Pełny tekst trzech obozowych opowiadań Tadeusza Borowskiego, wydany z myślą o uczniach – z czcionką ułatwiającą czytanie oraz wygodnymi marginesy, dzięki czemu wzrok nie męczy się szybko. Tekst został uzupełniony o przypisy, wyjaśniające trudne lub archaiczne zwroty. Ponadto książka zawiera opracowanie z biogramem autora, streszczeniem, omówieniem kluczowej dla utworów problematyki oraz najważniejszymi pojęciami z zakresu literaturoznawstwa, które dotyczą opowiadań Tadeusz Borowskiego i czasów II wojny światowej.
Opracowanie pomoże nie tylko w przygotowaniu do lekcji i do sprawdzianu, ale także będzie doskonałym materiałem powtórkowym przed egzaminem maturalnym.
Seria "Lektura z opracowaniem" wydawnictwa Pumilio powstaje pod opieką merytoryczną redaktorki prowadzącej, dr Agnieszki Wójtowicz-Zając, literaturoznawczyni, która dba o wysoki poziom opracowania tekstu, zgodny z podstawą programową.
Opowiadanie Tadeusza Borowskiego zatytułowane U nas, w Auschwitzu należy do najbardziej wstrząsających literackich świadectw o drugiej wojnie światowej i nieludzkim traktowaniu Polaków i Żydów w niemieckich obozach koncentracyjnych. Oparte na doświadczeniach autora opowiadanie napisane jest w formie listów adresowanych do ukochanej Marii. Jak w kalejdoskopie pojawiają się przed oczami sceny z życia obozowego: ocean milczących ludzi, którzy z pokorą idą do krematoriów, obozowy puff - dom publiczny, w którym zabawiają się oprawcy i więźniowie, "klinika" dla kobiet, gdzie robi się na nich eksperymenty medyczne, a w tle tego życia na coniedzielnym koncercie symfonicznym po apelu rozbrzmiewa muzyka klasyczna. Relacja rozmowy przytoczonej w liście do Marii z Żydem pełniącym funkcję sonderkomado w krematorium, który dla rozrywki podpalał dzieci, pokazuje obojętność na życie i śmierć nawet dzieci: "my musimy bawić się, jak umiemy. Jak by szło inaczej wytrzymać?". Doświadczenie zła absolutnego jest dla autora przedmiotem refleksji nad upadkiem humanizmu europejskiego i degeneracją wszelkich wartości w systemie totalitarnym. Lektura dla szkół średnich Słowo o autorze: Tadeusz Borowski (1922-1951), pisarz, publicysta, działacz polityczny; debiutował tomikiem poetyckim Gdziekolwiek ziemia (1942); po aresztowaniu w 1943 r. został przewieziony do Oświęcimia. W obozach koncentracyjnych pozostawał do końca wojny, do Warszawy powrócił w 1946 r. Tu rozpoczął się dla niego dwuletni, intensywny okres pisarski. Powstały wtedy tomy opowiadań: Pożegnanie z Marią i Pewien żołnierz (1947), Kamienny świat (1948); wszystkie nawiązywały do doświadczeń pisarza-więźnia, świadomego mechanizmów deprawacji człowieka w hitlerowskim systemie obozowym. Po 1948 r. Borowski stał się zwolennikiem i propagatorem socrealistycznych dogmatów. Zginął śmiercią samobójczą. W 1953 r. ukazały się pośmiertnie: Mała kronika wielkich spraw - zbiór artykułów publikowanych w 1950 r. na łamach "Nowej Kultury" - oraz tom opowiadań Czerwony maj, obejmujący twórczość prozatorską z lat 1948-1951.
Wydanie Pożegnania z Marią i innych opowiadań kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - pewniak na teście, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Książka zawiera pełen tekst lektury. Na końcu książki zamieszczono opracowanie, w którym znajduje się bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera ponadto plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów.Literatura wojny i okupacji jest niezwykle istotną częścią literatury polskiej - pozwala zachować pamięć o wydarzeniach II wojny światowej, których każdy człowiek powinien być świadom. Jej częścią jest zbiór opowiadań autorstwa Tadeusza Borowskiego - Pożegnanie z Marią i inne opowiadania.Autor przedstawia rzeczywistość obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, którego sam był więźniem, a także rzeczywistość okupowanej przez nazistów Polski. Narrator nie poprzestaje jednak na opisie faktów, lecz rozwija swój utwór o refleksje moralne, filozoficzne i historiozoficzne, próbuje odpowiedzieć na pytania o to, kim stał się człowiek poddany nazistowskiej przemocy i upodleniu przez zbrodniczy system. Książka niesie ogromny ładunek emocjonalny dzięki swojej prawdziwości i bezkompromisowości.W tym wydaniu znajduje się dziesięć opowiadań takich jak U nas w Auschwitzu..., Proszę państwa do gazu, Dzień na Harmenzach czy Ludzie, którzy szli, oraz słownik określeń oświęcimskich.Twarda oprawa jest niezwykle trwała i estetyczna.Polecamy!
Lektura z opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce – dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury. Zamieszczone na końcu książki opracowanie podporządkowano podstawie programowej. Zawiera ono ciekawy biogram autora, streszczenie, mapę mentalną, najważniejsze zagadnienia omawiane na lekcjach, a także wiele inspirujących informacji, podpowiedzi i zadań, dzięki którym czytanie lektury staje się twórczą przygodą.
Tadeusz Borowski do obozu w Oświęcimiu trafił, gdy miał dwadzieścia jeden lat. Przetrwał. „Cała nasza wina leży w tym, że przeżyliśmy. Jako martwi bylibyśmy bohaterami” – stwierdził kilka lat później. Swoje pierwsze opowiadania napisał w 1945 roku, kiedy w Polsce nie ukazała się jeszcze ani jedna książka, która mówiłaby o obozowej rzeczywistości. Borowski pokazał, jak ludzie przystosowywali się do nowych warunków, z jednej strony podejmując walkę o życie, ale z drugiej – zgadzając się na bierny udział w zbrodni. Portretował również ludzi gotowych dokonać potwornych rzeczy, byle tylko przetrwać, ofiary, które nieraz stawały się katami wobec swoich współwięźniów. Opowiadania Borowskiego, pisane oszczędnym, pozbawionym emocji językiem, wywołały ostry spór o jego postawę i sposób pokazywania życia obozowego. Do dziś jest to jeden z najbardziej wstrząsających obrazów holokaustu. W nowym wydaniu zostały zebrane utwory z tomów Pożegnanie z Marią i Kamienny świat. Wstępem opatrzył je Maciej Libich. W dobie popularności książek ukazujących tamte czasy w sposób sztampowy i upudrowany, a także usilnych starań polityków, by zamazać obraz historii dla doraźnych celów, teksty Borowskiego jawią się jako odtrutka. To boleśnie szczere opowiadania, które ukazują okupacyjny świat bez przemilczeń i upiększeń. Ze wstępu Macieja Libicha Tadeusz Borowski (1922–1951) – prozaik, poeta, publicysta. Urodził się w Żytomierzu na Ukrainie, zmarł śmiercią samobójczą w Warszawie. Studiował polonistykę na podziemnym Uniwersytecie Warszawskim, brał aktywny udział w podziemnym życiu kulturalnym w czasie wojny. W 1943 roku został aresztowany, trafił do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, a następnie przetransportowano go do m.in. Dachau. W 1946 roku powrócił do kraju. Po 1948 roku stał się zwolennikiem partii komunistycznej, a swoją twórczość podporządkował założeniom realizmu socjalistycznego. Zadebiutował w 1942 roku cyklem wierszy Gdziekolwiek ziemia. W 1948 roku opublikował dwa tomy opowiadań Pożegnanie z Marią i Kamienny świat, które spotkały się z szerokim odzewem.
Wydanie Opowiadań Tadeusza Borowskiego kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Książka zawiera pełen tekst lektury. Na końcu książki zamieszczono opracowanie, w którym znajduje się bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera ponadto plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów.
Opowiadania Tadeusza Borowskiego to jedna z najważniejszych pozycji literatury polskiej XX wieku.
Autor literacko przetworzył i w ten sposób utrwalił wspomnienia z nazistowskiego obozu koncentracyjnego, obozu pracy w III Rzeszy i obozu dla dipisów. Prosta narracja ma za zadanie oddać niewysłowione okrucieństwo nazistowskiego systemu totalitarnego. Narrator, przy okazji przedstawiania różnych wydarzeń z życia więźnia obozu, poddaje refleksji kondycję społeczeństwa, która uwidoczniła się w specyficznych warunkach obozowych. Nie wyłącza z tych rozliczeń siebie - każdy, kto przeżył, dokonał tego kosztem tych, którzy zginęli. Niezwykłe świadectwo najczarniejszych kart historii ludzkości.
Wydanie zawiera dziesięć opowiadań, w tym Proszę państwa do gazu, Ludzie, którzy szli, U nas w Auschwitzu... oraz Dzień na Harmenzach, wraz ze słownikiem określeń oświęcimskich.
Lektura z opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce – dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury. Zamieszczone na końcu książki opracowanie podporządkowano podstawie programowej. Zawiera ono ciekawy biogram autora, streszczenie, mapę mentalną, najważniejsze zagadnienia omawiane na lekcjach, a także wiele inspirujących informacji, podpowiedzi i zadań, dzięki którym czytanie lektury staje się twórczą przygodą.
Pożegnanie z Marią i inne opowiadania Tadeusza Borowskiego, napisane zaraz po II wojnie światowej między 1946 a 1950 rokiem, należą do klasyki literatury polskiej i literatury wojennej. Pisarz dał w nich świadectwo przemocy okupujących Europę Niemców. Bohaterowie Borowskiego są ludźmi zlagrowanymi, czyli odczłowieczonymi, których potrzeby zostały sprowadzone do myśli o przetrwaniu, a podstawowymi motorami działań są głód i strach. W tej wstrząsającej lekturze Borowski nie analizuje zachowań i nie próbuje się wczuwać w emocje bohaterów, a jedynie opisuje beznamiętnie historie obozowe, co idzie w parze z jego przekonaniem o zezwierzęceniu człowieka w nieludzkim świecie obozów zagłady i pokazuje dobitnie, do czego doprowadziła faszystowska ideologia i jak mało znaczy człowiek w czasach wojny.
Lektura w szkole średniej
Tadeusz Borowski’s concentration camp stories were based on his own experiences surviving Auschwitz and Dachau. In spare, brutal prose he describes a world where where the will to survive overrides compassion and prisoners eat, work and sleep a few yards from where others are murdered; where the difference between human beings is reduced to a second bowl of soup, an extra blanket or the luxury of a pair of shoes with thick soles; and where the line between normality and abnormality vanishes. Published in Poland after the Second World War, these stories constitute a masterwork of world literature.
Opowiadanie Tadeusza Borowskiego zatytułowane U nas, w Auschwitzu... należy do najbardziej wstrząsających literackich świadectw o drugiej wojnie światowej i nieludzkim traktowaniu Polaków i Żydów w niemieckich obozach koncentracyjnych. Oparte na doświadczeniach autora opowiadanie napisane jest w formie listów adresowanych do ukochanej Marii. Jak w kalejdoskopie pojawiają się przed oczami sceny z życia obozowego: ocean milczących ludzi, którzy z pokorą idą do krematoriów, obozowy puff - dom publiczny, w którym zabawiają się oprawcy i więźniowie, "klinika" dla kobiet, gdzie robi się na nich eksperymenty medyczne, a w tle tego życia na coniedzielnym koncercie symfonicznym po apelu rozbrzmiewa muzyka klasyczna. Relacja rozmowy przytoczonej w liście do Marii z Żydem pełniącym funkcję sonderkomado w krematorium, który dla rozrywki podpalał dzieci, pokazuje obojętność na życie i śmierć nawet dzieci: "...my musimy bawić się, jak umiemy. Jak by szło inaczej wytrzymać?". Doświadczenie zła absolutnego jest dla autora przedmiotem refleksji nad upadkiem humanizmu europejskiego i degeneracją wszelkich wartości w systemie totalitarnym. Lektura dla szkół średnich. Słowo o autorze: Tadeusz Borowski (1922-1951), pisarz, publicysta, działacz polityczny; debiutował tomikiem poetyckim Gdziekolwiek ziemia (1942); po aresztowaniu w 1943 r. został przewieziony do Oświęcimia. W obozach koncentracyjnych pozostawał do końca wojny, do Warszawy powrócił w 1946 r. Tu rozpoczął się dla niego dwuletni, intensywny okres pisarski. Powstały wtedy tomy opowiadań: Pożegnanie z Marią i Pewien żołnierz (1947), Kamienny świat (1948); wszystkie nawiązywały do doświadczeń pisarza-więźnia, świadomego mechanizmów deprawacji człowieka w hitlerowskim systemie obozowym. Po 1948 r. Borowski stał się zwolennikiem i propagatorem socrealistycznych dogmatów. Zginął śmiercią samobójczą. W 1953 r. ukazały się pośmiertnie: Mała kronika wielkich spraw - zbiór artykułów publikowanych w 1950 r. na łamach "Nowej Kultury" - oraz tom opowiadań Czerwony maj, obejmujący twórczość prozatorską z lat 1948-1951.
Opowiadanie Tadeusza Borowskiego zatytułowane U nas, w Auschwitzu... należy do najbardziej wstrząsających literackich świadectw o drugiej wojnie światowej i nieludzkim traktowaniu Polaków i Żydów w niemieckich obozach koncentracyjnych. Oparte na doświadczeniach autora opowiadanie napisane jest w formie listów adresowanych do ukochanej Marii. Jak w kalejdoskopie pojawiają się przed oczami sceny z życia obozowego: ocean milczących ludzi, którzy z pokorą idą do krematoriów, obozowy puff - dom publiczny, w którym zabawiają się oprawcy i więźniowie, "klinika" dla kobiet, gdzie robi się na nich eksperymenty medyczne, a w tle tego życia na coniedzielnym koncercie symfonicznym po apelu rozbrzmiewa muzyka klasyczna. Relacja rozmowy przytoczonej w liście do Marii z Żydem pełniącym funkcję sonderkomado w krematorium, który dla rozrywki podpalał dzieci, pokazuje obojętność na życie i śmierć nawet dzieci: "...my musimy bawić się, jak umiemy. Jak by szło inaczej wytrzymać?". Doświadczenie zła absolutnego jest dla autora przedmiotem refleksji nad upadkiem humanizmu europejskiego i degeneracją wszelkich wartości w systemie totalitarnym. Lektura dla szkół średnich.
Jedno z najwybitniejszych dzieł powojennej prozy, będące źródłem głębokiej refleksji nad największą tragedią ludzkiej historii: obozami śmierci. Niniejszy zbiór zawiera najsłynniejsze opowiadania autora, m.in. Dzień na Harmenzach, Pożegnanie z Marią, Proszę państwa do gazu, U nas w Auschwitzu.Tadeusz Borowski (1922?1951), pisarz, publicysta, działacz polityczny debiutował tomikiem poetyckim Gdziekolwiek ziemia (1942) po aresztowaniu w 1943 r. został przewieziony do Oświęcimia. W obozach koncentracyjnych pozostawał do końca wojny, do Warszawy powrócił w 1946 r. Tu rozpoczął się dla niego dwuletni, intensywny okres pisarski. Powstały wtedy tomy opowiadań: Pożegnanie z Marią i Pewien żołnierz (1947), Kamienny świat (1948) wszystkienawiązywały do doświadczeń pisarza-więźnia, świadomego mechanizmów deprawacji człowieka w hitlerowskim systemie obozowym. Po 1948 r. Borowski stał się zwolennikiem i propagatorem socrealistycznych dogmatów. Zginął śmiercią samobójczą. W 1953 r. ukazały się pośmiertnie: Mała kronika wielkich spraw ? zbiór artykułów publikowanych w 1950 r. na łamach ?Nowej Kultury? ? oraz tom opowiadań Czerwony maj, obejmujący twórczość prozatorską z lat 1948?1951.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
