Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Podhale to jeden z najbardziej popularnych regionów turystycznych w Polsce. Goście z miast ???- a wśród nich etnografowie -?? odwiedzają Zakopane i podtatrzańskie wsie nieprzerwanie od końca XIX wieku. Obraz góralskiej
kultury i wizerunek górala trwale zakorzeniły się w świadomości potocznej, elementy góralskich tradycji stale są zaś obecne w przekazach medialnych, w debacie publicznej. Młodzi etnolodzy postanowili sprawdzić, jak ten zmityzowany obraz Podtatrza, tradycyjnie rozumianych podhalańskich zajęć, obyczajów i światopoglądów koresponduje z realiami życia współczesnych górali. Wywiady etnograficzne, jakie przeprowadzili z mieszkańcami tego regionu, i obserwacja góralskiej codzienności stały się podstawą do powstania tekstów dotyczących pasterstwa, lutnictwa, stroju ludowego, pamięci o PRL-u, katolicyzmu, stosunku do Spiszaków i Cyganów zamieszkujących te tereny.
Misia Sert z Godebskich (1872-1950) – królowa Paryża, muza artystów, natchnienie poetów. Czasem – skandalistka. Trzykrotnie zamężna. Kreatorka trendów ze skłonnością do nałogów.
Wielbili ją wielcy poeci, pisarze, malarze i kompozytorzy. Była ich protektorką, muzą i modelką. Pozowała Renoirowi, Vuillardowi, Bonnardowi i Toulouse-Lautrecowi. Jej przyjaciółmi byli Mallarmé, Valéry, Cocteau, Colette i Claudel. To dzięki niej doszło do spotkania Diagilewa ze Strawińskim. Zauroczyła Marcela Prousta na tyle, że została uwieczniona w powieści W poszukiwaniu straconego czasu. Odkryła dla świata Coco Chanel.
Pracując nad biografią Misi, autorzy korzystali nie tylko z ogólnodostępnych materiałów, lecz także przeprowadzili wywiady z wieloma osobami, które znały Misię osobiście, oraz dotarli do niezwykle rzadkich i nigdy wcześniej niepublikowanych dokumentów.
Książka Digitalizacja dla początkujących to praktyczny poradnik z serii Propozycje i Materiały. Wprowadza czytelnika w świat grafiki komputerowej, dokumentów elektronicznych, rozdzielczości, głębi bitowej i innych zagadkowych pojęć. Napisana przystępnym językiem, instruuje, jak „krok po kroku” z bibliotecznego dokumentu utworzyć dobrej jakości obiekt cyfrowy. Przy okazji bezlitośnie rozprawia się z wieloma mitami, m.in. z tym, że digitalizacja musi być kosztowna.
Pomysł napisania książki zrodził się po jednym ze szkoleń, które Autor prowadził. Większość publikacji na ten temat zakłada, że czytelnicy mają opanowane podstawy niezbędne w procesie świadomej digitalizacji, tzn. że każdy doskonale zdaje sobie sprawę, czym jest grafika wektorowa, a czym mapa bitowa; wie, jakie są zalety i wady poszczególnych formatów zapisu cyfrowego.
Błąd. Takie podejście sprawia, że wiele osób nawet nie próbuje zmierzyć się z digitalizacją, zostawiając ją tym „bardziej zorientowanym”. Brak jest publikacji, któr traktowałaby o digitalizacji w sposób możliwie podstawowy, napisanych językiem zrozumiałym nie tylko dla informatyków i grafików komputerowych. Tę lukę ma wypełnić niniejszy poradnik. Przeznaczony jest przede wszystkim dla bibliotekarzy – chociażby ze względu na kontekst terminologiczny (stricte bibliotekarskie rozumienie „dokumentu”) i funkcjonalny (rodzaje dokumentów, na digitalizacji których skupiony jest jeden z rozdziałów).
Teoretyczne aspekty zróżnicowania kulturowego
Pluralizm kulturowy w mediach. Media i programy etniczne
Pluralizm kulturowy w praktyce. Przypadki wybranych krajów europejskich
Portretowanie mniejszości etnicznych w mediach
Uprowadzenia kobiet sięgają czasów mitycznych, o czym świadczą romantyczne i tragiczne dzieje Heleny Trojańskiej. Odbywały się także w Rzeczypospolitej szlacheckiej. W związku z tym dochodziło do krwawych porachunków, gdyż obowiązkiem krewnego było ujęcie się za porwaną, jak nie ""prawem"", to ""lewem"". Procesy sądowe ciągnęły się niekiedy latami, co wymuszało bardziej zdecydowane działania poszkodowanych.Porwania stały się zatem częścią afer związanych z kobietami w szlacheckiej Polsce, jak to było podczas uprowadzeń Eufrozyny Mniszchówny, Anusi Podhoreckiej w XVII w. czy nieszczęsnej Gertrudy Komorowskiej w XVIII w. Za tymi porwaniami kryły się często uczucia miłości, ale również pazerność na majątki czy też zraniona duma magnacka niecofająca się przed niczym.Osobnym tematem książki są awanturnicze wątki związane z królowymi czy też żonami pierwszych magnatów w Rzeczypospolitej.
Cmentarz żydowski z nagrobkami i inskrypcjami jest zjawiskiem kulturowym. Jest świadectwem przemijania i trwania. Odnosi się do tego, co jest nieprzemijające i ponadczasowe. Ukazuje to, co ulotne i zmienne. Jest obrazem dokonujących się przemian w społeczności żydowskiej. Jest źródłem historycznym. Językowy obraz śmierci i zjawisk z nią związanych odwołuje się do różnych sposobów utrwalenia inskrypcji poczynając od czystego nazewnictwa (inskrypcje onomastyczne), a kończąc na metaforyczno-peryfrastycznych obrazach nadających inskrypcjom charakter poetycki. Przedstawiony materiał obejmuje cmentarze w Polsce, choć w wielu punktach odnosi się do tradycji nie tylko Żydów w Polsce, ale szerzej - do tradycji aszkenazyjskich Żydów. Schemat formularza inskrypcji jest bowiem podobny do inskrypcji występujących na cmentarzach w Niemczech, Czechach, Słowacji, Austrii czy Ukrainy. Należy także pamiętać, że we współczesnych granicach Polski występują wskutek zmian granic różnorodne tradycje europejskich Żydów.
Praca wpisuje się w dynamiczny nurt debaty (zapoczątkowany w latach 90. XX wieku) nad tożsamością współczesnej pedagogiki społecznej w warunkach transformacji ustrojowej, ekonomicznej, społeczno-kulturowej oraz jej wizji prospektywnej w kontekście wielowymiarowej, dynamicznej i permanentnej zmiany typowej dla świata przyszłości.
Adresatami tej publikacji będą pedagodzy, studenci uczelni pedagogicznych, politycy społeczni, praktycy, działacze społeczni, liderzy, animatorzy, uczestnicy form edukacji ustawicznej w zakresie pedagogiki.
Dobre maniery to klucz do sukcesu towarzyskiego, udanych relacji biznesowych i społecznych.
Autorka przygląda się formom towarzyskim obowiązującym w dwudziestoleciu międzywojennym w różnych środowiskach. Zagląda do salonów, dworów ziemiańskich, a także do domów mieszczańskich i miejsc pracy, analizuje też szczególne grupy zawodowe, jak wojskowi. Zajmuje się kulturą stołu oraz różnymi sytuacjami życiowymi podlegającymi zasadom savoir-vivre'u jak chrzciny, śluby i pogrzeby, spotkania towarzyskie i rodzinne oraz wizyty oficjalne i prywatne...
Tekst ubarwiają cytaty z pamiętników i wspomnień, literatury pięknej, ówczesnej prasy, a także opisy zachowań towarzyskich preferowane przez autorów poradników i kodeksów savoir-vivre'u. Całości towarzyszą starannie dobrane ilustracje archiwalne.
Warszawa epoki stanisławowskiej przyciągała wielu żebraków i włóczęgów. Walka z ubóstwem stanowiła wówczas jedno z działań zmierzających do poprawy warunków higienicznych i zdrowotnych miasta. Autorka omawia przyczyny żebractwa i ocenienia skuteczność ówczesnej opieki społecznej, przedstawia skalę ubóstwa i charakteryzuje zbiorowości warszawskich żebraków, a także prezentuje metody i środki walki z żebractwem za rządów kolejnych instytucji centralnych w latach 1764-1795, z uwzględnieniem roli Kościoła w tychże procesach.
Spis treści Komiks - estetyka i narracja. Poszukiwania tożsamości medium w XXI wieku Z poetyki komiksu: ekwiwalencja graficzna jako chwyt znaczeniotwórczy Formy sylwiczne w komiksie Komiks a film - pokrewieństwa i związki Komiksowe adaptacje literatury - problemy badawcze Komiks dla dzieci w Polsce Staś i Nel w obrazkach. Ilustrowane i komiksowe edycje W pustyni i w puszczy Grzegorz Rosiński i ,,kolorowe zeszyty"". Studium stylistyczne
W ostatnich czasach problematyka związana z symbolicznym przekazem w kulturze europejskiej zyskuje coraz większe zainteresowanie zarówno w kręgach naukowych, jak i szeroko rozumianych kręgach społecznych...?
Symbole wojskowe podobnie jak symbole narodowe,są nierozerwalnie związane z losami narodu polskiego i jego tradycjami. Towarzyszyły żołnierzom polskim od zarania narodowych dziejów. Część symboli, mimo wielokrotnych zmian form i treści, przetrwała do dzisiaj. W przeszłości symbolika narodowa i wojskowa miała oddziaływać emocjonalnie na żołnierzy i kształtować ich tożsamość. Przesłanie to nie straciło na znaczeniu także dzisiaj. Symbole narodowe i wojskowe szczególnie emocje budziły w latach walk o niepodległość, a po jej utracie - w czasie walk o odzyskanie wolności i suwerenności narodowej. Wówczas jednoczyły Polaków, podnosiły na duchu i hartowały moralnie.
Co złożyć w ofierze duchom? Dlaczego warto dać pannie młodej przed ślubem kromkę chleba? Co się stanie, jeśli sprowadzimy się do nowego domu w okresie postu albo idąc, lewą nogą przekroczymy swój cień? I w jaki sposób szybko skontaktować się z czarnoksiężnikiem? Górale na wszystko mają swoje sprawdzone magiczne sposoby. Znajdziemy je w książce "Góralskie czary" Urszuli Janickiej-Krzywdy i Katarzyny Ceklarz.
W kulturze ludowej górali magia pełniła niegdyś jedną z głównych funkcji opisywania i systematyzowania rzeczywistości. U podstaw magii stoi niezrozumienie i niemożność wytłumaczenia zjawisk zachodzących w otaczającym świecie. Gdy ten otaczający świat sam w sobie jest tajemniczy i zadziwiający – znaczenie czarów rośnie, stając się nieodzownym warunkiem pomyślności życia. Świat gór, a Tatr w szczególności, bez wątpienia jest tajemniczy i zadziwiający. Góralskie czary muszą mieć swoją wielką moc.
Magia mieszkańców gór została ujęta w opowieść o realnie istniejących i stosowanych do dziś praktycznych zabiegach górali pohalańskich i beskidzkich. "Góralskie czary" można czytać na wiele sposobów. Dzięki 237 hasłom dowiemy się między innymi, do czego służą zbierane w nocy magiczne zioła, jak zapewnić gospodarstwu dobrobyt, dlaczego w nocy powinniśmy unikać pożyczek, co leczyć czerwonym winem, herbatą lub popiołem z papierosa, a także dlaczego żebrakom warto rozdawać chleb i jak rozpoznać podpalacza.
W wielu regionach polskich Karpat z okazji pogrzebu pieczono niewielkie bochenki chleba i rozdawano je uczestnikom, a zwłaszcza żebrakom. W ten sposób żywi zabezpieczali się przed powrotami zmarłego - rozdany chleb wyrównywał jego wszelkie ziemskie zobowiązania.
Podpalacza można poznać po tym, że w wigilię Bożego Narodzenia o północy, gdy idzie do kościoła lub z niego wraca, jego cień, spowodowany światłem księżyca, nie ma głowy. Według innych wierzeń podpalacze w ogóle nie rzucają cienia.
Fragmenty książki
Książka wydana przez Tatrzański Park Narodowy sama w sobie ma tajemnice i miejsca czarodziejskie. Zaczyna się już na okładce, kontynuuje wewnątrz, gdzie magiczną zawartość wzbogacają zdjęcia Barbary Caillot-Dubus, Polki urodzonej w Paryżu, zafascynowanej etnografią absolwentki dziennikarstwa, kulturoznawstwa i filologii obcej, autorki nagradzanych cykli fotograficznych i książek. Zdjęcia wzięte z cyklu „Pachnące jarzębiną” ukazują przenikanie się światów, tak jak w kulturze góralskiej przenikają się światy poznane i niepoznane.
Urszula Janicka-Krzywda, Katarzyna Ceklarz, Góralskie czary. Słownik magii Podtatrza i okolic, Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, Zakopane 2014.
To pierwsze kompleksowe opracowanie inwentaryzujące najcenniejsze zabytki na dawnych ziemiach I i II Rzeczypospolitej, które systematyzuje wiedzę historyczną z uwzględnieniem stanu ich zachowania. Autorzy przedstawiają zabytki i polskie pamiątki na terenie dawnych Kresów wschodnich, znajdujących się obecnie w granicach Ukrainy. Są wśród nich: budowle sakralne, pałace i dwory, domy mieszkalne i zabudowania gospodarcze, mosty, bramy, cmentarze - świadectwa polskiej kultury. Całość - ponad 500 obiektów - zilustrowana rzutami, planami oraz fotografiami.
Zbiór lokuje się na przecięciu kilku perspektyw - perspektywy antropologii i socjologii obyczajów, socjologii moralności oraz gender studies. Autorzy, podejmując w sposób naukowy dyskusję nad kontrowersyjnymi, niejednokrotnie nowymi zjawiskami w kulturze współczesnej (nie zawsze są to zjawiska historycznie nowe, lecz raczej dotąd w nauce nie analizowane), pozwalają także praktykom społecznym lepiej zrozumieć często kłopotliwą i zaskakującą rzeczywistość. Każdy z tych tekstów mógłby być opublikowany osobno, ale wówczas nie byłoby wyraźne to, co jest wyraźne w zbiorze - mianowicie że omawiane w nich zjawiska są objawem pewnej ogólnej tendencji, jaką jest eksponowanie w ostatnich dziesięcioleciach cielesności i, jak zwraca na to
uwagę redaktor tomu Jacek Kurczewski, pozornego wyzwolenia prywatnego ciała, które wystawione we wszystkich swoich, nawet najbardziej intymnych przejawach na widok publiczny, podlega społecznemu ukształtowaniu i społecznej interpretacji.
prof. Małgorzata Fuszara
Książka Agnieszki L. Janas to pierwsza publikacja o fenomenie polskiej mody lat 50. i 60. oglądanym przez pryzmat codziennego życia. To pełen urokliwych wspomnień zapis z podróży w czasie z modą w tle. Bohaterki Elegantek różni wiele: miejsce zamieszkania, status społeczny, zawód, poziom popularności. Pochodziły z różnych środowisk, były wśród nich arystokratki, przedstawicielki inteligencji, a także córki rzemieślników czy zamożnych chłopów. Łączyło je jedno - miłość do mody i potrzeba eleganckiego, estetycznego wyglądu. Autorka pyta je o to, czym żyła wówczas Polska oraz na czym polegała elegancja w tych niełatwych czasach. Książka staje się wehikułem , pozwalającym poznać życie bohaterek, które na przekór niesprzyjającym realiom były prawdziwymi elegantkami: Ewy Wiśniewskiej, Jadwigi Mazurek, Ewy Opackiej, Krystyny Mazurówny, Eleonory Siedleckej, Elżbiety Janas, Beaty Tyszkiewicz, Jolanty Plenzner, Moniki Dzienisiewicz-Olbrychskiej, Marii Jarosek, Teresy Tomaszewskej-Jakuczyn, Emilii Modrzejewskej, Ewy Marii Morelle. Jak wówczas radziły sobie Polki i jak wyglądały ich garderoby? Czy interesowały się modą i skąd czerpały inspiracje? Czy w ogóle o niej myślały? Na te i inne pytania odpowiadają bohaterki książki! Zapraszamy do lektury!
Praca Zbigniewa Klocha, składająca się z kilkunastu esejów o zróżnicowanej tematyce, poświęcona jest analizie zjawisk znakowych i prezentuje obraz kultury, jaki wyłania się w ostatnich dziesięcioleciach w codziennych kontaktach współczesnego Polaka z poszczególnymi sferami życia codziennego, interpretowanymi jako nośniki znaczeń i wiązanymi z różnymi wartościami czy ideologiami. Cechą wyróżniającą współczesnej kultury jest powszednie uczestnictwo nadawców i odbiorców w procesach wytwarzania znaków i obcowania z przekazami znakowymi. Ten powszechny dyskurs kulturowy determinuje świadomość społeczną, co znajduje wyraz w zachowaniach i wyobrażeniach poszczególnych osób i całych grup społecznych. W badaniach kulturoznawczych ostatnich lat obserwuje się coraz większe zainteresowanie codziennością jako tym aspektem indywidualnej i społecznej egzystencji, który jest doświadczany przez każdego człowieka. Codzienność ta ujmowana bywa jako układ znaczący - jako konglomerat zjawisk indeksalnych i intencjonalnie wytworzonych przekazów znakowych. Jedne i drugie wymagają interpretacji, to zaś umożliwia funkcjonowanie w świecie i uczestnictwo w działaniach zbiorowości.
W pracy Autor mocno podkreśla, że świadomość społeczna jest kształtowana przede wszystkim poprzez uczestnictwo we wspólnocie językowej i udział w dyskursie potocznym, także w jego odmianie publicznej. Zbigniew Kloch ukazuje determinujący wpływ publicystyki i reklamy, oddziaływanie mody i partycypacji w różnych rytuałach środowiskowych. Jak wynika z analiz przedstawionych w książce, kulturę opartą na tych mechanizmach semiozy cechuje uproszczona wizja świata; jej wytworami są stereotypy i formuły językowe, a zasadniczą praktyką - determinowanie pojęciowej i aksjologicznej wartości przedmiotów i zjawisk poprzez nakładanie na te obiekty siatki etykiet językowych. Świadomość zbiorowa jest kształtowana w znaczącym stopniu przez obrazowe środki przekazu, stąd też w zbiorze znalazły się interesujące szkice poświęcone interpretacji fotografii, filmu i wizualnych tekstów reklamowych.
Obserwowany "zwrot kulturowy" w naukach humanistycznych i społecznych, a wraz z nim procesy antropologizacji tych nauk stały się przyczyną podjęcia w 2 tomie Kultury w stosunkach międzynarodowych kolejnych wątków, ogniskujących się wokół pułapek kultury. Autorzy piszący o pułapkach kultury wskazują zatem na „zasadzki” i „podstępy” w pogoni za kulturą w praktyce życia społecznego, także przeniesionego na poziom systemu międzynarodowego.
Zmagania z kulturą zostały uporządkowane w trzech częściach, przedstawiających najważniejsze tematy: problem kulturyzacji stosunków międzynarodowych i polityzacji kultury (część I), wyzwania w świecie różnorodnym kulturowo (część II) oraz perspektywy regionalne i lokalne, ukazujące praktyczne przejawy funkcjonowania kwestii kulturowych na przykładach z całego świata: Polski, Izraela, Indii, Azji Południowo-Wschodniej, Ameryki Łacińskiej (część III).
Zawarte w antologii teksty traktują o konsekwencjach rozwoju medycyny i genetyki, o medykalizacji i sposobach radzenia sobie z nią w codziennym życiu, o negocjowaniu znaczeń związanych z nowoczesnymi technologiami medycznymi przez ludzi chorych i zdrowych, o ich nadziejach i lękach, wizjach przyszłości i opowieściach o przeszłości.
Rozwój genetyki wpływa na kształtowanie tożsamości zbiorowych i indywidualnych, na definiowania ?ja? i miejsca w relacjach społecznych. Terminy takie jak DNA, gen, komórki macierzyste pojawiają się dziś także w potocznych dyskursach. Coraz częściej uznaje się, że gen - potoczna definicja genu nie musi być równa definicji naukowej - jest odpowiedzialny za jakość i kształt naszego życia. Odwoływanie się do genu może budować nowe struktury odpowiedzialności i powodować zmianę relacji społecznych, w tym rodzinnych.
Książka zainteresuje nie tylko etnografów, antropologów czy socjologów medycyny, ale także bioetyków i lekarzy, dla których człowiek jest czymś więcej niż tylko maszyną czekającą na naprawę, a ciało ludzkie jest realną sferą doświadczenia ludzkiego, podstawowym wymiarem człowieczeństwa.
Książka Małgorzaty Flig ma szansę stać się podręcznikiem akademickim dla studentów rosjoznawstwa i filologii rosyjskiej, dla filmoznawców i politologów, kulturoznawców i dziennikarzy, a także źródłem wiedzy dla wszystkich czytelników zainteresowanych nowym widzeniem procesów zachodzącym kiedyś w ZSRS i kładących się potem głębokim cieniem na historii i kulturze naszego kraju.
Prof. dr hab. Grażyna Stachówna
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
