W tym dziale zapraszamy do zapoznania się z bogatą ofertą książek z zakresu szeroko pojętej religii, historii religii i kościoła, religioznawstwo, filozofia i teoria religii, religia dalekiego wschodu, religie pierwotne i świata starożytnego to wszystko w jednym miejscu, w dobrej cenie z szybką wysyłką. Najnowsze i najpopularniejsze książki w tym temacie, zapraszamy do sklepu DobreKsiazki.pl
Nauczenie katechizmu ma jednak nie tylko ten cel, żeby oświecać rozum ludzki, lecz także i to przede wszystkim, żeby nakłonić wolę ludzką do urządzenia życia i obyczajów zgodnie z przykazaniami nauki chrześcijańskiej.
(Z Przedmowy kard. Gasparriego)
Katechizm katolicki dla osób dorosłych, które pragną zdobyć pełniejszą znajomość nauki katolickiej, bo tak brzmi pełny tytuł katechizmu, to dzieło kardynała Piotra Gasparriego (1852-1934). Katechizm ten zawiera wykładnię najważniejszych zasad wiary, moralności i kultu, do których przestrzegania zobowiązani są wierni Kościoła katolickiego. Wszystko, co obejmuje, jest wyrażone systematycznie, porządnie, zwięźle i krótko, aby żaden wyraz, tym bardziej pytanie, nie okazało się zbytecznym i niepotrzebnym. Napisany został w formie pytań i odpowiedzi: jest ona z dawien w Kościele praktykowana i używana, a podzielona na małe ustępy, chroni od zamieszania, ułatwia punkty godniejsze widzenia, a przez to i zapamiętanie rzeczy.
Przypominamy prawdy wiary!
Nigdy dotąd streszczenie doktryny katolickiej nie było aż tak krótkie! Właśnie to stanowi o atrakcyjności „Wiary w pytaniach i odpowiedziach” – książki, która trafnie odpowiada na ważne życiowe pytania, a także stanowi wspaniałą pomoc w dziele nowej ewangelizacji, której tak bardzo pragnął, i którą realizował w swoim życiu Święty Jan Paweł II.
Rolą niniejszej publikacji jest ukazanie sedna katolickiej doktryny w jak najmniejszej liczbie słów. Może się ona okazać bardzo pomocna dla tych, którzy chcą uzyskać wiedzę o sakramentach, życiu nadprzyrodzonym, modlitwie i wierze. W syntetyczny i atrakcyjny sposób prezentuje owe kwestie, pokazując, że są one ze sobą połączone, i że jedynie Kościół stanowi drogę wiodącą do prawdziwego szczęścia (Stanisław kard. Dziwisz, arcybiskup metropolita krakowski).
Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?
Kim jest Jezus? Jak się modlić? Czym jest Biblia? W jakim celu chodzi się na niedzielną Mszę? Skąd się biorą ból i cierpienie?… Wiele osób, często w sposób nie do końca świadomy, poszukuje sensu życia zadając sobie tego rodzaju pytania. Leży przed nami rodzaj „kodeksu drogowego wiary” – książka, w której znajdziemy kilkadziesiąt szczerych i prostych odpowiedzi na wielkie i małe pytania dotyczące Pana Boga i naszego życia.
Ateiści uważają, że Bóg nie istnieje.
Agnostycy twierdzą, że owszem, istnieje, ale nie mówi do ludzi.
Wierzący są przekonani, że Bóg nigdy nie milknie.
Czasem jednak zdarza się, że ci, którzy przeczyli jego istnieniu, lub poddawali je w wątpliwość, zaczynają dostrzegać Go w nieskończonym języku galaktyk, w eleganckim kodzie genetyki, w przyprawiających o zawrót głowy cyfrach fizyki atomowej, w niewysłowionej mowie miłości, a nawet w zbijającym z tropu języku cierpienia.
Sądzę, że czytelnicy niniejszych stron ucieszą się wziętymi wprost z życia historiami dziesięciu słynnych podróżników, którzy wysiedli z autobusu ateizmu (autor).
Są nimi:
Francis Collins
Ernesto Sábato
Fiodor Dostojewski
Tatiana Goryczewa
Clive Staples Lewis
André Frossard
Edyta Stein
Vittorio Messori
Narciso Yepes
Gilbert Keith Chesterton
Ksiądz Pier Giordano Cabra, znany i ceniony za swoje konferencje z zakresu duchowości chrześcijańskiej, na łamach tej książki za pomocą dziesięciu biblijnych ikon odkrywa znaczenie i sens życia konsekrowanego w Kościele i świecie. Jego żywe medytacje zakorzenione w adhortacji Vita consecrata są swoistym itinerarium dla osoby powołanej do życia radami ewangelicznymi: czystością, ubóstwem i posłuszeństwem. Ze względu na bogatą treść teologiczną, perspektywy duchowe i wskazówki apostolskie mogą one być solidnym narzędziem animacji dla osób konsekrowanych i ich wspólnot na Rok Życia Konsekrowanego (2015). Mogą też prowadzić do zrozumienia tajemnicy życia konsekrowanego tych, którym jest ono raczej obce.
Pier Giordano Cabra jest znanym i cenionym włoskim kapłanem ze Zgromadzenia Świętej Rodziny z Nazaretu, konsultantem watykańskiej Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, specjalistą od duchowości chrześcijańskiej, autorem licznych publikacji. W Polsce ukazały się następujące książki: Życie braterskie. Krótki przewodnik praktyczny, Krótka medytacja o ślubach, Lectio divina na każdy dzień roku, t. 17 (razem z Giorgio Zevini).
W książce tej przedstawione są zasadnicze duchowe powiązania i prawidłowości, które dają odpowiedź na pytanie: ""Dlaczego spotyka mnie cierpienie, troska, choroba albo cios losu?"" oraz na kolejne pytania: ""Co mogę uczynić, aby się od tego uwolnić i co mogę uczynić, aby coś podobnego nie przydarzyło mi się ponownie?"".Również dzisiaj, w epoce opanowanej techniką, kiedy wielu ludzi zapomniało o mocy Boga i polega na osiągnięciach technicznych i zdolnościach człowieka - Duch Boży działa.Większość ludzi wychodzi z fałszywego założenia, że jedynie ciało potrzebuje uzdrowienia. Ciało jednak odzwierciedla i daje nam odczuć to, co przebiega w duszy - w duchowym ciele w nas. Poprawnym nastawieniem w naszym życiu, nastawieniem wobec nas samych, wobec naszych współbraci i naszego otoczenia jest pozytywne odczuwanie, myślenie, mówienie i postępowanie; jest to warunek, aby osiągnąć uzdrowienie duszy, układu nerwowego i całego ciała. Dopiero kiedy nasze odczuwanie, myślenie, mówienie i postępowanie wprowadzimy w harmonię z wiecznymi prawami - z prawami boskimi zawierającymi pokój wolność, jedność, prawdziwą sprawiedliwość i ofiarną, dającą miłość - uzdrowienie całościowe jest możliwe.
Jeżeli wierzyć niektórym dawnym pisarzom, Adam i Ewa zostali wygnani z Raju niemal natychmiast potem, jak Bóg ich do niego wprowadził (zdarzali się i tacy, którzy utrzymywali, że nastąpiło to tego samego dnia). Pobyt w ogrodzie Eden był zatem dla nich tylko krótkim (chociaż bardzo istotnym i brzemiennym w skutki) epizodem. Pozostałe 960 lat swojego niezwykle długiego życia spędzili na wygnaniu, zaludniając ziemię licznym potomstwem i „czyniąc ją sobie poddaną”. Księga Rodzaju mówi o tych ich późniejszych losach bardzo mało, nic tedy dziwnego, że już w starożytności zaczęły się pojawiać różne apokryficzne opowieści o życiu Pierwszych Rodziców. Przekłady dwóch ich wersji (greckiej i łacińskiej) wypełniają niniejszy tomik.
Pogłoska, że Bóg istnieje, krąży w powietrzu wszędzie, gdzie tylko pojawiają się ludzie. Dopiero w filozofii greckiej Boga pojęto w sposób ścisły. W Izraelu - jako "Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba" - stał się doświadczeniem zbiorowym.
Wybór osobistych esejów dominikanina, ojca Tomasza Dostatniego z okazji 25. rocznicy świeceń kapłańskich, które ukazały się na łamach różnych czasopism m.in. „Tygodnika Powszechnego”, „Kontynentów”, „Akcentu”, „Gazety Wyborczej”, „W drodze” w latach 2005-2015.
„Słowo religijne u ojca Dostatniego brzmi mocniej i prawdziwiej na tle laickim, świeckim niż oficjalnym, politycznym, bo przynajmniej nie zachodzi podejrzenie, że manifestowana katolickość jest prorządowym ukłonem”.
Tadeusz Sobolewski
„Czym jest wiara w tym najbardziej fundamentalnym sensie? To jest wiara w istnienie. Wiara, że się żyje dla czegoś. I wiara w to, co nabywamy z pewnym doświadczeniem życiowym. Tego się nie uzyskuje momentalnie. Wiara, że coś poza życiem dotykalnym, namacalnym jeszcze istnieje. To jest taka najbardziej podstawowa dla mnie definicja wiary”.
Ryszard Kapuściński
Przekład łacińskojęzycznego traktatu Lorenzo Valli z 1440 r. Autor zajmuje się kwestią autentyczności tak zwanej Donacji Konstantyna, dokumentu pochodzącego rzekomo od cesarza Konstantyna Wielkiego, a w rzeczywistości powstałego - jak się go obecnie datuje - na przełomie VIII i IX w.
Dokument ten utrzymuje, że Konstantyn podarował Kościołowi rzymskiemu całą zachodnią część Cesarstwa Rzymskiego. Traktat ma formę ?mowy w obronie prawdy?, Valla posługuje się w nim całym wachlarzem argumentów z zakresu prawa, historii i historiografii, religii, polityki itp.., żeby wykazać niemożliwość przeprowadzenia takiej darowizny.
Bóg nie podróżuje najnowszym modelem mercedesa. Nie macha łapą, siedząc w czerwonym ferrari. Nie pędzi autostradą słońca w gonitwie za Robertem Kubicą albo Adamem Małyszem. Bóg jest autostopowiczem, który zaprasza do prawdziwej podróży.
Pójdź za Mną – mówi do młodych, wyruszających na ŚDM 2016 w Krakowie, i do tego, który nie chce wyjść za próg swojej świątyni samotności i lęku.
Pójdź za Mną – mówi do szukających prawdziwych skarbów mądrości i do tego, który myśli, że zjadł wszystkie rozumy i nie chce słuchać żadnej nauki.
Pójdź za Mną – mówi do każdego z nas.
Mądrość Miłosierdzia Bożego, z ukrytym nawiązaniem motoryzacyjnym, to zaproszenie do tego, aby przeżyć przygodę spotkania. Aby spotkać miłosierdzie Boga w Maryi, Matce Miłosierdzia, uczącej miłości, pokory i modlitwy. Aby spotkać miłosierdzie Boga w Księdze Biblii, pełnej łaski i prawdy. Aby doświadczyć Bożego miłosierdzia w rodzinie Kościoła, uczącej (i uczącej się) codziennej wiary, radości i nadziei. Aby pomyśleć o miłosierdziu Ojca dla tych, którzy na manowcach życia zagubili drogę… jak uczą nas „Powiastki Króla Salomona”.
Idźmy zatem razem, aby szukać miłosierdzia Bożego! Jak naucza prorok: Nie lękaj się, mężu umiłowany, pokój Tobie, bądź pełen mocy! (Dn 10, 19).
Ruszaj w drogę!
Trzymają państwo w ręku książkę, będącą świadectwem osób, które wsłuchawszy się w głos Chrystusa Pana, poszły i głosiły Ewangelię całemu światu (por. Mt 28,19). Papież Franciszek w Adhortacji Apostolskiej Evangelii Gaudium zauważył, że „Każdy ochrzczony, niezależnie od swojej funkcji w Kościele i stopnia pouczenia w swojej wierze, jest aktywnym podmiotem ewangelizacji i byłoby rzeczą niestosowną myśleć o schemacie ewangelizacji realizowanym przez kwalifikowanych pracowników, podczas gdy reszta ludu wiernego byłaby tylko odbiorcą ich działa” (por. EG 120).
Na pytanie „kto to jest apostoł” trafnie odpowiada prorok Amos. Na ponad siedem wieków przed czasami apostolskimi mówi on: „Nie jestem ja prorokiem ani nie jestem uczniem proroków, gdyż jestem pasterzem i tym, który nacina sykomory. Od trzody bowiem wziął mnie Pan” (AM 7,14-15). W ten sposób wyjaśnia, iż nie jest zawodowym prorokiem, nie jest nim z własnego wyboru ani z racji wykształcenia, ani też z racji dziedziczenia, lecz dzięki wolnej decyzji samego Boga. Wybierając właśnie jego, skromnego pasterza, Pan Bóg objawił swoje szczególne upodobanie w ludziach pokornych i prostych. Człowiek nie potrzebuje specjalnego wykształcenia czy pochodzenia, aby zostać „posłanym” przez Boga. Ponadto, apostolstwo w pierwszym rzędzie to nie kwestia mojego wyboru, to wybranie konkretnego człowieka dokonane przez Boga.
Niech lektura tej wyjątkowej książki, napisanej przez życie i działalność poszczególnych misjonarzy bez habitów, stanie się dla wszystkich pragnących pójść drogą powołania misyjnego, pomocą w rozeznawaniu tego głosu oraz świadectwem, że przy współpracy z łaską Bożą wszystko jest możliwe.
+ Ryszard Kasyna
Biskup Pelpliński
Opowieść o pieszej pielgrzymce do Rzymu – Świętego Miasta. Pielgrzymka wyruszyła z Krakowa 18 lipca 1980 r. Jej trasa wiodła przez Wadowice – miejsce, w którym przecież „wszystko się zaczęło”, dalej przez Czechosłowację, Austrię z pięknymi zielonymi Alpami, Włochy z przecinającym je górskim pasmem Apenin, by dojść wreszcie po 54 dniach, 9 września do Rzymu – Wiecznego Miasta, by w końcu spotkać się z Tym, do którego pielgrzymowaliśmy – z Ojcem Świętym Janem Pawłem II. Nie czuło się wtedy ani trudu, ani zmęczenia. Serce radośnie śpiewało: „CHRISTUS VINCIT, CHRISTUS REGNAT, CHRISTUS IMPERAT”.
Stygmatycy to niezwykli świadkowie Męki Chrystusa. Od czasu św. Franciszka z Asyżu, pierwszego człowieka naznaczonego znamionami ran Chrystusa, odnotowano blisko 400 przypadków stygmatyzacji. Wszystkie zostały wspomniane w tej książce, a najbardziej niezwykłe z nich zostały szczegółowo opisane – zwłaszcza w kontekście spotkań stygmatyków z aniołami, którzy, jak dowodzą autorzy, odgrywali w mistycznym życiu tych świętych szczególną rolę. Zostały tu opisane anielskie ingerencje w życiu wielu znanych świętych stygmatyków: św. Franciszka z Asyżu, św. Rity, św. Katarzyny z Genui, św. Teresy z Avila, św. Małgorzaty-Marii Alacoque, św. Weroniki Giuliani, bł. Anny Katarzyny Emmerich, św. Ojca Pio. Znajdziemy tu również niesamowite historie: Natuzzy Evolo, Teresy Neumann, Jadwigi Carboni czy Antonio Ruffiniego.
Opisy przeżyć mistycznych zamieszczone w tej książce zostały potwierdzone przez liczne badania naukowe, szczególnie z dziedziny medycyny, psychiatrii i psychologii.
Bóg nie umarł to książka o nadziei. O tym, że Bóg trwa niezmiennie i trwać będzie na wieki wieków, a to oznacza, że i my żyć będziemy, bo – jak pisze autor - „śmierć nie jest końcem, ale początkiem”, jest „kluczem do życia”. Publikacja siedleckiego kapłana to, malowana niczym najpiękniejszy obraz, opowieść o miłości Boga, który – przychodząc do nas – przynosi ze sobą miłość w darze.
Co z tą miłością robimy? Dlaczego warto być dobrym? Co znaczy prostować drogę Panu? Czym różni się Boża perspektywa patrzenia od ludzkiej? Czy potrzebujemy odpoczynku przy Źródle? Zapraszamy do lektury niniejszej książki autorstwa ks. Józefa Miszczuka, która przynosi odpowiedzi na te i inne, równie ważne, pytania.?
W cywilizacji zachodniej trwa proces wypierania śmierci zarówno z życia społecznego, jak i jednostkowej świadomości. Umieranie i śmierć ulegają zbanalizowaniu, śmierć wydaje się obca i nieoswojona.
Śmierć jest raczej tabuizowana i uznaje się ją za niepożądaną, dlatego jest objęta zakazem manifestowania, który ma powstrzymać ludzi od nadmiernego okazywania smutku i żalu. Tabu dotyczy rzeczy wyjątkowych, nienormalnych, form pośrednich między dwoma stanami odpowiednio sklasyfikowanego przez człowieka Uniwersum, na przykład sacrum i profanum, nadprzyrodzonego i ziemskiego.
Śmierć Jana Pawła II zakwestionowała większość współczesnych przekonań i wyobrażeń dotyczących umierania oraz społecznej roli umierających. Odchodzenie polskiego papieża, poprzedzone wieloletnim zmaganiem się z chorobą i niedołęstwem, przypomniało świadkom tego aktu, że tradycja żegnania członka społeczności wymaga od nich spełnienia odpowiednich rytuałów i obrzędów.
Stało się tak w świecie, w którym towarzyszenie umierającemu jest zaniechaną praktyką, dawna sztuka dobrego umierania – ars bene moriendi – ulega zapomnieniu, a konającego człowieka umieszcza się w szpitalu, gdzie dochodzi do jego urzeczowienia i gdzie nie ma miejsca na długie pożegnanie w rodzinnym gronie.
Polecamy Państwu oryginalne wydanie Katechizmu Kościoła Katolickiego. Ukazanie się edycji typicznej Katechizmu w języku łacińskim pozwoliło edycjom narodowym na ostateczne przejrzenie i uzgodnienie tekstu z tym wydaniem. Dzięki temu także nowe wydanie Katechizmu Kościoła Katolickiego w języku polskim zostało dostosowane do wydania łacińskiego. Mamy nadzieję, że to wydanie jeszcze bardziej ułatwi rozumienie treści depozytu wiary zawartych w Katechiźmie.Opracowany po Soborze Watykańskim II Katechizm Kościoła Katolickiego przedstawia wiernie i w sposób uporządkowany nauczanie Pisma Świętego, Tradycji i Urzędu Nauczycielskiego Kościoła, a także duchowe dziedzictwo Ojców i Świętych Kościoła. Treść ujęta w nowy sposób odpowiada na pytania naszej epoki. Katechizm nie jest dokumentem magisterium Kościoła w tym samym sensie co np. encyklika czy konstytucja apostolska - zawiera bowiem prawdy już gdzie indziej podane i wyjaśnione, ale zawarte w nim treści posiadają zasadniczo status obowiązującej doktryny - zwłaszcza, że Katechizm Kościoła Katolickiego jest zatwierdzony przez Stolicę Apostolską, a w swym pełnym wydaniu zawiera szczegółowe przypisy powołujące się na tekst Pisma Świętego lub nauczanie Tradycji Kościoła.
Poznawanie prawd wiary przez zabawę. Nieoceniona pomoc dla dzieci w nauce katechizmu, a także źródło wielu ciekawych informacji na temat Biblii, Kościoła i chrześcijaństwa. Książka składa się z dwudziestu części, a każda z nich zawiera:- prawdę wiary,- krzyżówkę,- quiz,- zgadywankę z obrazkami,- wybrane słowa Pana Jezusa,- ważną modlitwę,- ciekawostkę biblijnąi nie tylko...Odpowiedzi lub podpowiedzi uważny czytelnik znajdzie w książce.
Zasoby są duchem i znajdują się w twoim wnętrzu. Nigdy nie są widzialne i nigdy nie staną się widzialne. Są niewidzialne dla ludzkiego oka; są niewyczuwalne dla zmysłu dotyku; są nie do usłyszenia i nie do skosztowania. NIEWIDZIALNE ZASOBY – o odnajdywaniu darów Ducha wewnątrz
Zasoby są duchem i znajdują się w twoim wnętrzu. Nigdy nie są widzialne i nigdy nie staną się widzialne. Są niewidzialne dla ludzkiego oka; są niewyczuwalne dla zmysłu dotyku; są nie do usłyszenia i nie do skosztowania. To, co obserwujesz w świecie zewnętrznym, to jedynie formy, jakie owe zasoby przyjmują w postaci pieniędzy, jedzenia, ubrania, mieszkania, środków transportu, kapitału obrotowego, itp.
Twoja duchowa przenikliwość potwierdzi, że tak właśnie jest. Później ujrzysz dowody na to – nie przez dostrzeżenie zasobów, lecz form jakie zasoby przybierają.
Zbiór zasad rozwoju duchowego stworzonych przez Joela Goldsmitha , a zwanych Drogą do Nieskończoności zainspirował miliony ludzi na świecie. W niniejszej książce autor wyjaśnia dziesięć zasad, które nie tylko niosą ze sobą pokój wewnętrzny i wzrost świadomości, ale również zaspakajają ludzkie potrzeby materialne.
Książka Dzieje łódzkiej parafii św. Antoniego przybliży czytelnikowi historię parafii od chwili jej erygowania w 1924 roku aż do końca 2010 roku. W pierwszej części publikacji autor przedstawia sposób organizacji parafii, problemy z którymi musieli się zmierzyć zarówno księża, jak i parafianie. Przypomniany został również mały, drewniany kościółek parafialny, który z czasem zastąpiła monumentalna świątynia. Kolejna część opisuje burzliwe czasy Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, kiedy prace nad budową kościoła nabrały tempa i powstały nowe plany rozbudowy. Trzecia, ostatnia część, przeniesie Państwa w lata 80. i 90. XX wieku, czyli w sam środek przemian geopolitycznych kraju.
Medytacje ks. Grzegorza Rysia nad obrazem ,,Ecce Homo"", który znajduje się w Sanktuarium Ecce Homo Świętego Brata Alberta w Krakowie. To nie jest zwykły obraz, bo też nie malował go zwykły artysta. ,,Ecce Homo"" został namalowany nie po to, żeby cieszyć oczy. Z medytacji nad nim rodzą się pytania: Co wiem o Bogu? Ile wart jest człowiek? Patrząc na ten obraz znajdujemy też odpowiedzi na te pytania. Ks. Grzegorz Ryś, dr habilitowany Historii Kościoła, wykładowca PAT, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
