W tym dziale znajdziecie fascynująca literaturę, która przekona was jak fascynująca i ciekawa jest historia i jak wiele możemy się nauczyć. Może zainteresujecie się wojną na Pacyfiku, o której ciekawie pisze Morison Samuel Eliot, albo może zaciekawią was powieści Adama Borowieckiego, które przedstawiają przygody w galaktykach kosmosu Junga i Ing. Zapraszamy równiez po powieści biograficzne, polityczne.
Ludwik XIV miał swoistą obsesję na punkcie etykiety. Nierespektowanie lub niewłaściwe przestrzeganie jej zasad groziło utratą dotychczasowej pozycji i przywilejów. Wersalska etykieta była rodzajem gry. Określała stosunki i hierarchiczną zależność między poszczególnymi członkami dworu króla Francji. Była ważnym elementem wersalskiego widowiska. Wystudiowane ruchy, teatralne gesty i powtarzalność codziennych ceremoniałów wprowadzały ład i porządek, a każdy znał przynależne mu miejsce w dworskiej hierarchii. Etykieta stwarzała okazję do intryg, pozwalała na realizację własnych ambicji lub polityki rodu, otwierała lub zamykała drogę do kariery, awansów i pieniędzy. Oto książka, która przybliża zasady dworskiej etykiety w Wersalu, dopracowane i rozbudowane za czasów Ludwika XIV. Jest osobliwą kroniką codziennego życia wersalskiego dworu, spisaną przez pryzmat zasad rządzących zachowaniem i rozkładem dnia mieszkańców pałacu, który w czasach Króla Słońce był zamieszkały przez dwór liczący blisko tysiąc osób i drugie tyle służby. Sama znajomość etykiety i zasad dotyczących porządku pierwszeństwa, rang, godności i przywilejów to nie wszystko. Kluczem do dworskiego sukcesu było opanowanie sztuki umiejętnego korzystania z ustanowionego zbioru reguł. Czy jesteś gotów, Drogi Czytelniku, poznać ten sekret? Pierwsza część książki nakreśla okoliczności i powody wprowadzenia rozbudowanej etykiety, opartej w dużej mierze na zasadach ceremoniału ustanowionych przez Katarzynę Medycejską. Druga część to alfabetyczny zbiór haseł dotyczących wersalskich zwyczajów i obyczajów. Jest to jednak zbiór osobliwy, jego autorka bowiem jest daleka od podawania prostych definicji. Każde z haseł, hojnie urozmaicone błyskotliwymi i zabawnymi anegdotami, zawiera objaśnienie konkretnej zasady lub ceremoniału.
Król Artur przedstawiany jest często jako postać będąca nierealnym tworem wczesnego średniowiecza, rodem z powieści fantasy; ucieleśnione marzenie tych, którzy tęsknili za czasami potęgi, sprawiedliwych władców i królestw żyjących obok siebie w pokoju. Nawet ci, którzy uważali Artura za postać historyczną, z zasady deprecjonowali związane z nim opowieści.
Ekscytujące naukowe śledztwo przeprowadzone przez Rodneya Castledena dowodzi nie tylko tego, że Artur był postacią historyczną, przywódcą z wieków ciemnych, ale również tego, że wiele z romantycznych opowieści o Merlinie, Camelocie czy Excaliburze sięga swymi początkami wydarzeń historycznych.
W trakcie poszukiwań realnego króla Artura Castleden wykorzystuje najnowsze ustalenia, będące wynikiem analizy wykopalisk archeologicznych i interpretacji źródeł pisanych, dzięki czemu udaje mu się odtworzyć historię Brytanii wieków ciemnych i rewelacyjnie ukazać sylwetki jej władców. Wykorzystując te informacje, autor stawia hipotezę, że to wyspa Tintagel stanowiła główną rezydencję Artura. Dość radykalnie podchodzi również do ostatnich dni życia legendarnego władcy, gdyż według niego Arturowi udało się przeżyć swoją ostatnią bitwę. Pojawia się nawet próba wyjaśnienia największej zagadki – zlokalizowania grobu Artura. Niniejsza książka, bardziej niż którakolwiek z poprzednich prac Rodneya Castledena, ukazuje kompletny obraz arturiańskiej Brytanii oraz miejsce, jakie w niej zajmował sam legendarny Artur.
Oto całkowicie nowe spojrzenie na rozwój potęgi zakonu templariuszy i historię ich upadku. W roku wypędzenia templariuszy z Jerozolimy przez Saladyna dawno nie pamiętano już o zwycięskiej pierwszej krucjacie. Sto lat później, po wygnaniu z Ziemi Świętej ostatniego Franka i zrównaniu Akki z ziemią, okryci hańbą wojowniczy rycerze oczekiwali tragicznego końca. W Tragedii templariuszy historyk i autor bestsellerów Michael Haag po mistrzowsku snuje opowieść o konfliktach i zdradach, które doprowadziły potężny niegdyś zakon Wojowników Chrystusa do pohańbienia i klęski. Fascynujące i tragiczne dzieje zakonu ukazane są na tle ideału krzyżowca oraz losów państw chrześcijańskich, które rodziły się i upadały w średniowiecznej Palestynie. Oto niezwykła podróż po unikalnej kulturze Franków w Lewancie, porywająca historia desperackiej walki i opowieść o wspólnej tragedii chrześcijan i muzułmanów.
?Zakon templariuszy jedna z najbardziej prowokujących, zagadkowych i nierozumianych średniowiecznych organizacji zawsze był spowity tajemnicą, jednocześnie działając inspirująco na kulturę masową. Michael Haag przedstawia całościową, najnowszą wersję historii tych lojalnych chrześcijańskich rycerzy krzyżowych zaprzysiężonych do obrony Ziemi Świętej i Jerozolimy. Choć zakon miał wielkie wpływy i bogactwa, rycerze wiedli proste, skromne życie. Ich waleczność była legendarna, oddanie sprawie absolutne, a gotowość do poświęcenia życia na porządku dziennym. Ostatecznie zostali zniszczeni nie przez muzułmanów na Wschodzie, lecz przez współwyznawców, chrześcijan, na Zachodzie. Jedną z wielkich tajemnicotaczających templariuszy od zawsze pozostawała rola, jaką w upadku zakonu odegrało papiestwo. Papież miał być ich obrońcą i wyłącznie jemu byli winni posłuszeństwo, jednakże na podstawie jego bezwolnej uległości wobec żądań króla Francji można wywnioskować, że papiestwo albo zdradziło templariuszy, albo uznało ich za winnych okropnych zbrodni. Przypuszczenia te zmieniły się w 2007 roku, kiedy Watykan opublikował faksymile pergaminu, na którym zapisano zeznania złożone przez przywódców zakonu przed papieskimi śledczymi w Chinon w 1308 roku. Dokument ten odkryto w Tajnych Archiwach Watykańskich i ujawniono 700 lat za późno, aby ocalić życie wielkiego mistrza zakonu i niezliczonej rzeszy innych rycerzy że papież uważał templariuszy za niewinnych herezji.
Poruszająca opowieść o kobiecym losie, miłości i bałkańskim Auschwitz! Jane Coulfield, studentka filozofii Uniwersytetu Harvarda, w 1936 roku udaje się do Niemiec, by poznać lepiej filozofię Martina Heideggera i zrozumieć naturę Rzeszy pod rządami Hitlera. Nawiązuje tam przelotny, jak wówczas myśli, romans z młodym Niemcem. Z czasem jej sytuacja komplikuje się i musi uciekać jedzie do Francji, gdzie zaszywa się na kilka lat. Jednak po wybuchu wojny przeszłość nieoczekiwanie daje o sobie znać... W wyniku splotu różnych okoliczności Jane dociera do Jugosławii i trafia do piekła Jasenovaca, straszliwego obozu prowadzonego przez chorwackich ustaszy. Tam zmierzy się z uosobieniem zła byłym księdzem, komendantem Miroslavem Filipoviciem-Majstoroviciem. Czy starczy jej siły, nie tylko fizycznej, by przetrwać? Bohaterka spotyka na swojej drodze postaci historyczne, wśród nich jugosłowiańskiego komunistę i przyszłego prezydenta Josipa Broza-Titę, amerykańską powieściopisarkę Gertrude Stein czy niemiecką filozofkę Hannah Arendt. Jej niezwykłe losy toczą się na tle znanych z historii wydarzeń akcja rozgrywa się m.in. na pokładzie statku Andrea Doria, który uległ katastrofie w 1956 roku. Autor głośnej Czerni i purpury powraca do tematyki wojennej!Dutka stworzył charakterystyczny dla swej twórczości kolaż gatunków: wstrząsającej powieści wojennej, romansu z wątkiem obyczajowym i traktatu filozoficznego. To poruszająca lektura, dzięki której czytelnicy, śledząc losy Jane, ważnego świadka zbrodni w bałkańskim Auschwitz, z całą mocą mogą poczuć, że II wojna światowa była w istocie piekłem. To zarazem uniwersalna powieść o nietuzinkowej kobiecie i jej dramatycznej walce o przetrwanie. Brawurowo napisana przez Wojciecha Dutkę, wstrząsająca i na wskroś prawdziwa opowieść o zanurzonej w wojnie Europie. Takie książki chcę czytać!Barbara Wysoczańska, pisarka, autorka m.in. Narzeczonej nazisty
Kiedy skończyłam pisać „Wojna jest kobietą” czułam jakiś dziwny niedosyt, jakbym przerwała swoją pracę w połowie. Nie wyobrażałam sobie nie spotkać się już z ani jedną przedwojenną, pełną ciepła kobietą. Gdzieś z tyłu głowy towarzyszyła mi nieustannie myśl, że im więcej ich odwiedzę, tym więcej wojennych historii ocalę od zapomnienia. Dlatego znowu ruszyłam w Polskę. Dlatego odwiedziłam kolejnych czterdzieści pięć kobiet. Dlatego powstała ta książka.
Spróbuj wejść do ich świata, by poczuć choć namiastkę tego, co przeżyły; by sobie wyobrazić tamtą wojenną rzeczywistość.
Z wdzięczności. Ja spróbowałam.
Będzie mi ich brakowało – tych spotkań, tych rozmów, a przede wszystkim moich bohaterek.
Autorka
Mistrzowsko wykorzystując materiał źródłowy w kilku językach, profesor Mikaberidze stworzył imponujące rozmachem dzieło opisujące wojny, które zaczęły się w czasie rewolucji francuskiej i trwały do klęski Napoleona w 1815 roku. Początkowo toczone we własnej obronie, pod wpływem Bonapartego stały się narzędziem budowy globalnego imperium. Równolegle z walkami w Europie mocarstwa rywalizowały o hegemonię w obu Amerykach, Afryce, Azji i na Bliskim Wschodzie. W okresie między reformacją a wybuchem pierwszej wojny światowej to właśnie wojny napoleońskie były wydarzeniem, które w największym stopniu odmieniło świat, jego skutki zaś są widoczne do dzisiaj.
Ogromna skala wojen napoleońskich sprawiła, że odcisnęły one piętno na wydarzeniach politycznych, kulturalnych, dyplomatycznych i militarnych w każdym niemal zakątku świata. W Egipcie dzięki nim do władzy doszedł Muhammad Ali i stworzył silne państwo. W Ameryce Północnej były przyczyną sprzedaży Luizjany Stanom Zjednoczonym, a następnie wojny amerykańsko-brytyjskiej z lat 1812–1815, które otworzyły drogę do szybkiej ekspansji terytorialnej USA. W Ameryce Łacińskiej stanowiły inspirację dla ruchów narodowowyzwoleńczych, które położyły kres kolonialnej władzy Hiszpanii.
Nie jest to jednak wyłącznie historia militarna tego przełomowego okresu. Oprócz ukazania globalnego zasięgu wojen napoleońskich autor przedstawia szeroki społeczny i ekonomiczny kontekst wydarzeń, wpływ innowacji technologicznych, analizę wewnętrznej polityki poszczególnych uczestników tej rozgrywki oraz splot ich interesów handlowych, działań dyplomatycznych, sojuszy i imperialnych ambicji.
Wojny napoleońskie. Historia globalna, których pierwszy tom właśnie trzymasz, Drogi Czytelniku, to oparta na wieloletnich badaniach, błyskotliwie napisana praca naukowa będąca monumentalnym wkładem w nasze rozumienie tego kluczowego okresu dziejów świata.
ALEXANDER MIKABERIDZE to znany na całym świecie ekspert od epoki napoleońskiej i profesor historii europejskiej na Uniwersytecie Stanowym Luizjany, gdzie jest również dyrektorem James Smith Noel Collection. Polscy czytelnicy znają jego książki Bitwa pod Borodino 1812. Napoleon w walce z Kutuzowem oraz Bitwa nad Berezyną 1812. Wielka ucieczka Napoleona, którą uznano w Polsce za najlepszą książkę napoleońską roku 2019 (nagroda Złotej Pszczoły).
Bohdan Królikowski, absolwent i emerytowany pracownik KUL, członek Towarzystwa Naukowego KUL, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy, tym razem opowiada nam o przygodach dzielnego misia przemierzającego z żołnierzami Wojska Polskiego szlak bojowy podczas II wojny światowej.
Na szlaku wygnańczym z Polski do Polski od roku 1940 do 1947, poprzez stepy i mroźny Sybir, upalny Uzbekistan i uroczą Persję, pustynie Iraku, cudowną i bogatą w pamiątki najdroższą sercu Ziemię Świętą (krainę niegdyś „mlekiem i miodem płynącą”), a obecnie uginającą się pod dużą ilością gajów (pardesów) pomarańczowo-cytrynowych, dalej przez Egipt, Atlantyk i Morze Północne, Szkocję i Anglię, kanał La Manche i Francję, Belgię, Niemcy i Włochy…
S.M. Laureta Wilczyńska
Zasadniczym argumentem przemawiającym za upowszechnieniem wspomnień niepokalanki – siostry Laurety (Zofii) Wilczyńskiej (1898–1985) – jest ich historyczna wartość i unikatowość. Są niezwykle oryginalnym w treści dokumentem czasu II wojny światowej, obejmującym trzy perspektywy spojrzenia na przeszłość – z punktu widzenia zesłańca, żołnierza, ale zawsze i przede wszystkim siostry zakonnej. Stanowią kolejny, niewątpliwie ważny głos-świadectwo minionego czasu, poprzez wpisanie historii własnej w historie tysięcy ludzi, te wypowiedziane i przelane na papier, ale również te niedokończone i niewypowiedziane. Wspomnienia siostry Laurety Wilczyńskiej pozwalają poczuć trudny czas wojny, definiowany w kategoriach dehumanizacji, destrukcji i chaosu, dotknąć go, wejść w lokalne i ponadlokalne relacje podążając za faktograficzną, literacką narracją wojennej tułaczki głównej bohaterki. Zapis wydarzeń stał się dla niej sposobem na zapamiętanie miejsc i spotkanych w czasie drogi na wygnańczym szlaku ludzi, ale również na radzenie sobie z próbami osamotnienia, obcości czy utraty bliskich. Pomimo piętrzących się trudności siostry Laurety Wilczyńskiej nie opuszcza radość życia, wiara w Boga i ludzi, a nade wszystko nadzieja na powrót do wolnej Ojczyzny.
Opracowanie Joanna Lusek
Fabularyzowana historia przedstawiająca losy tych, które degustowały posiłki przyrządzane dla dyktatora. Jak wyglądało życie jednej z nich i z czym się wiązało? "Smak zła" to zajmująca opowieść o całej procedurze, jaką musiały przejść potrawy trafiające na stół Adolfa Hitlera. Nie wspominając o tym, że każda z nich musiała stanowić kulinarne dzieło sztuki, posiłki powinny zostać zawsze dokładnie sprawdzone. Niezależnie od tego, czy były to wyśmienite szparagi z sosem holenderskim, pieczona czerwona papryka czy czekoladowe eklery. Dzięki temu Hitler miał pewność, że nie zostanie otruty, czego zresztą panicznie się bał. Wśród legendarnych testerek dyktatora znalazło się czternaście różnych kobiet, zobligowanych do tego, by przed każdym posiłkiem próbowały przyrządzonego dania. W tej publikacji zostały przybliżone losy jednej z osób należących do ich grona. Gretchen von Bismarck, bo o niej tu mowa, była piękną, młodą Niemką, wywodzącą się z arystokratycznej rodziny. Mogła się poszczycić niebywałym zmysłem smaku i węchu, co pozwalało jej na przygotowywanie genialnych potraw. Wśród marzeń Gretchen szybko zagościło więc to o pracy w roli szefa kuchni. Ostatecznie jednak trafia do wewnętrznego kręgu Hitlera, gdzie ma degustować potrawy serwowane samemu dyktatorowi. Jak żyła? Na czym dokładnie polegały jej obowiązki? I czy łatwo jest próbować dań, nawet najdoskonalszych, gdy nie jest się pewnym, czy przypadkiem dany posiłek nie okaże się ostatnim?
Jedna z najbardziej fascynujących postaci przełomu XVIII i XIX stulecia ożywa pod piórem Krzysztofa P. Czyżewskiego. To nie podręcznikowa historia, ale okazja do podróży w epokę wielkiego przełomu z nieustępliwą dama jako przewodniczką.Kamil Janicki, WielkaHISTORIA.plKsiężna Izabela Czartoryska, kobieta renesansu, której przyszło żyć w kraju wymazanym z mapy Europy, dostaje szansę uratowania swojej ukochanej ojczyzny. Pod przybranym nazwiskiem próbuje ustalić znaczenie tajemniczego podarku. Trop początkowo prowadzi do miasta, o które walczy pięć zwaśnionych mocarstw. Prawdziwa gra toczy się jednak o najwyższą stawkę - wolną Polskę.Czy flisacy, car Aleksander, Józef Wybicki i Napoleon pomogą księżnej Izabeli?Powieść historyczna dla miłośników zagadek, intryg i niespodziewanych zwrotów akcji.Naszpikowana mnóstwem nieznanych faktów, dzięki którym spojrzysz inaczej na czasy Księstwa Warszawskiego.
[...] Regulamin wojskowy Adama Weyde z 1698 roku jest istotny nie tylko z punktu widzenia wojskowości rosyjskiej. Było to bowiem dzieło, które prezentowało najnowsze, wprowadzane pod koniec XVII stulecia w Europie rozwiązania szkoleniowe, organizacyjne i taktyczne.
Całkiem śmiało można pokusić się o konstatację, że gdyby regulamin Weydego został wydany drukiem i przetłumaczony na język niemiecki lub francuski, miałby szanse stać się kluczowym traktatem dla rozwoju powszechnej myśli wojskowej XVIII w.
(fragment Wstępu)
O wolnomularskich motywach zawartych w dobrzyckiej siedzibie Augustyna Gorzeńskiego możemy powiedzieć, że są widoczne, lecz nieoczywiste. Ich odczytywanie jest zadaniem trudnym i ryzykownym, a jednocześnie otwierającym przed nami głębię duchowego przekazu kryjącego się w strukturach i kształtach mających charakter symbolu lub znaku.
Dobrzycki zespół pałacowo-parkowy przyciąga badaczy i miłośników historii jako piękne i wartościowe świadectwo przeszłości Wielkopolski oraz dziejów tamtejszego ziemiaństwa. Dzięki poszukiwaniu wolnomularskiego przesłania utajonego w pałacu i parkowych budowlach mogą one stać się zabytkami dostarczającymi przeżyć estetycznych i intelektualnych o znacznie szerszym zakresie, inspirującymi do praktyk służących duchowemu doskonaleniu się.
Będzie to zapewne zgodne z zasadami wyznawanymi przez Augustyna Gorzeńskiego, ponieważ wolnomularstwo stawia sobie za cel pobudzanie i wykorzystywanie wszelkich możliwości człowieka w dziele moralnej budowy, wzbogacania siebie i polepszania świata.
Paweł Fijałkowski - urodził się w 1963 r. w Warszawie. Archeolog, historyk i publicysta, doktor nauk humanistycznych. Zajmuje się dziejami Żydów w okresie staropolskim, historią polskiego protestantyzmu, pradziejami Mazowsza oraz homoerotyzmem w kulturze europejskiej. Jest autorem kilkunastu książek oraz kilkuset artykułów.
Co działo się za zamkniętymi drzwiami na dworze Tudorów.
Nieślubne dzieci, niewierne królowe, dotknięci impotencją królowie, na których barkach spoczywają losy całej dynastii. Seks i narodziny dzieci całkiem dosłownie stanowiły dla Tudorów kwestię życia lub śmierci – Elżbieta York zmarła w wyniku powikłań poporodowych, dwie żony Henryka VIII zostały ścięte za zdradę małżeńską, a dobrowolne dziewictwo Elżbiety I stało się sygnałem zapowiadającym upadek dynastii.
Amy Licence zaznajamia czytelnika z okolicznościami narodzin synów Elżbiety York, Artura i Henryka, oraz późniejszym małżeństwem Katarzyny Aragońskiej z tymi mężczyznami. Nie szczędzi informacji na temat kolejnych pięciu żon Henryka VIII i jego kochanek, a także życia seksualnego królewskich córek. Książka zawiera szczegółowe omówienie doświadczeń owych kobiet, od kwestii płodności, zapłodnienia i ciąży poprzez wydarzenia rozgrywające się w zaciszu komnat, w których rodziły, aż po macierzyństwo i śmiertelność potomstwa w wieku niemowlęcym. Ukazane na tle wydarzeń historycznych opowieści o każdej z bohaterek skupiają się na epizodach z życia osobistego. Zobaczymy, że jednym sukcesy w alkowie przyniosły awans, a w przypadku innych ostatecznie zdecydowały o ich losie.
AMY LICENCE jest historykiem specjalizującym się w późnym
średniowieczu i we wczesnej epoce Tudorów. Koncentruje się
przede wszystkim na życiu kobiet w analizowanych
przez siebie okresach. Spod jej pióra wyszło wiele książek
poświęconych historii Anglii.
Oto historia Chin oraz ich starcia z Zachodem, począwszy od XIX wieku aż po kolejne stulecie, od dekretu cesarskiego zakazującego handlu opium aż po wybuch rewolucji.Niemal stuletni konflikt objął swoim zasięgiem rozległe tereny od Hongkongu po Pekin i Wielki Mur, wstrząsnął w posadach pełnym egzotycznych splendorów Letnim Pałacem i Zakazanym Miastem, nie oszczędzając także zwykłych wiejskich osad.W dramatyczne zmagania uwikłany jest cały wachlarz postaci: młoda, świeżo poślubiona wieśniaczka walcząca ze skostniałą tradycją swojego ludu, mandżurskie cesarzowe i wojownicy, wpływowi eunuchowie, fanatyczni tajpingowie i zbuntowani bokserzy, nieustraszeni chińscy piraci, artyści, konkubiny, łajdacy i bohaterowie, pełni dobrych intencji misjonarze oraz chciwi kupcy, zachodni dyplomaci i żołnierze.Cesarstwo chwieje się w posadach, a fortuny powstają i upadają.Niezrównany mistrz sagi historycznej powraca... Rutherfurd kreśli pełną rozmachu opowieść, która jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki ożywia historię całego narodu, jego tradycje i ludzi, których ta historia dotyczyła.NEWSWEEKWielkie brawa; otrzymujemy monumentalny, złożony i niezwykle wciągający obraz dziewiętnastowiecznych Chin.THE TIMESEdward Rutherfurd urodził się w angielskim Salisbury. Studiował w Cambridge i kalifornijskim Stanford. W 1983 roku porzucił pracę w branży wydawniczej, żeby osiąść w domu rodzinnym i poświęcić się pisaniu Sarum powieści historycznej obejmującej okres dziesięciu tysięcy lat, której akcja rozgrywa się w okolicach Stonehenge. Gdy książka ukazała się cztery lata później, od razu trafiła na listy światowych bestsellerów. Od tego czasu napisał kilka poczytnych powieści m.in. Paryż, Nowy Jork, Londyn, Rosja, Dublin i Irlandia.
Książka jest pierwszą w Polsce publikacją popularnonaukową dotyczącą Jakoba Steinhardta, artysty pochodzenia żydowskiego, który urodził się w 1887 r. w Żerkowie. Pochodzący z małego, wielkopolskiego miasteczka Steinhardt swoją pasję zaczął rozwijać jako pięciolatek. Po rozpoczęciu nauki w berlińskim gimnazjum rozwijał zamiłowanie do malarstwa odwiedzając muzea i czytając czasopisma poświęcone sztuce. Po powrocie do Żerkowa, pomimo tego, iż rodzinie zależało na tym, by Jakob skierował swoje kroki w stronę kupiectwa, jego rysunki trafiły w ręce Ludwika Kaemmerera, wykładowcy historii sztuki w Akademii Królewskiej w Poznaniu, dyrektora Muzeum im. Cesarza Fryderyka w Poznaniu. Po otrzymaniu stypendium (1906 r.) mógł w latach 1907-1909 studiować w berlińskim Kunstgewerbe Museum, a w trakcie studiów mógł jednocześnie podjąć naukę w malarskiej pracowni Lovisa Corintha, prekursora ekspresjonizmu i pracowni graficznej Hermanna Strucka. Jakob Steinhardt całe swoje życie związał ze sztuką. Zmarł 11 lutego 1968 r. w Nahariji. Jego prace można podziwiać w Muzeum Żydowskim w Berlinie. Publikacja napisana została na podstawie dostępnych materiałów źródłowych, przy wykorzystaniu Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego im. E. Ringelbluma, Muzeum Żydowskiego Instytutu Historycznego, a także przy wsparciu Muzeum Żydowskiego w Berlinie.
Oto bohaterowie tej książki: Simo Hyh, Ludmiła Pawliczenko, Bert Kemp, Wasilij Zajcew, Clifford Shore, Sepp Allerberger, Patrick Devin, Harry M. Furness, a także brytyjscy snajperzy z operacji Foxley i japońscy strzelcy wyborowi. Podziwiani przez niektórych jako doskonali wojownicy, potępiani przez innych jako bezwzględni zabójcy snajperzy bojowi to więcej niż strzelcy. To zdyscyplinowani profesjonaliści o stalowych nerwach, wyszkoleni w strzelaniu do celu, prowadzeniu zwiadu i maskowaniu się. W czasie drugiej wojny światowej, angażowani przez obie strony konfliktu, zadawali śmiertelne ciosy wrogiej armii. W tej książce uznani historycy wojskowości prezentują głośne akcje snajperskie i sylwetki słynnych snajperów. Kreślą ich portrety psychologiczne oraz plastycznie opisują umiejętności strzeleckie. Przywołują wcześniej niepublikowane relacje z pierwszej ręki. Podczas lektury czytelnik niemal odczuje przenikliwy ziąb, w jakim często walczyli strzelcy wyborowi frontu wschodniego, Zajcew i Allerberger, a także cuchnącą, parną dżunglę, gdzie japońscy snajperzy ginęli w koronach drzew. Lepiej zrozumie osobistą zemstę, którą kierowała się rosyjska snajperka Ludmiła Pawliczenko, i sposób, w jaki Fin Simo Hyh wykorzystał swoje umiejętności myśliwego i narciarza, żeby zgładzić aż 700 żołnierzy Armii Czerwonej i stać się najskuteczniejszym jak dotąd strzelcem wyborowym. Ta trzymająca w napięciu książka pozwala zrozumieć rolę, jaką snajperzy odegrali na wszystkich frontach drugiej wojny światowej, a przede wszystkim docenić ich odwagę i umiejętności prezentowane w sytuacji największego zagrożenia. AUTORZY: ADRIAN GILBERT (Sepp Allerberger), TOM C.MCKENNEY (Bert Kemp), DAN MILLS (Patrick Devlin), ROGER MOORHOUSE (Simo Hyh), TIM NEWARK (operacja Foxley), MARTIN PEGLER (Wasilij Zajcew), CHARLES W. SASSER (Ludmiła Pawliczenko), MARK SPICER (Harry M. Furness), LEROY THOMPSON (Clifford Shore), JOHN B. TONKIN (snajperzy japońscy).
Odważna powieść o Annie Smoleńskiej, zapomnianej bohaterce i twórczyni Znaku Polski WalczącejWojna ma wiele imion. Jednym z nich jest KOBIETAAnna nie nosi sukienek, ma krótkie włosy i zawsze usuwa się w cień. Zamknięta we własnym świecie, nie lubi rozmawiać. Kiedy wybucha wojna, przestaje liczyć się dla niej cokolwiek oprócz pomocy innym. I to za wszelką cenę, bo przełamuje swoje bariery i angażuje się w walkę. Podaje paczki i grypsy, monitoruje więzienia, przekazuje informacje o ofiarach ich rodzinom. Pewnego dnia dowiaduje się o konkursie na projekt Znaku Polski Walczącej. Anna rysuje kotwicę i zwycięża!Symbol coraz częściej straszy nazistów z murów i ścian kamienic, a Polakom dodaje otuchy w walce. Wtedy Anna zostaje nakryta przez gestapo. Poddana torturom, nie wydaje nikogoi trafia do obozu w Auschwitz. Chociaż nie może aktywnie walczyć, jej znak wciąż niesie nadzieję na zwycięstwo.Łączniczka to poruszająca opowieść o tym, że inność to siła, która zmienia świat. Inspirowana prawdziwymi zdarzeniami, rzuca też nowe światło na rolę kobiet w okupowanej Warszawie.Opowieść o sile, odwadze i wojnie. Wzruszająca i wstrząsająca.BABKA OD HISTY, Agnieszka Jankowiak-MaikAnna Smoleńska została aresztowana w Warszawie za działalność konspiracyjną. W 1942 roku przewieziono ją do obozu Auschwitz-Birkenau i oznaczono numerem obozowym 26008. Zmarła 19 marca 1943 roku. Miała 23 lata. Powieść Magdy Knedler powraca do dramatycznych wydarzeń z okupowanej Warszawy.Teresa Wontor-Cichy, Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau
Dear Readers! As I place this publication in your hands, I would like to thank you wholeheartedly for the trust that was placed in us by the members of the Polish Falcons of America, headed by President Timothy L. Kuzma. The materials donated within the framework of the Archive Full of Remembrance project provide us with a pretext to bring to all those who are interested, the history of this important organization, in whose activities the element of patriotism was constantly present. The welcoming land of America has received Polish immigrants for many years. Among the newcomers were also enthusiasts of the ideals of the "Sokół" (Falcon) Gymnastic Society, which was gaining popularity in the Polish lands under partition. As a result, the first Falcon nest in Chicago began its activities under the leadership of founding father Feliks L. Pietrowicz, exactly two decades after the formation of "Sokół" in Lvov - the mother nest. Despite the distance and the fact that Poland was not on any maps at that time, contact between the Polish Falcons of America and their native land was constantly maintained and strengthened over the years. It was thanks to the aficionados emerging from Falcon structures - on Polish soil and in the United States, as well as in other countries - that the national identity of Poles could survive throughout the period of partition. When the historical hour came, the rising up of Polonia was not to be underestimated. Members of the Falcons, putting their lives and well-being on the line, joined the ranks of General Józef Haller's Blue Army, in this having the unceasing support of the "father of independence" - Ignacy Jan Paderewski. Over the years, the Polish Falcons of America have responded to the greatest challenges and needs of the Fatherland - the regaining of Poland's independence, the Polish-Bolshevik war, and the difficult situation of the country during both world wars. Important events and figures from Polish history have been entered into the history of the organization. Here we cannot fail to mention the most distinguished Falcon, Teofil Antoni Starzyński, the long-time president of the Polish Falcons of America, who by his attitude and deeds embodied the ideal of a Falcon - a patriot and a Pole. With the transfer of the Polish Falcons of America collection to the Archive of the Institute of National Remembrance repository, memorabilia inextricably linked to the history of our nation has been conveyed to Polish soil. This generous gift came to the Institute as part of the project - immensely important to me - the Archive Full of Remembrance. Since its initiation in 2017, we have received nearly 1,800 acquisitions from private individuals into the IPN repository. We know that remarkably valuable materials, both from Poles and associated with Poland, are outside this country, and we desire to see them - whether in originals or in the form of digital copies - revert to the Motherland. We want to expand our activities, because there were and are institutions that have their own archives that are not always safeguarded in a professional manner - we, as the Institute of National Remembrance, do not want them to be left on their own.
Życiorys Ludwika Marszałka to przykład dramatycznych losów pokolenia akowskiego walczącego o niepodległość Polski z okupantami niemieckim i sowieckim, a po wojnie zdziesiątkowanego przez terror komunistyczny. „Zbroja” był harcerzem, zawodowym oficerem piechoty i lotnictwa Wojska Polskiego, podczas wojny szkoleniowcem i komendantem Obwodu Dębica AK. Później działał w strukturach organizacji „NIE”, Delegatury Sił Zbrojnych oraz Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” na Rzeszowszczyźnie i Dolnym Śląsku. Był poszukiwany przez NKWD i bezpiekę. Zdradzony przez łącznika, aresztowany, przeszedł ciężkie śledztwo. W procesie grupowym został skazany przez komunistyczny trybunał wojskowy na śmierć. 27 listopada 1948 r. zginął zamordowany przez czekistów polskich w więzieniu przy ul. Kleczkowskiej we Wrocławiu. Pośmiertnie awansowany na stopień podpułkownika.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
