Literatura beletrystyczna o tematyce filozoficznej dostępna w księgarni internetowej Dobreksiazki.pl. W ofercie nowości, zapowiedzi i bestsellery. Szczególnie polecamy literaturę Olgi Tokarczuk - znana polska pisarka, eseistka, poetka i autorka scenariuszy, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 2018. Jej artystyczny dorobek to między innymi: Księgi Jakubowe, Czuły narrator, Zagubiona dusza, Bieguni, Szafa, Lalka i perła i wiele innych, które znajdziesz w jednym miejscu, z natychmiastową wysyłką.
Czytam opowieści klasztorne Tadeusza Chabrowskiego ... z nieskrywaną fascynacją z przejęciem. To jasne że chodzi najpierw w tym najgłębszym zainteresowaniu o tajemnicę jakiej głodny jest zawsze człowiek świecki nie przynależny siłą rzeczy do żadnego zakonu zanurzony w powszedniość swego życia. O pytanie zatem co naprawdę jest za tym murem . Tam bowiem - domniemuje człowiek z ulicy - jest istnienie całkiem osobne całkiem odrębne od mojego drastycznie różne w swym nieznanym i wzniosłym porządku wymagające szczególnej inicjacji i absolutnej rezygnacji z dobrze wiadomego mi kształtu. Oddane zupełnie sacrum nie banałowi pospolitej mej egzystencji. ... Idzie więc nade wszystko o to co naprawdę realne nie zaś o karby oficjalnych ustanowień. Idzie o rzeczywistą egzystencję w jej wymiarze duchowym psychicznym intelektualnym obyczajowym. O faktyczną wiarę i faktyczną socjologię wspólnoty zakonnej i o bycie w niej osoby. Tej oto osoby. Osoby z całym jej wyjątkowym przecież doświadczeniem i szczególną psychiką z jej niepowtarzalnymi potrzebami religijnymi emocjonalnymi cielesnymi. Czy klasztorna tedy reguła i zakonna mistyka odsyłają wniwecz i w niepamięć to wszystko Czy coś z tego zostaje A jeśli tak to co I jak się mają te ogólne zasady i wzorce starające się uformować konkretnego człowieka w figurę nader uniwersalną - w zakonnika czy mnicha - do tego właśnie co w nim najgłębiej osobiste niepowtarzalne co jego tylko Jakie dramaty duszy jakie dramaty ciała to buduje I jakie konflikty - te wewnętrzne i te zbiorowe których nie brak przecież w każdej wspólnocie nawet najbardziej rygorystycznie uporządkowanej i ściśle hierarchicznej I co zrobić wówczas kiedy niebo staje w płomieniach Bo przecież musi stawać w nich wtedy kiedy mamy w sobie wiarę prawdziwą. Kryzys wiary oraz zwątpienie należą wszakże do jej natury jeśli ma być ona czymś niekłamanym czymś autentycznym. fragm. Posłowia prof. nadzw. dr hab. Zbigniew Mikołejko
Bohaterami tej pasjonującej powieści są filozof Friedrich Nietzsche i słynny wiedeński lekarz Josef Breuer. Ci dwaj wielcy ludzie spotykają się w 1882 roku w Wiedniu w niecodziennych okolicznościach. Nietzsche jest ciężko chory i pogrążony w rozpaczy. Nad życiem Breuera coraz bardziej zaczyna ciążyć fascynacja pacjentką, Anną O., którą uwolnił od objawów histerii. Czy będą potrafili uleczyć siebie nawzajem? Ich rozmowy służą Yalomowi do przedstawienia w niezwykły sposób zarówno filozofii Nietzschego, podstaw psychoanalizy, jak i rozważań dotyczących kwestii egzystencjalnych: sensu życia, śmierci, miłości, wolności.
Autor ? znakomity znawca psychoterapii grupowej i utalentowany pisarz ? wprowadza nas w terapeutyczny mikrokosmos złożonych relacji międzyludzkich. Bohaterami najnowszej powieści Irvina D. Yaloma są doświadczony psychoterapeuta Julius Hertzfeld, kilkoro jego pacjentów oraz... dziewiętnastowieczny niemiecki filozof Arthur Schopenhauer. W niewielkiej grupie terapeutycznej splatają się losy ludzi, których wydaje się tak wiele dzielić ? poziom wykształcenia, doświadczenia życiowe, problemy. Mamy wyjątkową okazję, by nie będąc uczestnikami terapii grupowej, poznać tajemnice przebiegu sesji. Poznajemy także prawdziwą historię życia Arthura Schopenhauera, którego filozofia przenika do prowadzonej przez Juliusa grupy.
o wyjątkowa i fascynująca książka. Irvin D. Yalom podjął się niezwykłego zadania literackiego, psychologicznego i egzystencjalnego. Losy i twórczość żydowskiego filozofa Barucha Spinozy, żyjącego w Holandii w XVII wieku, związał z losami Alfreda Rosenberga, twórcy rasistowskich i skrajnie antysemickich teorii narodowego socjalizmu, skazanego na śmierć w 1946 roku w Norymberdze. Poznajemy wewnętrzny świat tych dwu osób o krańcowo odmiennych postawach i orientacji życiowej, uwikłanych w burzliwe relacje z otoczeniem.
Rosenberg od wczesnych lat obsesyjnie nienawidzi Żydów, głosi wyższość rasy aryjskiej i robi karierę w nazistowskim państwie. Jest zafascynowany twórczością Spinozy, ale nie może pogodzić się z faktem, że był on Żydem. Zmagając się z depresją i obsesyjnymi myślami, spotyka się z psychiatrą - psychoanalitykiem, który próbuje prowadzić z nim psychoterapię.
Przejmująca niczym biblijna przypowieść historia dwóch braci tkwiących w odwiecznym śmiertelnym uścisku. To proza męska, ostra, wyrazista, a jednocześnie wyrafinowana w idealnie prostej formie. Z realiami szwedzkiej prowincji Lindgren postępuje tak jak tragicy greccy w z mitem - czyni z nich historię archetypiczną, podejmując w ten sposób dyskurs o kondycji ludzkiej.
Nominowany do Nagrody Bookera bestseller Atlas Chmur Davida Mitchella to również jedna ze Stu Książek Dekady według wpływowych brytyjskich krytyków literackich Richarda Madeleya i Judy Finnigan. Teraz na jego podstawie powstał głośny film, w którym kreacje stworzyła plejada gwiazd: Tom Hanks, Halle Berry, Susan Sarandon, Jim Sturgess, Ben Whishaw, Jim Broadbent i Hugh Grant.
Pasażer statku, z utęsknieniem wyglądający końca podróży przez Pacyfik w 1850 roku; wydziedziczony kompozytor, usiłujący oszustwem zarobić na chleb w Belgii lat międzywojennych; dziennikarka-idealistka w Kalifornii rządzonej przez gubernatora Reagana; wydawca książek, uciekający przed gangsterami, którym jest winien pieniądze; genetycznie modyfikowana usługująca z restauracji, w oczekiwaniu na wykonanie wyroku śmierci; i Zachariasz, chłopak z wysp Pacyfiku, który przygląda się, jak dogasa światło nauki i cywilizacji - narratorzy Atlasu Chmur słyszą nawzajem swoje echa poprzez meandry dziejów, co odmienia ich los zarówno w błahym, jak i w doniosłym wymiarze.
W tej niezwykłej powieści David Mitchell znosi granice języka, gatunku literackiego i czasu, proponując zadumę nad właściwą ludzkości żądzą władzy i niebezpiecznym kierunkiem, w którym w pogoni za władzą zmierzamy.
Maria, młoda dziewczyna z brazylijskiej prowincji, wyrusza w daleką podróż. Jednak świat jest inny, niż sobie wyobrażała. Gorzkie doświadczenia sprawiają, że zostaje prostytutką. Decyduje się na życie bez miłości i wpada w pułapkę, z której wybawić może właśnie miłość.
Bolano stworzył ostateczne zwieńczenie swojej niesłychanej pisarskiej ambicji, ale zarazem wyznaczył nowe granice tego, co można zawrzeć w formie powieści w naszym coraz bardziej przerażającym post-narodowym świecie. Jonathan Lethem, ?New York Times Book Review?
Pisząc 2666, Bolano zapewne zdawał sobie sprawę, że umiera. Dlatego warto czytać tę książkę jak testament pisarza, który zna swoją wartość i wie, co ma do przekazania światu. Ale jako mistrz niedopowiedzenia i otwartych zakończeń nie komunikuje tego wprost. Musimy sami zrozumieć, jaka ukryta logika łączy badacza nieeuklidesowej geometrii, na poły mitycznego niemieckiego pisarza i okrutne morderstwa kobiet na pograniczu meksykańsko-amerykańskim.
Czworo młodych literaturoznawców: Jean Claude?a Pelletiera (z Francji), Piera Moriniego (z Włoch), Manuela Espinozę (z Hiszpanii) i Liz Norton (z Anglii) łączy przyjaźń oraz fascynacja dziełem Benna von Archimboldiego, którego literacka sława jest równie wielka jak tajemnica otaczająca jego osobę: należy on do gatunku pisarzy zaginionych, których nikt go nigdy nie widział. Na wieść o tym, że Archimboldi podobno przebywa w Meksyku, krytycy postanawiają wyruszyć na jego poszukiwanie. Tam, w Santa Teresa (zwierciadlane odbicie Ciudad Juarez okrytego niechlubną sławą ?miasta-mordercy kobiet?) dowiadują się o niekończącej się serii okrutnych zabójstw kobiet, gwałconych, torturowanych, których ciała są porzucane następnie na pustyni i miejskich wysypiskach, zbrodni z którymi policja i władze nie mogą albo nie chcą się uporać. To właśnie Santa Teresa, jak również postać zaginionego pisarza są klamrami spinającymi w nierozerwalną całość pięć części powieści, które mogą być czytane jako odrębne historie.
W wydanym pośmiertnie 2666, znajdziemy wszystko, co najbardziej charakterystyczne dla Bolano - otwarte zakończenia, niedopowiedzenie, szkatułkowy i meandryczny sposób snucia opowieści, polifoniczną narrację wchłaniającą i mieszająca rozmaite głosy, przeróżne rejestry czasem pozornie niemożliwe do pogodzenia - wszystko, co, cytując Susan Sontag, uczyniło z niego ?najważniejszego i najbardziej podziwianego powieściopisarza języka hiszpańskiego jego pokolenia?. Jeden z bohaterów powieści, kupując leki dla córki, wdaje się, jak to bywa u Bolano, w literacką dyskusję z aptekarzem, a potem zastanawia się: ?Jakiż to smutny paradoks, pomyślał Amalfitano. Już nawet oświeceni farmaceuci nie mają odwagi sięgnąć po wielkie dzieła, niedoskonałe, gwałtowne, te, które torują drogę w nieznane. Wybierają doskonałe wprawki wielkich mistrzów. Chcą widzieć wielkich mistrzów podczas szermierczych sesji treningowych, ale nie obchodzą ich prawdziwe batalie, gdzie wielcy mistrzowie walczą z tym czymś, z tym czymś co przeraża nas wszystkich, tym czymś, co nas paraliżuje i bierze na rogi, i jest krew, i śmiertelne rany, i smród?.
2666 jest właśnie taką właśnie książką ? gwałtowną, niedoskonałą, torującą drogę w nieznane, prawdziwą i ostatnią batalią Bolano z tak doniosłymi tematami jak zło i szaleństwo, miłość i śmierć.
Ekskluzywne wydanie kolekcjonerskie kultowej powieści George?a Orwella ilustrowane gwaszami Iwana Kulika.
George Orwell, właśc. Eric Arthur Blair (1903?1950), angielski powieściopisarz, eseista I publicysta. Największy rozgłos przyniosły mu powieści Folwark Zwierzęcy i Rok 1984. W Polsce ponadto ukazały się: Córka proboszcza, Wiwat aspidistra!, Brak tchu, Birmańskie dni oraz felietonów i esejów I ślepy by dostrzegł.
Orwell pisał: ?Folwark zwierzęcy miał być przede wszystkim satyrą na rewolucję rosyjską. Jednak, jak podkreślam, przesłanie utworu jest szersze: chciałem wyrazić w nim myśl, iż ów szczególny rodzaj rewolucji (gwałtowna rewolucja oparta na konspiracji, z motorem napędowym w postaci nieświadomie żądnych władzy osób) może doprowadzić jedynie do zmiany władców. Mój morał brzmi tak oto: rewolucje mogą przynieść radykalną poprawę, gdy masy będą czujne i będą wiedzieć, jak pozbyć się swych przywódców, gdy tamci zrobią, co do nich należy.
[...] Nie można robić rewolucji, jeśli nie robi się jej dla siebie; nie ma czegoś takiego jak dobrotliwa dyktatura?.
Iwan Kulik urodził się w 1959 r. na Ukrainie. Malarz, ilustrator, grafik. Od 1990 roku mieszka w Polsce. Stworzył cykle ilustracji do Mistrza i Małgorzaty Bułhakowa (MUZA 2004) oraz Folwarku zwierzęcego Orwella. Jego obrazy olejne oraz gwasze znajdują się w rękach prywatnych kolekcjonerów na całym świecie. Ostatnio zajmuje się także pisaniem.
Księga o Niewidzialnym to zbiorowe wydanie najpiękniejszych przypowieści Erica-Emmanuela Schmitta - Oskara i Pani Róży, Pana Ibrahima i kwiatów Koranu, Dziecka Noego, Zapasów z życiem - zawierające ponadto publikowaną po raz pierwszy w Polsce buddyjską baśń Milarepa. To opowieści, które poruszają najczulsze struny ludzkiej wrażliwości i przypominają o prawdziwym sensie życia – Niewidzialnym, lecz możliwym do odkrycia.
Kilka osób w podejrzanych okolicznościach otrzymuje intratne propozycje. Nie do końca wiedzą, co mają robić, nikt nie wie też, o co może naprawdę chodzić. Ale stany ich kont znacząco się zwiększają, a to jest przecież najważniejsze. Do czasu?
Żądze, pragnienia, manipulacja, wewnętrzne konflikty i dramaty ? oto materia, z której utkany jest kryminał Aleksandra Wiernego. Powieść częstochowskiego prozaika to oryginalne połączenie tematyki kryminalnej z metafizyczną, każące zastanowić się nad tym, co tak naprawdę kieruje nami w życiu.
Aleksander Wierny ? urodził się (w 1973 r.) i mieszka w Częstochowie. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim. Kiedyś ? dziennikarz prasowy i telewizyjny, reżyser i scenarzysta filmów promocyjnych, dziś ? urzędnik. Wydał Światło i Matkę mojego dziecka.
Szatan, miłość, historia.
Jedna z największych powieści świata w klasycznym tłumaczeniu.
Tej powieści Bułhakow poświęcił 12 lat życia. Zaczął ją pisać w 1928 r. ale po dwóch latach spalił rękopisy, uznając, że nie ma przed nim ? jako pisarzem ? przyszłości w Związku Sowieckim. Powrócił do pisania w 1931 r. Kończył książkę w strachu przed aresztowaniem, bo napisana przez niego na 60. urodziny Stalina roku sztuka ?Batumi? nie spodobała się jubilatowi. Gniew dyktatora sprawił, że pisarz się rozchorował i przestał wychodzić z domu. Jego ostatnie dni opisała żona Jelena. Jej zapiski, po raz pierwszy publikowane w Polsce, dodajemy do tego wydania ?Mistrza i Małgorzaty?.
Powieść ukazała się niemal 30 lat po śmierci pisarza ? w okrojonej przez cenzurę formie ? i stała się sensacją. Pierwsze polskie wydanie zniknęło z księgarń w ciągu jednego dnia. W obecnej, pełnej edycji zaznaczono miejsca w których ingerowała władza.
?Mistrz i Małgorzata? należy do kanonu powieści XX wieku. Trudno sobie bez niej wyobrazić współczesną kulturę.
Zaś fraza ?rękopisy nie płoną? weszła do języka potocznego ? dziś wiemy, że słowo potrafi być nieśmiertelne, a wybitna twórczość przetrwa największe kataklizmy.
Książka Joanny Pettersson to zbiór opowieści, które łączy kilku bohaterów, podpatrywanych w gąszczu wydarzeń ? mniej lub bardziej historycznych ? przełomu XVIII i XIX wieku. Widzimy ich w sytuacjach, w których próbują wygrać z losem parę chwil zwykłego, codziennego szczęścia. Łatwo nie będzie, wszak przeciwnikiem w tej grze jest to samo przeznaczenie, które stworzyło miłość bez happy endu, wojnę bez glorii i chwały, okrucieństwo i podłość ? o tym wszystkim też jest ta książka, wykorzystująca elementy oświeceniowej historii filozoficzno-podróżniczej na kształt Kandyda, klasycznej powieści przygodowej, romantycznej opowieści grozy i subtelnego romansu. Sięganie do epickiej tradycji objawia się też nawiązaniami intertekstualnymi i sięganiem obfitą garścią po niemalże zapomniane już tytuły, które współtworzą fabułę.
Preferencje literackie autorki ujawniają się nie tylko w zręcznym żonglowaniu gatunkowymi matrycami, ale też w narracyjnej swawoli. Widzimy te same historie z perspektywy różnych bohaterów i spisane różnymi literackimi językami ? pierwszoosobowy narrator bywa tutaj i bezpośrednim obserwatorem wydarzeń, i podmiotem pisanego z dystansu pamiętnika, a nawet naiwną autorką dziewczęcego sztambucha. Najważniejsze jednak, że w każdej z tych potyczek z literacką materią ocalone zostaje to, co dla opowieści najważniejsze ? prawda o nietuzinkowym bohaterze, którego przeżycia i przemyślenia zmuszają do śmiechu i do płaczu, pozwalają tęsknić za mądrzejszym i pełniejszym życiem i cieszyć się chwilą obecną.
Z recenzji poprzednich książek:
Bardzo dobrze zapowiadająca się debiutantka. Charakteryzuje ją klasyczny styl, bogata narracja, osadzenie w bliżej nieokreślonej przeszłości, świat legend i baśni.
www.lubimyczytac.pl
"Witraż z Jednorożcem" Joanny Pettersson to cudowna podróż przez kolorowy świat, pełna niespodzianek, chwytająca za serce i odświeżająca duszę. Zaskakujące przygody bohaterów i ich uczucia to ich życie ukazane od poetyki kulinariów poprzez głębię uczuć i ingerencję opiekunów z zaświatów. Barwna, tajemnicza i piękna niczym witraż powieść. Gorąco polecam zanurzenie się w ten zachwycający świat.
Wiesława Zielińska-Dybowska
Wcześniejsze publikacje:
- "Opowieści z Nordponte"
- "Witraż z jednorożcem"
O Autorce:
Ukrywająca się pod pseudonimem profesor filologii szwedzkiej. Mieszka w Norwegii, ale czuje się Polką i regularnie bywa w kraju.
PATRONI:
magazyn "Kontury"
Krytycznym Okiem
Coolturka.com.pl
Chłopiec Santiago, wyrusza ze swych rodzinnych stron w Hiszpanii na egipską pustynię, by odnaleźć ukryty w piramidach skarb. Na swej drodze spotyka cygankę, człowieka, który nazywa siebie królem i alchemika - to oni inspirują Santiago do dalszej wędrówki.
Ta podróż prowadzi pasterza do odkrycia skarbu, który drzemie w nim samym.
Pisarstwo Baczewskiego jest pełne paradoksów. Zdaje się bezceremonialne, dosadne, ale jednocześnie — w tych samych utworach — zdradza imponującą erudycję autora. Baczewski jest, czy też chce być, dziedzicem klasycznych i nowoczesnych arcypoetów, a przy tym występuje jako dziecko swych czasów, w których doszło do spektakularnej dewaluacji humanistycznej i artystowskiej tradycji.
Baczewski zmaga się w swojej książce z dziedzictwem racjonalnej, spekulatywnej, dialektycznej filozofii, zestawia ją z narracyjną logiką bajki, wykoślawia i doprowadza do absurdu, ujawnia jej (filozofii) konwencjonalność, ale też…poetycki walor. Bo też porażki filozofii (jej ograniczenia albo jej szaleństwa) okazują się wygraną literatury.
=Krzysztof Uniłowski
Ile osób na ziemi może pochwalić się tym, że kiedyś było człowiekiem, a teraz jest Archaniołem na usługach Ojca?
Dla Tyraela życie nie jest łatwe. W końcu jego praca to walka ze złem. Ale przez to, że kiedyś był człowiekiem i ma jak każdy człowiek wątpliwości, popadł w alkoholizm. Dręczą go wyrzuty sumienia, gniew, żal i wspomnienia, które się niemalże zatarły. Wszystko komplikuje się jeszcze bardziej, gdy dostaje nowe zlecenie. Wraz z piątką pozostałych Archaniołów ma za zadanie zniszczyć raz na zawsze Tytanów, biblijnych dzieci ludzi i Aniołów. Zadanie wydaje się łatwe, ale tylko dlatego, że Tyrael pozostaje ślepy i głuchy na świat, mimo tego iż ten właśnie wali mu się na głowę...
Tyrael to powieść poruszająca tematy ważne dla każdego człowieka. Dobro, zło i granice między nimi. Tutaj Archaniołowie nie są do końca dobrzy, a Demony nie są do końca złe. Autor zadaje fundamentalne pytanie o motywy ludzkich działań i o to, jak daleko jesteśmy w stanie się posunąć, aby osiągnąć cel.
Marek Olbrich, urodzony w 1993 roku, absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Rudzie Śląskiej. Tyrael jest jego debiutem literackim, który zaczął tworzyć, mając 16 lat. Prywatnie jest spokojną, miłą osobą, zapalonym czytelnikiem fantasy, oddanym słuchaczem polskiego rapu oraz wiernym graczem Blizzarda.
Maria, młoda dziewczyna z brazylijskiej prowincji, wyrusza w daleką podróż. Jednak świat jest inny niż sobie wyobrażała. Gorzkie doświadczenia sprawiają, że zostaje prostytutką. Decyduje się na życie bez miłości i wpada w pułapkę, z której wybawić może właśnie miłość.
"Jedenaście minut" to współczesna baśń dla dorosłych, przypowieść o seksie, miłości i przeznaczeniu, które sprawia, że kręte ścieżki naszego losu mogą nieoczekiwanie poprowadzić nas ku szczęściu, choć dawno przestaliśmy w nie wierzyć.
"Jedenaście minut" to zarazem głębokie studium o naszej seksualności, o jej sacrum i profanum, o tak ważnej strefie naszego życia, a zarazem tak zakłamanej. To powieść, która nie pozwala na obojętność i budzi nadzieję, że spotkanie z drugim człowiekiem może być najważniejszym doświadczeniem naszego życia.
Czyta: Anna Zawiślak
Wilde's only novel, first published in 1890, is a brilliantly designed puzzle, intended to tease conventional minds with its exploration of the myriad interrelationships between art, life, and consequence. From its provocative Preface, challenging the reader to believe in 'art for art's sake', to its sensational conclusion, the story self-consciously experiments with the notion of sin as an element of design.
Yet Wilde himself underestimated the consequences of his experiment, and its capacity to outrage the Victorian establishment. Its words returned to haunt him in his court appearances in 1895, and he later recalled the 'note of doom' which runs like 'a purple thread' through its carefully crafted prose.
Jonathan Swift's classic satirical narrative was first published in 1726, seven years after Defoe's Robinson Crusoe (one of its few rivals in fame and breadth of appeal).
As a parody travel-memoir it reports on extraordinary lands and societies, whose names have entered the English language: notably the minute inhabitants of Lilliput, the giants of Brobdingnag, and the Yahoos in Houyhnhnmland, where talking horses are the dominant species. It spares no vested interest from its irreverent wit, and its attack on political and financial corruption, as well as abuses in science, continue to resonate in our own times.
Utrzymana w formie wywiadu rzeki biografia niejakiego Ranta, małomiasteczkowego odmieńca, który wykorzystuje w niecodzienny, perwersyjny sposób swoje wyczulone zmysły smaku i węchu. Z powodu tych dziwactw zostaje przekupiony i zmuszony do przeniesienia się do większego miasta, gdzie za dnia jest deratyzatorem, a nocą uczestnikiem "party crashingu" - gry, której celem jest taranowanie swoim autem innych samochodów. A wszystko po to, by wydarzyło się w końcu coś godnego uwagi, by czas na chwilę stanął w miejscu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
