Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Czy sami sobie podkładamy nogę? Jeszcze nie tak dawno uzbrojeni w oszczep polowaliśmy na mamuty, dziś spacerujemy po Księżycu, rozbijamy atomy i serfujemy po internecie. Ciągle jednak podlegamy skomplikowanym prawom ewolucji. Czy jesteśmy gotowi na nowoczesność? Brytyjski naukowiec Adam Hart udowadnia, że ewolucja przygotowała nas do życia w świecie, który właściwie już nie istnieje, a biologiczne adaptacje często działają na naszą szkodę. Otyłość jest spuścizną czasów, w których nauczyliśmy się gromadzić w organizmie tłuszcz, by przetrwać okresy głodu. Stres, czyli ratująca życie reakcja zachodząca w obliczu ataku niedźwiedzia, może teraz powodować bóle głowy i problemy z sercem. W toku ewolucji staliśmy się istotami skłonnymi do nieakceptowanej obecnie przemocy. Gnębią nas nietolerancje laktozy i glukozy… Ale nie wszystko stracone! Autor Niedostosowanych przekonuje, że skuteczne terapie, bazujące na wiedzy o ewolucji, pomogą nam pozbyć się tych problemów. I może już wkrótce będziemy lepiej „dostosowani”? Czy wiesz, że: zmiana diety człowieka neolitu doprowadziła do stłoczenia zębów, w których pojawiła się próchnica? mutacja genetyczna umożliwiająca dorosłym picie mleka bez przykrych kłopotów żołądkowych wystąpiła 3500 lat temu? gen otyłości odkryty u mieszkańców Samoa zmniejsza ryzyko zachorowania na cukrzycę? Adam Hart pokazuje z ożywczo nowatorskiej perspektywy, jak to jest wieść życie w nowoczesnym świecie, dysponując ciałem z epoki kamienia. Ta książka to ewolucjonistyczny majstersztyk, frapujący, demaskatorski i skłaniający do refleksji. Jules Howard, zoolog, popularyzator nauki, autor książki Death on Earth Tak, jest to niezwykle wnikliwa analiza niezgodności między naszą starożytną biologią a nowoczesnym światem; tak, jest to książka wypełniona po brzegi obserwacjami naukowymi; ale przede wszystkim, dzięki potoczystemu i przystępnemu językowi, jakim operuje Adam Hart, jest to naprawdę znakomita lektura! Rick Edwards, dziennikarz radiowy i autor podcastu Science-ish Lektura obowiązkowa dla tych, którzy pragną zrozumieć, co zrobiliśmy źle i czy możemy mieć nadzieję, że kiedykolwiek uda się nam wszystko naprawić. Matthew Wright, dziennikarz radiowy Niezwykle aktualna i dająca do myślenia książka, napisana inteligentnie i przystępnie; jedna z najlepszych, jakie kiedykolwiek czytałam. Helen Pilcher, autorka książek popularnonaukowych, m.in. Life Changing Adam Hart jest entomologiem oraz wykładowcą komunikacji naukowej na Uniwersytecie Gloucestershire. Współpracuje z BBC Radio 4 i BBC World Service, dla którego realizuje audycje dokumentalno-naukowe. Jest jednym z narratorów wielu popularnych cykli telewizyjnych programów dokumentalnych, w tym Planet Ant: Life Inside the Colony (BBC 4), Life on Planet Ant (BBC 2) i Hive Alive (BBC 2). Jest także autorem ponad stu publikacji naukowych. Jego poprzednia książka popularnonaukowa ukazała się w 2015 roku i nosiła tytuł The Life of Poo (Życie kupy).
Wspaniale napisana i pochłaniająca książka na temat ludzi żyjących na marginesie społecznym w XVII i XVIII wieku.Prostytutki, złodzieje, rozbójnicy, wędrowni rzemieślnicy, kuglarze, oszuści, żebracy czy drobni handlarze ludzie żyjący poza prawem, którzy nie wpasowywali się w stanowy podział i zawsze funkcjonowali na marginesie społeczeństwa. Nigdy ich nie brakowało, a wieki XVII i XVIII były pod tym względem szczególnie bogate.Bohdan Baranowski, prowadząc wieloletnie badania źródłowe i korzystając z akt sądów miejskich, rysuje ich obraz. Każda historia, każde wydarzenie i precedens mają konkretnego bohatera, dzięki któremu poznajemy realia życia tych społecznych wyrzutków. Autor nie pomija również ówczesnych mniejszości narodowych, takich jak Cyganie czy Szkoci. Ponadto zabiera czytelnika w podróż po bogatym świecie historycznych przybytków uciechy i rozpusty: tawernach, gospodach, karczmach i zajazdach.Baranowski sięga zarówno do literatury pięknej z epoki i dziewiętnastowiecznych prac etnograficznych, jak i snuje własne przypuszczenia i wnioski, tworząc niezwykle ciekawy obraz człowieka żyjącego nierzadko poza prawem, w okowach ryzyka i nieustającej walki o przetrwanie.
Obszerne i solidne kompendium wiedzy na temat motywu diabła w kulturze polskiej()co by się stało z naszymi dziełami sztuki i katedrami, gdyby wszystko, co się do diabła odnosi, nagle z nich znikło. Leszek KołakowskiDiabeł w kulturze polskiej zajmuje bardzo ważne miejsce. W podaniach ludowych oraz legendach czartów nie brakuje włóczyły się po pustkowiach, czyhały na rozstajach dróg, przemierzały mokradła, zajmowały opuszczone młyny, domy, a nawet całe dwory i zamczyska. Nie pogardzały też wiatrakami i wiekowymi wierzbami.Jak pisze Michał Rożek, w niniejszej książce koncentrujący się na różnych aspektach istnienia wysłannika piekieł: Diabły, lęgnące się na polskiej ziemi z przeróżnych opowieści i podań, zawsze napawały pobożny lud przerażeniem. Zło, którego symbolem jest szatan, zawsze ekscytowało, a czasem też przerażało.Autor pokazuje, jak mocno postać i motyw diabła zakorzenione są w kulturze śródziemnomorskiej i w tradycji judeochrześcijańskiej, z elementami zapożyczonymi z Persji. Przedstawia historię czarta dosłownie, począwszy od ustaleń kulturowych, historię diabła na etacie, a także dzieje motywów diabelskich i postawy czarciej w wyobrażeniach życia społecznego.Diabeł w kulturze polskiej to książka, która dokładnie wyczerpuje temat, a przy okazji pochłania bez reszty.
Proste i pobudzające kreatywność rytuały i zabawy duchowe pozbawione warstwy religijnej. Pozwalają rodzicom, dziadkom i opiekunom pokazać dzieciom, czym jest duchowość, i towarzyszyć im w odkrywaniu swojego wewnętrznego świata.
Spróbujcie:
odkryć swój potencjał ze skrzynią skarbów
poznać swoje emocje za pomocą kart i wewnętrznego kompasu
prosić, dziękować i znajdować pocieszenie w modlitwie
czuwać w solidarności z ważną sprawą
posmakować chwili obecnej z uważnością
uporządkować i utrwalić swoje życzenia z dziennikiem marzeń
za pomocą mantry wzmocnić ducha
zaprzyjaźnić się z medytacyjną ciszą
obejrzeć w kinie w swojej wyobraźni film o najlepszej wersji siebie
wybrać się na minipielgrzymkę, by poczuć łączność ze swoim celem
Marie-Josée Arel specjalizuje się w komunikacji i teologii. Duchowe poszukiwania doprowadziły ją do wspólnoty religijnej, w której spędziła kilka lat. Dziś jest żoną, matką i kobietą biznesu. Dzieli się swoimi odkryciami w dziedzinie duchowości na wiele sposobów w swoich książkach i w internecie. Jej zdaniem dbałość o życie duchowe prowadzi do pełnego rozkwitu istnienia. Marzy o tym, by zainspirować wszystkich, którzy chcą wzbogacić swoje życia, do wejścia na drogę duchowych poszukiwań.
Bujne, rozgałęziające się na wszystkie dziedziny życia, obustronnie korzystne kontakty Polaków i Włochów przewijały się przez całe stulecia, od zarania dziejów. Bardzo rozległe powiązania polsko-włoskie trudno ogarnąć w pełni: to temat-rzeka, porywista i szeroko rozlana, w której wyłaniają się coraz to nowe nurty jedne wciągają nas w swoją głębię, a inne zaledwie muskają. [...] Z ogromu materiału autorka starała się wydobyć to, co najistotniejsze, zarazem zarysowujące całokształt sprawy: jakie historyczne dary o nieprzemijającej wartości złożyli sobie nawzajem Polacy i Włosi i jak wiązały się ich dzieje.
In Eternal Memory: Monuments and Memorials of the Holodomor, Wiktoria Kudela-Świątek provides an in-depth examination of “places of memory” associated with the Great Famine of 1932–33 in Ukraine, supplemented by photographs from across the globe that highlight both the uniqueness of individual monuments and their commonalities. The author investigates the history, aesthetics, and symbolism of a wide array of commemorative spaces, including museums, commemorative plaques, and sites directly linked with the victims of the Holodomor (previously unmarked mass graves, for example). The book not only illuminates the range of meanings that communities of memory have invested in these sites but sheds light on the processes by which commemorative practices have evolved and been shared between Ukraine and the diaspora. Drawing upon the concept of “places of memory,” Wiktoria Kudela-Świątek has examined the memorialization of the Holodomor through study of monuments. Denied by the Soviet authorities for over fifty years, the Holodomor long could only be commemorated by the Ukrainian diaspora. Kudela-Świątek weaves the forms of commemoration and the interrelation of scores of monuments in Ukraine and abroad into a comprehensive study of Holodomor commemoration.
Frank E. Sysyn, University of Alberta, Canada
This is an interesting book on an important subject. In her study, Wiktoria KudelaŚwiątek surveys the many monuments and memorials of the Holodomor in Ukraine and abroad, providing essential background details about their emergence over decades and across continents. Richly illustrated, this book is a welcome addition to the scholarly literature on the Holodomor.
Serge Cipko, University of Alberta, Canada
Wiktoria Kudela-Świątek is assistant professor at the Institute of History and Archival Studies at the Pedagogical University of Cracow, Poland. She is the author of Miejsca (nie)pamięci. O upamiętnianiu ukraińskiego Wielkiego Głodu 1932-1933 (Cracow, 2014) and W labiryncie znaczeń: pomniki ukraińskiego Wielkiego Głodu 1932-1933 (Cracow, 2020).
Wiesław Budzyński. Pisarz. Biograf Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i Brunona Schulza. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Autor kilkunastu książek o tematyce historyczno-literackiej, m.in.: „Miłości i śmierci Krzysztofa Kamila”, „Schulza pod kluczem”, „Świątyni przodków” i „Miasta Lwowa”. Trzykrotnie nagradzany przez ministra kultury, w tym Nagrodą Specjalną za całokształt twórczości. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta.
Dla czytelników Yuvala Noaha Harariego oraz Mary Beard!Doskonale napisana! Jestem absolutnie pewien, że ten esej będzie czytany nawet wtedy, gdy dzisiejsi czytelnicy będą wieść już zupełne inne życia. Mario Vargas LlosaTa historia to prawdziwa opowieść o książkach i o ludziach, którzy chronili je przez prawie trzydzieści wieków.Książka fascynujący wynalazek, który ułatwił słowom poruszanie się w czasie i przestrzeni. Ludzie uczyli się wytwarzać książki przez trzydzieści wieków. Powstawały one z dymu, kamienia, gliny, trzciny, jedwabiu, skóry i drewna. A ostatnio z plastiku i ze światła.Ta opowieść wiedzie przez pola bitewne Aleksandra, pałace Kleopatry oraz pierwsze znane księgarnie i warsztaty skrybów. To nić, która wiąże klasyków z niespokojnym światem współczesnych: Arystofanesa i procesy sądowe pisarzy ironistów, Safonę i kobiece głosy w literaturze, Tytusa Liwiusza i fenomen fanów, Seneka i postprawdaJednak przede wszystkim, jest to niezwykła historia o tych, którzy na przestrzeni dziejów służyli księgom: o skrybach, iluminatorach, tłumaczach, mędrcach, szpiegach, buntownikach. Czytelnikach w wysokich górach i nad wzburzonym morzem. Ci zwykli ludzie, których imion zazwyczaj nie rejestruje historia to oni są prawdziwymi bohaterami tego eseju.
W PRL-u zaczął obowiązywać pewien model normatywny, stanowiący, że człowiek socjalizmu winien być człowiekiem kulturalnym. Uczestnictwo w kulturze było źródłem prestiżu, a postulat rozwoju osobowości ludzkiej, rozumiany jako stawanie się człowiekiem kulturalnym, stał się popularnym i niemal powszechnym składnikiem modelu awansu społecznego. Od inteligencji oczekiwało się działań mających na celu podnoszenie poziomu kulturalnego, przede wszystkim wprowadzania w kulturę narodową warstw słabiej wykształconych. []Powojenne dekady są w tym kontekście o tyle specyficzne, że wtedy już na dobre pogrzebano takie wyznaczniki prestiżu, jak rodowód szlachecki, tzw. dobre urodzenie i dziedziczny majątek, w zamian proponując ideał człowieka socjalistycznego, dla którego oświata i kultura mają być powszechnie dostępne, a stawanie się człowiekiem kulturalnym modelem rozwoju osobowości, przedmiotem aspiracji i składnikiem awansu społecznego.W naszych badaniach okresu PRL-u chcieliśmy się skupić przede wszystkim na pamięci o doświadczeniu codzienności osób, które okres ten świadomie przeżyły. Perspektywa nasza dotyka więc doświadczenia odnoszącego się nie tyle do świadków historii, rozumianej jako sekwencja znaczących zdarzeń, ile raczej po prostu do codzienności osób, które w tej historycznej epoce żyły. Celem badań nie jest pokazanie, jak PRL funkcjonował, ale jak wyglądało odnajdywanie się w nim jednostki, zwłaszcza jej sposoby radzenia sobie, życia, doświadczania. Dlatego też nie tyle koncentrujemy się na badaniu pamięci kulturowej PRL-u, ile staramy się odnieść do pamięci komunikacyjnej o okresie PRL-u. Pamięci zbieranej w formie narracji osobistych i biograficznych, takiej która jest analogiczna do pamięci opowiadanej.
Już po raz trzeci oddajemy w ręce czytelników kolejny tom z seriiCollectio Cathalogorum Gnesnensium.Tym razem publikacja poświęconajest problematyce przedstawionej na wystawie czasowej pt. Kultura muzyczna wpoczątkach państwa polskiego, którą prezentowano w gnieźnieńskim Muzeum w 2019roku.Muzyka towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Zalicza się dziś douniwersaliów kulturowych. Jej obecność we wszystkich społecznościach, również upierwszych Słowian, nie budzi żadnych wątpliwości 2. Wiedzę na temat dawnychinstrumentów, zapisów nutowych czy zwyczajów związanych z muzyką czymuzykalnością w przeszłości czerpiemy dziś zarówno ze źródeł archeologicznych,historycznych, jak i etnograficznych. (...) Prezentowana publikacja stanowirodzaj syntezy obecnego stanu wiedzy na temat kultury muzycznej okresu wczesnegośredniowiecza na ziemiach polskich.- ze wstępu MagdalenyRobaszkiewicz
() monografia ""O epistemologii i ontologii rzeczywistości bezpieczeństwa. W czasie zwyczajnym"" to interesujące poznawczo, o utylitarnym charakterze opracowanie. [] dostarcza wiedzy naukowej, która pozwala na pogłębienie zrozumienia rzeczywistości bezpieczeństwa, jej wielokontekstowych powiązań w szczególności z rzeczywistością społeczną, choć nie wyłącznie, ponieważ znajdują się tu również aspekty rzeczywistości politycznej i międzynarodowej oraz pokazany jest ich wpływ na rozumienie bezpieczeństwa.Z recenzji prof. dra hab. Zenona Trejnisa() przedstawiona do recenzji publikacja jest interesująca w aspekcie naukowym oraz merytorycznym. [] Z punktu widzenia poznania problemu monografia jest bardzo dobrą skarbnicą wiedzy o współczesnych zagadnieniach bezpieczeństwa.() jest swoistym traktatem filozoficznym, który obejmuje szereg aspektów tematycznych bezpośrednio i pośrednio związanych z postrzeganiem dyskursu dotyczącego bezpieczeństwa. [] materiał ma walor nowatorski i wnosi do procesu poznania nowe, nie tylko systematyzujące, ale także polemiczne elementy wiedzy.Z recenzji prof. dra hab. Marka Wrzoska
Strój, obok języka wymysiöeryś, jest najważniejszym wyróżnikiem kulturowej odrębności Wilamowian. Wilamowice – położone na południu Polski miasteczko, zostało założone jeszcze w średniowieczu przez germańskich osadników. Ich potomkowie zajmowali się tkactwem, a także odbywali podróże kupieckie do odległych zakątków Europy. Przywozili z nich m.in. materiały, wzory i krawieckie pomysły, które wzbogacały lokalne stroje, czyniąc z nich nie tylko ważny element budujący wilamowską tożsamość, ale i przedmiot zainteresowania polskich oraz niemieckich badaczy i propagandzistów. W pierwszych latach po II wojnie światowej strój wilamowski był tępiony, a noszące go osoby poddawane represjom. W PRL-u starano się go sprowadzić do roli kostiumu scenicznego, co po części się udało. Dziś lokalni aktywiści i badacze podejmują starania, by przywrócić wiedzę o wilamowskich strojach, uchronić przed zniszczeniem ich stare elementy, ale tworzyć też nowe z dostępnych współcześnie materiałów.
W niniejszej książce autorzy starają się opisywać te różne procesy, przedstawić ich najważniejszych aktorów oraz społeczną recepcję ich działań. Zgodnie z tytułem „Wilamowianie i ich stroje” jest publikacją o relacji człowieka ze strojem, człowieka z rzeczą. Zarówno materialna, jak i antropologiczna sfera tej relacji, znalazły miejsce w analizach okraszonych bogatym materiałem ilustracyjnym. Autorzy tomu to badacze reprezentujący różne podejścia metodologiczne. Wśród nich szczególne miejsce zajęli naukowcy z Wilamowic będący jednocześnie użytkownikami stroju. Stworzyli oni nowy sposób opisu tego elementu kultury.
******
Vilamovians and their clothing
Aside from their language, Wymysiöeryś, clothing is the main feature of cultural distinctiveness for the inhabitants of Wilamowice, a small town in southern Poland. It was founded in the Middle Ages by Germanic settlers, whose descendants practiced weaving but also traveled as merchants to remote parts of Europe. From their journeys were brought fabrics, patterns and sartorial ideas that enriched local attire, which in consequence became not only an important element constituting Vilamovian identity, but also a subject of interest for Polish and German researchers and political activists. In the years following the World War 2 Vilamovian clothing was eradicated and its users were repressed. During communist rule in Poland there was an attempt to reduce it to a stage costume, and these efforts were partially successful. Today, local activists and researchers endeavor to restore knowledge of Vilamovian apparel, protect their old garments from destruction, but also to create the new ones from contemporary accessible materials.
The authors describe these processes and present the crucial actors involved as well as the social responses to their actions. As the title suggests, “Vilamovians and their clothing” is a book about the relation between people and clothing, between human beings and things. The analysis of this relation, encompassing both the material and the anthropological sphere, is accompanied by a wealth of illustrations. Among the authors of the publication, researchers representing different methodological perspectives, a special place is held by researchers from Wilamowice. As users themselves of the traditional clothing, they have created a new way of describing this element of culture.
Młot na czarownice. Tom I. H. Krammer, J. Springer, łaciński tytuł ""Malleus Maleficarum"" - tłumaczenie z łaciny na język polski! Pierwszy tom dzieła przełożonego przez Jakuba Zielonkę, który skrupulatnie przetłumaczył oryginał i szczegółowo omówił temat, uzupełniając tekst o opracowanie, ryciny oraz ponad 1000 przypisów. Pozwoli to w lepszy sposób zrozumieć całość dzieła współczesnemu czytelnikowi! Młot na czarownice to dzieło napisane przez dominikańskiego inkwizytora Heinricha Krammera i Jacoba Sprengera w 1487 r. Jedno z ważniejszych dzieł na temat czarów i demonologii, w którym autorzy połączyli dawne wierzenia ludowe związane z czarną magią z kościelnym dogmatem herezji. Książka została nazwana podręcznikiem dla łowców czarownic. Doczekała się wielu wznowień, w pierwszych wydaniach był nawet poprzedzony papieską bullą Innocentego VIII. Przetłumaczona została na język francuski, włoski, angielski i polski. Do tej pory dostępne było jedynie tłumaczenie, wykonane w roku 1614 przez Stanisława Ząbkowice, jedynie wybranych fragmentów i stanowi bardziej opracowanie jak rzetelny przekład. W oryginale dzieło zostało spisane w trzech tomach - Pierwsza część mówi o konieczności zrozumienia przez rządzących istoty zbrodni czarnoksięskich. Druga część zawiera opisy praktyk czarownic i metody walki z nimi. Trzecia część zawiera zasady postępowania prawnego przeciwko czarownicom, czyli krótko mówiąc, wymierzanie kary przez ówczesny wymiar sprawiedliwości.
W którą stronę zmierza świat, jakie wartości zyskuje, a co gubi? Na te i inne pytania odpowiada znana publicystka Elżbieta Królikowska-Avis
Od czasów Wielkiej Rewolucji Francuskiej trwa proces erozji znanego nam świata, rozpiętego w trójkącie: religia chrześcijańska, filozofia grecka i prawo rzymskie. Kilkadziesiąt lat temu tempo rozwoju zmian przyspieszyło i od tego czasu znajdujemy się na zakręcie cywilizacyjnym, na rozdrożach wartości. Kolejny etap systemowej wojny z europejską filozofią państwa i prawa, porządkiem moralnym i społecznym rozgrywa się już na naszych oczach.
Co wydarzyło się w ciągu ostatnich dwóch, trzech pokoleń? Czy w życiu społecznym mają zwyciężyć wartości rodem z dekalogu, czy tylko te wybrane z puli w 1789 roku? Elżbieta Królikowska-Avis przygląda się zderzeniu dwóch porządków, nowego i starego, i ukazuje, jak przez ostatnie pięć lat sieć dzisiejszej liberalnej lewicy oplatała wszystkie pola aktywności państw narodowych i ich mieszkańców, co pozwala lepiej i klarowniej zrozumieć istotę i kierunek zmian.
Kiedy chcemy zdefiniować słowa języka, właściwym miejscem, by zacząć, jest słownik. Tak jak nie każde narzędzie nadaje się do wszystkiego, aby dotrzeć do sedna znaczenia tradycyjnych pojęć i zwrotów chińskiej filozofii, literatury i sztuki, tak potrzebujemy jednak narzędzia, które wyniesie nas na wyższy poziom. Koncepcje obrastają w konotacje i asocjacje na drosze intesnywnego przekazu kulturowego oraz poprzez wyjanianie kontekstu, w którym zostały osadzone. Niniejsza książka pozwala nczytelnikowi zatopić się w bogactwie chińskiej kultury.
Książka wpisuje się w nurt bardzo aktualnych tendencji polskiego systemu penitencjarnego, upatrujących doskonalenie tego systemu w twórczej reoscjalizacji. Z powyższych względów już na wstępie należy powiedzieć, że podjęcie się trudu przeprowadzenia badań związanych z twórczym oddziaływaniem teatru na zachowania nieletnich (...) należy uznać za bardzo słuszne i celowe.
Nobliści i wodzowie, koniunkturaliści i święci ikony polskiej kultury i polityki zestawione w intrygujące duetyWYSZYŃSKI GIEREKCZARTORYSKI MICKIEWICZWALENTYNOWICZ KUROŃMIŁOSZ JAN PAWEŁ IIPIŁSUDSKI DMOWSKICzy kult bohaterów uskrzydla nas, czy krępuje? Wyjaśnia czy zaciemnia narodowi jego dzieje? Czy istnieje tylko jeden przepis na patriotyzm? Na te i wiele innych pytań o polskość odpowiadają Andrzej Nowak i Dorota Truszczak w pierwszych takich żywotach równoległych znanych Polaków.Książka jest owocem rozmów, które od kilku lat autorzy prowadzą na antenie Polskiego Radia w ramach audycji Historia żywa. Tytuł Żywoty równoległe to aluzja do wybitnego dzieła Plutarcha z Cheronei i inspiracja do wykorzystania tej samej metody i celu. Autorzy pobudzają do dyskusji, próbują ocalić uniwersalne idee i wartości wspólne dla Polaków. Zderzają losy czterdziestu dwóch wybitnych ludzi, żyjących w tych samych czasach, ale niekiedy zupełnie inaczej realizujących swoją misję społeczną. Z ich opowieści wyłania się niejednoznaczny, barwny i fascynujący obraz Polski ostatnich dwustu lat.
Wilamowice – niewielkie miasteczko na południu Polski, pod wieloma względami jest zupełnie wyjątkowe. Zasiedlone w XII wieku przez osadników germańskich, przez długie lata zachowywało swoją odrębność kulturową. Jego mieszkańcy posługiwali się własnym językiem, posiadali odmienne stroje i zwyczaje. Dzięki swoim talentom kupieckim szybko się też bogacili, co przyczyniało się do rozkwitu miasta i jego kultury.
W XX wieku sytuacja zaczęła się jednak zmieniać na skutek wydarzeń wojennych i powojennych. Kultura wilamowska zaczęła zanikać. Dzięki wysiłkom badaczy i lokalnych aktywistów czynione są dziś starania o rewitalizację języka i stroju. Wiele na ten temat już napisano. Tematem całkiem niezbadanym do niedawna pozostawała kwestia kultury muzycznej Wilamowic. Ta książka stara się ten brak uzupełnić.
Na podstawie badań etnograficznych, a także materiałów archiwalnych autorka próbuje dokonać rekonstrukcji dawnej dźwiękosfery Wilamowic, a także pokazać, jak muzyka funkcjonuje tam dziś. Czym jest dla Wilamowian, w jakich sytuacjach staje się ważna, w jaki sposób przyczynia się do postrzegania własnego dziedzictwa i tożsamości. W końcu stara się odpowiedzieć na pytanie, czy jest coś takiego, jak muzyka wilamowska i jaka ona jest.
Książka wzbogacona jest o aneks zawierający teksty wilamowskich piosenek wraz z ich tłumaczeniem na język polski.
******
Without music, without song, the world is gone. Music in Wilamowice
Wilamowice, a small town in southern Poland is, in many ways, absolutely unique. It was settled in the 13th century by Germanic people and for a long time it preserved its distinct culture. The inhabitants of Wilamowice spoke their own language – Wymysorys, wore original clothing and practiced local customs. They were skilled merchants and became a wealthy community, which resulted in the most prosperous period of the town and its culture.
This situation changed in the 20th century when, as a result of dramatic war and post war circumstances, the culture of Wilamowice began to disappear. Today, thanks to the work of local activists and scholars, intensive revitalization of Vilamovian language and traditional dress has begun. This process has been treated in various studies but Vilamovian musical culture remains almost completely unexplored. This book strives to fill that gap.
What kind of music can be called “Vilamovian” and how does it sound? Through her ethnographic and archival research, Maria Małanicz-Przybylska seeks to reconstruct the forgotten soundscape of Wilamowice and describe the modern contexts in which music is used by the local community, as it recovers its heritage and forges its identity.
The book contains an appendix of Vilamovian songs, with their original texts in Wymysorys and translations into Polish.
Książka Josteina Gaardera, autora kultowego Świata Zofii to swoisty kalendarz, który można czytać w oczekiwaniu na święta. Zamiast słodyczy i niespodzianek (które przewiduje dla najmłodszych skandynawski kalendarz adwentowy) autor przygotował barwne opowieści, które wprowadzą nastrój Świąt Bożego Narodzenia, przybliżą przenikające się światy historii religii i współczesności.
„Tylko w bliskości rodzi się prawdziwa rozmowa ” – mówi Katarzyna Kubisiowska. Zadebiutowała w „Przekroju”, pisała w „Filmie”, „Rzeczpospolitej”, „Gazecie Wyborczej”. Do rozmów zaprasza kluczowe postaci polskiej kultury. Jej rozmówcy zgodnie twierdzą, że potrafi budować bezpieczną atmosferę, stawiać nieszablonowe pytania, drążyć tematy, o których wcześniej nigdy z nikim nie rozmawiali. Z Katarzyną Nosowską o nadziei, z Agnieszką Holland o wspólnocie, z Ireną Santor o pasji – to tylko niektóre z rozmów o tym, co najważniejsze. Inspirujące, mądre, skłaniające do refleksji – bliskie spotkania, z których każde może na zawsze odmienić nasze spojrzenie na świat. Katarzyna Kubisiowska – dziennikarka „Tygodnika Powszechnego”. Absolwentka filmoznawstwa UJ. Współautorka Panoramy kina najnowszego 1980–1995. Leksykonu oraz Lektur na ekranie, czyli małego leksykonu adaptacji filmowych. Autorka książek Rak po polsku, biografii Jerzego Pilcha Pilch w sensie ścisłym, biografii Danuty Szaflarskiej Grać, aby żyć i wywiadu rzeki z Wojciechem Mannem Głos.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
