„Diagnostyka chorób tarczycy – kompendium” pod redakcją prof. Tomasza Bednarczuka jest praktycznym zbiorem zaleceń postępowania w chorobach tarczycy. Zaburzenia czynności tego gruczołu zostały przedstawione w książce w formie porównań objawów w badaniu podmiotowym, odchyleń w badaniu przedmiotowym oraz w badaniach laboratoryjnych i obrazowych. Taki układ sprawia, że łatwiej jest zdiagnozować problem tarczycowy, z którym zgłasza się pacjent.
Kompendium składa się z pięciu części i zawiera wiele przejrzystych schematów, ilustracji i rycin, dzięki którym zrozumienie, zwłaszcza tych trudniejszych, zawiłości diagnostyki chorób tarczycy staje się istotnie łatwiejsze.
Dużym walorem książki jest umieszczenie odchyleń u konkretnych pacjentów z obrazowaniem fotograficznym tych zmian.
W publikacji omówiono:
czynniki wpływające na wyniki badań tarczycowych, takie jak wiek, ciąża, przyjmowanie określonych leków,
interpretację wyników badań z uwzględnieniem czynników interferujących i wskazaniem leków, których stosowanie może zaburzyć wyniki testów tarczycowych,
ultrasonograficzną ocenę tarczycy z porównaniem obrazu prawidłowego i nieprawidłowości oraz wskazaniem ich na zdjęciach,
postępowanie diagnostyczne u chorych z orbitopatią tarczycową,
przełomy w nadczynności i niedoczynności tarczycy z uwzględnieniem międzynarodowych wytycznych w rozpoznawaniu tych stanów,
rolę badań immunologicznych i radioizotopowych stosowanych zarówno w diagnostyce przedoperacyjnej zmian ogniskowych tarczycy, jak i w ich monitorowaniu,
kierowanie chorych do poszerzenia diagnostyki i leczenia z wykorzystaniem karty DILO, skierowania do AOS w trybie pilnym czy do leczenia szpitalnego.
„Diagnostyka chorób tarczycy – kompendium” to wartościowa pozycja na endokrynologicznym rynku wydawniczym przeznaczona dla lekarzy różnych specjalności. Nowocześnie przygotowane opracowanie będzie pomocne w codziennej praktyce zarówno endokrynologów/tyreologów, jak i internistów, geriatrów, chirurgów endokrynologicznych, onkologów, pediatrów, ginekologów czy położników.
„Dekalog leczenia depresji. Kompendium” to obecnie najbardziej szczegółowe na polskim rynku wydawniczym opracowanie tematyki związanej z depresją. Pozycja ta jest tak wyczerpująca i wieloaspektowa, że inne mogłyby nie istnieć. Książka rzuca na kolana systematycznością, szczegółowością, spójnością koncepcyjną i złożonością połączoną z lekkością języka i prostotą przekazu. Autor stawia na dwa aspekty kliniczne przyczyniające się do sukcesu lekarza i pacjenta:: prawidłową diagnozę danej postaci depresji i dobór odpowiedniego leczenia. W dodatkach do Dekalogu leczenia depresji. Kompendium otwiera się równie ogromny obszar wiedzy, jak w części głównej książki (...)- wskazówki dotyczące diagnostyki i leczenia depresji przygotowane szczególnie z myślą o lekarzach zajmujących się zaburzeniami somatycznymi (...).
Leczenie depresji jest trudną sztuką, wymagającą ciągłej praktyki i doskonalenia, a niniejsza publikacja jest podręcznikiem do nauki tej sztuki. W moim przekonaniu - dziełem sztuki.
z recenzji
prof. dr. hab. n. med. i n. o zdr. Marka Krzystanka
kierownika Katedry i Kliniki Rehabilitacji Psychiatrycznej Wydziału Nauk Medycznych Ślgskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Nadciśnienie tętnicze to jedna z najczęstszych chorób przewlekłych, jakimi zajmuję się lekarze rodzinni. Chorzy z nadciśnieniem stanowią bardzo różnorodną grupę - od osób młodych, dla których jedynym problemem zdrowotnym jest nieprawidłowe ciśnienie, do starszych i w wieku podeszłym, z licznymi schorzeniami współistniejącymi, stosujących polipragmazję i korzystających z porad wielu lekarzy różnych specjalności. Sytuacja ta wymaga dużej wiedzy w zakresie standardu opieki, a także umiejętności indywidualizacji terapii, ale nie wyobrażam sobie, aby lekarz rodzinny nie potrafił diagnozować i leczyć nadciśnienia tętniczego.
Powstanie podręcznika, który zbiera różne punkty widzenia w leczeniu nadciśnienia, jest niewątpliwie cenne i przydatne dla lekarzy rodzinnych, zwłaszcza w czasie, gdy do POZ wkracza możliwość realizacji opieki koordynowanej w nadciśnieniu tętniczym, z czym wiążą się m.in. dostępność większego zakresu diagnostyki, porad dietetycznych i edukacyjnych oraz możliwość zapewnienia pacjentom bardziej kompleksowej opieki. Aktualna wiedza medyczna, uwzględniająca wieloaspektowość nadciśnienia tętniczego, jest teraz lekarzom rodzinnym jeszcze bardziej potrzebna.
Dr hab. n. med. Agnieszka Mastalerz-Migas, prof. UMW
Dekalog leczenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc to książka na wskroś praktyczna. Omawia zagadnienia dotyczące przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) nie z pozycji teorii – sięga do dogłębnego doświadczenia codziennej praktyki lekarskiej. [...] W monografii omówiono poszczególne zagadnienia dotyczące choroby z wykorzystaniem najnowszej wiedzy i zaleceń oraz doświadczenia autorów pracujących w ośrodku specjalizującym się w terapii POChP. To niezwykle istotne, ponieważ to doświadczenie lekarskie jest kluczem do skutecznej terapii „chorych na mokry kaszel i świszczących”.
W książce swobodnie przechodzimy przez niezwykle klarowne i bardzo praktyczne rozdziały: od nikotynizmu przez pogłębioną wiedzę na temat farmakoterapii, tlenoterapię i wspomaganie wentylacji. Ważny jest rozdział poświęcony najczęstszym błędom leczenia – bardzo pomocny w codziennej praktyce. Świetnym pomysłem jest pokazanie problemów w antynomii zalety – wady. To oczekiwane i potrzebne kompendium wiedzy o POChP, rzeczywisty dekalog (monografia składa się z 10 rozdziałów).
z recenzji prof. dr. hab. n. med. Adama Antczaka
Jeżeli byliby Państwo zainteresowani sprzedażą książek, chętnie wyślę egzemplarze.
Jak radzić sobie z otępieniem?
76 pytań opiekunów i odpowiedzi ekspertów to wyjątkowa publikacja, która posłuży pomocą wszystkim, którzy mają do czynienia z osobami z otępieniem, nie tylko opiekunom chorych, lecz także lekarzom, pielęgniarkom i terapeutom. Forma książki sprawia, że można ją czytać zarówno tradycyjnie od pierwszej do ostatniej strony, jak i wyrywkowo wybrane pytania, co znacznie ułatwia wyszukiwanie informacji. Zawiera szereg wskazówek i praktycznych rad, dotyczących m.in. sposobu urządzania domu podopiecznego, codziennych problemów i organizacji czasu osoby chorej, a także opisy sytuacji z życia wziętych wraz z komentarzem Autorów. Oddzielny rozdział poświęcono omówieniu różnych aspektów związanych z leczeniem otępienia.
Na końcu książki zawarto aktualną listę wybranych ośrodków i organizacji alzheimerowskich w Polsce.
Lektura tej książki podsuwa sprawdzone i praktyczne rozwiązania, które można wykorzystać w życiu codziennym lub przekazać pacjentowi jako proste do wdrożenia zalecenia. W niniejszej książce eksperci rozprawiają się także z mitami, które krążą m.in. w mediach, nabierają na sile, aż w końcu urastają do rangi legendy.
Dekalog to zwarta i komunikatywnie napisana monografia, która omawia istotne – głównie z praktycznego punktu widzenia – problemy związane z dwoma najczęstszymi samoistnymi bólami głowy: migreną i bólem głowy typu napięciowego.
Autorzy przystępnie, ale zarazem wielopłaszczyznowo przedstawiają zagadnienia prawidłowego rozpoznania i różnicowania oraz farmakoterapii, a także podział kliniczny i cechy kliniczne migreny i bólu typu napięciowego, czynniki wyzwalające ból i choroby wpływające na postępowanie terapeutyczne. Ponadto zwracają uwagę na społeczno-ekonomiczne skutki samoistnych bólów głowy i relację lekarza z pacjentem.
Książka jest cenną i bardzo praktyczną pozycją kształceniową dla lekarzy rodzinnych, lekarzy POZ i innych osób zainteresowanych bólami głowy.
„Dekalog leczenia depresji” to pozycja wyjątkowa na polskim rynku wydawniczym. Cechuje ją wysoka rzetelność naukowa, staranność i mocne umocowanie we współczesnej literaturze fachowej. Opracowanie jest nowoczesne, a jednocześnie przystępne, spełnia zatem świetnie kryteria dla praktycznego poradnika, przewodnika terapeutycznego. Mam nadzieję, że wiedza zawarta w „Dekalogu leczenia depresji” będzie nie tylko pomagała lekarzom w podejmowaniu rozważnych decyzji terapeutycznych, lecz także uchroni przynajmniej niektórych pacjentów przed wciąż niestety licznymi zwolennikami poglądu, że zawód lekarza jest rodzajem zawodu artystycznego, a lekarze uprawiają coś na kształt sztuki.
prof. dr hab. n. med. Tomasz Sobów
Oddaję w Państwa ręce praktyczne kompendium wiedzy na temat leczenia przewlekłej białaczki szpikowej – choroby dobrze poznanej, której leczenie – choć w większości przypadków bardzo skuteczne – bywa skomplikowane.
Jest o co walczyć, ponieważ terapia inhibitorami kinaztyrozynowych stwarza szansę na osiągnięcie trwałej odpowiedzi niewymagającej stosowania dalszego leczenia. W Dekalogu… zamieszczono, w formie tabel i punktów, m.in. aktualne wytyczne dotyczące leczenia sformułowane przez European Leukemia Net, opis czynników ryzyka, od których zależy wybór optymalnej terapii, omówienie inhibitorów kinaztyrozynowych, sposobów zarządzania nimi i ich najczęstszych działań niepożądanych, a także interakcji ze stosowanymi lekami. Mam nadzieję, że w Dekalogu… znajdą Państwo informacje przydatne w codziennej praktyce, które pomogą w osiągnięciu zakładanego celu leczenia.
Tomasz Sacha
„Dekalog diagnostyki i leczenia choroby Alzheimera” to praktyczny poradnik lekarza rodzinnego, w zwięzły sposób omawiający postępowanie diagnostyczne przy podejrzeniu choroby Alzheimera i sposób jej leczenia. Dzięki przejrzystej formie graficznej, licznym algorytmom i zestawieniom informacji w tabelach treść publikacji jest łatwa do przyswojenia i zastosowania w praktyce.
W poradniku omówiono poniższe zagadnienia:
Diagnoza
Ocena zaawansowania choroby Alzheimera
Leczenie chorób współistniejących
Ustalenie planu leczenia
Bezpieczeństwo leczenia
Modyfikacja leczenia wraz z progresją choroby
Działania pozafarmakologiczne w leczeniu otępienia w przebiegu choroby Alzheimera
Psychoedukacja w terapii choroby Alzheimera
Wieloaspektowa opieka nad pacjentem (w tym kwestie prawne)
„Medycyna głęboka zabiera nas w fascynującą podróż, podczas której dowiemy się, jak uczenie maszynowe zmienia badania medyczne i jak wpłynie na opiekę zdrowotną w przyszłości. Eric Topol przypomina, że gdy tworzone przez nas maszyny stają się coraz mądrzejsze i niebawem przejmą od nas większą liczbę zadań, my musimy jeszcze bardziej rozwijać w sobie człowieczeństwo i
humanitarność, aby to zrównoważyć. Najgenialniejsze narzędzia AI pomogą nam dowiedzieć się o sobie – o naszych ciałach i umysłach – więcej, niż nam się kiedykolwiek wydawało, ale nie będą empatyczne w stosunku do pacjentów. Ta książka to ważny krok w stronę skierowania naszej wiedzy na tworzenie zdrowszego społeczeństwa, a nie tylko zdrowszych jednostek”.
Garry Kasparov, autor książki „Deep Thinking”
„Obietnica sztucznej inteligencji jest głęboko ludzka i ma coraz większe znaczenie zarówno w przemyśle, jak i w codziennym życiu. Medycyna głęboka to wnikliwa lektura o niezwykłym potencjale AI i medycyny, napisana z odświeżającej perspektywy – skupionej na człowieku. To nie tylko przełomowa książka, lecz także początek historycznego dialogu o zastosowaniu istniejących technologii w medycynie”.
Fei-Fei Li, dyrektorka Stanford Artificial Intelligence Lab
„Eric Topol ma niezwykły talent do przenoszenia nas w swoich książkach do granic medycyny, a ta nie stanowi wyjątku. Mocno wciągająca, zgrabnie napisana, jest ważnym głosem w dyskusji na temat sztucznej inteligencji – Medycyna głęboka zasadniczo zmieni sposób, w jaki postrzegasz przyszłość technologii medycznych i ich wpływ na nasze życie. Ta książka jest wymagająca, przemyślana i prowokująca. Polecam ją z czystym sumieniem”.
Siddhartha Mukherjee, autor książki „Cesarz wszech chorób”
„Opieka zdrowotna daje najlepszą okazję do symbiotycznego połączenia sztucznej inteligencji i człowieczeństwa. Medycyna głęboka jest najważniejszą książką Erica Topola – naukowca, który dogłębnie rozumie zarówno opiekę zdrowotną, jak i sztuczną inteligencję. Gorąco polecam tę publikację. Mam nadzieję, że Medycyna głęboka połączy lekarzy oraz badaczy sztucznej inteligencji i pomoże im zrozumieć, że nasze marzenia o zdrowiu i długowieczności spełnią się tylko dzięki wspólnemu zaangażowaniu”.
Kai-Fu Lee, autor książki „Inteligencja sztuczna, rewolucja prawdziwa”
Drodzy Czytelnicy,
przekazujemy w Państwa ręce opracowanie, w którym postawiliśmy sobie za cel scharakteryzowanie obrzęku – jednego z najpowszechniej występujących objawów. Przedstawiliśmy kluczowe informacje na temat patomechanizmów rozwoju różnych jego typów. Ta wiedza pozwoli lepiej zrozumieć naturę obrzęków, a także skutecznie poprowadzić diagnostykę różnicową i wdrożyć odpowiednią terapię.
Podczas przygotowywania książki przekonaliśmy się po raz kolejny, że na temat tego kluczowego i częstego objawu opublikowano niewiele prac, które spełniają kryteria evidence-based medicine. W naszej publikacji staraliśmy się przytoczyć dane z takich opracowań i na ich podstawie zaproponować algorytmy diagnostyki i leczenia. Pozostaje w nas jednak wrażenie, że diagnostyka przyczyn obrzęków, właściwa interpretacja kliniczna ich znaczenia oraz dobór odpowiedniej terapii pozostają wypadkową wiedzy i doświadczenia klinicznego. Wyrażamy nadzieję, że nasze opracowanie okaże się pomocne w Państwa codziennej pracy lekarskiej, zarówno w ambulatorium, jak i na oddziale szpitalnym. Zapraszamy do lektury.
Ból neuropatyczny jest wyzwaniem dla lekarzy – zarówno pod kątem diagnostyki jak i leczenia.
Autorki przedstawiają w książce 10 najważniejszych kroków, które są istotne w rozpoznaniu i leczeniu bólu neuropatycznego.
Wśród poruszanych zagadnień znalazły się m.in.:
- omówienie różnych rodzajów bólu neuropatycznego,
- mechanizm powstawania bólu neuropatycznego,
- objawy i cechy charakterystyczne,
- skale oceny natężenia,
- wytyczne leczenia bólu neuropatycznego,
- omówienie leków skutecznych w leczeniu bólu neuropatycznego,
- wskazówki dotyczące wyboru właściwego leczenia,
- interakcje leków,
- postępowanie w różnych rodzajach bólu neuropatycznego
W pierwotnym założeniu Pułapki EKG miały być jedną książką, w której wskażę Wam, w jakich momentach oceny krzywej elektrokardiograficznej najłatwiej popełnić błąd – niosący negatywne konsekwencje dla opisującego, ale przede wszystkim dla pacjenta. Jednak gdy zabrałem się do pisania, ze strony na stronę do głowy przychodziły mi co-raz to nowe pułapki, w które wpędzić nas może EKG. Najpierw było ich 10, potem 15, ostatecznie zatrzymałem się na liczbie 22, choć pewnie i tak daleko jestem od wyczerpania tematu. Muszę przy-znać, że pisaniu sprzyjał też czas pandemii, kiedy możliwych było niewiele innych aktywności. Stąd wraz z wydawcą zdecydowaliśmy o podzieleniu publikacji na dwie części. W pierwszej pisałem o za-burzeniach przewodnictwa i rytmu. W drugiej, którą trzymacie w rękach, znajdziecie pułapki związane z niedokrwieniem mięśnia sercowego, urządzenia-mi wszczepialnymi (CIED) i chorobami rzadszymi, genetycznie uwarunkowanymi. Części książki są niezależne – lekturę można zacząć równie dobrze od pierwszej, jak i od drugiej, można też czytać po-szczególne rozdziały na wyrywki. Książka przeznaczona jest dla osób o niezbyt wysokim i średnim stopniu zaawansowania w opisywaniu EKG, które muszą i chcą doskonalić swoje umiejętności. Także fragmenty poświęcone stymulatorom i kardiowerterom starałem się napisać tak, by przekonać odbiorców mniej doświadczonych, że nie taki diabeł straszny, jak go malują. Publikacja nie jest podręcznikiem akademickim, znajdziecie tu nie-wiele definicji, ale za to bardzo dużo prawdziwych zapisów, wziętych z codziennej praktyki, na których potknęliśmy się ja i moi koledzy. Tak jak w części pierwszej, prezentacja każdej pułapki skonstruowana jest podobnie: po krótkim wstępie teoretycznym omawiam kilka typowych, ale niełatwych zapisów EKG. Nie znajdziecie przy nich szczegółowych opisów, zamieściłem je na końcu, w osobnym rozdziale. Chciałbym Was zachęcić do próby samodzielnego opisu EKG, a dopiero potem – do przeczytania tekstu i stworzenia ostatecznego opisu. Wszystkie zapisy zawarte w książce zarejestrowano przy przesuwie 25 mm/s, a 1 mV = 10 mm. Znajdziecie tu nie tylko standardowe zapisy 12-odprowadzeniowe, ale również liczne fragmenty rejestracji metodą Holtera i telemedyczne. Do pracy z książką potrzebne są podstawowe narzędzia pracy elektrokardiografisty: cyrkiel, linijka, koncentracja i pozytywne nastawienie.
Bartosz Szafran
Od wielu lat przy różnych okazjach powtarzam opinię, że EKG to tak naprawdę badanie obrazowe. Nie wszyscy eksperci się ze mną zgadzają, ja jednak zdania nie zmieniam. Nie tylko dlatego, że krzywa elektrokardiograficzna to nic innego jak zobrazowanie na kawałku papieru pracy elektrycznej serca, ale głównie dla podkreślenia idei pokazującej najlepszy sposób nauki oceny i opisywania EKG. Te umiejętności zależą nie tylko od talentu, lecz także od do-świadczenia, które zdobywa się dzięki dokładnemu ocenieniu bardzo wielu zapisów. Ultrasonografista staje się tym lepszy w swojej pracy, im więcej ba-dań wykona, o elektrokardiografistach można powiedzieć dokładnie to samo. Podręczników EKG czy zeszytów ćwiczeń z zapisami EKG nigdy za dużo. Wychodząc z powyższego założenia, postanowiłem przygotować coś, co łączy te dwie formy. Książka, którą trzymają Państwo w rękach, nie jest typowym akademickim podręcznikiem. Nie zamieszczono w niej wielu klasycznych definicji. Starałem się w możliwie przystępny spo-sób omówić na licznych przykładach rzeczywistych zapisów najczęstsze pułapki w opisie EKG, z którymi spotykają się w swojej codziennej praktyce lekarz, pielęgniarka czy ratownik medyczny. Publikacja jest przeznaczona zarówno dla osób stawiających pierwsze kroki w opisywaniu EKG, jak i dla średnio zaawansowanych odbiorców – dla tych wszystkich, którzy chcą doskonalić swoje umiejętności. Książka została podzielona na dwie części, w każdej z nich przedstawiłem 11 pułapek, w które można wpaść przy ocenianiu EKG. W pierwszej części skupiłem się na zaburzeniach przewodnictwa i rytmu, drugą zaś poświęciłem problematyce niedokrwienia mięśnia sercowego, zapisom pacjentów z urządzeniami wszczepialnymi (CIED) oraz chorobom rzadszym. Wszystkie pułapki są skonstruowane podobnie – po krótkim wstępie teoretycznym omawiam po kilka typowych, ale niełatwych zapisów EKG. Szczegółowe opisy do rycin można znaleźć na końcu publikacji w osobnym rozdziale. Zachęcam najpierw do próby samodzielnego opisu EKG, a dopiero później do przeczytania tekstu i ostatecznego opisu EKG. Wszystkie zapisy zamieszczone w książce zostały zarejestrowane przy przesuwie 25 mm/s i cesze 1 mV = 10 mm. Znajdują się tu nie tylko standardowe zapisy 12-odprowadzeniowe, lecz tak-że liczne fragmenty rejestracji za pomocą metody Holtera oraz metody telemedycznej. Proszę zatem przygotować cyrkiel, linijkę i odrobinę dobrego humoru – zapraszam do lektury. Nie będą się Państwo nudzić!Bartosz Szafran
Choroba Parkinsona jest drugim co do częstości występowania schorzeniem neurodegeneracyjnym. Początek jej przypada między 50. a 60. rokiem życia, czyli w okresie, kiedy ludzie są jeszcze bardzo aktywni – zawodowo, rodzinnie, sportowo itd. Schorzenie, które w znacznym stopniu upośledza sprawność ruchową, stawia duże wyzwania chorym i ich najbliższym. U niektórych pacjentów dalszy przebieg choroby budzi duże obawy, zwłaszcza jeśli chodzi o zaburzenia poznawcze.
Niniejsza publikacja, skierowana głównie do lekarzy rodzinnych, internistów, neurologów, ale także rezydentów, traktuje o najważniejszych aspektach choroby Parkinsona. Oprócz podstaw patofizjologicznych i leczenia omówiono w niej diagnostykę różnicową schorzenia oraz wskazówki, jak rozpoznać objawy, które stanowią tzw. czerwone flagi, czyniące rozpoznanie choroby Parkinsona wątpliwym. Przedstawiono ponadto charakterystykę atypowych i wtórnych zespołów parkinsonowskich. Zamieszczono również rozdziały dotyczące aspektów socjalno-medycznych.
W niniejszej publikacji m. in.:
- na początku rozdziałów szybki przegląd materiału
- najważniejsze zagadnienia diagnostyki różnicowej
- zespoły parkinsonowskie
- zalecenia dla pacjentów oraz ich rodzin i opiekunów
Na temat depresji wydano bardzo wiele książek. Część z nich to klasyczne podręczniki akademickie, napisane z myślą o studentach medycyny i lekarzach.(...)Zadaniem kolejnej grupy książek dotyczących depresji jest pocieszenie. Dowiemy się z nich, że nie jesteśmy sami, że nasza choroba przeminie, że pozytywne myślenie pomaga zwalczać wszelkie przeciwności itd. (...)Jeszcze inna grupa książek to relacje osób z depresją dotyczące ich przeżyć związanych z chorobą. Są to często bardzo poruszające historie, choć czasem przeżycia są na tyle indywidualne, że trudno się z nimi utożsamić lub wyciągnąć z nich ogólne wnioski. (…) Ostatnia grupa, mam wrażenie, że najmniej liczna, to książki pisane przez klinicystów, którzy w swojej karierze spotkali tysiące chorych na depresje, bardzo starali się ich zrozumieć i teraz próbują to przekazać innym. Wydaje mi się, że wartość tych książek polega na tym, że łączą w sobie zawodowy i osobisty punkt widzenia.
Celem niniejszej publikacji nie jest pocieszenie jako takie, tylko przybliżenie do zrozumienia. Zrozumienie nie zawsze przynosi ukojenie, czasem nawet przeciwnie, jak napisał Kohelet: „Im więcej wiedzy, tym więcej cierpienia”. Moim zdaniem jednak lepiej wiedzieć. Jeśli ktoś uważa inaczej – niech nie czyta. Pozostałe osoby zapraszam do lektury. Zastrzegam, że to, o czym piszę, wiem głównie od wielu osób chorych. Staram się na to nakładać swoją wiedzę medyczna, ale słowa moich pacjentów maja pierwszeństwo. Jeśli mówią oni coś, czego nie znajduję w książkach – tym gorzej dla książek.
EKG, czyli elektrokardiogram, to jedna z najstarszych technik diagnostycznych stosowanych w kardiologii. Badanie to, pozwalające uzyskać wykres elektrycznej aktywności serca, wprowadził w 1901 r. Willem Einthoven. Praktycznie do dziś pozostało bez większych zmian i nadal stanowi podstawową metodę diagnostyczną, wykorzystywaną przez personel medyczny wszystkich specjalności. Wciąż jest kluczowym narzędziem do oceny rytmu serca, przewodzenia czy niedokrwienia mięśnia sercowego. Stąd w licznych sytuacjach klinicznych niezbędna okazuje się szybka i prawidłowa interpretacja EKG. Jednak analiza zapisów EKG niejednokrotnie przekonuje nas, że nie jest to sztuka łatwa. Uznany specjalista w dziedzinie elektrokardiologii – prof. Leo Schamroth – sformułował jakże trafną zasadę, której musimy przestrzegać: „Znajdujemy to, czego szukamy, rozpoznajemy to, co znamy”.
W przygotowanym dla Państwa zbiorze uwzględniłyśmy zagadnienia dotyczące rozpoznawania arytmii nadkomorowych i komorowych, zaburzeń przewodzenia przedsionkowo- komorowego i śródkomorowego, przerostu jam serca, niedokrwienia czy też martwicy
mięśnia sercowego. Dodatkowo przedstawiłyśmy zapisy EKG pacjentów ze stymulatorami oraz zapisy EKG w wybranych przypadkach klinicznych, jak zaburzenia elektrolitowe. Wybrane zapisy omówiłyśmy zgodnie z podstawowymi zasadami analizy zaproponowanymi
przez Grupę Roboczą ds. EKG Sekcji Elektrokardiologii Nieinwazyjnej i Telemedycyny Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
Mamy nadzieję, że przygotowany przez nas zbiór okaże się przydatny w nauce odczytywania elektrokardiogramów.
Wśród chorób skóry szczególne miejsce zajmują te związane z dysfunkcjami innych narządów. Na podstawie wnikliwej obserwacji pacjenta, oceny zmian skórnych oraz wiedzy o współistnieniu dermatoz z poszczególnymi chorobami internistycznymi, okulistycznymi, onkologicznymi czy endokrynologicznymi lekarz może prawidłowo ukierunkować diagnostykę, a często także przyspieszyć ustalenie właściwego rozpoznania.
Do przeczytania niniejszej książki – zawierającej liczne fotografie – zachęcam lekarzy medycyny rodzinnej, alergologów, gastroenterologów, endokrynologów i kolegów innych specjalności, ponieważ zmiany skórne mogą być pierwszym objawem choroby narządowej. Wielostronne współdziałanie narządów wewnętrznych dotyczy również skóry, co znajduje odzwierciedlenie w przebiegu dużej liczby schorzeń.
Prof. dr hab. n. med. Joanna Maj
Rosnąca zapadalność na przewlekłe choroby układu oddechowego oraz organizacja opieki zdrowotnej powodują, że lekarze rodzinni i specjaliści chorób wewnętrznych podejmują decyzje diagnostyczno-terapeutyczne bez konieczności konsultacji z pneumonologiem. Spirometria stanowi podstawowe narzędzie oceny czynności układu oddechowego. Jest badaniem stosunkowo prostym, tanim i łatwo dostępnym, dostarczającym ważnych danych pomocnych w ustaleniu postępowania z chorym.
W świetle wytycznych krajowych i międzynarodowych parametry spirometryczne są jednym z głównych elementów wykorzystywanych w diagnostyce i monitorowaniu m.in. przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, astmy oraz samoistnego włóknienia płuc. W naszej pracy często spotykamy się z opinią, że interpretacja spirometrii jest
prawdziwym wyzwaniem. Chciałybyśmy Państwa przekonać, że jest inaczej. Niniejsze opracowanie powstało z myślą o lekarzach, którzy chcieliby posiąść umiejętność interpretacji wyniku spirometrii i, co równie istotne, odnieść go do sytuacji klinicznej. Badania przedstawione w tym opracowaniu zostały wykonane u pacjentów, z którymi zetknęłyśmy się w naszej codziennej praktyce; opisy spirometrii są opatrzone komentarzem, który zawiera elementy wywiadu i wyniki innych badań dodatkowych, co ułatwia zrozumienie kontekstu klinicznego.
Mamy nadzieję, że uda nam się Państwa przekonać, że przy zachowaniu kilku prostych zasad interpretacja badania spirometrycznego nie jest trudna. Liczymy na to, że częściej będą Państwo wykorzystywać spirometrię w swojej praktyce lekarskiej, a także – jak w przypadku każdego badania dodatkowego – będą Państwo zwracali uwagę na jakość badania, gdyż technicznie prawidłowe wykonanie spirometrii ma kluczowe znaczenie dla jej wartości diagnostycznej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
