Publikacja jubileuszowa dedykowana Profesorowi Jackowi Migasińskiemu zawiera teksty Jego przyjaciół, współpracowników i uczniów nawiązujące bezpośrednio do twórczości filozoficznej i działalności akademickiej Jubilata, a także do bliskiej mu problematyki, mieszczące się w spektrum zagadnień od metafizyki po fenomenologię. Tym dwóm wielkim kręgom problemów Profesor poświęcił większość swoich badań. Rozumienie zarówno metafizyki, jak i fenomenologii prezentowane w jego pracach wywarło znaczący wpływ na sposób podejścia do tematów, które zawierają się w przestrzeni badawczej zarysowanej między tymi pojęciami.
„Prawda jest konkretna” – to hasło, napisane wielkimi literami, widniało nad biurkiem Bertolta Brechta podczas jego duńskiego wygnania. W czasie politycznych zawirowań maksyma ta nie pozwalała Brechtowi zapomnieć o otaczającej go rzeczywistości. Jaką rolę może odegrać sztuka w społecznych i politycznych bojach? Czy może stać się narzędziem kształtowania świata, a nie tylko jego odbiciem?
Prawda jest konkretna Floriana Malzachera powstała po dwudziestoczterogodzinnym, siedmiodniowym obozie-maratonie zorganizowanym w trakcie festiwalu steirischer herbst w austriackim Grazu. Zawiera 99 opisów taktyk i strategii artystycznych, zaprezentowanych przez praktyków z całego świata. Dokumentuje szerokie pole sztuki zaangażowanej i artystycznego aktywizmu naszych czasów.
Paramhansa Jogananda
Mądrość Joganandy, tom 6
Jak zdobyć odwagę, spokój i pewność siebie
Według autora tajemnicą skutecznego przezwyciężania życiowych trudności jest odpowiednia postawa nacechowana odwagą, spokojem i pewnością siebie. Dzięki niej wszystkie nasze przedsięwzięcia, choćby najbardziej śmiałe, stają się możliwe, a każdy wysiłek na drodze do ich realizacji dodaje nam siły i odwagi. Pomaga zobaczyć, jak stres, pośpiech i lęk zawsze blokują dostęp do własnego wnętrza i spoczywającej tam niewyczerpanej siły.
Do odwagi, spokoju i pewności dostęp zyskać może każdy, pod warunkiem, że przystanie na chwilę w biegu za tym, co oferuje świat zewnętrzny i sięgnie po głęboką wartość jaka spoczywa w nim samym. W większości utraciliśmy kontakt ze źródłem wewnętrznej siły i sprawczości, ale wszystko to można odzyskać, by cieszyć się pełnym satysfakcji, zrównoważonym życiem.
Oferowane przez Joganandę codzienne praktyki głębokiej koncentracji i medytacji, połączone z bogactwem, jakie niesie ze sobą stosowanie skutecznych afirmacji, pozwoli uporać się ze stresem i napięciem, zrezygnować z nawykowego wpadania w złość ukierunkowaną na okoliczności zewnętrzne, pokonać takie choroby naszych czasów, jak depresja i negatywizm, a tym samym odmienić dotychczasowe życie. Taka przemiana wymaga odwagi, spokoju i pewności, których odnalezienie w sobie może stać się źródłem największej satysfakcji.
Jak to zwykle w przypadku pozycji autorstwa hinduskiego mistrza książka ta nie straciła na aktualności i w równym stopniu dotyczy codziennych problemów życia czytelników dwudziestego pierwszego wieku. Jej wielką zaletą jest tchnąca z każdej strony otwartość autora na inne ścieżki duchowe i wyznania swoich czytelników oraz jego niegasnący humor i mądrość.
"Krocz naprzód śmiało. Idź przed siebie każdego dnia pełen spokoju i głębokiej wiary. Kiedyś pokonasz nareszcie strefę karmicznych cieni, przekroczysz wszystkie trudności i życiowe próby, by na koniec ujrzeć świt boskiego spełnienia."
Paramhansa Jogananda
Cytaty z ksiązki:
Sukces, zdrowie i mądrość są naturalnymi atrybutami duszy. Identyfikacja ze słabymi myślami i nawykami, jak również brak koncentracji, wytrwałości i odwagi są odpowiedzialne za cierpienia wynikające z biedy, chorób i im podobnych przyczyn.
Twoje myśli pełne lęku paraliżują zdolność do osiągnięcia sukcesu. Sukces oraz doskonałość umysłu i ciała są wartościami przyrodzonymi człowiekowi, ponieważ został on stworzony na obraz Boga. Aby móc upomnieć się o to przyrodzone prawo, człowiek musi jednak najpierw pozbyć się iluzji swoich ograniczeń.
Wszystko należy do Boga. Dlatego pamiętaj zawsze, że jako dziecko Boga posiadasz wszystko, co należy do twego Ojca. Powinieneś odczuwać pełną satysfakcje i spełnienie wiedząc, że masz dostęp do wszystkiego, co jest własnością Boga. Twoim dziedzictwem jest doskonałość i dobrobyt, choć wybierasz niedoskonałość i ubóstwo. Poczucie posiadania wszystkiego musi stać się nawykiem każdego człowieka.
Myśl i dorobek Benedykta XVI nie przestają budzić zainteresowania badaczy, a klasyfikacja światopoglądu ks. prof. Josepha Ratzingera nadal wzbudza dyskusje.
Pionierskie studium (2012 r.) francuskiego tomisty dokonuje syntezy filozoficznych korzeni teologii Josepha Ratzingera kładąc nacisk na współczesną percepcję relacji między wiarą a rozumem oczami bawarskiego teologa. Jednym z głównych punktów analizy biskupa Bernarda Tissier de Mallerais jest również wielobarwne pojęcie hermeneutyki w pismach niemieckiego papieża.
Marcin Beściak, doświadczony tłumacz naukowy, znakomicie oddaje w języku polskim filozoficzne i teologiczne niuanse obecne we francuskim oryginale dzieła.
Książka zawiera dodatek w postaci wnikliwej analizy autorstwa Adama Małaszewskiego dzieła młodości ks. prof. Josepha Ratzingera, Wprowadzenie do chrześcijaństwa. Zwięzłe studium polskiego badacza harmonijnie uzupełnia Portret filozoficzny francuskiego purpurata.
Ekscytująca wyprawa do źródeł ludzkiego językaWyobraź sobie, że jesteś jaskiniowcem żyjącym 25 000 lat temu. Nie mieszkasz jednak w jaskini, tylko w namiocie ze skór rozpiętym na rusztowaniu z kości. Twoja kultura jest tak rozwinięta, że powstają dzieła sztuki. Wokół malowideł zwierząt i obrysów dłoni stawiasz kropki, krzyżyki i trójkąty; kreślisz równoległe linie i spirale. Twój lud wie, jakie jest ich znaczenie od 30 000 lat używa tych samych 32 znaków. Potem jednak ty i twoje plemię odchodzicie w niepamięć a z wami wiedza o waszym językuA teraz, razem z autorką, odkryj, co oznaczały te tajemnicze znaki. Czy wzory kryjące się w głębinach europejskich jaskiń to najdawniejsze ślady nowoczesnego człowieka? Czy tak właśnie wyglądał język naszych przodków?Pierwsze znaki udowadniają, że praca paleoantropologa ma o wiele więcej wspólnego z przygodami Indiany Jonesa, niż moglibyśmy przypuszczać. Nie tylko towarzyszymy autorce w trudach jej ekspedycji, ale także stawiamy wraz z nią śmiałe tezy i szukamy ukrytych znaczeń. Łamiemy przy tym szyfr 32 tajemniczych znaków, by poznać myśli naszych przodkówJeśli lubisz tajemnice, ta książka jest dla ciebie. Genevieve von Petzinger jest archeologiem, ale w tej fascynującej, żywo i przystępnie napisanej opowieści staje się przewodnikiem i detektywem, odkrywającym tajemnice artystów z epoki lodowej, twórców niesamowitych malowideł zachowanych w jaskiniach. Każdy, kto przeczyta tę książkę, będzie z większym podziwem myślał o tych dawnych artystach, o ich miłości do zwierząt i świata przyrody i o tym, jak wiele mamy z nimi cech wspólnych.Virginia Morrell, autorka Animal Wise i Ancestral PassionsGenevieve von Petzinger wykazuje, że oprócz sztuki figuratywnej, uderzająco pięknych wizerunków koni i żubrów, na malowidłach pojawiają się również 32 znaki, które mogą być utrwalonym w kamieniu zapisem słów symbolami, dzięki którym być może udanam się zajrzeć w umysły ludzi żyjących w czasach paleolitu. Jeśli hipotezy autorki znajdą potwierdzenie, jej praca może okazać się jednym z najważniejszych odkryć naukowych naszych czasów.Wade Davis, autor Węża i tęczyNiewiele jest tajemnic równie intrygujących jak ta, co abstrakcyjne symbole namalowane na ścianach grot oznaczały dla twórców żyjących w okresie ostatniego zlodowacenia. W swojej fascynującej książce Genevieve von Petzinger zabiera nas w podróż w czasie, dziesiątki tysięcy lat wstecz, do miejsc, które zadziwiają swoim pięknem. Jest to niezwykła próba zgłębienia psychiki naszych odległych przodków.Ian Tattersall, kurator w Amerykańskim Muzeum Historii NaturalnejGenevieve von Petzinger jest paleoantropologiem, który specjalizuje się w badaniu europejskich malowideł naściennych z epoki kamienia łupanego. Jako jedyny naukowiec zajmuje się związkami i podobieństwami między najstarszymi znakami abstrakcyjnymi. Autorka licznych prac naukowych, publikowanych m.in. na łamach New Scientist i Science Illustrated. Jej wystąpienia na TED Talks obejrzało ponad 3 000 000 internautów. Jej babka należała do zespołu kryptologów, którzy łamali szyfr Enigmy.
The Times Top 10 BestsellerTHE INTERNATIONAL BESTSELLER, WITH OVER THREE MILLION COPIES SOLD AROUND THE WORLD'Is it the world that's busy, or my mind?'The world moves fast, but that doesn't mean we have to. In this timely guide to mindfulness, Haemin Sunim, a Buddhist monk born in Korea and educated in the United States, offers advice on everything from handling setbacks to dealing with rest and relationships, in a beautiful book combining his teachings with calming full-colour illustrations. Haemin Sunim's simple messages - which he first wrote when he responded to requests for advice on social media - speak directly to the anxieties that have become part of modern life and remind us of the strength and joy that come from slowing down.Hugely popular in Korea, Haemin Sunim is a Zen meditation teacher whose teachings transcend religion, borders and ages. With insight and compassion drawn from a life full of change, the bestselling monk succeeds at encouraging all of us to notice that when you slow down, the world slows down with you.
„Dzieje kultury skandynawskiej” to obszerna monografia prowadząca czytelnika od czasów prehistorycznych po współczesność. Napisana żywym językiem książka wciąga w świat skandynawskiej literatury, teatru, muzyki, sztuki i architektury, przystępnie objaśniając zawiłe niekiedy zjawiska społeczno-cywilizacyjne. Pojęcie kultury zostało potraktowane w tym opracowaniu według koncepcji antropologicznej. Obejmuje takie dziedziny jak kultura artystyczna, umysłowa, społeczno-polityczna, mitologiczno-religijna i techniczno-cywilizacyjna. „Dzieje kultury skandynawskiej” to nie tylko historia Szwecji, Norwegii, Danii, Islandii i Finlandii, a także peryferii tego makroregionu, złożonych m.in. z Grenlandii, Wysp Owczych czy Laponii.
W tomie 2 ukazano bogaty okres romantyzmu skandynawskiego, kształtowanie się nowożytnej kultury na Północy w wieku XIX aż po wielostronny rozwój kultury XX wieku.
Pojęcie kultury potraktowano w tym opracowaniu według koncepcji antropologicznej i obejmuje ono takie dziedziny, jak kultura artystyczna, umysłowa, społeczno-polityczna, mitologiczno-religijna i techniczno-cywilizacyjna. Pojęcie Skandynawii (makroregion Północnej Europy) obejmuje takie współczesne państwa, jak Szwecja, Norwegia, Dania, Islandia i Finlandia, a także peryferia tego makroregionu, złożone m.in. z Grenlandii, Wysp Owczych i Laponii. Krainy te są przedstawione w ich rozwoju historycznym i są zgodne ze współczesnym zakresem działań Rady Nordyckiej.
Tom I zawiera treści od czasów prehistorycznych przez działalność wikingów, wpływ chrześcijaństwa rzymskiego i protestanckiego na rozwój kultury Północy, znaczenie okresu XVI-wiecznej mocarstwowości aż po wpływ idei oświeceniowych w Skandynawii.
W tomie 2 zostały omówione zagadnienia dotyczące m.in. wojen, konfliktów społecznych oraz terroryzmu.
Autor podejmuje próbę dokonania integracji i syntezy wiedzy dotyczącej problematyki zagrożeń życia, co stanowi przedsięwzięcie, które nie zostało dotąd w tak szerokim zakresie podjęte ani w literaturze polskiej, ani obcojęzycznej.
Niniejsza monografia przybliża polskiemu czytelnikowi współczesne debaty nad sekularyzmem rozumianym jako koncepcja świeckiego państwa. Upadek tak zwanej tezy sekularyzacyjnej – zakładającej ścisły związek między powstaniem społeczeństw nowoczesnych a prywatyzacją lub zanikiem religii – sprawił, że kwestia wiary religijnej stała się dziś szczególnie istotna. Zebrane w tomie teksty wybitnych filozofów i historyków idei (między innymi Charlesa Taylora oraz Jonathana Israela) dzielą się na dwie główne części: Sekularyzm we współczesnej filozofii politycznej oraz Oświecenie a narodziny „świeckiej epoki”. Autorzy części pierwszej podejmują problem obecności religii w sferze publicznej w warunkach moralno-duchowego pluralizmu oraz zagadnienie uniwersalności idei sekularyzmu i tolerancji religijnej. Teksty zawarte w drugiej części dotyczą historycznych źródeł sekularyzmu, w szczególności przemian rozumienia religii, zapoczątkowanych w epoce Oświecenia. Interdyscyplinarny charakter zamieszczonych w książce artykułów pokazuje, że sekularyzm oraz wiążące się z nim rozumienie religii są zagadnieniami niezwykle złożonymi, a także mającymi u swych podstaw różnorodne procesy historyczne, chociażby w postaci wyłonienia się świeckiej wizji człowieka czy oświeceniowych prób racjonalizacji religii.
"Jak dowodzą autorzy zebranych w tomie artykułów, religia okazuje się wciąż żywym elementem sfery, którą Charles Taylor określił – za Benedictem Andersonem – mianem społecznego imaginarium. Sfera ta obejmuje nie tylko wyartykułowane pojęcia, ale także to, co w świadomości społecznej milcząco, implicite zakładane, a co wywiera wielki wpływ na ludzkie postawy i wybory. Z tego względu badania nad sekularyzmem i postsekularyzmem mają ogromną doniosłość społeczną.
Pracę tę należy określić jako niezwykle potrzebną. Debaty nad sekularyzmem częstokroć przybierają charakter sporów ideologicznych, a używane w nich pojęcia są dalekie od precyzyjnych terminów i odgrywają rolę inwektyw, straszaków itp. Sekularyzacja jest „pojęciem walczącym” (Ian Hunter). Dotyczy to również debaty publicznej w Polsce, gdzie pojęcie sekularyzacji jest silnie nacechowane ideologicznie i stosowane często jako nazwa dla degeneracyjnych procesów związanych z ekspansją liberalizmu".
Z recenzji dra hab. Witolda Nowaka, prof. Uniwersytetu Rzeszowskiego
Anna Tomaszewska – adiunkt w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Redaktor prac Filozofia Oświecenia. Radykalizm – religia – kosmopolityzm (2015), wraz z Justyną Miklaszewską, oraz The Sources of Secularism: Enlightenment and Beyond (2017), wraz z Hasse Hämäläinenem.
Damian Barnat – adiunkt w Zakładzie Filozofii i Socjologii Turystyki Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. Autor rozprawy doktorskiej Problematyka świeckości w filozofii Charlesa Taylora, obronionej w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Autor prezentuje historię pojęcia cywilizacja od około 1750 roku do około 1880 roku. Analizuje teksty pisane przez twórców różnych narodowości i specjalności: filozofów, historyków, językoznawców, antropologów, polityków, podróżników, pisarzy i poetów. Przyjęta metoda pracy, prowadząca od analizy filologicznej do interpretacji filozoficznej, jest inspirowana badaniami nad pojęciem cywilizacji prowadzonymi przez historyków ze szkoły Annales, nawiązuje też do metod pracy badaczy z kręgu warszawskiej szkoły historii idei.Pierwsze rozdziały poświęcone są pojawieniu się pojęcia cywilizacja w oświeceniowej myśli francuskiej, angielskiej i szkockiej oraz niemieckiej w kontekście narodzin nowożytnej filozofii dziejów, problematyzowania kontaktów z ludami pozaeuropejskimi oraz krytyki aktualnego stanu społeczeństw europejskich. Następnie analizowane jest wykorzystanie tytułowego pojęcia w piśmiennictwie polskim i rosyjskim do opisu odmienności rozwoju krajów Europy Zachodniej i Wschodniej. Ostatni rozdział poświęcony został koncepcji cywilizacji jako samoistnego typu historyczno-kulturowego, sformułowanej przez Nikołaja Danilewskiego, uznawanej za prekursorską wobec XX-wiecznych teorii pluralizmu kulturowo-cywilizacyjnego.Pojęcie cywilizacji towarzyszyło XIX-wiecznej refleksji na temat sensu dziejów. Początkowo było synonimem procesu dziejowego w jego najogólniejszym ujęciu. Wraz z pojawieniem się katastrofizmu, pesymizmu dziejowego i przekonania o kryzysie kultury europejskiej około połowy XIX wieku nabrało negatywnych znaczeń, stając się określeniem całokształtu zjawisk społeczno-ustrojowo-kulturowych zasługujących na potępienie i zniszczenie lub samoistnie zmierzających ku zagładzie. Pojęcie to odegrało ważną rolę w powstaniu nowej gałęzi nauk społecznych antropologii kulturowej, łączącej nowy paradygmat naukowy ze starymi schematami historiozoficznymi.
„Teoria ideologii to publikacja, w której dokonano nie tylko świetnej prezentacji sporów dotyczących rozumienia ideologii i ideologiczności, lecz także systematycznie przedstawiono, czym jest ideologia rozumiana nie potocznie (jako zestaw przekonań i opinii), ale technicznie, a więc jako symboliczno-wyobrażeniowy stelaż podmiotowości. Taka jest bowiem właściwa stawka sporu o ideologię, którą to stawkę autor precyzyjnie w swojej książce prezentuje: nie chodzi o słuszność takiego lub innego światopoglądu politycznego bądź zbioru opinii na temat społeczeństwa czy gospodarki, ale o sam mechanizm sprawiający, że jesteśmy podmiotami o określonym sposobie funkcjonowania”.
Dr hab. Jan Sowa
Krzysztof Świrek bada sposób konstrukcji pojęcia ideologii na przecięciu dwóch głównych języków zarówno dwudziestowiecznej, jak i współczesnej myśli humanistycznej: marksizmu i psychoanalizy, a skupia się przy tym na analizie prac Louisa Althussera, Frederica Jamesona i Slavoja Žižka. Materiał teoretyczny nie został jednak pozbawiony odniesień do rzeczywistości społecznej czy politycznej, co sprawia, że po Teorie ideologii powinni sięgnąć nie tylko ci czytelnicy, którym potrzebna jest wiedza akademicka z zakresu nauk politycznych, socjologii czy filozofii, lecz także, a może przede wszystkim ci, którzy odczuwają brak narzędzi interpretacyjnych do rozumienia współczesnego życia społeczno-politycznego oraz jego przemian.
Blisko dwa tysiące lat temu ludy Wschodu zaczęły doceniać i eksponować kamienie o wyjątkowo naturalnym pięknie. Prezentowanie tych niezwykłych kamieni, udoskonalone przez Japończyków przez następne stulecia – bądź w formie martwej natury, bądź w towarzystwie miniaturowych drzewek – przerodziło się w wyrafinowaną sztukę, zwaną suiseki. Podstawy tej sztuki zostały opisane w Japońskiej sztuce odnajdywania piękna w kamieniu.
Książka:
• zawiera kompletny przewodnik dla kolekcjonerów
• zapoznaje z podstawowymi pojęciami i fachową terminologią
• udziela porad odnośnie najlepszego eksponowania kamieni
• zwraca uwagę na możliwość łączenia suiseki z bonsai
• dostarcza wiedzy na temat wykorzystania suiseki w projektowaniu na wolnym powietrzu
• daje wgląd w historię suiseki
• prezentuje dwujęzyczny przewodnik po systemach klasyfikacyjnych
• zawiera ponad 150 ilustracji, w tym 69 barwnych
• opatrzona została nową przedmową autorstwa Sonji Arntzen
Oddajemy w Państwa ręce Antologię tekstów polskiego kulturoznawstwa. Powstała ona w ramach grantu „Kulturoznawstwo polskie. Historia i dziedzictwo dyscypliny”. Konstruując ją, stawialiśmy przed sobą kilka celów. Pierwszy […] wiązał się z potrzebą opracowania dziejów stworzonego w naszym kraju na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych kierunku badawczego. […] Skompletowanie tekstów nie było proste ? długo dyskutowaliśmy nad kryteriami i warunkami doboru. Nasz zespół podjął zbiorowo ostateczną decyzję, którą jednak poprzedziły szeroko zakrojone konsultacje środowiskowe. Oczywiście, nie byliśmy w stanie skonsultować się ze wszystkimi reprezentantami akademickiego kulturoznawstwa. Stąd też kolejny cel naszej publikacji: ma ona być zaproszeniem do dyskusji nad korpusem tekstów ? z różnych względów ? istotnych dla naszej dyscypliny. Nie podjęliśmy próby stworzenia kanonu „lektur obowiązkowych” ? niemożliwe bowiem byłoby wynegocjowanie takiej listy, wszak każdy ośrodek o dłuższej tradycji dorobił się własnego katalogu „złotych ksiąg”. Niemniej staraliśmy się zaprezentować prace ważne z punktu widzenia historii dyscypliny i kierunku, uwzględniając mikrohistorie poszczególnych środowisk uniwersyteckich. Interesował nas przy tym proces narastania propozycji teoretycznych i metodologicznych. Ostatecznie wybraliśmy klucz chronologiczny ? nie odnosi się on jednak do dat pierwodruków pism, ale do biografii ludzi, którzy te pisma tworzyli. Założyliśmy bowiem, że zrekonstruujemy raczej „pokoleniową” historię dyscypliny, a nie kolejność ukazywania się poszczególnych prac. […] Mamy nadzieję, iż zaprezentowany w niniejszym tomie wybór tekstów pozwoli czytelnikom na lepsze rozeznanie się w historii oraz specyfice dyscypliny uniwersyteckiej i towarzyszących jej od blisko pół wieku studiów akademickich ukierunkowanych na poznawanie kultury. Publikacja nie jest przeznaczona wyłącznie dla osób związanych zawodowo z kulturoznawstwem, choć jak wiadomo to środowisko w największym stopniu będzie zainteresowane próbą ukazania różnych koncepcjami teoretycznych oraz obszarów badawczych znamionujących przybliżaną tutaj naukę. Problematyka wyłaniająca się z zebranych prac może jednak również zainteresować adeptów kulturoznawstwa, a także przedstawicieli pokrewnych dziedzin wiedzy. Wierzymy, iż książka przyczyni się poszerzenia znajomości tradycji kulturoznawczej, jej źródeł i dróg rozwoju, poruszanej w ramach studiów tematyki, jak też scenariuszy dotyczących przyszłości całej dyscypliny. (Ze Wstępu)
Jean Amry (właśc. Hans Mayer, 19121978), belgijski pisarz z rodziny austriackich Żydów, od 1938 roku na emigracji w Belgii, więzień obozów koncentracyjnych, w tym Auschwitz. Po wojnie powrócił do Belgii i osiadł w Brukseli, choć pisał po niemiecku, a publikował w Niemczech i Austrii. Także w ojczystej Austrii, w salzburskim hotelu, popełnił samobójstwo. Dwa lata wcześniej napisał książkę Podnieść na siebie rękę. Była to poniekąd kontynuacja niniejszego eseju o starzeniu się (1968). Wcześniej Amry (anagram od Mayer) zyskał sławę dziełem Poza winą i karą (1966) należącym dziś do klasyki literatury holokaustu. W swoich tekstach zmagał się z problemem postawy intelektualisty wobec przemocy, z jej wpływem na myślenie, psychikę i moralność. Egzystencjalny, fundamentalny wymiar jego dzieł skupionych na sprawach ostatecznych uczynił go jednym z najważniejszych myślicieli drugiej połowy XX wieku. O starzeniu się to obszerny esej starający się uchwycić moment, w którym perspektywa starości i nieuchronnego końca zaczyna przeważać w świadomości człowieka i determinować jego życie, moment buntu i rezygnacji. Autor uprawia fenomenologię, metafizykę i socjologię procesu starzenia się, analizuje, jak samo społeczeństwo wyznacza nam określone, dyktowane wiekiem miejsce i zadania w kulturze. Ta lektura, niezwykle przejmująca, dzieło tyleż teoretyczne co bardzo osobiste, wymaga od czytelnika sporej mobilizacji nie tylko intelektualnej, lecz także psychicznej.
Od autora: "Zebrane w tym tomie eseje łączy naiwne pragnienie, by powiedzieć coś uniwersalnie ważnego. Ponieważ żywienie takich ambicji od dawna już uznawane jest powszechnie za rodzaj intelektualnego faux pas, pomieszczone w tej książce teksty pisałem, stojąc na ramionach gigantów. Wsłuchiwałem się uważnie w ich głosy i starałem się konfrontować je ze sobą w przeświadczeniu, że pytania, które mi zadadzą, będą z natury rzeczy ważniejsze od pytań, które ja gotów byłbym im zadać.
Z przeprowadzonych przeze mnie zderzeń nie da się złożyć żadnej konkretnej całości, nie tworzą razem spójnego obrazu świata. Ale może właśnie te miejsca, pełne lik i nierozwiązywalnych zagadek, mówią o człowieku więcej niż wszechwyjaśniające jakoby systemy? Zwłaszcza dziś - po jego rzekomej, hałaśliwie odtrąbionej, śmierci?"
Oddajemy w Państwa ręce tom Historia mówiona polskiego kulturoznawstwa, kolejny, który powstał w ramach pracy nad grantem badawczym ?Kulturoznawstwo polskie. Historia i dziedzictwo dyscypliny?. [?] Historia polskiego kulturoznawstwa jest znana raczej fragmentarycznie i wariantywnie, co jest wynikiem autonomicznych ?historii? poszczególnych ośrodków. Chodzi nam jednak nie tyle o napisanie jej na nowo, lecz o opowiedzenie. Chcemy ujawnić alternatywne wizje kulturoznawstwa/kulturoznawstw, odsłaniając to, co zapamiętane przez pionierów kierunku i reprezentantów kolejnych pokoleń. Wierzymy przy tym, że obraz dyscypliny, jaki przechowuje pamięć jej przedstawicieli, może nie tylko skorygować wiedzę o jej dziejach, ale przede wszystkim ją poszerzyć, pogłębić i dzięki różnym perspektywom w odmienny sposób sproblematyzować. [?] Jednym z głównych założeń realizowanego przez nas projektu było pozyskanie wypowiedzi reprezentantów różnych ośrodków kulturoznawczych w Polsce. Chcieliśmy tym samym dotrzeć do informacji o początkach i formowaniu się poszczególnych środowisk naukowych związanych z dyscypliną, a także prześledzić ? dzięki zgromadzonemu materiałowi ? ich ewolucję. Ważne wydawało się nam odsłonięcie zwrotów metodologicznych, które korespondowały z wypracowywanymi aparatami terminologiczno-pojęciowymi, rozwojem refleksji teoretycznej, badaniami empirycznymi z jednej strony, z drugiej zaś ze zmieniającymi się potrzebami dydaktycznymi i możliwościami powoływania nowych jednostek i struktur organizacyjnych. [?] By ukazać wewnętrzną dynamikę kulturoznawstwa i jego zróżnicowanie, postanowiliśmy przeprowadzić rozmowy z przedstawicielami kolejnych generacji badaczy, w sposób arbitralny dzieląc ich na trzy grupy pokoleniowe. To pozwoliło nam na przybliżenie się do ?perspektywy międzygeneracyjnej? i prześledzenie przemian koncepcji teoretycznych oraz tematyki badawczej w dyscyplinie. Naszymi rozmówcami zostali reprezentanci większości ośrodków kulturoznawczych będący na różnych etapach swej drogi zawodowej. [?] Praca nad wywiadami skłoniła nas do zastanawiania się nad rolą pamięci i funkcjami narracji w porządkowaniu wizji świata. Rozmowy miały na celu ujawnienie poglądów, przekonań, postaw wypływających zarówno z jednostkowości biografii, jak i ze środowiskowego zakorzenienia. Demonstrujemy zatem indywidualność wpisaną każdorazowo we wspólnotę doświadczeń. Na ten obraz składają się tyleż odrębności i różnice, co zbieżności i podobieństwa. (Ze Wstępu)
Podręcznik ,,Logika"" obejmuje elementarne zagadnienia z zakresu:- semiotyki,- logiki formalnej,- ogólnej metodologii nauk.W podręczniku umieszczono zestaw reguł poprawnego myślenia niezbędnych w pracy przyszłego prawnika. Pierwsze wydanie zostało dostosowane do wymogów wykładu z przedmiotu logika, wzbogacone o nową literaturę oraz uzupełnione i zaktualizowane.
Tematem książki jest zjawisko remediacji – przekształcania dzieł filmowych w wyniku ich transpozycji medialnej. Autor bada przemiany towarzyszące procesowi transformacji kina niemego w kino cyfrowe, jego relacje z książką i przenikanie się tych mediów. Korzysta przy tym z narzędzi medioznawczych, filmoznawczych i kulturoznawczych. Swoje analizy przeprowadza na przykładzie dwóch filmów: Mocnego człowieka i Metropolis, przedstawiających drogę tekstu kultury od książki przez film niemy po zdigitalizowane i obecne w sieci dzieło filmowe. Proces ten osadzony jest w szeroko zarysowanej perspektywie antropologicznej i kulturowej.
Kategoria remediacji najczęściej używana jest do badania zjawisk kultury współczesnej, ma jednak, zdaniem autora, znacznie większy potencjał. Jednym z podstawowych założeń książki jest poszerzenie zakresu zjawisk, do których odnosi się remediacja, dowiedzenie, że podobne relacje są podstawowymi cechami nie tylko medium cyfrowego, lecz zachodziły również między medium druku i kinem w początkach XX wieku. Centralnym punktem refleksji jest medium kina w początkowym stadium – film niemy, który ulegał i ulega przekształceniom, wchodząc w relacje z literaturą i siecią komputerową.
Wprowadzenie koncepcji remediacji pozwala wyjść poza niewątpliwe – zwłaszcza w polskich badaniach – ograniczenia w refleksji nad adaptacją filmową oraz osadza relację powieść – film fabularny w szerszym kontekście kulturowym. Umożliwia zastosowanie bardziej uniwersalnych narzędzi badawczych, nienależących jedynie do filmoznawstwa lub literaturoznawstwa. Pozwala również na pokazanie przemian – przez apologetów „cyfrowego świata” uznawanych za rewolucyjne i niepowtarzalne – w perspektywie historycznej, która, ujmując być może wiele z niepowtarzalności i niezwykłości, pozwala jednocześnie pokazać głęboki wpływ tych zmian na kulturę.
Książka adresowana jest do badaczy akademickich oraz studentów, przede wszystkim kulturoznawców, literaturoznawców, filmoznawców, teoretyków mediów, historyków kultury.
Książka stanowi zbiór rozważań o teorii wojny sprawiedliwej wraz z jej odniesieniem do konkretnych przypadków (II wojna światowa, wojna w byłej Jugosławii, ludobójstwo w Rwandzie). Zawiera rys dotyczący historii samej idei, skupia się jednak na jej bardziej współczesnych aspektach, analizując zarówno etykę, jak i prawo związane z ideą wojny. Całość pisana jest zarówno w oparciu o źródła filozoficzne i historyczne, jak i o literaturę faktu oraz dzieła literackie. Głównymi postaciami, które towarzyszą większości esejów są Carl von Clausewitz, Bertrand Russell I Michael Walzer, którzy niejako wyznaczają intelektualne ramy w jakich się poruszam – a zatem od strategicznego myślenia o wojnie, przez narodziny i rozwój współczesnego pacyfizmu, aż po odnowę teorii wojny sprawiedliwej, która na nowo staje się dziś punktem odniesie, rozważań, pytań o jej zastosowanie w coraz to nowszych formach wojny.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?