Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Monografia odzwierciedla zainteresowania naukowe teoretyko´w i praktyko´w, kto´rzy w swojej działalnos´ci badawczej lub wdroz˙eniowej zajmuja? sie? ro´z˙nymi aspektami komunikacji naukowej w s´rodowisku cyfrowym. W zamys´le nie jest wie?c pełna? panorama? wiedzy o wirtualnym obiegu przekazo´w naukowych, lecz wycinkowym obrazem stanu badan´ i refleksji teoretycznej na ten temat, tak jak przedstawia sie? on w roku 2014.
Problematyka tomu obejmuje modelowanie procesów i aktualny kontekst prawny komunikacji naukowej w sieci, tworzenie i zarządzanie kolekcjami dokumentów cyfrowych w ramach Zielonej Drogi dostępu do publikacji naukowych, optymalizacji katalogów bibliotecznych i rejestracji bibliograficznej dorobku naukowego pracowników uczelni oraz różnorodne zagadnienia związane z badaniem potrzeb użytkowników informacji cyfrowej.
Książka zawiera scenariusze zajęć przeznaczone do pracy z grupą. Scenariusze mogą znaleźć zastosowanie zarówno na zajęciach dydaktycznych, jak i socjoterapeutycznych, czy spotkaniach z grupą wsparcia. Książka stanowi nie tylko źródło pomysłów do pracy z grupą, lecz także poradnik, w jaki sposób pisać własne scenariusze biblioterapeutyczne. Materiał jest przeznaczony do realizacji przez nauczycieli szkół szczebli podstawowych, gimnazjalnych, zawodowych oraz licealnych. Może być wykorzystywany w ramach zajęć dydaktycznych i pozalekcyjnych (np. w świetlicach terapeutycznych).
Książka, którą Państwu polecamy poświęcona jest współczesnym problemom czytelnictwa. Autorzy tekstów – pracownicy naukowi, bibliotekarze i biblioterapeuci – omawiają zagadnienia dotyczące psychologicznych, edukacyjnych i technicznych aspektów czytelnictwa. Czytelnictwo jest przez nich ujmowane jako proces komunikacji międzyludzkiej, niezależnie od wybranego nośnika treści i rodzaju transmisji danych, ale również jako forma uczestnictwa kulturowego, sposób czerpania wiedzy, źródło inspiracji i narzędzie budowania wspólnoty intelektualnej. Lektura może również służyć kształtowaniu wartości, postaw etycznych oraz wzbogacaniu sfery emocjonalnej. Wszystkie te walory kultury piśmienniczej zostały zestawione z niepokojącymi danymi wskazującymi na stopniowy zanik nawyków czytelniczych w społeczeństwie. Rodzi się zatem pytanie czy jest to proces nieodwracalny, czy też możliwy jest, dzięki odpowiednio dobranym instrumentom promocji, powrót do kultury czytelniczej. Odpowiedź znajdziecie Państwo w tej książce.
Przeciw Bogom to zapis niezwykłej przygody intelektualnej, która zaprowadziła ludzkość od przesądów i zabobonów, wróżek i jasnowidzów do skomplikowanych narzędzi zarządzania ryzykiem. To niezwykły esej, który pokazuje rolę ryzyka w ewolucji społeczeństw, bogata i fascynująca opowieść o greckich myślicielach, arabskich matematykach, żeglarzach, naukowcach, hazardzistach i filozofach, światowej sławy umysłach i pasjonatach - amatorach. Ryzyko jest dziś nieodłącznym elementem życia. Kiedy inwestorzy kupują akcje, chirurdzy operują, inżynierowie projektują mosty, przedsiębiorcy zakładają nowe firmy, astronauci penetrują Kosmos, a politycy kandydują w wyborach, codziennie podejmują ryzyko. ""Przeciw Bogom"" to historia prawdziwa i aktualna, którą czyta się jak dobrą powieść.
„Malarstwo umarło!” – miał podobno zakrzyknąć w dniu oficjalnego powstania fotografii Paul Delaroche, francuski malarz. Możemy się z nim nie zgodzić, ale nie zmieni to faktu, że w dzisiejszych czasach przynajmniej miliard ludzi ma aparat fotograficzny, podczas gdy pędzle sprzedają się dużo gorzej. By odpowiedzieć na pytanie „jak do tego doszło?”, nie można ograniczać się jedynie do przedstawienia dziejów fotografii – trzeba zrozumieć jak fotografia funkcjonowała i funkcjonuje w kulturze ludzkiej.
Aparaty i obrazy… to opowieść trzyczęściowa. W pierwszej autor omawia kulturową historię fotografii – od jej
powstania, aż do najnowszych trendów „łomograficznych”. W drugiej przedstawia historię aparatów – szczególnie skupiając się na kwestii wolności i zniewolenia fotografów przez ich narzędzia. W trzeciej prezentuje swoją interpretację dwóch wielkich tematów fotografii – erotyki oraz walki z przemijaniem.
Historia pokarmów jest w istocie historią ludzkości. Łatwiej zrozumieć epokowe zdarzenia, wiedząc, że Luter gorszył się zjadaniem masła w Wielki Post, a Ludwik XV nie mógł przełknąć kawioru od cara Piotra I. Kolejne epoki w rozwoju ludzkości niosły nowe sposoby żywienia, a za nimi szły nowe wynalazki, profesje, instytucje i mity. Autorka łączy w tej książce dzieje samych produktów z moralną historią pożywienia, opowiadając smakowicie o zwyczajach, symbolach czy faktach historycznych związanych z pokarmami.
Książka jest zbiorem tekstów dotyczących zmian, jakie zaszły w wielu obszarach polskiej sztuki ostatnich dekad pod wpływem rozwoju narzędzi technologicznych, ale też zainteresowania wielu twórców nowymi badaniami naukowymi. Transformacje te dokonują się bardzo szybko, są obecne w różnych formach sztuki, jak literatura, muzyka, sztuki wizualne. Jednak to, co jest istotne, co też wynika z badań prowadzonych podczas przygotowywania tekstów do publikacji, to fakt pojawienia się nowych praktyk artystycznych, które w znacznej mierze przekraczają klasyczne definicje sztuki i jej dyscyplin. Są to często działania realizowane na styku kompetencji artystycznych i naukowych, które podejmują niezwykle istotne problemy, przed jakimi staje współczesny człowiek uwikłany w technokulturowe procesy. W większości przypadków teksty opublikowane w książce są napisane przez teoretyków-praktyków, to znaczy takich badaczy kultury, dla których praktyka w obrębie różnych jej obszarów stanowi podstawę dla pracy naukowej, ale też artystów-badaczy, którzy w sposób świadomy sięgają po teorie naukowe, czyniąc je niejednokrotnie nie tylko inspiracją, ale integralną częścią swoich projektów. Teksty te stanowią więc zapis doświadczeń naukowoartystycznych osób zaangażowanych w kształtowanie nowego rozumienia relacji kultury, nauki i technologii oraz takich, które dostrzegają potrzebę wypełniania luki w badaniach na temat współczesnej sztuki.
XVIII tom Studium Generale ma szczególny charakter, przypada bowiem na dwudziestolecie działalności interdyscyplinarnego seminarium powołanego do życia przez prof. Jerzego Mozrzymasa. Przewodnią ideą, która towarzyszyła powstaniu i działalności Studium Generale, było tworzenie pomostów między dziedzinami wiedzy specjalistycznej, poszukiwanie uniwersalnych praw rządzących w różnych obszarach otaczającego nas świata. Niniejszy tom zawiera wykłady oraz wprowadzenia do dyskusji prezentowane na seminarium w roku akademickim 2012/2013, poświęcone wybranym zagadnieniom z zakresu przyrody i kultury. Z okazji 50. rocznicy zapoczątkowania informatyki na Uniwersytecie Wrocławskim zamieszczone zostały wspomnienia z tego pionierskiego okresu.
Niniejsza książka zawiera opisy wspaniałych obiektów, a także wielu zabytków, stworzonych dzięki wspaniałosci mysli i talentu ludzkiego. Opisano w niej stare i nowe cuda swiata, a także inne zadziwiające budowle Europy, Azji, Afryki, Australii, Ameryki Północnej i Południowe?
Pierwsze na rynku tak obszerne i nowoczesne kompendium wiedzy o obyczajach w Polsce!
Książka:
prezentuje dzieje obyczajów w sposób panoramiczny i dynamiczny, z uwzględnieniem różnic chronologicznych, regionalnych, stanowych czy wyznaniowych;
obejmuje obyczaje życia publicznego, dworskiego, prywatnego oraz religijnego - w kontekście historii kultury europejskiej, a także rozwoju świadomości społecznej i narodowej;
ciekawie opisuje obyczaje związane z pracą, życiem rodzinnym i towarzyskim oraz rozrywki i kulturę stołu;
przedstawia wizje świata charakterystyczne dla poszczególnych wieków;
zawiera odniesienia do obyczajowości mniejszości narodowych: żydowskiej, litewskiej, ukraińskiej i niemieckiej.
Pozycję szczególnie polecamy studentom historii, kulturoznawstwa, filologii polskiej i antropologii oraz wszystkim, których interesuje, jak kształtowały się obyczaje polskie.
Fenomen muzeów sztuki współczesnej w Europie Środkowej po roku 1989 to temat wciąż niezbadany. Autorka patrzy na muzea i centra sztuki XX i XXI wieku z perspektywy kulturowej, społecznej i politycznej, przez pryzmat światowego muzealnictwa, ale też lokalnych tradycji muzealnych. Stara się oddać charakter instytucji muzealnych w Czechach, w Polsce, na Słowacji i na Węgrzech, znajdujących się – nie tylko w sensie geograficznym – między lokalizmem a Zachodem. Podejmuje kwestie mody na muzea, walorów ikonicznych muzealnej architektury, jej postindustrialnego kostiumu, rewitalizacji, odwołuje się także do współczesnych przykładów polityki wkraczającej w praktykę zarządzania muzeami. Jest to pierwsze całościowe spojrzenie na region Europy Środkowej z perspektywy współczesnych muzeów.
Książka opisująca nieuchronność głębokich przemian czekających nasz świat - wraz z analizą przyczyn oraz analizą strategii rozwoju mającego zapoczątkować nową epokę. Jest to, dodana w drugim wydaniu, strategia budowy nowego świata. Książka reklamowana m.in. w "Nieznanym Świecie" i "Nexusie". Jest to wydanie ZNACZNIE rozszerzone i ulepszone, z ilustracjami kolorowymi i wieloma nowymi źródłami.
Autorka postawiła sobie za cel »odtworzenie obrazu Polski i Polaków, własnego [Żydów] miejsca w społeczności polskiej, nie tyle deklarowanego oficjalnie w trakcie politycznych polemik, ale odczuwanego subiektywnie«. Praca jest próbą odtworzenia pewnych, ukrytych treści, tego, czego czytelnik czasopism dowiadywał się z nich o patriotyzmie, Polakach, ojczyźnie. Rezultaty, jakie otrzymujemy, są niezwykle interesujące. Autorka nie tylko wprowadza do polskiego obiegu naukowego ogromną liczbę nowych informacji, ale przede wszystkim udało jej się pokazać, na ile społeczność żydowska w międzywojennej Polsce nie była – wbrew istniejącym do dziś licznym stereotypom – jednolita i na ile w obrębie tego samego środowiska (polskojęzycznych Żydów) funkcjonowała pewna schizofrenia myśli i ocen. Z badań wyłania się obraz społeczności uchwyconej w momencie metamorfozy, w chwili przekształcania się w naród na wskroś nowoczesny, kiedy stare definicje tożsamości przestają wystarczać, a nowe nie zostały jeszcze wypracowane i powszechnie zaakceptowane. Kim są właściwie Żydzi, kim są Polacy, czy Żydzi w ogóle mogą być Polakami? Takie pytania można wyczytać między wierszami cytowanych tekstów prasowych.
Dr Joanna Nalewajko-Kulikov
Seria pt. Dokumentacja Życia Literackiego Kręgu Londyńskich „Wiadomości” (1945–1981) upowszechnia bezcenne archiwalia redakcyjne najważniejszego literackiego tygodnika polskiej emigracji pojałtańskiej, znajdujące się w zbiorach Archiwum Emigracji Biblioteki Uniwersyteckiej UMK w Toruniu.
Opracował i przypisami opatrzył Marcin Łukasz Lutomierski, konsultacja edytorska Beata Dorosz
Człowiek i pies. Historia przyjaźni
Autorzy niektórych popularnych książek o psach, ukierunkowanych na historię kultury, piszą o świadomości i uczuciach psów w naiwnie bezkrytyczny sposób, popadając często nawet w wyraźną sprzeczność z wynikami badań przyrodniczych i genetycznych. Z kolei etolodzy, którzy niekiedy nawiązują do historii psów w kulturze, przeważnie nie dostrzegają, że `historię` może mieć tylko taka żywa istota, która ma też świadomość. Dlatego każda próba napisania historii psów jest zarazem głosem w sprawie do dziś jeszcze spornej w nauce, czy zwierzęta mają świadomość. Taka myśl przyświecała także niniejszej książce, która ma przedstawić krytyczny ogólny przegląd historii psa i człowieka, w którym na pierwszym planie znajdzie się nie człowiek, ale pies, jego zasługi dla człowieka i cierpienia spowodowane przez niego.
Tom Armenia. Kultura współczesna w ujęciu antropologicznym zawiera wybór prac z zakresu antropologii kulturowej, poświęconych współczesnej kulturze ormiańskiej. Dwanaście przedstawionych artykułów, poprzedzonych dwoma tekstami wstępnymi redaktorów książki, odnosi się do kluczowych dla antropologii pojęć, takich jak „pamięć”, „miejsce”, „migracja”, czy „kultura miejska”, które w ostatnich latach wyznaczają obszar zainteresowań wielu czołowych badaczy z Armenii. Prezentowane prace bazują na bogatym materiale etnograficznym, ukazującym społeczno–kulturowe znaczenie tak zróżnicowanych wydarzeń i zjawisk, jak radziecka repatriacja Ormian, trzęsienie ziemi w 1988 r., przemiany demokratyczne przełomu lat 80. i 90. ubiegłego stulecia, konflikt ormiańsko–azerbejdżański o Górski Karabach, pamięć o ludobójstwie Ormian, postradzieckie uwolnienie i dyferencjacja sfery religijnej, czy też reprodukcja i reinterpratcja symboliki narodowej. Tym samym przedstawione artykuły nie tylko dostarczają szczegółowej wiedzy na temat współczesnej Armenii, lecz również oferują materiał do studiów porównawczych z zakresu transformacji obszaru byłego ZSRR, a także studiów nad pamięcią kulturową, migracjami, konfliktami zbrojnymi, czy antropologią przestrzeni.
Tym, co niewątpliwie wyróżnia prezentowany tom spośród innych polskojęzycznych prac poświęconych Kaukazowi Południowemu, jest jego perspektywa antropologiczna, niuansująca obraz opisywanej rzeczywistości i problematyzująca wiele zagadnień, które zwykle, szczególnie w tak niespokojnych politycznie regionach, podlegają upraszczającej ideologizacji i upolitycznieniu. Na szczególną uwagę zasługuje również fakt, iż prawie wszystkie zamieszczone teksty przygotowane zostały przez autorów z Armenii, których prace, podobnie jak specjalistów z innych krajów byłego ZSRR, pozostają zazwyczaj na marginesie współczesnych nauk społecznych. Tom ten stanowi tym samym próbę odpowiedzi na „akademicki orientalizm” i ukazania opisywanego regionu nie tylko jako fascynującego obszaru badań, ale i miejsca wartościowej wymiany myśli naukowej.
Książka jest antologią prac dotyczących relacji między antropologią a literaturą. Składa się z obszernego wstępu, czterech działów i zakończenia. Część pierwsza poświęcona została omówieniu wieloaspektowej relacji badacza i pisarza. Traktuje również o analizie literatury, prowadzonej z punktu widzenia antropologii kultury oraz o literackich podstawach rzeczywistości. Druga część koncentruje się na badaniu dzieł literackich ze szczególnym wykorzystaniem narzędzi i kategorii wypracowanych na gruncie antropologii. Część trzecia skupia się na współczesnych problemach z reprezentacją, będących w dużej mierze skutkiem II wojny światowej, a czwarta rozważa kwestię czytania jako doświadczenia. Antologia prezentuje prace zarówno doświadczonych naukowców, jak i początkujących badaczy. Jest wieloaspektowym głosem na temat trudnych do rozgraniczenia problemów antropologii kultury i literatury.
Dlaczego spośród kilkunastu żyjących niegdyś gatunków hominidów przetrwał właśnie homo sapiens? Co właściwie tak mocno odróżnia nas od wszystkich innych istot z którymi dzielimy planetę? Kiedy i jak doszło do tego odróżnienia? „Kim więc jesteśmy my, gatunek malarzy i poetów? Jak do tego doszliśmy? Jak to się stało, że ci bezimienni artyści z jaskiń południowej Europy trafili tam, by uprawiać swoje rzemiosło tak dawno temu? Skąd przybyli? Dlaczego, spośród wszystkich gatunków w historii, tylko oni wpadli na to, by zostawić po sobie te subtelne ślady? I, to być może najciekawsze pytanie, dlaczego je zostawili?” Książka ta jest odyseją, wyprawą przez mgły czasu do zamierzchłej przeszłości. Co właściwie tak mocno odróżnia nas od wszystkich innych gatunków z którymi dzielimy planetę? Jak, biorąc pod uwagę, że nasze początki niczym nie różnią się od początków wszystkich innych żywych istot, dochodzi w trakcie ludzkiego życia do pojawienia się tych różnic? W którym momencie ewolucji człowieka powstało to, co oddziela nas od pokrewnych nam stworzeń? I dlaczego to właśnie nasz rodowód okazał się tak znakomity? „Znakomicie napisana, mocna, prowokacyjna książka, którą świetnie się czyta” (Wall Street Journal) „Niezwykle przystępny i aktualny opis ewolucji człowieka spod pióra jednego z najwybitniejszych psychologów ewolucyjnych w Wielkiej Brytanii” (Guardian) „Robin Dunbar to jeden z najbardziej twórczych badaczy ewolucji człowieka i jego książka dobitnie to udowadnia” (Robert Foley) Robin Dunbar jest brytyjskim antropologiem i profesorem psychologii ewolucyjnej Uniwersytetu w Oxfordzie, cenionym za „książki pełne erudycji, ale również szacunku dla zwykłego czytelnika” (Guardian). Napisał między innymi „Kłopoty z nauką”, „Pchły, plotki i ewolucja języka” i „Ilu przyjaciół potrzebuje człowiek?”. Słynie też z teorii dotyczącej maksymalnej ilości stabilnych relacji międzyludzkich jednej osoby, czyli tzw. liczby Dunbara.
Michał Kowalski przedstawia dzieje współpracy badaczy społecznych z wojskiem i wywiadem od czasów wypraw Jamesa Cooka, przez rywalizację kolonialną mocarstw europejskich, I i II wojnę światową, okres zimnej wojny aż do współczesnych interwencji militarnych w Iraku i w Afganistanie. W przystępnej i porywającej narracji ukazuje jawne i niejawne przykłady kooperacji antropologów z wojskiem i wywiadem, funkcjonujące przykrywki tajnej działalności, a także towarzyszące temu dylematy etyczne i rozbieżne oceny środowiska naukowego. Z ciekawej perspektywy prezentuje działania takich antropologów brytyjskich i amerykańskich, jak m.in. Thomas E. Lawrence, Margaret Mead czy Gregory Bateson. Opisuje także niesławną współpracę antropologów niemieckich z władzami nazistowskimi, a w części poświęconej programowi HTS, realizowanemu w Iraku i Afganistanie, pokazuje m.in., w jak zaawansowany technologicznie sposób wykorzystywane są współcześnie dane pozyskiwane przez "antropologów w mundurach".
Kowalski przedstawia proces kształtowania się standardów etycznych związanych z uprawianiem zawodu antropologa oraz dowodzi, że zgodnie z nimi wszelkie wojenne zaangażowanie antropologów musi być postrzegane jako "brudne" nadużycie badań społecznych.
[...] książkę Michała Kowalskiego, uznaję [...] za dzieło o wysokiej wartości merytorycznej, ważne także dla dydaktyki akademickiej w zakresie antropologii, socjologii, politologii, dziennikarstwa i stosunków międzynarodowych. Jest to pozycja na polskim rynku wydawniczym absolutnie wyjątkowa, nie ma bowiem jeszcze porównywalnej syntezy na ten temat.
dr hab. Maciej Ząbek, prof. UW
Autorowi udało się przedstawić w sposób obszerny, drobiazgowy i przejrzysty rozliczne - historyczne i współczesne - przykłady zaangażowania reprezentantów antropologii w działalność instytucji wojskowych i wywiadowczych wielu państw. [...?] Zdarzenia, o których traktuje praca, mają niekiedy posmak opowieści sensacyjnych, nic dziwnego, że lektura tekstu wciąga.
dr hab. Marcin Lubaś
Wpisując się w projekt „etnografii etnografii”, książka pokazuje, jak zmienne i uwarunkowane znaczenia polityczności, płci/seksualności i antropologii, w tym przekonania dotyczące istoty dyscyplinarnej praxis, kształtowały postrzeganie relacji pomiędzy nauką i aktywizmem od końca XIX wieku do dziś, przede wszystkim w kontekście tradycji anglojęzycznych. Przedstawiona analiza jest (re)konstrukcją swoistej genealogii takiego rozumienia powyższych pojęć, których związki nie muszą pozostawać antytetyczne.
Koncentrując się przede wszystkim na rezultatach interakcji zachodzących w polu ukonstytuowanym przez formację teorii antropologicznej i feminizmu akademickiego, praca dostarcza narzędzi przydatnych do minimalizacji „dyskursywnych luk” i „dyskursywnych ryzyk” obecnych w pewnych wątkach debaty na temat polityczności (w tym jej aspektów związanych z płcią/seksualnością), która co najmniej od dekady toczy się w polskiej antropologii. Nakreślona tu rama teoretyczna/polityczna nie tylko definiuje naukę i aktywizm w sposób pozwalający na ich kohabitację, ale oferuje też środki umożliwiające bardziej produktywną komunikację w rodzimej dyscyplinie (i poza nią). Parafrazując słowa Lili Abu-Lughod, zaproponowana perspektywa daje pewną nadzieję (choć niepewną swego iluzję), że antropologia w Polsce nie pozostanie nadal w niektórych obszarach sferą „równoległych monologów”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
