W tym dziale znajdziecie fascynująca literaturę, która przekona was jak fascynująca i ciekawa jest historia i jak wiele możemy się nauczyć. Może zainteresujecie się wojną na Pacyfiku, o której ciekawie pisze Morison Samuel Eliot, albo może zaciekawią was powieści Adama Borowieckiego, które przedstawiają przygody w galaktykach kosmosu Junga i Ing. Zapraszamy równiez po powieści biograficzne, polityczne.
W Krzyżakach Sienkiewicz opisuje chwile wspaniałych zwycięstw polskiego rycerstwa i wyraża niezłomną wiarę w siłę narodu polskiego, w jego odwagę i męstwo prowadzące prosto do zwycięstwa. Na tle znaczących wydarzeń historycznych autor przedstawił dzieje barwnych i wyrazistych postaci. Bohaterami powieści są: Jurand ze Spychowa i jego córka Danusia, polski rycerz Maćko i jego bratanek Zbyszko z Bogdańca. Zbyszko, dzielny młody rycerz, zostaje skazany na stracenie za napaść na posła krzyżackiego. Z opresji ratuje go Danusia, zostając damą jego serca. Jednak szczęście młodych nie trwa długo, gdyż dziewczyna zostaje uprowadzona przez Krzyżaków. Czy Zbyszkowi i Jurandowi uda się odnaleźć i uwolnić Danusię? Czy zakonnicy poniosą karę za swoje niecne postępki? Tragiczna miłość Zbyszka i Danusi to wątek melodramatyczny, a opisy walki ze zdradzieckimi Krzyżakami miały obudzić nadzieję i ducha walki w narodzie polskim. Punktem kulminacyjnym powieści jest bitwa pod Grunwaldem, przedstawiona jako wielki triumf oręża polsko-litewskiego. Henryk Sienkiewicz (1846-1916) ? urodził się 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu. Po matce odziedziczył zamiłowanie do literatury. Od dzieciństwa interesował się dziełami staropolskich pisarzy i próbował swych sił w pisaniu wierszem i prozą. W latach osiemdziesiątych został redaktorem naczelnym konserwatywnego dziennika ?Słowo?. Dużo podróżował. Burzliwe dyskusje wywoływały jego nowo powstałe dzieła, podejmujące problematykę historyczną, przede wszystkim Trylogia. Pierwsza część pt. Ogniem i mieczem ukazała się drukiem na przełomie 1883 i 1884 r. Potop ? druga część Trylogii ? powstał w latach 1884-1886, a na przełomie 1887 i 1888 r. ukazał się Pan Wołodyjowski. Wielki sukces dzieła przyczynił się do tego, że Sienkiewicz stał się najsławniejszym powieściopisarzem w kraju. W 1896 r. ukazało się Quo vadis ? powieść, której akcja rozgrywa się w starożytnym Rzymie. W 1905 r. otrzymał literacką Nagrodę Nobla za całokształt twórczości. Próbował swych sił także w powieściach obyczajowych, jak np. Bez dogmatu (1891 r.) i Rodzina Połanieckich (1894 r.). Napisał również m.in. nowele: Sachem, Wspomnienie z Maripozy, Za chlebem, Niewola tatarska, Orso, W krainie złota i powieści historyczne: Krzyżacy (1900), Na polu chwały (1906) czy powieść dla młodzieży: W pustyni i w puszczy (1912).
W Krzyżakach Sienkiewicz opisuje chwile wspaniałych zwycięstw polskiego rycerstwa i wyraża niezłomną wiarę w siłę narodu polskiego, w jego odwagę i męstwo prowadzące prosto do zwycięstwa. Na tle znaczących wydarzeń historycznych autor przedstawił dzieje barwnych i wyrazistych postaci. Bohaterami powieści są: Jurand ze Spychowa i jego córka Danusia, polski rycerz Maćko i jego bratanek Zbyszko z Bogdańca. Zbyszko, dzielny młody rycerz, zostaje skazany na stracenie za napaść na posła krzyżackiego. Z opresji ratuje go Danusia, zostając damą jego serca. Jednak szczęście młodych nie trwa długo, gdyż dziewczyna zostaje uprowadzona przez Krzyżaków. Czy Zbyszkowi i Jurandowi uda się odnaleźć i uwolnić Danusię? Czy zakonnicy poniosą karę za swoje niecne postępki?
Tragiczna miłość Zbyszka i Danusi to wątek melodramatyczny, a opisy walki ze zdradzieckimi Krzyżakami miały obudzić nadzieję i ducha walki w narodzie polskim. Punktem kulminacyjnym powieści jest bitwa pod Grunwaldem, przedstawiona jako wielki triumf oręża polsko-litewskiego.
Henryk Sienkiewicz (1846-1916) – urodził się 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu. Po matce odziedziczył zamiłowanie do literatury. Od dzieciństwa interesował się dziełami staropolskich pisarzy i próbował swych sił w pisaniu wierszem i prozą. W latach osiemdziesiątych został redaktorem naczelnym konserwatywnego dziennika „Słowo”. Dużo podróżował. Burzliwe dyskusje wywoływały jego nowo powstałe dzieła, podejmujące problematykę historyczną, przede wszystkim Trylogia. Pierwsza część pt. Ogniem i mieczem ukazała się drukiem na przełomie 1883 i 1884 r. Potop – druga część Trylogii – powstał w latach 1884-1886, a na przełomie 1887 i 1888 r. ukazał się Pan Wołodyjowski. Wielki sukces dzieła przyczynił się do tego, że Sienkiewicz stał się najsławniejszym powieściopisarzem w kraju. W 1896 r. ukazało się Quo vadis – powieść, której akcja rozgrywa się w starożytnym Rzymie. W 1905 r. otrzymał literacką Nagrodę Nobla za całokształt twórczości. Próbował swych sił także w powieściach obyczajowych, jak np. Bez dogmatu (1891 r.) i Rodzina Połanieckich (1894 r.). Napisał również m.in. nowele: Sachem, Wspomnienie z Maripozy, Za chlebem, Niewola tatarska, Orso, W krainie złota i powieści historyczne: Krzyżacy (1900), Na polu chwały (1906) czy powieść dla młodzieży: W pustyni i w puszczy (1912).
Uważana za arcydzieło Antonia Lobo Antunesa powieść "Zadupia" opowiada historię portugalskiego lekarza nękanego wspomnieniami z wojny, który jak dawni żeglarze, opowie swoją historię każdemu, kto zechce jej posłuchać. Wpisując się w tradycję Williama Faulknera i Gabriela Garcii Marqueza, Lobo Antunes plecie słowa w porywający i ekscentryczny gobelin, nadając swojej prozie wdzięk i brzmienie poezji. Narrator, świeżo powróciwszy do Lizbony po ciężkiej służbie na wojnie w Angoli, wyznaje traumy pamięci bezimiennej kochance. Ich zmierzający ku zbliżeniu wieczór rozwija się jak gorączkowy sen, gdy Lobo Antunes zręcznie przeskakuje od opisów Portugalii po upadku dyktatury do egzotycznego i brutalnego świata życia na pierwszej linii frontu. W wyniku tej poetyckiej, gęstej i nielinearnej narracji powstała powieść obfitująca w sytuacje tragiczne i absurdalne, bezsprzecznie należąca do największych powieści wojennych współczesności. Nie brak też w niej rozliczenia z narodowo-katolicką dyktaturą salazarowskiej Portugalii.
Wielką Wojnę na wschodzie Europy wywołały imperia, biły się w niej narody a ginęli zwykli ludzie. Im dłużej trwała, tym trudniej było wyobrazić sobie, jak się skończy i czy w ogóle kiedyś nastanie pokój. Tego, że zmianie ulegnie prawie wszystko, nie przewidział nikt. I tej zmianie poświęcona jest Nasza wojna. Podzielona jest na dwie części, w pierwszej koncentruje się na działaniach militarnych, przywraca pamięć o ważnych lecz zapomnianych miejscach na mapach frontu wschodniego – Gorlicach, Przasnyszu czy Przemyślu, w drugiej opowiada o tym wszystkim co działo się poza frontami, strajkach i buntach robotniczych, prawach kobiet, kulturze, polityce i walce o niepodległość narodów Europy Środkowo-Wschodniej i Bałkanów. Wszystko to w porywającym stylu - przystępnie, czasem dowcipnie, zawsze w oparciu o źródła, w tym dotychczas rzadko wykorzystywane.
Mieszkający w okolicy Lwowa Tolek Klings, polski żołnierz żydowskiego pochodzenia, zostaje wcielony do armii we wrześniu 1939 roku. W domu zostają ukochana żona Klara i maleńki syn Juliusz. Po klęsce wrześniowej Tolek decyduje się na brawurową ucieczkę z węgierskiego obozu. Dzięki wyróżniającej go umiejętności bezwzrokowego pisania na maszynie unika śmierci i znajduje pracę w administracji wojskowej. Jest znany w armii pod przydomkiem Cudownie Maszynopiszący.Kiedy trafia do Brygady Strzelców Karpackich, przechodzi cały szlak bojowy, walcząc w Egipcie, Tobruku i we Włoszech. W armii panuje antysemityzm. Tolek jest dręczony, a współtowarzysze broni nieustannie go szkalują. Mężczyzna dostaje uszkodzony telegram od Klary kończący się słowami kłopoty. Teraz tylko determinacja, aby wrócić do domu, trzyma go przy życiu.
Naziści mieli jasno określone poglądy na rolę kobiet w Trzeciej Rzeszy. Hermann Goering otwarcie zachęcał je do sięgnięcia po garnek, szufelkę i zmiotkę, a także wyjścia za mąż. Mimo to wiele z nich powitało pojawienie się Hitlera z dziewczęcym entuzjazmem. Wierzyły, że silna władza pozwoli Niemcom odzyskać należną im pozycję w Europie. Dopiero wojna, która zabrała im synów, mężów, ojców i domy, zweryfikowała ich wiarę w Hitlera.Autor prezentuje olbrzymią różnorodność losów kobiet żyjących w Trzeciej Rzeszy w jednym z najbardziej represyjnych i barbarzyńskich reżimów we współczesnej historii. Na podstawie mało dotychczas znanych materiałów źródłowych, takich jak rozmowa z siostrą Hitlera, Paulą, przeprowadzona przez amerykański wywiad zaledwie rok po wojnie, analizuje relacje Fhrera z najbliższymi mu kobietami. Opisuje także historie wielu kobiet reprezentujących różne postawy wobec reżimu: od pełnych zaangażowania członkiń nazistowskich organizacji i sadystycznych funkcjonariuszek obozów koncentracyjnych przez niebywale odważne pilotki, które walczyły w barwach Rzeszy, po kobiety, które ryzykowały życie w walce z faszyzmem.
Przez lata nikt o tym nie mówił!Historia kobiecej orkiestry w Auschwitz!W roku 1943 roku w Auschwitz II - Birkenau zarządzeniem komendanta obozu Franza Hsslera, dzięki nadzorczyni podobozu Marii Mandel, powołano żeńską orkiestrę. Opowieść o niej to nadzwyczajna historia kobiecej solidarności, walki i siostrzanej miłości.Ta niezwykła powieść przedstawia losy kilku kobiet: polskiej nauczycielki muzyki Zofii Czajkowskiej, organizatorki i pierwszej dyrygentki orkiestry; Almy Ros, słynnej wiedeńskiej skrzypaczki; Anity Lasker, nastoletniej wiolonczelistki z Breslau; Estery Loewy, niemieckiej żydówki niepotrafiącej grać na żadnym instrumencie, której przynależność do orkiestry uratowała życie oraz skrzypaczki ze Lwowa, Zosi Anicz, której dzieje oparte są na wspomnieniach Polki, Heleny Dunicz-Niwińskiej.W miejscu, w którym człowiek staje się człowiekowi bestią... grała muzyka.
Słynna monografia historyczna poświęcona kresowej twierdzy Kudak: określanej jako „klucz do Zaporoża”, potężnej fortyfikacji, wzniesionej w 1635 roku z inicjatywy hetmana Stanisława Koniecpolskiego. Bogata w barwne szczegóły, nagrodzona przez Akademię Umiejętności, praca pióra Mariana Karola Dubieckiego przenosi czytelnika nad Dniepr, w czasy rosnącej w siłę swawoli kozackiej i niespokojnych Dzikich Pól. Tłem dla opisu założeń architektonicznych czy ważnych postaci, które zapisały się w zaledwie kilkunastoletniej historii kudackiej twierdzy, jest opowieść o ówczesnej polityce Rzeczpospolitej i problematyce Kozaczyzny. Poznajemy kolejne losy Kudaku: od śmiałych planów i nadziei, jaką wzbudzała jego budowa, aż po ostateczny, a jakże znaczący upadek miejsca, o którym sam Chmielnicki miał rzekomo powiedzieć „ręka człowieka to wzniosła, ona też może i obalić…”.
Historia Polski przez pryzmat dziejów jednej rodziny spod Krakowa – od I wojny światowej poprzez bolszewicką do II wojny światowej. Autor osobiście, twarzą w twarz zabijał Niemców, Rosjan i Ukraińców. Zabijał, aby przeżyć. Niezwykła historia zapomnianej książki wydanej w latach 50. na Zachodzie wyłącznie w języku angielskim. Teraz pierwsze polskie wydanie.
Gdy zmarł mój ojciec, miałem 10 lat. Z jego pamiętnika, z zachowanych dokumentów i fotografii oraz z rodzinnych przekazów dowiedziałem sie miedzy innymi, że za udział w powstaniu wielkopolskim 1918–1919 otrzymał Medal Niepodległości, że z wojny polsko-bolszewickiej wrócił z Krzyżem Walecznych oraz że w Wojsku Polskim dosłużył się stopnia podporucznika i na własne życzenie we wrześniu 1921 roku został przeniesiony do rezerwy.
Przez wiele lat zbierałem dokumenty i informacje dotyczące szczegółów życia i dokonań mego ojca. Chciałem dokładnie ustalić, jaki miał udział w walce o niepodległość Polski. Szukałem w Centralnym Archiwum Wojskowym w Warszawie, w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni, w Archiwum Politechniki Poznańskiej. Pisałem do Archiwum Niemieckiej Marynarki Wojennej w Berlinie. Wypytywałem krewnych i znajomych ojca. Po wielu latach, z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości, to wszystko co udało mi się zebrać i ustalić, zapisałem w opowiadaniu „Z pamiętnika powstańca wielkopolskiego”.
Muzeum Powstania Wielkopolskiego 1918–1919 w Poznaniu i Towarzystwo Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918–1919 oraz Muzeum Regionalne w Pleszewie i Pleszewskie Towarzystwo Kulturalne uznały, że to, co napisałem, ma wartość historyczną i objęły niniejsze wydanie patronatem.
Powieść Josepha Conrada Lord Jim wydana po raz pierwszy w 1900 roku, należy do kanonu literatury światowej.
Centralnym tematem powieści jest wartość i cena honoru. Młody oficer marynarki brytyjskiej, Jim, uważa się za człowieka honoru i wyczekuje sytuacji, w której będzie się mógł nim wykazać. Jednak kiedy nadchodzi taka chwila, Jim nie zdaje egzaminu. Zamiast popisać się heroizmem, okazuje się tchórzem i popełnia haniebny czyn. Odtąd jego życie przemienia się w długą drogę ku odkupieniu winy i zmyciu ciążącej na nim infamii. Powoli, z fascynującej i pełnej conradowskiego magnetyzmu opowieści, wyłania się odpowiedź na pytanie, czym jest moralność i z jakimi wewnętrznymi wrogami musi zmierzyć się człowiek, aby odzyskać swój utracony honor.
Lektura dla szkół średnich
Folwark zwierzęcy - jedna z najgłośniejszych światowych w antytotalitarnej i antystalinowskiej powstała w czasie II wojny światowej w 1943. Dzieło zostało wydane w 1945 r. w Anglii, a w 1946 r. w USA, lecz przez wiele lat znajdowało się na czarnej liście cenzury. Orwell dostrzegał wszelkie przejawy zniewolenia jednostki. Autor Folwarku zdemaskował sowiecką strukturę na przykładzie relacji między ludźmi a zwierzętami i bezwzględnej walki klasowej. Uczta świń i farmerów oraz kłótnia między nimi, opisana w zakończeniu powieści, jest zaś alegorycznym odzwierciedleniem wydarzenia historycznego, konferencji w Teheranie, w trakcie której ustalono reguły wzajemnej współpracy między państwami Zachodu a ZSRR. Orwell pragnął przestrzec sobie współczesnych przed stalinowską tyranią, ujawniając mechanizm jej powstawania i funkcjonowania.George Orwell (1903-1950)- właśc. Eric Arthur Blair, angielski powieściopisarz krytyk totalitaryzmu. Po chodził z rodziny kolonialnych urzędników klasy średniej. Od dzieciństwa pragnął zostać pisarzem. Był bystrym obserwatorem rzeczywistości, niesłychanie wyczulonym na ludzką krzywdę. Mieszkając w Londynie i Paryżu, poznawał świat nędzarzy ludzi z marginesu społecznego. Te obserwacje zainspirowały go do napisania swojej pierwszej książki pt. Na dnie w Paryżu i Londynie. Z kolei w powieści pt. Wiwat Aspidistra bardzo wyraźnie zarysowuje pogardę dla konsumpcjonizmu komercjalizmu oraz krytykuje burżuazję. Do jego naj wybitniejszych powieści należą Folwark zwierzęcy i Rok 1984, książki te ukształtowały poglądy milionów ludzi na kwestię totalitaryzmu. Pisarz zmarł w 1950 r.
Fascynująca podróż w głąb historii będzińskiego getta, historii własnej rodziny i siebie samego. Avihu Ronen, na podstawie dzienników swojej matki Chajki Klinger, wywiadów z jej przyjaciółmi i współpracownikami oraz dokumentów odnalezionych w Polsce i Izraelu, przeprowadza poszukiwania mające na celu odtworzenie prawdziwej historii jej życia. Chajka Klinger, liderka żydowskiego harcerstwa Ha-Szomer ha-Cair, przywódczyni ruchu oporu w getcie w Będzinie i pionierka ruchu kibucowego w Izraelu, zmarła śmiercią samobójczą w 15. rocznicę powstania w getcie warszawskim.
Wędrówkę po dziejach włoskiego faszyzmu rozpoczęła powieść M. Syn stulecia, która nie tylko odniosła ogromny sukces czytelniczy, ale też przyczyniła się do zrewidowania samoświadomości narodowej Włochów i poszerzenia zbiorowej pamięci. W tomie drugim autor jeszcze śmielej splata powieściową narrację z cytatami z autentycznych dokumentów. Swą opowieść prowadzi aż do roku 1932, do dziesiątej rocznicy Marszu na Rzym, kiedy to Duce odwiedza imponujące sanktuarium poświęcone faszystowskim męczennikom. Tam jednak, zamiast czcić poległych w niedalekiej przeszłości, zdaje się przeczuwać hekatombę w jeszcze bliższej przyszłości. Na początku 1925 roku najmłodszy premier w dziejach Włoch, człowiek, który wziął na siebie odpowiedzialność za morderstwo Matteottiego, jakby to był powód do dumy, leży nieprzytomny z bólu w kałuży krwawych wymiocin na podłodze swej garsoniery. Benito Mussolini, „syn stulecia”, w 1919 roku po poniesieniu druzgocącej porażki w wyborach nie wychodził z redakcji swej gazety „Il Popolo d’Italia”, gotowy do dalszej walki ze swymi przeciwnikami. Teraz, kiedy już zwyciężył na wszystkich frontach, wydaje się bliski śmierci, pokonany przez wroga atakującego go od wewnątrz, chorobę wrzodową. Ta scena otwiera drugą część czarnej epopei faszyzmu spisanej przez Antonia Scuratiego w formie powieści dokumentalnej. Autor opowiada w niej o przemianie wodza w dyktatora i o tym, ja „poczwarka władzy przekształca się w motyla bezkresnej samotności”. Najstarsi towarzysze partyjni Mussoliniego na jego oczach gryzą się ze sobą jak wściekłe psy, on jednak zdaje się nie widzieć tego, co ma obok siebie, jest wpatrzony w rzeczy odległe i okazałe, chce się mierzyć z Wielką Historią. Mussolini do rozstrzygania sporów między faszystowskimi hierarchami deleguje Augusta Turatiego, postać tragiczną, bo przywiązującą zbyt dużą wagę do przyzwoitości. Zapomina, ile zawdzięcza Marghericie Sarfatti, stara się także okiełznać temperament córki Eddy, wydając ją za mąż za Galeazza Ciano, a generałom Badoglio i Grazianiemu powierza afrykańskie podboje, które faszystowska propaganda przewdstawia jako wiekopomną misję cywilizacyjną, która w rzeczywistości jest brudną wojną, prowadzoną także przy użyciu gazów trujących i obozów koncentracyjnych.
Bujne, rozgałęziające się na wszystkie dziedziny życia, obustronnie korzystne kontakty Polaków i Włochów przewijały się przez całe stulecia, od zarania dziejów. Bardzo rozległe powiązania polsko-włoskie trudno ogarnąć w pełni: to temat-rzeka, porywista i szeroko rozlana, w której wyłaniają się coraz to nowe nurty jedne wciągają nas w swoją głębię, a inne zaledwie muskają. [...] Z ogromu materiału autorka starała się wydobyć to, co najistotniejsze, zarazem zarysowujące całokształt sprawy: jakie historyczne dary o nieprzemijającej wartości złożyli sobie nawzajem Polacy i Włosi i jak wiązały się ich dzieje.
W XVII tomie „Kresowej Atlantydy” autor koncentruję swą uwagę na twierdzach kresowych, które broniły granic Rzeczypospolitej Obojga Narodów przed inwazją Turków i Tatarów. Potężne mury tych fortec oraz obecność stacjonujących tam załóg wojskowych dawały okolicznej ludności poczucie bezpieczeństwa w czasach jakże częstych inwazji i wojen. I choć od wielu pokoleń te twierdze są poza granicami państwa polskiego, to weszły do polskiej legendy narodowej oraz literatury pięknej, a ich nazwy: Kamieniec Podolski, Chocim, Okopy Świętej Trójcy, Jazłowiec i Trembowla są ciągle obecne w polskim dyskursie historycznym i myśleniu o przeszłości narodu. Tom ten jak zawsze jest bogato ilustrowany, a w tekście czytelnik znajdzie ponad 1000 postaci.
Wspaniała, obejmująca kilka dziesięcioleci i tocząca się na różnych kontynentach epicka opowieść o więzach, która krępują, o więzach, które dają siłę, a także o tym, czym jest próba ich zerwania. Historia dojrzewania dwurasowej dziewczyny w powojennej Japonii, przyprawiająca o gniew, łzy, ale i radość, gdy Noriko ostatecznie wyzwala się z okowów uprzedzeń i tradycji.
Kioto, rok 1948
„Nie zadawaj pytań. Nie stawiaj oporu. Nie sprzeciwiaj się”. Oto pierwsza lekcja ośmioletniej Noriko „Nori” Kamizy, która długo nie będzie pytała, dlaczego matka porzuciła ją, udzielając na koniec tylko tej jednej lekcji. Nie będzie stawiała oporu, gdy zostanie zamknięta na poddaszu. I nie sprzeciwi się kąpielom w chemicznych wybielaczach, którym poddawana będzie w celu rozjaśnienia przynoszącego wstyd odcienia skóry.
Nori, nieślubne dziecko japońskiej arystokratki i ciemnoskórego żołnierza armii amerykańskiej, jest wyobcowana od chwili narodzin. Choć dziadkowie przyjmują ją pod swój dach, czynią to wyłącznie po to, by ukryć ją przed światem. Boją się plamy na królewskim rodowodzie, którego za wszelką cenę pragną strzec w zmieniającej się Japonii. Posłuszna do przesady dziewczynka akceptuje życie w izolacji, pomimo wrodzonej inteligencji oraz nurtującej ją ciekawości tego, co kryje się za czterema ścianami poddasza.
Gdy los sprowadza do rezydencji dziadków Akirę, kilka lat starszego przyrodniego brata, Nori znajduje w nim pierwszą przyjazną osobę. Rodzeństwo buduje niezwykłą, bardzo silną, ale zakazaną przez dziadków więź, która bezpowrotnie odmieni pisane im życie. Odkąd bowiem przed Nori uchyliło się okno na świat, gdzie być może znajdzie się miejsce i dla niej, jest gotowa stoczyć walkę o siebie, nawet gdyby miała zapłacić za to najwyższą cenę.
Niewielki, zaledwie dwustuosobowy oddział polskich ochotników w armii francuskiej, zwanych bajończykami i walczących na froncie zachodnim w latach 1914-1915, zapisał się w narodowej historii jako wyjątkowy. Bajończycy byli jedyną przed utworzeniem słynnej Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera zorganizowaną formacją wojskową, która toczyła boje z Niemcami pod polskim sztandarem. Tragiczne dzieje oddziału, który ostatecznie rozwiązano z powodu zbyt wielu poniesionych strat, najpełniej zachowały się w literaturze dzięki wspomnieniom Jana Żyznowskiego. Uznany malarz – ekspresjonista, scenograf, krytyk i powieściopisarz do końca życia będzie w swej twórczości wracał do wojennych doświadczeń. W „Krwawym strzępie” odnajdziemy szczery, poruszający zapis żołnierskiego losu: rozstanie z bliskimi, powołanie oddziału, przeszkolenie w Bayonne i podróż na front… A wreszcie dramatyczne walki w Szampanii, utrata towarzyszy broni i ciężar życia w okopach, gdy „śmierć nie przychodziła, życie za to pastwiło się nad nami w sposób niewypowiedzianie okrutny”.
Julian Stachiewicz (1890 – 1934), wybitny działacz niepodległościowy, generał brygady Wojska Polskiego i historyk wojskowości, w swojej opublikowanej 1929 roku na łamach pisma „Niepodległość” pracy, uważnie analizuje polityczne konteksty niemieckich planów utworzenia polskiej formacji wojskowej w okresie Wielkiej Wojny. Wykorzystanie potencjału militarnego Polski stało się w pewnym momencie dla Trójprzymierza sprawą palącą i miało zaowocować tzw. aktem 5 listopada oraz decyzją o utworzeniu samoistnego państwa polskiego, jako swoistej przegrody między Niemcami a Rosją. Stachiewicz krok po kroku opisuje przebieg niemieckich planów organizacyjno-wojskowych, przyczyny ich ostatecznego niepowodzenia, rolę odpornych na próby niemieckiej eksploatacji Legionów i przeniesienie polskiej siły niepodległościowej do podziemia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
