czy córka będzie odważna i świadoma swojej wartości, czy - przeciwnie - będzie w siebie wątpić i rezygnować z marzeń.Grzeczna. Nieśmiała. W zbroi kobiety sukcesu. Na zewnątrz silna, w środku słaba i krucha. Posłuszna. Zbuntowana. Obwiniająca się o wszystko. Przepraszająca. Niezależna. Niespełniona. Nie dość dobra. Niewystarczająca. Ofiara. To tylko kilka twarzy córek noszących w sobie syndrom tatusia - daddy issues. Wiele z nas może w nich rozpoznać siebie. Niewiele z nas jednak wie, że za nimi stoi jak cień relacja z ojcem. Uzdrowienie i zmiana to podróż w głąb siebie, w którą warto się udać.Ta książka ma pomóc córkom znaleźć źródło problemów i nad nim zapanować. Ma też pomóc ojcom w zrozumieniu córek oraz w nieustannym - bo nauka ojcostwa trwa całe życie - budowaniu z nimi dobrej relacji.Jacek Masłowski jest absolwentem Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego, gdzie uzyskał tytuł magistra filozofii. Kształcił się jako trener grupowy w Laboratorium Psychoedukacji. Studiował psychologię w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. Ukończył szkołę trenerów i terapeutów w Instytucie Terapii Gestalt w Krakowie. Jest współzałożycielem i prezesem Fundacji Masculinum oraz Instytutu Psychoterapii Masculinum, instytucjami dedykowanymi mężczyznom. W ramach tych organizacji prowadzi liczne warsztaty mające na celu rozwój współczesnych mężczyzn. Jako psychoterapeuta w Instytucie Psychoterapii Masculinum, Jacek Masłowski pracuje w nurcie EMDR i Gestalt. Jest autorem licznych artykułów, które publikowane były m. in. w "Gazecie Wyborczej", "Urodzie Życia", "Sensie", "Newsweek Psychologia" i wielu innych. Jest współautorem książek poświęconych psychologii relacji (m. in. "Czasem czuły, czasem barbarzyńca, Czasem święta, czasem ladacznica" oraz "No bez jaj. W poszukiwaniu męskości"). W swojej pracy koncentruje się na problematyce męskości i roli mężczyzn we współczesnej Polsce.Magdalena Adaszewska - pisarka i dziennikarka. Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pisanie to jej największa pasja. Jest przekonana, że za każdym człowiekiem kryje się fascynująca historia, którą warto poznać. Dziennikarka magazynów dla kobiet: "Twój Styl", "Elle", "Marie Claire", "Sukces", "Pani". Fanka tajemniczych opowieści i autorka serii thrillerów: "Balsamistka, Córeczka i Tatuś", do której prawa filmowe kupiła jedna ze stacji telewizyjnych. Inspiracją do napisania powieści "Kochankowie z Auschwitz" były prawdziwe wydarzenia i historia wielkiej miłości. Autorka wywiadów rzek z aktorami: "Mój intymny świat" z Igą Cembrzyńską i "Na wieki wieków amant" z Tadeuszem Plucińskim. Książka "Będzie lepiej", w której rozmawia z wokalistką jazzową Miką Urbaniak, daje nadzieję na podniesienie się z trudnych życiowych doświadczeń, z uzależnień i choroby afektywnej dwubiegunowej. W książce "Moja droga!" wraz z Katarzyną Domańską prezentuje sylwetki kilkunastu niezwykłych Polek, ich życiowe decyzje, wybory, odwagę i siłę.
Odważne spojrzenie na standardy piękna przez pryzmat dynamicznie rozwijającego się w Korei Południowej przemysłu K-beauty i kultury, którą promuje. Koreańska pielęgnacja zawładnęła wyobraźnią ludzi na całym świecie, obiecując swego rodzaju hipnotyzującą doskonałość. Produkty do makijażu oraz pielęgnacji skóry w opakowaniach imitujących mleczne koktajle i urocze pandy, kolorowe maseczki i olejki półki sklepowe uginają się pod mnogością kosmetyków mających rozwiązać każdy urodowy problem wszystko po to, aby wzbudzić pragnienie posiadania, zafascynować i promować konsumpcjonizm.W ciągu kilku lat światowy przemysł K-beauty wzrósł czterokrotnie. Dziś jest wart 10 miliardów dolarów i ciągle rośnie. I choć konsumpcjonizm społeczeństw jest znaczącym problemem, ewolucja kultury i standardów piękna wiąże się także z mroczniejszymi zagadnieniami. Gdzie postawić granicę w świecie, w którym technologia umożliwia poprawę niemal każdego elementu wyglądu od niedoskonałości skóry, przez wyszczuplanie talii i ud, po zmianę kształtu szczęki? Jakie niebezpieczeństwa czyhają na społeczeństwo, którego nadrzędną wartością jest niekończące się samodoskonalenie, a nieskazitelny wygląd jest nie tylko propagowany, ale i możliwy? Jaki jest rzeczywisty, nie tylko finansowy, ale i psychiczny i społeczny koszt kultury piękna?
Kanoniczna książka, najsłynniejsza, obowiązkowa.Literacki dokument o wyścigu ze śmiercią.Od ponad czterdziestu lat Zdążyć przed Panem Bogiem pozostaje klasykiem polskiego reportażu i jedną z najbardziej przejmujących opowieści o powstaniu w getcie warszawskim w kwietniu 1943 roku i losach polskich Żydów, jakie stworzyła literatura XX wieku.To książka, która powstała z rozmów z Markiem Edelmanem, lekarzem, podczas wojny jednym z przywódców powstania.Marek Edelman opowiada o wojnie i o medycynie. O tym, czym jest godna śmierć i godne życie. Jest to także opowieść o ludziach, którzy mu towarzyszyli - o powstańcach, zakonnicach, dawnych akowcach, kobietach, które kochał, o pacjentach i o lekarzach." - Pan Bóg już chce zgasić świeczkę, a ja muszę szybko osłonić płomień, wykorzystując Jego chwilową nieuwagę. Niech się pali choć trochę dłużej, niż On by sobie życzył. To jest ważne: On nie jest za bardzo sprawiedliwy. To jest również przyjemne, bo jeżeli się coś uda - to bądź co bądź Jego wywiodło się w pole- Wyścig z Panem Bogiem? Cóż to za pycha!- Wiesz, kiedy człowiek odprowadza innych ludzi do wagonów, to może mieć z Nim później parę spraw do załatwienia. A wszyscy przechodzili koło mnie, bo stałem przy bramie od pierwszego do ostatniego dnia. Wszyscy, czterysta tysięcy ludzi przeszło koło mnie". (fragment książki)Na okładce najnowszego wydania znajduje się unikatowe zdjęcie Marka Edelmana w klinice profesora Jana Molla, jednego z twórców polskiej kardiochirurgii. Profesor Moll, z którym doktor Edelman współpracował, jest także jednym z bohaterów książki.
Literatura na drugie imię ma bezdomność pisze Jerzy Jarniewicz. Bezdomni byli Ulisses i Leopold Bloom; wałęsający się po Nowym Jorku Holden Caulfield; hinduscy bohaterowie V.S. Naipaula; podróżujący po Patagonii Bruce Chatwin; rozczarowana komunizmem Doris Lessing; wyzwalający się z Irlandii James Joyce; amerykański Żyd z powieści Philipa Rotha; czująca się obco we własnym szczęśliwym domu Virginia Woolf; socjalista George Orwell (). Literatura zbiera pod swoimi skrzydłami tych, którzy stracili bądź odrzucili dom, opowiada o bezdomnych i bezdomności, ale sama też jest bezdomnością. Lubię myśleć, że nie ma domu, do którego musiałaby wracać. Że wyszła z domu i jest z wyboru wiecznym tułaczem. W bezdomności literatury tkwi jej racja bytu jako żywiołu niełatwej wolności, ruchu i przemian. Póki jest bezdomna, póty ma coś ważnego do powiedzenia.We Frotażu Jerzy Jarniewicz wędruje między innymi z Charlesem Dickensem i Zadie Smith, Markiem Twainem i Jamesem Baldwinem, George Eliot i Paulem Austerem.O autorze:Jerzy Jarniewicz (ur. 1958) (ur. 1958) poeta, tłumacz, krytyk literacki. Opublikował siedemnaście tomów poetyckich: pierwszy, Korytarze, ukazał się w 1984 roku, najnowszy, wyróżniony Nagrodą Literacką Nike zbiór Mondo cane, w 2021. Za książki Na dzień dzisiejszy i chwilę obecną (2012) oraz Woda na Marsie (2015) został nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius, którą otrzymał za ogłoszone w 2017 roku Puste noce. Jerzy Jarniewicz jest autorem szesnastu tomów esejów, w tym nominowanego do Nike zbioru Tłumacz między innymi (2018), Buntu wizjonerów (2019) oraz szkiców o literaturze anglojęzycznej Frotaż (2024). Przełożył twórczość autorów takich jak Raymond Carver, Ursula K. Le Guin, James Joyce, Ann Quin, Adrienne Rich, Denise Riley, Philip Roth czy Edmund White. Opracował antologie Sześć poetek irlandzkich (2012), Poetki z wysp (2015; z Magdą Heydel) oraz 100 wierszy wypisanych z języka angielskiego (2018). Mieszka w Łodzi.
Jest to pierwsza książka poświęcona życiu i działalności Henryka Arctowskiego (1871-1958), która nie jest zbiorem publikacji naukowych i konferencyjnych, ale barwną opowieścią o rekonstruowaniu biografii Henryka na podstawie tego, czego jeszcze nikt wcześniej o nim nie wiedział. Tą książką zapraszamy czytelników do wspólnej podróży razem z Arctowskim, przez epoki, kontynenty, przez XIX i XX wiek. Na podstawie znalezionych materiałów, autorki tworzą książkę - album, pełną zdjęć, nieznanych listów, fragmentów gazet, map ale i współczesnych fotografii. Henryk Arctowski był jednym z wybitnych polskich uczonych i badaczy swojej epoki, a jego prace w Antarktydzie przyczyniły się do rozwoju wiedzy o tej części świata. Wierzył, że postęp jest możliwy tylko dzięki prawdzie, a tę prawdę niosła nauka. Śmiało można powiedzieć, że Arctowski był przede wszystkim pacyfistą i idealistą, który do końca pozostał wierny swoim wartościom. Książka w angielskiej wersji językowej."Moim największym szczęściem byłoby uczynić moje życieużytecznym dla ludzkości; właśnie dlatego chciałbymprzez moją pracę przyczynić się do zwycięstwa prawdyi upowszechniania postępu". H. Arctowski
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
