Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Publikacja zawiera zbiór artykułów i esejów dotyczących definicji i roli kultury oraz znaczenia i postrzegania samego pojęcia „kultura”. Książka pomaga w zrozumieniu różnych jej form oraz przejawów we współczesnym świecie.
Publikacja powstała we współpracy z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Zakładem Krajów Pozaeuropejskich Polskiej Akademii Nauk.
Publikacja jest efektem kolejnego etapu katalogowania najstarszych pomników sztuki drukarskiej w Bibliotece Gdańskiej PAN, po wydanym w 1954 i uzupełnionym w 1967 roku "Katalogu Inkunabułów Biblioteki Miejskiej w Gdańsku".
Znajdziemy tu opisy i zdjęcia kunsztownie oprawionych piętnastowiecznych rozpraw medycznych, Biblii, brewiarzy, zbiorów prawa kanonicznego i świeckiego, homiliarzy, mszałów, psałterzy, przewodników duchowych i podręczników logiki.
Jain Gately, brytyjski historyk kultury, a także powieściopisarz, w sposób rozległy jak jeszcze nikt dotąd opisał nader ważną rzecz w ludzkiej kulturze: picie napojów alkoholowych. Imponujący zamysł autora ? historia raczenia się trunkami od Sumerów po Bridget Jones i singielki ? przybrał w tym tomie postać niezwykłej opowieści pełnej swady i humoru. Alkohol pito w zamierzchłych czasach z powodów rytualnych, obyczajowych lub po prostu po to, żeby się upić. Kultura picia (lub jej brak) pozwala różnicować cywilizacje według stopnia dzikości, powagi i umiaru. Historię tego, jak i co pito, Gately ukazuje w ścisłym związku z charakterem odnośnej epoki, jest to więc dla czytelnika także krótka historia dziejów powszechnych. Zapewnia mu kompendium wiedzy, swoisty klucz do zrozumienia poszczególnych epok, ich mentalności, priorytetów i fobii. Niebłahy bowiem dla badacza Egiptu faraonów będzie fakt, że budowniczowie piramid otrzymywali przydział kilku litrów piwa dziennie, co by oznaczało, że pracowali na wpół pijani. Miłośnikom westernów przyda się informacja, że Indianie byli jedyną kulturą nieznającą alkoholu i stąd może tak destrukcyjny wpływ ognistej wody. Warto też wiedzieć, że do czasów Mahometa niejeden Arab pił jak szewc. Gately wydobył z zakamarków historii pozorne osobliwości, które jednak kiedyś były ważne i wywarły większy wpływ na dzieje człowieka, niż zwykliśmy przypuszczać.
Oto zbiór rozmaitości, czasem zaangażowanych, a czasem stworzonych dla rozrywki, na temat absolutu, ognia, wymyślonej astronomii, katedralnych skarbców, wysp zaginionych, pisarstwa Victora Hugo, recepcji Joyce?a w epoce faszyzmu, utopii i przysłów, Wikileaks, zawoalowanych form cenzury itd.
Nie jest do końca dziełem przypadku, że zbiór otrzymał nazwę od pierwszego tekstu. Tematem wymyślania wroga autor zajął się całkiem niedawno w swej najnowszej powieści Cmentarz w Pradze, a doświadczenie pokazuje, że ów przewrotny mechanizm nadal działa w najlepsze. Aby trzymać narody w ryzach trzeba wciąż wymyślać wrogów i przypisywać im cechy wzbudzające lęk i odrazę.
Umberto Eco, jeden z najsłynniejszych naukowców i pisarzy współczesnych, urodził się w Alessandrii w Piemoncie w 1932 roku. Wykładał na uniwersytetach w Turynie i Mediolanie, obecnie jest profesorem Uniwersytetu w Bolonii. Do najważniejszych jego prac eseistycznych należą: Dzieło otwarte. Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych, Nieobecna struktura, Lector in fabula: współdziałanie w interpretacji tekstów narracyjnych, Semiologia życia codziennego, Interpretacja i nadinterpretacja, Pięć pism moralnych, W poszukiwaniu języka uniwersalnego. Zainteresowanie estetyką zaowocowało m.in. Sztuką i pięknem w średniowieczu, a teorią literatury ? Sześcioma przechadzkami po lesie fikcji. Jako autor błyskotliwych tekstów publicystycznych dał się Eco poznać w zbiorach: Diariusz najmniejszy oraz Zapiski na pudełku od zapałek (trzy tomy). Prawdziwą sławę przyniosły mu powieści: Imię róży (jeden z największych bestsellerów w historii literatury), Wahadło Foucaulta, Wyspa dnia poprzedniego, Baudolino oraz Tajemniczy płomień królowej Loany. W latach 2004 i 2007 opublikował pod swoją redakcją Historię piękna i Historię brzydoty, które w Polsce, wydane nakładem Domu Wydawniczego REBIS, stały się wielkimi hitami. Uzupełnieniem tych dwóch tomów jest wydane przez REBIS w roku 2009 Szaleństwo katalogowania.
Dziś nad śmiercią zapadło milczenie. Konstatacja tego faktu skłoniła Philippe?a Ariesa (1914?1984) do napisania swego opus magnum. Aries, jeden z najwybitniejszych historyków francuskich w XX wieku, autor m.in. słynnej Historii dzieciństwa (Paris 1960; wyd. pol. Warszawa 2010), opisuje w swojej monografii (1977) stosunek człowieka do śmierci w ciągu ostatniego tysiąclecia. Wraz z rosnącą prywatyzacją i indywidualizacją ludzkiego życia śmierć przestaje być czymś ?wspólnym?, bliskim, z czym społeczeństwo obcuje w zażyły sposób, i staje się sprawą osobistą. Współczesny człowiek odrzuca samoistność zła, a wraz z tym ratunek przed nim w postaci ?dobrej śmierci?. Wiara w zło była niezbędna do oswojenia kresu życia, który teraz nabiera ?dzikiego? charakteru: jest przerażającą, irracjonalną wyrwą. Powrót śmierci do ?stanu dzikości? sprawia, że dzisiejszy człowiek usiłuje ją przemilczeć. Tę ewolucję Aries wykazuje na podstawie fascynującego (jak zwykle w jego książkach) materiału historycznego z poszczególnych epok. Śmierć, choć tak dojmująca egzystencjalnie, stanowi w jego ujęciu pewien konstrukt społeczny. Badanie jej losów pomogłoby może dzisiejszemu człowiekowi na nowo się z nią ?oswoić?.
Pomysł na niniejszą publikację zrodził się podczas “Spotkań z kulturą współczesną”. [...] Oprócz różnorodności podjętych zagadnień (tradycja w kulturze, kultura słowa, kultura audiowizualna, reklama, komiks), teksty reprezentują zróżnicowaną formę. [...] Autorzy artykułów dokonali starań, by proponowany zbiór mógł stanowić materiał dydaktyczny, pomoc dla nauczycieli, by pomógł kształtować refleksyjną i krytyczną ocenę zjawisk współczesnej kultury. Mam nadzieję, że pozwala spojrzeć na fenomen różnorakich aspektów kultury w sposób interdyscyplinarny (ze Wstępu).
Beacie Lisowskiej udała się trudna sztuka uczynienia książki prawdziwym podręcznikiem dla nauczycieli podejmujących w swej pracy wątki kulturoznawcze [...] omówione w tomie obszary to te sfery kultury współczesnej, z którą młodzi ludzie spotykają się najczęściej. Problem polega na tym, że często brakuje im rozsądnego „przewodnika”, który nauczyłby ich, jak być świadomym i krytycznym odbiorcą reklamy i powiedział, dlaczego komiks jest (może być) wartościowym gatunkiem literackim. […] Nauczyciele znajdą w niej scenariusze lekcji, ale także teksty analityczne. Z wszystkich – przy odrobinie dobrej woli – mogą zrobić dobry użytek (z recenzji prof. Andrzeja Pitrusa).
Muzułmanie są często postrzegani przez Zachód jako obca, całkowicie odrębna społeczność. Tymczasem pod wpływem globalnych trendów przyswajają i przetwarzają zachodnie wzorce kulturowe, zachowując jednak własną specyfikę i nie wyrzekając się ani swojej religii, ani obyczajów. W ostatnim dziesięcioleciu obserwujemy szybki rozwój muzułmańskiej kultury konsumpcyjnej, spowodowany migracją i obecnością na Zachodzie coraz większej liczby muzułmanów. Cechą charakterystyczną tej kultury jest z jednej strony malejący wpływ tradycji muzułmańskiej, z drugiej jednak sprzeciw wobec negatywnego wizerunku islamu w opinii publicznej społeczeństw zachodnich.
Książka przedstawia rozwój i funkcjonowanie muzułmańskiej kultury konsumpcyjnej na Zachodzie z odniesieniami do państw muzułmańskich. Zawiera omówienie produktów kultury masowej, które czerpiąc z konsumpcyjnych wzorów Zachodu zachowują jednak muzułmański charakter. Omówiono między innymi: modę (w tym hidżaby i T-shirty), lalki typu Barbie, napoje orzeźwiające, żywność halal, muzyka (hip-hop, heavy metal i punk rock), programy i gry komputerowe, beletrystykę, ale też bankowość. Dzięki tym produktom muzułmanie, zwłaszcza młodzi, uczestniczą w globalnej kulturze na własnych zasadach i otwarcie wyrażają ważne dla nich wartości religijne, społeczne i polityczne.
Katarzyna Górak-Sosnowska, adiunkt w Katedrze Socjologii Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie oraz Katedrze Arabistyki i Islamistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się problemami społeczno-gospodarczymi świata arabskiego oraz społecznościami muzułmańskimi na Zachodzie. Opublikowała m.in. Świat arabski wobec globalizacji (2007), Perspektywy świata arabskiego w kontekście Milenijnych Celów Rozwoju (2007) oraz liczne materiały dydaktyczne z zakresu edukacji rozwojowej i międzykulturowej.
Georges Bataille (1897–1962), francuski pisarz i filozof, uchodził za „metafizyka zła”, który fascynował się śmiercią, cierpieniem i ofiarami z ludzi, ale przez większość życia był bibliotekarzem. Również „Historia erotyzmu” (należąca do ineditów z lat 1950–1951) nie jest dziełem skandalizującym, lecz esejem o „ekonomii” w specyficznym, szerokim sensie tego pojęcia nadanym mu przez Bataille’a. Na historię erotyzmu składają się próby „transgresji”, przekraczania ustanawianych zakazów. Książka Bataille’a jest w zasadzie właśnie esejem historycznym, choć także „fenomenologią erotyczną”. Wydaliny, czystość, nagość, przedmiot pożądania, małżeństwo znajdują tu pełne pasji i świeżości analizy. Trzeba bowiem mimo wszystko pamiętać, że bibliotekarz po pracy zwykł był odwiedzać paryskie zamtuzy.
Książka prezentuje wielowątkową analizę poświęconą kulturze instytucjonalnej uniwersytetu. Autorka stosuje podejście filozoficzno-historyczne, kładąc nacisk na kontekst działania instytucji akademickiej. Trafnie identyfikuje ważny dla tożsamości europejskiej kontekst tzw. czwartego filaru integracji kulturowej, wiążąc go z funkcją Procesu Bolońskiego, "jako sposobu kreowania wzorca instytucjonalizacji polityki wielokulturowości".
Spotkania czasu z miejscem. Studia o pamięci i miastach to książka omawiająca problemy zbiorowego pamiętania w zetknięciu z przestrzenią miejską, wyrażanego za pośrednictwem mediów opartych na słowie i obrazie. Wizualny i tekstualny potencjał "spotkania czasu z miejscem" śledzony jest w rozprawach teoretycznych, literaturze pięknej i filmach fabularnych. Wspólnym mianownikiem siedmiu esejów naukowych jest pytanie o konsekwencje przemian nowoczesności dla rozwoju pamięci kulturowej. Odpowiedzi formułowane są na podstawie polskich, niemieckich oraz polsko-niemieckich studiów przypadków, wywodzących się z literackiego i filmowego repertuaru Gdańska, Wrocławia i Berlina.
Dokumentalny reportaż o wydarzeniach, jakie rozgrywały się w scenerii pięknego pałacu w Radomierzycach, niedaleko Zgorzelca, porównywanego z drezdeńskim Zwingerem. Podczas II wojny światowej w pałacu mieścił się tajny ośrodek niemieckiego wywiadu. Niemcy ukryli tam część zagarniętych w 1940 roku archiwów wywiadu francuskiego, a być może także belgijskiego i holenderskiego. Tutaj przewieziono także archiwum placówki Gestapo w Paryżu zawierające m.in. tajne listy konfidentów i donosicieli. W 1945 roku dokumenty wpadły w ręce Rosjan i były potem wykorzystywane do szantażowania francuskich polityków, intelektualistów itp.
Autorzy książki pragną przyczynić się do popularyzacji walorów Śląska Opolskiego poprzez ukazanie historii i wartości zabytkowych mało znanych zespołów pałacowo-parkowych i folwarcznych. Książkę wyróżnia spośród wielu publikacji na rynku wszechstronne spojrzenie ? mowa tu będzie o całym zespole elementów zieleni towarzyszących ziemiańskim siedzibom, a także o budownictwie folwarcznym, tak istotnym dla funkcjonowania ówczesnych majątków, uprawach i hodowlach, co wzbogaca naszą wiedzę o historii gospodarczej i wysokich osiągnięciach cywilizacyjnych regionu. Rzetelne omówienie wartości i obecnego stanu zachowania zespołów rezydencjalnych na Opolszczyźnie ułatwi przygotowanie programu ich rewitalizacji, co pozwoli powstrzymać proces niszczenia tych cennych obiektów oraz przyczyni się do rozwoju turystyki. Mamy nadzieję, że za sprawą tej książki nazwy przedstawionych tu miejscowości będą się odtąd kojarzyć Czytelnikom z wdzięcznym kształtem pałacu, dowodzącymi gospodarności i umiłowania ładu koncepcjami zabudowy gospodarczej, malowniczym układem parku ? a czasem, niestety, z myślą o pilnym podjęciu społecznych starań o przywrócenie zabytkowym obiektom ich utraconych walorów.
Robert Graves (1895-1985) był poetą z przekonania, powieściopisarzem dla zarobku i badaczem tradycji z namiętności. "Biała Bogini" (1948, wydanie rozszerzone: 1961) powstała między dwoma najbardziej znanymi u nas dziełami tego angielskiego twórcy: powieścią "Ja, Klaudiusz" (1934) i "Mitami greckimi"(1955). Graves wysuwa kontrowersyjne hipotezy, które nadają jego dziełu wprost sensacyjny charakter. Czytelnik wraz z autorem tropi ślady domniemanej tytułowej bogini w obrzędach i mitach starożytnej Irlandii i Brytanii. Te kruchy tradycji zawierają, zdaniem Gravesa, przekaz o pradawnym powszechnym kulcie tego bóstwa: bogini o wielu imionach, swoistej prototypowej religii. "Biała Bogini" to dzisiaj dzieło "kultowe", które niezależnie od kontrowersyjnej tezy jest prawdziwą kopalnią wiedzy o mitologii różnych kultur i o historii religii.
Jest to pierwsza próba przybliżenia i wyjaśnienia symbolicznych treści i języka, jakim posługują się współcześni artyści chińscy. Książka pokazuje metamorfozę chińskiej kultury symbolicznej na przykładzie wybranych dzieł. Pośród analizowanych tekstów kultury są powieści i opowiadania Gao Xingjiana, Mo Yana i Su Tonga, a także obrazy Hu Yongkaia oraz najwybitniejszych przedstawicieli chińskiej awangardy końca XX i początków XXI wieku. Twórczość teatralną reprezentuje monumentalna opera o buddyzmie chan ? Śnieg w sierpniu (Bayue xue) napisana i wyreżyserowana przez Gao Xingjiana.
Poszukiwaniom symboli, metafor i aluzji towarzyszy refleksja na temat roli tradycji, chroniącej podstawowe struktury znaczeniowe, pojęcia, znaki i obrazy. Chodzi tu o proces kształtowania symboli głębokich, zakorzenionych m.in. w korelatywnej kosmologii chińskiej i uniwersyzmie, a także o kulturę dobrowróżbną, przechowującą model myślenia symbolicznego.
Współczesny twórca chiński czerpie z tradycji kulturowej i doświadczenia społecznego, w których pamięć wspólnoty splata się z indywidualną pamięcią i wyobraźnią artystyczną. Jego wypowiedzi, nasycone symbolami, aluzjami i alegoriami nie tylko pozostają w dialogu ze współczesną kulturą i sztuką na świecie, ale przede wszystkim odgrywają ważną rolę w poszukiwaniu własnej tożsamości kulturowej.
Renata Piątkowska pisała już o przysłowiach i przesądach, a teraz napisała książkę o zwyczajach. Wszystkie dzieci malują pisanki ale czy wiedzą, dlaczego malują właśnie jajka? I skąd się wziął prima-aprilis? A lanie wosku w andrzejki? Dobrze wiedzieć dlaczego topimy w rzece Marzannę i jak dawniej wyglądało polewanie wodą w śmigus-dyngus. Będzie też wiele o wigilijnych zwyczajach, skąd się wzięły i co z nich przetrwało do dziś. Na przykład po co wkładamy wigilijne sianko pod obrus i skąd to dodatkowe nakrycie na stole.
Książka stanowi doskonałe, bogato ilustrowane fotografiami wprowadzenie do historii, topografii i kultury współczesnego Delhi. Opowiada o najróżniejszych aspektach życia codziennego jego mieszkańców i problemach, z którymi się borykają. Autorka, znająca Delhi od podszewki, kreśli fascynująca panoramę jego różnorodności społecznej, wyznaniowej i obyczajowej, starając się pokazać, jak wszechobecność wielu religii wpływa na charakter miasta i światopogląd delhijczyków. Barwny język, w którym pobrzmiewają osobiste nuty, sprawia, że Życie codzienne w Delhi to lektura, od której trudno się oderwać.
Mity i wyobrażenia religijne kształtują tożsamość kulturową i cywilizacyjną narodów. Tradycyjnie dostrzegamy w micie ponadsubiektywną potęgę, która nadaje ton życiu kolektywnemu. Od około stu lat traktuje się go też jako plan akcji rewolucyjnej. Ta dwoistość rzuca światło na zawirowania cywilizacyjne we współczesnym świecie, w coraz mniejszym stopniu stanowiącym organiczną jedność. Mitologicznie zabarwiona religijność zbiorowości etnicznych czy politycznych jest wdzięcznym materiałem do refleksji nad składnikami mądrości narodów, której krystalizacjami są symbole kulturowe, metafizyka, nauka i ustroje państw. Szczególnie interesują nas tu z wielu względów wytwory ducha germańskiego.
Koniec radzieckiego życia. Ekonomie życia codziennego po socjalizmie jest zbiorem najważniejszych tekstów brytyjskiej antropolog społecznej Caroline Humphrey, dotyczących przemian zachodzących na terenach byłego Związku Radzieckiego oraz Mongolii. Autorka jest wykładowcą Uniwersytetu w Cambridge, członkiem King?s College i jednym z niewielu zachodnich naukowców, którzy prowadzili badania terenowe zarówno podczas istnienia Związku Radzieckiego jak i po jego rozpadzie.
Książka ta ukazuje mieszkańców byłego ZSRR i Mongolii z perspektywy odmiennej niż większość prac politologicznych, socjologicznych czy ekonomicznych. Humphrey koncentruje się na praktykach życia codziennego, nie przesądzając charakteru zależności między nimi a przemianami w makroskali. Autorka ukazuje mechanizmy reprodukcji znaczeń i zachowań, podkreślając jednak, że fakt istnienia jakiegoś zjawiska w przeszłości nie wyjaśnia jednoznacznie ani faktu ani charakteru jego współczesnego występowania. Przekonująco pokazuje też, że sposoby rozwiązywania pozornie najbardziej podstawowych problemów życia codziennego są nie tylko wynikiem kalkulacji zysków i strat. Praktyki dnia codziennego są pełne wartości i moralnych ocen.
Jedyny na polskim rynku podręcznik omawiający problemy wielokulturowości w medycynie z tak szerokiej perspektywy. W książce omówiono m.in. wybrane religie i grupy etniczne, wielokulturowość społeczeństwa polskiego, postrzeganie zdrowia, choroby i śmierci w różnych kulturach, kulturowe uwarunkowania położnictwa, transplantologii, transfuzjologii i eutanazji, a także problemy etyczne w opiece nad pacjentami pochodzącymi z różnych kultur.
Podręcznik przeznaczony jest dla studentów kierunków medycznych i wszystkich pracowników służby zdrowia. Polecamy go również uwadze studentów etnologii i psychologii oraz osób interesujących się współczesnymi przemianami społeczno-kulturowymi.
Zainteresowanie wirtualną rzeczywistością nie potrzebuje uzasadnienia. Oczywista bowiem wydaje się potrzeba i pilność jej analizy, w której uwzględnia się zarówno wymiar teoretyczny, jak i kontekst praktyczny.
Użycie w tytule słowa "wirtual" w potocznym znaczeniu oznacza, że przedmiotem rozważań jest wirtualna rzeczywistość, której doświadcza młode pokolenie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
