Dzieliło ich wiele - wygląd, charakter, sposób bycia czy styl biegania. Łączyły - ambicja, ciężka praca oraz nieodparta chęć odniesienia sukcesu, która Janusza Kusocińskiego zaprowadziła na olimpijski szczyt, a łotewskiego emigranta Stanisława Petkiewicza strąciła w otchłań zapomnienia. Opowieść o najsłynniejszej przedwojennej rywalizacji biegowej kreśli portrety psychologiczne najwybitniejszych polskich długodystansowców II RP, śledząc ich pełne wzlotów i upadków lekkoatletyczne kariery naznaczone pogonią za marzeniami, sławą oraz pokusą dominacji nad rywalem. Pojedynki dwóch wielkich mistrzów bieżni były ozdobą wielu krajowych zawodów, zapełniając trybuny obiektów sportowych do ostatnich miejsc i rozgrzewając serca oraz umysły tysięcy polskich kibiców przed odbiornikami radiowymi. Losy obu biegaczy, które po latach ponownie się splotły za sprawą tego "trzeciego" - Józefa Nojiego - tworzą historię o zdradzie, odkupieniu, walce z samym sobą, postępującej profesjonalizacji w sporcie oraz teście na patriotyzm.
Wokół nas dzieją się niewyjaśnione rzeczy. Poznaj historie, które nie mieszczą się w granicach racjonalnego umysłu.W dzisiejszym świecie, który hołduje nauce, logice i twardym danym, ta książka przypomina, że nie wszystko da się wyjaśnić. Natalia Turska, twórczyni kanału Paranormalia, po raz drugi zaprasza czytelników do świata opowieści z pogranicza -niezwykłych relacji osób, które doświadczyły czegoś, co wymyka się zdrowemu rozsądkowi. Oto trzynaście historii, które zwrócą twoją uwagę na to, co niewidzialne, tajemnicze, nieodkryte... paranormalne.Czy "niewinna gra" może otworzyć furtkę dla czegoś nieproszonego?Czy sny mogą łączyć umysły? Czy możliwe są wizje przyszłości?Spotkanie z własnym sobowtórem - omen śmierci czy pęknięcie rzeczywistości?Czy są miejsca, które "nie chcą" ludzi?Ta książka nie daje prostych wyjaśnień, ale może pomóc ci dostrzec znaki lub sygnały, które od dawna próbują zwrócić twoją uwagę.Przeczytaj trzynaście historii, dzięki którym przekonasz się, że nic nie dzieje się przypadkowo. Otwórz wrota do niewyjaśnionych tajemnic. Odważysz się?
Najnowsza książka Anthony’ego Graftona, wybitnego amerykańskiego historyka, dyrektora Programu Europejskich Studiów Kulturowych na Uniwersytecie w Princeton, to błyskotliwa, oparta na bogatych źródłach z epoki, a przy tym napisana z dużym ładunkiem humoru opowieść o słynnych renesansowych intelektualistach, takich jak Roger Bacon, Giovanni Fontana, Marsilio Ficino, Pico della Mirandola, Faust, Jan Tritemiusz czy Heinrich Cornelius Agrippa. Grafton osadza ich dokonania i losy w szerokim historyczno-ideowym kontekście, pieczołowicie rekonstruuje ich metody badawcze, źródła i koncepcje filozoficzne, nie pomijając uwarunkowań społecznych i politycznych. Wiele uwagi poświęca też ich osobistym aspiracjom, o ile bowiem dla jednych magia była sposobem na sprawowanie władzy nad światem, innym jawiła się jako ćwiczenie duchowe w drodze do samodoskonalenia. Barwne opisy działań tytułowych renesansowych magów – prowadzonych przez nich eksperymentów, spekulacji oraz krytycznej analizy i intelektualnego namysłu nad wynikami doświadczeń – składają się na fascynujące dzieło o źródłach nowożytnej nauki.
TO NIE JEST ATAK NA WIARĘ. TO GŁOS W OBRONIE OFIAR
Szymon Piegza, nagradzany dziennikarz śledczy, dociera do osób skrzywdzonych przez egzorcystów. Z reporterską precyzją dokumentuje ludzkie dramaty.
Natalia była godzinami przytrzymywana i wiązana pasami. Miała porwane rajstopy i leżała we własnym moczu, bo egzorcysta zabronił jej iść do toalety. Ze strachu dostała niedowładu nóg.
Agnieszkę egzorcyzmowano z „psychotycznych wizji”, które okazały się… skutkiem złośliwego nowotworu.
Paweł po czterech latach odszedł z kapłaństwa. Fiksacja na szukaniu diabła doprowadziła go na skraj załamania.
DLACZEGO EGZORCYŚCI POZOSTAJĄ BEZ KONTROLI?
Piegza opisuje przypadki manipulacji, przemocy psychicznej i fizycznej. Stawia pytania o odpowiedzialność Kościoła, w którym egzorcyzmy stały się swoistą szarą strefą. A ta pozbawiona prawnych mechanizmów kontroli, daje szerokie pole do nadużyć.
O EGZORCYZMACH POWIEDZIANO WIELE.
O SKRZYWDZONYCH PRZEZ EGZORCYSTÓW NIC.
PIEGZA ODDAJE IM GŁOS.
Pierwsza taka książka o systemie pomocy społecznej w Polsce.
To może być przyszłość twoja lub twoich bliskich.
Przeczytaj. zrozum. nie ODWRACAJ WZROKU.
Polskie społeczeństwo starzeje się szybciej, niż chcemy to przyznać. Do 2060 roku osoby po 65. roku życia mogą stanowić nawet 40% populacji. Wiele z nich – z nas – nie uniknie długoterminowej opieki. Ale co tak naprawdę wiemy o miejscach, do których trafiają najciężej chorzy, niesamodzielni, zapomniani?
Domy Pomocy Społecznej rzadko bywają tematem publicznej debaty. Kojarzymy je z niedoborami, złą prasą i dramatycznymi historiami, które przebijają się do mediów. A to tylko część prawdy.
Jędrzej Dudkiewicz rozmawia z mieszkańcami DPS, ich bliskimi, personelem, kierownictwem i przedstawicielami organizacji społecznych. Pokazuje ten świat od środka: z empatią i bez uproszczeń. Analizuje system, który coraz trudniej utrzymać w obecnym kształcie, i pyta, jak długo jeszcze będziemy udawać, że nas to nie dotyczy.
To książka nie tylko o starości, ale też o tym, jak chcemy traktować się nawzajem jako społeczeństwo.
Październik 1849 roku, Paryż. W apartamencie przy placu Vendôme umiera Fryderyk Chopin.
Polskiego kompozytora, trawionego śmiertelną chorobą, przeraża myśl o pochowaniu żywcem; strach ów podsycają morfina uśmierzająca ból i narkotyczne zwidy. Przy dźwiękach pleyela w paryskim salonie przewijają się tłumy paryżan, jak na spektaklu wyczekujących najnowszych doniesień z sypialni konającego. Wśród nich znajduje się tajemniczy monsieur Foucault, nazywający się impresariem, może jako jedyny w pełni zdający sobie sprawę z geniuszu muzycznego Fryderyka Chopina…
Przed łożem kompozytora przesuwa się też cały korowód postaci historycznych: siostra Ludwika, tkliwie czuwająca przy bracie, ale też przerażona brakiem pieniędzy na jego godny pochówek, księżna Delfina Potocka, George Sand z córką Solange i jej mężem czy rzeźbiarz Auguste Clésinger, mający tuż po zgonie kompozytora zdjąć z jego twarzy pośmiertną maskę.
Powieść Jacka Koprowicza, znanego reżysera i scenarzysty, to splot obrazoburczości i mistycyzmu, sacrum i profanum, fikcji literackiej z rzeczywistością historyczną.
Czy Czesi naprawdę nie wierzą w nic poza piwem i hokejem?Czy śmieją się z Polaków, czy raczej z całego świata, w tym z samych siebie?Czy faktycznie wybrali komunizm z własnej woli?Książka Dobr den to błyskotliwa, zaskakująca podróż przez najbardziej rozpowszechnione stereotypy, jakie Polacy mają na temat Czechów. Jakub Medek - autor, Czech z urodzenia, polski dziennikarz z wyboru, twórca popularnego podcastu Czechostacja - z humorem i historyczną precyzją bierze pod lupę uproszczone sądy, odsłaniając ich źródła w przeszłości, kulturze i codziennym życiu naszych sąsiadów.Z barwnych anegdot, osobistych doświadczeń i obserwacji tworzy "słownik czeskich mitów", by następnie skonfrontować je z faktami, tworząc portret narodu, który zamiast wielkich słów wybiera uśmiech spod wąsa, a zamiast patosu - kufel złocistego napoju w dobrym towarzystwie.To nie tylko przewodnik po czeskiej mentalności, historii i społeczeństwie, ale też zaproszenie do spojrzenia w swoiste zwierciadło, bo wiele z opisanych zjawisk mówi równie dużo o nas samych, co o Czechach.Dla miłośników Czech, podróżników i ciekawskich Po prostu czeski film!Autor podcastu Czechostacja rusza obalać mity o naszych sąsiadach z południa. Tym razem nie z mikrofonem, a z klawiaturą w ręku. Zazdrościmy Czechom? Chcemy być czasem tacy jak oni? To zobaczmy, jacy są. Stereotypy na bok. Do toho!Karolina Ćwiek-Rogalska, antropolożka i bohemistkaPohoda, sranda, hospoda - to trzy czeskie słowa, które warto poznać, bo stanowią klucz do lepszego zrozumienia Czech, Czechów i Czeszek. Sprawdźcie sami, czy was one śmieszą i co się pod nimi kryje.Tomasz Grabiński, tłumacz literatury czeskiej i słowackiej, menedżer kultury
Historia, która nadal płynieTrzymasz przed sobą poruszającą opowieść o pięknie i bólu pogranicza. Grażyna Bochenek zabiera nas w podróż wzdłuż Sanu - jednej z najbardziej malowniczych rzek Polski. Wijąca się - na kształt błyskawicy - przez Bieszczady i Podkarpacie staje się bohaterką, świadkiem i milczącą uczestniczką dramatycznych dziejów ludzi, którzy przez wieki żyli na obu jej brzegach.San. Rzeka, która łączy. Rzeka, która dzieli opowiada o pamięci zapisanej w krajobrazie: o cerkwiach, które milczą, o wsiach, które zniknęły z mapy, i o ranie, która do końca się nie zabliźniła. Podczas lektury ożywają wspomnienia o Polakach, Ukraińcach, Rusinach, Bojkach, Żydach i Grekach. Jest to opowieść o lękach i uprzedzeniach, ale także o nadziei i tęsknocie. Ponieważ ta rzeka - kapryśna i piękna - potrafi nie tylko dzielić, ale również łączyć.Ta książka to nie tylko reportaż i esej historyczny. To przede wszystkim próba zrozumienia miejsca, gdzie każda wersja wydarzeń zasługuje na wysłuchanie - i każda z nich jest prawdziwa. W dolinie Sanu przeszłość nie odchodzi, lecz niczym małe źródełko po cichu wplata się w teraźniejszość.San to lustro pamięciPowędrowałam wzdłuż biegu Sanu, najpierw przesuwając palec na mapie, a potem odwiedzając wybrane miejsca i ludzi. Trzymałam się stosunkowo blisko koryta rzeki. Nasyciłam się błękitem i zielenią, ale też mgłami i burzowymi szarościami. Przede wszystkim jednak usłyszałam różne opowieści składające się na subiektywny, na pewno fragmentaryczny obraz ludzi, którzy mieszkają lub których rodziny niegdyś mieszkały nad Sanem. W tym, co zebrałam, ważne są nastroje i stan ducha. Jest tu sporo historii, ale nie ona jest tu najważniejsza - istotne jest raczej to, jak została zapamiętana, co z niej dla siebie zabieramy i jak wpływa ona na współczesne relacje między ludźmi. (fragment)Grażyna Bochenek - doktor nauk o sztuce, absolwentka filmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wieloletnia dziennikarka Polskiego Radia Rzeszów, obecnie współpracuje z Radiem 357. Autorka między innymi cyklu audycji Szlakiem Tadeusza Kantora oraz reportaży Nasi Ukraińcy i Normalni ludzie. Autorka podcastu Rzeszowskie historie, prezeska Stowarzyszenia Rajsze, członkini Forum Dialogu. Była koordynatorką festiwalu W samo południe. Fred Zinnemann wraca do Rzeszowa, jest autorką książki Fredek, Rzeszów, Hollywood. Opowieści o Fredzie Zinnemannie. Mieszkanka i jednocześnie pasjonatka Podkarpacia.
Portret Anny Świrszczyńskiej - poetki, która wyprzedziła swoją epokę.To nie było łatwe życie. Jako córka niespełnionego artysty szybko poznała smak biedy. Jako sanitariuszka w czasie Powstania Warszawskiego doświadczyła grozy zagłady miasta. Po wojnie zamieszkała pod tym samym adresem, co Szymborska, Mrożek czy Różewicz - w legendarnym domu literatów na Krupniczej w Krakowie - ale nie stała się bohaterką anegdot, bo przez wiele lat ciężko pracowała, żeby utrzymać z pisania rodzinę. Jak się okazało, nie mogła liczyć na wierność męża, który zainteresował się sąsiadką - Haliną Poświatowską.Pełną wolność poczuła po sześćdziesiątce. Wtedy też nastąpiła prawdziwa eksplozja jej talentu - zupełnie zaskakującego na tle polskiej literatury. Zbiór wierszy Budowałam barykadę to zapis traumy Powstania, któremu dorównywać może tylko Pamiętnik z powstania warszawskiego Mirona Białoszewskiego. Mimo tego, że tomem Jestem baba wyprzedziła swój czas o kilka dekad, a wśród jej wielbicieli znalazł się noblista Czesław Miłosz, nigdy nie została w pełni doceniona."Dziś jest czas Świrszczyńskiej, bo nastał czas kobiet - ich emancypacji, budowania siły i samoświadomości" - pisze Agnieszka Stapkiewicz. Autorka kreśli fascynujący obraz kobiety, która nie bała się mówić własnym głosem. Odkrywa wyjątkowość poetki, piszącej szczerze o kobiecych doświadczeniach - cielesności, macierzyństwie, seksualnej wolności i starzeniu się. Właśnie teraz twórczość Świrszczyńskiej wybrzmiewa z jeszcze większą siłą.Świrszczyńska - paradoks. Znana i zarazem tajemnicza poetka, która nadal inspiruje kolejne pokolenia kobiet. Prekursorka zdrowego życia, naznaczona traumą XX wieku, a jednocześnie gloryfikująca śmiech jako sposób na przezwyciężenie problemów. Kiedy wydaje nam się, że zinterpretowałyśmy jej twórczość, to wymyka się nam i gubi w domysłach. Fascynująca i niebywale zdolna literatka, której ciągle potrzebujemy.Sylwia ChutnikKsiążka Agnieszki Stapkiewicz to piękny portret poetki, wielostronny i prawie pełny. Dowiemy się z niego i ile miała wzrostu, w kim była zakochana i dlaczego jej poezja była przełomowa. To nie jest najeżona terminami rozprawa akademicka. Ale czy o Annie Świrszczyńskiej, poetce, która oczyściła swój styl z wszelkich "zawijasów" i postawiła na maksymalną rzeczowość, nie należy opowiadać właśnie jak najprościej?Anna NasiłowskaAgnieszka Stapkiewicz - łodzianka, literaturoznawczyni, autorka rozprawy doktorskiej Ciało, kobiecość i śmiech w poezji Anny Świrszczyńskiej (2014). Lubi czytać i pisać, dlatego wrażenia z istotnych lektur notuje w recenzjach na blogu Hipnotyczne lektury. Ceni gotyk i secesję, jazz i flamenco, wyjazdy i powroty.
Boże, proszę Cię o silną wiarę, odwagę przyjmowania Twojej Woli, mądrość i pokorę. Panie, jeśli to już koniec mojego życia, to proszę, daj mi rękę i zabierz mnie do swojego domu, którego nie umiem sobie wyobrazić, ale na pewno chcę tam być z Tobą.Tak rozmawiałam z Jezusem za każdym razem, kiedy moje serce przyśpieszało do ponad stu uderzeń na minutę, ciśnienie krwi wzrastało do dwustu na sto, silny ból pojawiał się w klatce piersiowej i traciłam oddech. To skutki działania chemii o nazwie Sutent, którą zalecono mi, gdy nasiliły się dolegliwości związane z nowotworem jelita cienkiego GIST szóstego stopnia złośliwości. Dzięki chorobie moja relacja z Jezusem stała się bardzo bliska.Książka przedstawia historię Bożeny Dobrowolskiej, która od lat zmaga się z nowotworem jelita cienkiego. Niedawno zdecydowała się na zapisanie swoich przeżyć, aby dodać otuchy innym chorym i wskrzesić w nich nadzieję na lepsze jutro. Pokazuje przy tym, jak Bóg działa w jej chorowaniu i codziennym życiu, a także udowadnia, że z Nim wszystko może być łatwiejsze.
"Owinąłem taśmę klejącą wokół jej ust i nosa i patrzyłem, jak dusi się na śmierć potem wróciłem do pracy".~ Były pułkownik David Russell Williams z Królewskich Kanadyjskich Sił Powietrznych, 2010Christopher Berry-Dee, autor bestsellerów, powraca z książką, w której jeszcze bardziej zagłębia się w świat psychopatów. Tym razem analizuje psychikę i sposób działania zarówno seryjnych zabójców, których poznał osobiście, jak i zbrodniarzy, którzy przeszli do historii kryminologii.Autor przedstawia historie sadystycznego mordercy Petera Krtena zwanego "Upiorem z Dsseldorfu", pułkownika Davida Russella Williamsa z Kanadyjskich Sił Powietrznych, brytyjskich zabójców seksualnych Johna Christiego i Nevillea Heatha, a także innych równie mrocznych postaci.To nie jest książka dla osób o słabych nerwach, jest jednak niezaprzeczalnie fascynująca. Ukazuje potworne zbrodnie, które można popełnić, pozostając niezauważonym. Choć ich czyny wydają się tyleż niezrozumiałe, co przerażające, psychopaci mogą być bliżej, niż się nam wydajeDo serii należą:Rozmowy z seryjnymi mordercami,Rozmowy z psychopatami,Rozmowy z seryjnymi morderczyniami,Rozmowy z seryjnymi mordercami. Najgorsi na świecie.
„Przez cały rok jest wiosna i przez całe życie jest młodość; wciąż jest z czego kwitnąć. To tylko takie gadanie, że jesień; my na razie rozkwitamy innym kwieciem, rośniemy pod ziemią, wypuszczamy nowe pędy; wciąż jest co robić. Tylko ci, którzy trzymają ręce w kieszeniach, mówią, że będzie gorzej; ale ten, kto kwitnie i wydaje owoce, nawet jeżeli robi to w listopadzie, nie daje świadectwa jesieni, ale złotemu latu; nie daje świadectwa upadkowi, ale kwitnieniu. Jesienny astrze, drogi człowieku, rok jest tak długi, że nie ma końca” – pisze Karel Čapek w pełnej uroku i humoru opowieści o ogrodnictwie.
Te felietony jednego z najwybitniejszych czeskich pisarzy XX wieku ukazywały się na łamach „Lidových novin”, a zebrane w książkę złożyły się na Rok ogrodnika – nie tylko praktyczno-humorystyczny kalendarz amatora kopania w ziemi, lecz także subtelną opowieść o cyklu życia, pełną refleksji na temat relacji człowieka z naturą.
Čapek – sam zapalony ogrodnik – z lekkością i filozoficznym zacięciem opisuje codzienne radości i troski ogrodników: od planowania grządek w styczniu przez pierwsze zbiory latem aż po nostalgiczne listopadowe spostrzeżenia. Między klombami żonkili, hiacyntów i narcyzów, fiołków rogatych i ułudek, głodków i gęsiówek, i rzeżuszek alpejskich, i bergenii pojawiają się barwne postacie: optymista wierzący w każdą kiełkującą roślinę, pesymista spodziewający się klęski, praktyk szukający skutecznych metod oraz filozof upatrujący w ogrodzie metafory życia.
Rok ogrodnika, dowcipna i ciepła opowieść o ogrodzie, to także pochwała cierpliwości, rytmu natury i małych codziennych zwycięstw. To książka zarówno dla miłośników roślin, jak i dla wszystkich, którzy cenią literaturę z duszą.
Tekstowi Karela Čapka towarzyszą rysunki jego brata, Josefa.
Kiedy codzienność staje się świadkiem zbrodni
Przez setki lat życie w małym miasteczku Oberstdorf toczyło się spokojnym rytmem, z dala od wielkiej historii. Do czasu objęcia władzy przez Hitlera – wydarzenia, które już na zawsze zmieniło mieszkańców tego malowniczego bawarskiego uzdrowiska.
To przede wszystkim opowieść o ludziach – rolnikach, właścicielach zajazdów, nazistowskich urzędnikach, weteranach i członkach partii, turystach, alpinistach i robotnikach przymusowych. O Żydach, którym udało się przetrwać, i o tych, którym się to nie udało. O burmistrzu próbującym chronić prześladowanych przez reżim oraz o niewidomym chłopcu uznanym za człowieka „niewartego życia”.
Bazując na archiwach, listach, wywiadach i wspomnieniach, autorka ukazuje różne ludzkie postawy i zmagania z rzeczywistością. Okrucieństwo i miłość. Odwagę i strach. Działanie i bierność. Nadzieję i żałobę. Ból i radość. Przedstawia codzienność postawioną w obliczu zła.
To książka, która odpowiada na kluczowe pytania: z czego wziął się nazizm? Czy zło tkwiło w ludziach, czy zostało im zaszczepione? Jak starali się przed nim bronić?
–––
Arcydzieło mikrohistorii, przenoszące nas do małego miasteczka w Alpach Bawarskich. Pozwala zrozumieć mechanizmy Trzeciej Rzeszy lepiej niż dziesiątki prac o polityce i rządach nazistów.
Jak zmienił się kurort znany z konkursów skoków narciarskich? Czy bawarscy katolicy uwierzyli w nazizm i z entuzjazmem podeszli do nowego porządku? W tej książce nic nie jest do końca czarne ani białe, a sam kolor brunatny także ma różne odcienie.
Fascynujący reportaż historyczny.
Cezary Korycki, twórca kanału „Historia, jakiej nie znacie”
Czym jest dom? Co się dzieje, kiedy się go nagle traci? Czym jest skrawek własnej ziemi? Gdzie i kiedy rodzi się tęsknota za domem? I czy dom da się w ogóle znaleźć?
Iza Klementowska przemierzyła prawie dwanaście tysięcy kilometrów Ameryki, dla wielu ziemi obiecanej, i po drodze spotkała ludzi z każdych warstw społecznych. Powstała poruszająca opowieść o skutkach społecznej destabilizacji: ksenofobii, wykluczeniu, przemocy symbolicznej i instytucjonalnej, imigracji ekonomicznej, rasizmie, traumie międzypokoleniowej, ubóstwie, bezrobociu, pracy tymczasowej, rozpadzie wspólnot i poczuciu osamotnienia. To także opowieść o potrzebie czynienia dobra i szukaniu go w spotkaniu z obcym. O znajdowaniu radości w najprostszych czynnościach oraz najzwyklejszych chwilach.
Autorka prowadzi również własną narrację o poczuciu tymczasowości i nomadyzmie, o szukaniu odpowiedzi na pytanie, co sprawia, że dom jest domem – nie jako fizyczna przestrzeń, lecz stan ducha.
To z jednej strony porywający reportaż, z drugiej – bardzo osobista historia, w której splatają się wielkie dzieje Ameryki z intymnymi losami zwykłych ludzi.
Na podstawie tej historii powstał serial NETFLIX „Ocet jabłkowy”. Prawda, która obnażyła kłamstwa branży wellness.
Przedsiębiorczyni. Inspiracja. Guru.
Młoda Australijka, Belle Gibson, podbiła serca setek tysięcy ludzi, twierdząc, że pokonała raka mózgu dzięki zdrowej diecie i sile pozytywnego myślenia. Stała się gwiazdą Instagrama, ikoną ruchu wellness, autorką bestsellerowej książki i twarzą aplikacji promowanej przez samo Apple.
A wszystko to zbudowane było na kłamstwie. Gibson nigdy nie chorowała na raka.
„Kobieta, która oszukała świat” to pasjonujący reportaż śledczy, który odsłania kulisy jednego z największych oszustw ery mediów społecznościowych. To opowieść o charyzmatycznej oszustce, ale też o nas – o tym, dlaczego tak łatwo uwierzyliśmy w jej historię.
Dziennikarze Beau Donelly i Nick Toscano prowadzą nas przez świat złudzeń, pseudonauki i potężnego przemysłu nadziei, który rozkwita na Instagramie i YouTube.
To nie tylko historia jednej kobiety, ale też przestroga przed fałszywymi prorokami, którzy żerują na ludzkim cierpieniu.
Szokująca. Prawdziwa. Niezapomniana.
14 stycznia 1993 roku doszło do największej katastrofy w historii polskiej floty. Tragedia promu Jan Heweliusz pochłonęła 56 ofiar i odbiła się szerokim echem w świecie. Mimo burzliwych procesów nie udało się wskazać winnych wywrotki niestatecznej jednostki. Wraz z wodami Bałtyku zapadła nad wrakiem zasłona niewygodnego milczeniaTakich zdarzeń w powojennej Polsce było więcej. Niewygodne katastrofy, które wstrząsały raz po raz społeczeństwem, próbowano przemilczać i tuszować pod płaszczem "skupienia na ludzkiej tragedii". Górnicy uwięzieni w 1954 roku w labiryncie płonących wyrobisk kopalni Barbara-Wyzwolenie nie mieli dokąd uciec. Wiedza o upadku na Poznań bombowca Pe-2FT została ukryta celowo.Nieznana szerzej pozostaje wiedza o pożarach szczecińskiej Kaskady i zabytkowych spichrzy w Bydgoszczy czy też o wybuchu w warszawskiej Rotundzie PKO i utajnionych przez władze komunistyczne katastrofach kolejowych z licznymi ofiarami. Historie te uzupełniają reportaże z tragicznych wypadków samolotów pasażerskich PLL LOT Kopernik i Kościuszko.Autor wielokrotnie pisał o tragediach i wypadkach w Polsce. Tym największym, a w czasach PRL cżęsto utajnianym, postanowił poświęcić osobne opracowanie.Leszek Adamczewski - znany i ceniony poznański pisarz i dziennikarz, swoimi świetnie napisanymi reportażami historycznymi porywa czytelnika w samo serce tajemnic historii. Dzięki doskonałemu warsztatowi oraz ujawniającej się na kartach znajomości tematu jego publikacje cieszą się niesamowitą popularnością zarówno wśród miłośników historii, jak i amatorów ciekawej lektury w ogóle.
PROJEKTANTKA. BIZNESWOMAN. MATKA I ŻONA.
Eleganckie torebki z bursztynem, czerwona szminka i serdeczny uśmiech to znaki rozpoznawcze Bożeny Batyckiej, która na przełomie XX i XXI wieku była jedną z najbardziej znanych Polek, a jej nazwisko – synonimem sukcesu. Przyjaźniła się z artystami, biznesmenami i politykami. Nie dawała tego po sobie poznać, jednak już wtedy jej prywatne życie pełne było dramatów.
ZAUFANIE. UPADEK. NADZIEJA.
W pewnym momencie zaufała nie tym osobom, którym powinna. Pozbawiono ją praw do marki Batycki i odsunięto od prowadzenia firmy. Została z długami i bez środków do życia. Z luksusowej willi trafiła do dwupokojowego mieszkania. Straciła prawie wszystko: małżeństwo, rodzinę, syna, poczucie bezpieczeństwa, zdrowie.
Przez długi czas pod nienaganną prezencją ukrywała problemy. Teraz przerywa milczenie. „Batycka. Gorzki smak sukcesu” to szczera i pełna emocji opowieść o upadku, stracie i nadziei. Napisana z empatią przez dziennikarkę Magdalenę Kuszewską.
Poznaj historię o sukcesie, dramatach i sile, która rodzi się wtedy, gdy wszystko inne się kończy.
Bożena Batycka – projektantka, bizneswoman, ikona mody i stylu. Na przełomie XX i XXI wieku jedna z najbardziej rozpoznawalnych Polek. Jej nazwisko stanowiło synonim sukcesu. Jednak już wtedy jej życie prywatne i biznesowe było pełne dramatów. Pozbawiono ją praw do marki Batycki i odsunięto od prowadzenia firmy. Straciła prawie wszystko: małżeństwo, rodzinę, syna, poczucie bezpieczeństwa, zdrowie. Mimo tych wydarzeń nie straciła nadziei i z optymizmem patrzy w przyszłość.
Magdalena Kuszewska – reporterka związana z „Newsweekiem”. Publikowała także w „Twoim Stylu”, „Pani”, „Elle”, „Polityce”, „Gazecie Wyborczej” czy Onecie. Trenerka komunikacji, ekspertka medialna, podcasterka (Sekielski Brothers Studio, „Zwierciadło”). Autorka i współautorka kilkunastu książek, m.in. Trzeci element. Co zaburza nasze związki, Wojowniczki. Jak czule zawalczyć o siebie, Gładko. O polskim wstydzie, obsesji młodości i intymnych operacjach plastycznych, Pokolenia.
Historia silnej, niezwykłej, „bursztynowej” Bożeny Batyckiej. To opowieść o wielkiej sile i determinacji, o radzeniu sobie pomimo wielu ciosów, jakie zadaje życie. Bezustannie podziwiam Bożenę za jej niekończący się optymizm i słoneczny uśmiech. Książkę polecam wszystkim, którym potrzebna jest wiara w siebie i własne możliwości.
Jolanta Kwaśniewska, pierwsza dama RP w latach 1995–2005, prezeska zarządu fundacji Porozumienie bez barier
Bożena Batycka osiągnęła wielki sukces w świecie mody i biznesu. Do tej pory nikt jednak nie wiedział, jak gorzki miał on smak. Ta książka to spowiedź kobiety, którą życie boleśnie doświadczyło. To opowieść o wzlotach i upadkach, chwilach szczęścia i dramatach. Gotowy scenariusz na film. Historia Bożeny porusza, inspiruje i pozwala uwierzyć w to, że po każdej burzy wychodzi słońce. Mam nadzieję, że tym, którzy mierzą się z przeciwnościami losu, doda siły i „bursztynowej” energii.
Katarzyna Figura, aktorka
Opowiedz o sukcesie, ale przyznaj, ile cię kosztował – takiej uczciwości oczekujemy od ludzi, którym się w życiu powiodło. Bożena Batycka idzie w szczerości dalej: opisuje, jak seria złych zdarzeń – rozpad małżeństwa, dramat syna i odejście drugiego, utrata firmy – zmieniła jej szczęście w smutek. Ta odważna opowieść może być dla autorki terapią, a dla nas memento, by o każdy okruch szczęścia dbać, bo ono bywa kruche. Pytanie, czy można ufać ludziom, czy raczej trzeba patrzeć im na ręce, pozostaje otwarte.
Jacek Szmidt, redaktor naczelny „Twojego Stylu”
Tulia przez prawie 30 lat nie dostała prezentu urodzinowego.
Nie mogła nosić krótkich spódnic. Wyrażać głośno swojego zdania. Nie było jej wolno spotykać się z ukochanym chłopakiem. Bo nie należał do Świadków Jehowy.
Wiedziała, że ktoś od razu doniesie o jej „grzechach” i godzinami będzie musiała opisywać je przed komitetem sądowniczym. Wierzyła, że tak właśnie powinno być. Bo powinna być posłuszna Jehowie. Bo tak mówili jej wszyscy, którym ufała.
Czemu więc zaczęła wątpić? Co sprawiło, że w kloszu, pod którym żyła, pojawiły się pierwsze pęknięcia?
Osobista historia o życiu w świecie, gdzie radość jest grzechem, prywatność jest sprawą zboru, a odejście – zerwaniem ze wszystkimi, których się kocha. Opowieść o dziewczynie, która wybrała wolność.
Jeśli miałbyś przeczytać w życiu tylko jedną książkę o drugiej wojnie światowej, powinna być to książka Beevora.
Wszystkie bitwy i fronty wojenne w jednej książce. Panorama drugiej wojny światowej widziana oczami szeregowych żołnierzy, dowódców, polityków i ludności cywilnej. Od walk na granicy radziecko-chińskiej w sierpniu 1939 roku, przez kampanię wrześniową, operację „Barbarossa” i atak na Pearl Harbor, aż po D-Day, upadek III Rzeszy oraz kapitulację Japonii.
Mistrz nowoczesnej historii wojskowości perfekcyjnie opisuje każdy kolejny etap wojny. Ukazuje jej okrucieństwo i dramat zwyczajnych ludzi. To kontrowersyjna i nowatorska praca historyczna oraz pasjonująca lektura, od której nie sposób się oderwać.
Dzieło życia jednego z najwybitniejszych historyków. Po przeczytaniu tej książki zobaczysz historię XX wieku w zupełnie nowym świetle.
Antony Beevor pisze o ważnych tematach z dziejów wojskowości z piękną dyscypliną, godną byłego brytyjskiego oficera. (...) klarowna narracja, porywające tempo, solidna dokumentacja i przekonujące tezy.
Norman Davies
Po tej książce nie ma już miejsca na kolejne wielkie opracowanie drugiej wojny światowej. Praca Beevora zamyka temat. Oto ostateczne spojrzenie na ten konflikt.
„Washington Post”
Druga wojna światowa Antony’ego Beevora to po prostu ostateczna historia tego konfliktu. Pod piórem Beevora monstrualne zmagania ożywają, od militarnej strategii do ludzkich cierpień, od dyktatorów aż po zwykłego żołnierza.
Simon Sebag Montefiore, „Daily Telegraph”
Józef Andrasz SJ (1891-1963) wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, mając niespełna piętnaście lat. Przez kolejne dekady życia zakonnego i kapłańskiego swoje wszechstronne talenty konsekwentnie wykorzystywał - zgodnie z zamysłem św. Ignacego z Loyoli - na większą Bożą chwałę.Książka Stanisławy Bogdańskiej ukazuje go nie tylko jako zaangażowanego . w popularyzację tematyki dotyczącej życia duchowego, kultu Serca Jezusowego i Apostolstwa Modlitwy, ale również jako człowieka prowadzącego głębokie życie duchowe oraz cenionego rekolekcjonistę, spowiednika i kierownika duchowego.Ojciec Józef Andrasz w najwyższym stopniu wypełnił zadanie, które jest misją jezuitów: "Towarzyszyć duszom".Pomagał w drodze do świętości wielu osobom świeckim i konsekrowanym, ale jego najbardziej znaną penitentką jest św. Faustyna Kowalska, dla której był pierwszym i ostatnim spowiednikiem oraz kierownikiem duszy. Wspierał ją również na trudnej drodze głoszenia światu orędzia o Bożym miłosierdziu. To na kartach Dzienniczka zachowały się słowa Jezusa, który nazwał ojca Andrasza przyjacielem Serca swojego (Dz. 967).1 lutego 2025 roku rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
